سلام بر دوستان
یه روزی من تصمیم گرفتم که یه دوربین DSLR توپ بگیرم و برم سراغ عکاسی نجومی
اقا همه چیو تعطیل کردم قطره قطره جمع کردم و بعدش خییلی جمع شد! و رفتیم دوربین که هیچی یه لنز توپ هم بخریم
یهو دلار ترکید , وضع بهم ریخت اصن یه جوری شد که باید یه پولی هم به اون جمع شدهه اضافه میکردم تا فقط بادی بگیرم
شروع کردم بد و بیراه گفتن به در و دیوار و.... دیگه نا امید شدیم و وضع یه طوری شد که دوربین دیجیتال شد یه رویا
اما این باعث نشد که بیخیال عکاسی بشم و گفتم همه عکاسای نجومی خفن از زمین خاکی شروع کردن
من هم برم از زمین خاکی شروع کنم
رفتم از دایی جان دوربین آنالوگش رو که 10 سالی بود داشت خاک میخورد گرفتم و یه نگاتیو 200 تاریخ گذشته و یه دکلانشور هم گیر آوردم و رفتیم رصد بارش برساوشی
iso نگاتیو پایین بود و بیخیال نقطه ای شدم. لنزش هم که 50
. هر طوری میخواستم کادر ببندم جا نمیشد. به قول سعید احمدی واقعا اون لنز اون شب ظلم در حق من بود
.
خلاصه 3 تا عکس تریس گرفتم و فرداش رفتم سراغ ظهور.
نگاتیو رو با ترس و لرز بردم یه جای داغون برای ظهور. بعد از کلی تاکید که اقا این عکسا نسوخته ها!! شما فقط ظاهر کن کاری نداشته باش چیه.
24 ساعت بعد نگاتیو اسکن شده اماده شد و از حرف های جناب ظاهر کننده و thumbnail هایی که چاپ کرده بود متوجه شدم خدارو شکر یه چیزایی شبیه رد ستاره ها تو عکس هست و با عجله خودمو رسوندم خونه نتیجه کار رو ببینم.
اون لحظه که عکس رو دیدم اصن ذوق مرگ شدم
.اولین عکس نجومی آنالوگ اون هم از نوع تریس!! از یه لحاظی بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم و از یه لحاظی بدتر.
البته عکس اصلی خیلی افتضاح تر از این حرفا بود و با هزار و یک ادیت به حالت قابل تحملی در آوردمش. و قسمتیش هم فکر کنم به ظهورش برمیگرده
خلاصه این شد اولین عکس رد ستارگانی که گرفتم و زمین خاکی ما!!
الان هم با افتخار ناممان را در زیر عکس درج مینماییم و ان را در فروم می منتشرانیم
زنده باد آنالوگ