نصایحی اندرباب شب رصدی!
آدمها کلا به دو دسته تقسیم می شوند:
1- آدمهای که شب رصدی رفته اند
2- آدم هایی که شب رصدی نرفته اند
اگر شما جزو دسته اول هستید حتما هر شب رصدی برای شما یک تجربه به همراه داشته است که آن را از دیگران نشنیده بودید و قبلا تجربه اش نکرده اید. چیزهایی به ظاهر پیش پاافتاده که بسیار مهمند و در شب های رصدی دیگر رعایت کردید.
حالا لطف بفرمایید و از آن چشمه گوارای تجاربتان ما را نیز بهره مند بفرمایید.
دوباره تاکید می کنم تجربه هایی که مخصوص خودتان هستند و با کشف آنها خیلی حال کرده اید!! را نقل کنید.
Moha ی سابق!
169, amasird, Amin-Mehraji, amirvedadian, Arta.kh, aseman zibast, Astronomer, aysa, celestial boy, Esmaeilpour, Hojjat Zafarkhah, javadstar76, Mahdieh. GH, milad001, Mojtaba.M, na3r, nima, planetstruck, rezash, SaBa Ho0shmanD, saiede, sasan20oo20, Setare KOchOlO, shahrzad.b.m, sky girl, skynight, tahoo, محمد مهدی محمدی, محمدرضا صادقیان, آسمون, حسین زارعی, رخساره روشنی, سیاره ی ناهید, ستاره بنیادی, شايان سليم شهشهانى, شادي شهراييني, شعری, علیرضا محمدی
دوست عزیز این یک نظر شخصیه! من که ترجیح میدم با یه گروه برم رصدنوشته اصلی توسط علیرضا محمدی
@یه نفر نمی خواد بیاد بالای کوه؟!! میتونه از پایین کوه به تماشای آسمان بپردازه! کسی که نمیخواد تا صبح بیدار بمونه میتونه بخوابه. اجباری که نیست!!
@@اگه همیشه یک صفحه قرمز شفاف(تلق) و قیچی و چسب همراه داشته باشی(چسب و تلق همش رو هم به زور 2000تومان میشه) به راحتی میتونی چراغ قرمز درست کنی!!!
به همین راحتی!
بعد 6 ماه دوری ازآوایی ها
دلم براتون تنگ شده بود
بهترین رفیق تو یه شب رصدی برای آدم تلسکوپشه. یه جای دور تک و تنها زیر یه آسمون تاریک. جایی که صحبت های کسی حواس آدمو پرت نکنه. سکوت و یک نسیم ملایم و شایدم بعضی وقت‌ها یه موسیقی خاطره‌انگیز و ملایم با صدای کم. دیدن چراغ ماشین‌های در حال عبور از یه جاده دور. اونوقته که تک تک ستاره‌های آسمون با آدم حرف میزنن؛ که این آدما واسه چی اینهمه حرص میزنن!
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
.jpg "علیرضا محمدی آواتار ها")
من نمی گم که اجباری هست که همراهمون رو با خودمون همراه کنیم تا صبح
منظورم این هست که در مناطق خطرناک (عقرب ،مار ،پرتگاه و...)بر عهده گرفتن مسئولیت یک گروه خیلی سخته
بهتره که در این مناطق تعداد کم تر باشه
من برگشتم
ولی خدای نکرده اگه یه اتفاق برای کسی که تنها رفته رصد بیافته کسی نیست که کمکش کنه مخصوصا توی کوه ها و کویرها که موبایل هم آنتن نمیده
بعد 6 ماه دوری از
دلم براتون تنگ شده بود
به همین دلیل گفتم که حداقل 2 نفر منجم همراهتون باشه
من برگشتم
درسته که بهترین رفیق تلسکوپه ولی گمون نکنم تنها بودن هم خوب باشه.راستش من که می ترسم اگه قرار باشه تک و تنها پاشم برم رصد.اونوقت همین سکوت و نسیم ملایم فضای رعب و وحشتیو واسم میسازه که دیدن چراغ ماشینای در حال عبور از یه جاده ی دور و حتی حرف زدن تک تک ستاره ها هم واسم میشن وحشتناک ترین هیولاهای عالم اونوقته که حتی m45هم نمی تونم بزنمبهترین رفیق تو یه شب رصدی برای آدم تلسکوپشه. یه جای دور تک و تنها زیر یه آسمون تاریک. جایی که صحبت های کسی حواس آدمو پرت نکنه. سکوت و یک نسیم ملایم و شایدم بعضی وقت‌ها یه موسیقی خاطره‌انگیز و ملایم با صدای کم. دیدن چراغ ماشین‌های در حال عبور از یه جاده دور. اونوقته که تک تک ستاره‌های آسمون با آدم حرف میزنن؛ که این آدما واسه چی اینهمه حرص میزنن!
وقتی دنیات متفاوت باشه دیگه زرق و برق دنیای دیگران عذابت نمی ده
خب آره ترس هم داره.درسته که بهترین رفیق تلسکوپه ولی گمون نکنم تنها بودن هم خوب باشه.راستش من که می ترسم اگه قرار باشه تک و تنها پاشم برم رصد.اونوقت همین سکوت و نسیم ملایم فضای رعب و وحشتیو واسم میسازه که دیدن چراغ ماشینای در حال عبور از یه جاده ی دور و حتی حرف زدن تک تک ستاره ها هم واسم میشن وحشتناک ترین هیولاهای عالم اونوقته که حتی m45هم نمی تونم بزنم
ممکنه حیوون وحشی چیزی به آدم حمله کنه و هزارتا چیز دیگه.
ولی اگه تجهیزات کامل رو آدم بهمراه داشته باشه دیگه ترسی در کار نیست. مثلاً یکی از چیزایی که من تو فکرشم یه جور چهاردیواری فلزی تاشو هست که آدم بره داخلش و از داخل اون رصد کنه. اینجوری دیگه حیوون وحشی یا حتی مار و عقرب به این راحتی ها نمیتونن به آدم صدمه بزنن. علاوه بر اون این کابین رصدی تا حد زیادی جلوی رطوبت و باد رو هم میگیره. ضمناً آسمون خارج شهر با اون راه شیری زیباش انقدر قشنگه که بعید میدونم آدم بترسه. مگه اینکه هوا ابری باشه.
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
و احتمالا چهار دیواری فلزی وزنی حدود 70-80 کیلو داشته باشه و فضای زیادی اشغال کنهخب آره ترس هم داره.
ممکنه حیوون وحشی چیزی به آدم حمله کنه و هزارتا چیز دیگه.
ولی اگه تجهیزات کامل رو آدم بهمراه داشته باشه دیگه ترسی در کار نیست. مثلاً یکی از چیزایی که من تو فکرشم یه جور چهاردیواری فلزی تاشو هست که آدم بره داخلش و از داخل اون رصد کنه. اینجوری دیگه حیوون وحشی یا حتی مار و عقرب به این راحتی ها نمیتونن به آدم صدمه بزنن. علاوه بر اون این کابین رصدی تا حد زیادی جلوی رطوبت و باد رو هم میگیره. ضمناً آسمون خارج شهر با اون راه شیری زیباش انقدر قشنگه که بعید میدونم آدم بترسه. مگه اینکه هوا ابری باشه.
بعد چطوری میخوای جا به جاش کنی؟!!!!
بعد 6 ماه دوری از
دلم براتون تنگ شده بود
دوستان عزیز و گرامی توجه دارین این تاپیک مثل محیط چت کردن شده؟؟
کمی رعایت لطفا
متشکرم
کمی ستاره روی صورتم بپاش
سعی میکنم شبیه کهکشان شوم
خیلی ممنون بابت تذکردوستان عزیز و گرامی توجه دارین این تاپیک مثل محیط چت کردن شده؟؟
کمی رعایت لطفا
متشکرم
آقا من یه سوال دارم؟!!
اگه یه مار دیدم باید چیکار کنم؟!!!
1-فرار با تمام سرعت
2- ایستادن بدون حرکت و خیره شدن به مار
3-کشتن مار(عمرا این راه درست باشه)
-4 گرفتن سَر مار از پشت
5- پا گذاشتن روی سر مار
6-تماس با آشنایان
7-عکس گرفتن از مار برای اشتراک در فیس بوک
8-خواندن اشهد...
9-دعا ونیایش
10-هر راهی که شما پیشنهاد بدید
11-هیچ کدام
12-همه موارد
بعد 6 ماه دوری از
دلم براتون تنگ شده بود
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
