مکانی برای کتاب خوان ها

[م.ح.اربابی فر]

با تمام پیشرفت های دنیای مجازی باز هم کتاب بهترین دوست ما به حساب می آید!

دور و بر ما کتاب هایی وجود دارند که هربار می خوانیمشان لذت خاصی به ما دست می دهد و اغلب علاقه خود به کائنات را از آن ها به ارث برده ایم!
منظورم کتاب های آموزشی مانند نجوم به زبان ساده، نجوم دینامیکی، شناخت ستارگان و ... نیست. منظورم کتاب هایی است که به ظاهر جنبه آموزشی ندارند اما خواندن آنها دنیاهای جدیدی را به روی ما باز می کند. مثل کتاب " تاریخچه تقریبا همه چیز!!" یا " تاریخ پیدایش علم جدید" که هر دوتایشان به نحوی به نجوم مربوط می شوند.
اینجا محلیست که قرار است شما دوستان این نوع کتاب ها را به ما معرفی کنید تا با هم قرار بگذاریم و ظرف مدت مشخصی به اتفاق یکدیگر شروع به خوانش آن ها کنیم و بعد هم درباره یشان کمی گپ بزنیم!

پس روند این تاپیک به شرح زیر است:

1- بحث درباره انتخاب یک کتاب
2- تعیین زمان برای خواندن آن کتاب
3- خواندن کتاب
4- گپ زدن درباره کتاب! ( همان نقد و رفع اشکال خودمانی)
5- بازگشت به مورد شماره یک
.
.فکر می کنم بهتر است کمی از وبگردی هایمان کم کنیم و همچون گذشته به سراغ کتاب خوانی برویم تا شاید سرانه مطالعه کتاب در کشور را هم افزایش دهیم!

لیست کتاب‌های خوانده شده تا کنون(برای دریافت خلاصه کتاب روی آن کلیک کنید):

1- کمدی‌های کیهانی
2- ناوی که نامرئی شد
3- تاریخچه زمان
4- کیهان در پوست گردو
5- پتک آسمان
6- صفر
7- انفجار بزرگ

۸ - رویای من

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این تاپیک با تاپیک معرفی کتاب ها و نرم افزارهای نجومی تفاوت دارد. برای معرفی و آشنایی با کتاب های آموزشی نجومی به آن تاپیک سر بزنید.

[karimisss]

من هی اینا رو می زارم که زود بخونیدا
------------------------------------------------
فصل چهارم
http://astroupload.com/uploads/13243324021.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324022.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324023.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324024.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324025.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324026.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324027.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324028.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243324029.jpg
http://astroupload.com/uploads/132433240210.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243327101.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243327102.jpg
http://astroupload.com/uploads/13243327103.jpg

[Tahereh Ramezani]

سلام دوستان

صرفا جهت یادآوری عرض شود که :

قطعا دوستان دو فصل اول را تا به الآن مطالعه نموده اند ، لطفا اگر کسی هست که هنوز مطالعه دو فصل اول را تمام نکرده ، لطفا تا 1 / 10 ( یکم دی ماه ) تمام کند تا نقد کتاب را از یکم تا پنجم دی ماه انجام دهیم .


با تشکر

[sunriseprime]

سلام ببخشید وسط کتاب آپلود کردن دوستان میگم ولی:
یعنی نمیشه اینجا کتاب معرفی کرد حتما باید به تصویب دموکراتیک برسه و مورد خوانش جمعی قرار بگیره؟؟؟؟
راستی از کنار حس خوب ورق زدن و بوی کاغذ به سادگی نگذریم اینا کتابو دوست داشتنی تر میکنه ....

[space]

معرفی کتاب رو میشه اینجا انجام بدین
هدف اصلی این تاپیک جمع خوانی است

[Tahereh Ramezani]

نقد و معرفی علمی کتاب (مرور کتاب) (Book Review) تابع شیوه ای است که می توان اصول آن را به طور خلاصه به شرح ذیل ارائه داد. بدیهی است علیرغم تاکید بر اصول ذیل، مرور هر کتاب منعکس کننده قدرت مرورگر است که می تواند تابعی از شناخت و تسلط به موضوع کتاب، شیوه نگارش، دقت نگاه علمی به کتاب، روش ارزیابی، و چگونگی نقد و ارائه توصیه های لازم برای بهره برداری از کتاب یا لزوم توجه به تعدیلات احتمالی آن باشد.

1- تفاوت خلاصه کتاب با معرفی و نقد کتاب

خلاصه کتاب نوعی برداشت عینی، کلی و احیانا جزئی درباره آنچه که در یک کتاب آمده است، می باشد. به عبارت دیگر خلاصه کتاب، ارزیابی محتوایی، یا کشف رابطه میان محتوا در کتاب با دیدگاههای نویسنده در کتابهای دیگر وی، یا تبیین رابطه میان محتوای کتاب با کتابهایی که در همان موضوع نوشته شده است نمی باشد.این گزینش بر دو مبنا متکی است. اول: نقاط مهم محتوایی که می توان موضوع و محتوای کتاب را به شکل خلاصه تر منعکس کند. دوم: خلاصه کننده که از دیدگاه وی چه چیزی در کتاب حائز اهمیت است. البته جهت گیری در مورد اهمیت مطالب کتاب گر چه تابعی از دیدگاه خلاصه کننده است ولی باید همزمان تابع مطالبی باشد که از دیدگاه نویسنده نیز به عنوان نقاط مهم محتوایی مطرح شده اند. به عبارت دیگر در اینجا باید نوعی از هم پوشانی و تلاقی میان نویسنده و خواننده بر نقاط مهم محتوایی کتاب وجود داشته باشد. در غیر این صورت خلاصه کتاب مفهومی نخواهد داشت و در صورتیکه بدون توجه به این موارد انجام گیرد نوعی از کپی برداری از کتاب به شکل خلاصه تر، و حذف برخی از صفحات و نگه داشتن برخی از صفحات خواهد بود.

2- نقد و معرفی کتاب با آنچه که در بالا گفته شد از چندین بعد متفاوت می باشد. در موارد ذیل ابعاد مزبور مورد تشریح قرار خواهند گرفت.

3- نقد کتاب به معنای حرکت نقادانه در سه جهت می باشد. اول: آیا ایده مادر یا ایده های مادر و مهم مطرح شده در کتاب به چه اندازه با آنچه که دیگران در این زمینه مطرح کرده اند همخوانی یا افتراق دارد. دوم: آیا ایده یا ایده های مادر و مهم مطرح شده در کتاب با آنچه که نویسنده در گذشته دور یا نزدیک در همین موضوع مطرح کرده است به چه اندازه همپوشانی، تفاوت، یا تمایز دارند. سوم: آیا ایده مادر یا ایده های مادر و مهم در کتاب با شیوه علمی و قابل قبول مطرح شده و از نظر روشی قابل پذیرش می باشند یا خیر؟ به عبارت دیگر تباین یا تطابق روش با نظریه به معنای مطابقت مبانی نظری با روشهای بکار گرفته برای تبیین، پذیرش یا رد مبانی مزبور به چه میزان می باشد و آیا می توان به آن شیوه علمی مورد قبول اطلاق کرد؟

4- معرفی و نقد کتاب باید شامل مجموعه ای از نقل قول های مستقیم و غیر مستقیم با استفاده از شیوه منبع گذاری (حداقل آن ذکر شماره صفحه در مورد نقل قول مستقیم) باشد. بنابراین نمی توان در مرور کتاب تنها به نقل قول مستقیم یا غیرمستقیم اکتفا کرد بلکه باید از هر دو شیوه استفاده کرد.

5- بطور خلاصه حجم هر بخش تا اندازه زیادی باید تابع مقادیر ذیل باشد:

*
اطلاعاتی درباره­ ی نویسنده­ی اثر (5 %): اطلاعاتی کلی درباره­ ی نویسنده، دیدگاه­های علمی، فلسفی و احتمالاً سیاسی و نام آثار دیگر وی.
*
خلاصه­ای عمومی از اثر (5 %): خلاصه ­ای از موضوع بحث کتاب با همان نگاه معرفی و نقد با مطرح کردن ایده های مادر و مهم کتاب.
*
تز و ایده­ یا ایده های اصلی نویسنده ­ی کتاب در این اثر یا نتجه­ گیری وی (35 %): نکته­ ی اصلی و محوری که مولف قصد پرداختن به آن را داشته است.
*
ایده­ ی مرورگر درباره­ ی رویکرد و ایده­ ی مولف (35 %): موافقت یا مخالفت مرورگر با ایده ­ی مولف و دلائل آن (نوعی از نقد محتوایی با توجه به محورهای مطرح شده فوق الذکر)
*
تفاوت ایده های اصلی نویسنده با ایده های گذشته وی یا دیگران در همان موضوع. (10%)
*
ارائه موارد کلی کتاب و توصیه­ ها (10%): طرح کلیات کتاب مانند : عنوان، قطع کتاب، تعداد صفحات، نوع جلد، ناشر، محل نشر، تعداد چاپ و غیره. همچنین مروری بر نحوه ی ارائه کتابنامه، منابع، نمودارها یا تصاویر، انسجام اثر، روش شناسی، مستندات مناسب و اشاره کلی به نقاط ضعف و قوت با ارئه توصیه های لازم به عنوان مثال ضرورت بهره برداری از کتاب در حوزه های مختلف (مثلا درسی و غیره) می تواند از توصیه های مفید و قابل استفاده باشد.


منبع



در نقدی که ما انجام می دهیم بسته به فصل های کتاب می توانیم از شیوه های فوق استفاده نماییم .

[Tahereh Ramezani]

سلام دوستان

طبق قراری که داشتیم ، بناست که از امروز تا 5 دی ماه نقد دو فصل اول کتاب را انجام دهیم .

( اینکه از یکم تا پنجم ، به مدت پنج روز ، نقد دو فصل است ، به دلیل فصل امتحانات است ، این روند پس از پایان امتحانات سرعت بیشتری ، هم در انتخاب و هم مطالعه و هم در نقد کتاب خواهد داشت ، البته تمام کارها تنها با همکاری همه دوستان ، به خوبی انجام خواهد شد ! )

لطفا نقدهای خود را به اشتراک بگذارید

موفق و پیروز باشید

[sara shahabi]

سلام

در مورد مطالبی که در خصوص نقد،هستی عزیز گذاشتند،بنده تخصص کافی برای پاسخ به چنین زمینه هایی را ندارم!لیکن هر آن چه که فهمیدم را سعی می کنم به اشتراک بگذارم:

نوشته هایی که بولد شده است مربوط به متن کتاب می باشد:

اولین موردی که در خلالِ داستانِ اول به آن اشاره می شود،آشکار شدن اتفاقی(اتفاقی که مورد پسند شخص نیست)است که در زمان های قبل افتاده و شاید به فراموشی سپرده شده،ولی دوباره با دیدن افرادی دیگر(که حتی شخص مورد نطر را نمی شناسند) مطرح می شود(یک تکه مقوا از کهکشانی در فاصله ی 100 میلیون سال نوری سر بر آورددمت)،بلافاصله بحث واکنش مطرح می شود که باید به چه شکل باشد با در نظر گرفتن این مورد که 200 میلیون سال زمان لازم است تا این پیغام به دست آن ها برسد.ابتدا شخص سعی می کند که با بی توجهی و در عین حال نگران بودن(همه چیز را دیده ای یا فقط کمی از آن را؟/اگر راست می گویی بگو آن موقع چه کار می کردم؟/خوب که چی؟/نمی بایست غیر مستقیم آن چه را که دیدمت به آن اشاره داشت تایید می کردم/بهترین رفتار این بود که وانمود کنم اتفاقی نیفتاده تا تاثیر آن چه را که آن ها بالاخره از آن سر در آورده بودند کمرنگ کنم)واکنش داده شود.تمام این جملات را با زیرکی انتخاب می کند.گفته می شود با پرسیدن جمله ی خوب که چی؟ هم می توانم تحقیق کنم که آن ها چه قدر از قضیه اطلاع دارند و هم آرامش من آن ها را ناامید می کند. در این بین به مطالب علمی(نجومی)اشاره می شود:همه ی این کارها 200 میلیون سال دیگر وقت می گرفت،حتی چند میلیون سال اضافه تر چون در ضمنی که تصاویر با سرعت نور در رفت و آمد بودند کهکشان ها هم چنان از هم دور می شدند.

چندی بعد مقوا های دیگری سر بر می آورند که به همان روز اشاره می کنند و باز هم با همان بی تفاوتی به آن ها پاسخ می دهددر این بین به موضوع جالبی اشاره می کند:فاصله ی دورترین کهکشان هایی که مرا دیده بودند به ده میلیارد سال نوری می رسید(البته نمی دونم این جا اشکال علمی داره یا نه!یعنی از زمان تعریف کردن داستان 10 میلیارد سال گذشته واقعا؟!)و کهکشان های دورتر از این فاصله سریع تر از سرعت نور دور می شدندو هیچ تصویری به آن جا نمی رسید.از این رو این خطر وجود داشت که در عقیده ی موقت غلط در مورد من باقی بمانند.../فرد در این زمان سعی می کند کارهای خوبی که انجام داده را به رخ بکشد تا خاطره ی بد را محو کند،ولی چه نتیجه ای می گیرد:دالای لالای لالای!!!!،به قول خودش لحظه ای که جوهر شخصیتم را بدون ابهام نشان دادم آن شخص متوجه چیزی نشده بود.متن زیر را بخوانید:

به نظر من در میان این داستان به نکات بسیار زیبایی اشاره می شود:عقیده ای که به فلان جرم آسمانی محدود می شد برای من مهم نبود،بلکه فکر اینکه پی آمدهای این بی حرمتی می توانست نامحدود باشد مرا آزار می داد.اطراف این کهکشان کهکشان های بسیار دیگری بودند با تماشاچیانی که چشمشان کاملا باز بود...حتی اگر کسی نمی توانست بفهمد این دیدمت به کدام اتفاق مشخص اشاره دارد باز هم این ابهام هیچ نکته ی مثبتی برای من نداشت.با توجه به انکه مردم همیشه به قبول بدترین احتمالات تمایل دارند آن چه که واقعا از فاصله ی صد میلیون سال نوری دیده شده بود در مقایسه با آنچه که در جاهای دیگر تصور می کردند دیده شده است ناچیز بود.در نتیجه احساس ناخوشایندی که لحظه ای کوتاه در 200 میلیون قرن قبل به وجود آورده بودم با منعکس شدن در تمام کهکشان های عالم رشد کرده بود.........

این مورد به نظر شما آشنا نیست؟!به نظر من لازم نیست این افراد را در کهکشان دیگری بیابیم!به نظر من هر آن چه که گفته شد کنایه ای به مردمان روی زمین است و این هنرمندی کالوینو را نشان می دهد.
به جمله ی آخر توجه کنید:مصداق از بین نرفتن اعمال ماست فکر می کنم پژوهش هایی هم در این مورد انجام شده بود توسط انیشتین و دکتر حسابی،این که هیچ وقت از بین نمی رویم!(البته الان دقیق یادم نیست که تا چه حد مربوط بود)

بعد از این اعمال فرد سعی می کند کارهای ابتکاری برای جلب توجه کردن دیگران انجام دهد،وقتی می بیند این کارها نتیجه ای در بر ندارد ناچارا(و در عین حال به نطر من به یک انتخاب درست میرسد)می گوید:با فکر کردن به قضاوت آن ها که دیگر نمی توانستم تغییرشان دهم نوعی احساس راحتی به من دست داد گویی فقط از لحظه ای به آرامش رسیدم که دیگر نشود بر این دفتر سو تفاهم ها چیزی را حک و یا اصلاح کرد و به نظرم می رسید کهکشان هایی که رفته رفته به آخرین شعاع نورانی بیرون از کره ی تاریک تقلیل می یابند تنها حقیقت ممکن را در مورد من با خود می برند و دلم می خواست هر چه زودتر همه ی آن ها این راه را در پیش گیرند.

آن چه که در مورد کتاب اهمیت بسیار دارد آغاز آن و پایان آن است.به نظر من کالوینو کتاب را بسیار خوب و با نتیجه گیری درستی به پایان می برد این که برای افکار دیگران خودمان را آزار بدهیم و تمام وقتمان را صرف این کنیم کار بیهوده ای است.بنده خیلی بیشتر از اینها حرف داشتم ولی سخن رو کوتاه می کنم(الان مثلا کوتاه کردم تازه!)و اگر این گونه از نقد و بررسی مورد نظر هست بفرمایید که 2ومی رو هم بگیم آنچه را که فهمیده ایم!

[space]

منم داستانو خوندم
راستش خیلی خوب نتونستم با داستان ارتباط برقرار کنم
پیام خوبی داشت ولی منو یکم گیج میکرد و از داستان مینداخت بیرون با داستان دوم راحت تر ارتباط برقرار کردم و سومی بیشتر
البته این نظر منه شاید دلیلش خوندن کتابایی باشه که وقتی چند خطش رو میخوندم دیگه نمیتونستم زمین بذارم
ولی در کل ارزش مطالعه رو داره
الانم با حرفای خانم شهابی باید یه بار دیگه برم بخونم

[karimisss]

به نظر بنده تو هر کدوم از داستان ها شما اول یه محیطی رو برای خودتون تصور می کنید و بعد با کسب اطلاعات بیشتر میبیند که نه این محیط نمیتونه جواب گوی این حرکات باشه .
به طور مثال اول زمین و یک فرد روی اون رو تصور می کنید اما مینیبید نه نمیشه یه مقوا رو یه سیاره دیگه یا کهکشان دیگه رو دید ، همینطور باید ذهنیت هاتون رو عوض کنید تا به یه نتیجه نهایی برسید که تخیل زیادی برای تصورش می خواد .
همین طور از داستانی به داستان دیگه هم این اتفاق می افته اون دنیایی که تو داستان اول ساخته بودید جوابگوی شما نیست و باید از اول شروع کنید . نمیدونم این حسن یک نوشته رو می رسونه یا عیبش رو اما مطمئن نویسنده تخیل فوق العاده ای داشته و همون انتظار رو از ما داره .
مسئله ی دیگه افرادن که ما نمیتونیم بگیم چی هستن ؟ چون از اول بودن زندگیشون هم سرعت زیادی داره تا بعد از انسانهام میان . این یه مقداری آدم رو گیج میکنه . میتونیم بگیم اونام هستن دیگه و خیلی به این که چین نپردازیم !
ادامه دارد ....

[Tahereh Ramezani]

سلام دوستان


در ابتدا خاطر نشان می کنم که به دلیل طولانی بودن از آوردن نقل قول های طولانی خودداری کرده ام و شماره صفحه و پاراگراف مربوطه را ذکر کرده ام .

{ فصل اول } :


- ( صفحه 11 ، پاراگراف دوم ) : راوی در ابتدا سخن از واقعه ای ناخوشایند می گوید که در 200 میلیون سال قبل برایش اتفاق افتاده بود ؛ می توان گفت که بدون اینکه از دید دیگران قضاوت را ببیند گفته که می توانستم انکار کنم و در جایی که پای مخاطب را به میان آورده بیان داشته که : " هر کس ، حتی خود من ، می توانست با کمال حسن نیت آن را یک اشتباه تلقی کند " ؛ که این تبرئه خود از رفتارش می باشد که در نهایت حق را به خود داده است . این کار را می توان به انسان هایی نسبت داد که به تصور اینکه کسی دیگر آن ها را نمی بیند و زمان گذشته ، اشتباهات خود را انکار می کنند و در نهایت با آشکار شدن آن موضوع ، طوری جهت دهی می کنند که در نهایت مخاطب حق را به آن ها بدهد . ( نقاب بر چهره )

- ( صفحه 15 ، خط هشتم ) : احساس ناخوشایندی که لحظه ای کوتاه به وجود آورده بودم ، رشد کرده و تشدید شده بود ... ؛ می توان برداشت کرد که احساسات خوشایند یا ناخوشایند ما ، ناخودآگاه بر روی دیگران تأثیر می گذارد و ما علاوه بر مسئول بودن در قبال خودمان ، مسئول احساسات و افکاری که در ذهن دیگران به وجود می آوریم ، هستیم و طبق گفته راوی : " با توجه به اینکه مردم همیشه به فبول بدترین احتمال ها تمایل دارند ، و چون نمی دانستم کسانی که مرا به طور مستقیم ندیده اند به کدام نتیجه گیری رسواکننده ای رسیده اند " ؛ دیگرانی که انسان را از نزدیک نمی شناسند به خود اجازه می دهند تا هر طور که می خواهند در مورد انسان قضاوت کنند و با توجه به تمایل اکثر انسان ها به قبول بدترین احتمال ، قضاوت عادلانه ای نمی تواند شکل گیرد . ( پس چرا ، پس چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی ؟؟؟!!! )

- ( صفحه 15 ، پاراگراف دوم ) : از جاهای دیگر هم مقواهای دیدمت را به او نشان داده اند ولی با بی تفاوتی تحقیرآمیزی جواب می داده ؛ می توان گفت که هر چقدر کارهای ما بزرگتر باشند ، تأثیر بیشتری دارند و دیدگان بیشتری نظرشان به آن جلب می شود ، حال اگر کار ما نادرست بوده ، راه حلش بی تفاوتی در مقابل آن است ؟؟!! آیا نباید به دنبال راه حل منطقی بود ؟؟!!

- ( صفحه 16 ، پاراگراف دوم ) : که میان همه دیدمت ها از سوی دیگر کهکشان ها در التهاب دائم بوده ، می گوید : تنها استثناء یک جرم آسمانی بوده که نوشته " از اینجا که چیزی معلوم نیست " ؛ می توان این برداشت را کرد که گاهی بعضی افراد ممکن است چیزی راببینند ولی از آن بگذرند و به روی خودشان نیاورند و یا اینکه واقعا چیزی ندیده باشند و شاید بتوان به یینگ و یانگ اشاره کرد که در تمام سیاهی ها نقطه سفیدی وجود دارد ، و هیچ وقت نباید مأیوس شد . ( در ناامیدی بسی امید است )

- ( صفحه 20 ، پاراگراف آخر ) : از اینکه رفتار بزرگوارانه پرافتخارش نادیده گرفته شده بود و به جای آن به بافتنی پشمی اش توجه کرده اند ، شکوه کرده ؛ می توان گفت که چه بسیارند انسان های سبک سری که به جای دیدن اصل موضوع تنها به حواشی نگاه می کنند و وجود و گوهر یکدانه ی انسانی را نادیده می انگارند !

- ( صفحه 25 ، پاراگراف اول ) : کاری می کردم که خوب نبود ، یک اشتباه نابخشودنی ، بروز آشکار حقارت انسانی ... ؛ می توان گفت که عمر انسان در حال گذر است و گاهی انسان ها اعمالی را مرتکب می شوند که دیگر جای جبران نیست و انسان ها برای جبرانش دست به دلیل تراشی های خنده دار و تلاش های ناشیانه می زنند ولی چه سود !! اعمال ناسنجیده که جزء حقارت چیز دیگری عاید انسان نمی شود . ( بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین )

- ( صفحه 27 ) : کهکشان هایی که رفته رفته به آخرین شعاع نورانی تقلیل می یابند ، تنها حقیقت ممکن را در مورد من با خود می برند ؛ می توان گفت که انسان های زیادی به زندگی انسان می آیند و می روند و گاه بعضی از آن ها تأثیر می گذارند و تأثیر می پذیرند ، پس چه نیکو آنکه بتوانیم چنان باشیم که یادمان همیشه به نیکی در صحنه هستی ماندگار بماند ! ( زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست ، هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود ، صحنه پیوسته بجاست ، خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ... )