آیا دنباله دارها منشاء آب اقیانوس های زمین هستند؟:)
مشاهدات دنباله دار هارتلی ۲ نشان داده که این دنباله دار متشکل از آب منجمدی است که ترکیب شیمیایی اش مشابه با آب اقیانوس های زمین است. این امر، این ایده را تقویت می کند که دنباله دارها منشأ آب اقیانوس های زمین هستند.
به گزارش بیگ بنگ، وقتی زمین در مراحل اولیه ی منظومه ی شمسی یعنی حدود ۴٫۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت، در واقع توپ گداخته ای از سنگ بود. هر آبی که در آن وجود داشت تبخیر شد و به جهانی خشک و بی آب و علف تبدیل شد که این پرسش را مطرح می کند: اقیانوس ها از کجا آمده اند؟ این موضوع بسیار مورد بحث قرار می گیرد و برخی از دانشمندان پیشنهاد می دهند که آب اقیانوس ها از یک اتمسفر ضخیم و اولیه فشرده شده است و دیگران این ایده را ترویج می دهند که از دنباله دارها و شهاب های آسمانی که به زمین برخورد کرده و تشکیل شده اند.
به نظر می رسد دنباله دارها بیشتر از آب منجمد تشکیل شده باشند. اما اندازه گیری های قبلی نشان داده اند که ذرات متشکل آب در دنباله دارها با آب اقیانوس های زمین متفاوت هستند. آب مولکولی است که هیدروژن و اکسیژن را به هم متصل می کند، اما هیدروژن می تواند جایگزین نسخه ی مشابهی به نام دوتریوم شود. این آب «سنگین» از لحاظ شیمیایی یکسان است، اما از لحاظ نوری که از خود منتشر می کنند متفاوت هست.
http://bigbangpage.com/wp-content/up...b673e3970c.jpg
این مطالعات قبلی حاکی از آن بودند که دنباله دارها دارای دو برابر دوتریوم بیشتری از آب اقیانوس های زمین هستند که نشان می دهد این آب نسبت به آب اقیانوس های زمین در شرایط متفاوتی تشکیل شده است. اما هارتلی ۲ (نامگذاری رسمی ۱۰۳P / هارتلی ۲) با دنباله دارهایی که قبلأ بررسی کردیم متفاوت است و در فاصله ی بسیار دورتری از خورشید تشکیل شده است. آبزارآلات HIFI هرشل برای مطالعه ی هارتلی ۲ استفاده شده اند و کشف کردند که نسبت دوتریوم به هیدروژن در آب دنباله دارها با آب اقیانوس های زمین یکسان است. اندازه گیری هارتلی ۲ به وسیله ی تلسکوپ فضایی هرشل و احتمالأ فقط از طریق دنباله داری که در خارج از منظومه ی شمسی تشکیل شده است میباشد و این ایده را تأیید کرده که دنباله دارها مسئول بیشتر آب های زمین هستند.
http://bigbangpage.com/wp-content/up...b674d8970c.jpg
اکثر دنباله دارها که می بینیم تقریبا در فاصله بین خورشید ، مشتری و زحل تشکیل شده اند و سپس به دورترین نقطه از منظومه شمسی به ابر اورت پرتاب شده اند. سپس آنها به وسیله فعل و انفعالات قسمتهای داخلی منظومه شمسی به اعماق فضا بازگردانده شده اند. هرچند هارتلی ۲ در کمبربند کوپییر و در منطقه ای دورتر از مدار نپتون به مانند اشیایی مثل پلوتو شکل گرفته است.
http://bigbangpage.com/wp-content/up...c0888a970b.jpg
منظومه ی شمسی در سه مقیاس مختلف
هرشل اکنون در حال مطالعه ی دنباله دارهای بیشتری است تا مشاهده کند که آیا هارتلی ۲ دنباله داری عجیب در خارج است یا دنباله داری مشابه با ویژگی یکسان است. این مشاهدات نشان دادند که دنباله دار هارتلی ۲ در اواخر سال ۲۰۱۰ به زمین نزدیکتر شد. در همین زمان بود که فضاپیمای EPOXI ناسا پروازی با ارتفاع کم در نزدیکی دنباله داری انجام داد.
منبع: http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2013/08/-origins-comet-hartley-2
امواج رادیویی انسان تا کجای کهکشان رسیده است؟:)
بیگ بنگ: امواج رادیویی فرستاده شده دست بشر تا کجای کهکشان راه شیری رسیده است؟ این محدوده چقدر میباشد؟ آیا این امواج را موجودات دیگری در کهکشان ما مشاهده کرده اند؟ این سوالات و از این دست سوالات همیشه ذهن بشر را درگیر خود کرده است. خوشبختانه یا شوربختانه این امواج تاکنون ۲۰۰ سال نوری از ما فاصله گرفته اند و تنها نکته مثبت درحرکت بودن آنها و بزرگ تر شدن حباب امواج رادیویی می باشد.
به گزارش بیگ بنگ، اولین بار در سال ۱۸۹۹ گاگلیلمو مارکونی، فیزیکدان ایتالیایی موفق شد به کمک امواج الکترومغناطیسی یک روش ارتباطات بدون سیم در عرض کانال انگلیس به نمایش بگذارد. دو سال بعد او این آزمایش را در دو سوی اقیانوس اطلس تکرار کرد و توانست پیام بی سیم ارسالی از کورن وال انگلیس را در سن جان ایالات متحده دریافت کند. این ابداع که اولین نسل از رادیوهای امروزی بود جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۰۹ را برای مارکونی به ارمغان آورد.
http://bigbangpage.com/wp-content/up...casts_f840.jpg
محدوده ی انتشار امواج رادیوی انسان که در حدود ۲۰۰ سال نوری آن نقطه آبی است
از زمان مارکونی به بعد بیش از صد سال است که انسان ها امواج رادیویی را در اعماق فضا منتشر می کنند. یعنی حبابی همواره در حال توسعه وجود دارد که حضور انسان را به هر کسی که در کهکشان راه شیری قرار دارد اعلام می کند. این حباب از لحاظ نجومی بزرگ است و به طور متداول حدود ۲۰۰ سال نوری وسعت دارد. اما این حباب در مقایسه با اندازه ی کهکشانی که در آن زندگی می کنیم (که خود یکی از میلیاردها کهکشان بیشمار در جهان قابل مشاهده است) چقدر وسعت دارد؟
برای پاسخ به این پرسش، آدام گروسمن ( Adam Grossman ) این نمودار را طراحی کرد. این میدانی تاریک نیست، بلکه نقطه ی کوچک آبی در مرکز آن میدان بزرگنمایی شده است. به شما دورنمایی را ارائه می دهد، درست است؟ در واقع کمی غافلگیر شدم که این نقطه اصلأ در این تصویر نشان داده شده است. برخی افراد این امر را کوچک می شمرند اما برای من این نقطه ی شروع است. بسیار خوشحالم که عضوی از نسل انسان هایی هستم که (الف) قادرند امواج رادیویی را منتشر کنند و (ب) تشخیص دهند که چقدر از کیهان را تجربه نکرده ایم.
تلسکوپ هابل منشاء “جریان ماژلانی” را کشف کرد:)
ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا رمز و راز ۴۰ ساله ی منشاء جریان ماژلانی، را بر ملا کردند. ابرهای ماژلانی دو کهکشان کوتوله هستند که بصورت یک نوار طولانی در امتداد کهکشان راه شیری کشیده شده اند.
به گزارش بیگ بنگ، از زمان کشف این جریان توسط تلسکوپ های رادیویی در اوایل دهه ۱۹۷۰، ستاره شناسان با تعجب به دنبال سرچشمه آن بودند. مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی هابل نشان می دهد بیشتر این گاز حدود ۲ میلیارد سال پیش از ابر ماژلانی کوچک جدا شده ، و سپس ابر ماژلانی بزرگ منطقه دوم از سرچشمه این جریان پدیدار گشته است.
http://bigbangpage.com/wp-content/up...-companion.jpg
این تصاویر نمای گسترده و نزدیک نوار بلند گازی که از آن به عنوان جریان ماژلانی یاد می شود را نشان میدهد، این جریان تا نیمه در امتداد کهکشان راه شیری کشیده شده است. تصویر پایین اشاره به، محل ابر ماژلانی بزرگ (LMC) و ابر ماژلانی کوچک (SMC) دارد.
داده ها از طیف نگار کیهانیِ هابل برای کشف فراوانی عناصر سنگین در امتداد خط اختروش هایی که نورشان در میان این جریان عبور کرده اند استفاده شده است. طیفنگار مقدار عناصر سنگینی مانند اکسیژن٬ گوگرد را در شش ناحیهی گوناگون جریان ماژلانی اندازهگیری کرده است. ستاره شناسان مقدار کمی اکسیژن و گوگرد را در بیشتر نواحی این جریان مرموز آشکار کردند. نتایج نشان می دهند که سرچشمه بیشتر مواد این جریان از ابر ماژلانی کوچک است. جریان ماژلانی به احتمال زیاد نتیجه تعاملات جزر و مدی گرانشی بین دو کهکشان کوتوله در حدود ۲ میلیارد سال پیش میباشد که ابر ماژلانی کوچک به دلیل جرم کمترش، مواد بیشتری از دست داده است.
Read More : http://apod.nasa.gov/apod/ap130815.html
http://www.nasa.gov/content/hubble-s.../#.Ugo1a2QY0ao
http://www.space.com/22306-hubble-te...ic-stream.html
NASA Moon Mission in Final Preparations for September Launch
ناسا به زودی فضاپیمای خود را برای بررسی شرایط جوی ماه، به مدار آن می فرستد.
به گزارش مونیتورینگ اخبار خارجی واحد مرکزی خبر، ناسا از آماده شدن نهایی خود برای «ماموریت بررسی
جو ماه» (LADEE) خبر داد. فضاپیمایی که به این ماموریت می رود، قرار است سیزده سپتامبر از مرکز
«والوپس» در شرق ویرجینیا پرتاب شود.
http://up.avastarco.com/images/e9a9d9xodop02awy695.jpg
جوآن سالوت مدیر اجرایی این برنامه گفت:«زمانی که این فضاپیما در مدار ماه قرار گیرد، به بررسی ترکیبات
جو ماه و تغییراتی که در طول زمان کرده است، خواهد پرداخت. این فضاپیما همچنین برخاستن هر گونه غبار از
سطح این کره را بررسی می کند».
فضاپیمای ناسا که به این ماموریت می رود، سیصد و هشتاد و سه کیلوگرم وزن دارد و به گونه ای طراحی
شده است که بتواند شرایط جوی ماه و غبار اطراف آن را ارزیابی کند. دانشمندان به دنبال شناسایی دقیق
شرایط جوی اطراف ماه هستند.
http://up.avastarco.com/images/mi0usca859ihee2z6tu.jpg
ماه جو بسیار رقیقی دارد و این امر موجب شده است این کره هدف بمباران شهاب سنگ ها و دیگر اجرام
آسمانی قرار گیرد.
ناسا امیدوار است به سوالاتی نظیر منشا نور اسرار آمیزی که در بالای افق منتشر شد، و تاثیر احتمالی
برخورد این اجرام بر ماه در تولید چنین نوری پاسخ بدهد.
محققان ناسا می گویند تحقیق درباره جو ماه آنها را به شناخت دیگر اجرام منظومه شمسی نظیر خرده
سیاره های بزرگ، سیاره مشتری و اقمار دیگر سیارات نزدیک تر می کند.
منبع:واحد مرکزی خبر
منبع تصاویر:Nasa
اطلاعات بیشتر در nasa و sciencedaily:
کد:
http://www.sciencedaily.com/releases/2011/08/110827191646.htm
کد:
http://www.nasa.gov/content/nasa-prepares-for-first-virginia-coast-launch-to-moon/
کد:
http://www.nasa.gov/content/nasa-goddard-plays-major-role-in-nasa-lunar-mission/
بالاخره اوج فعاليت خورشيد رسيد!
همون طور كه ميدونين هر11 سال خورشيد به اوج خودش ميرسه!و امسال هم دوباره اوج فعاليت خورشيدي هستش.به شكل زير هم نگاه كنين كه موقعيت امسال رو هم نشون ميده.در اوايل سال2013 اين فعاليت ها شروع شدن وتا الان ادامه داره.اما امسال نسبت يه سالهاي گذشته فعاليت بسيار كم بوده درنتيجه اسيب زيادي وارد نميشه!
شفق هاي قطبي هم كه حاصل اين فعاليت هاهستن امشب و فردا شب در دو قطب ديده ميشن كه عكاسان خودشونو اماده ميكنن.!اما هيچ نگراني وجود نداره.
براي اطلاعت بيشتر ميتونين از منابع فارسي به اينجا و اينجابرين!
اينم يه سايت انگليسي
http://bigbangpage.com/wp-content/up...3/02/dddrl.gif
رکورد طولانی ترین پیاده روی فضایی روسیه
دو فضانورد روسی روز جمعه (۱۶ آگوست) با گذراندن بیش از ۷ ساعت بیرون از ایستگاه بین المللی فضایی بمنظور آماده کردن آن برای نصب یک آزمایشگاه مدارگرد جدید، رکورد جدیدی را برای طولانی ترین پیاده روی فضایی روسیه به ثبت رساندند.
ادامه در این لینک
http://ayazastro.com/cosmonauts-brea...ian-spacewalk/