جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[Mat]

دو قلو های فضایی معروف، اسکات کلی و مارک کلی برای اولین بار مورد مطالعات فضایی دوقلو ها میشوند.
ناسا در نظر دارد تا با فرستادن اسکات کلی به فضا از زمستان 2015 تا زمستان 2016 اولین مطالعات دوقلوهای فضایی را اغاز نماید.
مارک کلی، برادر دوقلوی اسکات است که شش دقیقه بزرگ تر است. او فضانورد بازنشسته ناسا است و در طول سفر برادرش روی زمین خواهد ماند. ناسا در نظر دارد با اجرای آزمایشاتی مشابه روی دو برادر مطالعات دوقلوهای مشابه (Identical twins) انجام دهد.
دوقلو های مشابه (Identical twins) دی ان ای های کاملا مشترکی دارند.

منبع

[gisu]

کهکشانی کوچک با کهکشان راه‌شیری برخورد کرد!

معرفی کهکشان کوتوله‌‌ی «سگ بزرگ»، کهکشانی که در برابر گرانش قدرتمند کهکشان راه‌شیری دوام نیاورد.
احتمالاً تا کنون از خبر برخورد دو کهکشان راه‌شیری و آندرومدا در آینده‌‌ی دور _حدود ۴میلیارد سال بعد_ آگاه شده‌اید، برخوردی اعجاب‌انگیز و البته بی‌خطر برای منظومه‌ی شمسی که بنا بر آنچه در شبیه‌سازی‌های علمی صورت گرفته در ناسا به چشم می‌خورد موجب تغییر موقعیت ما نسبت به مکان امروزی و حضور در جایگاهی خاص در کهکشان تلفیقی جدید خواهد شد، این امر خود منجر به ظهور ستارگان نو، دگرنمایانی صورت‌های فلکی و…می‌شود که در نهایت تغییر چهره‌ی آسمان را به دنبال دارد.
گرچه ما آن زمان نیستیم تا شاهد درصد ناچیزی از روند هم‌آغوشی زیبای این دوکهکشان باشیم اما این به آن معنا نیست که از دیدن چنین رخ‌داد‌هایی مهم محروم مانده‌ایم. درست است که ما نمی‌توانیم به آینده سفر کنیم اما اگر رویدای مشابه در گذشته‌ای بسیار دور رخ داده باشد چه؟ در این صورت آیا امروز می‌توان تصویر آن برخورد را مشاهده نمود؟ پاسخ مثبت است زیرا ما یک ماشین زمان بسیار بزرگ در اختیار داریم که پرده‌ی نمایش آن چهره‌ی آسمان‌شب است و همان‌طور که می‌دانید تصویری که اکنون از بیشتر اجرام آسمانی به چشم می‌خورد بیانگر احوالات آنان در گذشته‌ای بسیار دور است. به عنوان نمونه نوری که امروز از خوشه‌ی کروی M13 دیده می‌شود مربوط به ۲۵۰۰۰ سال پیش و همگام با هنگامه‌ی عصر یخ‌بندان در سیاره‌ی زمین است.
در نوامبر سال ۲۰۰۳ /۱۳۸۲ یک تیم ‌بین‌المللی متشکل از فرانسه، ایتالیا، بریتانیا و استرالیا پس از تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده در برنامه‌ی تحقیقاتی واکاوی آسمان در طول موج دو میکرون یا «۲MSS» که با هدف نفوذ به نواحی غبارآلود و تاریک کهکشان، آسمان را در طول موج فروسرخ بررسی می‌کند متوجه حضور متراکمِ انبوهی از ستارگان غول سرخ _کلاس طیفی M _ در منقطه‌ای غیر منتظره از آسمان شدند، در ادامه با محاسبه و ریشه‌یابی بیشتر ساختار کهکشانی کوچک در میان تار و پود کهکشان راه‌شیری آشکار شد که در نتیجه‌ی برخورد با راه‌شیری تحت تاثیر نیروی‌های کشندی حاصل از گرانش آن متلاشی شده بود. از آن‌جایی که مرکز این کهکشان کوچک در هم‌راستایی با صورت فلکی سگ بزرگ قرار دارد آن را کهکشان کوتوله‌ی «سگ بزرگ» نامیدند.
تصویر بالا که نتیجه‌ی گرافیکی محاسبات پیچیده در شبیه‌ساز‌ها است به خوبی نشان می‌دهد چگونه در میلیارد‌ها سال گذشته نیروی‌های کشندی ناشی از گرانش کهکشان راه‌شیری شکل هندسی این کهکشان کوتوله را تغییرداده و به شکل حلقه‌ای در اطراف خود درآورده است – امتیاز تصویر: Apod.nasa.gov

این کهکشان که شالوده و شکل آن در برهم‌کنش گرانشی با کهکشان راه‌شیری درهم شکسته و تغییر یافته است به دو دلیل تا تارخ مذکور تشخیص‌پذیر نبوده است، نخست پنهان بودن طول موج مرئی آن در پشت ابر‌های غباری بزرگ صفحه‌ی کهکشانی راه‌شیری و دوم پراکندگی و ادغام ستارگانش در میان همتایان راه‌شیری خود بود.
کهکشان کوتوله‌ی سگ‌بزرگ که حدوداً یک میلیارد ستاره دارد و حاوی درصد نسبتاً بالایی از ستارگان غول‌سرخ است درزیر مجموعه‌ی کهکشان‌های نامنظم رده‌بندی و تعریف شد. این کهکشان تنها حدود ۴۲۰۰۰ سال نوری با مرکز کهکشان راه‌شیری و حدود ۲۵۰۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد و نزدیک‌ترین کهکشان ثبت شده نسبت به زمین و مرکز راه‌شیری محسوب می‌شود.

همچنین احتمال می‌رود خوشه‌های کروی NGC 1851 (M79) ، NGC 1904 ، NGC 2298 و NGC 2808 نیز متعلق به کهکشان کوتوله‌ی سگ‌بزرگ باشند که پس از متلاشی شدن آن‌ها را تسلیم کهکشان راه شیری کرده و مجموعاً حدود یک درصد از جرم کهکشان راه‌شیری را به خود اختصاص داده است.



نوار آبی‌رنگ محدوده‌ی حلقه‌ی مونوکرُس را نشان می‌دهد-امتیاز تصویر: sdss

یکی از نکات مهم این اکتشاف کمک آن به حل و یا گمانه‌زنی صحیح‌تر در مورد معمای «حلقه‌ی مونوکرُس» است. این حلقه‌ی مرموز رشته‌ای از جریان ستاره‌ها است که جرمی حدود ۱۰۰ میلیون برابر جرم خورشید دارد و تقریباً سه‌‌بار به دور کهکشان راه‌شیری پیچیده شده است. در حالی که سر منشاء این حلقه تا مدت‌ها در هاله‌ای از ابهام و گمانه‌زنی‌های نا‌مطمئن محصور بود با کشف کهکشان کوتوله‌ی سگ‌بزرگ و نمایانی هم راستایی ساختار درهم شکسته‌‌اش در شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای به این حلقه، امروز مطمئن‌ترین فرضیه در مورد سرمنشاء حلقه‌ی مونوکرُس به نوعی با کهکشان کوتوله‌ی سگ بزرگ مرتبط است، به این ترتیب احتمال می‌رود پس از برخورد با راه‌شیری بخش‌هایی از آن در نتیجه‌ی برهم کنش‌ و کشش‌های گرانشی ناشی از دو کهکشان از آن جدا شده و در فاصله‌ ۶۰ هزار سال نوری مرکز راه‌شیری در مدار امروزی تزریق شده و به چرخش درآمده است.




منابع:
http://www.skyandtelescope.com/news/...tml?page=1&c=y
http://en.wikipedia.org/wiki/Canis_Major_Dwarf_Galaxy
http://apod.nasa.gov/apod/ap071104.html

[gisu]

به پیشواز شهاب‌های رُبعی

امتیاز تصویر: David Dickinson

آیا تا به حال نام صورت‌فلکی رُبع را شنیده‌اید؟ صورت‌فلکی که امروز از آن فقط به عنوان کانون یک بارش شهابی یاد می‌شود. این صورت‌فلکی مهجور، که امروزه دیگر در لیست صور فلکی نیست، در محدوده‌ای بین صورت‌های فلکی عوا و دب اکبر قرار دارد.
بارش شهابی رُبعی ساعت ۲۳ (۱۹:۳۰ به وقت جهانی) ۱۳ دی به اوج فعالیت خود می‌رسد. البته به یاد داشته‌ باشید پیش‌بینی دقیق زمان اوج بارش کار آسانی نیست و گاهی اوقات اوج بارش زودتر یا دیرتر از زمان پیش‌بینی شده اتفاق می‌افتد. سایت ناسا، ZHR (تعداد شهاب‌ها در شرایط ایده‌آل و در طول یک ساعت) را حدود ۸۰ پیش‌بینی کرده است اما برخی منابع خوش‌بین‌تر بوده و ZHR را ۱۲۰ برآورد کرده‌اند. فاز پایین ماه و غیبت آن در زمان اوج بارش باعث نزدیک شدن تعداد شهاب‌های دیده شده به ZHR می‌شود. البته در شرایطی که آسمان تاریک (با حد قدر ۶/۵) و کاملاً صاف باشد.
اما چند نکته در مورد عکاسی از شهاب‌ها: برای ثبت شهاب در مدت زمان کوتاه درخشش باید از حساسیت بالا و دیافراگم پایین استفاده کنید. اگر آذرگویی مشاهده کردید، با لنز نرمال به سراغ محل عبورش بروید تا دود احتمالی آن را هم ثبت کنید. شهاب‌ها ممکن است از هر سمتی عبور کنند اما احتمال گذر آن‌ها از حوالی کانون بارش بیشتر است. انتخاب کادر با شماست.
اگر علاوه بر لذت بردن از دیدن و عکاسی از شهاب‌ها، قصد کار علمی هم دارید به سایت www.imo.net مراجعه کنید. فرم‌های آماده‌ای در این سایت وجود دارد که می‌توانید با پرکردن آن‌ها بعد از رصد، به پیش‌بینی بهتر بارش‌های شهابی کمک کنید.
آسمانتان پر از ستاره و شهاب.
منبع:کانوت

[gisu]

ده رویداد مهم نجومی و فضایی ۲۰۱۳

سال ۲۰۱۳ میلادی هم پایان رسید. به باور خیلی‌ها این سال از نظر رویدادهای نجومی و فضایی سال پُرباری بود؛ ماموریت‌های جدید، دنباله‌دارهای متعدد و حوادثی غیرمنتظره‌. بیایید با هم آلبوم نجومی‌فضایی سال ۲۰۱۳ را ورق بزنیم و ۱۰ رویداد مهم آن مرور کنیم (لینک‌هایی که در این مقاله گنجانده شده‌اند به خبرهایی که کانوت از این رویدادها منتشر کرده است پیوند داده شده‌اند.)

۱- شهاب‌واره‌ی روسیه
کمتر از یک سال پیش بهتر بگویم ۲۷ بهمن شهاب‌واره‌ای در آسمان روسیه ظاهر شد که به لطف دوربین‌هایی که در ماشین‌ها این نواحی تعبیه شده است، تصاویر و فیلم‌های متعددی از زوایا و جهات مختلف آن ثبت شده است (گفت‌وگوی کانوت با حامدپورخرسندی در این‌باره را این‌جا مرور کنید.) خوشبختانه این حادثه تلفات جانی نداشت ولی به علت موج‌ضربه‌های این برخورد پنجره‌های بسیاری از خانه‌ها و مدارس خرد شد. خیلی‌ از مردم عادی و خبرنگاران ابتدا تصور کردند ممکن است این رویداد به عبور سیارک ۲۰۱۲DA14 که کمی قبل این رویداد از نزدیکی زمین (تقریباً ۲۷ هزار کیلومتری) گذشت ارتباط داده باشد که البته این‌گونه نبود. به سرعت گروهی برای جست‌وجوی بازمانده‌ی این شهاب‌واره دست به کار شدند همان هفته‌های نخست قطعات زیر و درشتی از آن پیدا شدند و جست‌وجوها در کنار حفره‌ی که احتمال می‌رفت در اثر برخورد شهاب‌سنگ در دریاچه‌ی چِبارکول (Chebarkul) پیدا شده بود ادامه یافت تا همین چند وقت پیش که بزرگ‌ترین بخش آن از اعماق دریاچه بیرون کشیده شد.

۲- شکارچی فراخورشیدی‌ها به آخر خط رسید
هر مأموریت‌ فضایی پایانی دارد که البته اغلب آن‌ها تمدید می‌شود یا عمر طولانی‌تری نسبت به برنامه‌ریزی از پیش‌تعیین شده‌شان دارند. اما درباره‌ی شکارچی فراخورشیدی‌ها این قضیه صادق نبود و تلسکوپ فضایی کپلر در اوایل ۲۰۱۳ از کار افتاد. این تلسکوپ سال ۲۰۰۹/۱۳۸۸ به فضا پرتاب شد. عمر این فضاپیما چهار سال در نظر گرفه‌شده بود که حتی چند ماه قبل از آن ناسا اعلام کرده بود که مدت این مأموریت سه سال یعنی تا سال ۲۰۱۶/۱۳۹۵ تمدید خواهد شد اما این‌گونه نشد و ابزاری که باعث هدف‌گیری دقیق کپلر می‌شد از کار افتاد. تلسکوپ کپلر در حالت امن یا همان Safe Mode قرار گرفت و به همین سادگی به پایان عمر خود رسید، گرچه ایده‌های متعددی از سوی دانشمندان برای نجات دوباره‌ی کپلر مطرح شد ولی هیچ یک کارساز نبود.

۳- ویجر وارد فضای میان‌ستاره‌ای شد
مدتی بود که بر سر خروج ویجر۱ از منظومه‌ی شمسی بحث و جدل برپا بود اما هیچ کس نمی‌توانست با اطمینان بگوید که ویجر از منظومه‌ی شمسی خارج شده است. سرانجام در سپتامبر ۲۰۱۳/ شهریور ۱۳۹۲ دانشمندان و محققان مأموریت ویجر به طور رسمی اعلام کرده‌اند که فضاپیمای ویجر۱ پس از ۳۶ سال از منظومه‌ی شمسی خارج شده و وارد فضای میان‌ستاره‌ای شده است. ویجر ۱ دورترین و سریع‌ترین فضاپیمای ساخته‌ی دست بشر است که با سرعتی بیش از ۱۷ کیلومتر بر ثانیه منظومه‌ی شمسی را ترک کرده است و در حال حاضر دوره‌ی تازه‌ای از سفر خود را تجربه می‌کند و به سوی ستاره‌ی HIP 57544 در دب‌اکبرمی‌رود. جالب است بدانید در ویجر صفحه‌های گرامافون زرینی که حاوی ۱۱۶ تصویر و چندین پیام صوت به ۵۰ زبان گوناگون دنیا از جمله فارسی برای موجودات فرازمینی روی آن ضبط شده است.

۴- اروپا هم آبفشان دارد

حدود نه سال است که می‌دانیم قمر زحل، انسلادوس، آبفشان‌های یخ و غبار دارد، اما این بار به لطف تلسکوپ فضایی هابل دریافتیم که اروپا، قمر یخ‌زده‌ی سیاره‌ی مشتری هم فوران‌هایی مشابه انسلادوس دارد. این قمر دومین مکانی در منظومه‌ی شمسی است که آب را به طور مستقیم به فضا پرتاب می‌کند. بر اساس گفته‌های محققان این کشف جدید اروپا را در لیست ماموریت‌های پیشروی آن‌ها قرار دارد.

۵- ماموریت‌هایی به ماه و مریخ

ناسا دو کاوش‌گر به فضا پرتاب کرد یکی از آن‌ها لادی نام داشت به ماه رهسپار شد. با وجود این‌که ماه٬ نزدیک‌ترین جرم سماوی به زمین است اما همچنان هدف جذابی برای دانشمندان و سازمان‌های فضایی محسوب می‌شود. لادی یا مدارگرد اکتشافی محیط جوّ و غبار ماه بود ۱۵ شهریور پرتاپ شد و هدف اصلی لادی بررسی جوّ نازک و اسرارآمیز ماه است. لادی هم اکنون در مدار استوایی ماه قرار دارد تا توانایی بررسی جداگانه‌ی روز و شب ماه را داشته‌ باشد.
جالب است بدانید لادی برای ارتباط با مرکز کنترل زمینی از فناوری جدیدی موسوم به LLCD به معنی «ارتباط و اتصال لیزری ماه» استفاده می‌کند که سرعت انتقال داده‌های آن شش برابر بیش‌تر از روش برقراری ارتباط در مأموریت‌های پیشین است.

اما ماموریت دیگری هم به سوی سیاره‌ی سرخ انجام شد. می‌ِون که از تعطیلی ناسا جان سالم به در برد در ۲۷ آبان پرتاب شد. هدف از طراحی این مدارگرد٬ مطالعه و بررسی جوّ مریخ و جایگزینی دو مدار گرد قدیمی اودیسه و MRO است که به‌ترتیب از سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵ به سوی مریخ پرتاب شدند. دانشمندان این ماموریت امیدوارند به کمک یافته‌های مِی‌وِن دریابند که مریخ چگونه از یک سیاره گرم مرطوب در گذشته دور به محیط سرد و خشک امروزی تبدیل شده است.مِی‌وِن در شهریور ۱۳۹۳/سپتامبر ۲۰۱۴ وارد مریخ می‌شود و از آن زمان ماموریت کاوشی خود را رسماً آغاز خواهد کرد، ماموریتی که دست‌کم یک سال طول خواهد کشید.

۶. کنجکاوی و فرصت نواحی زیست‌پذیر کشف کردند.

کاوش‌های مریخ‌نورد کنجکاوی خبر از حضور دریاچه‌ای باستانی در گذشته‌ی سیاره‌ی سرخ را نوید داد؛ دریاچه‌ای که گفته می‌شود میزبان مواد شیمیایی لازم برای شکل‌گیری حیات میکروبی بوده و به نظر رسید که دوام این حیات بسیاری بیشتری از آن چیزی است که پیش از این تصور می‌شد.همچنین با استفاده از روش تازه‌ای کنجکاوی توانست برای نخستین‌بار به‌دقت سن سنگ‌های مریخی را اندازه‌گیری کند که تا پیش از این٬ سن تخته‌سنگ‌ها بر اساس برخی حدس‌ها و شمارش گودال‌ها تخمین زده می‌شد. هدف اصلی مأموریت کنجکاوی است رسیدن به کوه شارپ و بررسی آن‌جا است و انتظار می‌رود تا بهار ۲۰۱۴ به آن‌جا برسد.

۷- تعطیلی ناسا
شاید برایتان عجیب باید که تطعیلی ناسا چه ربطی به رویداد‌های مهم نجومی و فضایی دارد. باید بگویم تعطیلی ناسا سرنوشت ماموریت‌های در حال حاضر و آینده‌ی بشر را به خطر انداخت که خوشبختانه خیلی طول نکشید(یادداشت پوریا ناظمی را درباره‌ی اهمیت این تعطیلی این‌جا مرور کنید). ماجرا بر سر مخالف مجلس با بودجه‌ی دولت بود که به تطعیلی بسیاری از مراکز دولتی از جمله ناسا انجامید و در مدت ۱۶ روز تطعیلی مراکز علمی حدود ۹۷ درصد از ۱۸ هزار کارمند ناسا بی‌کار شدند . می‌وِن مداگرد مریخ یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های ناسا نیز از این قاعده مستثنی نماند ولی خوشبختانه که دلیل اهمیت بالای این ماموریت و زمان پرتابش که اگر به تاخیر می‌افتاد ماموریت دو سال به تاخیر می‌افتاد تمهیدات خاصی برای آن در نظر گرفته شد و از این تعطیل و عواقبش جان سالم به در برد.

۸- کاسینی از زحل عکس گرفت
در ۲۸ تیر فضاپیمای کاسینی که به دور زحل می‌گردد، به زمین رو برگرداند و زمانی که زحل روی ستاره‌ی منظومه‌ی شمسی، خورشید، را پوشانده بود تصویری از این سیاره زیبا ثبت کرد. در این تصویر حلقه‌ها، ماه و زمین ثبت شدند؛ چیزی شبیه به تصویری که در سال ۱۹۹۰/۱۳۶۹ فضاپیمای ویجر۱ از زمین در فاصله‌ی ۶ میلیارد کیلومتری گرفت و به تصویر «نقطه‌ی آبی کم‌رنگ» مشهور شد. برای ثبت این تصویر منحصربه‌فرد بیش از ۳۲۰ تصویر ثبت شد که حاصل ترکیب ۱۴۱ تصویر از آن تصویر موزاییکی بالا بود که در آن زمین، ماه، زهره، مریخ و تعدادی از قمرهای زحل هم ثبت شدند.

۹-ماموریت‌های هند و چین
مدارگرد مریخ سازمان تحقیقات فضایی هند (MOM) که با نام مانگال‌یان هم شناخته می‌شود ۱۴ آبان/۵ نوامبر سوار بر ماهواره‌بر قطبی هند (PSLV) ابتدا عازم اقامتگاه موقتش در مدار زمین شد. وزن یک و نیم تنی مانگال‌یان سنگین‌تر از آن چیزی بود که ماهواره‌بر انتخاب شده توان قرار دادن مستقیم آن در مدار سفر مریخ را داشته باشد، پس این فضاپیما به عنوان یک گام میانی باید با طی کردن یک مسیر میدانی در اطراف زمین خود را برای فرار از میدان گرانش زمین آماده کرد و ۱۰ آذر/۱ دسامبر با انجام آخرین مانور مداریش در مدار زمین را انجام قرار گرفت و با فرار از میدان گرانش زمین سفر ۱۱ ماهه خود به سیاره‌ی سرخ را آغاز کرد. این مدارگرد ابزارهایی برای عکس‌برداری رنگی از سطح مریخ، پایش ترکیبات این سیاره و جست‌وجوی متان در لایه‌های بالای جوّ مریخ همراه دارد.
با پرتاب ماه‌­نورد چینی در دهم آذر به ماه، چین سومین کشوری شد که بر قمر طبیعی زمین فضاپیمایی فرود آورده است. این ماه‌نورد که یوتو یا «خرگوش یشمی» نام‌ دارد روی مه‌نشین «چانجه ۳» نصب شده بود در ناحیه‌ای موسوم به «خلیج رنگی‌کمان‌ها» در سطح ماه فرود آمد و پس از ۷ ساعت از فضاپیمای اصلی خارج شد و روی ماه حرکت کرد. این ماه‌نورد حدود ۱۲۰ کیلوگرم وزن دارد و به ۸ ابزار علمی٬ چندین دوربین٬ طیف‌نگار و تلسکوپی اپتیکی مجهز است که به بررسی سطح ماه و ترکیبات آن خواهد پرداخت.

۱۰- دنباله‌دار آیسان

هر همان اوایل سال میلادی گذشته آیسان بر سر زبان‌ها بود؛ دنباله‌داری به باور خیلی‌ها قرار بود به یکی از پرنورترین دنباله‌دارهای قرن تبدیل شود به همین دلیل برخی رسانه‌ها نام دنباله‌دار قرن را به آن لقب داده‌اند. آیسان را دو منجم در شهریور ۱۳۹۱ درحالی‌که از دوردست‌های منظومه‌شمسی در راه آمدن به سمت خورشید بود کشف کردند. بررسی مدار آیسان نشان داد که این مهمان تازه‌وارد قرار است از فاصله‌ی بسیار نزدیک خوشید گذر کند؛ در واقع از فاصله‌ی حدود یک میلیون کیلومتری آن؛ یعنی از فاصله‌ی حدود قطر خود خورشید. این دنباله‌دار جنجالی هفتم آذر نزدیک‌ترین فاصله‌اش با خورشید را تجربه کرد و ساعاتی بعد بخش کوچکی از دم آن از آغوش خورشید بیرون آمد. تصاویر و فیلم‌های این ملاقات باشکوه از دید چشمان تیزبین فضاپیماها و ماهواره‌هایی که همواره یگانه ستاره‌ی منظومه‌ی شمسی را نظاره می‌کنند پنهان نماند و لحظه به لحظه‌ی آن ثبت شده‌ است. در اینجا می‌توانید فیلم تماشایی ملاقات آیسان و خورشید را ببینید. در ابتدا به نظر می‌رسید تکه‌‌ای کوچک از هسته‌ی یخی آیسان از جهنم تاج خورشیدی سالم مانده و در حال دور شدن است تا به آسمان شب برگردد، اما با دور شدن از خورشید به سرعت کم‌فروغ و محو شد و نشان داد که هسته متراکمی باقی نمانده و آیسان در تاج خورشید نابود شد.

منبع:کانوت

[گلناز]

پس از فرود موفقیت‌آمیز و دستاوردهای مریخ‌نورد کنجکاوی در سیاره سرخ، ناسا قصد دارد تا سال 2020 مریخ‌نورد دیگری را راهی این سیاره کند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، «مایکل میر» محقق ارشد برنامه اکتشافات مریخ ناسا، ساختار مریخ‌نورد جدید را مشابه کنجکاوی (Curiosity) عنوان می‌کند که با استفاده از ابزار پیشرفته‌تر به جستجوی نشانه‌هایی از حیات می‌پردازد.

«میر» در خصوص سرنوشت کنجکاوی همزمان با آغاز مأموریت مریخ‌نورد جدید گفت: مریخ‌نورد فرصت (Opportunity) ماه جاری دهمین سالگرد حضورش در سیاره سرخ را جشن گرفت، بنابراین تا سال 2020 نیز قطعا کنجکاوی به تحقیقات خود در کنار مریخ‌نورد جدید ادامه خواهد داد.

محقق ارشد برنامه اکتشافات مریخ ناسا، موفقیت هند در پرتاب موفق مدارگرد مریخ (MOM) را دستاورد علمی خارق‌العاده‌ای بخصوص برای هند توصیف کرد.؛ پیش‌بینی می‌شود که این مدارگرد سپتامبر 2014 به مدار سیاره سرخ برسد.

وی همچنین از برنامه ناسا برای رهگیری مستمر زباله‌های فضایی و بررسی طرح‌های مختلف برای مقابله با این مشکل روبه گسترش خبر داد.

[گلناز]

خورشید روز گذشته (سه‌شنبه) اولین جرقه خورشیدی رده ایکس سال 2014 را از خود منتشر کرد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این جرقه قدرتمند به دنبال انتشار یک جرقه سطح متوسط در اوایل دیروز شکل گرفت.

هر کدام از این جرقه‌ها در مناطق متفاوتی از یک گروه لکه خورشیدی رخ دادند که در حال حاضر در مرکز خورشید، در نیمه راه سفر 14 روزه خود از میان دیسک خورشیدی به دلیل چرخش این ستاره قرار دارند.

این جرقه که در رده x1.2 شناسایی شده، در نقطه‌ای نزدیک به لکه خورشیدی ar1943 رخ داد.

جرقه‌های خورشدی، انفجارهای قدرتمند تابشی هستند. تابشهای مضر یک جرقه نمی‌توانند از میان جو زمین عبور کرده و بطور فیزیکی بر انسانها تاثیر بگذارند اما اگر از قدرت کافی برخوردار باشند می‌توانند در جو بالایی که سیگنالهای جی‌پی‌اس و ارتباطی حرکت می‌کنند، اختلال ایجاد کنند.

جرقه‌های رده ایکس قویترین نمونه جرقه‌ها هستند و اعداد در کنار آنها نمایش‌دهنده اطلاعاتی در مدت میزان قدرت آنهاست.

[رضا طامهری]

منجمان جدیدا ستارگانی را کشف کرده اند که با سرعت بسیار بالایی در حال حرکت هستند

این چهار ستاره که هم اندازه خورشید ما هستند با سرعتی بالغ بر یک میلیون مایل در ساعت در حال حرکت هستند

سرعت این ستارگان بقدری بالاست که میتوانند بر جاذبه کهکشان مان غلبه کنند و از خانه خود فرار کنند.

این مطالعه در دانشگاه واندربیلت صورت پذیرفته است و میتوانید خبر کامل تر را در این لینک مطالعه کنید

در تصاویر زیر مکان تقریبی این ستارگان را ببینید:



منبع: earthsky.org

[yperseusy]

جان دابسون درگذشت...
ایشان متولد 14 سپتامر 1915 بودند و پس از 98 سال در 15 ژانویه 2014 درگشتند. بزرگ ترین یادگار این منجم آماتور پایه های دابسونی بود که بسیار برای رصدگران کاربردی است.

http://en.wikipedia.org/wiki/John_Do...eur_astronomer)

[رضا طامهری]

این تصویر فروسرخ توسط دوربین میدان دید باز فضاپیمای کاسینی در 18 اگوست 2013 گرفته شده است. در ثبت این تصویر از فیلتر مخصوصی که تنها نور پولاریزه شده را در یک جهت عبور میدهد استفاده شده است.دانشمندان با استفاده از این توصیر میتوانند یه ماهیت اجرام تشکیل دهنده این جلقه ها دست پیدا کنند
این تصویر در فاصله ی 1.1 میلیون کبلومتری از از زحل گرفته شده است

برای دریافت تصاویر به حجم بالاتر به این لینک مراجعه نمایید

منبع: NASA.GOV

[sesto]

کشف یک سوپر نوا در کهکشان سیگار (m82 ) در تاریخ 21 ژانویه 2014
این سوپر نوا که فقط 12 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد نزدیک ترین سوپر نوا مرئی کشف شده در دو دهه گذشته است .
منبع خبر :
Spacecraft take aim at nearby supernova