صفحه 2 از 6 نخستنخست 123456 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 20 , از مجموع 54

موضوع: مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Post مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها

    مقدمه


    تصور کنید روی صندلی فضاپیمایی که هزاران تن سوخت قابل انفجار در موشک خود دارد، نشسته اید و در حالی که لباس مخصوص فضایی به تن دارید ناگهان صدای غرش بلندی را شنیده و ارتعاش شدیدی را احساس می کنید.


    موتورهای اصلی نوبت به نوبت روشن شده اند و در عرض 6 ثانیه موتورهای تقویت کننده هم روشن می شوند. کابین به شدت تکان می خورد و شما از زمین بلند می شوید و در عرض 5/8 دقیقه شما در خارج از جو زمین خواهید بود. شاید ماموریت شما انتقال آب و غذا و اکسیژن به ایستگاه فضایی بین المللی یا قرار دادن یک ماهواره در مدار و یا تعمیر یک ماهواره در فضا باشد.


    پرواز با شاتل فضایی اینگونه وصف شده است. ولی به راستی شاتل فضایی چیست؟ چگونه کار می کند و چه تفاوتی با فضاپیماهای دیگر دارد؟ در این مقاله شما با دنیای جذاب شاتل های فضایی آشنا خواهید شد.

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-20082612-45-4pm04-jpg


    تاریخچه شاتل فضایی


    درانتهای ماموریت های فضایی آپولو، مقامات سازمان ناسا برنامه آینده فضایی ایالات متحده را بررسی می کردند. در آن زمان فضانوردان و تجهیزات فضایی توسط موشک های یکبار مصرف به فضا ارسال می شدند. آنها به وسیله ای مطمئن و در عین حال کم هزینه نیاز داشتند که بتوانند از آن چندین بار استفاده کنند. برای ارسال 2میلیون کیلوگرم تجهیزات و فضانورد به مدار 185تا 643 کیلومتری بالای سطح زمین،این فضاپیمای جدید نیاز به سه موتور اصلی و مخزن سوخت بیرونی و دو موشک جامد تقویت کننده و نیز سیستم مدیریت مقصد داشت. به این ترتیب ایده شاتل فضایی توسط مهندسان علوم فضایی مطرح گردید. ناسا شروع به مطالعه و طراحی شاتل فضایی کرد و بالاخره پس ازگذشت 9سال تحقیق و آزمایش روی بخشهای مختلف، پنج فروند از این ناوها را که سامانه حمل و نقل فضایی یا شاتل فضایی نامیده شدند، به خدمت گرفت. فضاپیماهای اینترپرایز، کلمبیا، چلنجر، دیسکاوری و آتلانتیس، به تدریج از اوایل دهه1980میلادی تحویل ناسا گردید. بعدها پس از انفجار چلنجر، یک فروند دیگر نیز با نام ایندیور به ناوگان فضایی ناسا افزوده شد. شاتل اینترپرایز تنها برای آموزش فضانوردان و آزمایش دستگاه های آن در شرایط پرواز زمینی به کار برده شد و هیچ گاه به فضا نرفت.


    نخستین پرواز شاتل در تاریخ 12آوریل سال1981میلادی، با شاتل کلمبیا و با خلبانی جان یانگ و رابرت کریمن با موفقیت انجام شد و بدین ترتیب شاتل های فضایی وارد عرصه برنامه های فضایی شدند.



    بخش های اصلی شاتل

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-20082612-43-1pm02-jpg

    شاتل فضایی دارای سه بخش اصلی می باشد که عبارتند از:


    1- مدارگرد (واحد مستقر کننده در مدار که سرنشینان و بار را در خود جای می دهد).


    2- دو موشک تقویت کننده با سوخت جامد (که بیش ترین نیروی پیش ران را در دو دقیقه آغازین پرواز فراهم می نماید)


    3- مخزن سوخت بیرونی (که سوخت موتورهای اصلی را با خود حمل می کند).



    مدارگرد


    مدارگرد بخش اصلی سامانه حمل و نقل فضایی را تشکیل می دهد. این بخش را معمولاً با نام شاتل می شناسیم. مدارگرد به مخزن بزرگ سوخت مایع نارنجی رنگ متصل است و از هیدروژن و اکسیژن مایع موجود در آن، برای بالا رفتن استفاده می کند.


    طول مدارگرد در حدود 37متر، عرض آن از انتهای یک بال تا انتهای بال دیگر 24متر، وزن آن 68 تن و ارتفاع آن در حالت ایستاده روی سکوی پرتاب 17متر می باشد. در بخش جلویی مدارپیما، کابین خدمه قراردارد و به طور میانگین گنجایش 7نفر و در شرایط اضطراری، 10نفر را داراست. در قسمت میانی مدارپیما، محفظه باری با ابعاد 18متر در 6/4متر تعبیه شده که بیشتر حجم بدنه را به خود اختصاص داده است که درون آن تجهیزات و بازوی میکانیکی قرار دارد و وقتی مدارپیما به مدار مورد نظر رسید، دربهای بالای بدنه باز می شوند و تجهیزات توسط بازوی میکانیکی، در مدار قرار می گیرند. در دماغه مدارپیما هم دربهای مخصوصی قرار دارند تا خدمه بتوانند از آن بیرون بیایند و خارج از مدارپیما به کارهای نصب و تعمیرات ایستگاههای فضایی و ماهواره ها بپردازند.


    بدنه مدارگرد از آلیاژ آلومینیوم ، موتورهای اصلی از آلیاژ تیتانیوم و سطح زیرین آن از سرامیک ساخته شده است.


    در قسمت دم مدارپیما، دو موتور و در دماغه آن 14 موتور جت کوچک قرار داده شده است که از این موتورها، برای قرار دادن مدارگرد در مدار نهایی و یا تغییر مکان آن از مداری به مدار دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در درون این موتورها دو مخزن هیدروژن و اکسیژن مایع قرار دارد که در نبود اکسیژن در فضا، به راحتی با هم ترکیب شده و آتش می گیرند و بدین ترتیب نیروی لازم برای جهش مدارگرد در فضا را فراهم می کنند. مدارگرد قادر است بسته به ماموریت خود، به مدت 7 یا 8روز و درشرایط اضطراری تا 14روز در مدار باقی بماند.



    موشکهای جامد تقویت کننده


    موشکهای جامد تقویت کننده، بیشترین نیرو ( حدود 71%) را برای بلند کردن شاتل فضایی از سکوی پرتاب فراهم می کنند. سوخت این موشکها، معمولاً پودر آلومینیوم (به عنوان سوخت اصلی) و پرکلرات آمونیوم (به عنوان اکسید کننده آتش زا) می باشد. موشکهای جامد آخرین بخشی هستند که پس از اجازه پرتاب روشن می شوند، چون پس از آتش گرفتن دیگر قابل خاموش کردن نیستند. ارتفاع هر یک از این موشکها 46 متر و وزن آنها همراه با سوخت به 600 تن می رسد. داخل هر یک از این موشکها، سوخت جامد، موتور احتراق، سیستم کنترل رها شدن از مدارپیما و چتر فرود(برای فرود سالم در اقیانوس و استفاده مجدد از موشکها) تعبیه شده است.



    مخزن سوخت بیرونی


    مخزن سوخت بیرونی، سوخت مایع موتورهای اصلی را در خود ذخیره دارد. ارتفاع این مخزن 48متر، وزن مخزن خالی 34تن و قطر آن 4/8متر می باشد و قادر است 2میلیون لیتر سوخت (با نسبت اکسیژن یک و هیدروژن 6واحد) را در خود نگاه دارد. سه موتور روی مدارپیما (هرکدام با ارتفاع 3/4متر و عرض 3/2متر) نصب شده اند که سوخت مخزن بیرونی را که شامل هیدروژن و اکسیژن مایع است را باهم ترکیب کرده و باقیمانده نیرو را (حدود 29%) برای بلند کردن شاتل فراهم می کند. مخزن سوخت بیرونی نارنجی رنگ، باعث پایداری شاتل در طول پرتاب است و اتصال مدارگرد و بوسترهای سوخت جامد را فراهم می آورد. این بخش تنها بخش یکبار مصرف فضاپیمای شاتل را تشکیل می دهد. زمانی که موشکهای سوخت جامد در ارتفاعی نزدیک به 45کیلومتری جدا شد، مدارگرد که هنوز با موتورهای اصلی خود در حال مصرف سوخت است، مخزن خارجی را تا ارتفاعی برابر با 113 کیلومتر بالا می برد و تنها 5/8دقیقه پس از پرتاب، این مخزن در حالی که از سوخت خالی شده است، از شاتل جدا می شود و در جو سقوط می کند و آنچه که باقی می ماند روانه اقیانوس می گردد.
    ویرایش توسط محمدرضا صادقیان : 05-14-2012 در ساعت 04:39 PM


  2. Top | #11
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-4

    زمان پرتاب: 27 ژوئن 1982 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 4 جولای 1982( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 7 روز و 1 ساعت و 9 دقیقه و 31 ثانیه
    شاتل: کلمبیا
    هدف: چهارمین و آخرین پرواز آزمایشی مداری
    خدمه: Thomas Kenneth Mattingly چهل و شش ساله ( فرمانده ) ، Henry Warren Hartsfield چهل وهشت ساله ( خلبان )
    تعداد دور مدار: 113
    ارتفاع مدار: 365 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4700000 کیلومتر
    سرعت فرود: 374 کیلومتر در ساعت
    اولین ماموریت شاتل بود که طبق برنامه ریزی انجام شده و به موقع پرتاب شد. برای اولین بار در محفظه بار وسایل آزمایشی تهیه شده توسط دانشگاه ایالتی یوتا قرار داده شد. همچنین محموله سری ( طبقه بندی شده ) نیرو هوایی امریکا حمل گردید. در عرشه وسطی شاتل برخی ازمایشات انجام گردید. دو آزمایش پزشکی طراحی شده توسط خدمه بر روی خودشان انجام گرفت. توسط بازو شاتل وسیله ای که اندازه گیر آلوده گی محیط نامیده می شد برای اندازه گیری اطلاعاتی از گازها و ذرات رها شده توسط مدار گرد در طی پرواز در خارج از شاتل قرار داده شد. در هنگامی که شاتل جهت پرتاب بر روی سکو بود مقداری آب باران در چندین سرامیک محافظ رسوخ نموده بود که برای جلوگیری از صدمه دیدن سرامیک ها به دلیل یخزدگی، در مدار منطقه مورد نظر یه سمت خورشید چرخید تا آب موجود بخار شود.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:12 AM

  3. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #12
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-5

    زمان پرتاب: 11 نوامبر 1982 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 16 نوامبر 1982( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 5 روز و 2 ساعت و 14 دقیقه و 26 ثانیه
    شاتل: کلمبیا
    هدف: اولین ماموریت عملیاتی شاتل، اولین ماموریت تجاری شاتل ( در مدار قرار دادن دو ماهواره )
    خدمه: Vance DeVoe Brand پنجاه و یک ساله ( فرمانده ) ، Robert Franklyn Overmyer چهل و شش ساله ( خلبان )، Joseph Perciva Allen ( متخصص 1 ) چهل و پنج ساله، William Benjamin Lenoir ( متخصص 2 ) چهل و سه ساله
    تعداد دور مدار: 81
    ارتفاع مدار: 341 کیلومتر
    مسافت طی شده: 3397082 کیلومتر

    دو ماهواره ارتباطی SBS-3 و Anik C3 را در مدار قرار داد. اولین طرح راهپیمایی طراحی شده در ابتدا به دلیل بیماری Lenoir به تعویق افتاد و سپس به دلیل مشکلات ایجاد شده در لباس های مربوط به راهپیمایی، انجام نگردید. این ماموریت تجاری 12 میلیون دلار سود برای ناسا داشت.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:12 AM

  5. 4 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  6. Top | #13
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-6

    زمان پرتاب: 4 آوریل 1983 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 9 آوریل 1983( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 5 روز و 23 دقیقه و 42 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: اولین پرواز شاتل چالنچر، اولین فعالیت فضانوردان در خارج از شاتل ( EVA ) ، اولین کاربری TDRS سیستم ردیابی و رله داده ای ماهواره
    خدمه: Paul Joseph Weitz پنجاه ساله ( فرمانده ) ، Karol Joseph Bobko چهل و پنج ساله ( خلبان )، Franklin Story Musgrave ( متخصص 1 ) چهل وهفت ساله، Donald Herod Peterson ( متخصص 2 ) چهل و نه ساله
    تعداد دور مدار: 81
    ارتفاع مدار: 330 کیلومتر
    مسافت طی شده: 3370437 کیلومتر

    پرتاب در ابتدا برای 27 ژانویه 1983 در نظر گرفته شده بود که به دلیل مشکل در موتور به تعویق افتاد. اولین ایستگاه ارتباطی 100 میلیون دلاری ناسا در فضا ( TDRS ) در مدار قرار داده شد. Peterson و Musgrave اولین راه پیمایی فضایی در کنار شاتل ( EVA ) را به مدت 4 ساعت و 17 دقیقه انجام داده و تست های مختلفی را در محفظه بار انجام دادند. در واقع اولین راه پیمایی توسط امریکا بعد از راهپیمایی Skylab 4 در9 سال قبل تر بود.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:12 AM

  7. 4 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  8. Top | #14
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-7

    زمان پرتاب: 18 ژوئن 1983 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 24 ژوئن 1983( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 6 روز و 2 ساعت و 23 دقیقه و 59 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: ماموریت تجاری قرار داد ماهواره در مدار، تحقیقات پزشکی سازگاری در فضا
    خدمه:Robert Laurel Crippen چهل و پنج ساله ( فرمانده ) ، Ferderick Rick Hamilton Hauckچهل و دو ساله ( خلبان )، John McCreary Fabian ( متخصص 1 ) چهل وچهار ساله، Sally Kristen Ride( متخصص 2 ) سی و دو ساله، Norman Earl Thagard ( متخصص 3 ) سی و نه ساله
    تعداد دور مدار: 97
    ارتفاع مدار: 296 تا 315 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4072553 کیلومتر

    اولین پرواز زن امریکایی در این پرواز اتفاق افتاد همچنین بیشترین تعداد خدمه در یک مدار گرد تا آن زمان بود. دو ماهواره ارتباطی Anik C-2 کانادا و Palapa B-I اندونزی در طی دو روز اول ماموریت با موفقیت در مدار قرار داده شد. SPAS-I ( Shutuel Pallet Satellite ) در این ماموریت توسط شاتل حمل گردید. SPAS-I منجصر به فرد بوده و برای عمل کردن توسط RMS به عنوان یک ماهواره مستقل طراحی شده بود. چندین ابزار برای آزمایش در آن قرار داده شده بود و برای چندین ساعت در کنار چلنجر پرواز نمود و بعدا توسط RMS مجددا در محفظه بار شاتل قرار داده شد. قرار بود برای اولین بار فرود در مرکز فضایی کندی انجام گردد که به دلیل شرایط آب و هوایی در پایگاه ادواردز انجام گردید. در طی حرکت در مدار پنجره شاتل توسط موار ریز موجود در فضا صدمه دید.


    صدمه به پنجره
    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-482px-space_debris_impact_on_space_shuttle_window-jpg

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:13 AM

  9. 4 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  10. Top | #15
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-8


    زمان پرتاب: 30 اگوست 1983 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 5 سپتامبر 1983( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 6 روز و 1 ساعت و 8 دقیقه و 43 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: ماموریت تجاری قرار داد ماهواره در مدار، ارزیابی سیستم RMS ، تحقیقات پزشکی سازگاری در فضا
    خدمه:Richard Harrison Truly چهل و پنج ساله ( فرمانده ) ، Daniel Charles Brandenstein چهل ساله ( خلبان )، Dale Allan Gardner ( متخصص 1 ) سی و چهار ساله، Guion Stewart Blluford( متخصص 2 ) چهل ساله، William Edgar Thornton ( متخصص 3 ) پنجاه و چهار ساله
    تعداد دور مدار: 98
    ارتفاع مدار: 354 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4046660 کیلومتر

    در این ماموریت ماهواره هندی Insat 1A در مدار قرار گرفت. سیستم RMS در جابجایی بار های سنگین و در موقعیت های گوناگون مورد ارزیابی قرار گرفت. در این ماموریت چالنچر استفاده از ماهواره TDRS-1 را برای ارتباط با مرکز کنترل مورد ارزیابی قرار داده و اولین کنفرانس مطبوعاتی در حین پرواز و پوشش عالی تلویزیونی انجام پذیرفت. مسن ترین فرد در فضا دکتر تورنتون که در آخرین مراحل به STS-8 افزوده شده بود مطالعاتی را در زمینه بیماری های فضایی انجام داد. در مجموع خدمه، تمامی 54 طرح آزمایشی در طی پرواز را با موفقیت کامل نمودند.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:13 AM

  11. 6 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  12. Top | #16
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts-9

    زمان پرتاب: 28 نوامبر 1983 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 8 دسامبر 1983( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا )
    مدت: 10 روز و 7 ساعت و 47 دقیقه و 23 ثانیه
    شاتل: کلمبیا
    هدف: اولین پرواز آزمایشگاه فضایی ( Spacelab ) ساخت اروپا
    خدمه:John Watts Young پنجاه و سه ساله ( فرمانده ) با تجربه 6 ماموریت فضایی قبلی، Brewster Hopkinson Shaw سی و هشت ساله ( خلبان )، Owen Kay Garriott ( متخصص 1 ) پنجاه و سه ساله، Robert Allan Ridley Parker ( متخصص 2 ) چهل و شش ساله، Ulf Merbold ( متخصص 1 بخش بار) چهل و دو ساله ، Byron Kurt Lichtenberg ( منخصص 2 بخش بار ) سی و پنج ساله
    تعداد دور مدار: 167
    ارتفاع مدار: 286 کیلومتر
    مسافت طی شده: 6913504 کیلومتر

    در طی این ماموریت Spacelab که به ارزش 850 میلیون دلار ساخته شده بود تحقیقات پبچیده علمی در فضا و در آن انجام پذیرفت. خدمه به دو تیم دو نفره تقسیم و هر تیم به مدت 12 ساعت مشغول فعالیت بودند. بعلاوه 72 آزمایش علمی جداگانه دیگر در زمینه های ستاره شناسی، فیزیک، فیزیک جو، علوم زیستی، علوم مواد و فیزیک و تکنولوژی پلاسما انجام شد. در این ماموریت بیشترین خدمه تا آن زمان و بیشترین حضور شاتل در مدار تا آن زمان ثبت گردید. اولین پرواز یک فضانورد آلمانی با شاتل نیز انجام پذیرفت.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:13 AM

  13. 5 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  14. Top | #17
    کاربر ممتاز
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Jan 2011
    شماره عضویت
    455
    نوشته ها
    151
    تشکر
    541
    تشکر شده 143 بار در 21 ارسال

    سلام
    یه سوال برام بیش اومده اما نخندین ! زمانی که فضانوردا تو ایستگاه فضایین دقیقا شاتل در چه وضعیتیه ؟ به ایستگاه فضایی متصل میشه؟
    امضای ایشان
    حضور هيچكس در زندگي ما اتفاقي نيست . خداوند در هر حضور رازي را پنهان كرده براي كمال ما

  15. کاربر مقابل از saiede عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است:


  16. Top | #18
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    سلام!
    اگر منظورتون زماني هست كه شاتل هم در فضاست بله به صورت زير متصل ميشن
    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-shuttle-iss-jpg

    اما شاتل بيش از 7الي 10 روز در كنار iss نيست و بعد از اون به زمين برميگرده و افراد در ايستگاه تا مدت 6 ماه هم حضور دارند.

  17. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  18. Top | #19
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 41-b

    زمان پرتاب: 3 فوریه 1984 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 11 فوریه 1984(مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    مدت: 7 روز و 23 ساعت و 15 دقیقه و 55 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: ماموریت در مدار قرار دادن ماهواره، اولین آزمون Manned Manoeuvring Unit ( MMU )
    خدمه:Vance DeVoe Brand پنجاه و دو ساله ( فرمانده ) سومین ماموریت فضایی وی، Robert Lee Gibson سی و هفت ساله ( خلبان )، Ronald Erwin McNair ( متخصص 1 ) سی و سه ساله، Robert Lee Stewart ( متخصص 2 ) چهل و یک ساله، Bruce II McCadless ( متخصص 3 ) چهل و شش ساله
    تعداد دور مدار: 128
    ارتفاع مدار: 350 کیلومتر
    مسافت طی شده: 5329150 کیلومتر

    این ماموریت در ابتدا STS-11 نام گذاری شده بود اما هنگامی که ماموریت STS-10 ، یک پرواز نظامی، به تاخیر افتاد و بنا بر انجام ماموریت STS-11 گردید، NASA نحوه نام گذاری را تغییر داد. در STS 41-B عدد 4 بیانگر سال مالی 1984، عدد 1 بیانگر سایت پرتاب مرکز فضایی کندی ( عدد 2 برای پایگاه هوایی واندن برگ در کالیفرنیا تعریف شده بود ) و حرف B بیانگر دومین پرواز در سال 1984 بود. به این ترتیب گاهی اوقات ماموریت STS-9 با نام STS 41-A هم نامیده می شود.
    دو ماهواره Western Union ( WESTAR) و ماهواره اندونزیایی Palapa B-2 را در مدار قرار داده شد.
    در روز چهارم ماموریت اولین راه پیمایی فضایی بدون اتصال به شاتل Manned Maneuvering Unit انجام پذیرفت. McCandless، اولین انسان ماهواره زمین، در فاصله 98 متری مدار گرد قرار گرفت. وی با سیستم MMU همانند یک هلی کوپتر و با سرعت 25 ماخ پرواز می کرد. بعد از وی Stewart هم همین تجربه را انجام داد و در مجموع 4 ساعت و 42 و دقیقه توسط MMU راه پیمایی نمودند. اولین بازگشت و فرود توسط شاتل در مرکز فضایی کندی انجام گردید.
    این ماموریت نود پنجمین پرواز انسان به فضا، چهارمین پرواز چالنجر، دهمین پرواز شاتل و اولین راهپیمایی مستقل انسان در فضا بود.

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-600px-astronaut-eva-jpg مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها-600px-evation_-_gpn-2000-001087-jpg

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:14 AM

  19. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  20. Top | #20
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال نقره كشوري المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    251
    نوشته ها
    640
    تشکر
    8,088
    تشکر شده 5,531 بار در 622 ارسال

    Sts 41-c

    مروری بر ساختمان وتاریخچه شاتل ها         
    زمان پرتاب: 6 آوریل 1984 ( مرکز فضایی کندی، فلوریدا )
    زمان بازگشت: 13 آوریل 1984( پایگاه هوایی ادواردز، کالیفرنیا)
    مدت: 6 روز و 23 ساعت و 40 دقیقه و 7 ثانیه
    شاتل: چالنجر
    هدف: تعمیر و در مدار قرار دادن دوباره Solar Max، در مدار قرار دادن Long Duration Exposure Facility ( LDEF )
    خدمه:Robert Laurel Crippen چهل و شش ساله ( فرمانده ) سومین ماموریت فضایی وی، Francis Richard Scobee چهل و چهار ساله ( خلبان )، Terry Jonathan Hart ( متخصص 1 ) سی و هفت ساله، George Driver Nelson ( متخصص 2 ) سی و سه ساله، James Douglas Van Hoften ( متخصص 3 ) سی و نه ساله
    تعداد دور مدار: 108
    ارتفاع مدار: 580 کیلومتر
    مسافت طی شده: 4620000 کیلومتر


    Solar Maximum Mission یا Solar Max ماهواره علمی بود که در سال 1980 پرتاب شده بود و دچار مشکلاتی در برخی فیوزها و مشکلاتی دیگز عملا آن را غیر استفاده نموده بود که تعمیر گردید. برای این ماموریت شاتل به ارتفاع 560 کیلومتری رفت. شاتل در فاصله 54 متری محل ماموریت برای تعمیر ماهواره بود و George Nelson با پوشیدن سیستم MMU از چالنجر پرواز نمود و توسط T-pad به ماهواره Solar Max در حال اتصال بود که به خوبی انجام نشد و وی سعی نمود که پانل های خورشیدی را نگهدارد. Solar Max از کنترل خارج و به نظر می رسید ماموریت با شکست مواجه شده باشد. پانل های خورشیدی از سمت خورشید تغییر جهت داده و ماهواره منبع قدرت خود را از دست داد. اما مهندسین زمینی دوباره آن را تحت کنترل درآوردند. به این ترتیب ماموریت شاتل یک روز تمدید و در روز بعد ماموریت با موفقیت انجام شد. LDEF یک محفظه سیلندری شکل 12 وجهی به قطر 4.3 متر و طول 9.1 متر و وزن 9700 کیلوگرم بود. 57 آزمایش های طراحی شده توسط ایالات متحده، کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایرلند، هلند، سوئیس و بریتانیا در این محموله انجام گردید.

    ترجمه: سايت مرجع هوانوردي و هوافضاي پارسي
    ویرایش توسط Astronomer : 08-15-2011 در ساعت 12:14 AM

  21. 3 کاربر مقابل از Astronomer عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 2 از 6 نخستنخست 123456 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد