اطلاعات کلی در مورد منظومه شمسی

[آسمون]

سلاااااام به همه دوستان
این تاپیک رو ایجاد میکنم که مکانی باشد جهت تبادل اطلاعات در مورد اجزای منظومه شمسی از جمله سیارات،قمر ها و ....
از اونجایی که خودم اطلاعات زیادی در موردش ندارم،لطفا دوستان کمک کنند و اطلاعات خودشون رو بذارند،فقط اگر امکان داره،از اولین سیاره نزدیک به خورشید شروع کنین تا این تاپیک سیر تکاملی درستی رو طی کنه.


با تشکرات فراوان

[Mehrzad-jupiter]

دوستان من در بخش پرسش و پاسخ سوالی در مورد سیاره نپتون و حلقه های اون پرسیدم اما جوابی نگرفتم. فکر کنم اینجا بشه مطرحش کرد
سوال این بود: علت اینکه آخرین حلقه نپتون موسوم به حلقه های آدمز، گسسته و باریکه چیه؟ البته نسبت به سایر حلقه های اون.

[rezash]

اونطوري كه ميدونم اين حلقه ها از سه كمان تشكيل شده و بهم پيوسته نيست و دانشمندان دليل مستندي براي اين حالت از حلقه ها كه در ديگر سيارات منظومه شمسي بينظير است ارائه نكرده اند.

ولي به صورت طبيعي بايد اين نوع آرايش حلقه ها كه مهمترين شان به دور زحل شكل گرفته اند تحت تاثير قمرهاي اين سيارات ميباشند.

در كتابي نوشته شده بود كه حلقه ها متشكل از خرده سنگها و خرده يخها هستند و به مانند گوسفندان يك گله هستند و قمرها به مانند سگهاي گله اجازه خروج از دسته را نميدهند و بايد بر اساس شرايطي كه جاذبه سياره و اين قمرها ايجاد كرده اند حركت كنند.

به نظر من هم معقول ترين فرضيه همين ميتونه باشه كه باعث اين نوع از آرايش حلقه ها گرديده.

و شايد هم مواد لازم براي تشكيل يك حلقه كامل را نداشته است.

[Mehrzad-jupiter]

اونطوري كه ميدونم اين حلقه ها از سه كمان تشكيل شده و بهم پيوسته نيست و دانشمندان دليل مستندي براي اين حالت از حلقه ها كه در ديگر سيارات منظومه شمسي بينظير است ارائه نكرده اند.

ولي به صورت طبيعي بايد اين نوع آرايش حلقه ها كه مهمترين شان به دور زحل شكل گرفته اند تحت تاثير قمرهاي اين سيارات ميباشند.

در كتابي نوشته شده بود كه حلقه ها متشكل از خرده سنگها و خرده يخها هستند و به مانند گوسفندان يك گله هستند و قمرها به مانند سگهاي گله اجازه خروج از دسته را نميدهند و بايد بر اساس شرايطي كه جاذبه سياره و اين قمرها ايجاد كرده اند حركت كنند.

به نظر من هم معقول ترين فرضيه همين ميتونه باشه كه باعث اين نوع از آرايش حلقه ها گرديده.

و شايد هم مواد لازم براي تشكيل يك حلقه كامل را نداشته است.

ممنون بابت پاسختون. فکر می کنم منظور شما همون اقمار شفرد باشه. با تعریفی که کردین و علت این گسسته بودن هم همین اقمار شفرد باشن که بنا به تعریف، هر شیی که به نوعی بخواد از این سامانه فرار کنه تحت تاثیر گرانش دوباره به اونجا بر میگرده.

[rezash]

در فاصله 188 ملیون کیلومتری زمین، یکی از سیارک‌ها به نام Vesta وجود دارد که به طور دقیق در فاصله میان دو سیاره مریخ و مشتری واقع شده است. تصویری که می‌بینید، نخستین تصاویر دقیق با جزئیات است که حدود دو هفته در تاریخ 15 جولای پیش توسط فضاپیمایی که ناسا به فضا پرتاب کرده است، به سوی زمین مخابره شد. فضاپیمای Dawn نخستین کاوشگری است که توانسته است به این فاصله وارد شده و قرار است برای یک سال آینده این سیارک را مورد کاوش و تحقیق قرار دهد. تصویر بالا از فاصله‌ای حدود 16 هزار کیلومتری از این سیارک ثبت شده است. این کار توسط دوربین خاصی با نام framing camera که روی این فضاپیما نصب شده انجام شده است. این دوربین می‌تواند هم به عنوان دوربین عکس‌برداری و هم به عنوان وسیله راهبری این کاوشگر در طول سفر مورد استفاده قرار بگیرد.

کاوشگر Dawn حدود چهارسال پیش به فضا پرتاب شد و قرار است تا فوریه سال 2015 که به سوی یکی دیگر از سیارک‌ها به نام Ceres حرکت کند، 530 کیلومتر از سطح وستا را مورد کاوش قرار دهد و توسط دوربین مخصوص با لنز 150mm و دیافراگم f/5.9 خود، هزاران عکس از آن به سوی زمین ارسال کند. از آنجا که این دوربین برای تحقیقات علمی و راهبری فضاپیمای Dawn اهمیت حیاتی دارد، یک نسخه پشتیبان از نیز در این کاوشکر قرار گرفته تا در صورت از کار افتادن احتمالی اولی، دوربین یدکی به کار بیفتد. سیارک Vesta از نظر نجوم شناسی بسیار مهم است، زیرا ناسا معتقد است که این سیارک نمونه‌ای از قدیمی‌ترین اجرام در منظومه شمسی بوده و شباهت بسیار زیادی به ساختار نخستین سیاره‌های منظومه شمسی دارد.


khabar.dorbinshop.com/news

[subaro]

سیاره زهره شفق قطبی دارد
اوشگر ونوس اکسپرس آژانس فضایی اروپا دریافت که باوجود اینکه سیاره زهره میدان مغناطیسی ندارد اما پدیده هایی چون شفقهای قطبی زمین در آن دیده می شود.

منظومه خورشیدی ما هنوز ناشناخته های شگفت انگیز بسیاری را در خود جای داده است. یکی از این ناشناخته ها سیاره زهره (ونوس) است.

در دهه 60 دانشمندان می دانستند که این سیاره تقریباً بدون میدان مغناطیسی است. برای مثال، این بدان معنی است که هیچ شفق قطبی در زهره دیده نمی شود.

این درحالی است که تازه ترین اطلاعات کاوشگر مدارگرد ونوس اکسپرس آژانس فضایی اروپا (اسا) نشان می دهد که شفقها در این سیاره نیز وجود دارند.

[سیاره ی ناهید]

کاوش در سیاره ی زهره‏(ناهید‏)‏
در فاصله ی بین سال1961تا1984زهره مرکز توجه کاوش های سیاره ای روس ها بود.آنها سرجمع30فضاپیما را به سوی زهره فرستادند و با این که هشت فضاپیمای نخست حتی نتوانستند از مدار زمین خارج شوند،آنها دست از تلاش نکشیدند و نهمین فضاپیما سرانجام تا فاصله ی24هزار کیلومتری به زهره نزدیک شد.ازمأموریت های موفق روس ها میتوان به نقشه برداری از مدار اشاره کرد،اما جالب ترین آنها کاوشگرهای (ونرا‏)بودند که بر سطح زهره فرود آمدند و تصاویری از محل فرود به زمین فرستادند و پیش از اینکه بر اثرگرما و فشار طاقت فرسای زهره از کار بیفتند نمونه ای از خاک زهره را تجزیه تحلیل کردند.هر کدام از آنها حدود یک ساعت در آن محیط دوام آوردند.

[سیاره ی ناهید]

مأموریت های فضایی به مریخ:
تا به حال همه مأموریت های انجام شده به مقصد مریخ سفرهای یک طرفه بوده که در سه حالت انجام شده اند:
-1مأموریت های گذری،که فضاپیما فقط از کنار مریخ میگذرد و بنابراین زمان رصد سیاره و تهیه عکس و جمع اوری داده هایی در باره ی سیاره بیش از 15-20دقیقه نیست.
-2مأموریت های مداری یا فرود،که فضاپیما یا در مداری به دور مریخ قرار میگیرد یا بر سطح ان فرود میاید.
-3مأموریت های مریخ نورد،که در ان خودروهایی به نام مریخ نورد قادرند با دریافت فرمان از هدایت گرانشان روی زمین بر سطح مریخ حرکت کنند.
بین سالهای1965و1969،ناسا سه فضاپیمای گذری به مقصد مریخ فرستاد.سفینه ماینر4 که در نخستین تصویر نمای نزدیک از سیاره ای دیگر را که گرفت حفره های برخوردی شبیه حفره های ماه دیده می شد که سطح مریخ را پوشانده بودند.در سال 1969،مارینر6 و مارینر7 از فراز استوا و نواحی قطب جنوب مریخ گذشتند و تصاویری گرفتند و با کمک حسگرهای راه دور به تجزیه و تحلیل جو و سطح مریخ پرداختند.تصاویری که انها فرستادند نشان داد که عوارض تیره سطح مریخ،که مدت ها پیش از روی زمین رصد شده بود،برخلاف تصور شیاپارلی و لاول کانال نیستند.اتفاق عجیبی که رخ داد این بود که هیچ کدام از انها اتشفشان های غول پیکر نیمکره شمالی و دره عمیق استوایی مریخ را ندیدند و بعدها مارینر9انها را کشف کرد.

[سیاره ی ناهید]

ادامه مطلب:
ناسا با رشد قابلیت هایش فضاپیماهایی را به مداری به دور مریخ فرستاد تا مدت طولانی تری این سیاره را بررسی کند.مارینر9 اولین فضاپیمایی بود که در13نوامبر سال1971وارد مداری به دور مریخ شد و تقریبا یک سال کار کرد.وقتی این فضاپیما به مریخ رسید طوفان غبار عظیمی کل سطح سیاره سرخ را پوشانده بود که یک ماه هم دوام اورد.پس از فرونشستن طوفان و اغاز مأموریتش،اتشفشان عظیمی را کشف کرد که در میانشان بزرگترین قله اتشفشانی منظومه شمسی ـ قله ی المپوس ـ به ارتفاع26کیلومتر از سطح نواحی اطرافش و قطر 600کیلومتر خودنمایی میکرد.
عارضه ی دیگری که مارینر9 ان را کشف کرد دره ای عمیق به نام دره مارینر است که همچون زخم عمیق به طول4800کیلومتر بر چهره مریخ کشیده شده و سه بار عمیق تر و پهن تر از دره گرندکنیون در ایالات متحد است.عوارض جالب تر نشانه هایی از بستر های باستانی رودهایی بود که بر چهره خشک و غبار الود سیاره حک شده بود.مارینر9 از تمام سطح مریخ تصویربرداری کرد و افزون بر این نخستین تصاویر نمای نزدیک را از دو قمر عجیبش،فوبوس و دیموس،گرفت.

دو فضاپیمای وایکینگ1و2به کتاب های تاریخ پیوستند چون دو خودرو پر از ابزارشان از انها،که در مداری به دور مریخ می گشتند،جدا شدند و به ترتیب در سال های1975 و 1976 بر سطح مریخ فرود امدند.مأموریت اصلی این مریخ نشین ها حفر خندقی بر سطح مریخ،برداشت پیمانه ای از خاکش،و انجام دادن سه ازمایش زیست شناسی در ازمایشگاه سوار بر خودشان بود تا به دنبال نشانه هایی از حیات در این خاک بگردند.نتایج برای ان روز قانع کننده نبود چرا که نشان دهنده ی نوعی فعالیت شیمیایی دور از انتظار و مبهم در خاک مریخ بود اما شواهد واضحی از وجود موجودات زنده ریز در خاک نزدیک محل فرود انها وجود نداشت.برخی دانشمندان بر این باورند که ترکیب تابش فرابنفش خورشید،که سطح مریخ از ان اشباع شده است،به همراه خشکی شدید و ماهیت اکسیدکنندگی خاک مریخ از شکل گیری موجودات زنده در ان جلوگیری کرده و خاک را به شدت بایر کرده است.
مأموریت مریخ نشین وایکینگ برای90روز طراحی شده بود اما1281روز دوام اورد و دو مدارگرد ان هم چند سالی عکس و داده به زمین می فرستادند.
هفده سال گذشت تا ناسا فضاپیماهای بعدی را روانه مریخ کند.اما از میان5مأموریت3تا به علت های گوناگون ناکام ماندند.در میان موفق ها مریخ نشین رهیاب و نقشه بردار سراسر مریخ(mgs)نخستین فضاپیماهایی بودند که از روشهای جدید استفاده کردن�:کیسه های هوا برای فرود رهیاب ومقاومت جوی به مدت یک سال و نیم برای تصحیح مدارmgsاز بیضی به دایره.
مدارگردmgsتصاویری از ابراه ها و عوارض جاری گرفت که نشان از وجود منابع اب مایع در حال حاضر،همچون لایه های اب دار،در نزدیکی سطح سیاره دارند.داده های مغناطیس سنج ان نشان داد که میدان مغناطیسی این سیاره همه جا در هسته اش سرچشمه ندارد و نواحی خاصی از پوسته به طور محلی متمرکز است.داده های دمایی و تصاویرنمای نزدیک از فوبوس،قمر مریخ،که mgsتهیه کرده نشان می دهد که سطح این قمر در اثر میلیون ها سال برخورد شهاب سنگ ها به ماده ای پودرشکل به ضخامت دست کم یک متر تبدیل شده است.همچنین داده های ارتفاع سنج لیزریmgsنخستین نمای سه بعدی را،از کلاهک قطب شمال مریخ،برای دانشمندان تهیه کرد.

[سیاره ی ناهید]

کاوش مریخ در اینده:
دکتر فیروز نادری،که مأموریت های اسپریت و اپورچونیتی تحت سرپرستی او به عنوان مدیر اکتشافات مریخ در ناسا به خوبی انجام شد،حالا مدیر راهبردی و طرح ریزی کلیه ی پروژه های کشفیات منظومه شمسی درjplناساست.به گفته دکتر نادری ناسا قصد دارد در هر پنجره پرتاب مأموریتی را به سوی مریخ ارسال کند تا زمانی که مأموریت سرنشین داری به مقصد مریخ برنامه ریزی شود.این مأموریت ها بی شک در بین برنامه های اینده ناسا جای دارد:
-1مأموریت بازگشت نمونه،با هدف بازگرداندن نمونه هایی از خاک،سنگ و مواد جو مریخ به زمین تا انها را در ازمایشگاه های زمین از نزدیک بررسی کنند.
-2کاوشگران زیر سطح،گودالی در سطح حفر میکند،پایین می رود،اب جستجو میکند،هم زمان زمین شناسی مریخ را بررسی کرده و به دنبال فسیل یا حتی باکتری زنده ای میگردند که در گذشته یا همین حالا زیر سطح مریخ زندگی می کرده اند یا میکنند.
-3مهندسانjplپیشنهاد فرستادن فضاپیماهای بالدار یا بالن دار را مطرح کرده اند که سطح مریخ را از اسمانش بررسی کنند.گرچه چنین بررسی هایی در گذشته به کمک چندین مدارگرد انجام شده،وضوح تصاویر انها برای دانشمندان کافی نبوده است.چنین مأموریتی احتمالا باید صبر کند تا مدارگرد شناسایی مریخ(mro)مأموریتش را اغاز و تصاویرش از سطح مریخ را به زمین ارسال کند.

[سیاره ی ناهید]

روش خلاقانه ناسا برای قرار گیری فضاپیما در مدار یا فرود بر سطح سیاره:
انجام دادن این همه پس رانی به سوخت احتیاج دارد؛سوختی که باید از سطح زمین و به بهای کم شدن تعداد ابزار های علمی که بار اصلی فضاپیمایند،درون خود فضاپیما حمل شود.به ترتیب،نه تنها ظرفیت فضاپیما محدود میشود بلکه به وضوح هزینه های مأموریت و احتمال خطا افزایش می یابد.مهندسان ناسا در ازمایشگاه جت پروپالشن(jpl)در پاسادنا کالیفرنیا،جایی که همه مأموریت های میان سیاره ای ناسا طراحی و ساخته و اجرا میشوند،برای کاهش تعداد پس رانی ها به روش خلاقانه و هوشمندانه ای رسیدند تا به کمک ان سرعت فضاپیما را در مدار مریخ یا هنگام فرود بر سطح کاهش دهند:
-1مهندسانjpl،به جای استفاده از پس رانی در نقطه حضیض برای کاهش ارتفاع اوج،سطح بال های خورشیدی فضاپیما را عمود بر جهت حرکتش تنظیم میکنند و از مقاومت جو مریخ بر این صفحه ها برای کاهش سرعت ان استفاده میکنند.باید بگویم این کار مانوری بسیار حساس و پیچیده است،با این حال مهندسانjplتا به حال دوبار با موفقیت ان را انجام داده اند.
-2برای کاهش فشار برخورد حاصل از فرود بر بدنه فضاپیما-که به سبب مطمئن نبودن از شرایط جوی و توپوگرافی سطح مریخ نمیدانیم چگونه است-که احتمالا پس از اخرین عملیات پس رانی در اخرین مرحله فرود پیش می اید،مهندسان فضاپیما را در پیله ای از کیسه های هوا دادند.این روش با موفقیت در سه مأموریت مریخ نورد استفاده شده است.
منبع:کتاب اسرار کائنات بخش دوم
نویسنده:ابراهیم ویکتوری