این تاپیک رو گذاشتم تا دوستان نظراتشون رو در مورد نمایشنامه ای که قراره بنویسم بذارن...اگه قطعی شد برای بچه های بی آسمان اجراش می کنم...
خواهشی که از دوستان دارم اینه که در مورد نوشتن نمایشنامه نظر بدن،نه در مورد اجراش!
این تاپیک رو گذاشتم تا دوستان نظراتشون رو در مورد نمایشنامه ای که قراره بنویسم بذارن...اگه قطعی شد برای بچه های بی آسمان اجراش می کنم...
خواهشی که از دوستان دارم اینه که در مورد نوشتن نمایشنامه نظر بدن،نه در مورد اجراش!
سلام
من خیلی از این کار استقبال شدید میکنم
خوب بهتره اول بگین چی تو ذهن خودتونه....
LIFE IS FOR LIVING WITHOUT COSTING THE EARTH. THERE IS NO PLAN(ET) B
سلام.و اميدوارم نتيجه ي دلخواهتو از اين تاپيك بگيري.
از نظر من با توجه به مخاطبان خاص اين نمايش ،داستان بايد خيلي عميق باشه و اونا رو به فكر فرو ببره. البته من اگه شرايط تو رو داشتم به يه موضوع علمي،حادثه اي،تخيلي،فرهنگي،اجتماعي فكر ميكردم. به هر حال تمام تلاشت براين باشه كه آخر خيلي مستقيم نتونيم درمورد نتيجه قضاوت كنيم. اگه مي توني آخرشم مبهم تموم كن ،اين جوري خيلي جالبه!(البته اين فقط نظر منه!)
یا چنان نمای که هستی،یا چنان باش که می نمایی...**بایزید بسطامی**
البته ...نزدیک دو قرن هستش که نمایشنامه نویسان در این تلاشن به جای اینکه یکسویه داستان رو به انتها برسونن یکم از ذهن تماشاچی استفاده کنن و ذهنشو به فکر فرو ببرن و به این نوع اختتام نمایشنامه می گن پایان باز که تو فیلمنامه هم استفاده می شه.
خب تو ذهن خودم یه تئاتر تک پرسناژه می چرخه...دوست دارم تو نمایشنامه ای که قراره بنویسم اولش به آخرش هیچ شباهتی نداشته باشه...یعنی تا دقیقه ی نود کسی نفهمه که مکانی که شخصیت داستان وجود داره کجاست و در آخر کار تازه بفهمه که چی شد!....
من هم با شما موافقم .من که خودم عاشقه نمایشنامه هاو فیلنامه هایی هستم که اول داستان نمایشنامه یا فیلم نامه لو نره وداستان برای مخاطب طوری باشه تا اون را مشتاق کنه تا آخر فیلنامه را با دقت وتوجه نگاه کنه! البته به نظر من بد نیست پایانش را طوری تمام کنید که مخاطب پایان نمایش نامه را خودش تصور کنه وتصمیم بگیره.که پایان قصه چی میشه ودر آخر در فکر فرو بره که چی شد؟.
درود، خود من دو تا نمایشنامه ی نوشته شده اما اجرا نشده! تو بایگانی نوشته هام موجوده یکیش درون مایه ی کمیک داره با دید آموزشی راجع به پدیده خورشید گرفتگی و اون یکی هم اقتباسی بود از نمایشنامه ی زندگی گالیله اثر برتولد برشت که متاسفانه یا خوشبختانه هیچ وقت نتونستم تو همدان اجراش کنم چه با حمایت اهل آسمون! چه با حمایت اهل هنر! به نظرم اگه چاشنی طنز هم به نوشتتون اضافه شه میتونه ارتباط بهتری با مخاطباش برقرار کنه تا صرفا تبدیل به ی گفت و شنود علمی بشه! امیدوارم موفق باشین و با میزانسن و آوانسن مناسب به چیزی که تو ذهنتونه برسین
راستی فراموش کردم از خود شما سوال کنم به نظرتون نمایش های با موضوعات خاص و مناسبتی مثل همین نمایشنامه ی نجومی تک پرده ای اجرا بشه بهتره یا چند پرده ای؟ راستش من خودم به جواب نرسیدم چون اگه قرار باشه به صورت مستمر خط داستان رو با یک پرده دنبال کنیم با توجه به هدف آموزشی - ترویجی باعث خستگی مخاطب میشه از طرف دیگه هم اگه چند پرده ای اجرا بشه امکان گم شدن درون مایه ی اصلی نمایش اگر نوع داستانمون اقتباسی نباشه و اورژینال باشه وجود داره ممنون میشم نظرتون رو بیان کنید
دوستان هر موضوعی که تو ذهنتون هستش رو اینجا بگین...تو اجرای تئاتر هر چیزی امکان پذیره...برای نمونه تو کار کودک جک و لوبیای سحر آمیز (با همون ساقه ی لوبیا ی بلند) رو ،رو سن بردیم. این یک مثال ساده بود از اینکه تو اجرا هر چیزی امکان پذیره.
نگاه کنید داشتن پرده های مختلف در نمایشنامه بستگی داره به فرم های استفاده شده در نمایشنامه...هر چقدر این تغییر فرم و پلن زیاد باشه برای بهتر جلوه دادن اون تو اجرا و یا خوندن و تحلیل نمایشنامه از پرده های مختلف استفاده میشه ولی اگه تک پرده هم باشه میشه تو اجر ابهامات نمایشنامه را برطرف کرد.
دوست عزیز اگه دوست دارید نمایشنامه هاتون رو برای من ارسال کنید....
سلام
تاپيك خيلي جالبي هست.
خوب اينطور كه پيداست قراره با هم فكري هم يه نمايشنامه نجومي بنويسيم.
آيا كسي موضوع خاصي هم تو ذهنش هست؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)