تصاویری از دریای متلاطم و سوزان سطح خورشید
ما خورشید را یک گوی روشن با ظاهری یکدست می بینیم که به آرامی سیاره ما را گرم می کند، اما تصاویر جدید از این دریای متلاطم و سوزان جزئیات دیگری را به نمایش گذاشته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تصاویر خورشیدی که 5 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد از چیز دیگری حکایت می کند و آن شعله های خشمگین یک دریای آتش است که با سوخت هیدروژنی زبانه می کشد.
عکاسان هنرمند تصاویر زیبایی از این دریای آتش ارائه کرده اند که درمیان آن می توان به تصاویر آلن فریدمند از رصدخانه مونت ویلسون نزدیک لس آنجلس کالیفرنیا اشاره کرد.
آلن فریدمند از عکاسان ماهر خورشید است که نخستین تصویر را یک روز پیش از گذر زهره گرفته است.
وی که تجهیزات خود را از پیش برای ثبت گذره زهره از مقابل خورشید آماده می کرده است تصاویر خیره کننده ای از دریای متلاطم و آتشین خورشید گرفته است.
آنچه ما در این تصاویر مشاهده می کنیم لایه های بالایی خورشید است که از آن با عنوان فوتوسفر و کروموسفر یاد می کنند.
براساس گزارش دیلی میل، کروموسفر دارای 2 هزار کیلومتر عمق است اگرچه این لایه تنها بخشی از لایه های یک میلیون و 380 هزار کیلیومتری خورشید است مقیاسی که بیش از 110 برابر زمین تخمین زده شده است.
این لایه نسبت به اتمسفر زمین از تراکم کمتری برخوردار است از این رو غیرقابل مشاهده است اما همین لایه ها عامل طرحهای پیچ و تاب داری هستند که ما در این تصور مشاهده می کنیم.
با فرارسیدن زمان عبور زهره از مقابل زمین همانطور که ما از زمین آن را مشاهده کردیم آلن این تصویر زیبا را ثبت کرده است. به طوری که سایه سیاره زهره در مقابل فعالیت طوفانی خورشید مشاهده می شود.
این گذر تا 105 سال آینده تکرار نمی شود بنابراین عبور آن برای عکاسانی چون آلن، ناسا و سایر رصدگرها که تصاویر زیبایی از این لحظات گرفتند بسیار مهم بوده است.
از : اینجا
خرده سیارهای که از کنار زمین گذشت بزرگتر از تصور دانشمندان بود
هفته گذشته یک خرده سیاره با فاصله اندکی از کنار زمین عبور کرد، این درحالی است که دانشمندان اخیرا اعلام کردند اندازه این خرده سیاره دوبرابر چیزی بوده که پیشتر تصور کرده بودند.
به گزارش خبرگزاری مهر، خرده سیاره 2012 LZ1 با فاصله 5.3 میلیون کیلومتر مربع از زمین حرکت می کرد و روز 14 ژوئن به نزدیک ترین فاصله خود به زمین رسید. از آنجا که این فاصله تقریبا 14 برابر فاصله میان زمین و خورشید است، این خرده سیاره مستطیلی شکل نمی توانست تهدیدی برای برخورد با سیاره ما باشد.
این درحالی است که عبور نزدیک این خرده سیاره از کنار زمین فرصتی را برای ستاره شناسان فراهم کرد تا با استفاده از سیستمهای رادار سیاره ای خود در رصدخانه آرسیبو (تلسکوپ رادیویی بزرگی در پرتوریکو) اندازه این خرده سیاره را بررسی کرده و اعلام کرده است که اندازه آن به واقع دست کم گرفته شده است.
دانشمندان ابتدا تصور می کردند که 2012 LZ1 اندازه یک محله شهری است اما براساس نور آن، درحالی که از کنار زمین عبور می کرده دانشمندان اظهار داشته اند که اندازه واقعی این خرده سیاره دوبرابر اندازه درنظر گرفته شده است و گفته می شود که در وسیع ترین بخش خود یک کیلومتر وسعت داشته است.
الن هاول از رصدخانه آرسیبو به عنوان یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی اظهار داشت: این جسم بزرگتر از چیزی بود که ما انتظار آن را داشتیم و این امر نشان می دهد که چقدر رادارهای رصدخانه ها حاضر اهمیت هستند چرا که ما هنوز هم در حال دریافت اطلاعاتی درباره تعداد خرده سیاره ها هستیم.
آنها افزودند که در صورت برخورد چنین جسم بزرگی به زمین می تواند تبعات جدی جهانی به دنبال داشته باشد. اما اندازه گیری های رادار نشان داده است که این جسم هیچ گونه شانسی برای برخورد با زمین طی 750 سال آینده ندارد.
براساس گزارش اسپیس، مایک نسلون مدیر علوم رادارهای بین سیاره ای در رصد خانه آرسبو اظهار داشت: حساسیت رادار ما این فرصت را فراهم می کند که ویژگیهای فیزیکی این خرده سیاره را اندازه گیری کنیم و به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا این خرده سیاره در 750 سال آینده بر زمین تأثیر می گذارد یا خیر.
این خرده سیاره تازه کشف شده نخستین بار 10 ژوئن در رصد خانه سایدین اسپرینگ استرالیا مشاهده شد، از آن زمان این جسم نزدیک زمین با فاصله اندکی از کنار زمین گذشت و ستاره شناسان اندازه های تقریبی از آن در اختیار داشتند.
تحقیق در رابطه با حفظ زمین از برخورد با سنگهای فضایی همواره از موضوعات مورد علاقه محققان بوده است. طی تاریخ 4/5 میلیارد ساله زمین به کرات مورد اصابت خرده سیاره ها قرار گرفته که در برخی از موارد این ضربات درصد قابل توجهی از حیات در زمین را نابود کرده است.
ستاره شناسان حدود 9 هزار خرده سیاره نزدیک به زمین را شناسایی کرده اند اما اعتقاد دارند که تعداد آنها بسیار بیشتر است و هنوز شناسایی نشده اند.
از : اینجا
آمادگی ناسا برای رصد قوی ترین پرتوهای پرانرژی کیهان
ناسا اعلام کرد دکل بزرگ آرایه تلسکوپی اسپکتروسکوپی هسته ای آن موسوم به NuSTAR مستقر شده و برای رصد قوی ترین پرتوهای ایکس پرانرژی در کیهان آماده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، آزمایشگاه پیرانش جت ناسا در پاساندا در کالیفرنیا اعلام کرد: پنجشنبه هفته گذشته یعنی 9 روز پس از پرتاب این تلسکوپ، مهندسان در مرکز کنترل ماموریت، سیگنالی را به فضاپیما ارسال کردند تا دکل 33 فوتی خود را باز کنند. این دکل به فضاپیما کمک می کند برای نخستین بار تصاویر شفافی از پرتوهای ایکس پرانرژی تهیه کند.
با جداشدن آینه های تلسکوپ از آشکار ساز، این دکل فاصله مورد نیاز برای تمرکز بر پرتوهای ایکس را فراهم خواهد کرد.
یوجین کیم مدیر پروژه NuSTAR در آزمایشگاه پیرانش جت ناسا، این دکل را یک شاهکار مهندسی عنوان کرد و گفت: این دکل اکنون در موقیعت نهایی خود قرار گرفته است.
فرایند کامل بازشدن این دکل حدود 26 دقیقه به طول انجامید و استقرار موفقیت آمیز آن شادی مهندسان و کیهان شناسان برروی زمین را در پی داشت.
گروه NuSTAR اکنون بررسی قابلیت های جهت یابی و حرکت ماهواره و تراز مورد نظر دکل را را آغاز و طی حدود 5 روز تلسکوپ NuSTAR برای تهیه نخستین تصاویر نوری آماده می کند.
خبر داغ داغ داغ : "مغز استفان هاوکینگز هک میشود"
دانشمندان روی روشی کار می کنند که بتوانند مغز استفان هاوکینگ را هک کرده تا برقراری ارتباط برای وی تسهیل شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، مشهورترین فیزیکدان طی چند وقت اخیر جهان تلاش کرده است از دستگاهی با عنوان iBrain استفاده کند تا امواج مغزی هاوکینگ را گرفته و آنها را به کامپیوتر برای تحلیل ارسال می کند.
در این آزمایش هاوکینگ از یک سربند سیاه استفاده می کند که داخل آن یک سری از انتقال دهنده های عصبی وجود دارد و از وی خواسته شد درباره مشت کردن دستش فکر کند.
پرفسور استفان هاوکینگ مغز خود را برای هک شدن در اختیار دانشمندان قرار داده تا آنها بتوانند راهی پیدا کنند تا وی بتواند به سادگی ارتباط برقرار کند
وی در طول این آزمایش توانست الگویی ایجاد کند که دانشمندان ابراز امیدواری کردند بتوانند روز آن را به حروف، واژه ها و جملات تبدیل کنند.
هاوکینگ طی 30 سال گذشته در نتیجه بیماری قدرت تکلم خود را از دست داد، بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک که بدن وی را از ناتوان و عضلاتش را نیز ضعیف کرد.
وی درحال حاضر از یک رایانه برای ارتباط برقرار کردن استفاده می کند و صدای رایانه چون ربات است که طی هفت سال با یک کلیک فعال می شود. اما اکنون به علت اینکه ماهیچه های دستش بسیار ضعیف هستند یک حسگر مادون قرمز به عینک وی متصل شده و حرکات چانه وی را مونیتور می کند و پس از آن این حرکات توسط رایانه ای که روی صندلی چرخدار وی قرار دارد به متن ترجمه می شود.
iBrain توسط فیلیپ لاو استاد دانشگاه استنفورد آمریکا طراحی شده است. این دستگاه اندازه یک جعبه کبریت کوچک و بسیار سبک است که سر هاوکینگ را سنگین نمی کند.
فیلیپ لاو ابراز امیدواری کرده است که این دستگاه بتواند هاوکینگ را بدون هیچ تأخیر و توجه به این که وی چه کاری انجام می دهد مورد نظارت قرار دهد.
وی اظهار داشت: ما می خواهیم راهی پیدا کنیم تا به نوعی مغز وی را هک کنیم. این مسئله برای ما بسیار مهم و هیجان انگیز است چرا که ما می توانیم پنجره ای رو به مغز داشته باشیم.
وی افزود: ما درحال ساخت فناوری هستیم که به انسان این امکان را می دهد که برای اولین بار به مغز دسترسی داشته باشد.
این استاد دانشگاه استنفورد اظهار داشت: ظهور چنین شاخصهای زیستی احتمال تبدیل حرکات ارادی را به کلامات و به کلام افزایش می یابد از این رو افرادی که به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک دچار هستند که از ابزار ارتباطی استفاده می کنند می توانند بیش از آن که به بدن خود متکی باشند به مغز خود اتکا کنند.
لاو قرار است ماه آینده در همایشی در دانشگاه کمبریج درباره آخرین یافته های خود سخنرانی کند و هاوکینگ نیز در این همایش این فناوری را به نمایش می گذارد.
این فناوری را همچنین می توان برای کسانی که اختلال خواب دارند و شاید تشخیص سریع بیماری اوتیسم نیز به کار رود.
بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (Amyotrophic lateral sclerosis) یک بیماری موتور نورونهای حرکتی (MND)است که موجب تباهی و تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم در دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و دستگاه عصبی محیطی می شود. اسکلروز جانبی آمیوتروفیک شایعترین بیماری نورونهای حرکتی (MND) است.
بنابراین این بیماری هم علایم نورون محرکه فوقانی و هم نشانههای نورون محرکه تحتانی را ایجاد می کند. در حقیقت در ALS نشانههای فلج مرکزی و محیطی تواما ایجاد میشود.
منبع : خبرگزاری مهر
گرمای داخلی مشتری به اثبات رسید
براساس اطلاعات کاوشگر ناسا در مدار سیاره مشتری و تحقیق دانشمندان بر روی 560 تصویر از ابرهای این سیاره دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مشتری دارای گرمای داخلی است.
به گزارش خبرگزاری مهر، جت استریم آمریکا شمالی که از غرب به شرق در فراز این قاره می وزد سهم مهمی در آب و هوا دارد و هوای سرد را از شمال پایین می آورد یا مناطق غربی را از دمای هوای زمستانی محافظت می کند.
جت استریمها (Jet stream) یک جریان هوای با سرعت بالا هستند که به صورت یک تونل باد فرضی در ارتفاعات بالای اتمسفر زمین در لایه تروپوپاز قرار گرفته است.
جت استریم در سطح زمین به واسطه گرمایی ایجاد می شود که از سوی خورشید به زمین می رسد و ستاره شناسان پیشتر فرض کرده بودند که جت استریمهای مشابه در سیاره مشتری نیز چنین خاستگاهی دارد.
این درحالی است که اطلاعات جدیدی از سوی کاوشگر کسینی ناسا که از اول ژوئیه 2004 در مدار مشتری بوده نشان می دهد که جت استریمهای مشتری دارای یک منبع قدرت متفاوت است و این منبع قدرت گرمای درونی این سیاره است.
ژوپیتر یک سیاره بزرگ گازی است که اتمسفر آن عمیق است و لایه های ضخیمی از ابر در ارتفاعات بالای آن وجود دارد.
جت استریمها در لایه های مختلفی وجود دارند، برخی از آنها برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و دیگران زیر ابرهای بالایی پنهان شده اند.
دوربینهای کاسینی می توانند با انعکاس نور نزدیک مادون قرمز تصویری از لایه های پایین تهیه کند، اگرچه این تصاویر نخستین چشم انداز ما به دینامیک اتمسفری در لایه های پایین بوده که نور خورشید در وسعت قابل توجه به آن نفوذ نمی کند.
یک تیم به ریاست تونی دل جنیو از موسسه مطالعات فضایی گودارد در نیویورک با استفاده از نرم افزار دنبال کردن ابرها حرکات و سرعتهای ابرها را در 560 تصویری را که بین سالهای 2005 تا 2012 جمع آوری شده تحلیل کردند.
این گروه که نتایج تحقیقات خود را در مجله ایکاروس منتشر کرده اظهار داشتند که جت استریمهای مشتری به جریانهای مخالف اتمسفر مشتری مرتبط است. این جریانهای مخالف در اتمسفر بالاتر ضعیف هستند، نقطه ای که تحقیقات قبلی نشان داده بود گرمای آن به علت وجود خورشید است و در سطوح پایین تر قوی تر هستند.
دانشمندان در نتیجه تحقیقات جدید توانستند به این نتیجه برسند که این گرمای سیاره ای از گرمای خورشید نشأت نگرفته است.
براساس گزارش لس آنجلس تایمز، گرمای داخلی در سطوح پایین تر این سیاره آب را تبخیر کرده و پیش از متراکم کردن برای تولید ابر و باران به لایه های بالاتر اتمسفر می رساند. این شکل از تراکم گرما تولید می کند که در نتیجه آن جریانهای مخالفی ایجاد می شود که جت استریمها را حرکت می دهند.
جت استریم را میتوان یک تونل باد پر سرعت در ارتفاعات بالا دانست. این رخداد معمولاً در ارتفاعات حدود 11 هزار متر بالای سطح زمین دیده میشود. در زمان جنگ جهانی دوم ژاپنیها با استفاده از این پدیده به آمریکا حمله کردند. آنها با محاسبات دقیق بالنهایی را که پر از بمب بودند تا ارتفاع 15000 متری بالا میفرستادند و این کانال باد آنها را تا آمریکا حمل میکرد، زیرا تا آن زمان هنوز هیچ هواپیمایی توان پرواز تا آمریکا را نداشت.