سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
ویرایش توسط آسمون : 03-12-2013 در ساعت 11:57 PM
.mehrab., 169, 2215, 4512, @p@rs, Ahmad, aida88, Ali Mohamad Nesari, Amin Hejazi, Amin-Mehraji, amir adib, Amir Ali Sobati, Amirali, andromeda.s, Angie, Arian Soltani, Arta.kh, aseman zibast, Astronomer, Astronomy*, ata moradi, aypara, ᗩᖇ☂ᗰᓰᔕᔕ, banusara, behnambm, Behnaz sasani, Beyran99, COLDFIRE, darya-dr, delniya, elman, ESA Moon, e_moases, Fery.JWST, ghasedac, hadi soleimani, hamid reza, hermes, Hojjat Zafarkhah, Hooman, hopefullstar, javadstar76, Kianoosh.S, m.astronomer, m.bio7, Mahdieh. GH, maryam MP, marzieh, masi, Masoume falaki, mersad.tareqh, milad77, mobi, Mojtaba.M, mojtaba79, moonlight13, Mostafa, msalek, nakhodaye aseman, Navid MMM, neda vardast, Negar Najafi, Parnia Shokri, parvin, ramin50, reza fety, reza3000, rezash, rOOzbeh_kAkA, SaBa Ho0shmanD, Sadrieh fatoorchi, Saeed Jafari, SAEED560, sama.ara, saraaa, sasan20oo20, savoj, Setare KOchOlO, setareh sadeghi, shahab_s, shima1377, skynight, Sky_Watcher, SSgumS, star10, STAR4U, storm, subaro, Taha Nagahi, toraj1358, فائزه معتضدیان, منجم95, محمود قادری, محمد فتحی, محمد مهدی محمدی, محمد اسلامی سرای, محمد سروش, مداد رنگیهام, مسعود فرح بخش, هانیه امیری, گلناز, yperseusy, zahra H, Zahra Shakeeb, |Alireza|, آیو, آسمون, امیر حسین, امیر عباس, امیرعلی, اورانوس, حمیدرضا, حسین زارعی, خشایار زمانیان, ریحانه نوروزی, رخساره روشنی, رضا طامهری, زهرا- ساريخاني, سیاره ی ناهید, سپیده دم آسمان, ستاره آبي, سحر دین محمدی, شهلا ناصریان, شادي شهراييني, شبنم مختاری, شعری, علیرضا محمدی
سحابی سیمیس147، بقایای انفجار ابرنواختری ستارهای سنگین در صورتفلکی گاو است که وسعت آن به 150 سالنوری میرسد. این سحابی حدود سههزار سالنوری از زمین فاصله دارد.
مشاهده جزئیات این سحابی عظیم فقط با تلسکوپهای بزرگ یا ثبت آن با نوردهیهای بلندمدت در دوربین عکاسی امکانپذیر است.
انفجار ابرنواختری وقتی اتفاق میافتد که ستارگان سنگینتراز 1.4 برابر خورشید (خود خورشید دوهزار میلیارد میلیارد میلیارد کیلوگرم جرم دارد) به آخر عمر خود برسند و در برابر فشار جاذبه خود تسلیم شده، منقبض میشوند. این انقباض شدید انرژی درونی ستاره را به قدری افزایش میدهد که بخش قابل توجهی از جرم ستاره در حالتی انفجاری به بیرون پرتاب میشود و انرژی عظیمی به شکل نور گسیل میشود. در این انفجار که ابرنواختر نامیده میشود، درخشندگی مجموعه به چند میلیارد برابر افزایش مییابد و تمام کهکشان را تحت تاثیر قرار میدهد.
منبع :خبر آنلاین
این سرا را سزا بیش از این است ....
پژوهشگران آزمایش اوپرا که شهریورماه گذشته ادعا کردند نشانههایی از حرکت ذرات نوترینو با سرعت بیشتر از سرعت نور را مشاهده کردهاند، اعلام کردهاند این اندازهگیری احتمالا به دلیل خطای انسانی است!
شکار ساز OPERA در ماه سپتامبر / شهریور گذشته این ادعای انقلابی را مطرح کرد که توانسته نوترینوهایی را با سرعت بالاتر از سرعت نور به دام بیندازد، ادعایی که در صورت اثبات به معنای پایان حکمرانی نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین بر فیزیک مدرن بود.
اما به گزارش نیوساینتیست، اکنون به نظر میرسد که این کشف بزرگ پیش از این که باعث تغییر قوانین فیزیک شود، باعث جدیتر شدن نظارت بر تجهیزات خواهد شد، چرا که اکنون سخن از خطای انسانی در این نتیجه عجیب به میان آمده است.
پایان اینشتین!
در ماه سپتامبر / شهریور، پژوهشگران آزمایش OPERA دادههایی را گردآوری کرده بود که نشان میداد نوترینوهایی که در آزمایشگاه سرن در نزدیکی سوئیس تولید شده بودند و در مسیر 730 کیلومتری به آشکارساز اپرا در آزمایشگاه ملی گران ساسوی ایتالیا فرستاده شده بودند، 60 نانوثانیه سریعتر از یک پرتو نور به مقصد رسیدهاند. یعنی اگر به جای نوترینوها، یک پرتو نور از سرن تابیده میشد، زمان رسیدن آن به مقصد 60 نانوثانیه دیرتر از این بود.
برای برخی، این نتیجه سیلی محکمی برای نظریه نسبیت اینشتین بود، که بیان میدارد که هیچ ذرهای قابلیت حرکت با سرعت بالاتر از سرعت نور را ندارد. اگر یک ذره توانسته باشد از این حد سرعت بگذرد، آنگاه یک قرن گذشته و تمام آزمایشهای دیگری که صحب بقیه بخشهای این نظریه را نشان داده بودند، به زیرسوال میرفت.
باز هم فیبر نوری
وکا استانکو، یکی از 15 عضو گروه 160 نفره اپرا است که حاضر به امضای بیانیه اولیه نتایج نشد، چون آن را بیشاز حد مقدماتی میدانست. او میگوید:«اگر این اشتباه اثبات شود، قطعا به دلیل خطای انسانی است. من سعی کردم بگویم که محتاطتر باشید».
خیلی از فیزیکدانها به این نتیجه مشکوک بودند، ولی به نظر میرسید که اندازه گیریها به دقت انجام شده و به سطح آماری چشمگیری رسیده است. ولی بر مبنای بیانیهای که اپرا دیروز منتشر کرد، دو مشکل احتمالی در این آزمایش کشف شده است. همانگونه که خیلی از فیزیکدانها به نتایج عجیب این آزمایش گمان داشتند، هر دوی این مشکلات به استفاده این آزمایش از سیستم مکانیاب جهانی GPS برای همزمان کردن ساعتهای اتمی هر دو سوی این مسیر برمیگشت. اول، گذر زمان در ساعتها بین رسیدن سیگنال سنکرونکننده باید در نظر گرفته میشد و اپرا اکنون میگوید که احتمالا این کار به درستی انجام نشده است. دوم، احتمالا یک اتصال مشکلدار بین سیگنال جیپیاس و ساعت اصلی اپرا وجود داشت.
البته غیر از مسئله اتصال خراب فیبر نوری، یک احتمال دیگر هم وجود دارد: این که احتمالا نوترینوها حتی از آنچه در آزمایش قبلی پیشبینی شده بود هم، سریعتر حرکت میکنند!
خطای احتمالی دوم مربوط به نوسانسازی است که برای اعمال برچسبهای زمانی برای سنکرون کردن جیپیاس به کار میرفت. طبق بیانیه اپرا، خطای این نوسانساز میتواند منجر به اشتباه در برآورد زمان سفر نوترینوها و اضافهتر محاسبه شدن این زمان شده باشد. به عبارت دیگر، در این حالت، نوترینوها در عمل سریعتر از آنچه در گزارش چند ماه پیش اپرا اعلام شده بود حرکت میکنند. استانکو میگوید: «ما در مورد پایداری زمان بندی کاملا مطمئن نیستیم».
خبر اشتباه اپرا را اولین بار همین دیروز یک منبع ناشناس به ساینساینسایدر اطلاع داد. بر مبنای این گزارش، شاید اتصال نادرست فیبر نوری، مقصر اصلی در این اثر 60 نانوثانیهای بوده باشد.
بیانیه رسمی اپرا اما به این امر اذعان نمیکند و میگوید که احتمالا دو منبع برای نقطه خطا در دو سوی این مسیر وجود دارند و هنوز در حال کار بر روی آن است. اولین مورد مربوط به نوسانسازی است که برای تولید برچسبهای زمانی در میان سنکرون سازی جیپیاس استفاده میشود. و نقطه دوم هم مربوط به اتصال فیبر نوری است که سیگنال جیپیاس خارجی را به ساعت اصلی اپرا متصل میکند.
در ادامه بیانیه وعده داده شده که با رفع مشکل، آزمایش در سال 2012 تکرار شود و همچنین گزارش جامعی نیز در مورد خطای آزمایش سال گذشته منتشر شود.
کارن هانتر یکی از اعضای اپرا از دانشگاه هامبورگ آلمان، میگوید: «گروه در این زمان تصمیم گرفت که در بیانیه خود به کمیتها اشاره نکند، چون ما باید همه چیز را دوباره بررسی کنیم و یافتههای خود را کاملتر و با دقت بیشتری مورد بحث و بررسی قرار دهیم».
سخنگوی سرن، جیمز گیلیز هم هشدار میدهد که پاسخ واقعی هنوز معلوم نیست. «یک توضیح احتمالی وجود دارد، ولی ما تا زمانی که آزمایشهای بیشتری انجام نشود نمیتوانیم در مورد پرتو مطمئن باشیم».
آزمایشگاههای دیگری هم نوترینوها را خواهند آزمود. آزمایش MINOS در آزمایشگاه فرمی در باتاویای ایلینوز، قرار است که نتایج این آزمایش را با ارسال یک پرتو نوترینو از مینسوتا بیازماید.
این سرا را سزا بیش از این است ....
اولین گردش نپتون به دور خورشید کامل شد!
نپتون دورترین سیاره بزرگ در منظومه شمسی ما است. ستاره شناس آلمانی ، یوهان Galle این سیاره در تاریخ 23 سپتامبر سال 1846 کشف کردند.
این چهار تصویر نپتون در طول 16 ساعت نوردهی از چرخش این سیاره توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا گرفته شده است.
عکس های فوری در فواصل زمانی حدود چهار ساعته برداشته شده.نپتون آرام آرام در مدار بسیار بزرگش به دور خورشید در گردش است و تقریباً ۱۶۵ سال طول میکشد تا یک بار به دور خورشید بگردد.
تصاویر هابل گرفته شده با دوربین میدان گسترده 3 در تاریخ 25-26 ژوئن ، آشکارکننده ی ابرها در ارتفاع بالا در نیمکره شمالی و جنوبی است.
تحت کشش ضعیف که در آن از راه دور خورشید ، نپتون plods همراه در مدار بزرگ خود ، به آرامی از اتمام یک انقلاب در حدود هر 165 سال است.
ابرها از کریستالهای یخ متان تشکیل شده است.
اگر نمی توانی بالا بروی
سیب باش تا افتادنت اندیشه ای را بالا ببرد
تصاویر عبور نزدیک صخره کیهانی از کنار زمین
گزارش علمی تصویری
تصاویر عبور نزدیک صخره کیهانی از کنار زمین
سیارک نسبتا بزرگی از نزدیکی زمین عبور کرده و نیم نگاهی به نیمکره جنوبی زمین انداخت و بدون ایجاد کوچکترین تهدیدی از کنار زمین عبور کرده و راهی فضای بین سیاره ای شد.
به گزارش راسخون به نقل از مهر، خوشبختانه زمین در مسیر حرکت این سیارک قرار نداشت، با این حال به گفته محققان، در صورتی که این سیارک که از فاصله 12 هزار و 70 کیلومتری از زمین عبور کرد، با زمین برخورد می کرد پیش از بروز هر نوع خسارت و آسیبی در اتمسفر سوخته و از بین می رفت.این صخره کیهانی که ابعادی 5 تا 20 متری داشته است در ساعت 1 عصر روز دوشنبه 27 ژوئن 2011 به نزدیکترین فاصله خود تا زمین رسیده است. اخترشناسان برای ثبت تصویری از سیارک MD 2011 پیش از اینکه مدار حرکت آن تحت تاثیر میدان گرانشی زمین از شکل عادی خود خارج شود، تلاش فراوانی انجام داده اند.برخی از اخترشناسان آماتور توانسته اند تصاویری ساده از عبور این سیارک از آسمان زمین به ثبت برسانند، یکی از این تصاویر توسط تلسکوپی دو متری در استرالیا به ثبت رسیده است. به گفته "مارک تامپسون" عکاس این تصاویر، ردیابی این هدف برای عکاسی کاری بسیار دشوار بوده و در نهایت با کمک نوردهی 10 ثانیه ای وی توانسته این عکسها را به ثبت برساند.
بر اساس گزارش اسپیس، وی همچنین با استفاده از فیلترهای رنگی تصاویر رنگی را نیز از این سیارک به ثبت رسانده و با ترکیب این عکسها روند حرکت سیارک را در آسمان به تصویر کشیده است.
منبع : وب سایت بین المللی نجوم
اگر نمی توانی بالا بروی
سیب باش تا افتادنت اندیشه ای را بالا ببرد
یک تهدید سیارکی جدید برای زمین/ تلاش برای منحرف کردن مسیر سیارک کشف سیارکی به نام AG5 2011 که اخترشناسان احتمال می دهند در مسیر برخورد به زمین قرار داشته و ممکن است تا 28 سال دیگر با زمین برخورد کند، نگرانی های جدیدی را به وجود آورده است. به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که تمامی چشمها مدتها است که متوجه سیارک آپوفیس است، سیارکی که از 2004 به عنوان یک خطر جدی برای زمین معرفی شده است، خطری جدید با وسعتی برابر 140 متر توجه تمامی بحثهای انجام گرفته در نشست اخیر تیم عملیاتی سازمان ملل متحد درباره اجرام نزدیک به زمین را به خود متمرکز کرده است.
این سیارک با نام AG5 2011 می تواند تا سال 2040 کاملا در مسیر برخورد با زمین قرار بگیرد و در حال حاضر بسیاری از دانشمندان این سوال را مطرح کرده اند که چگونه می توان آن را از مسیر خود منحرف کرد؟
AG5 2011 که در اوایل سال گذشته کشف شده است هنوز برای اخترشناسان مرموز است، زیرا با وجود اینکه ابعاد این سیارک برای اخترشناسان آشکار شده است، اما امکان رصد دقیق این سیارک به واسطه مدار ناهنجاری که دارد امکان پذیر نیست. همین ویژگی پیش بینی اینکه سیارک در مسیر برخورد با زمین قرار دارد یا نه را دشوار ساخته است.
در واقع اخترشناسان در تلاشند پیش از اینکه درباره این سیارک اظهار نظری کنند، دست کم دو مدار کامل آن را مشاهده کنند، با این همه نیاز به این بررسی دقیق گروهی دیگر از اخترشناسان را از شایعه پراکنی و داستان پردازی درباره برخورد سیارک به زمین در سال 2040 باز نداشته است. از جمله این داستانها، برخورد سیارک AG5 2011 با زمین در تاریخ پنجم فوریه 2040 است.
سیارک AG5 2011 از سال 2013 تا 2016 از روی زمین قابل رصد خواهد بود و به این شکل اخترشناسان مجال کافی را برای درک بهتر مدار سیارک و مسیر حرکت آن به دست خواهند آورد. در صورتی که این رصدها احتمال برخورد را به کلی رد نکنند، تا سال 2023 برای منحرف ساختن این سیارک زمان باقی خواهد بود.
این سیارک نیز مانند آپوفیس که شاید در سال 2036 با زمین برخورد کند، دارای فاصله نشانه ای ویژه است، به بیانی دیگر در صورتی که این سیارک در مسیر برخورد با زمین قرار داشته باشد، در سال 2023 از فاصله دو میلیون و 976 هزار کیلومتری از زمین عبور خواهد کرد.
ناسا وسعت این فاصله نشانه سیارک را از نظر استانداردهای نجومی به هیچ وجه بزرگ نمی داند اما این فاصله بزرگتر از فاصله نشانه آپوفیس است. در صورتی که در دوره زمانی 2013 تا 2016 این سیارک از فاصله عنوان شده عبور کند، دانشمندان تنها چند سال زمان برای یافتن راه حلی برای تغییر مدار سیارک و به بیرون راندن آن از مسیر اصلی اش فرصت خواهند داشت.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، اجرای چنین ماموریت انحراف از مداری می تواند برای مقابله با آپوفیس که در سال 2029 به فاصله نشانه اش از زمین خواهد رسید، تمرینی خوب به شمار رود.
آپوفیس خطر هشت ساله زمین
شهاب سنگ آپوفیس در سال 2004 توسط رصدخانه "کیت پارک" در آریزونای آمریکا کشف شده است. از آن زمان تاکنون پیش بینی هایی در خصوص فجایع احتمالی برخورد این شهاب سنگ با زمین ارائه شده است به طوریکه پیش بینی های اولیه نشان می داد که در سال 2029 آپوفیس با زمین برخورد خواهد کرد.
اما ارزیابیهای بعدی نشان داد که در 13 آوریل 2029 این شهاب سنگ عظیم از فاصله بسیار نزدیک از زمین (36 هزار و 350 کیلومتری) عبور خواهد کرد (در این فاصله ماهواره های مخابراتی در مدار اطراف استوا می چرخند) و در سال 2036 این شهاب سنگ بار دیگر به زمین رسیده و این بار به این سیاره برخورد خواهد کرد.
هر چند درصد وقوع این احتمالات بسیار پایین (یک به روی 250 هزار) است باوجود این، زمین نمی تواند کاملا دور از خطر باشد چرا که حتی مدارهای حرکت شهاب سنگها نیز می تواند در اثر تاثیرات نیروهای گرانشی سیارات تغییر کنند.
آپوفیس که نام خود را از رب النوع مصر باستان به معنی "ویرانگر" گرفته است، قطری به طول 350 متر دارد و با سرعت حدود 30 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند. اگر این شهاب سنگ به زمین برخورد کند شدت برخورد آن به 870 مگاتن می رسد. این شدت 65 هزار برابر بزرگتر از بمباران اتمی هیروشیما است.
منبع: مهر
نقل قول از دوست و همکار خوبم parnia shokri
تور سیارات با ناسا!!
5 March ساعت 7 تا 9 شب به وقت شرق آمریکا که میشه بامداد سه شنبه 16 اسفند ساعت 3:30 تا 5:30 صبح به وقت ایران ناسا قراره یه برنامه ی جالبی ترتیب بده. دراین روز در آمریکا عطارد در موقعیت مناسبی برای رصد قرار میگیره. ناسابه طور آنلاین تصویر زنده یه تلسکوپ(زمینی) از عطارد رو در اختیار کاربرها قرار میده. علاوه بر عطارد چندتا سیاره دیگه هم قراره نشونمون بدن. تاره فقط این نیست! می خوان یه دانشمند رو هم بیارن که به طور آنلاین به سوالات علاقه مندان درمورد عطارد جواب بده. میتونین سوالاتتون رو از راه چت بنویسین. حیف که ساعتش خیلی بده! ناسا هرازچندگاهی از این برنامه ها می ذاره ولی هیچ وقت ساعتش به ما نمیخوره! خلاصه اگه خواستین, در اون روز به این لینک مراجعه کنین. راستی! برای شرکت در chat شما باید برنامه Java رو داشته باشین. آخر همین صفحه که الان لینکشو می ذارم شما رو راهنمایی کرده.
منبع : نویسنده سایت beyondsky , parnia shokri این مطلب رو گذاشته بود
اینم لینک:: http://www.nasa.gov/connect/chat/mercury.htm
دانشمندان به دقت در حال بررسي يك سيارك بزرگ هستند كه ممكن است در دهههاي آينده خطر برخورد با زمين را داشته باشد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سيارك 2011 ag5 حدود 140 متر بوده و ممكن است در سال 2040 به حدي به زمين نزديك شود كه محققان اكنون درخواست برپايي جلسهاي براي بررسي چگونگي مقابله با آن را دادهاند.
گفتوگو در مورد اين سيارك در برنامه كار چهل و نهمين نشست کميته فرعي علمي و فني كميته سازمان ملل براي كاربردهاي صلحآميز از فضاي خارجي كه چندي پيش در وين برگزار شد، قرار داشت.
اين جسم سنگي در ژانويه 2011 توسط رصدخانههاي كاوش كوه لمون در آريزونا شناسايي شد. اگرچه دانشمندان تاكنون توانستهاند اندازه اين سيارك را بدست آورند اما جرم و تركيبات آن هنوز ناشناخته باقي مانده است.
«كوچني» از سازمان فضايي اروپا اظهار كرد: سيارك 2011 ag5 تنها جسمي است كه از بالاترين شانس براي برخورد با زمين در سال 2040 برخوردار است. اگرچه ما تاكنون تنها موفق به مشاهده نيمي از مدار آن شدهايم و اين محاسبات هنوز بطور كامل قطعي نشدهاند.
وي افزود: ما در طول 14 نشست خود به اين نتيجه رسيديم كه اين سيارك خطر واقعي براي زمين محسوب ميشود. اگرچه بايد يك يا دو رصد كامل از مدار كامل آن براي نتيجهگيري نهايي انجام شود.
به گفته «دونالد يئومان»، رئيس برنامه رصدهاي اجسام نزديك به زمين در ناسا، امكان برخورد اين سيارك با زمين در تاريخ پنجم فوريه 2040 يك در 625 است. اگرچه اين برآورد نيز قطعي نيست.
در يك سناريوي بسيار محتمل در مورد امكان برخورد اين سيارك با زمين، زمان كافي براي اجراي يك ماموريت انحراف براي تغيير مسير آن تا پيش از سال 2023 وجود دارد.
2011 ag5 نيز ممكن است در فوريه 2023 در چنين چالههايي افتاده و تا 2.99 ميليون كيلومتري زمين نزديك شود. از اين رو دانشمندان در صورت بروز هرگونه اتفاقي ميتوانند پيش از سال 2040 اين سيارك را به كل از اين مسير بازدارند.
منبع : ایسنا
زیباترین قول تو این است که هرگز باز نخواهی آمد ...
احمدرضا احمدی
همون طور که همه می دونن زندگی روی سیارات گرم ، با مدار های ثابت به دور خورشید که در آسمانند ، وجود دارد .
اما تحقیقات جدید نشان می دهد که بیشترین احتمال وجود حیات در جهان ، در دنیا های همیشه تاریک و دور از ستاره که دستخوش طوفان های فضایی هستند ، ممکن است وجود داشته باشد .راهشیری احتمالا میزبان میلیون ها و شاید تریلیون ها سیاره سرگردان و رها شده باشد .
بعضی از آنها ممکن است اتمسفر مناسب برای پیدایش حیات آغازین باشد . سیارات سرگردان ممکن است حتی تعدادشان بیشتر از ستارگان در کهکشان باشد . اما برای بررسی دقیق تعداد آنها باید منتظر ماند تا تلسکوپ های آینده مثل WFIRST , LSST این یافته ها را تایید کنند .
انجمن اخترفیزیک و کیهان شناسی کاولی ( KIPAC ) در دانشگاه استندفورد برآورد کرده اند که سیارات سرگردان از منظومه ستاره ای خود ( ستاره همدم ) رانده شده اند و ، حالا به طور مستقل در راه شیری در حرکت اند ، تعدادشان به بیش از 100.000 تا می رسد در حالی که تحقیقات قبلی بر روی این زمینه نشان داده بود که سیارات سرگردان پر جرم تر از مشتری اند .
برآورد ها نشان می دهد که تعداد زیادی از سیارات سرگردان که به کوپکی پلوتو هستند هم اکنون در کهکشان پرسه می زنند . لوییس استریگری ( Louis Strigari ) رهبر و پایه گذار این تحقیقات با قاعده اصلی طبیعت شروع کرد :" جایی که تعدادی اجرام بزرگ پیدا می شوند ، حتما در آنجا اجرام کوچکی هم وجود دارد ؛ دقیقا مثل تعدادی تخته سنگ بزرگ که ممکن است با هزاران سنگ ریزه احاطه شده باشند .
استریگری و همکارانش تعدای از سیارات سرگردان را با پیش بینی از روی کشفیات کوچک خود ، با روش عکاسی مستقیم و عدسی های گرانشی شناسایی کردند .
منبع : www..SKY&TELESCOPE.com
ویرایش توسط رخساره روشنی : 03-01-2012 در ساعت 07:20 PM
به گزارش اسپیس دیلی، عرض این سنگ آسمانی كه 2011 ag5 نام گرفته اسن، 460 پا است.
تیم اقدام سازمان ملل متحد در مورد اجرام نزدیك به زمین، گفتگوهای خود را در مورد چگونگی منحرف كردن این شهاب سنگ آغاز كرده است. محققان بیم دارند این شهاب سنگ طی چند سال آینده با زمین برخورد كند.
در حالی كه امكان دارد در صورت برخورد این جرم آسمانی به یك شهر، میلیون ها نفر كشته شوند، اما این شهاب سنگ بسیار كوچكتر از شهاب سنگ 9 مایلی است كه موجب انقراض دایناسورها در 65 میلیون سال پیش شد.
تا كنون دانشمندان فقط توانسته اند نیمی از مدار شهاب سنگ 2011 ag5 را مشاهده كنند و امیدوارند اطلاعات بیشتری در مورد مسیر این جرم آسمانی بین سال 2013 و 2016 كه امكان نظارت بر آن از زمین فراهم می شود، به دست آورند.
این نظارت ها به دانشمندان كمك می كند در صورت لزوم در مورد اقدام برای تغییر جهت این شهاب سنگ تصمیم بگیرند.
محققان می گویند می توان از تسلیحات هسته ای برای فروپاشی این سیارك استفاده كرد اگرچه چنین اقدامی می تواند بارشی از سنگ های مرگبار به زمین در پی داشته باشد.
البته ناگفته نماند احتمال برخورد آن یك در 625 عنوان كرده اند.
منبع : Sapce Daily
آزمايشگاه پيشرانش جت (JPL) ناسا، نام پروژه مأموريت اكتشافي مريخ را به «InSight» تغيير داد.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پروژه مأموريت اكتشافي مريخ كه پيش از اين با نام GEMS (ايستگاه مانيتورينگ ژئوفيزيك) شناخته ميشد، به مأموريت «InSight» تغيير نام پيدا كرد.
ناسا همچنين اعلام كرد كه نام GEMS براي يك پروژه مأموريت فيزيك نجومي كه در حال انجام است، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
«بروس براندت» از محققان مركز پيشرانش جت ناسا تأكيد مي كند: هدف اصلي پروژه اكتشافي مريخ دستيابي به درون مريخ و تهيه نقشه از ساختار سياره سرخ است، به همين دليل نام پروژه اكتشافي به «InSight» تغيير نام يافت. با ابزارهاي ژئوفيزيكي قادر به مشاهده مركز مريخ خواهيم بود و ميتوانيم عمق پوسته و اندازه هسته سياره را ترسيم كنيم.
پروژه مأموريت اكتشافي مريخ با همكاري مركز پيشرانش جت (JPL) ناسا، شركت لاكهيد مارتين، آژانس فضايي فرانسه (CNES) و مركز هوافضاي آلمان (DLR) در دست بررسي است.
پروژه «InSight» يكي از سه برنامه اكتشافي از مجموعه مأموريتهاي ناسا براي بررسي منظومه شمسي، سيارات، قمرها، ستارههاي دنباله دار و سياركها است و هر سه تيم تحقيقاتي تا 19 مارس فرصت دارند نتايج تحقيقات و روند اجرايي پروژه را در اختيار ناسا قرار دهند.
منبع : ایسنا
زیباترین قول تو این است که هرگز باز نخواهی آمد ...
احمدرضا احمدی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)