صفحه 4 از 6 نخستنخست 123456 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 31 تا 40 , از مجموع 54

موضوع: مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Post مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها

    مقدمه


    تصور کنید روی صندلی فضاپیمایی که هزاران تن سوخت قابل انفجار در موشک خود دارد، نشسته اید و در حالی که لباس مخصوص فضایی به تن دارید ناگهان صدای غرش بلندی را شنیده و ارتعاش شدیدی را احساس می کنید.


    موتورهای اصلی نوبت به نوبت روشن شده اند و در عرض 6 ثانیه موتورهای تقویت کننده هم روشن می شوند. کابین به شدت تکان می خورد و شما از زمین بلند می شوید و در عرض 5/8 دقیقه شما در خارج از جو زمین خواهید بود. شاید ماموریت شما انتقال آب و غذا و اکسیژن به ایستگاه فضایی بین المللی یا قرار دادن یک ماهواره در مدار و یا تعمیر یک ماهواره در فضا باشد.


    پرواز با شاتل فضایی اینگونه وصف شده است. ولی به راستی شاتل فضایی چیست؟ چگونه کار می کند و چه تفاوتی با فضاپیماهای دیگر دارد؟ در این مقاله شما با دنیای جذاب شاتل های فضایی آشنا خواهید شد.

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-20082612-45-4pm04-jpg


    تاریخچه شاتل فضایی


    درانتهای ماموریت های فضایی آپولو، مقامات سازمان ناسا برنامه آینده فضایی ایالات متحده را بررسی می کردند. در آن زمان فضانوردان و تجهیزات فضایی توسط موشک های یکبار مصرف به فضا ارسال می شدند. آنها به وسیله ای مطمئن و در عین حال کم هزینه نیاز داشتند که بتوانند از آن چندین بار استفاده کنند. برای ارسال 2میلیون کیلوگرم تجهیزات و فضانورد به مدار 185تا 643 کیلومتری بالای سطح زمین،این فضاپیمای جدید نیاز به سه موتور اصلی و مخزن سوخت بیرونی و دو موشک جامد تقویت کننده و نیز سیستم مدیریت مقصد داشت. به این ترتیب ایده شاتل فضایی توسط مهندسان علوم فضایی مطرح گردید. ناسا شروع به مطالعه و طراحی شاتل فضایی کرد و بالاخره پس ازگذشت 9سال تحقیق و آزمایش روی بخشهای مختلف، پنج فروند از این ناوها را که سامانه حمل و نقل فضایی یا شاتل فضایی نامیده شدند، به خدمت گرفت. فضاپیماهای اینترپرایز، کلمبیا، چلنجر، دیسکاوری و آتلانتیس، به تدریج از اوایل دهه1980میلادی تحویل ناسا گردید. بعدها پس از انفجار چلنجر، یک فروند دیگر نیز با نام ایندیور به ناوگان فضایی ناسا افزوده شد. شاتل اینترپرایز تنها برای آموزش فضانوردان و آزمایش دستگاه های آن در شرایط پرواز زمینی به کار برده شد و هیچ گاه به فضا نرفت.


    نخستین پرواز شاتل در تاریخ 12آوریل سال1981میلادی، با شاتل کلمبیا و با خلبانی جان یانگ و رابرت کریمن با موفقیت انجام شد و بدین ترتیب شاتل های فضایی وارد عرصه برنامه های فضایی شدند.



    بخش های اصلی شاتل

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-20082612-43-1pm02-jpg

    شاتل فضایی دارای سه بخش اصلی می باشد که عبارتند از:


    1- مدارگرد (واحد مستقر کننده در مدار که سرنشینان و بار را در خود جای می دهد).


    2- دو موشک تقویت کننده با سوخت جامد (که بیش ترین نیروی پیش ران را در دو دقیقه آغازین پرواز فراهم می نماید)


    3- مخزن سوخت بیرونی (که سوخت موتورهای اصلی را با خود حمل می کند).



    مدارگرد


    مدارگرد بخش اصلی سامانه حمل و نقل فضایی را تشکیل می دهد. این بخش را معمولاً با نام شاتل می شناسیم. مدارگرد به مخزن بزرگ سوخت مایع نارنجی رنگ متصل است و از هیدروژن و اکسیژن مایع موجود در آن، برای بالا رفتن استفاده می کند.


    طول مدارگرد در حدود 37متر، عرض آن از انتهای یک بال تا انتهای بال دیگر 24متر، وزن آن 68 تن و ارتفاع آن در حالت ایستاده روی سکوی پرتاب 17متر می باشد. در بخش جلویی مدارپیما، کابین خدمه قراردارد و به طور میانگین گنجایش 7نفر و در شرایط اضطراری، 10نفر را داراست. در قسمت میانی مدارپیما، محفظه باری با ابعاد 18متر در 6/4متر تعبیه شده که بیشتر حجم بدنه را به خود اختصاص داده است که درون آن تجهیزات و بازوی میکانیکی قرار دارد و وقتی مدارپیما به مدار مورد نظر رسید، دربهای بالای بدنه باز می شوند و تجهیزات توسط بازوی میکانیکی، در مدار قرار می گیرند. در دماغه مدارپیما هم دربهای مخصوصی قرار دارند تا خدمه بتوانند از آن بیرون بیایند و خارج از مدارپیما به کارهای نصب و تعمیرات ایستگاههای فضایی و ماهواره ها بپردازند.


    بدنه مدارگرد از آلیاژ آلومینیوم ، موتورهای اصلی از آلیاژ تیتانیوم و سطح زیرین آن از سرامیک ساخته شده است.


    در قسمت دم مدارپیما، دو موتور و در دماغه آن 14 موتور جت کوچک قرار داده شده است که از این موتورها، برای قرار دادن مدارگرد در مدار نهایی و یا تغییر مکان آن از مداری به مدار دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در درون این موتورها دو مخزن هیدروژن و اکسیژن مایع قرار دارد که در نبود اکسیژن در فضا، به راحتی با هم ترکیب شده و آتش می گیرند و بدین ترتیب نیروی لازم برای جهش مدارگرد در فضا را فراهم می کنند. مدارگرد قادر است بسته به ماموریت خود، به مدت 7 یا 8روز و درشرایط اضطراری تا 14روز در مدار باقی بماند.



    موشکهای جامد تقویت کننده


    موشکهای جامد تقویت کننده، بیشترین نیرو ( حدود 71%) را برای بلند کردن شاتل فضایی از سکوی پرتاب فراهم می کنند. سوخت این موشکها، معمولاً پودر آلومینیوم (به عنوان سوخت اصلی) و پرکلرات آمونیوم (به عنوان اکسید کننده آتش زا) می باشد. موشکهای جامد آخرین بخشی هستند که پس از اجازه پرتاب روشن می شوند، چون پس از آتش گرفتن دیگر قابل خاموش کردن نیستند. ارتفاع هر یک از این موشکها 46 متر و وزن آنها همراه با سوخت به 600 تن می رسد. داخل هر یک از این موشکها، سوخت جامد، موتور احتراق، سیستم کنترل رها شدن از مدارپیما و چتر فرود(برای فرود سالم در اقیانوس و استفاده مجدد از موشکها) تعبیه شده است.



    مخزن سوخت بیرونی


    مخزن سوخت بیرونی، سوخت مایع موتورهای اصلی را در خود ذخیره دارد. ارتفاع این مخزن 48متر، وزن مخزن خالی 34تن و قطر آن 4/8متر می باشد و قادر است 2میلیون لیتر سوخت (با نسبت اکسیژن یک و هیدروژن 6واحد) را در خود نگاه دارد. سه موتور روی مدارپیما (هرکدام با ارتفاع 3/4متر و عرض 3/2متر) نصب شده اند که سوخت مخزن بیرونی را که شامل هیدروژن و اکسیژن مایع است را باهم ترکیب کرده و باقیمانده نیرو را (حدود 29%) برای بلند کردن شاتل فراهم می کند. مخزن سوخت بیرونی نارنجی رنگ، باعث پایداری شاتل در طول پرتاب است و اتصال مدارگرد و بوسترهای سوخت جامد را فراهم می آورد. این بخش تنها بخش یکبار مصرف فضاپیمای شاتل را تشکیل می دهد. زمانی که موشکهای سوخت جامد در ارتفاعی نزدیک به 45کیلومتری جدا شد، مدارگرد که هنوز با موتورهای اصلی خود در حال مصرف سوخت است، مخزن خارجی را تا ارتفاعی برابر با 113 کیلومتر بالا می برد و تنها 5/8دقیقه پس از پرتاب، این مخزن در حالی که از سوخت خالی شده است، از شاتل جدا می شود و در جو سقوط می کند و آنچه که باقی می ماند روانه اقیانوس می گردد.
    ویرایش توسط محمدرضا صادقیان : 05-14-2012 در ساعت 04:39 PM


  2. Top | #31
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 41-g

    زمان پرتاب: 4 اکتبر 1984 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 13 اکتبر 1984(مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    مدت: 8 روز و 5 ساعت و23 دقیقه و 38 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: ماموریت در مدار قرار دادن ماهواره، آزمایشات Space Imaging Radar ، نمایش سوخت گیری مجدد ماهواره
    خدمه:Robert Laurel Crippen چهل و هفت ساله ( فرمانده ) چهارمین ماموریت فضایی وی، Jon Andrew Mcbrideچهل و یک ساله ( خلبان )، Sally Kristen Ride( متخصص 1 ) سی و سه ساله، Kathryn Dwyer Sullivan ( متخصص 2 ) سی و دو ساله، David Cornell Leestma ( متخصص 3 ) سی و پنج ساله، Paul Desmond Scully-Power ( متخصص اول بخش بار ) چهل ساله ، Marc Garneau ( متخصص دوم بخش بار ) سی و پنج ساله
    تعداد دور مدار: 133
    ارتفاع مدار: 404 کیلومتر
    مسافت طی شده: 5293847 کیلومتر
    این ماموریت سیزدهمین پرواز شاتل و ششمین پرواز چالنجر بود. Marc Garneau اولین فضانورد کانادایی در این ماموریت بود. همچنین اولین ماموریت با هفت خدمه و اولین پرواز دو خدمه زن بود.
    ماهواره ERBS که برای اندازه گیری مقدار انرژی دریافت شده از خورشید توسط زمین و مقدار تشعشع بازتابانده شده طراحی شده بود توسط بازو شاتل از محفظه بار خارج و در ارتفاع 560 کیلومتری در مدار قرار گرفت. بخشی دیگری از ماموریت کار با سیستم Shutlle Imaginig Radar جهت عکسبرداری از زمین بود. در طی 3 ساعت و 27 دقیقه در حال قرار گرفته در خارج از فضاپیما در 11 اکتبر Leestma و Sullivan تکنیک سوخت گیری مجدد در مدار را تمرین کردند به این ترتیب که سوخت خطرناک هیدروزین را در دو محفظه جداگانه جابجا نمودند.
    دلیل انتخاب Crippen به عنوان فرمانده این ماموریت بررسی اثرات پروازهای فضایی با فواصل کم بود ( وی شش ماه قبل تر فرمانده ماموریت STS 41-C بود ) تا زمان آموزش کاهش یافته و در ضمن افزایش ماموریت های شاتل امکان پذیر گردد.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:15 AM

  3. 2 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #32
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-a

    زمان پرتاب: 8 نوامبر 1984 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 16 نوامبر 1984(مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    مدت: 7 روز و 23 ساعت و44 دقیقه و 56 ثانیه
    شاتل: دیسکاوری
    هدف: ماموریت در مدار قرار دادن و بازیابی ماهواره،
    خدمه:Frederick Hamilton Hauck چهل و سه ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، David Mathieson Walker چهل ساله ( خلبان )، Joseph Percival Allen( متخصص 1 ) چهل و هفت ساله، Anna Lee Tingle Fisher ( متخصص 2 ) سی و پنج ساله، Dale Allan Gardner ( متخصص 3 ) سی و شش ساله
    تعداد دور مدار:126
    ارتفاع مدار: 343 کیلومتر
    مسافت طی شده: 5293786 کیلومتر

    دو ماهواره ارتباطی Anik D2 ( کانادایی ) و SYNCOM IV-I با موفقیت در مدار قرار داده شدند. دو ماهواره Westar و Palapa که در مداری در ارتفاع 970 کیلومتری قرار داشته و قابل استفاده نبودند ابتدا توسط بخش زمینی به ارتفاع 340 کیلومتری منتقل و سپس توسط شاتل و در طی مانورهای مختلف به شاتل منتقل گردیدند. در واقع بیمه لویدز لندن بابت عدم موفقیت این دو ماهواره 270 میلیون دلار پرداخت نموده بود که 15 میلیون دلار دیگر صرف باز یابی آنها توسط شاتل نمود تا بعدا آنها را به مبلغ 90 میلیون دلار به فروش رسانده و بخشی از خسارت های خود را جبران نمایید. یکی دیگر از آزمایشات انجام شده بر روی محلولی از مخلوط های آلی بود.

    برای فروش!!! ماهواره های Wester و Palapa بعد از بازیابي
    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-satellites_for_sale-jpg


    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:15 AM

  5. 2 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  6. Top | #33
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-c

    زمان پرتاب: 24 ژانویه 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 27 ژانویه 1985(مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    مدت: 3 روز و 1 ساعت و23 دقیقه و 23 ثانیه
    شاتل: دیسکاوری
    هدف: اولین پرواز محرمانه ( نظامی ) شاتل
    خدمه:Thomas Kenneth Mattingly چهل و هشت ساله ( فرمانده ) سومین ماموریت فضایی وی، Loren James Shriver چهل ساله ( خلبان )، Ellison Shoji Onizuka( متخصص 1 ) سی و هشت ساله، James Frederick Buchli ( متخصص 2 ) سی و نه ساله، Gary Eugene Payton( متخصص 3 ) سی و شش ساله
    تعداد دور مدار:49
    ارتفاع مدار: 410 کیلومتر
    مسافت طی شده: 2010000 کیلومتر

    این ماموریت در ابتدا تحت عنوان STS-10 برای پرواز در ژانویه 1984 طراحی شده بود که نهایتا به STS 51-C تغییر نام پیدا کرد. هرچند یک ماموریت نظامی بود اما اطلاعاتی در اختیار همه قرار گرفت و یک ماهواره در مدار قرار داده شد. صد و سومین پرواز انسان به فضا و پانزدهمین ماموریت شاتل محسوب می شد.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:15 AM

  7. 2 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  8. Top | #34
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-d

    زمان پرتاب: 12 آوریل 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 19 آوریل 1985(مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    مدت: 6 روز و 23 ساعت و55 دقیقه و 23 ثانیه
    شاتل: دیسکاوری
    هدف: در مدار قرار دادن ماهواره
    خدمه:Karol Joseph Bobko چهل و هفت ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Donald Edward Williamsچهل و دو ساله ( خلبان )، Stanley David Griggs( متخصص 1 ) چهل و شش ساله، Jeffrey Alan Hoffman ( متخصص 2 ) چهل ساله، Margaret Rhea Seddon( متخصص 3 ) سی و هفت ساله، Edwin Jacob Garn ( متخصص اول بار ) پنجاه و دو ساله، Chales David Walker ( متخصص 2 بار ) سی و شش ساله
    تعداد دور مدار:110
    ارتفاع مدار: 528 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4650658 کیلومتر

    ماهواره ارتباطی TELESAT-I ( ANIk C-1 ) در مدار قرار داده شد. ماهواره SYNCOM IV-3 ( LEASAT-3 ) از شاتل خارج اما راه اندازی آن برای قرار گرفتن در مدار مورد نظر موفقیت آمیز نبود. علیرغم 3 ساعت و 10 دقیقه فعالیت در خارج از مدار گرد توسط دو نفر از خدمه، ماهواره فوق الذکر در مدار مورد نظر قرار نگرفت.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:15 AM

  9. Top | #35
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-b

    زمان پرتاب: 29 آوریل 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 6 می 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز و8 دقیقه و 46 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: برنامه تحقیقاتی Spacelab 3
    خدمه: Robert Franklyn Overmyer چهل و هشت ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Frederick Drew Gregory چهل وچهار ساله ( خلبان )، Don Leslie Lind( متخصص 1 ) پنجاه و چهار ساله، Norman Earl Thagard ( متخصص 2 ) چهل و یک ساله، William Edgar Thornton( متخصص 3 ) پنجاه و شش ساله، Taylor G. Wang ( متخصص اول بار ) چهل و چهار ساله، Lodewijk VanDen Berg ( متخصص 2 بار ) پنجاه و سه ساله
    تعداد دور مدار:111
    ارتفاع مدار: 411 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4651621 کیلومتر

    هفدهمین پرواز شاتل و هفتمین ماموریت شاتل چالنجر محسوب می شد. در ابتدا قرار بود ماموریت STS 51-E با شاتل چالنجر انجام شود که با به تعویق افتادن آن، ماموریت STS 51-B انجام شد. در ایستگاه فضایی Spacelab 3 آزمایشات در 5 رده انجام گردید: علوم مواد، علوم زیستی، مکانیک سیالات، فیزیک جو و ستاره شناسی. در Spacelab 3 پانزده مورد ازمایش باید انجام می شد که 14 مورد آن با موفقیت انجام پذیرفت. در ضمن دو میمون و 24 موش صحرایی هم در این پرواز حضور داشتند که از آنها برای مطالعاتی در زمینه سیندروم سازگاری فضایی استفاده شد.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:16 AM

  10. Top | #36
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-g

    زمان پرتاب: 17 ژوئن 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 24ژوئن 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز 1 و ساعت و 38 دقیقه و 52 ثانیه
    شاتل: دیسکاوری
    هدف: در مدار قرار دادن ماهواره
    خدمه: Daniel Chales Brandenstein چهل و دو ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Jhon Oliver Creighton چهل ودو ساله ( خلبان )، John McCreary Fabian( متخصص 1 ) چهل و سه ساله، Steven Ray Nagel ( متخصص 2 ) سی و هشت ساله، Shannon Wells Lucid( متخصص 3 ) چهل و دو ساله، Patrick Baudry ( متخصص اول بار ) سی و نه ساله ( فرانسوی )، شاهزاده Sultan Salman Abdul Aziz Al-Saud ( متخصص 2 بار ) بیست و هشت ساله ( عربستان سعودی )
    تعداد دور مدار:112
    ارتفاع مدار: 387 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4693051 کیلومتر

    این ماموریت 67 روز پس از آخرین بازگشت شاتل دیسکاوری از پرواز قبلی انجام شد که خود یک رکورد محسوب می شد. سه ماهواره Morelos ( مکزیک )، Arabsat ( عربستان سعودی ) و Telstar ( ایالات متحده ) در مدار قرار داده شد. همچنین ماهواره SPARTAN 1 ، برای رصد کهکشان راه شیری توسط اشعه X در مدار قرار گرفت. در این ماموریت آنچه که در آن زمان تحت عنوان جنگ ستارگان نام برده می شد مورد آزمون قرار گرفت به این ترتیب که: اشعه لیزری که از هاوایی به سمت شاتل گسیل شده بود توسط آئینه نصب شده در عرشه وسطی مدار گرد در دریچه ای کنار پنجره منعکس گردید. خدمه فرانسوی آزمایشات زیست پزشکی را انجام داد. این ماموریت پنجمین پرواز شاتل دیسکاوری و اولین پرواز خدمه با سه ملیت متفاوت بود.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:16 AM

  11. 2 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  12. Top | #37
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-f

    زمان پرتاب: 29 جولای 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 6 اگوست 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز و 22 ساعت و 45 دقیقه و 26 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: برنامه تحقیقی Spacelab 2،
    خدمه: Charles Gordon Fullerton چهل وهشت ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Jhon Roy Dunbard Bridges چهل ودو ساله ( خلبان )، Karl Gordon Henize( متخصص 1 ) پنجاه و هشت ساله، Franklin Story Musgrave ( متخصص 2 ) چهل و نه ساله، Anthony Wayne England( متخصص 3 ) چهل و سه ساله، Loren Wilbur Acton ( متخصص اول بار ) چهل و نه ساله، John-David Bartoe ( متخصص 2 بار ) چهل ساله.
    تعداد دور مدار:127
    ارتفاع مدار: 320 کیلومتر
    مسافت طی شده: 5284350 کیلومتر

    این ماموریت در ابتدا قرار بود در 12 جولای انجام شود که درست 3 ثانیه قبل از پرتاب به دلیل اشکال در موتور اصلی متوقف شد. 3 دقیقه و 31 ثانیه پس از صعود، یکی از دو سنسورهای حرارتی توربین از کار افتاد. 2 دقیقه و 12 ثانیه بعد دومین سنسور هم از کار افتاد و موجب از کار افتادن موتور گردید. تا آن زمان اولین مورد از کار افتادن موتور در حین پرواز بود. به نظر می رسید ماموریت با شکست روبرو شده باشد. با استفاده از موتورهای مانور مداری، چالنجر به ارتفاع پائین تر از میزان در نظر گرفته شده رسید. آزمایشات مد نظر بر روی IPS یا Instrument Pointing System ( ابزار طراحی شده برای ردیابی تا حد یک ثانیه قوسی که پس از ردیابی خورشید مشخص شد دارای مشکل است و با نصب نرم افزار های رفع مشکل گردید ) و Plasma Diagnostic Package انجام شد.
    بخشی از مدول Spacelab که تحت عنوان Igloo نامیده می شد با موفقیت در جلو سه سکو مورد نظر قرار گرفته و ادوات نصب شده آزمایشات را انجام دادند. همچنین محیط اطراف مدار گرد برای جمع آوری داده ای علمی مورد پیمایش قرار گرفت. برنامه آزمایشات علمی شامل مواردی از علوم زیستی، فیزیک پلاسما، ستاره شناسی، اختر فیزیک انرژی بالا، فیزیک خورشیدی و فیزیک اتمسفر بود. این ماموریت هشتمین پرواز شاتل چالنجر و صد و هشتمین پرواز انسان به فضا محسوب می شد.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:16 AM

  13. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  14. Top | #38
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-i

    زمان پرتاب: 27 اگوست 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا)
    زمان بازگشت: 3 سپتامبر 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز و 2 ساعت و 17 دقیقه و 42 ثانیه
    شاتل: ديسكاوري
    هدف: در مدار قرار دادن و تعمير ماهواره
    خدمه: Joseph Henry Engle پنجاه و سه ساله ( فرمانده ) دومین ماموریت فضایی وی، Richard Oswalt Covey سي و نه ساله ( خلبان )، James Douglas Van Hoften ( متخصص 1 )چهل و يك ساله، John Michael Lounge ( متخصص 2 ) سي و نه ساله، William Frederick Fisher ( متخصص 3 ) سي و نه ساله.
    تعداد دور مدار:112
    ارتفاع مدار: 448 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4698602 کیلومتر

    در ابتدا قرار بود شاتل در 24 اگوست روانه جو شود كه به دليل شرايط بد آب و هوايي به تاخير افتاد. در نوبت بعدي در 25 اگوست به دليل اشكال در كامپيوتر مدار گرد پرتاب به تاخير افتاد و سرانجام در سومين نوبت در 27 اگوست پرتاب انجام شد. سه ماهواره مخابراتي AUSSAT-I متعلق به استراليا، ASC-I متعلق به شركت ماهواره اي امريكا و SYNCOM IV-4 متعلق به گروه دفاعي در مدار قرار داده شدند. به دليل بروز مشكل در سپر حرارتي در مقابل خورشيد؛ در مدار قرار دادن از روز دوم به همان روز پرتاب منتقل شد زيرا در آن روز محفظه بار در معرض نور خورشيد نبود. در روز پنجم ماموريت تعمير Leasat IV-3 با انجام موفقيت آميز مانور اتصال، انجام گرديد. البته براي اين كار در روز پنجم 7 ساعت و 30 دقيقه و در روز بعدي 4 ساعت و 31 دقيقه راهپيمايي فضايي توسط فضانوردان انجام شد. ششمين ماموريت شاتل ديسكاوري و پنجاه و يكمين ماموريت فضايي انسان توسط امريكا محسوب مي شد.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:16 AM

  15. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  16. Top | #39
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 51-j

    زمان پرتاب: 3 اکتبر 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا)
    زمان بازگشت: 7 اکتبر 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 4 روز و 1 ساعت و 44 دقیقه و 38 ثانیه
    شاتل: آتلانتیس
    هدف: دومین ماموریت نظامی و طبقه بندی شده شاتل
    خدمه: Karol Joseph Bobko چهل و هشت ساله ( فرمانده ) سومین ماموریت فضایی وی، Ronald John Grabe چهل ساله ( خلبان )، David Carl Hilmers ( متخصص 1 ، سی و پنج ساله، Robert Lee Stewart متخصص 2 ) چهل و سه ساله، William Pailes متخصص بار ) سي و سه ساله.
    تعداد دور مدار:64
    ارتفاع مدار: 406 کیلومتر
    مسافت طی شده: 2707948 کیلومتر

    این ماموریت اولین پرواز شاتل آتلانتیس محسوب می شد. در این ماموریت دو ماهواره مخابراتی دفاعی در مدار قرار داده شد. همچنین آزمایشی که تحت عنوان Bios نامیده می شد انجام گردید که در طی آن آسیب وارده به نمونه های زیستی ( بیولوژیک ) به وسیله اشعه های کیهانی پر انرژی مورد مطالعه قرار گرفت.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:16 AM

  17. 6 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  18. Top | #40
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 61-a

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها         
    زمان پرتاب: 30 اکتبر 1985 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا)
    زمان بازگشت: 6 نوامبر 1985( پایگاه فضایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز و 44 دقیقه و 53 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: برنامه ایستگاه تحقیقاتی Spacelab D1
    خدمه: Henry Warren Hartsfield پنجاه و یک ساله ( فرمانده ) سومین ماموریت فضایی وی، Steven Ray Nagel سی و نه ساله ( خلبان )، Bonnie Jean Dunbarمتخصص 1 ، سی و شش ساله، James Frederick Buchliمتخصص 2 ) چهل ساله، Guion Stewart Blufordمتخصص 3 ) چهل و یک ساله، Ernst Willi Messerschmid متخصص 1 بار، Reinhard Furrer متخصص 2 بار چهل و چهار ساله، Wubbo Ockels متخصص 3 بار، سی و نه ساله.
    تعداد دور مدار:112
    ارتفاع مدار: 288 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4682148 کیلومتر

    در این ماموریت Spacelab در مقابل 175 میلیون دلار به صورت چارتر در اختیار آلمان غربی برای انجام 76 آزمایش علمی و انتقال دو متخصص بار قرار داده شد. اولین ماموریتی بود که به 8 فضانورد انجام گردید ( 5 امریکایی، 2 آلمانی و یک هلندی ).

    ترجمه:سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي

  19. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 4 از 6 نخستنخست 123456 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد