تا ابد؟
اصلاً نمیتونم چنین چیزی رو درک کنم. تا ابد صرفاً زمانی ممکن میشه که منظومه سه تایی همسان ما چرخۀ خاصی رو پشت سر هم تکرار کنه. شاید تا مدت زمان زیادی بدون برخورد یا فرار یک جرم باقی بمونه اما بعید میدونم تا ابد ادامه پیدا کنه. اصلاً نمیتونم قبول کنم که چرخه ای بی نظم و تکرار ناپذیر تا ابد ادامه پیدا کنه. اگر هم که مسیری تکرار شونده رو دنبال کنن اونوقت باید بشه گفت که مسئله جواب داره که البته احتمال وجود داشتن چنین چرخه ی تکرار پذیری به نظر من غیرممکنه. تنها حالتی که در ذهنم برای چنین حالتی میتونم تصور کنم اینه که سه تا جرم تحت زوایای دقیقاً 120 درجه حول محیط یک دایره کامل قرار بگیرن و با سرعتی که دقیقاً بتونه نیروی گریز از مرکز لازم برای خنثی کردن جاذبه رو ایجاد کنه حول اون دایره بچرخن. این تنها چیزیه که میتونم تصور کنم و البته بسیار بسیار ناپایداره و با کوچکترین تغییری منظومه از هم میپاشه.
ولی خب مسلماً ابر رایانه ها بسیار دقیقتر و صحیحتر از مغز فسقلی من میتونن محاسبات رو انجام بدن.
ولی بازم باورش برام سخته.