بررسی و نقد اخبار نجومی

[stargazer]

سلام خدمت همه ستارگان زمینی آوا استار

این تاپیک رو زدم واسه اینکه بیایم اخبار نجومی رو بررسی و نقد کنیم اخبار خارجی و مخصوصا داخلی رو، و اینکه کدوم خبر چقدر صحت داره یا موردی توش هست که می تونه مورد بررسی بیشتر قرار بگیره یا نقد بشه. و می تونیم اگه موردی زیاد بحث داشت یه تاپیک جداگانه واسش باز کنیم و بیشتر اون مورد رو موشکافی کنیم

نکته دوم هم اینکه اگه نکات آموزشی در خبر مد نظر وجود داشت با هم دیگه ریز به ریز بررسی کرده و یاد بگیریم باهم. که این کار رو با عکسهای نجومی هم می تونیم انجام بدیم.

مثلا هر کسی می تونه بگه از فلان خبر (یا عکس خبری) چه نکته ای رو یاد گرفته چون ممکنه چیزی رو که اون دیده من نوعی ندیده باشم و بهش توجه نکرده باشم. یا اساتید محترم بگن که اون خبر یا عکس چه نکته ای رو توش داره که من مبتدی نمیدونم.

[mohsen4465]

حتمآ در جريان خبر نواختر جديد در صورت فلكي دلفين هستيد :

نواختر دلفینی 2013 همچنان در صدر خبرهای نجومی است.



این نواختر توجه منجمان آماتور و عکاسان نجومی را نیز به خود جلب کرده است.

درخشندگی این نواختر تا حدود 4/5+ نیز رسید.

ولی در حال حاضر در حدود 5+ است و مقداری کم فروغ تر شده است.

در آسمان شهر بزرگی چون تهران به راحتی میتوان با یک دوربین دوچشمی کوچک,این جرم را مشاهده کرد.

در آسمان تاریک خارج شهر نیز میتوان آن را با چشم غیر مسلح تشخیص داد.

تصاویری از این نواختر را که توسط برخی عکاسان و منجمین دنیا ثبت شده است را در زیر میبینید:


Charlie Prince



Ernesto Guido & Nick Howes

آیا احتمالش هست که یه پالس انفجاری قویتر تولید کنه و کاملاً متلاشی بشه؟ اصلاً این نواختر دقیقاً از چه نوعی بوده؟ ستاره‌ش چه جرمی داشته؟ آیا قبلاً ستارش دیده میشده؟

[mohsen4465]

مشاهدات دنباله دار هارتلی ۲ نشان داده که این دنباله دار متشکل از آب منجمدی است که ترکیب شیمیایی اش مشابه با آب اقیانوس های زمین است. این امر، این ایده را تقویت می کند که دنباله دارها منشأ آب اقیانوس های زمین هستند.

به گزارش بیگ بنگ، وقتی زمین در مراحل اولیه ی منظومه ی شمسی یعنی حدود ۴٫۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت، در واقع توپ گداخته ای از سنگ بود. هر آبی که در آن وجود داشت تبخیر شد و به جهانی خشک و بی آب و علف تبدیل شد که این پرسش را مطرح می کند: اقیانوس ها از کجا آمده اند؟ این موضوع بسیار مورد بحث قرار می گیرد و برخی از دانشمندان پیشنهاد می دهند که آب اقیانوس ها از یک اتمسفر ضخیم و اولیه فشرده شده است و دیگران این ایده را ترویج می دهند که از دنباله دارها و شهاب های آسمانی که به زمین برخورد کرده و تشکیل شده اند.
به نظر می رسد دنباله دارها بیشتر از آب منجمد تشکیل شده باشند. اما اندازه گیری های قبلی نشان داده اند که ذرات متشکل آب در دنباله دارها با آب اقیانوس های زمین متفاوت هستند. آب مولکولی است که هیدروژن و اکسیژن را به هم متصل می کند، اما هیدروژن می تواند جایگزین نسخه ی مشابهی به نام دوتریوم شود. این آب «سنگین» از لحاظ شیمیایی یکسان است، اما از لحاظ نوری که از خود منتشر می کنند متفاوت هست.

این مطالعات قبلی حاکی از آن بودند که دنباله دارها دارای دو برابر دوتریوم بیشتری از آب اقیانوس های زمین هستند که نشان می دهد این آب نسبت به آب اقیانوس های زمین در شرایط متفاوتی تشکیل شده است. اما هارتلی ۲ (نامگذاری رسمی ۱۰۳P / هارتلی ۲) با دنباله دارهایی که قبلأ بررسی کردیم متفاوت است و در فاصله ی بسیار دورتری از خورشید تشکیل شده است. آبزارآلات HIFI هرشل برای مطالعه ی هارتلی ۲ استفاده شده اند و کشف کردند که نسبت دوتریوم به هیدروژن در آب دنباله دارها با آب اقیانوس های زمین یکسان است. اندازه گیری هارتلی ۲ به وسیله ی تلسکوپ فضایی هرشل و احتمالأ فقط از طریق دنباله داری که در خارج از منظومه ی شمسی تشکیل شده است میباشد و این ایده را تأیید کرده که دنباله دارها مسئول بیشتر آب های زمین هستند.

اکثر دنباله دارها که می بینیم تقریبا در فاصله بین خورشید ، مشتری و زحل تشکیل شده اند و سپس به دورترین نقطه از منظومه شمسی به ابر اورت پرتاب شده اند. سپس آنها به وسیله فعل و انفعالات قسمتهای داخلی منظومه شمسی به اعماق فضا بازگردانده شده اند. هرچند هارتلی ۲ در کمبربند کوپییر و در منطقه ای دورتر از مدار نپتون به مانند اشیایی مثل پلوتو شکل گرفته است.

منظومه ی شمسی در سه مقیاس مختلف

هرشل اکنون در حال مطالعه ی دنباله دارهای بیشتری است تا مشاهده کند که آیا هارتلی ۲ دنباله داری عجیب در خارج است یا دنباله داری مشابه با ویژگی یکسان است. این مشاهدات نشان دادند که دنباله دار هارتلی ۲ در اواخر سال ۲۰۱۰ به زمین نزدیکتر شد. در همین زمان بود که فضاپیمای EPOXI ناسا پروازی با ارتفاع کم در نزدیکی دنباله داری انجام داد.


منبع: http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2013/08/-origins-comet-hartley-2

ممنون از خانم مدادرنگیهام به خاطر این خبر خوب و عالی

راستش با وجود اینکه قبلاً شواهد حاکی از این بود که دنباله دارها نمیتونن منشاء آب زمین باشن ولی باز هم این موضوع باورش برای من سخت بود. دلیلش هم تعداد دهانه های برخوردی زیاد روی ماه بود. اگه زمین رو با همین تراکم دهانه برخوردی تصور کنیم اونوقت حجم آب ناشی از برخوردهای دنباله دارها بنظرم بایستی خیلی قابل توجه باشه. البته نمیشه گفت که 100 درصد آب زمین از دنباله دارها نشأت گرفته. مقدار زیادیش هم ممکنه از اتمسفر میعان کرده باشه و مقادیر زیادی هم ناشی از فعالیت های شیمیایی و سنتز آب باشه (خنثی شدن اسید و باز، واکنش های تراکمی و ...).

بنظر من یک روز این فرضیه ارتباط اقیانوس های زمین و دنباله دارها کاملاً اثبات میشه.

[smhm]

گفته میشه منظومه شمسی ما از انفجار یک ستاره غولپیکر اولیه ایجاد شده و سحابی بوجود اومده از اون به تدریج خورشید و سیارات داخلی و خارجی را تشکیل داده.
اگه چنین چیزی صحت داشته باشه باید گفت در مرکز این سحابی که محدوده سیارات داخلی است آب نمی تونه وجود داشته باشه بلکه بیشتر عناصر سنگین وجود دارند.
با توجه به اینکه لایه اکسیژن از جمله لایه های میانی اون ستاره غولپیکر بوده، احتمالا این لایه الان باید در محدوده کمربند کویی پر پخش شده باشه. من فکر میکنم کمربند کویی پر هم اکنون مملو از آب است.
حالا اینکه چطوری آب به زمین رسیده؟ به نظرم راهی نیست جز اینکه بگوییم دنباله دارهایی از اونجا خودشون رو به زمین رسونده اند. یا شاید زمین ابتدا اونجا بوجود اومده و بعدا به داخل منظومه شمسی منتقل شده.!

ضمنا یک سوال دیگه هم باقی می مونه:
اگر سحابی منظومه شمسی از انفجار یک ستاره پرجرم بوجود اومده، پس الان هسته اون ستاره که به احتمال خیلی زیاد یک ستاره نوترونی است الان کجاست؟؟؟؟

[mohsen4465]

ضمنا یک سوال دیگه هم باقی می مونه:
اگر سحابی منظومه شمسی از انفجار یک ستاره پرجرم بوجود اومده، پس الان هسته اون ستاره که به احتمال خیلی زیاد یک ستاره نوترونی است الان کجاست؟؟؟؟

من زیاد تو این زمین اطلاع ندارم ولی بعید میدونم لایه های پرتابی مجدداً به مرکز نواختر برگردن و منظومه رو ایجاد کنن. فکر میکنم این لایه ها سرعتشون از سرعت فرار بیشتر باشه. الان که بهش فکر میکنم واسه خود من هم خیلی جالب شده. این سحابی اولیه مملو از فلز منظومه شمسی اصن چطوری بوجود اومده؟ اصن شاید اون ستاره نوترونی یه جایی همین دورو بر باشه! هر جا که باشه نباید خیلی دور باشه.

گفته میشه منظومه شمسی ما از انفجار یک ستاره غولپیکر اولیه ایجاد شده و سحابی بوجود اومده از اون به تدریج خورشید و سیارات داخلی و خارجی را تشکیل داده.
اگه چنین چیزی صحت داشته باشه باید گفت در مرکز این سحابی که محدوده سیارات داخلی است آب نمی تونه وجود داشته باشه بلکه بیشتر عناصر سنگین وجود دارند.
با توجه به اینکه لایه اکسیژن از جمله لایه های میانی اون ستاره غولپیکر بوده، احتمالا این لایه الان باید در محدوده کمربند کویی پر پخش شده باشه. من فکر میکنم کمربند کویی پر هم اکنون مملو از آب است.
حالا اینکه چطوری آب به زمین رسیده؟ به نظرم راهی نیست جز اینکه بگوییم دنباله دارهایی از اونجا خودشون رو به زمین رسونده اند. یا شاید زمین ابتدا اونجا بوجود اومده و بعدا به داخل منظومه شمسی منتقل شده.!

این موردی که گفتید خیلی مورد جالبی بود و شایسته تأمله اما مکان خورشید طبق اون چیزی که بالا گفتم مکان انفجار نواختر نبوده.

[پیمان اکبرنیا]

در مورد سحابی به وجود آورنده منظومه شمسی چیزی که مهمه اینه که بدونیم از زمان به وجود آمدن منظومه شمسی تا به حال، خورشید و سیارات نزدیک به 25 بار به دور مرکز کهکشان چرخیدند و در این میان دیگه نمیشه تشخیص داد که سحابی اولیه تشکیل دهنده منظومه شمسی کجا بوده

ضمنا این را هم در نظر داشته باشید که کل سحابی اولیه از بقایای مرگ یک ستاره نبوده. ستاره ها که می میرند مواد سنگین را به فضا پرتاب می کنند این مواد به تدریج با مواد سایر سحابی ها ترکیب میشه و اونها رو غنی می کنه پس نمیشه گفت که دقیقا اون سحابی ابرنواختری بعدا تشکیل یک منظومه جدید داده. لذا این که بخواهیم تحلیل کنیم که در کجای منظومه شمسی چه عناصری بیشتر پیدا می شوند اساسا از این راه ممکن نیست باید در نظریه پیدایش از سحابی، با مدل سازی های دیگری بتونیم توضیح بدیم که توضیح عناصر چطور شده

[حامد پورخرسندی]

جالبه که بدونید یکی از جالبترین شاخه های شهاب سنگ شناسی بررسی ذرات قبل خورشیدی هست که در اون ذراتی با نسبت های ایزوتوپی متفاوت از میانگین منظومه ما بررسی میشن و نشون دهنده تعلق ذرات تشکیل دهنده سحابی به ده ها ستاره قبلی تر هست.

[mohsen4465]

مطالعه جدید دانشمندان نشان می‌دهد حیات بر روی مریخ آغاز شده و توسط شهاب سنگها به زمین آورده شده است.
به گزارش ایسنا، بر اساس این تحقیق، عنصری که تصور می‌شود در منشا حیات اساسی بوده، فقط بر روی سطح سیاره سرخ وجود داشته است. پروفسور استیون بنر، ژئوشیمی‌دان موسسه علم و فناوری فلوریدا، مدعی است “بذرهای” حیات احتمالا در شهاب‌سنگ‌هایی وجود داشته‌اند که توسط برخورد یا فوران‌های آتشفشانی از مریخ جدا شدند و به زمین رسیدند. به عنوان مدرک، این دانشمند به شکل معدنی اکسیدشده عنصر مولیبدنوم اشاره می‌کند که تصور می‌شود، کاتالیزوری بوده که به تبدیل‌ شدن و توسعه مولکول‌های آلی به نخستین ساختارهای زنده کمک کرده است.

علاوه بر این، مطالعه وی حاکی از آن است شرایطی که برای منشا حیات مساعد هستند، هنوز هم بر روی سیاره سرخ وجود داشته باشد.به گفته بنر، فقط هنگامی که مولیبدنوم تا حد زیادی اکسید می‌شود، قادر به اثرگذاری بر روی چگونگی شکل‌گیری حیات آغازین بوده است. این شکل از مولیبدنوم نمی‌توانسته بر روی زمین و زمانی که حیات ابتدایی آغاز شده، وجود داشته باشد، زیرا سه میلیارد سال پیش سطح زمین دارای اکسیژن اندکی بوده اما مریخ مملو از این گاز بوده است.
این موضوع شاهد دیگری بر این واقعیت است که حیات احتمالا بر روی شهاب‌سنگ‌های مریخی به زمین وارد شد و این که منشا آن زمین نیست. پروفسور بنر با مطرح‌کردن ادعایش، با دو تناقض روبه‌رو می‌شود که امکان درک چگونگی آغاز حیات بر روی زمین را دشوار کرده‌اند.

در تصویر شهاب سنگی را مشاهده می کنید که داشمندان معتقدند فرم اکسید شده عنصر مولیبدنوم در آن وجود داشته،این عنصر بر روی مریخ در دسترس بوده و در زمین نمی‌توانسته زمانی که حیات ابتدایی آغاز شده، وجود داشته باشد. این عنصربه تبدیل‌ شدن و توسعه مولکول‌های آلی به نخستین ساختارهای زنده کمک کرده است.
نخستین تناقض به گفته وی، “تناقض قیر” نام دارد که بر اساس آن، تمامی اشیای زنده از مواد آلی ساخته شده‌اند اما چنانچه گرما یا نور به مولکول‌های آلی افزوده و به حال خود رها شوند، حیات را خلق نمی‌کنند، بلکه، تبدیل به مولفه‌ای مانند قیر، نفت یا آسفالت خواهند شد.به ادعای بنر، عناصر خاصی قادرند گرایش مواد آلی را برای تبدیل به قیر، به ویژه بور و مولیبدنوم، کنترل کنند، بنابراین وی معتقد است مواد معدنی حاوی هر دوی این مواد برای شروع حیات آغازین اساسی بوده‌اند.
تحلیل اخیر از یک شهاب‌سنگ مریخی نشان داده که بور بر روی مریخ وجود داشته و بنر مدعی است شکل اکسیدشده مولیبدنوم نیز در آن جا وجود داشته است. تناقض دوم این است که حیات برای آغاز بر روی زمین ابتدایی جنگیده است، زیرا به نظر می‌رسد در آن زمان زمین کاملا پوشیده از آب بوده است.این امر نه تنها مانع از تراکم‌های کافی شکل‌گیری بور شده، بلکه آب برای «آر ان ای» نیز تباه‌کننده بوده است. دانشمندان معتقدند آر ان ای نخستین مولکول ژنتیکی بوده است.
بنر مدعی است، گرچه بر روی مریخ آب وجود داشته، اما نواحی کوچک‌تری را در مقایسه با زمین ابتدایی پوشانده است.چنین شواهدی نشان می‌دهد تمامی انسان‌ها مریخی هستند و این که حیات بر روی مریخ شروع شد و سپس به زمین آمد.این دانشمند یافته‌های خود را در اجماع ژئوشیمی‌دان‌ها در نشست سالانه Goldschmidt ارائه خواهد داد.

Read More: http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2404416/Life-DID-begin-Mars

اگر این فرضیه صحیح باشه بایستی میزان مولکول های زیستی که در مریخ بوجود اومده خیلی زیاد بوده باشه که تونسته باشه توسط رخدادی تصادفی مانند برخورد شهابسنگی به زمین رسیده باشه. در نتیجه این فرض بایستی آثار این فعالیت های بیوشیمیایی هم اکنون هم در مریخ یافت بشه. ولی تابحال کیوراسیتی چیزی کشف نکرده. بنظر من این موضوع رو فقط میشه بعنوان یک فرض علمی یک گوشه‌ایی یادداشت کرد.

[مداد رنگیهام]

ستاره شناسان رصدخانه اشعه ایکس چاندرا توضیحی برای عملکرد سیاهچاله ای پیدا کرده اند که در قلب کهکشان راه شیری ما قرار دارد تا مشخص شود که چرا این سیاهچاله چون بسیاری دیگر هرچه را که می بیند نمی بلعد.

به گزارش مهر، شاید وقتی نام سیاهچاله به میان می آید همه تصور کنند که سیاهچاله یک مصرف کننده حریص است که هرچه را که در تیررس خود قرار دارد می بلعد، اما ستاره شناسان با استفاه از رصدخانه اشعه ایکس چاندرا به این نتیجه رسیده اند که سیاهچاله ای که در قلب کهکشان راه شیری قرار دارند، در رابطه با امورات خورد و خوراک خود چندان منظم نیست.

این تصویر مرکب در اطراف سیاهچاله پرجرم کهکشان راه شیری انتشار اشعه X-(آبی رنگ) و مادون قرمز (بنفش و زرد) را نشان می دهد.

تصاویر جدید از کمان ای (که کمان ای ستاره خوانده می شود) و تقریبا در فاصله ۲۶ هزار سال نوری از زمین قرار دارد، نشان می دهد که این سیاهچاله کمتر از یک درصد از گاز در دسترس خود را می مکد و قسمت اعظم آن را پیش از بلعیدن در فضا بالا می آورد. کمان ای (Sagittarius A*) یک منبع قوی امواج رادیویی بسیار فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راه ‌شیری است. دانشمندان اعتقاد دارند که این جرم یک سیاهچاله ابرپرجرم باشد که از لحاظ ظاهری در مرز صورت فلکی کمان و عقرب قرار دارد.

فنگ یوان از رصدخانه ستاره شناسی شانگهای در چین در تحقیق خود درباره این پروژه نوشته است: برخلاف آنچه مردم می پندارند، سیاهچاله ها هر آنچه را که به سمت خود می کشند نمی بلعند. ظاهرا بلعیدن و فرودادن غذا برای کمان ای قدری دشوار است. یافته های جدید به رازی که ستاره شناسان مدتها با آن رو به رو بودند پاسخ می دهد. ستاره شناسان مدتها این سوال را مطرح می کردند که چرا سیاهچاله ها به شکل شگفت انگیزی کم نور به نظر می رسند. سیاه چاله ها زمانی تشکیل می شوند که ستاره های بزرگ می میرند و گرانش به قدری زیاد است که حتی نور هم نمی تواند از آن بگریزد. نیروی گرانشی سیاهچاله ها را می توان به وسیله اشعه ایکس اندازه گیری کرد که نشان می دهد چقدر گرما تولید شده است.

دنیل وانگ از دانشگاه ماساچوست به عنوان رئیس این گروه تحقیقاتی گفت: طی ۲۰ سال گذشته بحثی درباره سرنوشت ماده اطراف سیاه چاله درجریان بود. دانشمندان می خواستند بدانند که آیا سیاهچاله ماده را در هم ادغام می کند و یا می تواند ماده را از خود بیرون بیاندازد. این نخستین شاهد مستقیم از بیرون ریزی محسوب می شود.


http://www.hupaa.com/201309030713150...84%D8%B9%D8%AF

سیاهچاله مرکز کهکشان راه شیری چه نوعیه؟(کر,کرنیومان, باردار, شوارتزشیلد)چه چیزی باعث دفع مواد از سیاهچاله میشه؟اونم در این حجم زیاد که باعث شده فقط 1 درصد مواد بلعیده بشه!اگر میدان مغناطیسی عامل این حرکته پس چرا مثله کوازارها ما جتی اطراف سیاهچاله نمیبینیم؟یکم شفاف سازی کنید لطفا

[mazyar123]

دیروز و امروز (14 و 15سپتامبر) سایت spaceweather گزارشی رو منشر کرد در مورد خورشید که بسیار جالب توجه هست حتما می دونید این سایت یکی از مراجع معتبر و مهم در اخبار و گزارشات نجومی و مخصوصا خورشید است که کاملا مونیترینگ این سایت میباشد

لحن این مقاله باعث غافلگیری شده چون معمولا بسیار محافظه کارانه و 100% علمی مطلق جهت گیری و برداشت می کنه
نموداری رو منتشر کرده که نشان از مرگ کامل فعالیت های خورشیدی ( لکه های خورشیدی و تابش جهانی پرتوهای x ) است البته امسال قرار بود اوج این فعالیت ها باشه که نشد! بلکه بلعکس کاملا خورشید در طول سال تقریبا خاموش بود ( چند مورد شراره کلاس M و فکر کنم دو مورد کلاس X ) ! اما این دو سه روز اتفاقات عجیبی افتاده و سکوت عجیبی بر خورشید حاکم شده این سکوت از این جهت گیج کننده است که معمولا یکی از این دو فاکتور مهم در فعالیت های خورشیدی به نسبت هم دارای تغییر بودن اما اینکه هر دو باهم و در یک زمان سکوت کنند شاید بی سابقه نه کم سابقه باشه

البته امار دقیقی قبل از طراحی و ارسال ماهوارهای GOES به مدار که شامل 15 ماهواره میشه وجود نداره چون قاعدتا نمیتونستن به دقیقی امروز اطلاعات خورشیدی و پیرامونی اطراف زمین رو دریافت و انالیز کنند
به گفته spaceweather محققینی که 400 سال خورشید رو زیر نظر داشتن (توجه کنید در طول این 400 سال اگرنه این محققین الان باید 400 ساله باشن!) هنوز نتوانستند رفتار خورشید رو پیش بینی کنند!

یکی از فرض های موجود این است که شاید "اوج فعالیت های خورشیدی" دارای دو قله است نه یکی و ما در بین این دو قله هستیم اما این فرض نیز قطعیت نداره و و اقعا معلوم نیست چه خبره

شاید دوباره باید به قوم مایا و " پایان دنیا " باز گردیم و سرنخی پیدا کنیم نظر شما چیه؟

[mazyar123]

قابل توجه طرفداران فرضیه انسان فضایی! یک گام دیگه به اثبات این فرضیه نزدیک تر شدیم البته فکر کنم خبر "ما ریشه فضایی داریم" هیجانش رو از دست داده و الان دیگه همه می دونن ما یا حداقل قسمتی از ما از اعماق فضا و یا شاید هم همین نزدیکی ها مثلا مریخ امده ایم!
امروز 16( سپتامبر) سایت phys.org خبری منشر کرد به نقل از جورنال Nature Geoscience که تیمی متشکل از چندین محقق از مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی معتبر شامل کالج سلطنتی لندن ( انگلیسی ها بی خود وارد ماجرایی نمیشن!) دانشگاه کنت و لابراتوار تحقیقاتی لاورنس موفق به کشف "یک عامل کیهانی" در ایجاد مهمترین جزئ تشکیل حیات یعنی امینو اسید شده اند
این عامل کیهانی همان شهاب سنگ ها هستند:
"هنگامی که یک شهاب سنگ یخی! با بستر یک سیاره برخورد می کند امینو اسید تولید میشود این عامل مهم در تشکیل حیات همچنین از برخورد یک شهاب سنگ صخره ای! با یک سیاره با بستر یخی نیز تشکیل میشود"

ودر ادامه:

" این محققین پیشنهاد داده ا ند که این عامل می تواند یکی از قطعات پازل معمای تشکیل حیات بر روی زمین در 3.8 بیلیون سال پیش باشد زمانیکه زمین در اماج حمله! شهاب سنگ ها قرار داشت "

همچنین:

" دکتر زتا مارتین از دپارتمان علوم و فنون زمین در کالج سلطنتی انگلیس که یکی از محققین این پروژه است می گوید: تحقیقات ما نشان میدهد که چقدر امکان ایجاد حیات در هر گوشه فضا از جمله منظومه شمسی وجود دارد بشرطی که شرایط برای ان مهیا باشد و این میتواند قطعه ا ی دیگر از پازل معمای ریشه حیات بر روی زمین باشد"


اما نکته مهمش اینجاست:

" فراوانی یخ بر روی اینکلیدیوس و اروپا دو قمر زحل و مشتری با توجه به بمباران مداوم توسط شهاب سنگ ها می توانسته محیطی ایده ال برای تشکیل این عامل حیاتی یعنی امینو اسید باشد "
و بعد توصیح میدهد که چگونه موج حاصل از برخورد و همچنین گرمای حاصله به پردازش حیات کمک کرده است
البته این شرایط ممکن است برروی مریخ هم قبلا وجود داشته که کشفیات اخیر هم به ان اشاره ای دارد که شاید مریخ درگذشته ای دور محیط و اتمسفر متعادل تری داشته است حالاجالب اینجاست گذشتگان ما چگونه از این امر اطلاع داشته اند ازجمله یکی از چیستان های بزرگ تاریخ بشری یعنی " سومریان " که در 6 هزار سال پیش معتقد بوده اند همه ما ساخته و پرداخته مهندسی ژنتیک هستیم!!!!!! ایا این هم قطعه ای دیگر از این پازل است !