جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[gisu]

بازگشت سیارک بامبرگا

نمای کلی مکان سیارک بامبرگا از دید نرم‌افزار استلاریوم

اگر اهل رصد کردن و دنبال کردن مهمانان گاه‌وبی‌گاه آسمان شب هستید تماشای سیارک ۳۲۴ بامبِرگا را از دست ندهید.
این سیارک جمعه‌ ۲۲ شهریور به مقابله می‌رسد و می‌توانید آن‌را ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران (۱۶:۰۰ به وقت جهانی) در صورت فلکی حوت رصد کنید. اندازه‌ی این سیارک که یکی بزرگ‌ترین سیارک‌های کمربند اصلی‌ست حدود ۲۳۰ کیلومتر است و قرار است از فاصله ۰/۸ واحد نجومی زمین بگذرد. تاکنون سیارکی این‌قدر بزرگ این‌قدر به زمین نزدیک نشده است. سیارک ۳۲۴ بامبرگا را اخترشناس اتریشی جان پالیزا در ۲۵ فوریه ۱۸۹۲ کشف کرد. این سیارک هر ۲۲ سال یک‌بار به مقابله‌ی مطلوب می‌رسد. بامبرگا که از قدر ۸/۱ می‌درخشد یکی از بزرگ‌ترین سیارک‌هایی است که با دوربین دوچشمی دیده می‌شود. در این میان سیارک ۴۳۳ اِروس، که سال گذشته از نزدیکی زمین عبور کرد و ۴۱۷۹ توتاتیس جزو ۲ سیارکی بودند که قدرشان به حدود ۱۰ رسید. شاید از خودتان بپرسید چرا این قدر طول می‌کشد تا این سیارک آشکار شود؟ یکی از عامل آن خروج از مرکز ۰/۳۴ است . این به این معنی است که بیشتر مقابله‌های این سیارک مطلوب نیست. بامبرگا هر ۴/۳۹۵ سال یک‌بار به دور خورشید می‌گردد ولی فقط زمانی به مقابله‌ی مطلوب می‌رسد که در نزدیکی حضیض خورشید باشد که برابر با ۲۲ سال زمینی است. حضیض خورشیدی امسال آن فقط ۴۵ روز بعد از مقابله در ۲۷ اکتبر رخ می‌دهد. آخرین مقابله‌ی مطلوب این سیارک در ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۱ بود و مقابله‌ی مطلوب بعدی آن در سپتامبر سال ۲۰۳۵ خواهد بود.
رصد سیارک‌ها به صبر و حوله نیاز دارد، همچنین توانایی پیدا کردن یک جرم که به‌آهستگی در حال حرکت در پس زمینه پر ستاره‌ای آسمان حرکت می‌کند. بامبرگا در طول سپتامبر در غرب انگشتری حوت سپری خواهد کرد و هر هفته ۲ درجه جابه‌جا خواهد شد و ۱۷ روز بعد در اوایل اکتبر به صورت‌فلکی فرس خواهد رسید. چون جابه‌جایی این سیارک در هنگام رصد بسیار جزیی است می‌توانید با طرح زدن (اسکیچ زدن) به طور منظم یا عکس گرفتن از آن ناحیه آن‌را تعقیب کنید. بامبرگا درخشان‌ترین سیارک نوع C‌ (سیارک‌های کربنی و تیره) است که از زمین دیده می‌شود، رتبه‌ی دوم این دسته از سیارک‌ها متعلق به ۱۰ Hygiea است که در مقابله (پرنورترین حالت) یک قدر کم‌نورتر از بامبرگا است.
تلسکوپ شکستی دانشگاه وین که سیارک بامبرگا با استفاده از آن کشف شد.

جالب است بدانید پالیزا این سیارک را در زمانی از قدر ۱۲ می‌درخشید کشف کرد. او یکی از فعال‌ترین شکارچیان سیارک‌ها به شمار می‌آید که در بازده‌ی زمانی ۱۸۷۴ تا ۱۹۲۳، توانست ۱۲۱ سیارک کشف کند. او نخستین موفقیت‌های خود در این زمینه را با تلسکوپ ۶ اینچی شکستی در رصدخانه‌ی ناوال اتریش کسب کرد و بعدها از تلسکوپ ۲۷ اینچی رصدخانه‌ی وین استفاده کرد. نام این سیارک برگرفته از شهر بامبرگ در بایرن آلمان است، محلی جلسات یکی از اتحادیه‌های نجوم آن زمان. اختفاء یک ستاره با این سیارک در ۱۹۸۷ این امکان را به اخترشناسان فراهم کرد تا اندازه‌ی حدودی آن‌را محاسبه کنند.

منبع:canot.ir

[امیر عباس]

سالهاست که احساس می‌کنیم نام‌هایی که برای یافته‌های جدید و سیاره ها و ستاره های کشف شده توسط ستاره شناسان و محققان این حوزه در نظر گرفته می‌شود، آنچنان جذابیتی ندارند. برای مثال نام‌هایی مانند CFBDSIR2149 ، HD 189733b، ۵۵ Cancri e و Kepler-69c را تصور کنید، نام‌هایی سخت و طولانی که کمتر در ذهن می‌مانند. اما اکنون سازمان جهانی که برای نامگذاری سیارات در نظر گرفته شده (انجمن نجوم بین‌الملل)، متوجه این نقطه ضعف شده و از همین رو، کار نامگذاری این یافته‌های دانشمندان را به تک تک افراد جامعه واگذار کرده است.

برای مشاهده ی کامل به اینجا مراجعه کنید....

[msalek]

به گزارش وبسایت Modern Farmer همزمان با شروع ماه دسامبر قرار است ناسا کشت کاهو را در مداری به دور کره‌ زمین آغاز کند. در این پروژه که Veggie نام دارد قرار است ۶ کاهو در کمتر از یک ماه زیر نور ال ای دی صورتی رشد کنند و قابل مصرف شوند.





طبیعتا این رشد در جاذبه صفر انجام می‌گیرد اما ناسا تست‌های گسترده‌ای در زمینه زراعت بی‌وزن انجام داده و مدعی است که نبود جاذبه مانع رشد گیاه نمی‌شود. نگرانی دیگر هم در زمینه رشد میکروب‌ها همراه با رشد کاهو است، اما ناسا قبل از اینکه آن‌ها را به خورد فضانوردان بدهد، مورد آزمایش قرار می‌دهد. اگر این پروژه موفیت آمیز باشد می‌تواند در مقیاس بزرگ در ایستگاه فضایی کشت شود و غذای فضانوردان را تامین کند. این اولین قدم به سوی رویای دیرینه اسکان در فضا است و البته ناسا هم امیدوار است تا با هزینه ۱۰۰۰۰ دلار به ازای هر پوند بتواند غذا را به فضا برساند.






منبع:
http://modernfarmer.com/2013/09/starship-salad-bar/
ترجمه:
http://gadgetnews.ir/3808/nasa-is-fa...space-station/

[حسین زارعی]

بزرگ ترین اجتماع خوشه های کروی در Abell 1689



ده سال پیش، اخترشناس جان بلیکس لی ( John Blakeslee ) در تصاویر ی از یک خوشه ی بزرگ کهکشانی به نام Abell 1689 ، نقاطی نورانی را مشاهده کرد. هر کدام از نقطه ها یک ستاره نبودند، بلکه متشکل از صدها هزار ستاره هستند که در یک جا جمع شده و خوشه های ستاره ای کروی را تشکیل می دهند. آقای بلیکس لی 500 خوشه ی کروی را شناسایی کرد، این خوشه ها درخشنده ترین خوشه های یک جمعیت فراوانی از خوشه های کروی بودند.

اکنون، جدید ترین سرشماری تلسکوپ فضایی هابل از Abell 1689 ، وجود ِ حدود 160.000 خوشه ی کروی را در اطراف مرکز خوشه ی کهکشانی تخمین زده است. مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل رکورد دور ترین و بیشترین خوشه های کروی مشاهده شده را شکست. خوشه های کروی شامل بعضی از پیر ترین ستارگان در کیهان هستند. مطالعه بر روی این یادگار های ستاره ای بسیار مهم است، زیرا آنها به آشکار آشکار ساختن نحوه ی تشکیل کهکشان ها در اوایل عمر کیهان کمک می کنند.

>>برای مقایسه، در کهکشان راه شیری تنها 150 خوشه کروی وجود دارد.<<

منبع: سایت تلسکوپ فضایی هابل

[مداد رنگیهام]

بیگ بنگ: دانشمندان رسما اعلام کردند فضاپیمای ویجر ۱ ناسا بالاخره از منظومه شمسی خارج شده است، نخستین ابزار ساخته دست بشر توانست به فضای خارج منظومه شمسی وارد شود. فضاپیمای ویجر ۱ پس از ۳۶ سال سفر در فضا به فاصله ۱۹ میلیارد کیلومتر از خانه‌اش رسیده، یعنی وارد قلمروی وحشی و ناشناخته فضای میان ستاره ای شده. سفر به خیر ویجر . . .

به گزارش BBC ، سازمان ملی هوا-فضای آمریکا، ناسا، اعلام کرده است که دانشمندان اکنون با قاطعیت نتیجه گرفته اند که فضاپیمای ویجر۱ منظومه شمسی را ترک کرده است. به گفته دانشمندان فضاپیمای ویجر ۱ حدود یک سالی است که منظومه شمسی را ترک کرده و وارد فضای بین ستاره ای شده است. به این ترتیب سفری که ۳۶ سال پیش برای بررسی سیارات گازی منظومه شمسی آغاز شد حالا وارد مرحله تازه ای شده است.
این فضاپیما حاوی صفحه ای طلایی با اطلاعاتی از تمدن زمینی است. محققان ناسا می گویند ویجر۱ اکنون در فضای میان ستارگان و در فاصله ۱۹ میلیارد کیلومتری از خورشید شناور است و تا چهل هزار سال دیگر به هیچ ستاره ای نزدیک نخواهد شد.

ادامه:http://bigbangpage.com/?p=4945

[msalek]

صدای ویجر 1




تحقیقات نشان می دهد که وویجر ۱ در واقع مرداد ماه سال گذشته از منظومه شمسی خارج شده و حالا نخستین ساخته بشر به حساب می آید که به فضایی موسوم به Interstellar وارد شده است. اینجا در واقع مکانی است که میان دو سیستم ستاره ای به حساب می آید.



اگر دوست دارید بدانید در این بخش از فضا چه صدایی شنیده می شود، می توانید به صداهای ارسالی توسط وویجر ۱ از این منطقه گوش کنید:

http://cdn.narenji.ir/video/62/2013/...llar-Space.mp4




نارنجی

[yperseusy]

پس از ۱۲ سال دوباره در ژاپن موشکی تازه‌ساز به فضا پرتاب شد. این موشک که "اپسیلون" نام دارد، باید زمینه‌ساز ورود ژاپن به معاملات میلیاردها یورویی در پهنه فن‌آوری پرتاب ماهواره باشد.



تلاش ژاپن برای پرتاب موشک به فضا در سومین بار موفق بود. مقامات فضانوردی ژاپن "یاکسا" روز شنبه (۱۴ سپتامبر/۲۳ شهریور) اعلام کردند که موشک "اپسیلون" طبق برنامه ساعت ۱۴ به وقت محلی از مرکز فضانوردی "اوشینورا" در جزیره کیوشو واقع در جنوب ژاپن با موفقیت به فضا پرتاب شده است.

این موشک سه مرحله‌ای حامل که با سوخت جامد حرکت می‌کند، با خود تلسکوپ "اسپرینت ـ ای" را به فضا برده است. قرار است این تلسکوپ از دور پیرامون سیاره‌هایی چون ناهید، مریخ و مشتری کاوش کند.

به گفته مقامات فضانوردی ژاپن این موشک ۹۱ تنی یک ساعت پس از بلند شدن از سطح زمین تلسکوپ یادشده را در مدار زمین قرار داده است. این تلسکوپ از فاصله‌ای بین ۹۵۰ تا ۱۱۵۰ کیلومتری زمین، سیارات ناهید و مریخ و مشتری را زیرنظر خواهد گرفت.

پرتاب این موشک ژاپنی در تاریخ ۲۷ اوت امسال به دلیل نقصی در کامپیوتر مرکز کنترل تنها چند ثانیه پیش از پرتاب لغو شده بود. پنج روز پیش از آن نیز "یاکسا" به دلیل مشکلات فنی دیگری نتوانسته بود شمارش معکوس برای پرتاب را آغاز کند.

افکار عمومی در ژاپن با هیجان زیاد در انتظار پرتاب این موشک بودند. در توکیو پرده‌های نمایشی بزرگی در خیابان‌ها نصب شده بود که می‌شد با استفاده از آنها مراسم پرتاب را مستقیما تماشا کرد. هنگامی که موشک اپسیلون به هوا برخاست، غریو شادی جمعیت بلند شد.

ادامه خبر:
http://www.dw.de/%DA%98%D8%A7%D9%BE%...-2011-xml-mrss

منبع: دویچه وله فارسی

[masi]

خطا در مقدار ثابت گرانش نیوتن

دانشمندان به تازگی مقدار جدیدی را برای ثابت جهانی نیوتن G گزارش داده‌اند که تفاوت فاحشی با مقدار قبلی آن دارد.
به گزارش انجمن فیزیک ایران، G ثابت گرانش نیوتن، یکی از ثابتهای بنیادینِ طبیعت است که نیروی گرانش بین دو جسم جرم‌دار را تعیین می‌کند. اگر چه این ثابت اولین بار حدود 200 سال پیش توسط نویل ماسکلاین(Nevil Maskelyne) اندازه‌گیری شد، اما تعیین ِمقدار دقیق آن همواره یکی از اهداف فیزیکدانانِ تجربی بوده است: گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که مقدار G بیش از 400 میلیونیوم متفاوت است، یعنی 20 برابر بزرگتر از خطای موجود در هر اندازه‌گیری است. برای فهم بهتر این مغایرت، تری کویین (Terry Quinn) به همراه همکارانش در دفتر بین‌المللی وزن‌ها و اندازه‌گیری‌ها در فرانسه، به دنبال خطاهای سیستماتیک موجود در آزمایش، ابزار اندازه‌گیری و آزمایش را مجدد سرهم‌بندی کردند و نتایج بدست آمده را با وسیله‌ای که دوازده سال پیش برای اندازه‌گیری G استفاده شده بود مقایسه کردند.
گرانش ضعیف‌ترین نیروی شناخته شده است، و اندازه‌گیری اثرات آن بر روی اجسام در مقیاس آزمایشگاهی واقعا دشوار است. برای تعیین مقدار G، محققان از ابزاری به نام ترازوی چرخشی استفاده می‌کنند که در آن به چیدمانی از چند جرم معلق، گشتاوری ناشی از نیروهای گرانش وارد می‌شود. اگرچه، یکی از مشکلات موجود در این آزمایش تغییرات دما است، که باعث انبساط یا انقباض مولفه‌های مشخصی در ترازو می‌شود. با وجودی که انحرافات اندازه‌گیری شده بسیار کوچک هستند-درحدود یک صدم درجه-اما افت‌وخیزها می‌توانند اثر قابل‌ملاحظه‌ای بر روی نتایج داشته باشند.
در این آزمایش جدید، کویین و همکارانش از یک ترازوی چرخشی با روبانی معلق استفاده کردند که امکان اندازه‌گیری G را از دو طریق ممکن می‌سازد: با استفاده از انحراف زاویه‌ای و نیز از طریق نیروی الکتروستاتیکی لازم برای خنثی کردن اثرات نیروی گرانش. همان‌طور که در Physical Review Letters گزارش شده، مقدار جدیدِ G که توسط این محققان بدست آمده برابر با 10 -11 m3/(kg s2) 6.67545(18) X است. کویین و همکارانش علت این اختلاف زیاد در مقدار G را نمی‌دانند، اما گمان می‌کنند این اختلاف ناشی از خطاهای ناشناخته آزمایشگاهی باشد.

منبع

[مداد رنگیهام]

کشف منابع جدید عناصر سازنده حیات

بیگ بنگ: دانشمندان به یک قطعه دیگر از پازل فرایند شکل گیری حیات دست یافتند، به گفته محققان عناصر سازنده حیات می‌توانند در هر جایی در منظومه شمسی و فراتر از آن مونتاژ شوند، اما آن‌ها به شرایط مناسب برای شکل‌دادن حیات نیاز دارند، عناصر سازنده حیات (آمینواسیدها) فرایند موجود در “کارخانه کیهانی” می باشند.

به گزارش ایسنا، تیمی از محققان امپریال کالج لندن، دانشگاه کنت و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور دریافتند هنگامی که دنباله‌دارهای یخی با یک سیاره تصادم پیدا می‌کنند، آمینواسیدها می‌توانند تولید شوند. این عناصر سازنده چنانچه یک شهاب‌سنگ صخره‌ای به یک سیاره با سطح یخی برخورد کند، تولید می‌شوند.
محققان بر این باورند این فرایند بخشی از معمای موجود را حل می‌کند که حیات چگونه پس از یک بازه زمانی بین 4.5 و 3.8 میلیارد سال پیش و زمانی که زمین توسط دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌ها بمباران شد، بر روی این سیاره شکل گرفت. مطالعه جدید نشان می‌دهد عناصرسازنده حیات می‌توانند در هر جایی در منظومه شمسی و فراتر از آن مونتاژ شوند، اما آن‌ها به شرایط مناسب برای شکل‌دادن حیات نیاز دارند. تحقیق جدید دامنه مکان‌های شکل‌گیری این اجزای مهم را در منظومه شمسی گسترده می‌کند.
این مطالعه همچنین مکانیسم ساده‌ای را نشان می‌دهد که توسط آن می‌توان از ترکیبی از مولکول‌های ساده مانند آب و یخ دی‌اکسید کربن به مولکول پیچیده‌تری مانند آمینواسید رسید. این نخستین گام به سمت حیات است؛ گام بعدی تکامل‌یافتن از یک آمینواسید به مولکول‌های پیچیده‌تری از جمله پروتئین‌هاست. فراوانی یخ بر روی سطوح انسدالوس و اروپا که به ترتیب قمرهای مدارگرد زحل و مشتری هستند، می‌توانند زمانی که شهاب‌سنگ‌ها با سطح آن‌ها برخورد می‌کنند، محیط عالی برای شکل‌گیری آمینواسیدها ارائه دهند.
به گفته محققان، هنگامی که دنباله‌داری به یک سیاره برخورد می‌کند، موج شوکی را ایجاد می‌کند که این موج، مولکول‌هایی را تولید می‌کند که آمینواسیدها را می‌سازند. اثر موج شوک همچنین گرمایی ایجاد می‌کند که این مولکو‌ل‌ها را به آمینواسیدها متحول می‌کند. تیم علمی کشف خود را با بازسازی اثر دنباله‌دار و با شلیک‌کردن موشک‌هایی از طریق یک تفنگ با سرعت بسیار بالا صورت داد. این تفنگ که در دانشگاه کنت قرار دارد، از گاز فشرده برای جلوبردن موشک با سرعت 7.15 کیلومتر در ثانیه به سمت اهداف ترکیبات یخی (که دارای ترکیب مشابه دنباله‌دار هستند) استفاده کرد. اثر حاصل آمینواسیدهایی مانند glycine و D-and L-alanine را ایجاد کرد. جزئیات این موفقیت در Nature Geoscience منتشر شد.


Read More : http://www.dailygalaxy.com/my_weblog...s-of-life.html

[حسین زارعی]

ماموریت دیپ ایمپکت ناسا به پایان رسید



( نمای طراحی شده از فضاپیمای Deep Impact )

پس از حدود 9 سال سفر در فضا که شامل یک برخورد بی سابقه و پس از آن، پرواز از فاصله ی نزدیک به یک دنباله دار ، پرواز از کنار یک دنباله دار ِ دیگر و فرستادن حدود 500.000 تصویر از اجرام آسمانی، ماموریت دیپ ایمپکت ناسا پایان یافت.

تیم این پروژه در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا با کمال بی میلی رسما اعلام کردند که این ماموریت پس از مدت بیش از یک ماه ناتوانی در ارتباط برقرار کردن با فضاپیما پایان می یابد. آخرین ارتباط با این کاوشگر به تاریخ 8 آگوست ( 17 مرداد ماه ) باز می گردد.

دیپ ایمپکت رکورد بیشترین مسافت طی شده در یک ماموریت تحقیقاتی ِ دنباله دار ها را با طی مسافت حدود 7.58 میلیارد کیلومتر از آن خود کرده است.

منبع: NASA.gov