بعد از نقد هایی که دوستان در این تاپیک قرار دادند جای نقد های نجومی خالی به نظر میرسید.
اولین نقد نجومی که من در این تاپیک قرار میدهم اختصاص دارد به:
نقدی بر عکس های منتشر شده از خورشید گرفتگی 11 مرداد87
در ابتدای نقد فرد نقاد به موقعیت جغرافیایی پدیده میپردازد که این مورد با نقد های هنری متفاوت است.
خورشید گرفتگی روز 11 مرداد در بخش کوچکی از شمال کانادا و جزایر شمالی آن ، شمال گرینلند ، شمال و نواحی مرکزی روسیه ، غرب مغولستان و نواحی مرکزی چین به صورت کلی دیده شد.
هم چنین این خورشید گرفتگی در شمال کانادا ، اروپا به جز بخشی از جنوب آن و آسیا به جز بخش کوچکی از جنوبغرب و شرق آن به صورت جزئی دیده شد .
در شهر تهران گرفتگی در ساعت 14 و 34 دقیقه آغاز شد و در ساعت 15 و 33 دقیقه به حداکثر رسید که در این حالت ماه تقریباً 25 درصد از سطح قرص خورشید را پوشاند.
این گرفتگی در ساعت 16 و 28 دقیقه در تهران خاتمه یافت.
مقایسه زمان و میزان خورشیدگرفتگی قابل رویت در 30 مرکز استان نشان داد که حداقل میزان پوشیدگی خورشید در بوشهر با 12 درصد و حداکثر این میزان در مشهد با 40 درصد گرفتگی بوده است.
خورشید گرفتگی در مناطق شمال شرقی ایران در مقایسه با دیگر مناطق کشور طولانی تر بود و بخش وسیعتری از قرص خورشید پوشیده شد.
حال به بدنه ی اصلی نقد میرسیم.
هدف نقاد که در پایان نقد نیز بیان شده است ، تحلیلی بر عکس های خبرگزاری های مختلف از پدیده مذکور است.
در این مطلب برخی عکسهای منتشر شده در خبرگزاری های داخلی را با هدف بررسی و شناخت نقاط قوت و ضعف خود ؛ بازبینی مختصری می کنیم .
7 عکسی که خبرگزاری مهر از این رخداد منتشر کرد ، تصاویری بود که عکاس( ناشناس) می توانست به خاطر وجود ابر در آسمان تصاویر زیبا تری خلق کند ولی رعایت نکردن چند نکته ی ساده باعث شد از ارزش این عکس ها کمی کاسته شود:
یکی از این نکات عدم استفاده از تراز سفیدی (White Balance) یکسان برای تمام عکس ها بود به نحوی که در هر یک از عکسها خورشید به یک رنگ بود عکس اول کمی سبز عکس دوم کمی زردعکس سوم متمایل به سفیدی و …
یکی دیگر از این نکات ساده تمیز نکردن CCD دوربین قبل از عکاسی بود. همان طور که می دانیم با تنگشدن دریچه ی دیافراگم عمق میدان بیشتری خواهیم داشت به طوری که لکه ها و پرز های روی CCD هم به راحتی نمایان خواهند شد. در عکس سوم چند نمونه از این لکه ها و پرزها کاملاً مشخص است.
عکس های خبرگزاری فارس علی رغم تلاش عکاس جوان آن( جواد مقیمی ) برای ثبت و انتشار این پدیده ی زیبا تصاویری بود که از جذابیت و تنوع زیادی برخوردار نبود. این 7 عکس در واقع می تواند یک عکس باشد با هفت برش(Crop) مختلف که با افزودن بیش از حد تضاد (Contrast) از واقعیت کمی دور شده است. نویز بیش از حد هم که به طور قطع نمی تواند مربوط به حساسیت(ISO )بالا باشد چون زیر نور خورشید عکاسی کردن نیازی به حساسیت بالا ندارد و قطعاً به افزایش بیش از حد معمول کنتراست مربوط می شود.
14 عکس ایسنا عکس هایی بود که بیشتر به حواشی امر پرداخته بود تا به اصل موضوع . یعنی عکاس (نگارنده ی این مطلب) دوربین خود را از آسمان که در آن لحظه کانون توجه بود به سمت زمین پایین آورده بود و بیشتر از رصد این پدیده توسط مردم عکاسی کرده بود و در کنار آن 2 عکس هم( در واقع یک عکس با 2 برش) از خورشید گرفتگی جزیی گرفته بود.
مقایسه ی عکس هایی که در ایران منتشر شده بود نسبت به عکس هایی از عکاسان دیگر در کشور های مختلف نشان از مهجور بودن این شاخه از عکاسی (عکاسی نجومی) در ایران دارد که به طبع آن تعداد عکاسان خوب نجومی در ایران به زحمت به شمار انگشتان یک دست می رسد.
در پایان از تمام دوستان عکاس خوبم که با تلاش خود سهمی در آشنایی مردم با این پدیده ی شگفت انگیز داشتند سپاس گذارم.
به امید اینکه عکاسان ایرانی با عکاسی نجومی آشتی کنند.
منبع
=============================
خب دوستان
این نقاد ، نقد خود را با جمله ی "به امید اینکه عکاسان ایرانی با عکاسی نجومی آشتی کنند." به پایان رسانده است.
و همچنین در چند خط بالا تر عکس های منتشر شده در داخل را با خارج از کشور مقایسه کرد که از نظر من جنبه ی انصاف را رعایت نکرده است چرا که در فروم خود ما در تنها 2 سال بعد تعداد زیادی عکس از خورشید گرفتگی 14 دی 89 منتشر شد که هم از نظر علمی و هم از نظر زیبایی شناختی دارای ارزش فراوانی بودند و این مطلب در مورد سایت های دیگر نجومی نیز صادق است. این عکسان به طور حتم در طی این 2سال پرورش نیافته اند و قبل از اون هم بوده اند.
اینجا یک سوال پیش می آید که آیا استفاده نکردن خبرگزاری ها از عکس های خوب عکاسان ایرانی بیانگر پایین بودن سطح عکاسی نجومی ایران است؟!
در پایان دعوت میکنم به تاپیک
خورشید ، گرفت سری بزنید و عکس های خوب منجمان ایرانی را مشاهده بفرمایید.