صفحه 6 از 16 نخستنخست ... 2345678910 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 51 تا 60 , از مجموع 151

موضوع: انفجار بزرگ

  1. Top | #1
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    Post انفجار بزرگ

    آغاز ِ کیهان ِ مادی همواره سوال بسیاری از دانشمندان در تمام ِ دوران بوده است.

    شواهد بسیار محکم و غیر قابل انکاری وجود دارند که بیان می کنند جهان ِ ما گذشته ای بسیار فشرده و داغ داشته و بعد از این گذشته ی ِ داغ، با رویدادی شبیه به یک انفجار، محتویات جهان بیرون جهیده و جهان ِ بزرگ و منبسط شونده ی ِ امروزی را پدید آورده است.



    نظریه ای که این انفجار را توصیف می کند و جزئیات ِ تحول ِ کیهان از آن روزهای ِ داغ تا کنون را شرح می دهد نظریه ی ِ انفجار بزرگ می نامند. نفس ِ این انفجار و گذشته ی ِ داغ تقریبا برای ِ همه پذیرفته شده است و آنچه در آن اختلاف وجود دارد جزئیات ِ این نظریه و نحوه ی ِ بیان ِ فیزیکی ِ این رویداد است.



    هدف از ایجاد این تاپیک، بررسی ِ این پدیده ی ِ اسرار آمیز و اتفاقات مربوط به آن است



    اما ابتدا با سوالی تاپیک را آغاز می کنیم، لطفا به پست بعد و بعد تر توجه کنید!
    ـــــــــــــــ

    و طبق معمول از زدن ِ پستهای ِ کپی پیست شده و طولانی به شدت خودداری کنید! لطفا


  2. Top | #51
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    خب تو این فاصله رفتم یکم تحقیق کردم.
    متن زیر رو از ویکی کش رفتم. فک کنم در مورد پارادوکس اولبرس حق با من باشه:

    In a universe that exists for a finite amount of time, only the light of finitely many stars has had a chance to reach us yet, and the paradox is resolved. Additionally, in an expanding universe distant objects recede from us, which causes the light emanating from them to be redshifted and diminished in brightness.
    همونطور که تو این متن گفته شده بدلیل تورم فضا فوتون‌های دوردست ضعیف شده و از بین میرن.

    البته در مورد کش اومدن امواج الکترومغناطیس انگاری حق با شما بوده. البته تو ویکی خیلی پراکنده توضیح داه بود خوب نفهمیدم. اگه یکم بیشتر برام توضیح بدین ممنون میشم.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  3. 8 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #52
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط mohsen4465 نمایش پست ها
    اگه تورم فضا رو هم در نظر بگیریم ما میتونیم خیلی دورتر از سن جهان رو مشاهده کنیم. برای مثال تابش پس زمینه کیهان حدود همون 13.7 میلیارد سال عمر داره اما بخاطر تورم فضا فاصلش در حال حاضر از ما حدود 46 میلیارد سال نوریه.

    ضمناً نگفتید چرا از مورد 1 و 2 نتیجه‌ای که گفتم حاصل نمیشه. خب حاصل میشه دیگه!
    اِ مباحث زیاد بود یادم رفت بگم

    نتیجه گیری ِ 3 می گه «جهان، اگر انرژی ِ تاریک نباشه دچار ِ پیش بینی ِ پارادکس ِ اولبرس میشه» که اشتباهه! اگر انرژی ِ کیهان مثبت یا صفر باشه، چه انرژی ِ تاریک باشه و چه نباشه، جهان تا ابد منبسط میشه و ما هرگز کباب نمیشیم انرژی ِ کیهان یکی از شرایط ِ اولیه ی ِ کیهان حساب میشه که باید مشاهده بشه و نمیشه پیش بینی کردش!

    فکر کنم منظورم رو متوجه نشدید. من خواستم بگم که انرژی تاریک فوتونی رو که میخواد از بینهایت بسمت ما بیاد رو بسمت بیرون هل میده و در نتیجه حتی اگه جهان رو بینهایت فرض کنیم اونوقت حتی در زمان بینهایت هم کارمون به کباب شدن نمیکشه. چون انرژی تاریک ازمون محافظت میکنه.
    انرژی ِ تاریک چیه؟

    این سوالی هست که هیچ کس جوابش رو نمی دونه! بنا بر این نمی تونیم بگیم انرژی ِ تاریک کاری که شما بهش نسبت می دید (هل دادن ِ فوتون) رو انجام می ده. انرژی ِ تاریک در حال ِ حاضر در فرمول بندی های ِ کیهان شناسی به صورت ِ یک خمیدگی ِ ثابت در جهان، وارد ِ معادلات ِ کیهانشناسی میشه و هیچ کس هیچ چیزی راجع بهش نمی دونه! تعبیر ِ صحیح ترش یک چگالی ِ انرژی ِ ثابت در فضاست، چگالی ِ انرژی ِ ثابت در فضا تغییری در انرژی ِ فوتون ایجاد نمی کنه بنا بر این در مدل ِ استاندارد ِ کیهانشناسی، انرژی ِ تاریک به خودی ِ خود تاثیری در انرژی ِ فوتون نداره بلکه این انبساط ِ جهان هستش که فرکانس و انرژی ِ فوتون رو جا به جا می کنه



    بله این مشکلیه که با تصور بینهایت بودن جهان بوجود میاد. اما از طرف دیگه خود فرضیه بیگ بنگ هم یکسری مشکلاتی داره. من بشخصه فکر میکنم هر موقع علم پشت یک سد که جلوی پیشرفت اونو گرفت گیر کرد این نشونه اییه برای غلط بودن اون مدل. مثل مدل زمین مرکز که بعضی چیزها رو نتونست توجیه کنه و برداشته شد. بیگ بنگ فرضیه‌ای بسیار قویه و نمیشه به این راحتی انکارش کرد. خود من هم انکارش نمیکنم. فقط خواستم بگم که با تغییر دادن مدل بعضی از موارد گنگ (مثل فضای خارج از جهان) رو میشه قابل درک کرد. مطمئناً با تغییر مدل با چالش‌های زیادی مواجه میشیم اما خب باید بشینیم و حلش کنیم. این قضیه بینهایت بودن جهان رو همینجوری برای بحث بیشتر مطرح کردم. یه وقت تصور نشه میخوام با بیگ بنگ مخالفت کنم. فعلاً شواهد انقدر قویه که بینگ بنگ رو تبدیل به یک نظریه کرده.
    مقایسه ی ِ مدل ِ بیگ بنگ با مدل ِ مرکزیت ِ زمین کار ِ جالبی نیست، ببینید بعضی وقتها بعضی مدل ها ناقص هستند اما غلط نیستند، مثلا شما می تونید به این جمله که می گم به عنوان ِ یک مدل ِ ناقص ولی ناغلط نگاه کنید:
    «زمین کروی است!»
    مشخصا زمین کاملا کروی نیست، این مدل مشکالتی داره اما کاملا غلط هم نیست، با دقت ِ بهتر از 5 درصد زمین واقعا کروی هستش.

    حالا انفجار ِ بزرگ هم همینه، درسته مشکلاتی داره اما حقایقی هم داره: حقیقتی که انفجار ِ بزرگ در بر داره اینه که جهان در حال ِ تحول هستش و نمی تونه پایدار و بینهایت باشه، اگر در حال ِ تحول باشه نه از نظر ِ زمانی و نه از نظر ِ ابعادی نمی تونه بی نهایت باشه. از طرفی شواهد ِ بسیار بسیار قوی هم وجود داره که قابل انکار نیستند، مثل ِ برازش ِ دقیق ِ منحنی ِ پلانک روی ِ تابش ِ کیهانی، پیش بینی ِ دقیق ِ فراوانی ِ عناصر و کلی چیز ِ دیگه، درسته مشکلاتی داره اما حقایقی هم داره

    بعید میدونم چنین چیزی واقعیت داشته باشه چون در این صورت نه فقط امواج بلکه همه چیز میبایستی کش بیان. با اجازه از آقا احسان من منبع میخوام. میخوام قبل از قبول کردن حرفتون مطمئن شم.
    در مورد ِ خاص ِ افزایش ِ طول ِ فوتون به خاطر ِ کش اومدن ِ فضا، اثباتی وجود نداره! میشه هم به صورت ماخی (نفی ِ وجود ِ موجودیتی مستقل به اسم ِ فضا) هم به صورت ِ نسبیت ِ عامی (نسبت دادن محتویاتی به فضا) به قضیه نگاه کرد و نتایج ِ یکسان گرفت، اما در مورد ِ این که اصل ِ ماخ توسط نسبیت ِ عام چندان مورد تایید نیست و نسبیت ِ عام محتویاتی رو برای ِ فضا قائل میشه به کتاب ِ نسبیت ِ خاص و عام و کیهان شناسی ِ ریندلر مراجعه کنید در همون فصل ِ اول (ظهور و افول ِ فضای ِ مطلق) این مسئله رو بررسی کرده و بعدا جلوتر هم بیشتر بررسی کرده که نسبیت ِ عام به چه اعتبار ماخی هست.

    البته این جمله هم از ویکی پدیاست:

    As a result, photons propagating through the expanding space are stretched, creating the cosmological redshift.
    به این لینک سری بزنید:
    http://en.wikipedia.org/wiki/Redshif...nsion_of_space
    (البته تو این لینک هم محکم نگفته انسباط ِ فضا عامل ِ انتقال به سرخ هستش اما به عنوان ِ یک نظریه ی ِ قوی فرضش کرده، همون طور که گفتم اثباتی در کار نیست اما تعبیر ِ قشنگتری هستش که من ترجیح می دم این تعبیر رو بپذیرم که البته فیزیک دانان ِ پوزیتیویست این تعبیر رو دوست ندارند )

    ـــــــــــــــــــــــ
    بعد نوشت:

    نقل قول نوشته اصلی توسط mohsen4465 نمایش پست ها
    خب تو این فاصله رفتم یکم تحقیق کردم.
    متن زیر رو از ویکی کش رفتم. فک کنم در مورد پارادوکس اولبرس حق با من باشه:

    همونطور که تو این متن گفته شده بدلیل تورم فضا فوتون‌های دوردست ضعیف شده و از بین میرن.

    البته در مورد کش اومدن امواج الکترومغناطیس انگاری حق با شما بوده. البته تو ویکی خیلی پراکنده توضیح داه بود خوب نفهمیدم. اگه یکم بیشتر برام توضیح بدین ممنون میشم.
    من نفهمیدم شما تورم ِ کیهان رو عامل ِ تضعیف ِ فوتونها می دونید یا خود ِ انرژی ِ تاریک رو!؟

    ببینید اگر انبساط ِ کیهان رو قبول دارید که دیگه زمان ِ فرض ِ زمان ِ نامتناهی برای ِ عالم خود به خود بی اعتبار میشه، ابعاد ِ نامتناهی البته کمی بیشتر طول می کشه تا بی اعتبار بشه

    اون کش اومدن رو هم بعدا باید درست بشینم و بنویسمش! فعلا فقط اشاره کردم
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  5. 12 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  6. Top | #53
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7476
    نوشته ها
    552
    تشکر
    6,383
    تشکر شده 4,689 بار در 597 ارسال

    امروز داشتم در مورد مرز داشتن یا نداشتن جهان می خوندم که رسیدم به جیمز هارتل که از زمان موهومی و وجود بعد چهارم میگفت که تاریخ چهان در اون اتفاق میفته بنا بر این فرضیه جهان بدون مرزه...
    چقدر میتونیم به این فرضیه استناد کنیم؟آیا واقعا بعد چهارمی وجود داره؟

    یادمه تو نظر 24 یکی از دوستامون در مورد خمیدگی فضا و زمان برامون توضیح داد و با توجه به مثالی که دوستمون تو نظر 35 زده شاید بشه این نتیجه گرفت وجود زمان باعث خمیدگی در فضا میشه و زمان در اصل همون بعد چهارمه و این باعث میشه که همون مثال مورچه و کره زمین برای ما صدق کنه همون طور که مورچه روی سطح زمین به مرز نمیرسه ما هم در چهانی با 4 بعد به مرز نمیرسیم مگه نه؟
    ویرایش توسط Ehsan : 03-11-2013 در ساعت 10:08 PM
    امضای ایشان
    با احتیاط نا امید شوید معجزه خبر نمیکند

  7. 8 کاربر مقابل از مداد رنگیهام عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  8. Top | #54
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

          انبساط کیهان و انتقال به سرخ ِ هابلی(1)

    گفتیم انبساط ِ کیهان درست مثل ِ فوت شدن ِ یک بادکنک است، بادکنکی که پوسته ی ِ آن جهان ِ ماست، همه ی ِ اجرام از هم دور می‌شوند و مرکز ِ انبساطی وجود ندارد بنا بر این با کمک ِ مرکز ِ انبساط نمی‌توان مرکز ِ جهان را پیدا کرد! با کمک ِ انبساط چیزی که ما خواهیم دید این است که هر کجا باشیم، همانجا مرکز ِ انبساط است! (این پست و این پست)

    اما می‌خواهیم این ابهام را شدید تر کنیم! بیاید دنیایی دو بعدی را تصور کنیم که در حال ِ تغییر ِ اندازه است.فرض کنید این تصویر ِ دنیای ِ ماست:





    نقاط ِ آبی کهکشانهایی در پهنه ی ِ کیهان هستند، (آن اعداد ِ کناری را فراموش کنید )، این نقاط روی ِ صفحه ی ِ کیهان درست مثل ِ نقطه هایی هستند که با ماژیک روی ِ یک صفحه ی ِ لاستیکی گذاشته شده، همچنین فرض کنید این نقطه ها (کهکشان ها) ابدا روی ِ صفحه حرکتی ندارند.

    حالا ما وارد ِ کیهان می‌شویم و برای ِ راحتی ِ اندازه گیری ِ فاصله ها، کیهان را خطکشی می‌کنیم، تصویر ِ زیر همان کیهان ِ قبلی است به علاوه ی ِ ما (ما اون سیاهه هستیم ) و خطکشی هایی که انجام دادیم:





    برای ِ دقیق تر کردن ِ این که کهکشان ها خودشان روی ِ صفحه حرکتی ندارند، می توان گفت که کهکشان ها نسبت به خط‌کشی ها حرکت نمی کنند.

    حالا فرض کنید در یک لحظه کل ِ کیهان ِ خیالی ِ ما درست با ساز و کار ِ انبساط ِ کیهان ِ واقعی، کوچکتر شود، و فرض کنید هیچ نیرویی وجود ندارد تا کهکشانها و ما را از روی ِ صفحه حرکت دهد و ما به فضا چسبیده ایم، بنا بر این ما نیز همراه ِ این کیهان کوچک می شویم، در این صورت شکل ِ زیر حاصل می شود:



    باز هم کوچکتر می شویم:


    و باز هم کوچکتر تر می شویم:



    حال سوال اینجاست: حالا که ما، کهکشانها و خط‌کشی ها همه با هم کوچک می شویم، از کجا می‌توانیم بفهمیم که کوچک شده ایم؟ما که خط‌کشهایمان هم کوچک شده!؟ (دقت کنید هیچ نیرویی وجود ندارد که ما را از روی ِ صفحه تکان دهد، نه گرانش و نه الکترومغناطیس، اگر پرتو های ِ نور هم حرکتشان نسبت به خطکشی ها تنظیم شده باشد، با کوچک و بزرگ شدن ِ کیهان ِ خیالی ِ ما تغییری در حرکت و طول ِ موجشان ایجاد نمی شود)

    جواب این جاست که راهی وجود ندارد! چون از لحاظ ِ فیزیکی هیچ راهی برای ِ اندازه گیری ِاین پدیده وجود ندارد (البته در این جهان ِ خیالی ِ ما راهی وجود ندارد) و انبساط و انقباض تغییری در جهان ایجاد نمی کند، بنا بر این نمی توان این بزرگ و کوچک شدن را دریافت، اما می توان با نگاهی ریاضی-فلسفی گفت:


    چون بزرگ و کوچک شدن باید نسبت به چیزی تعریف بشود، برای ِ ما درون ِ جهانمان چیزی وجود ندارد که بتوانیم بگوییم نبست به آن بزرگ یا کوچک شده ایم، پس بزرگ و کوچک شدن ِ جهان بی معنی است! هیچ چیز در جهان ِ ما تغییر نمی‌کند، اگر کسی ادعا کند اندازه ی ِ همه چیز در جهان دو برابر شده بلافاصله باید از او پرسید: «نسبت به چی دو برابر شده؟» اگر گفت «نسبت به حالت ِ قبلی» باید از او پرسید: «حالت ِ قبلی را چه طور اندازه می گرفتید؟» خواهد گفت «با خطکش!» بپرسید «کدام خطکش؟ چه خطکشی خاصیت ِ بنیادینی مستقل از جهان داشت که با دو برابر شدن ِ همه چیز، آن خطکش تغییری نمی کند؟» جوابی وجود ندارد! همه ی ِ خط‌کشها وابسطه به اندازه ی ِ جهان هستند و نسبت به خود ِ جهان اندازه گیری می شوند، جهان نسبت به خودش نمی تواند بزرگ و کوچک بشود! این عبارت تعریف نشده است!



    البته تنها جهان ِ خیالی ِ ما این گونه است!


    ـــــــــــــ
    پ.ن1: ادامه به دلیل ِ طولانی شدن ِ به پست ِ بعدی موکول شد.

    پ.ن2:هنوز کار دارم ها، اینا مقدمه است که پست ِ بعدی که انتقال به سرخ ِ هابلی رو توضیح دادم بعدش سوال رو بغرنج کنم هنوز ابهاماتی راجع به مرز وجود داره.

    فیزیک دوست نوشت: اینجا تا دلتون بخواد هست

    پ.ن3: سوالی هست در خدمتم.

    اعتراض نوشت: چرا نمیشه بیشتر از ده تا عکس گذاشت؟! من همیشه مجبور میشم شکلک پاک کنم!


    نقل قول نوشته اصلی توسط مداد رنگیهام نمایش پست ها
    امروز داشتم در مورد مرز داشتن یا نداشتن جهان می خوندم که رسیدم به جیمز هارتل که از زمان موهومی و وجود بعد چهارم میگفت که تاریخ چهان در اون اتفاق میفته بنا بر این فرضیه جهان بدون مرزه...
    چقدر میتونیم به این فرضیه استناد کنیم؟آیا واقعا بعد چهارمی وجود داره؟

    یادمه تو نظر 24 یکی از دوستامون در مورد خمیدگی فضا و زمان برامون توضیح داد و با توجه به مثالی که دوستمون تو نظر 35 زده شاید بشه این نتیجه گرفت وجود زمان باعث خمیدگی در فضا میشه و زمان در اصل همون بعد چهارمه و این باعث میشه که همون مثال مورچه و کره زمین برای ما صدق کنه همون طور که مورچه روی سطح زمین به مرز نمیرسه ما هم در چهانی با 4 بعد به مرز نمیرسیم مگه نه؟
    زمان به عنوان ِ بعد ِ چهارم هست، اما این فرضیه که زمان ِ موهومی هم باشه هنوز آزمایش نشده، بنا بر این فرضیه اند! ولی قابل اعتنا هستند.
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ


  9. Top | #55
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7476
    نوشته ها
    552
    تشکر
    6,383
    تشکر شده 4,689 بار در 597 ارسال

    در اصل شما دارین اجزای جهانو نسبت به خود جهان میسنجین و در اصل خود جهانو مقیاس قرار میدین با این کار بزرگ شدن احساس نمیشه چون همه اجزا و فاصله ها و خود جهان به یک نسبت مساوی دارن بزرگ میشن مثلا دو برابر میشن خوب حالا اگه اجزا رو بجای اینکه با جهان بسنجیم با اندازه قبلیشون مقایسه کنیم چند سوال ایجاد میشه:1 آیا واقعا با انبساط جهان علاوه بر فاصله اندازه ی اجزا هم به همون نسبت بزرگ میشه؟ایا کهکشان راه شیری یا منظومه شمسی یا زمین الان نسبت به 4 میلیارد سال نوری قبل بزرگترن؟ آیا واقعا در همه جای کیهان فاصله ها به یک نسبت مساوی در حال افزایش اند؟پس اینکه میگیم هر چه فاصله از مرکز انبساط بیشتر میشه شتاب انبساط هم بیشتره به چه معناست؟ اگر هر جایی از جهان که باشیم مرکز انبساطیم جمله قبلیو چه جوری میشه توجیه کرد؟
    ویرایش توسط مداد رنگیهام : 03-12-2013 در ساعت 07:46 PM
    امضای ایشان
    با احتیاط نا امید شوید معجزه خبر نمیکند

  10. 8 کاربر مقابل از مداد رنگیهام عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  11. Top | #56
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

          انبساط ِ کیهان و انتقال به سرخ هابلی(2)

    در جهان ِ خیالی ِ قبلی متوجه شدیم انبساط ِ فضا قابل ِ تشخیص نیست، دلیل ِ این اتفاق این بود که ما هم به فضا چسبیده بودیم و همراه ِ آن کش می آمدیم و نیروی ِ دیگری وجود نداشت تا ما را روی ِ این فضا تکان دهد. اما دنیای ِ واقعی ِ ما این طور نیست، در دنیای ِ واقعی ِ ما نیروهایی وجود دارند که ما را روی ِ فضا تکان می دهند! (بنیان و کار ِ اصلی ِ فیزیک، پیدا کردن و فرمول بندی ِ این نیروها است)

    از چهار نیروی ِ شناخته شده طبیعت، دو نیرو دور برد هستند و می توانند در فضاهای ِ ماکروسکوپیک اثر کنند و اجرام را تکان دهند: الکترومغناطیس و گرانش. تکلیف ِ گرانش که مشخص است، نیرویی جاذب که دو جرم را به سمت ِ هم دیگر می کشد. در فضاهای ِ میان کهکشانی معمولا تنها همین نیرو است که اثر ِ قابل ِ توجه دارد، در اثر ِ این نیرو، کهکشانها نسبت به هم روی ِ خطکشی هایی که انجام داده بودیم (به عبارتی فضا) حرکت می کنند، ستارگان در درون ِ کهکشان دور ِ هم می چرخند و ...

    به دلیلِ جرم ِ زیاد ِ موجود در کهکشانها، نیروی ِ گرانشی می تواند کهکشان ها را روی ِ خطکشی های ِ ما تکان بدهد، به همین دلیل است که کهکشان ِ ما و کهکشان ِ خانم همسایه (المراه المسلسله) با سرعت ِ 100 کیلومتر در ثانیه در حال ِ نزدیک شدن به هم هستند، در حالی که طبق ِ انبساط باید از هم دور بشوند!

    در نتیجه در یک جهان ِ واقعی تر کهکشان ها هر کدام به جهتی در حال ِ حرکت هستند و مکانشان روی ِ خطکشی ها عوض می شود:


    بدین سان می توان از اجرامی که به دلیل ِ گرانش کنار ِ هم قرار دارند، به عنوان ِ یک خطکش استفاده کرد که انبساط ِ فضا تاثیر ِ زیادی در آن ندارد، با این حال چون سرشت ِ خود ِ گرانش، خمیدگی ِ فضاست، نمی توان از تاثیرِ انبساط روی ِ منظومه های ِ گرانشی صرف نظر کرد.

    اما نیروی ِ الکترومغناطیسی قدرتمند است و در زندگی ِ ما و زمین نقش ِ اساسی ایفا می کند اما با وجود این قدرت ِ زیاد در تحول ِ کل ِ کیهان سهم ِقابل توجهی ندارد، با این حال به دلیلِ قدرت ِ بالای ِ نیروی ِ الکترومغناطیس ما می توانیم خطکشهایی بسازیم که بر اثر ِ انبساط ِ کیهان، طولشان تغییر نکند، چون اجزا این خطکشها شدیدا به هم پیوند خورده اند و با انبساط ِ فضا از هم فاصله نمی گیرند. پس با استناد به خطکش های ِ الکترومغناطیسی می توان فهمید که کیهان ِ ما بزرگ شده یا نه.

    به عبارتی ما خطکشهایی کنار ِ خود داریم که انبساط ِ کیهان را دریابیم. ( این خطکش ها همیشه همراه ِ ما هستند و تغییر نمی کنند، با این حال اگر کسی ادعا کند که همه ی ِ این خطکشها هم بزرگ شده، باید بگوید نسبت به چی دو برابر شده وگرنه چِرت گفته! )

    ــــــــــــ
    پ.ن 1: همچنان به دلیل ِ طولانی شدن به پست ِ بعد موکول شد

    پ.ن2: شاید اعتراض بکنید که ممکنه انبساط ِ جهان نیروی ِ الکترومغناطیسی رو تحت ِ تاثیر قرار بده و ما خطکشمون کش بیاد، جواب اینه که این اتفاق نمی افته. نیروی ِ الکترومغناطیسی به همراه ِ مکانیک ِ کوانتم قید ( و بند) هایی رو پیش بینی می کنند که صرف ِ نظر از فضای ِ منبسط شونده و نیروهای ِ خارجی که به خطکش وارد میشه، طول ِ خطکش رو همیشه ثابت نگه می داره. اما استثنایی هم وجود داره که میگم بعدا که چرا استثنا است، اصلا موضوع ِ پست ِ بعدی همین استثنا هستش

    پ.ن3:سوالی هست در خدمتم



    نقل قول نوشته اصلی توسط مداد رنگیهام نمایش پست ها
    در اصل شما دارین اجزای جهانو نسبت به خود جهان میسنجین و در اصل خود جهانو مقیاس قرار میدین با این کار بزرگ شدن احساس نمیشه چون همه اجزا و فاصله ها و خود جهان به یک نسبت مساوی دارن بزرگ میشن مثلا دو برابر میشن خوب حالا اگه اجزا رو بجای اینکه با جهان بسنجیم با اندازه قبلیشون مقایسه کنیم چند سوال ایجاد میشه:1 آیا واقعا با انبساط جهان علاوه بر فاصله اندازه ی اجزا هم به همون نسبت بزرگ میشه؟ایا کهکشان راه شیری یا منظومه شمسی یا زمین الان نسبت به 4 میلیارد سال نوری قبل بزرگترن؟ آیا واقعا در همه جای کیهان فاصله ها به یک نسبت مساوی در حال افزایش اند؟پس اینکه میگیم هر چه فاصله از مرکز انبساط بیشتر میشه شتاب انبساط هم بیشتره به چه معناست؟ اگر هر جایی از جهان که باشیم مرکز انبساطیم جمله قبلیو چه جوری میشه توجیه کرد؟
    فکر کنم الان باید جواب سوال ِ اولتون رو گرفته باشید اما این که گفتید هر چه از مرکز دورتر باشیم شتاب ِ انبساط بیشتر هست غلطه، سرعت ِ انبساط بیشتر هست، سرعت هم یک موجود ِ نسبی هستش. شما اگر روی ِ یک کهکشان ِ دور بنشینید خواهید دید که مرکز ِ عالم هستید و همه چیز داره از شما دور میشه، این پست رو بخونید.
    ویرایش توسط Ehsan : 03-13-2013 در ساعت 06:17 AM دلیل: ادبی
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  12. 13 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  13. Top | #57
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7476
    نوشته ها
    552
    تشکر
    6,383
    تشکر شده 4,689 بار در 597 ارسال

    سلام یکم ملموس تر در مورد خط کشیهای ثابت گرانشی و الکترومغناطیسی توضیح میدین و اینکه چه جوری میشه از این خط کشی ها استفاده کرد و به انبساط پی برد؟
    یه سوال دیگم دارم امروز خوندم که انبساط خارج کهکشانیه فقط.چی باعث میشه این انبساط فقط در خارج کهکشانها باشه؟
    امضای ایشان
    با احتیاط نا امید شوید معجزه خبر نمیکند

  14. 10 کاربر مقابل از مداد رنگیهام عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  15. Top | #58
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط مداد رنگیهام نمایش پست ها
    سلام یکم ملموس تر در مورد خط کشیهای ثابت گرانشی و الکترومغناطیسی توضیح میدین و اینکه چه جوری میشه از این خط کشی ها استفاده کرد و به انبساط پی برد؟
    یه سوال دیگم دارم امروز خوندم که انبساط خارج کهکشانیه فقط.چی باعث میشه این انبساط فقط در خارج کهکشانها باشه؟

    لازمه به تفاوت ِ بین ِ این دو واژه اشاره کنم:

    خط‌کش
    خط‌کشی

    بد بختانه من در متن از این دو کلمه ی ِ مشابه استفاده کردم اما این دو تا با هم فرق دارند:

    علی رغم ِ حرکت ِ تصادفی ِ کهکشانها، می شه دستگاه مختصاتی پیدا کرد که کهکشانها به صورت ِ میانگین در اون ثابت هستند و حرکتی ندارند، به عبارتی میشه سرعت ِ خودمون رو جوری تنظیم کنیم که کهکشانها حرکت ِ خالصی نداشته باشند انگار که به هیچ سمتی حرکت نمی کنند، بعد از این که سرعت ِ خودمون جوری تنظیم کردیم که همه چیز به طور ِ میانگین ثابت باشه، شروع می کنیم در سه جهت ِ عمود بر هم z y x ، مختصات بندی می کنیم و یک شبکه ی ِ سه بعدی درست می کنیم:



    بعد به روشی مشابه ِ شکل ِ پایین جای ِ کهکشان ها رو روی ِ این شبکه ی ِ سه بعدی تعیین می کنیم و یک (x,y,z) به هر کهکشان نسبت می دیم:


    (لازم به ذکر هست که بر حسب ِ این که خمیدگی چه طور باشه، رابطه ی ِ فیثاغورس لزوما برقرار نیست و فاصله ی ِ کهکشان از ما لزوما برابر ِ جذر x^2+y^2+z^2 نیست!)

    به این شبکه و این نوع تعیین مکان می گیم خطکشـــــــــی!

    وقتی که عالم ِ ما منبسط میشه این خطکشی ها هم همراه ِ عالم بزرگ میشن، این خطکشی ها چیزی راجع به طول به ما نمی گن فقط یک مختصات هستند تا موضع کهکشان رو نسبت به ما تعیین کنند.

    اما خط کش («ی» نداره!)

    یک خطکش ِکاملا معمولی رو تصور کنید:


    این خطکش از چی ساخته شده؟ ماده ای که اتمهاش به کمک ِ نیروی ِ الکترومغناطیسی به هم چفت شدند و نمیشه به سادگی این ها رو از هم کَند. پس چی میشه؟ با انبساط ِ عالم این خطکش بزرگ نمیشه! همچنین کره ی ِ زمین با انبساط ِ عالم بزرگ نمیشه، اندازه ی ِ مدار ِ زمین با انبساط ِ عالم بزرگ نمیشه، راه ِ شیری با انبساط ِ عالم بزرگ نمیشه. این خطکشها با نیروی ِ الکترومغناطیسی یا گرانشی به هم چفت شدند و با انسباط ِ فضا از هم باز نمیشن و اندازه شون بزرگ نمیشه.

    در واقع برای ِ ما هر چیزی که به واسطه ی ِ نیرویی یا اثری، اندازه ای پایدار و ثابت داره، حکم ِ خطکش رو داره.

    در مقیاس های ِ فراکهکشانی نیروی ِ خالصی مثل ِ گرانش وجود نداره یا خیلی ضعیفه. به همین خاطر با انبساط ِ عالم ، اجزای عالم از هم باز میشن (چون نیرویی وجود نداره که اونها رو چفت بکنه) بنا بر این از هم فاصله می گیرند. چون خطکشـــــی هایی که ما انجام دادیم بر اساس ِ این مقیاس ِ فراکهکشانی بوده، بنا بر این خطکشــــــــی ها هم با فضا بزرگ میشن ام خطکش (بدون «ی» ) ها چون به هم چفت هستند تغییر ِ اندازه نمی دن. بنا بر این ما با خطکشها می تونیم بزرگ شدن ِ عالم رو درک کنیم اما با خطکشی ها نه!

    اما حالا این که دقیقتر چه طور با این خطکش ها میشه انبساط ِ عالم رو فهمید، موضوع ِ پست ِ بعد هست (شما کلا همه چیز رو جلو جلو می پرسید! آفرین!)
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  16. 11 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  17. Top | #59
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

          انبساط کیهان و انتقال به سرخ هابلی(3)

    گفتیم با خطکش می توان انبساط ِ کیهان را دریافت. اما نگفتیم چه طور:

    فعل و انفعالات ِ اخترفیزیکی در همه ی ِ کهکشانها مشابه است و به همین دلیل کهکشانها فوتونهایی با طول ِ موج ِ کمابیش یکسان به فضا گسیل می‌کنند (منظور طیف ِ یکسان است، به این پست ِ تاپیک ِ طیف سری بزنید)

    حالا موجی را تصور کنید که بلافاصله از فواصل ِ دور گسیل شده و به سمت ِ ما می آید، وضعیت ِ ابتدای ِ گسیل این گونه است:


    آن خط ِ قرمز ِ بالا خطکشی است، کهکشانی نوری گسیل می کند، و ما هم در این سوی ِ کیهان یک خطکش در دست داریم.

    وقتی نور مسیر ِ سیر ِ خود را به سوی ِ ما آغاز می کند، چون نور در بستر ِ فضا حرکت می کند و بستر ِ فضا هم در حال ِ کش آمدن است، بنا بر این موج ِ نور هم تا به ما برسد کش می آید و ما از شکل ِ اول به وضعیت ِ زیر می رسیم:


    ما از قبل با آزمایشات ِ زمینی و رصد های ِ اجرام ِ نزدیک می دانیم که طول ِ موج ِ نوری که به ما رسیده، هنگام ِ گسیل چه قدر بود (این همان «خطکش» ای است که در دست ِ ماست و اندازه اش با انبساط عوض نمی شود) از طرفی مشاهده می کنیم که نور ِ دریافتی طول ِ موجش افزایش پیدا کرده (قرمز تر شده، طول ِ موج ِ نورهای ِ قرمز بلند تر است)

    با توجه با این که می دانیم که موج ِ نور روی ِ فضا حرکت می کند (موج ِ نور یک میدان است که روی ِ فضا تعریف شده و نه در یک نقطه، به عبارتی شکلی گسترده است) و میدان ِ نقطه ای با نقطه ی ِ دیگر رابطه ندارد و به هم وصل نیستند، با کش آمدن ِ فضا، شکل ِ موج هم کش آمده طول ِ موج ِ نور هم افزایش میابد، در نتیجه دقیقا می توانیم بفهمیم که کیهان از موقع ِ گسیل ِ نور تا کنون چند برابر شده! به همین سادگی و به همین خوشمزگی!

    (برای ِ مثال اگر کهکشانی را رصد کنیم که طول ِ موجهایش دو برابر شده، می فهمیم که کیهان از آن موقع تا کنون دو برابر شده)

    یک نکته ی ِ جالب:

    اگر کمی با نسبیت ِ خاص آشنا باشید حتما دیده اید که همه ی ِ ساعتها با نور کار می کنند! با این تفسیر؛ به همراه ِ افزایش ِ طول ِ موج ِ یک نور، فرکانسش (دوره ی ِ نوسان ِ نور) کاهش پیدا می کند. یعنی نوری که در هر ثانیه 10 دور نوسان می کرد وقتی به ما رسیده مثلا 5 دور در ثانیه نوسان می کند (کندتر شده) اگر بنا باشد ساعتها را هم با فرکانس ِ نور تنظیم کنیم، (یعنی تیک تاک ِ ساعتها به وسیله ی ِ فرکانس ِ نوری خاص تعیین شود) اتفاقی که می افتد این است که کهکشانهای ِ خیلی دور همزمان که قرمز تر دیده می شوند، از نظر ِ زمانی هم کندتر جلوه می کنند و وقتی آنها را تماشا می کنید درست مثل ِ این است که یک فیلم با دور ِ آهسته (slow motion) تماشا می کنید! و این اتفاقی است که واقعا رخ می دهد!



    ــــــــــــــــــ
    پ.ن1: تموم شد! سوالی هست در خدمتم.
    پ.ن2: البته تاپیک تموم نشده! هنوز خـــــیـــــــلی کار داریم! اینا رو گفتم که به یه چیزای ِ خوب خوبی برسم! البته الان میرم تبریز و کمی کندتر پیش میرم.
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  18. 14 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  19. Top | #60
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7476
    نوشته ها
    552
    تشکر
    6,383
    تشکر شده 4,689 بار در 597 ارسال

    انفجار بزرگ         
    خجالتم ندین استاد

    "پ.ن2: شاید اعتراض بکنید که ممکنه انبساط ِ جهان نیروی ِ الکترومغناطیسی رو تحت ِ تاثیر قرار بده و ما خطکشمون کش بیاد، جواب اینه که این اتفاق نمی افته. نیروی ِ الکترومغناطیسی به همراه ِ مکانیک ِ کوانتم قید ( و بند) هایی رو پیش بینی می کنند که صرف ِ نظر از فضای ِ منبسط شونده و نیروهای ِ خارجی که به خطکش وارد میشه، طول ِ خطکش رو همیشه ثابت نگه می داره. اما استثنایی هم وجود داره که میگم بعدا که چرا استثنا است، اصلا موضوع ِ پست ِ بعدی همین استثنا هستش "
    درست نفهمیدم استثنا جی بود الان؟
    امضای ایشان
    با احتیاط نا امید شوید معجزه خبر نمیکند

  20. 6 کاربر مقابل از مداد رنگیهام عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 6 از 16 نخستنخست ... 2345678910 ... آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد