توصیه های پزشکی برای شبهای رصدی

[sasan20oo20]

بگذاريد بگوييم نیمه شب است و برای رصد به خارج از شهر رفته اید
هوا سرد است و شما کمی خسته هستید .
بطور ناگهاني درد شديدي را در قفسه سينه خود احساس ميكنيد كه به داخل دستتان كشيده ميشود و تا بالا داخل آرواره‌ها ادامه دارد.
شما فاصله زیادی تا شهر دارید .
متاسفانه شما مطمئن نيستيد كه بتوانيد اين فاصله را دوام بياوريد.


چكار بايد كرد؟؟؟


-------------------------
برای آگاهی پیدا کردن در مورد حیوانات مختلف تهدید کننده جان انسان و روش های مقابله با آنها به تاپیک
کویر: خطرها، تهدیدها مراجعه کنید

[sasan20oo20]

انقدر در مورد مار و عقرب های بیچاره میگید در حالی که بعضی موقع ها همین تلسکوپی که عاشقشیم میتونه بلای جونمون بشه. راستش من یکی دو هفته پیش با تلسکوپم ماهو رصد کردم. ولی انگاری یکم چشم راستم از اون موقع تا حالا تار شده. اول فکر میکردم بخاطر کامپیوتره زیاد جدی نگرفتم اما امروز که تو آیینه از نزدیک چشمام رو دیدم متوجه شدم که مردمک چشم راستم (همون چشمی که باهاش رصد میکنم) گشادتر از مردمک چشم چپمه. جاهای مختلف با نور های مختلف امتحان کردم بزرگ کوچیک میشه اما بازم از مردمک چشم چپم همیشه گشادتر میمونه. خودم دفعه اول که ماهو با تلسکوپم برای اولین بار دیدم احساس میکردم یکم نورش زیاده و چشمو اذیت میکنه اما بعداً بیخیالش شدم همونطوری نگاه میکردم. به خاطر صرفه جویی مالی فیلتر پلاریزه هم نخریدم چون اصلاً فکر نمیکردم نور سرد ماه برای چشم مضر باشه. حالا به نظر شما چیکار کنم؟ چشمم خوب میشه یا نه؟ چه فیلتری بخرم خوبه؟

اصن این لنزهای تلسکوپ مضر نیست؟ آخه میگن عینک کس دیگه رو آدم نباید به چشمش بزنه ولی ما منجم ها خیلی راحت هر شب هزار جور لنز و عدسی قویتر از عینک میگیریم جلوی چشممون. بنظرتون ضرر نداره؟

ضمناً تلسکوپم 12 اینچ نیوتونیه نور ماه داخلش خیلی زیاده. حتی زهره هم توش خیلی چشمو میزنه.

قبلا در مورد این موضوع بحث شده میتونین توی صفحه های قبل ببینین
اگه بازم سوال داشتین ما در خدمتیم از اطلاعات اقای ایو هم میتونین استفاده کنین

[sasan20oo20]

حالا تا اونجا که من میبینم مدیران این تیکه از فروم هی میگن برین جای دیگه بحث کنید اما من کلا جواب این سوالو کامل می دم که شکی باقی نمونه ! بیشتر هم سعی می کنم روی اشتباهات متداول صحبت کنم !
۱ : بذارید خون بیاد از محل گزش، اصلا روی خون رو نپوشونید، حداقل یک دقیقه خون بیاد بعد روش یه پارچه ی تمیز بذارین !
۲ :‌ اصلا مکیدن به هر روشی، دستگاه، دهان، واسطه، فشار دادن اطراف و اینا، همه اش اشتباهه و به هیچ دردی نمی خوره !
۳ :‌ اینکه یه پارچه ببندیم تا جریان خون کم بشه به سمت بالا باز هم اشتباهه ! بر طبق آخرین توصیه ها اصلا نباید جلوی پیشرفت سم رو گرفت ! برای اینکه سم اگر یک جا بمونه غلظتش زیاد میشه و خیلی صدمه ی بیشتری وارد می کنه تا وارد جریان خون بشه و غلظتش پایین بیاد !
۴ : کمترین تحرک ممکن تا زمان رسیدن امداد پزشکی
۵ : هیچ چیزی، تاکید می کنم هیچ مایع و جامدی به فرد مصدوم ندین مگر اینکه تیم پزشکی دستور داده باشه !
۶ : اولین و آخرین کاری که باید بکنید بردن فرد به بیمارستانه !
فکر کنم کامل و جامع بود !

خب به دلیل تناقض هایی که بین اطلاعات داده شده توسط دوستان و توصیه های به جای اقای ایو من دیدم این طوری نمیشه و رفتم با یه فرد اگاه تو این ضمینه صحبت کردم دیدم بله اقای ایو تقریبا درست می فرمایند

نکته مهم:
متدهای جدید تاکید زیادی بر بومی سازی روش های امدادی دارن. به این معنی که روش ها را سعی می کنن بر اساس سمیت گونه ها تعیین کنن. بر همین اساس روش هایی که تو سایت ها و کتابهای غربی وجود داره الزما قابل استفاده برای ایران نیست. همون روش نشتر زدن و مکیدن شاید برا خیلی از کشورها هنوز گزینه مناسبی باشه چون مارهای بسیار سمی دارن که ظرف چند ساعت باعث مرگ میشن اما تو ایران خطرناک ترین زهر (مار جعفری) چندین روز طول میکشه که یه آدم سالم را بکشه و از اونجایی که به ندرت جایی داریم که بیشتر از 1-2 روز تا مرکز درمانی راه باشه متخصصین امداد ایران میگن که بی خیال هر کار درمانی بشید و برسونید به بیمارستان چون احتمال اینکه مصدوم خیلی سریع بمیره کمه


پس این بحث هم به نتیجه رسید
خب خانم پارسا میتونین برین سراغ یه بحث دیگه

[iooi]

کامل و جامع هست ولی خب یه شبهاتی ایجاد کرده
یعنی شما میگین تمام امداد هایی که اینقدر تو کتاب های مختلف نوشته همش الکیه؟؟؟
خب همون قضیه هلکوپترو 5 دقیقه است دیگه مثلا همون قصر بهرام میدونین تا اولین درمانگاه چند ساعت راه بود؟؟؟ اون جاده خاکی رو دیدین؟؟؟اصلا رفتین قصر بهرام؟؟؟
خب کم کم 1 ساعت تو راه باید باشی تا به جاده برسی طرف اونجا میمیره دیگه نظرتون در مورد این شرایط چیه؟؟؟
شاید بگین نیروهای امدادی بیان اونا هم نمیدونم تو همچین جاهایی زنگ زدین بهشون یا نه به این راحتی قانع نمیشن که شما دارین راس میگین و تا اونجا برسن که خودش هم خیلی طول میکشه

به نظرتون این راه حل هایی که شما میگین واسه همچین شرایطی موثره؟؟؟

در ضمن بحث ادامه داری تذکراتی که داده شد در رابطه با توضیح دادن حیوانات وحشی بود که تو این تاپیک مطرح نشه

دوست عزیز این چه مدل ارائه ی سواله ؟ من سرم گرم تنظیم پروژه ها و زمان سنجی ها برای گذر زهره برای شاخه و iota-me بوده که تا الان نتونستم بیام آواستار، من نه تنها قصر بهرام بلکه غیر از سه قلعه تقریبا تمامی سایت های رصدی معروف ایران رو رفتم، قصر بهرام هم نه یکبار که ۳ بار رفتم ! این از اینجای سوال و نحوه ی سوال پرسیدنتون ! در مورد خود قصر بهرام که گفتین، محیط بانی رو که میشناسین ؟ رفتین اصلا اونجا ؟ مبارکیه رو میگم ها ! ( مدل سوال خودتونه ها ! ) محیط بانی مبارکیه دقیقا ۲۰ کیلومتر با قصر بهرام فاصله داره، و حتی اگر خودتون نخوایید برید به کمک کسی که مار زدتش، میتونید بیست دقیقه وقت بذارید و برسونیدش به محیط بانی تا به نزدیکترین مرکز پزشکی منتقلش کنن ! از روستاهای بین راه میگذرم که معمولا پادزهر دارن و در اسرع وقت تزریق می کنن، خود گرمسار ، دقت کن دوست عزیز، خود گرمسار ! با احتساب حرکت از جاده و بزرگراه قم-گرمسار دقیقا ۸۷ کیلومتر با قصر بهرام فاصله داره و با اون وضع جاده هاش میتونید در عرض یک و نیم ساعت برسید گرمسار، بنابراین اصلا نیازی به هلیکوپتر و عملیات محیراعقول برای نجات یک نفر وجود نداره ! ( کما اینکه در کشور های دیگه هم استانداردهای پزشکیشون مانع از ارائه ی خدمات به مارگزیده ها با هلیکوپتر ! میشن ) بنابراین شلوغش نکنید ! همونطور که گفتم، فقط مصدوم رو آروم نگه دارید، استرس نداشته باشه، فعالیت زیادی نداشته باشه، محل گزیدگی در پایین قلب قرار بگیره، و برسونیدش به محل پزشکی ! در ایران هم اصلا ما هیچ ماری، عقربی چیزی نداریم که در عرض ۲ ساعت یکی رو بکشه ! به احتمال خیلی خیلی خیلی کم، در صورت ضعف سیستم ایمنی فرد، در صورت هزار تا مورد و مشکل دیگه، ممکنه، و فقط ممکنه، یه عده ی خیلی کمی از کسانی که مار گزیده میشن، بعد از چند تا چندین روز عوارضی رو نشون بدن که نیاز به بستری داشته باشه ! شلوغش نکنید لطفا اینجارو ! در این شرایط نمیشه اصلا به اصل مطلب مورد نیاز پزشکی رسید توی این فروم ! که این بدتر از نداشتن هلیکوپتر توی اورژانس ها برای رسیدگی به مارگزیده هاست !

[iooi]

در مورد ادامه ی بحث هم که بومی سازی و ایناست من بهتون اطمینان میدم شبکه ی بهداشتی بیشتر کشورها شبیه همه و عملیات بومی سازی در مورد مثلا مارگزیدگی انجام نمیشه ! در موارد مختلف دیگه ای مثل واکسیناسیون یا کشف موارد بیماری های مختلف و اینا انجام میشه برادر من !

[yasiii]

با توجه به درگیری های دوستان در حال حاضر خیلی نمیشه به شرکت کردن در بحث امید داشت!
برای همین فعلا یه بک میزنیم به صفحات قبل تا اینکه سر دوستان خلوت بشه.
در روزهای نه چندان دور مطالب جدید و ترکیبات مناسب برای این روزهای گرم رو هم قرار خواهیم داد.

کم کم هوا هم داره گرم میشه و مشکلاتی از قبیل گرما زدگی رو به وجود می آره!
علائم گرمازدگی و اقدامات لازم در برخورد با فرد گرما زده را مطالعه بفرمایید.

[yasiii]

*نوع خوراکی که در کویر همراه دارید باید به گونه ای باشد که در اثر گرمی هوا به سرعت فاسد نشود و خواص خود را از دست ندهد .

*در عین حال باید از نظر غذایی مقوی و انرژی زا باشد .

*از بردن خوراکی هایی که آب زیادی برای هضم مصرف می کنند خودداری کنید .

*انواع کنسروها غذاهای مناسبی برای مناطق کویری هستند .

*در صورتی که قصد بردن گوشت به مناطق کویری دارید , آن را کاملا خورد و ورقه ورقه کنید و لایه ای از نمک بر روی گوشت بپاشید . حل شدن نمک در آب گوشت باعث می شود که آب آن مدت زمان طولانی تری برای تبخیر لازم داشته باشد و از فساد سریع آن جلوگیری می کند .

*از همراه بردن غذا هایی که حاوی سس های خوراکیو سبزیجات هستند خودداری کنید . این نوع غذا ها در مدت زمان بسیار کوتاهی فاسد می شوند .

*از مصرف مشروبات الکلی , نوشابه های گازدار و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید . در کویر هر نوشیدنی و یا خوراکی که باعث مصرف بیش از اندازه آب شود توصیه نمی شود . سعی کنید به جای مصرف آب از چایی استفاده کنید .

*در هنگام صبح صبحانه کاملی صرف کنید , حتی المقدر در هنگام ظهر از صرف نهار خودداری کنید و غذای بسیار سبکی صرف کنید تا بدن شما به آب کمتری نیاز داشته باشد .

*در شرایط بحرانی هر فرد قادر است به مدت ۱۰ روز یا بیشتر بدون مصرف غذا به زندگی ادامه دهد , هر چند مانند تشنگی , گرسنگی می تواند اثرات مستقیمی بر قدرت تصمیم گیری سریع , ترس , درد و سردی بدن داشته باشد . هرچند که اثرات روانی گرسنگی بسیار بیشتر از اثرات آن بر فیزیک بدن فرد می باشد .

[yasiii]

*غذاي خشكانده شده،سبكتر از غذاي تازه است.

*شيريني خشك، نان شيريني، كنسروتن ماهي، كنسرو مرغ، ژامبون، سوسيس، ميوه هاي خشكانده شده، گوشت خشكانده شده، آجيل، حبوبات، مكمل هاي غذايي و ... براي خوردن مناسب هستند.

*از هرچيزي كه ممكن است در داخل كوله له شود، تكه تكه شود يا خرد شود پرهيز كنيد.

*قبل از سفر اطلاعاتي در مورد گياهان منطقه كسب كنيد.

*همه ميو ه‌هاي كاكتوس ها خوردني هستند.

*هيچ اصول كلي براي شناسايي گياهان سمي وجود ندارد.

*تنها توصيه اين است كه فقط در صورت وضعيت اورژانسي به فكر خوردن گياهان بيفتيد.

*اگر به مشكل كم آبي برخورديد، غذا نخوريد، صحبت نكنيد و سيگار نكشيد .

*اگر ذخیره آبتان محدود بود پيشنهاد مي شود غذاهايتان را دور بريزيد!

*از خوردن گياهان داراي عصاره شيري خودداري كنيد.

*از خوردن حبوبات قرمز گياهان پرهيز كنيد.

*در صورت امكان گياهان مشكوك را قبل از خوردن بجوشانيد.

*گياهان پخته را قبل از خوردن در دهن مزه مزه كنيد تا مطمئن شويد خوردني است.

[yasiii]

مقدمه

هنگام حركت به سوي كوير حداقل به اندازه دوبرابر نياز آب برداريد زيرا تشنگي سريع انسان را از پاي درمي آورد و بدون آب در روزهاي گرم نميتوان زياد دوام آورد.در مرز شروع تپه هاي شني در كوير احتمال وجود آب هست. راههايي براي جمع آوري و استفاده آب موجود در خاك هست . مردمان كوير براي جلوگيري از عطش ، بجاي آب چاي مي نوشند! از ريشه پر آب بعضي گياهان ميتوان استفاده كرد و وجود گياهاني خاص نشانه وجود آب است. از مصرف غذاهايي كه آب زيادي لازم دارندو باعث عطش مي شوند بپرهيزيد.

[yasiii]

*هر فرد حداقل هر روز 4 ليتر آب لازم دارد.

*براي آب خوردن منتظر تشنه شدن نشويد.

*در فواصل زماني معين آب بخوريد.

*آب را به هيچ عنوان جيره بندي نكنيد، مخصوصاً در هواي بسيار گرم.

*بیشتر به راه هاي جلوگيري و ممانعت از تبخير آب بدنتان بيانديشيد.

*به ياد داشته باشيد آب موجود در بدنتان زندگي شما را حفظ مي كند نه آب موجود در داخل قمقمه!

*در موقع كمبود آب از بيني تنفس كرده و دهان خود را بسته نگه داريد.

*در زمان بي آبي قبل از انجام كوچكترين حركتي و اقدامي به درست بودن آن فكر كنيد.

*لباس هاي خود را به هيچ عنوان در نياوريد، آنها محافظ شما در برابر سرعت تبخير آب بدنتان هستند.

*در صورت امكان در طول روز در سايه بمانيد.

*سعي كنيد30 سانتيمتر بالاتر از سطح زمين بنشينيد، درجه حرارت سطح زمين بسيار بيشتر است.

*الكل ننوشيد، الكل باعث تشديد تبخير آب بدنتان مي شود.

*اگر به مشكل كمبود آب برخورد نموديد دنبال نشانه هاي وجود آب باشيد.

*از تف كردن پرهيز كنيد.

[yasiii]

*دنبال كردن رد پاها مي تواند شما را به آب را نشانه هاي تمدن برساند، مخصوصاً اگر چند راه به يكي ختم شود.

*دسته هاي پرندگان بر روي مكانهاي داراي آب دور مي زنند.

*به صداي جيك جيك كردن پرندگان هنگام صبح و عصر گوش دهيد.

*فاخته و قمري هنگام صبح و عصر به سمت محل آب پرواز مي كنند.

*بلدرچين ها معمولاً كنار آب جمع مي شوند.

*همچنين به دنبال نشانه هاي حيوانات بگرديد، چون آنها معمولاً تمايل به پيدا كردن غذا در كنار آب دارند.

*به دنبال گياهان و رستني ها يي بگرديد كه معمولاً در كنار آب يافت مي شوند.

*گياهان پنبه اي، چنار، بيد، گزنه، سدر و ... در كنار آب يافت مي شوند.

*شما ممكن است براي رسيدن به آب مجبور به حفر گودال شويد.

*اگر آب پيدا كرديد قبل از مصرف تصفيه كنيد.

*مدفوع و لاشه حيوانات عمده ترين دلايل آلودگي آبها هستند.

*جوشاندن آب مطمئن ترين راه تصفيه آب است.

*در ارتفاعات پايين آب را2 تا 5 دقيقه و در ارتفاعات بلند( 3000 متر) حداقل 15 دقيقه بجوشانيد.

*هيچ كدام از مواد شيميايي نمی تواند تمام ميكروب ها يا انگل هاي موجود در آب رابكشد.

*قبل از تصفيه آب توسط مواد شيمايي از يك پارچه تميز بگذرانيد تا ذرات از آن جدا شوند.

*براي تصفيه آب توسط قرص يد به ازاء هر ليتر آب 2 عدد قرص استفاده نموده و 20 دقيقه منتظر بمانيد.

*براي تصفيه آب توسط قرص كلر به ازاء هر ليتر آب 5 عدد قرص استفاده نموده و 30 دقيقه منتظر بمانيد.

*براي تصفيه آب توسط مايع سفيدكننده خانگي به ازاء هر ليتر آب 2 قطره ريخته و 30 دقيقه منتظر بمانيد.