2215, arahimi, Astronomy*, aysa, Behnaz sasani, Flare star, gandom, javadstar76, Kianoosh.S, masi, mohsen4465, Mojtaba.M, Mostafa, nakhodaye aseman, rezash, Saeed Jafari, sasan20oo20, subaro, محمد مهدی محمدی, مداد رنگیهام, پیمان اکبرنیا, حسین زارعی, رخساره روشنی, رضا طامهری, سیاره ی ناهید, شهلا ناصریان, شادي شهراييني
چه آزمایشهایی در ایستگاه فضایی بین المللی انجام می شود؟ اصلا چرا باید آنجا آزمایش کنیم؟
خب دوستان جواب این سوال به بی وزنی ارتباط داره. در ایستگاه فضایی بین المللی بی وزنی حاکم هست و در اون شرایط میشه آزمایشهایی انجام داد که در زمین قابل انجام نیست. یک نمونه ساده اش اینه که شما در ایستگاه فضایی یک شمع روشن کنید و شعله اش را با شعله روی زمین مقایسه کنید. نتیجه اش میشه تصویر زیر ببینید چقدر شعله شمع در شرایط وجود گرانش و بی وزنی با هم متفاوت هست! (نکته: بی وزنی را با خلا اشتباه نگیرید. در ایستگاه فضایی هوا هست و از این نظر مثل زمینه)
سلام دوستان
خیلی جالب بود. به هر حال به دلیل تفاوت شرایط در ایستگاه فضایی، باید دید مثلاً در صورت بروز آتش سوزی، چگونه باید با آن مقابله کرد (نمیشود مانند زمین از ایستگاه دور شد و منتظر ماند تا آتش نشانی آنرا خاموش کند!). ظاهراً آزمایش چگونگی سوختن شمع نیز در همین راستا بوده است.
در جایی که گرانش وجود دارد (و البته اکسیژن نیز هست) به دلیل جریان هوا، شعله به شکل زیر است:
اما در محیط بی وزنی، جریان هوا به شکل بالا به وجود نمی آید. لذا شعله به صورت نیم کره است و پس از حدود یک دقیقه، به دلیل نرسیدن اکسیژن، خاموش میشود. (اکسیژن از راه تراوش مولکولی (molecular diffusion) تا حدی به شعله میرسد، اما ظاهراً کافی نیست و لذا شعله دوام چندانی ندارد).
https://flightline.highline.edu/iglo...ndle_zerog.htm
ممنون از آقای اکبرنیا به خاطر این موضوع جالب
«مبارزه با احمق و حماقت مبارزه با نفاق نیز هست، زیرا احمق ابزار دست منافق است»علامه شهید مطهری
ممنون از جناب شاه علی بابت پاسخ جامع و زیبای ایشون
خب دوستان دیگر چه آزمایشهایی در ایستگاه فضایی انجام می شود؟ لطفا حیطه های مختلف علمی مانند زیست شناسی، شیمی، فیزیک، نجوم و ... را در نظر بگیرید و آزمایشهایی که در زمین قابل انجام نیست را نام ببرید. اصلا آزمایشی علمی را طراحی کنید که یک پدیده علمی را در شرایط بی وزنی با شرایط با وزنی مقایسه کند! خدا را چه دیدید شاید برای ناسا ارسال کردیم و اگر خوششان آمد انجام دادند
یک مثال دیگه برای ازمایش هم که خیلی بارزه اینه که روی زمین فشار مایعات و گازها به خوبی قابل درکه ولی توی فضا اصلا اینطور نیست و توی ایستگاه های فصایی هوا به طوری تا بتونه به مقداری بر بی وزنی وعدم نیروی گرانش مقابله کنه تا اینطوری هم فضانوردان متلاشی نشن هم حداقل برای خواب یه خورده راحت تر بخوابن.
سلام دوست عزیز
هوای داخل ایستگاه برای تامین اکسیژن و همچنین فشار بیرونی لازم برای بدن انسان هست (که فضانوردان به قول شما متلاشی نشوند در اثر اختلاف فشار داخل و بیرون بدن ) اما این هوا برای غلبه بر بی وزنی نیست و اصولا نمیتونه بی وزنی را جبران کنه چون فشار از همه جهات به یک میزان وارد میشه و هیچ نیروی خالصی به جهت خاصی نخواهد داشت
یکی از جالبترین آزمایشاتی که در ایستگاه بین المللی انجام شده آزمایش رشد گیاهانه. گیاهان میتونن جاذبه زمین رو حس کنن و در خلاف جهت اون رشد کنند. حالا بنظر شما در فضا چه اتفاقی برای یک نهال در حال رشد میافته؟
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
از نظر علمی
در جائیکه جاذبه وجود داشته باشد هورمونی به نام Auxin از سمت بالا به طرف ریشه جریان پیدا میکند. حرکت این هورمون سبب میشود تا ساقه شروع به شاخه زدن نکند. در حقیقت جریان داشتن این هورمون جلوی شاخه زدن ساقه را می گیرد. اما در نبود جاذبه حرکت اوکسین نیز مختل شده و این شک مطرح می شود که گیاه شروع به شاخه زدن متعدد نماید.
اماااااااااااااااا نتایجی که در آزمایشات کشت گیاه تره تیزک (شاهی) در فضا انجام شد همه رو متعجب کرد!!!!
نتایج کشت در فضا :
در روز سوم پس از کاشت ، بذر شروع به جوانه زدن می نماید. این اتفاقی است که در روی زمین نیز می افتد. رشد تا روز چهاردهم ادامه پیدا می کند اما برگها مانند اسفناج، بر روی سطح پهن می شوند. با مقایسه نمونه های فضائی و زمینی مشاهده شد که حجم رشد نمونه های فضائی کاملا متمیاز و بیشتر و رنگ گیاه نیز روشنتر بود. از روز بیستم گیاه شروع به ساقه زنی نموده و در روز بیست ونهم طول ساقه تولید شده در مقایسه با نمونه زمینی بسیار بلند تر و به سقف محیط کشت نیز رسیدند.
گیاهان سه پاسخ اصلی به تغییر بردار جاذبه نشان میدهند:
پاسخ اول، گراویتروپیسم (gravitropism) نامیده میشود كه بر طبق آن ریشهها و ساقه گیاهان میتوانند جهت رشد خود را براساس جهت جاذبه تغییر دهند. این پاسخ بیشتر از دو مورد دیگر بررسی شده است. برای مثال، هر عضو زاویه تعیینشده ویژهای با راستای اعمال نیروی جاذبه زمین دارد كه در صورت تغییر آن، با ایجاد قوسی در خود سبب میشود تا مجدداً زاویه تعیینشده حاصل شود.
پاسخ دوم، گراویتاكسیس (gravitaxis) نام دارد كه در بعضی از جلبكهای تكسلولی دیده شده است؛ در این حالت جهت شنا كردن این جلبكها با بردار جاذبه رابطه دارد.
پاسخ سوم، ناشی از ارتباط بین تكامل گیاهان و تأثیر بردار جاذبه است.
گراویتروپیسم را میتوان به چهار بخش زیر تقسیمكرد:
احساس، ترجمه داخلسلولی، انتقال پیام و واكنش.
احساس به معنای احساس بردار جاذبه به وسیله سلول و بر اثر بالا یا پایین رفتن بخشی از اجزای سلول است. این جزء سلولی میتواند تمام پروتوپلاست سلول باشد. مثلاً، در این حالت پروتوپلاست به دیواره سلولی فشار میآورد و با دیواره سلولی تعامل و تداخل ایجاد میكند. همچنین ممكن است این جزء سلولی یك ارگانل سنگین رسوبكننده مانند آمیلوبلاست باشد. در مرحله ترجمه سلولی، برخی عدم تقارنهای ساختاری یا كاركردی در سلولی كه تغییر بردار جاذبه را درك كرده است ایجاد میشود؛ در این حالت سلول در واكنش به تغییر بردار جاذبه، قطبیت پیدا میكند. در مرحله انتقال پیام، بر اثر عدم تقارن ایجادشده، حركت طولی فاكتورهای رشد تغییركرده و پیام را از مكان احساس به مكان واكنش منتقل میكنند. در مرحله واكنش نیز، مساوی نبودن غلظت فاكتور رشد در یك قسمت سلول نسبت به قسمت دیگر، موجب طویل شدن سلول در یك سمت نسبت به جهت دیگر میشود. در گیاهان چندسلولی نیز موارد متعددی از پاسخ به تغییر بردار جاذبه، جاذبهگرایی در ساقهها، ریشه و گلها دیده شده است ولی در برگها، این پاسخها كمتر دیده میشود.
همچنین، ناسا در خصوص الگوی بیان ژنی مقایسههایی را بین دانههای آرابیدوپسیس و سلولهای تمایزنیافته این گیاه كه دارای نقص ارگان حسكننده محیط هستند ـ مانند برگ و ریشه آن ـ انجام داده است؛ مشخص شده است كه حتی سلولهای تمایزنیافته نیز حضور در شرایط بیوزنی را درك كرده و نحوه پاسخدهی آنها به شرایط محیط تغییر میكند. آزمایشها حاكی از این بوده است كه بیان ژنهای كدكننده پروتئینهای دیواره سلولی تحت تأثیر بیوزنی قرار میگیرد. از این ویژگی میتوان در طراحی گیاهانی با عملكرد بهتر در شرایط زمین و فضا بهره گرفت.
با توجه به آنچه گفته شد لازم است اشاره كنیم كه یكی از بزرگترین و مهمترین پروژههای ناسا، استفاده از گیاهان به عنوان سیستم پشتیبان حیات برای فضانوردان است چراكه گیاهان در حذف دیاكسید كربن، تولید اكسیژن، تصفیه آب و تولید غذا نقش دارند؛ همچنین، به لحاظ روانشناسی نیز گیاهان تأثیر بسزایی بر روحیه فضانوردان دارند. از اینرو، امروزه مطالعه گیاهان در شرایط بیوزنی و بررسی پاسخ آنها به این شرایط از اهمیت چشمگیری برخوردار است.
زندگی پاداش است نه یک مکافات
فرصتی است کوتاه تا ببالی، بیابی
بدانی، بیندیشی، بفهمی و زیبا بنگری
و در نهایت در قلب ها بمانی
ممنون خانم ساسانی. توضیحات واقعاً جامع و کامل بود. بهرحال کیف آزمایش به دیدنشه.
میتونید ویدئویی در رابطه با این آزمایش رو در این صفحه ببینید (دانلود هم میشه).
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
خب دوستان این تاپیک خیلی جای کار داره ها! چرا کسی حواسش نیست به اینجا؟
ایستگاه فضایی بین المللی در حال حاضر از قسمتهای زیادی تشکیل شده که یک تصویر خوب از این قسمتها به همراه نام هر قسمت را در شکل زیر می بینید:
البته این قسمتها تکمیل شده تا سال 2011 هستند و قراره که قسمتهای جدیدی هم در سال 2014 و 2015 به ایستگاه اضافه بشوند.
یک نکته جالب هم دستگاه مختصاتی است که در ایستگاه برای جهت دهی استفاده می شود. در پایین سمت راست شکل بالا 6 جهت اصلی را می بینید. جهت بالا (سمت الراس یا سر سو)، پایین (سمت القدم یا پاسو) و 4 جهت جانبی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)