آرزوهای یک منجم آماتور

[rezash]

همه ما در زندگی آرزوهای زیادی داریم که بعضی در دسترس و بعضی دور و شاید دست نیافتنی باشد.
در زندگی نجومی نیز به همین ترتیب خواسته ها و ارزوهائی در سر داریم که میتوان انها را لیست کرد و برشمرد.
با اجازه دوستان این تایپیک را برای اشنا شدن از ارزوهای نجومی منجمان عزیز باز کردم.
از خودم شروع میکنم که با ارزوهای قد و نیم قد از تصاحب تلسکوپ هابل گرفته تا سفر به کهکشان اندرومدا ید طولائی دارم.
ولی در مورد ارزوهای دست یافتنی اگر دوستان تونستند کمکی کنن با کمال فروتنی می پذیرم.
کوچکترین ارزویم دیدن یک اختفای نادر مثل اختفای زحل پشت مشتری یا قلب العقرب در پس مریخ است که در چند ده سال بعد این اتفاق نخواهد افتاد.
البته به مقارنه ی زحل و مشتری هم قانع هستم که اونم در تاریخ 21 دسامبر 2020 اتفاق میافته با فاصله ی 10 دقیقه قوس از هم.
از مقارنه ی قبلی هم 11 سال میگذره.
ارزوی کوچک بعدیم هم تماشای کره زمین از روی سیاره مریخ و با تلسکوپی مناسبه.میخوام ببینم گذر و اختفای ماه نسبت به زمین چه طور صورت میگیره.(این یکی با شما)
امید وارم به همه ارزوهای زیبایتان برسید.

[رخساره روشنی]

آرزوی همه منجما خیلی زیاده و خیلی هم باحاااااااال !!!!
من یکی از آرزو هام اینکه برم به یکی از قطب های زمین آفتاب نیمه شب رو رصد کنم خیلی جالبه چون تو سکوت شبه !!!
یکی دیگه اینکه برم رو سیارات مختلف مثلا مریخ آنالما بکشم خیلی هیجان داره
آخریش که به ذهنم میرسه این که آسمون همدان صاف بشه شده عین شمال هر شب ابریه بابا پس بارش برساووشی رو چطوری ببینیم ، چطوری عکاسی کنیم خدا جون این ابرا یه دوسه هفته ای نباشن چی میشه

[Negar Najafi]

یه سوال: همه آرزو ها باید نجومی باشن؟
من الآن یه آرزویه گنده دارم! یک لیوان آب پر از یخ بخورم! (این آرزوه تا نیم ساعت دیگه درست میشه!)
آرزوهای بعدی: 1. کیهان شناسی رو از بر بشم.
2. یه دنباله دار کشف کنم.
3. بهترین اسکچ دنیا رو بزنم.
4. کرۀ زمین رو از ISS ببینم.
5. برم زمان گذشته، یه ذره با این اینشتین حرف بزنم، ببینم چشه آخه؟!!!
6. اگر 5 حل شه، اینم درست میشه، چه طور میتوان در زمان سفر کرد؟

[Amirali]

جدا از کشف ابرنواختر (همچنین داشتن تجهیزاتش ) , تجربه بی وزنی و ..... الان بزرگترین آرزوی من اینه که اون روز از راه برسه که بدون دغدغه کنکور و دانشگاه با یه خیال رااااحت زیر یه آسمون تاریک دراااااز بکشم و آلبوم بی تو به سر نمیشود استاد رو گوش بدم. همین
خدایا یعنی این روز میرسه؟!...

[solh]

جدا از کشف ابرنواختر (همچنین داشتن تجهیزاتش ) , تجربه بی وزنی و ..... الان بزرگترین آرزوی من اینه که اون روز از راه برسه که بدون دغدغه کنکور و دانشگاه با یه خیال رااااحت زیر یه آسمون تاریک دراااااز بکشم و آلبوم بی تو به سر نمیشود استاد رو گوش بدم. همین
خدایا یعنی این روز میرسه؟!...

بی خیال بابا !دغدغه چیه .

امشب آسمون خیلی تاریکه !

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه ... وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پر کن قدح باده که معلومم نیست ... کاین دم که فرو برم، برآرم یا نه

( خیام)

[javadstar76]

سلام.آرزوی من اینه که زنده باشم و دنباله دار هالی رو ببینم.

[نجمه]

من آرزو هام اونقدر بزرگ نیست که نشه بهش رسید انقدر هم کوچیک نیست که همه بهش برسن
دیدن شفق قطبی در حالی که کلی پنگوئن دارن کنارم بازی می کنن
مدیر یکی از پروژه های ناسا باشم
بعد از کار توی ناسا بیام ایران و رئیس سازمان فضایی بشم
یه مدرسه نجومی تاسیس کنم که بچه ها از دبیرستان نجوم شروع کنند و بعد توی دانشگاه رشته های نجومی بخونن(یه چیزی تو مایه های هنرستان خودمون ولی نجومیش)
بی وزنی رو تجربه کنم
اون دنیا انیشتین رو ببینم(آخه خیلی دوسش دارم)
قبل مردن هاوکینگ باهاش به عنوان مهندس ناسا حرف بزنم
حالا آرزو های خودمونی:
یه گروه رصدی واقعی تشکیل بدم که بچه هاش هی نپیچونن
یه دوربین و یه پایه خوب بخرم که باهاش عکاسی کنم
آسمون ایران از این غبار بدجنس خلاص بشه
به اندازه کافی دنیا امنیت داشته باشه که من و دوستام بتونیم بریم بیابون رصد(آخه بچه ها نمیان میگن چون چندتا دختر تنهاییم خطرناکه)
بتونم نجوم تدریس کنم
با بچه های آوا استار بریم رصد

[Saeed Jafari]

عجب ارزوهایی.....

ولی انسان به هرچی که واقعا بخواهد میرسه حتی اگر بخواهی مدیر یکی از پروژه های ناسا باشی می رسی ولی بعضی از ما منجما در حد یه حرف و ارزو اون رو حساب میکنیم.

[nakhodaye aseman]

سلام
میخوام یه آرزوی دیگه هم بکنم که امید وارم دغدغه ی دوستان دیگه نباشه
و آرزوم اینه که کا هیچگاه بین منجم های یک شهر فاصله نیفته و هیچوقت نامردی بین دوستان نباشه
از ته دلم گفتم

[safari]

آرزوی اینکه دلهامون به فراخی آسمونی که شما میشناسید و قلبهایی بدون هیچ نوع آلودگی و غبار مانند آسمونی که ایده ال شماست!

[پاییز]

آرزوی من آرزوی عجیبیه شاید یه رویا باشه تا یک آرزو ...
من منجم نیستم فقط به ستاره ها به آسمون نگاه می کنم تا آروم بشم همین...

اما یه چیزی منو به سمت آسمون دعوت می کنه خستگی ،خستگی اززمینی هایی که خیلی بی رحمانه زمین رو از انسانیت خالی کردن ...
دلم می خواد برم تویک سیاره ی دیگه زندگی کنم بی هیچ دغدغه ای ازجنس زمین ...
خستم از اینجا دلم می خواد می رفتم به آسمون به یک کهکشان دیگه یه جای خیلی دور شاید سیاره ای توی آندرومدا ...
گاهی با همین رویا شبها می خوابم ...