شارل مسیه در قرن هجدهم میلادی با رصد های تلسکوپی خود به تهیه فهرستی از اجرام غیر ستاره ای عمق اسمان پرداخت و فهرستی 110 تایی از اجرام که ما ان را با نام اجرام مسیه می شناسیم تنظیم کرد. این اولین باری بود که در رصد های تلسکوپی فهرستی از این اجرام تهیه میشد اما برخی از این اجرام در زمان های بسیار دورتر نیز رصد شده بودند!
انسان از زمان بابلی ها علاقه مند به پیمایش دنیای طبیعی و فهرست کردن انچه که مشاهده می کرد بود. در حقیقت از زمان اختراع تلسکوپ و حتی پیش از ان منجمان به رصد اسمان و ثبت مشاهدات خود پرداخته اند، از فهرست کردن ستارگان توسط ابرخس در یونان باستان تا رصدهای تلسکوپی اجرام کم نور عمق اسمان توسط مسیه در دوران رونسانس. منجمان اسمان را همچون کاشفان سطح زمین جستجو می کردند و انچه را که می یافتند فهرست و دسته بندی و مورد مطالعه قرار میدادند.
از خوشه های پروین و قلائص در افسانه های اساطیر یونان باستان بارها یاد شده است. خوشه کندوی عسل اولین بار در فهرستی که بطلمیوس تهیه کرد (دومین فهرست اجرام عمق) جای گرفت و همچنین این خوشه در 260 قبل از میلاد توسط آراتوس رصد شده است. کهکشان پرنور اندرومدا و چندین جرم دیگر توسط منجم ایرانی عبدالرحمن صوفی در فهرست صوفی جای می گیرند که او انها را ابر کوچک می نامد و همچنین متذکر می شود که این اجرام ستاره منفرد نیستند. خوشه m7 یا خوشه بطلمیوس، خوشه دوقلو و... مثال های دیگری از رصد های پیش از اختراع تلسکوپ هستند.
با اختراع تلسکوپ افق های نویی به روی منجمان گشوده شد و انها توانستند اجرام بسیار بیشتر و کمنور تری را رصد کنند. منجمان بزرگی همچون هرشل، هابل، بارنارد و... در طول فعالیت علمی خود رصد های بسیاری انجام دادند و اجرام بسیاری را کشف، دسته بندی و مطالعه کردند. در طی این دسته بندی ها فهرست های بسیاری از اجرام عمق اسمان تهیه شد که در این تاپیک قصد داریم به معرفی این فهرست ها بپردازیم.
کار دسته بندی اجرام اسمانی همچنان نیز مورد توجه است! دسته بندی کهکشان ها در پروژه هایی نظیر Galaxy zoo، دسته بندی لکه های خورشیدی , دسته بندی سحابی ها, خوشه ها, ستارگان و... همه و همه حاکی از اهمیت این موضوع در دنیای ستاره شناسی است.