صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234
نمایش نتایج: از شماره 31 تا 32 , از مجموع 32

موضوع: شمع های استاندارد کیهانی

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    4
    نوشته ها
    818
    تشکر
    200
    تشکر شده 6,435 بار در 852 ارسال

          شمع های استاندارد کیهانی

    ستاره های متغیر به ستارگانی گفته می شود که در مرحله ای از زندگی خود قرار دارند که برونداد نور آنها به صورت واقعی برای مدتی به طور متناوب یا غیر متناوب کم و زیاد می شود.
    ستاره های متغییر بر اساس برخی از ویژگی های خود از جمله دوره ی تناوب شدت نور خروجی خود به دسته های مختلفی تقسم بندی می شوند.
    یکی از معروف ترین دسته های ستارگان متغییر، متغییر های rr- شلیاقی هستند.
    علت به وجود آمدن:
    هنگامي‌که سوخت ستاره تمام مي‌شود و دیگر هیدروژنی باقی نمي‌ماند که آن را بسوزاند ستاره در خود فرو مي‌ریزد مانند بادکنکی که هوای آن خالی شده است و وقتی که چگالی و گرمای آن در اثر فرو ریختن زیاد مي‌شود فشار رو به بیرون به آن وارد مي‌شود و تا جایی که گرانش ستاره اجازه بدهد منبسط مي‌شود و زمانی که گرانش ستاره جلوی انبساط را بگیرد دوباره منقبض مي‌شود و این کار تا مدت‌ها ادامه مي‌یابد.
    حداکثر سرعت انبساط و انقباض این ستاره‌ها زمانی است که به اندازه‌ي متوسط مي‌رسند و حداقل آن زمانی است که به مینیموم و ماکزیموم اندازه مي‌رسد.
    «متغير‌هاي rr شلياقي» ، دارای دوره‌ي تناوب‌های چند ساعته تا یک روزه هستند و قدر مطلق آنها 0/6 است (در برخي از موارد مي‌توان آن را صفر فرض كرد) و از قیفاووسی‌ها فراوان‌تر هستند و جرم آنها باید از كوچك‌ترین متغییرهای قیفاووسی‌ها نیز کمتر باشد.
    هنگامي‌که ستاره به غول سرخ تبدیل شد، ممکن است که به فاز rr شلیاقی برود.
    در حدود 30000 ستاره از اين نوع كشف شده است، نخستين ستاره‌اي كه از اين نوع ستارگان متغير كشف شده است در صورت فلكي شلياق قرار داشت،‌ به همين دليل اين‌گونه متغير‌ها به متغير‌هاي شلياقي معروف شدند.
    از طیف این ستارگان مي‌توان فهمید که در آنها عناصر سنگین به ندرت دیده مي‌شود.
    این نوع متغير‌ها را در خوشه‌های کروی و در‌هاله‌ي کهکشان خودمان مي‌توان یافت. این ستارگان در نواحی یافت مي‌شود که عمر ستارگان این نواحی چیزی در حدود چند میلیارد سال است. ستاره تنها در صورتی به متغير rr شلیاقی تبدیل مي‌شود که که جرم آن مقداری خاص باشد. در بيشتر این متغير‌ها عناصر سنگین کم است و از گونه‌ي طيفي a و يا f هستند.

    حالا به نظر شما چرا به این ستاره های متغییر گفته می شود شمع های استاندارد کیهانی؟


  2. Top | #31
    کاربر ممتاز
    کاربر جدید

    عنوان کاربر
    کاربر جدید
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    737
    نوشته ها
    699
    تشکر
    3,631
    تشکر شده 3,855 بار در 697 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط Ehsan نمایش پست ها
    طبیعتا برای نو اخترها هم میشه درخشندگی ثابتی قائل شد، دقیقا به همان دلیلی که برای ابر نو اخترِ نوع یک آ قائل می‌شیم، فرایندِ انفجار دقیقا در شرایطِ و حدِ خاصی رخ می‌ده. اما این که مثلِ ابرنواخترِِ یک آ همیشه ثابت باشه، محلِ بحثه، به این معنی که بسته به ابعاد و اندازه های کوتوله‌ی سفیدِ میزبان می‌تونه متغییر باشه، اما حدس می‌زنم بشه با طیفش و این که چه عناصری با چه فراوانی‌هایی وجود دارند بشه راجع به دما و فشارِ انفجار و طبیعتا جرمِ کوتوله‌ی سفید اظهارِ نظر کرد، البته بحثِ دقیقترش به یک دانشجوی اخترفیزیک نیاز داره!

    در موردِ سوالِ دوم هم باز لزومی نداره این طور باشه، هم ستاره‌ی تامین کننده‌ی مواد در حالِ تحول هستش هم شرایط بعد از هر انفجار برای کوتوله‌ی سفید متفاوت میشه
    اینکه تابندگی ثابته از لحاظ نظری احتمالا به این خاطره که انرژی که برای تشکیل ستاره ی نوترونی حاصل نیاز داریم ثابته به این دلیل که جرم و شعاع ستاره ی نوترونی ثابته و دماش بسیار پایینه و نهایتا انرژی گرانشی لازم برای تشکیل ثابته . کوتوله ی سفید هم که تا حدش به حد چاندرسکار نرسه رمبش نمیکنه فکر نکنم تاثیری داشته باشه .

  3. 7 کاربر مقابل از solh عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #32
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    شمع های استاندارد کیهانی         
    نقل قول نوشته اصلی توسط solh نمایش پست ها
    اینکه تابندگی ثابته از لحاظ نظری احتمالا به این خاطره که انرژی که برای تشکیل ستاره ی نوترونی حاصل نیاز داریم ثابته به این دلیل که جرم و شعاع ستاره ی نوترونی ثابته و دماش بسیار پایینه و نهایتا انرژی گرانشی لازم برای تشکیل ثابته . کوتوله ی سفید هم که تا حدش به حد چاندرسکار نرسه رمبش نمیکنه فکر نکنم تاثیری داشته باشه .
    این فرایندی که گفتید دقیقا ابرنواخترِ نوعِ یک آ هستش و به همین دلیلی هم که گفتید درخشندگی‌اش کاملا مشخص و قابل محاسبه‌است اما در نو اختر گاز روی کوتوله‌ی سفید جمع میشه، بعد به دما و فشارِ همجوشی می‌رسه و وقتی همجوشی اتفاق افتاد چون چیزی شبیهِ لایه‌های خورشید وجود نداره تا انفجار رو کنترل کنه، همه‌ی گازها به بیرون پرتاب میشه و فقط کوتوله‌ی سفید باقی می‌مونه این یک نو اختر هستش.

    حالا سوال اینه که چرا نو اختر باید درخشندگی ثابتی داشته باشه
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  5. 8 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد