در هستی تعداد بسیاری سیاهچاله موجود است که بعلت جاذبه بسیار زیاد آن نور قابلیت فرار را ندارد ممکن است یکی از دلایل نرسیدن نور بسیاری از ستارگان به ما گذر آنها از افق رویداد سیاهچاله باشد.
نمایش نسخه قابل چاپ
در هستی تعداد بسیاری سیاهچاله موجود است که بعلت جاذبه بسیار زیاد آن نور قابلیت فرار را ندارد ممکن است یکی از دلایل نرسیدن نور بسیاری از ستارگان به ما گذر آنها از افق رویداد سیاهچاله باشد.
البته این هم یک نظریهاست ولی همون طور که در طول تاپیک بحث شده فعلا با همین دادههای موجود (یعنی میزانِ ماده ی روشنِ عالم که میدونیم چه قدره) به راحتی میشه توجیه کرد که چرا آسمان سیاهه (چون تعداد ستاره اون قدر زیاد نیست که آسمان رو روشن کنه) و نیازی به توسل به سیاهچاله ها نیست :)
میدونبم خورشید نزدیکترین منبع نوری به زمینه. پس واسه روشن شدن زمین فقط نور خورشید مهمه. حداقل از دید چشم بشر. هنگام روز زاویه دید ما با زاویه مسیر حرکت نور خورشید 180 درجه است. ولی هنگام شب این زاویه 0 درجه میشه. مثال ساده ای را بیان میکنم: توی یه اتاق تاریک اگر یکی یک چراغ قوه رو مستقیم تو چشممون بزنه همون حالتی رو بهمون دست میده که تو روز به خورشید نگاه میکنیم. اما اگر یکی چراغ قوه رو از پشت سر بهمون بتابانه چیزی که میبینیم فقط یه محیط کمی روشنتر از اتاق تاریک! به نظرم این اصلا پارادوکس نیست. فقط کافیه خودمونو اینقدر محتاج حصول نتایج از طریق ریاضی یا فیزیک نکنیم.
البته شما مفادِ پارادکس رو کاملا اشتباه متوجه شدید ارجاعتون میدم به این پست:
http://forum.avastarco.com/forum/sho...ll=1#post40585
هیچکدام دلیل سوالتون نمیشه