سلام ببخشيد من توي پيدا كردن اجرامي كه حداقل يه بار يدمشون مشكلي ندارم و لي اجرامي رو كه مي خوام براي اولين بار بينمشون مشكل اساسي دارم يعني نمي تونم پيداش كنم حتي آسمون صاف صاف هم باشه!!
به نظرتون چيكار كنم؟؟
نمایش نسخه قابل چاپ
سلام ببخشيد من توي پيدا كردن اجرامي كه حداقل يه بار يدمشون مشكلي ندارم و لي اجرامي رو كه مي خوام براي اولين بار بينمشون مشكل اساسي دارم يعني نمي تونم پيداش كنم حتي آسمون صاف صاف هم باشه!!
به نظرتون چيكار كنم؟؟
سلام اریون عزیز...نقل قول:
نوشته اصلی توسط orion
سوال جالبی پرسیدی.ازاین لحاظ میگم جالب،چون به بحثی که شروع کردیم ربط داره،پیمایش توی آسمون خیلی می تونه کمکت کنه برای جرم زدن،حالا با چشم باشه یا تل یا دوچشمی فرقی نمیکنه.
حالا اگه اجازه بدی این بحث رو بزاریم تا دیگر دوستان نیز شرکت کنن.اگه کسی نیومد خودم این بحث رو تموم میکنم.
با آرزوی بهترین ها برای تو دوست عزیز...
مثل اینکه کسی نمی خواد این بحث رو ادامه بده... پس خودم می گم...
....استوای آسمون همان تصویر استوای زمینه که روی کره سماوی درست شده.نقاله بزرگی با ۳۶۰ قسمت که هر قسمت نشانه ۱درجه هست.فاصله هر دو جرم آسمانی هم تکه ای از کره سماویه که اندازه کمان،درست با اندازه زاویه مرکزیی که رأس اون چشم ماست برابره...وقتی با منجم آماتوری همراه میشیم به محض پنهان شدن خورشید،با واژه هایی همچون:نیم درجه ای زهره،۲درجه ای ماه و... مواجه میشیم ،در حقیقت فاصله ی بین اجرام سماوی روی کره سماوی،اندازه زاویه ایه که:راس اون شما( چشمان شما )و دو ضلع این زاویه به دو جرمی ختم میشه که میخوایم فاصله اونها از هم دیگه بدونیم.این زاویه به جدایی زاویه ای بین دو جرم شهرت داره.یعنی فاصله دو جرم روی کره سماوی...الان سوالی که ممکنه براتون مطرح بشه اینه که حدس زدن جدایی زاویه ای بین دو جرم آسون نیست.باید بگم وسایل بسیار ساده ای مثل: دیرک صلیبی و زاویه سنج میتونن فاصله دو جرم آسمونی رو بر حسب درجه برای ما مشخص کنن.
اما تا قبل از ساختن چنین وسیله ای و به کارگیری اون بهتره از دسترس ترین وسیله، یعنی دستامون استفاده کنیم...
تا اینجارو داشته باشین تا ادامشو توی اولین فرصت بگم...
با آرزوی بهترین ها صادقیان
من تجربه چندانی ندارم ولی راه حلی دارم که امیدوارم بهت کمک کنه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط orion
اولین کاری که باید بکنی اینه که نرم افزار starry night pro plus رو نصب ( بالای 5.2) کن و توی قسمت FOV دقیقا تلسکوپ و پشمی هاتو قرار بده ببین با این چشمی و تلسکوپ میدان دیدت چقدره و به سمت اون جرمی رو که میخوای نشانه برو( داخل خوده استاری نایت!) توی ورژن های بالا هر جرم مثلا کهکشان دورش محدوده جر مرو مشخص میکنه و همون کافیه تا بعدا جرم اصلی رو تو اسمون پیدا کنی! حالا اصل کار اینجاست ببین چه فضایی از چشمی رو پر میکنه!مثلا سحابی رینگ (فکر کنم m27 باشه) توی میدان دید مثلا نیم درجه ای چقدره! بعد برو تو اسمون و با فایندر قسمت شلیاق رو نشانه برو و از داخل چشمی بگرد دنبالش! برای اینکه راحت پیدا کنی باید باید باید باید روی کل میدان تمرکز کنی نه در وسط!!!( حتی توی شناسای صورت فلکی های کوچک و کم نور مثله دولفین بهترین کار همینه که به محوطه صورت فلکی دولفین به صورت کلی نگاه کنی با زوم کنی رو پیدا کردن ستاره اش!) و اروم اروم تلسکوپ و حرکت بده و مستمر داخل پشمی رو نگاه کن ! اگه سحابی رینگ که خیلی هم کوچیکه یه دفعه به صورت لکه مه مانند داخل میدان دید خیلی خیلی تابلو نمایان میشه! البته این تجربه خودمه تو پیدا کردن چیزای کم نور و سخت!
واما:پیمایش با دست بسیار ساده و جالبه.اگه امشب که ماه کامله،دستتون رو کاملا کشیده جلوی صورت خود نگه دارین و انگشت کوچک خودتون رو روی قرص ماه قرار بدین،میبینین که نوک انگشت شما در فاصله طول بازوی کشیدتون به طور کامل قرص ماه رو میپوشونه.در حقیقت قطر کوچکترین انگشت شما در راستای بازوهاتون برابر نیم درجه یا همون قطر ماه بدر هست.یادتون باشه در راستای بازوهاتون که کاملا کشیدس.
واسه همه افراد این قانون چون نسبت قطر انگشت با طول بازو در حالت کاملا کشیده مقدار مشخص و ثابتیه برابره.قطر ظاهری خورشیدهم با قطر انگشت کوچیکتون در راستای بازوهاتون برابره.
همچنین فاصله میان انگشت اشاره و انگشت میانی تون در امتداد بازوهاتون در حدود ۵درجه س.آره درست به اندازه فاصله بین دوتا ستاره راهنمای دب اکبر یعنی دبه و مراق.
مشتتون در راستای بازوهاتون مقدار ۱۰درجه رو توی آسمون تخمین میزنه.
قطر انگشت اشارتون در راستای بازوهاتون یک درجه و قطر انگشت شصتتون هم در راستای بازوهاتون دو درجه رو نشونتون میده.
اگه انگشت اشارتونو خم کنید،از سه ناحیه یا مفصل خم میشه.از نوک انگشتتون تا مفصل اول دوباره در راستای بازوهاتون ۳ درجه،قسمت میانی در راستای بازوهاتون ۴ درجه و قسمت آخرانگشتتون که به ناحیه کف دستتون متصل میشه،در راستای بازوهاتون ۶درجه رو توی آسمون بهتون نشون میده...تا اینجا براتون جالب نبوده؟؟؟
و اما قسمت آخر این که یک وجبتون در راستای بازوهاتون نماد ۲۰درجه رو توی آسمون داره...اندازه گیری فاصله ها با انگشتان دستتون یکی از کارآمدترین و سریع ترین راه در حدس زدن ارتفاع اجرام و فاصله میان دو جرم در آسمانه که میتونه در شب های رصدی بهتون خیلی کمک کنه...
اگه عمری بود حتما توی این رصد پیش رو از این پیمایش استفاده میکنیم تا همگی بهتر یاد بگیریم...
با بهترین آرزوها برای دوستان خودم...
من به زودی ادامه مراحل پیمایش رو توی آسمون براتون قرار می دم... :grin:
اما اگه دوستان تونستن مطالب رو شروع کنن... :thumbsup:
اینجانب و دیگر دوستان نیز در خدمتیم... :cool:
ممنون از این پستت آره اینجوری بهتره!!!!!!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط astronomer169
:grin:
ولی فقط سحابی رینگ m57 هستش نه m27 !!!!!!:wut:
m27 سحابی دمبل هستش!!!!!!!!1:thumbsup:
اگر ستاره ضعيفي كه داريد مي بينيد 1 درجه بالاي ستاره پرنور كنار دستش باشد اين بدين معناست كه اگر دو خط از چشم شما به آن دو ستاره كشیده شود، آنگاه زاويه بين آن دو 1 درجه مي باشد.
در اين جا شما را با يك ابزار اندازه گيري تقريبي آشنا مي كنيم. اين ابزار چيزي جز دستان شما نخواهد بود. براي اين منظور دست خود را كشيده و به اندازه طول بازويتان دراز كنيد. سپس دست خود را مشت كنيد. مشت شما در حدود 10 درجه از آسمان را مي پوشاند. البته از شصت تا انگشت كوچكتان. حال اگر دستتان را باز نموده و در آسمان وجب كنيد. هر وجب شما از سر انگشت شصت تا سرانگشت كوچك حدود 20 درجه را مي پوشاند.
عرض ناخن انگشت سبابه شما حدود 1 درجه است. (2 برابر قرص ماه كامل). اينك انگشت شصت دست خود را بسته و سپس از چهار انگشت باقيمانده دو انگشت وسط را نيز ببنديد و سعي كنيد تا آنجا كه مي توانيد انگشت كوچك و سبابه را كه باز هستند از هم فاصله شان دهيد. حال اگر با آنها آسمان را نشانه برويد، از سرانگشت كوچك تا سرانگشت سبابه حدود 15 درجه را اندازه مي گيريد.
در جائي ديگر ميتوانيد از انگشت سبابه براي اندازه گيري زوايا استفاده كنيد بدين ترتيب كه دست خود را در طول بازويتان بكشيد و سپس تمام انگشتان را غير از انگشت سبابه ببنديد.
بعضی از عکس ها رو هم ضمیمه کردم خوبه که ببینید!!
من اطلاعاتم در این حده!!!!!:X3: شاید بعضی هاش تکراری باشه!!!!:cool:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط mohammad.s.nojum
من توی کلاس نجوم رصدیمون در مورد بیدا کردن ستاره ها با اندازه گیری توسط دست یه چیزایی یاد گرفتم که امیدوارم مفید باشه :مشت دست 10 درجه دست باز 20 درجه چهار انگشت دست 8 درجه انگشت سوابه 1 درجه و فاصله ی انگشت سوابه و انگشت کوچک به صورتی که دو انگشت کناری خم شده باشه 15 درجه امیدوارم کمکتون کنه
مرسی دوست گلم... :thumbsup:نقل قول:
نوشته اصلی توسط orion
چیزی که من گفتم یه مقدار با این موضوعی که شما گفتین فرق می کرد... :wut:
اما منظور کلی، پیمایش حدودی در آسمانِ.یعنی این درجه ها حدودیه... :thumbsup:
