تصویر روز نجوم- Apod

[Edwin]

Astronomy Picture Of Day

تصویر روز نجوم

سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.

این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.

[محمود قادری]

تصویر نجومی روز ناسا (۴ فروردین ۹۵): سحابی بزرگ در شاه‌تخته


فایل پیوست 6619


در یکی از روشن‌ترین مناطق کهکشان راه‌شیری یک سحابی وجود دارد که اتفاقات عجیب و غریبی در آن

روی می‌دهد. سحابی NGC 3372 که با نام سحابی کارینا یا سحابی بزرگ در شاه‌تخته هم شناخته

می‌شود منزلگاه بعضی از بزرگترین ستاره‌ها و ابرهای متغیر است. آن عارضه‌ی روشنی که در بالای قسمت

مرکزی عکس دیده می‌شود، NGC 3324 یا سحابی سوراخ کلید نام دارد و تعداد زیادی از این ستاره‌های

غول‌پیکر را در خود جای داده است. کل سحابی شاه‌تخته (کارینا) بیش از ۳۰۰ سال نوری قطر دارد و در

فاصله‌ی ۷۵۰۰ سال نوری از ما و در صورت فلکی شاه‌تخته قرار گرفته است. پرنورترین ستاره‌ی درون این

سحابی که با نام اتا کارینا شناخته می‌شود در دهه‌ی ۱۸۳۰ یکی از نورانی‌ترین ستارگان آسمان شب بود.

با این حال به یکباره از روشنایی آن کم شد. در این تصویر می‌توانید این ستاره‌ را بالاتر از مرکز و درست

سمت چپ سحابی سوراخ کلید ببینید. عمر این ستاره در آینده‌ای نزدیک با یک انفجار ابرنواختری به پایان

می‌رسد.

عکس بزرگتر را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.

[محمود قادری]

تصویر نجومی روز ناسا (۵ فروردین ۹۵): هیکسون ۹۱ در حوت جنوبی


فایل پیوست 6620

این گروه کهکشانی که HCG 91 نام دارد را ستاره‌شناسی کانادایی به نام پال هیکسون و همکارانش کشف

کرده‌اند. آن‌ها در کل ۱۰۰ گروه کهکشانی فشرده مانند این یکی را پیدا کرده‌اند و نام آن‌ها را «گروه‌های

فشرده‌ی هیکسون» (HCG) گذاشته‌اند. در مرکز عکس می‌توانید سه کهکشان مارپیچی را ببینید که در

برهمکنش گرانشی شدید با یکدیگر هستند. درگیری گرانشی آن‌ها باعث بوجود آمدن دنباله‌های کشندی

کم‌نور ولی مشخصی شده که ۱۰۰ هزار سال نوری طول دارند. برهمکنش گرانشی نزدیک این کهکشان‌ها

باعث بوجود آمدن زنجیره‌ای از زایش‌های ستاره‌ای شده است. در نهایت هم طی میلیاردها سال این

کهکشان‌ها با یکدیگر ادغام می‌شوند تا کهکشان بزرگتری را بوجود آورند. اکنون می‌دانیم که ادغام شدن

کهکشان‌ها پدیده‌ی نادری نیست و کهکشان راه‌شیری ما هم تجربه‌ی مشابهی داشته است. HCG 91 در

فاصله‌ی ۳۲۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی حوت جنوبی قرار گرفته است.

عکس بزرگتر را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.

[محمود قادری]

تصویر نجومی روز ناسا (۶ فروردین ۹۵): راه‌شیری و دنباله‌داری در همین نزدیکی


فایل پیوست 6621

در آسمان نیمکره‌ی جنوبی به راحتی می‌توان دنباله‌دار سبز رنگ 252P/Linear را دید. این عکس که

دنباله‌دار و نوار راه‌شیری را نشان می‌دهد شب ۲۱ مارس، یعنی یک روز قبل از رسیدن دنباله‌دار به

نزدیک‌ترین فاصله از زمین گرفته شده است. در این هنگام دنباله‌دار در فاصله‌ی ۵٫۳ میلیون کیلومتری از ما

بوده است. البته در این تصویر که از استرالیا گرفته شده، دنباله‌دار بدون ‌دنباله به نظر می‌رسد. با این حال

واقعیت این است که گیسوی بلند آن یک درجه در آسمان کشیده شده است. به دلیل نزدیکی فاصله‌ی

دنباله‌دار، سرعت حرکت آن در آسمان زیاد است. در نتیجه در شب‌های آینده باید برای رصدگران آسمان

شب در نیمکره‌ی شمالی قابل رویت باشد. در عکس زیر می‌توانید نام دنباله‌دار، سیاره‌ها، سحابی‌ها و

ستاره‌های مهم را ببینید.


فایل پیوست 6622

عکس بزرگتر را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.

[محمود قادری]

تصویر نجومی روز ناسا (۲۲ فروردین ۹۵): کاسینی به زحل می‌رسد


فایل پیوست 6625


در سال ۱۹۹۷ ناسا فضاپیمای روباتیکی به نام کاسینی را به سوی زحل پرتاب کرد. در سال ۲۰۰۲ آن‌قدر به

این سیاره نزدیک شد که به هنگام آزمایش ابزارها توانست عکس‌های زیادی از آن بگیرد. عکسی که در بالا

می‌بینید یکی از آن‌هاست. در این عکس به خوبی حلقه‌های سیاره و عوارض اتمسفری آن دیده می‌شوند.

این درحالیست که در بالای تصویر می‌توان قمر بزرگ آن، تایتان را مشاهده کرد. وقتی کاسینی در سال

۲۰۰۴ به طور کامل به زحل رسید، توانست از نزدیک و به صورت خیلی دقیق این سیاره را بررسی کند. در

سال ۲۰۰۵ هم سطح‌نشین هویگنس از دل کاسینی جدا شد و با گذر از اتمسفر غلیظ تایتان روی سطح آن

فرود آمد. اکنون بیش از یک دهه از آن زمان گذشته و این فضاپیما به مراحل آخر ماموریت خود نزدیک

می‌شود. در مرحله‌ی پایانی که اواخر سال ۲۰۱۶ انجام می‌شود، کاسینی از نزدیک حلقه‌های داخلی را

بررسی می‌کند.

عکس بزرگتر را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.

[Haniyeh Gholami]

2016، April 11

فایل پیوست 6628

دنباله دار لینیر (Linear) به طور غیرمنتظره ای می درخشد!

لینیر که در سال ۲۰۰۰ کشف شده، صد برابر روشن تر از هفته گذشته ظاهر شده است.
فاصله عبور این دنباله دار حدود ۱۴ برابر فاصله ماه تا زمین می باشد، که با توجه به روشنایی قابل ملاحظه اش (قدر ۶) مشاهده این دنباله دار با چشم غیر مسلح، در حال گذر از خوشه ستاره ای کروی M14، میسر خواهد بود.

دنباله دار P Linear/ه252 یکی از گروه نادر از دنباله دارهایست که هر ۵ سال یکبار بین زمین و سیاره مشتری در نوسان اند.
تکاملِ آینده این دنباله دار هنوز مشخص نیست اما امید است لینیر تا یک یا دو هفته بعد هدفی قابل توجه برای رصد با دوربینهای دوچشمی، در نیمکره شمالی باشد.

[Haniyeh Gholami]

2016،April 12

فایل پیوست 6631

گاهی اوقات یک کسوف کامل زمانیست مناسب برای بررسی خورشید.
این شمایل ویژه با استفاده از فرصتی نادر از هم خط شدن زمین، ماه و خورشید، از خورشید گرفتگی کاملی که ماه گذشته رخ داد، از زمین و فضا- تقریبا به طور همزمان- به تصویر کشیده شده است.
تصویر داخلی نشان دهنده این گرفتگی کامل از زمین می باشد که قرص تیره مرکزی، حاصل پوشانیده شدن قرص درخشنده خورشید توسط یک ماه نسبتا تاریک می باشد.
اطراف قرص گرفته خورشید با تاجی ظریف مملو از نور سفید محصور شده است که تنها در طی یک گرفتگی کامل به راحتی قایل رویت اند.
معمولا بررسی تاج در بخشهای دور از خورشید، بسیار دشوار است، اما در این تصویر ترکیبی، تاج بر روی تصاویری که توسط تلسکوپ فضایی در رنگهای کاذب گرفته شده، نمایش داده شده است.
مشاهداتی از این دست مطالعه فعالیت های مغناطیسیِ همواره در حال تغییرِ دور و نزدیک از خورشید را میسر می نماید، در واقع همین فعالیت های مشابه اند که پدیدآورنده شفق در زمین اند.

[Haniyeh Gholami]

2016، April 13

فایل پیوست 6633

چه هنگام سحابی شکارچی چنین پر زرق و برق شد؟
این تصویر رنگارنگ،بخشی از صورت فلکی شکارچی را نشان می دهد که رنگ قرمز، توسط اتمهای هیدروژن و گوگرد و رنگ آبی-سبز، توسط اتمهای اکسیژن تولید و انتشار می یابد.
رنگهای این تصویر، بطور دیجیتالی برای نشان دادن عناصر مربوطه، انتخاب شده اند، اما به چشم انسان نیز زیبایند. این تصویر، از ترکیب صدها عکس گرفته شده است، که حدود دویست ساعت کار دقیق و پر زحمت صرف آن گردیده.
در تصویر، حلقه بارنارد که مهد تولد ستاره هاست، در قسمت پایین و سحابی شکارچی نیز در مرکز تصویر دیده می شود. سحابی شعله به سرعت قابل تشخیص است اما برای شناسایی فرورفتگی سحابی تاریک سر اسب، باید دقت بیشتری نمایید.
حلقه بارنارد، حدود دو میلیون سال پیش و در اثر یک انفجار ابرنواختری بوجود آمده که احتمالا علت درخشندگی سحابی شکارچی نیز همین است.

[Haniyeh Gholami]

2016، April 14

فایل پیوست 6635

هرگز نمی توانیم سیاره زهره و هلال ماه را در آسمان، دور از خورشید، ببینیم. تصویری که می بینید یکی از فریم هایِ فیلمیِ تایم لپس است که صبح روز ۶ آوریل گرفته شده و این دو را در حال بالا آمدن، پیش از طلوع خورشید نشان می دهد.
" رصدخانه تایده" به طور تاریک، همچون شبحی در گرگ و میش، به تصویر کشیده شده است.
در این عکس به خوبی می توان نزدیک شدن زهره به ماه و سپس مخفی شدن آن را مشاهده نمود. هرچند ماه در حالت هلال قرار دارد ولی زهره فاز ۹۶ درصدی تقریبا کامل دارد و در دورترین فاصله اش از زمین می باشد.
فیلم ۱۵ ثانیه ای تایم لپس را می توانید از طریق لینک زیر ببینید.

https://vimeo.com/161778944

[Haniyeh Gholami]

2016، April 15

فایل پیوست 6636

هیچ وقت نمی‌توانید در آسمان، سیاره‌ی عُطارد و هلال ماه را دور از خورشید ببینید. این عکس زیبا که در غروب ۸ آوریل گرفته شده،‌ هلال ماه و سیاره‌ی عُطارد را در حال غروب نشان می‌دهد.
در قسمت پایین عکس می‌توانید نور چراغ‌های شهر لیسبون در پرتغال و رودخانه‌ی تاگوس را ببینید. هنگامی که این عکس گرفته شده، ماه در حضیض مداری و بنابراین بسیار به زمین نزدیک بوده است. بنابراین حتی قسمت‌های تاریک عکس هم بر اثر بازتاب نور زمین به سطح ماه تا حدودی روشن شده و در این عکس به خوبی دیده می‌شود.
در روزهای پیش رو به راحتی می‌توان سیاره‌ی عُطارد را برفراز افق غربی مشاهده کرد. روز ۱۸ آوریل این سیاره به بیشترین کشیدگی غربی خود نسبت به خورشید می‌رسد و بنابراین در آسمان ارتفاع خیلی زیادی دارد. جالب است که در روز ۹ می، عُطارد نسبت به دید ناظر زمینی از جلوی دیسک خورشید رد می‌شود و ما می‌توانیم شاهد پدیده‌ی نادر گذر عُطارد باشیم.

لینک عکس مربوطه با سایز واقعی : http://apod.nasa.gov/apod/image/1604...tClaro1048.jpg

[محمود قادری]

تصویر نجومی روز ناسا (۲۶ فروردین ۹۵): طلوع ماه و زهره


فایل پیوست 6637

هیچ وقت نمی‌توانیم در آسمان، سیاره‌ی زهره و هلال ماه را دور از خورشید ببینیم. عکسی که می‌بینید

یکی از فریم‌های فیلمی تایم‌لپس است که صبح روز ۶ آوریل گرفته شده و این دو را در حال بالا آمدن پیش از

طلوع خورشید نشان می‌دهد. «رصدخانه‌ی تایده» (Teide Observatory) به صورت ضد نور در این تصویر

دیده می‌شود. در این عکس به خوبی می‌توان نزدیک شدن زهره به ماه و سپس مخفی شدن آن را دید.

هرچند که ماه در حالت هلال قرار دارد ولی زهره در دورترین فاصله‌اش از ماست و فاز ۹۶ درصدی تقریبا کامل

دارد. فیلم ۱۵ ثانیه‌ای تایم‌لپس را می‌توانید از پنجره‌ی پایین ببینید.

عکس بزرگتر و فیلم مربوطه را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.