از جوابتون ممنون . اضافه شدن وزن شاتل به ايستگاه فضايي در داراز مدت باعث پايين اومدن ايستگاه از مدارش نمي شه ؟
نمایش نسخه قابل چاپ
از جوابتون ممنون . اضافه شدن وزن شاتل به ايستگاه فضايي در داراز مدت باعث پايين اومدن ايستگاه از مدارش نمي شه ؟
اول اینکه ممنون از مطالب خوبتون.
دوم: ببخشین این عکسه که گذاشتین، شاتل از زیر و به صورت عمودی به ایستگاه وصل شده، درسته؟ (یا من اشتباه می بینم؟) اگه اینطوره، چرا از اینجا متصل میشه؟ آخه من همیشه تصورم این بود که از پهلو متصل میشن
سلام! خواهش ميكنم.
در واقع از بالاي شاتل متصل ميشه!! اول دريچه باز ميشه و شاتل با يك مانور چرخشي خودش رو به ايستگاه ميرسونه و توسط بازوي شاتل و بازوي ايستگاه اين دو دقيقا در كنار هم قرار ميگيرند و دريچه انتقال گشوده ميشود.
حالا چرا از اونجا؟ خوب چون از اونجاست كه افراد درون شاتل و ايستگاه ميتوانند جابجا شوند و بار هم درون شاتل است و بايد اون قسمت رو به درب هاي ورودي ايستگاه باشه...
فایل پیوست 1552
فایل پیوست 1551
پس از بازنشستگی چه بلایی بر سر شاتل و قطعات آن خواهد آمد؟
با آماده شدن شاتلهای فضایی برای رفتن به موزه، مسولان ناسا مرتب کردن انبارهای قطعات یدکی را آغاز کردهاند. آنها باید تصمیم بگیرند که با این قطعات به یادماندنی که دیگر کاربردی ندارند، چه کار بکنند.
همزمان با آماده شدن شاتلهای فضایی برای آغاز بخش دوم زندگی خود به عنوان قطعات موزهای، مسولان ناسا مرتب کردن انبارهای قطعات یدکی آنها را آغاز کردهاند. این مسولان باید تصمیم بگیرند که با تمام این خاطرات عزیز که دیگر قابل استفاده نیستند، چه باید بکنند.
باب شروز از مسولان ارشد ناسا که مسولیت رسیدگی به توزیع قطعات مربوط به شاتل را بر عهده دارد میگوید: «این کار مثل این است که مجبور باشید به سرعت آپارتمان خود را تخلیه کنید. شما یکسری وسایل دارید که باید با خودتان به آپارتمان جدید ببرید، اما در همین حال چیزهای تازهای را کشف میکنید که زیر تخت یا ته کمد داشتهاید.»
شاتل اینترپرایز
شاتلهای فضایی قبل از اینکه برای بازدید عموم حاضر شوند، باید یک فرایند طولانی پاکسازی را طی کنند. وقتیکه یک شاتل فرود میآید، آغشته به انواع مواد خطرناک است. از آن جمله میتوان به هیدروژن و اکسیژن مایع به عنوان سوخت شاتل، آمونیاک برای خنکسازی شاتل و مواد محترقه تعبیه شده برای منفجر کردن پنجرهها به هنگام خروج اضطراری اشاره کرد. تمام این مواد شیمیایی قبل از ارسال شاتلها به موزه باید پاکسازی شود تا در حین بازدید عموم از داخل و بیرون شاتل، خطری را برای آنها به وجود نیاورد.
قطعه دیگری که به دلایل ایمنی برداشته خواهد شد، سیستم کنترل واکنش رفت است، موتور کوچکی که چرخش شاتل را کنترل میکند. دماغه شاتل نیز برداشته خواهد شد، قطعات داخلی آن جدا شده، و مجددا دماغه به سر جای اولش بازگردانده میشود. استفانی استیلسون که وظیفه آمادهسازی شاتلها برای بازنشستگی را بر عهده دارد میگوید: «شما تغییری را در نمای بیرونی شاتل نخواهید دید، اما درون آن خالی خواهد شد.»
بعضی از قطعات از جمله پنجرهها و قطعات متحرک بال برداشته خواهد شد تا مشخص شود که محیط خشن فضا چه بلایی بر سر آنها آورده است. همچنین بازوی رباتیک شاتل فضایی دیسکاوری که توسط آژانس فضایی کانادا ساخته شده، برداشته شده و به این کشور بازگردانده میشود. موتورهای اصلی هر سه شاتلی که قرار است به معرض دید عموم گذاشته شوند نیز برداشته خواهد شد. 14 موتور اصلی -شامل سه موتور هر کدام از فضاپیماهای آتلانتیس، دیسکاوری و ایندیور، به همراه پنج موتور یدکی- برای استفاده مجدد در فضاپیماهای آینده کنار گذاشته خواهد شد. به جای آنها جایگزینهایی با استفاده از قطعات یدکی ساخته و در اختیار موزهها قرار خواهد گرفت.
استیلسون میگوید: «قطعات پروازی واقعی بر روی شاتلها باقی خواهد ماند. ما فقط دل و روده آنها را بیرون میکشیم. ما تلاش میکنیم تا آنجا که ممکن است آنها را شبیه نمونههای پروازی حفظ کنیم. برنامه ما این است که آنها را به نحوی آماده کنیم که گویی همین الان از فضا برگشتهاند.» این گفته بدان معناست که هیچ رنگآمیزی مجددی انجام نخواهد شد. اگرچه احتمالا قطعات کاشیهای حرارتی که در حین فرود شاتل از آن جدا شدهاند، با قطعات یدکی جایگزین خواهند شد.
شاتل در مدرسه
اگر شما بخواهید قطعاتی را برای مدرسه یا موزه شخصی خود تهیه کنید، کافی است که تقاضانامه مربوطه را پر کنید. در تاریخ اکتبر 2009 / مهرماه 1388، ناسا وبسایتی را برای پاکسازی انبارهای خود راهاندازی کرد و 24 هزار قطعه را در معرض فروش قرار داد. البته مسولان ناسا قول دادند که 3000 قطعه را به مدارس و موزههای محلی ایالت متحده هدیه بدهد، و 700 قطعه را نیز به صورت امانت در اختیار موسسات مختلف قرار دهد. در خصوص این قطعات آنها تنها هزینه حمل را دریافت میکنند که کمتر از 24 دلار است.
شروز میگوید: «اندازه این قطعات بسیار متفاوت است و از یک پاکت غذای فریز شده تا اجسامی به بزرگی یک شبیهساز پرواز را شامل میشود. تعداد قطعات موجود بسیار بیشتر از تقاضاها بوده است.»
اما زمانیکه قطعات فروخته شده (یا نسخههای جعلی هوشمندانه) برای فروش روی اینترنت قرار بگیرند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ به گفته شروز این اتفاق هم اکنون نیز رخ داده است. اخیرا نمونه نمایشی شاتل اینترپرایز برای چند روز بر روی سایت eBay قرار گرفته بود، تا اینکه مسولان ارشد ناسا آنها را مجبور کردند این آگهی را بردارند. یک لباس فضایی مربوط به دوره ماموریت فضاپیمای مرکوری که توسط یک نظافتچی به سرقت رفته بود و برای مدتها در یک گاراژ نگهداری میشد نیز اخیرا به فروش گذاشته شده است.
به گفته شروز، ناسا از چنین چیزهایی چشمپوشی نمیکند. وی میگوید: «وقتی ما چنین اتفاقاتی را میبینیم، واکنش نشان میدهیم.» صرف نظر از مسائل گوناگون، ارسال عمده قطعات شاتل به خارج از ایالات متحده به دلایل امنیتی غیرقانونی است. مسولیت حفظ اسرار مهندسی شاتل نیز پس از بازنشستگی آنها به مدیران موزهها واگذار خواهد شد.
استیلسون میگوید: «من امیدوارم هر سه محل بازدید از شاتلها تنها به جنبههای تکنیکی این فضاپیماها تکیه نکنند، بلکه تلاش کنند تا روح گروهی را که در ماموریتهای شاتلها و نگهداری از آنها مشارکت داشتهاند به تصویر بکشند.»
منبع:خبر انلاین
http://www.universetoday.com/wp-cont...ch-580x226.jpg
Father and Son: STS-1 and STS-135. Chris Bray and his father took two similar images, 30 years apart.
پدر و پسر. ماموریت اول شاتل ها و ماموریت 135 آنها. کریس بری و پدرش در این دو عکس حضور دارند. حدود 30 سال پیش
http://360vr.com/2011/06/22-discover...236/index.html
محیط 360 درجه ای شاتل دیسکاوری
حتما ببینید خیلی زیباست :)))))
http://khabaronline.ir/images/2011/7/Shuttle-F-1S.jpg
http://http://khabaronline.ir/images...uttle-F-2S.jpg
http://khabaronline.ir/images/2011/7/Shuttle-F-3S.jpg
- با آغاز ماموریت 12 روزه آتلانتیس، پرونده 30 سال پرواز شاتل آتلانتیس به آرامی بسته میشود. آیا میدانید این سفینههای رفتوبرگشت چطور به مدار زمین میروند و ماموریت خود را به انجام میرسانند؟
محمود حاجزمان، ستاره سمائی: شاتلهای فضایی، فضاپیماهای رفتوبرگشتی هستند که بیش از 30 سال است بین زمین و مدار آن در حرکتند. این فضاپیماها مخزن بار بزرگی دارند که به کمک آن بتوانند محمولههای بزرگ و ارزشمندی مانند قطعات ایستگاه فضایی بینالمللی یا تلسکوپ فضایی هابل را در مدار زمین مستقر کنند
اینترپرایز، کلمبیا، چلنجر، دیسکاوری، آتلانتیس و اندیور، نام شش شاتل فضایی است که غیر از انترپرایز بقیه به فضا سفر کردهاند. از آن میان، چلنجر و کلمبیا از بین رفتهاند، دیسکاوری و اندیور بازنشسته شدهاند و آتلانتیس نیز تا چند روز دیگر بازنشست خواهد شد
هرچند اتحاد جماهیر شوروی نیز در آخرین روزهای عمر خود شاتل فضایی بوران را با موفقیت به فضا پرتاب کرد، اما هزینههای سنگین نگهداری، تعمیر و پرتاب شاتل (که بالغ بر 1.5 میلیارد دلار برای هر پرواز است) مانع از آن شد که ناسا بتواند رقیبی جدی پیدا کند
به نقل از خبر آنلاین
مرکز کنترل آخرین ماموریت شاتل ها به صورت 360 درجه:
http://www.nasa.gov/mov/573055main_mcc_qtvr.mov
زمان پرتاب: 30 اگوست 1984 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
زمان بازگشت: 5 سپتامبر 1984( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا)
مدت: 6 روز و 56 دقیقه و 4 ثانیه
شاتل: دیسکاوری
هدف: اولین پرواز دیسکاوری، ماموریت در مدار قرار دادن ماهواره
خدمه:Henry Warren Hartsfield پنجاه ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Michael Lioyd Coats سی و هشت ساله ( خلبان )، Richard Michael Mullane( متخصص 1 ) سی و هشت ساله، Steven Alan Hawley ( متخصص 2 ) سی و دو ساله، Judith Arlene Resnik ( متخصص 3 ) سی و پنج ساله، Charles David Walker ( متخصص بخش بار ) سی و شش ساله
تعداد دور مدار: 97
ارتفاع مدار: 341 کیلومتر
مسافت طی شده: 4010000 کیلومتر
این ماموریت در ابتدا برای 25 ژوئن در نظر گرقته شده بود که 2.6 ثانیه قبل از پرتاب به دلیل اشکال در موتورها برای دو ماه به تاخیر افتاد و ماموریت STS 41-F کنسل شد. STS 41-E قبلا کنسل شده بود. سه ماهواره ارتباطی با موفقیت در مدار قرار داده شدند: SBS-D، Telstar 3-C کانادا و SYNCOM IV-2
وسیله دیگری که حمل شده بود OAST-I آرایه سلول های خورشیدی بود که 4 متر عرض، 31 متر ارتفاع و 1.8 متر عمق داشت. بال های آن انواع مختلفی از سلول های خورشیدی آزمایشی را با خود به همراه داشت. در واقع حجیم ترین باری بود که تا آن موقع توسط فضاپیمای سرنشین دار حمل شده بود. این ماموریت صدمین پرواز فضاپیمای سرنشین دار بود.
ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي