-
حضیض زمینی سیارات
بهترین زمان برای رصد سیارات منظومه شمسی بنظرتون کیه؟
مقابله؟ خب بله؛ یعنی تقریباً بله! اما چرا گفتم تقریباً؟ چون بهتر از این زمان، زمان حضیض زمینی سیاره هست ولی چون زمان حضیض زمینی سیارات با تاریخ مقابله اونها تفاوت خیلی کمی داره میشه تقریباً گفت همون زمان مقابله. برای مثال اختلاف زمانی بین تاریخ مقابله و تاریخ حضیض زمینی سیاره مریخ در بیشترین حالت به حدود یک هفته میرسه که میشه ازش چشم پوشی کرد و این اختلاف در مورد سایر سیارات حتی کمتر هم هست.
من تو این پست براتون یک فایل اکسل از تاریخهای حضیض زمینی سیارات رو گذاشتم که بهترین زمان برای رصد سیارات خارجی هست. در خصوص سیارات داخلی (زهره و عطارد) این حضیضها مصادف با مقارنه داخلی سیاره هستن و با وجود اینکه اندازه ظاهری سیاره در این حالت به بیشترین مقدار خودش میرسه اما پشتشون رو به زمینه و در کنار خورشید و یا روی قرص اون قرار گرفتن. بنابراین بهترین زمان برای رصد این سیارات قبل و یا بعد از مقابله داخلی هست. میتونید فایل اکسل رو از لینک زیر دانلود کنید:
دانلود جدول تاریخهای حضیض زمینی سیارت منظومه شمسی
رنگبندی جدول چرخههای معناداری رو در چرخش سیارات نشون میده. از جمله بارزترین و مطرحترین اونها چرخههای بازگشت مریخ هست که هر 2 سال و 2 ماه یکبار به حضیض زمینی میرسه و در هر 7 بار حضیض یکبار به حداقل فاصله خودش از زمین میرسه که تقریباً هر 15 سال یکبار تکرار میشه. همین اتفاق با شدت کمتری برای زهره هم میافته. زهره هر 1 سال و 7 ماه به حضیض زمینی میرسه که هر 5 بار یک بارش به حداقل فاصله اون از زمین منجر میشه تکرار اون 8 سال زمان میبره. اگر دقت کنید متوجه میشید که این زمانها در واقع همون دورههای گردش هلالی سیارات هستن.
با یه بررسی کوتاه در این جداول مشخص میشه که بهترین و نزدیک ترین زمانها برای رصد سیارات به قرار زیرن:
عطارد: قبل یا بعد از حضیض جون 2014
زهره: قبل یا بعد از حضیض 2014
مریخ: حضیض 2018
مشتری: حضیض 2022
زحل: حضیض 2032
اورانوس: حضیض 2051
نپتون: حضیض 2041
----------------------------------------------------------------------------------------
در فایل اکسل از «ساعت زمینی» (Terrestrial Time=TT) استفاده شده. این ساعت جدید توسط اتحادیه بینالمللی نجوم (IAU) معرفی شده و تقریباً 66 ثانیه جلوتر از ساعت جهانیه (UT1).
-
Extereme Declinations
تو پست قبل در خصوص حضیض زمینی سیارات صحبت کردیم که بهترین زمان برای رصد سیاراته. تو این پست میخوایم در مورد عامل نسبتاً مهم دیگهای صحبت کنیم و اون ارتفاع سیاره است.
خب ارتفاع سیاره تحت تأثیر عوامل مختلفیه. از بین این عوامل میشه به مختصات محل رصد، ساعت و زاویه میل سیاره اشاره کرد. اولی که تغییر دادنش به این راحتیها نیست. برعکس اون، ساعت رصد براحتی قابل کنترله. اما زاویه میل؛ این زاویه در واقع نشون دهنده میزان جدایی سیاره از استوای سماویه که میتونه رو به بالا باشه (رو به شمال) یا رو به پایین باشه (رو به جنوب). درست مثل خورشید که در تابستان بالای استوای سماوی و در زمستان زیر استوای سماوی قرار داره، سیارات هم روی دایرة البروج قرار دارن و ممکنه بالاتر از استوا یا پایینتر از اون قرار بگیرن. ضمناً باید این نکته رو هم مدنظر قرار داد که زمانی که دایرة البروج در نیمروز زیر استوای سماوی قرار میگیره (انقلاب زمستانی) در نیمه شب بیشترین ارتفاع رو بخودش میگیره و برعکس زمانی که دایرة البروج در نیمروز در بیشترین ارتفاع دیده میشه (انقلاب تابستانی) در نیمه شب زیر استوای سماوی قرار میگیره و کمترین ارتفاع خودش رو داره. پس میشه گفت که اگه زمان مقابله یک سیاره همزمان با انقلاب زمستانی باشه اونوقت میشه شاهد بیشترین ارتفاع سیاره در نیمه شب بود. البته ساعت رصد هم تو ارتفاع دایرة البروج مؤثره. برای مثال اگه یکماه از انقلاب زمستانی گذشته باشه اونوقت دایرة البروج تقریباً ساعت 10 تو بیشترین ارتفاع خودش قرار میگیره. دلیل اینکه مشتری این شبها ارتفاع زیادی داره هم همین همزمانی تقریبی مقابله اون با اوج زمستانه. برعکس نپتون و زحل در تاریخ مقابلشون ارتفاع کمی دارن که دلیلش قرار داشتن تاریخ مقابله اونها در فصل تابستان و بهاره.
از دید مداری اگه به موضوع نگاه کنیم زمین هرساله فقط در یک نقطه خاص از مدارش در انقلاب زمستانی قرار میگیره که همزمان با قرار گرفتن خورشید بین برج قوس و عقربه. دقیقاً در سمت مخالف (سمت تاریک زمین) نقطهای بین برج ثور و برج جوزا جاییه که دایرة البروج در نیمه شب بیشترین ارتفاع خودش رو میگیره. بنابراین در انقلاب زمستانی هر سیارهای که در این قسمت قرار داشته باشه بیشترین ارتفاع رو در نیمه شب خواهد داشت (باز هم دقت کنید که بجز تاریخ ساعت هم تأثیرگذاره).
مدار سیارت هم بنوبه خودشون بالا و پایینهایی داره که روی زاویه میلشون تأثیر میذاره.
بهرحال در ادامه براتون یک لیست از تاریخ دقیق بیشترین میلهای سیارات رو قرار دادم. میلهای بیشینه منفی هم در این لیست گنجانده شدن. در کل منبع خوبیه برای اینکه بدونید کی فلان سیاره رو در بیشترین ارتفاع میشه شکار کرد. البته همونطور که گفتم بیشترین میل بتنهایی بیشترین ارتفاع رو ایجاد نمیکنه بلکه بایستی در ساعت مناسب بسراغش رفت. ضمناً دقت کنید که در مورد زحل میلهای بالای 22 درجه درج شدن. برای من این مورد خیلی جالب بود. ببینم میتونید بگید دلیلش چیه؟ دقیقتر بپرسم میتونید بگید چرا زحل هیچوقت به میل 23 نمیرسه؟ :15:
دانلود فایل اکسل تاریخهای میل بیشینه سیارت منظومه شمسی
-
خیلی وقته این تاپیک خوشگل بالا نیومده ها .... :دی
قرار بود اول تاریخهای اختفاءهای سیارهای رو قرار بدم و بعد این پست رو بذارم اما خب فرصت نشد و بخاطر نزدیک بودن به یکی از رخدادهای نادر که تا چند هفته دیگه قراره رخ بده این پستو الان میذارم.
خب و اما در مورد این رخداد...
همونطور که میدونید در تاریخ 8 اُکتبر 2014 ماه وارد سایه زمین میشه؛ یک گذر از درون تمام سایه. اما متأسفانه این رخداد برای ما در نیمکره ای از آسمون رخ میده که درست زیر پامونه(!) و ما نمیتونیم اونو ببینیم. اما چیزی حدود 8 مگامتر اونطرفتر جایی در چوکوتکا روسیه (Chukotka) این خسوف زیبا در حالی رخ میده که یک رخداد جالب دیگه هم همزمان در حال رخ دادنه و اون اختفاء سیاره اورانوس در پس ماهه. تصورش رو بکنید اورانوس سبز-آبی رنگ در حالی پشت قرص ماه مخفی میشه که ماه کاملاً سرخ رنگ شده. در حالت عادی بدلیل فاصله زیاد سیاره اورانوس از خورشید و همچنین فاصله زیاد اون از زمین تضاد نوری (کنتراست) بین اون و ماه خیلی زیاده و در کنار ماه شاید بشکل لکه رنگ پریده ای دیده بشه. اما در کنار ماهیی که درون سایه سرخ رنگ زمین فرو رفته مطمئناً منظره ای بسیار تماشایی خواهد داشت. حالا در کنار همه اینها اگه بگم درست در همین شب اورانوس در مقابله قرار میگیره چه حسی بهتون دست میده؟ واقعاً یک رخداد تکه. این رخداد بجز کوچوتکا روسیه از برخی نواحی قطب شمال هم قابل رؤیته و حتی در آلاسکای ایالات متحده هم میشه مقارنه بسیار نزدیکی رو نظارهگر بود. هر چند که این رخداد در یکی از دورافتاده ترین نواحی زمین رخ میده اما امیدوارم شب 8 اکتبر بتونیم شاهد تصاویری ناب از این رخداد در داخل وب باشیم.
و اما در مورد رخدادهای مشابه... با در نظر گرفتن تمامی سیارات بنظرتون این رخداد در طول عمرتون چندبار تکرار میشه؟ 20بار... 10بار...
ولی این رخداد بسیار نادر تر از اونیه که تصور می کنید. عُطارد و زهره که هرگز نمیتونن در زمان خسوف در کنار ماه باشن پس فقط 5 سیاره باقی میمونن: مریخ، مشتری، زحل، اورنوس و نپتون. این پنج سیاره هم فقط زمانی میتونن پشت ماه قرار بگیرن که در گره مداری خودشون با مدار ماه باشن. و باز فقط زمانی میتونن چنین رخدادی رو خلق کنن که این گره دقیقاً جایی باشه که ماه در اونجا کامل میشه. نپتون و مشتری بترتیب در 18 سپتامبر 2024 و مشتری در 19 اُکتبر 2070 در یک خسوف جزئی در کنار ماه خواهند بود و اورانوس در 10 اُکتبر 2098 در کنار ماه سرخ رنگ خواهد بود ولی شما هیچ وقت شاهد یک اختفاء همزمان با خسوف نخواهید بود (حتی جزئی).
اگه قصد دارید این پدیده نادر رو با چشماتون ببینید یا همین الان خودتون رو برای یک سفر 8000 کیلومتری به دورافتادهترین نقطه جهان آماده کنید یا دیگه هیچ وقت رخدادی مشابه اون رو نخواهید دید. خسوف اُکتبر 2014 یک خسوف استثنائی در تمام عمرتون خواهد بود.
-
یک پدیده نادر نجومی بامداد امشب 2015/4/27 ساعت 23 تا 2:30 (2015/4/28) پیش می یاد آنهم اختفای یک ستاره با سیاره زحل است که در ایران متاسفانه اختفا پیش نمی یاد
ولی می توان مقارنه بسیار نزدیک این ستاره قدر 8 را با زحل را دید اگر دقت کرده باشید در جدول صفحه یک همین (رخدادهای بزرگ عمر) که قبلا توسط آقای mohsen4465
موضوع : اختفاء و مقارنههای بسیار نزدیک ستارگان با سیارات حلقهدار منظومه خورشیدی زیر 30 ثانیه قوس - 2000 لغایت 2050 میلادی نوشته شده
وقتی با تلسکوپ با بزرگنمایی زیاد بعد از طلوع زحل ساعت 23 به بعد با تلسکوپ به این سیاره نگاهی بیندازید
علاوه بر قمر زحل تیتان این ستاره را که هم درخشندگی اش هم اندازه تیتان هست می بینید البته این ستاره از دید ناظر زمین از نسبت به قمر زحل تیتان خیلی به سیاره زحل نزدیک است.
-
راستی مقارنه نزدیک زهره و زحل که فقط 5 دقیقه قوس فاصله دارد و خوشبختانه در ایران هم در صبحگاه 19 دی 94 دیده می شود ، اطلاع رسانی کنید. با تشکر/