-
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
smhm
آیا زمین ممکنه منفجر بشه؟!
اینجا را مطالعه بفرمایید.
یه ذره راجع به نویسنده ی ِ مقاله تحقیق کردم، طرف انسان ِ جالبیه! چیزی که نوشته هیچ ربطی به رشته ی ِ کاریش نداره!
http://academic.research.microsoft.c...924/t-j-chalko
نه homepage نه دانشگاهی اصلا معلوم نیست مال ِ کجاست، فقط یک سایتی معرفی کرده توی ِ مقاله که اون هم می ری توش یه اسم ِ مبهم راجع به یه موسسه ی ِ تحقیقاتی هست که اون هم خیلی موسسه ی ِ نامعلومیه که اصلا راجع به چی دارن تحقیق می کنن؟
طرف خواسته شوخی کنه! :دی
-
مورفولوژی چاله های مریخ
مقاله ای در مورد مورفولوژی چاله های مریخ بقلم حسن داداشی آرانی دانشگاه پیام نور اصفهان، چاپ شده در ماهنامه علوم زمین و معدن آذر ماه 1391
-
فضا پیمای داون که پس از یک سال، سیارک وستا را برای رصد سیاره کوتوله سرش ترک کرده است، به شواهدی دست یافته که نشان می دهد احتمالا تعدادی دنباله دار یخی به سطح وستا برخورد کرده و آب را به اعماق سطح برده اند.از قرار معلوم، آب به شکل کانی های آبدار در آنجا باقی می ماند تا برخورد یک دنباله دار، حرارت کافی برای ذوب سنگ را تامین کند و بخار آب از روی شکاف ها و درزهای سطح وستا خارج شود.این کشف نشان می دهد یک عضو دیگر منظومه شمسی چرخه آب دارد.این کشف واقعا هیجان انگیز است.
اما اهمیت این کشف از آن روست که نشان می دهد سیاره های جوان چطور به وسیله دنباله دارها در دوران های اولیه تشکیل منظومه شمسی آبدار شده اند.این مکانیسم یعنی آورده شدن آب به کمک دنباله دارها یکی از نامزدهای اصلی در توضیح پیدایش آب روی زمین است که حالا توسط این کشف تقویت می شود. نظرات دیگر می گویند آب به میزان کافی در غبار میان سیاره ای وجود داشته و از ابتدا با زمین همراه بوده است. یکی از ابزار های سینه داون که مخصوص اندازه گیری اشعه گاما و نوترون های شلیک شده تا عمق یک متری سطح سیارک است، مقادیری هیدروژن را در مناطق استوایی این سیارک کشف کرده که نشان دهنده وجود محتوای آب به اندازه 400 قسمت در یک میلیون قسمت از این مناطق است.تعداد زیادی حفره بزرگ در سطح این سیارک هم وجود دارد که بر اثر برخورد دنباله دارها ایجاد شده و با پیشروی تا عمق باورنکردنی200 متری باعث بخار شدن آب و برگشت آن به فضا می شود.
هیدروژن اضافی کشف شده نشان دهنده وجود آب در محتوای کانی های آبدار است وهمین نتیجه با استفاده از ابزارهای مشابه در مریخ(به کمک فضا پیمای اودیسه مریخ) و در ماه به کمک مدار گرد چاندارایان(1) به دست آمده است.البته مکانیسم وجود آب در وستا،اتم های هیدروژنی ناشی از بادهای خورشیدی خودشان را درون کانی های سطح سیاره جا می کنند.البته دنباله دارهای غنی از آب خودشان را به سطح ماه می کوبند؛ با این همه هر مقدار آبی که داشته باشند شانس کمی برای ماندن در سطح ماه دارد؛ چراکه جاذبه ماه باعث برخورد سریع تر و شدید تر می شود و آب را به فضا برمی گرداند.
منبع : http://nojoom-world.blogfa.com/cat-3.aspx