این قسمت دوم سوالتون رو اصلا نفهمیدم!!
1- نه این طور نیست! ذرات با هم بر هم کنش دارند و می تونن تکانه ی زاویه ای بده بستان کنند، این جمع تکانه های زاویه ای هستش که ثابت می مونه.
2-یک کره ی ِ چرخان بدون تابش چه طوری سرانجام به دیسک تبدیل میشه؟ داریم آیا؟
3-مسئله اینه که تکانه ی ِ زاویه ای اگر خیلی کوچک باشه، همه ی ِ اجزاءِ کهکشان نمی تونند دور یک محور بچرخند و این طوری کهکشان نامنظم میشه. تکانه ی زاویه ای به همین دلیل باید بزرگ باشه.
شما چه اصراری دارید برای استعمال واژه ی ِ «تشکیل کهکشان» ؟ ما اصلا کاری به تشکیل کهکشان نداریم و فقط دیسک شدنش رو بررسی می کنیم!
اما اون چیزی که من حساب کردم بر اساس ساز و کار دیسک شدنی بود که خودم شرح دادم و حتی اگر در جایگذاری اعداد به اندازه ی ِ چندین مرتبه ی ِ بزرگی اشتباه کرده باشم باز هم این زمان بسیار کوچکتر از زمان تشکیل یک خوشه ی ِ کرویه.
اما در مورد چیزی که شما حساب کردید؛ حتی اگر از این صرف نظر کنیم که شما هیچ ساز و کاری برای نحوه ی دیسک شدن شرح ندادید (زمان به شدت وابسطه به ساز و کار هستش)، با این حال اگر که فرض کنید در ابتدا کهکشان بسیار کوچکتر و چگالتر از الان بوده، نتیجه ی محاسبات شما باید دستخوش تغییر بشه (یعنی اصلا ممکنه کهکشان از یک گوی کوچک به یک دیسک پهن تبدیل بشه نه این که یک کره فشرده بشه و پخ بشه) از این گذشته من نگفتم دقیق 100 میلیون سال بلکه منظورم مرتبه اش بود یعنی عدد دقیقش یک عدد ِ بین ِ یک تا ده ضرب در صد میلیون سال خواهد بود.
بنا بر این زمان ِ تشکیل خوشه ها می تونه حتی تا ده برابر طولانی تر از چیزی باشه که شما برای دیسک شدن حساب کردید