صفحه 14 از 16 نخستنخست ... 410111213141516 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 131 تا 140 , از مجموع 151

موضوع: انفجار بزرگ

  1. Top | #1
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    Post انفجار بزرگ

    آغاز ِ کیهان ِ مادی همواره سوال بسیاری از دانشمندان در تمام ِ دوران بوده است.

    شواهد بسیار محکم و غیر قابل انکاری وجود دارند که بیان می کنند جهان ِ ما گذشته ای بسیار فشرده و داغ داشته و بعد از این گذشته ی ِ داغ، با رویدادی شبیه به یک انفجار، محتویات جهان بیرون جهیده و جهان ِ بزرگ و منبسط شونده ی ِ امروزی را پدید آورده است.



    نظریه ای که این انفجار را توصیف می کند و جزئیات ِ تحول ِ کیهان از آن روزهای ِ داغ تا کنون را شرح می دهد نظریه ی ِ انفجار بزرگ می نامند. نفس ِ این انفجار و گذشته ی ِ داغ تقریبا برای ِ همه پذیرفته شده است و آنچه در آن اختلاف وجود دارد جزئیات ِ این نظریه و نحوه ی ِ بیان ِ فیزیکی ِ این رویداد است.



    هدف از ایجاد این تاپیک، بررسی ِ این پدیده ی ِ اسرار آمیز و اتفاقات مربوط به آن است



    اما ابتدا با سوالی تاپیک را آغاز می کنیم، لطفا به پست بعد و بعد تر توجه کنید!
    ـــــــــــــــ

    و طبق معمول از زدن ِ پستهای ِ کپی پیست شده و طولانی به شدت خودداری کنید! لطفا


  2. Top | #131
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط رامین نمایش پست ها
    باسلام
    این سوال را چند روز پیش مطرح کردم ولی متاسفانه مدیریت سایت سوال منو انعکاس نداد. شاید به دلیل بی اهمیت بودنش بود. سوال رو دوباره مطرح میکنم. به چه دلیل دانشمندان کیهان شناسی عقیده دارند قبل از انفجار بزرگ حجم کل جهان به اندازه مثلا، یک اتم بوده.آیا نمی تونسته خیلی بزرگتر از حجم یه اتم بوده باشه؟
    سوال که مهمه!

    اولا که کسی ایده ای راجع به این که قبل از انفجار بزرگ چی بوده نداره، این حرفا بیشترش مالِ کمی بعد از انفجار بزرگ یا لحظه انفجار بزرگ هستش.

    ثانیا ساده قضیه به این بر میگرده که جهان در حال انبساطه و همه کهکشان‌ها در حال دور شدن از ما هستند و این یعنی در گذشته خیلی دور همه کهکشانها به ما و به همدیگه نزدیک بودن طوری که فاصله مثلا دورترین کهکشانی که الان میبینیم از ما در حد قطر اتم بوده. پیچیده قضیه اینه که در واقع "سایز جهان" خیلی چیز خوش تعریفی نیست چون توی کیهانشناسی استاندارد جدید چیزی به اسم مرز کیهان وجود نداره و کیهان بی نهایته، آنچه مثلا به عنوان سایز جهان تعریف میشه میتونه سایز افق باشه یا خیلی چیزهای دیگه که مشکل اینه که غالب این سایزها توی لحظه انفجار بزرگ به صفر میرسند!
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  3. 4 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #132
    کاربر ممتاز
    کاربر جدید

    عنوان کاربر
    کاربر جدید
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    737
    نوشته ها
    699
    تشکر
    3,631
    تشکر شده 3,855 بار در 697 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط Ehsan نمایش پست ها
    سوال که مهمه!

    اولا که کسی ایده ای راجع به این که قبل از انفجار بزرگ چی بوده نداره، این حرفا بیشترش مالِ کمی بعد از انفجار بزرگ یا لحظه انفجار بزرگ هستش.

    ثانیا ساده قضیه به این بر میگرده که جهان در حال انبساطه و همه کهکشان‌ها در حال دور شدن از ما هستند و این یعنی در گذشته خیلی دور همه کهکشانها به ما و به همدیگه نزدیک بودن طوری که فاصله مثلا دورترین کهکشانی که الان میبینیم از ما در حد قطر اتم بوده. پیچیده قضیه اینه که در واقع "سایز جهان" خیلی چیز خوش تعریفی نیست چون توی کیهانشناسی استاندارد جدید چیزی به اسم مرز کیهان وجود نداره و کیهان بی نهایته، آنچه مثلا به عنوان سایز جهان تعریف میشه میتونه سایز افق باشه یا خیلی چیزهای دیگه که مشکل اینه که غالب این سایزها توی لحظه انفجار بزرگ به صفر میرسند!
    خوب اندازه چیه جهان؟!

    وقتی هندسه ای نمیتونیم تعریف کنیم، اینکه اندازه ش چقدره بی معنی نیست؟!

    بعضی وقتا آدم احساس میکنه این کیهانشناسا هم مثل کوانتومی ها کلاه سر مردم میزارن! یه مشت معادله توجیهی رو با خیالپردازیشون تجربه یِ مشاهده ایِ بصری نشون میدن !
    امضای ایشان
    مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
    تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها

  5. 2 کاربر مقابل از solh عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  6. Top | #133
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط solh نمایش پست ها
    خوب اندازه چیه جهان؟!

    وقتی هندسه ای نمیتونیم تعریف کنیم، اینکه اندازه ش چقدره بی معنی نیست؟!

    بعضی وقتا آدم احساس میکنه این کیهانشناسا هم مثل کوانتومی ها کلاه سر مردم میزارن! یه مشت معادله توجیهی رو با خیالپردازیشون تجربه یِ مشاهده ایِ بصری نشون میدن !
    چیزهای مختلفی می‌تونه به عنوان اندازه مطرح بشه، دم دستی‌ترین‌شون ضریب مقیاسه، یعنی نسبت فاصله‌ی گذشته (یا آینده) کهکشان‌ها به فاصله امروزشون غیر از این معیار چیزهای دیگری هم هست، مثلا سایز افق علّی (مسافتی که نور می‌تونسته از ابتدای عالم به فرض شفافیت طی کنه) افق هابلی (عکس مشتق زمانی ضریب مقیاس ضرب در سرعت نور) و .... که همه‌ی این معیار‌های اندازه کاملا بستگی به مسئله مورد بررسی داره، مثلا اگر مسئله مورد بررسی ما این باشه که آیا عالم برای فوتون‌ها شفاف هست یا نه اون موقع با این تعریف که «عالم شفاف است اگر فوتونها به طور میانگین به اندازه قطر عالم حرکت کنند ولی جذب نشوند» اینجا قطر عالم میشه قطر هابلی.

    نکته اصلی قضیه اینه که همه ی این معیارهای اندازه در جایی کاربردی دارند که لزوما تصویر کردن بزرگی عالم نیست، وگرنه بزرگی عالم در کیهانشناسی نوین واقعا بی معنیه
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  7. 3 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  8. Top | #134
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    درود به همه متخصصان گرامی
    یک سوال برام پیش اومده که حسابی گیجم کرده؟؟؟؟؟؟؟
    آیا جهان موازی هم بوسیله انفجار بزرگ که عالم ما رو بوجود آورده ، بوجود آمده یا داستان دیگری داره؟

  9. Top | #135
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    درود به متخصصان گرامی

    ارتباط نظریه ریسمان در بعد 11 و بعد 26 رو اگه امکانش هست توضیح بدید
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

  10. Top | #136
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    ناسا با تبدیل داده‌های تصویری به صوت، صدای سحابی پروانه را منتشر کرد. این صدای رویایی با استفاده از تصویر تلسکوپ فضایی هابل به دست آمده است.

    در فضا هیچ صدایی شنیده نمی‌شود. وقتی شما از اتمسفر زمین خارج می‌شوید، خود را غرق در فضایی بی‌کران خواهید یافت. در این فضا به علت نبود مولکول‌های دیگر، ارتعاشات ریزی که سبب شنیدن صدا می‌شوند، رخ نخواهند داد. با وجود این، ناسا توانسته صدای سحابی پروانه را منتشر کند؛ اما چطور؟

    صدای رویایی سحابی پروانه
    ناسا در پروژه‌ای به نام دنیای صدا تصمیم گرفته داده‌های تصویری را به صدا تبدیل کند. آنها از تصاویر فوق‌العاده زیبا و نفس‌گیر سه تلسکوپ خود استفاده کرده‌اند تا بتوانند یک سمفونی فوق‌العاده کهکشانی را به جهانیان ارائه کنند. دانشمندان حاضر در آژانس فضایی آمریکا برای این کار نیز به سراغ سحابی پروانه رفتند.

    تصویر تلسکوپ هابل از سحابی پروانه یکی از محبوب‌ترین تصاویر این تلسکوپ به حساب می‌آید و صدای آن نیز بسیار زیبا و نفس‌گیر است. در این روش همزمان با اسکن کردن تصویر توسط یک موج، داده‌های تصویری به صدا تبدیل می‌شوند. در واقع زیروبمی صوتی روی تصویر اعمال می‌شود. هرچه نور بیشتر باشد، گام بالاتری را می‌شنویم و هرچه نور کمتر باشد، گام پایین‌تری را خواهیم داشت.

    در صدای منتشر شده از سحابی پروانه، چنگ نماینده ستاره‌های دور است و بال‌های گازی سجابی نیز توسط تارها و سینث‌سایزهای سینمایی منعکس شده‌اند. در ابتدا به خاطر وجود میلیاردها ستاره صدا کمی ناهنجار به نظر می‌رسد؛ اما با وارد شدن سینث‌سایزر شرایط تغییر می‌کند.

    صدای سحابی پروانه

    اوج شاهکار ناسا با رسیدن به ستاره درخشانی که در مرکز سحابی قرار دارد، شنیده می‌شود و با اسکن گازهایی که در فضا پراکنده شده‌اند نیز صدای سحابی پروانه به پایان می‌رسد. سحابی پروانه توسط یک ستاره در حال مرگ ایجاد می‌شود که هنوز در مرکز باقی مانده و ساختاری شبیه به دو بال را در اطراف خود شکل داده است.

    اگرچه در تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ هابل، این سحابی ظریف، زیبا و جذاب به نظر می‌رسد؛ اما درک ابعاد آن از تصور ما خارج است. حتی اگر بتوانید با سرعت نور سفر کنید، برای طی کردن عرض بال‌های این سحابی باید سه سال صبر کنید و دمای حدود ۲۰ هزار درجه سانتی‌گراد را تحمل کنید. این در حالی است که سحابی اشاره شده با سرعت ۹۶۵ هزار کیلومتر بر ساعت در فضا حرکت می‌کند.

    نظر شما در رابطه با پروژه ناسا و مخصوصا صدای سحابی پروانه چیست؟

    منبع : Classic FM
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

  11. Top | #137
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    جالبه که برخی دانشمندان ادعا دارند که انفجار بزرگی نبوده و برخی دیگر هم عقیده دارند که انفجار بزرگ فقط ممکنه مربوط به جهان حبابی ما بوده و اگه جهان‌های حبابی بیشماری وجود داشته باشه برای هر کدام انفجار بزرگ رخ داده؟!؟!
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

  12. Top | #138
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    به گزارش بیگ بنگ، کیهان‌شناسان در یک مطالعه جدید پیشنهاد کردند که “بیگ بنگ” ممکن است با سایه‌ای به نام “بیگ بنگ تاریک” همراه باشد که کیهان ما را با “ماده تاریک” مرموز پر کرده است. دانشمندان معتقدند با مطالعه‌ی امواج در تار و پود فضا-زمان ممکن است بتوانیم شواهدی برای این رویداد مشاهده کنیم.

    پس از “بیگ بنگ” اکثر کیهان‌شناسان فکر می‌کنند، کیهان در اولین لحظات خود تحت دوره‌ای از انبساط سریع و قابل‌توجه قرار گرفت که به عنوان “تورم کیهانی” شناخته می‌شود. هیچکس نمی‌داند چه چیزی باعث تورم شده، اما لازم است مشاهدات مختلف را توضیح دهیم، مانند مسطح بودن هندسی شدید کیهان در مقیاس‌های بزرگ.

    تورم احتمالاً توسط یک میدان کوانتومی عجیب و غریب هدایت می‌شود، یک ماهیت اساسی که تمام فضا-زمان را پر می‌کند. در پایان تورم، آن میدان به بارانی از ذرات و تشعشعات تبدیل شد و «بیگ بنگ داغ» را آغاز کرد که فیزیکدانان معمولاً آن را با آغاز کیهان مرتبط می‌دانند. زمانی که کیهان حدود ۱۲ دقیقه از عمرش می‌گذشت، این ذرات در اولین اتم‌ها به هم پیوند خوردند و – صدها میلیون سال بعد – شروع به تجمع در “ستاره‌ها” و “کهکشان‌ها” کردند.

    Ekran Resmi ..

    اما یک عنصر دیگر در ترکیب کیهانی وجود دارد: «ماده تاریک.» کیهان‌شناسان مطمئن نیستند که ماده تاریک چیست، اما شواهد وجود آن را از طریق تأثیر گرانشی‌اش بر ماده معمولی مشاهده می‌کنند.

    در ساده‌ترین مدل‌ها، پایان تورم و “بیگ بنگ داغ” پس از آن نیز کیهان را با “ماده تاریک” پر کرد که در مسیری مستقل تکامل یافت. اما این فرض صرفاً برای سهولت در نظر گرفته شده و دو کیهان‌شناس در مقاله‌ای که در فوریه در پایگاه داده پیش‌ از چاپ arXiv منتشر شد آن را پیشنهاد کردند. دانشمندان هیچ مدرکی بر وجود “ماده تاریک” تا مدت‌ها بعد از تکامل کیهان ندارند، یعنی پس از اینکه ماده‌ی گریزان، زمان کافی برای اعمال نفوذ گرانشی را داشت؛ بنابراین نیازی نیست “ماده تاریک” که در بیگ بنگ داغ در کنار ماده معمولی، کیهان را پر کرده، وجود داشته باشد. به علاوه، از آنجایی که ماده تاریک با ماده معمولی برهمکنش ندارد، ممکن است “بیگ بنگ تاریک” خود را داشته باشد.

    بیگ بنگ تاریک

    محققان در مقاله‌ی خود بررسی کردند که “بیگ بنگ تاریک” چگونه رخ داد. اول، آنها وجود یک میدان کوانتومی جدید را فرض کردند – به اصطلاح «میدان تاریک»، که برای شکل‌گیری کاملاً مستقلِ ماده تاریک ضروری است. در این سناریوی جدید، “بیگ بنگ تاریک” تنها پس از محو شدن تورم، انبساط و سرد شدن جهان آغاز شد، به نحوی که میدان تاریک را مجبور به انتقال فاز خود کرد، جایی که خود را به ذرات ماده تاریک تبدیل کرد.

    محققان دریافتند که”بیگ بنگ تاریک” باید محدودیت‌های خاصی داشته باشد. اگر خیلی زود رخ میداد، امروز “ماده تاریک” خیلی زیاد بود و اگر خیلی دیر رخ میداد، خیلی اندک بود. اما اگر “بیگ بنگ تاریک” زمانی اتفاق افتاده باشد که کیهان کمتر از یک ماه از عمرش می‌گذشت، می‌توانست با تمام مشاهدات شناخته شده انطباق داشته باشد.

    MQFjyqhStGPSaFdbvw

    معرفی “بیگ بنگ تاریک” چندین مزیت دارد. اولاً، با آنچه دانشمندان در مورد “ماده تاریک” می‌دانند سازگار است: اگر با ماده معمولی برهم‌کنش نداشته باشد، دلیلی وجود ندارد که آنها منشأ مشترکی داشته باشند. دوم، به محققان اجازه می‌دهد تا مدل‌هایی از “ماده تاریک” را بدون نگرانی در مورد تأثیر آنها بر رفتار ماده معمولی در دوران اولیه ایجاد کنند و به دانشمندان انعطاف‌پذیری بیشتری در ایجاد مدل‌ها، می‌دهد.

    اما مهم‌تر از همه، محققان دریافتند که یک “بیگ بنگ تاریک” نشانۀ خاصی را در امواج گرانشی ایجاد می‌کند؛ امواج گرانشی امواجی در فضا-زمان هستند که هنوز هم در عصر حاضر در سراسر کیهان وجود دارند. این بدان معناست که این نظریه می‌تواند روزی قابل آزمایش و رصد باشد.

    محققان اذعان می‌کنند که آزمایش‌های موج گرانشی کنونی فاقد حساسیت لازم برای یافتن نشانه‌های “بیگ بنگ تاریک” است. اما کاوشگر دیگری از امواج گرانشی با استفاده از فواصل تا تپ‌اخترهای دور، که به آرایه‌های زمانبندی تپ‌اختر معروف است، مانند آزمایش NANOGrav، ممکن است بتواند این کار را انجام دهد.

    منبع : سایت علمی بیگ بنگ
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

  13. Top | #139
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    بیگ بنگ: کیهان در حال انبساط است. پرسش این است که چگونه به اینجا رسیدیم؟ به کجا می‌رویم؟ و چقدر طول خواهد کشید؟ دانشمندان مرگ یک ستاره را پنج بار رصد کردند که نشان می‌دهد کیهان با چه سرعتی در حال انبساط است.


    universe

    به گزارش بیگ بنگ، اینها پرسش‌های اساسی هستند که ما در مطالعه‌ی کیهان سعی در پاسخگویی به آنها داریم؛ چیزی که کیهان‌شناسی نامیده می‌شود. یکی از معمای کیهان‌شناسی سرعت انبساط کیهان است که با عددی به نام “ثابت هابل” اندازه‌گیری می‌شود. کمی تنش در اطراف آن وجود دارد.

    در دو مقاله‌ی جدید به سرپرستی “پاتریک کلی” در دانشگاه مینه‌سوتا، ما با موفقیت از تکنیک جدیدی استفاده کرده‌ایم – شامل نور یک ستاره‌ی در حال انفجار که از طریق مسیرهای پیچ در پیچ متعدد در کیهانِ در حال انبساط به زمین رسیده است – تا ثابت هابل را اندازه بگیریم. این مقالات در مجلات Science و The Astrophysical Journal منتشر شده‌اند. و اگر نتایج ما تنش را کاملاً حل نکند، با این حال سرنخ دیگری به ما می‌دهد – و سؤالات بیشتری برای پرسیدن.

    شمع‌های استاندارد و کیهان در حال انبساط

    ما از دهۀ ۱۹۲۰ می‌دانیم که کیهان در حال انبساط است. در سال ۱۹۰۸، اخترشناس آمریکایی “هنریتا لیویت” راهی برای اندازه‌گیری درخشندگی ذاتی نوعی ستاره به نام «متغیر قیفاووسی» پیدا کرد – متغیرهای قیفاووسی مهمترین ستارگان تپنده‌ای هستند که تغییر‌پذیری زیاد و واضحی را نشان می‌دهند. قیفاووس‌ها در یک چرخه‌ی منظم روشن‌تر و کم‌نورتر می‌شوند و “لیویت” نشان داد که روشنایی ذاتی آنها مربوط به طول این چرخه است.

    “قانون لیویت” به دانشمندان اجازه می‌دهد از قیفاووس‌ها به عنوان «شمع‌های استاندارد» استفاده کنند: «اجرامی که روشنایی ذاتی آنها مشخص است و بنابراین، فاصله‌ی آنها قابل محاسبه می‌باشد.»

    SupernovaRefsdalGravitationallyLensedAroundGalaxyC luster

    اما چگونه کار می‌کنند؟ تصور کنید شب است و شما در یک خیابان طولانی و تاریک ایستاده‌اید که تنها چند تیر چراغ برق در خیابان قرار دارد. حالا تصور کنید هر تیر چراغ برق یک نوع لامپ دارد، با یک قدرت یکسان. متوجه خواهید شد که چراغ‌های دورتر کم‌نورتر از بقیه به نظر می‌رسند.

    می‌دانیم که نور به نسبت فاصله‌اش محو می‌شود، در چیزی به نام قانون مربع معکوس برای نور. حالا، اگر بتوانید میزان روشنایی هر نور را اندازه بگیرید و اگر از قبل بدانید چقدر باید روشن باشد، می‌توانید بفهمید که هر قطب نور چقدر دور است. در سال ۱۹۲۹، “ادوین هابل” اخترشناس آمریکایی، توانست تعدادی از این ستارگان قیفاووسی را در کهکشان‌های دیگر پیدا کند و فاصله‌ی آنها را اندازه بگیرد – و از این فاصله‌ها و اندازه‌گیری‌های دیگر، تشخیص دهد که کیهان در حال انبساط است.

    روش‌های مختلف نتایج متفاوتی را به همراه دارند

    روش شمع استاندارد، روشی قدرتمند است که به ما امکان می‌دهد کیهان وسیع را اندازه‌گیری کنیم. ما همیشه به دنبال شمع‌های متفاوتی هستیم که بتوان آنها را بهتر اندازه گرفت و در فواصل بسیار دورتری دید.

    برخی از تلاش‌های اخیر برای اندازه‌گیری کیهان دورتر از روی زمین، مانند پروژۀ SH0ES، به سرپرستی برنده‌ی جایزه نوبل، “آدام ریس” از قیفاووس‌ها در کنار نوعی ستاره‌ی در حال انفجار به نام ابرنواختر نوع Ia استفاده کرد که می‌تواند به‌عنوان یک شمع استاندارد نیز مورد استفاده قرار گیرد.

    file yzwq x

    روش‌های دیگری نیز برای اندازه‌گیری ثابت هابل وجود دارد، مانند روشی که از پس‌زمینه مایکروویو کیهانی استفاده می‌کند – نور یا تشعشعاتی که اندکی پس از بیگ بنگ، منتشر شدند. مشکل این است که این دو اندازه‌گیری، یکی در نزدیکی با استفاده از ابرنواخترها و قیفاووس‌ها، و دیگری بسیار دورتر با استفاده از پس زمینه مایکروویو، تقریباً ۱۰ درصد با هم تفاوت دارند. اخترشناسان این تفاوت را کشش هابل می‌نامند و به دنبال تکنیک‌های اندازه‌گیری جدید برای حل آن هستند.

    یک روش جدید: همگرایی گرانشی

    در پژوهشی تازه، محققان با موفقیت از یک تکنیک جدید برای اندازه‌گیری نرخ انبساط کیهان استفاده کردند. این کار بر اساس یک ابرنواختر به نام Refsdal انجام شده است. در سال 2014، تیم دانشمندان چندین تصویر از یک ابرنواختر مشابه را مشاهده کردند – اولین‌باری که چنین ابرنواختر «لنزداری» مشاهده شد. به جای اینکه تلسکوپ هابل یک ابرنواختر را ببیند، محققان پنج ابرنواختر را دیدند!

    چگونه این اتفاق می‌افتد؟ نور ابرنواختر در همۀ جهات خاموش شد، اما در فضایی که توسط میدان‌های گرانشی عظیمِ خوشه‌ای از کهکشان‌ها منحرف شده بود، حرکت کرد، که بخشی از مسیر نور را به گونه‌ای خم کرد که در نهایت از طریق مسیرهای متعدد به زمین رسید. هر ابرنواختر در مسیری متفاوت در جهان به ما رسیده بود.

    تصور کنید سه قطار همزمان از یک ایستگاه خارج می‌شوند. با این حال، یکی مستقیماً به ایستگاه بعدی می‌رود، دیگری سفری طولانی از میان کوه‌ها انجام می‌دهد و دیگری از طریق ساحل حرکت می‌کند. همۀ آن‌ها ایستگاه‌های یکسانی را ترک می‌کنند و می‌رسند، اما سفرهای متفاوتی را انجام می‌دهند و بنابراین در حالی که در یک زمان حرکت می‌کنند، اما در زمان‌های متفاوتی می‌رسند.

    بنابراین، تصاویر لنز ما همان ابرنواختر را نشان می‎دهند که در یک نقطه‌ی خاص از زمان منفجر شده است، اما هر تصویر مسیر متفاوتی را طی کرده است. با نگاه کردن به ورود هر یک از ابرنواخترها به زمین – که یکی از آنها در سال ۲۰۱۵ اتفاق افتاد، پس از اینکه ستاره‌ی در حال انفجار رصد شد – ما توانستیم زمان سفر آنها را اندازه‌گیری و تعیین کنیم چقدر کیهان در حین گرفتن این تصویر، رشد کرده است.

    Whoosh xSocial

    آیا ما هنوز آنجا هستیم؟

    ما به یک اندازه‌گیری متفاوت، اما منحصر به فرد از رشد کیهان دست یافتیم. در مقالات، متوجه می‌شویم که این اندازه‌گیری جدید به اندازه‌گیری پس‌زمینه مایکروویو کیهانی نزدیک است، نه اندازه‌گیری قیفاووس و ابرنواختر. با این حال، بر اساس مکان آن، باید به اندازه‌گیری قیفاووس و ابرنواختر نزدیک‌تر باشد.

    در حالی که این به هیچ وجه بحث را حل نمی‌کند، سرنخ دیگری برای بررسی به ما می‌دهد. ممکن است مسئله‌ای با اهمیتِ ابرنواختر یا خوشه‌های کهکشانی و مدل‌هایی که باید برای همگرایی اعمال شوند، یا چیز دیگری وجود داشته باشد. ما همانند بچه‌هایی هستیم که در صندلی عقب ماشین در یک سفر جاده‌ای می‌پرسند «آیا هنوز نرسیده‌ایم.» اما باید بگوییم که ما هنوز نمی‌دانیم.

    منبع : سایت علمی بیگ بنگ
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

  14. Top | #140
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    انفجار بزرگ         
    بیگ بنگ: تلسکوپ فضایی جیمز وب کم‌نورترین کهکشان را در کیهان اولیه کشف کرد، چیزی که قبل از عملیاتی شدن این تلسکوپ در سال گذشته حتی تصور آن نیز در ذهن ستاره‌شناسان نمی‌گنجید.


    galaxy JD

    به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، تلسکوپ فضایی جیمز وب همچنان به اثبات توانایی‌های خود ادامه می‌دهد و اکنون در یک کشف شگفت‌انگیز دیگر، دورترین کهکشان کم‌نور به نام JD۱ را که تا به امروز ثبت شده، شناسایی کرد. ما وضعیت این کهکشان را در ۱۳.۳ میلیارد سال پیش می‌بینیم، زمانی که جهان تنها چهار درصد از سن فعلی خود را داشته است. بنابراین، شناسایی آن یک کشف قابل توجه برای درک تکامل کیهان در دوران ابتدایی است.

    پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس(UCLA) وجود این کم‌نورترین کهکشان را کشف کرده‌اند. “توماسو تریو” نویسنده دوم این مطالعه در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: «قبل از روشن شدن تلسکوپ وب، درست یک سال پیش، ما حتی نمی‌توانستیم رویای این را هم داشته باشیم که چنین کهکشانی کم‌نوری را تأیید کنیم.»

    نگاه کردن به گذشته

    دانشمندان سال‌های اولیه کیهان را با استفاده از نوری که میلیاردها سال سفر کرده تا به ما برسد، بررسی می‌کنند. یک میلیارد سال ابتدایی تشکیل کیهان به شکل ویژه کنجکاوی ستاره‌شناسان را برانگیخته است. همه چیز با بیگ بنگ شروع شد. از مدت‌ها پیش فرض بر این است که جهان پس از بیگ بنگ – حدود ۱۳.۸ میلیارد سال پیش – به وجود آمده و مدت‌ها پس از آن، کیهان شروع به انبساط کرد و به تدریج سرد شد و به اتم‌های هیدروژن اجازه تشکیل داد.

    با این حال، جهان اولیه یک دورۀ کاملا تاریک را پس از بیگ بنگ تجربه کرد که به عنوان «عصر تاریک» شناخته می‌شود. این دوره‌ی تقریباً یک میلیارد ساله فاقد منابع نور بوده و در طول این مدت، جهان در مه‌ای از هیدروژن خنثی که نور اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها را به دام انداخته بود، پوشیده شده بود و تقریباً یک میلیارد سال پس از آن، این مه به طور مرموزی شروع به از بین رفتن کرد.

    این اتفاق، دوره‌ای از یونیزه شدن را رقم زد و منجر به تشکیل اولین ستارگان و کهکشان‌ها شد. یکی از اهداف مهم در نجوم، درک نسل اول کهکشان‌هاست که در این دوره از تاریخ نخستین کیهان شروع به پراکندگی کردند. ستاره‌شناسان با استفاده از قدرت جیمز وب، به تازگی شروع به درک این دوران گیج‌کننده و در عین حال جذاب کردند.

    image e JD

    نگاه به کهکشانی بسیار کم‌نور

    “گیدو رابرتز-بورسانی” پژوهشگر فوق‌دکتری در UCLA و نویسنده اول این مطالعه گفت: «اغلب کهکشان‌هایی که توسط جیمز وب پیدا شده‌اند، کهکشان‌های درخشانی هستند. آنها کمیاب هستند و تصور نمی‌شود کهکشان‌های جوانی باشند که در کیهان اولیه زندگی می‌کرده‌اند. به این ترتیب، اگرچه مهم است، تصور نمی‌شود که آنها عوامل اصلی باشند که در تمام این مه هیدروژنی سوخته‌اند.

    وی افزود: از طرف دیگر کهکشان‌های بسیار کم‌نور مانند JD۱ تعدادشان بسیار بیشتر است، به همین دلیل است که ما معتقدیم آنها بیشتر نمایندۀ کهکشان‌هایی هستند که فرآیند یونیزاسیون مجدد را انجام داده‌اند و به نور فرابنفش اجازه داده‌اند بدون مانع در بافت فضا-زمان حرکت کند.

    پژوهشگران با استفاده از حساسیت بالای تلسکوپ جیمز وب توانستند مکان JD۱ را پیدا کنند. این کهکشان در پشت خوشه کهکشانی «آبل ۲۷۴۴»، خوشه‌ای درخشان و بزرگ از کهکشان‌های نزدیک واقع شده است. خوشبختانه جیمز وب با پدیدۀ همگرایی گرانشی توانست این کهکشان کم نور را ببیند. کشش گرانشی این خوشه کهکشانی باعث شد که JD۱ بزرگتر و ۱۳ برابر درخشان‌تر از آنچه واقعا هست، به نظر برسد.

    “تریو” گفت: ترکیب توانایی‌های جیمز وب و قدرت بزرگنمایی همگرایی گرانشی یک انقلاب پدید آورده است. ما در حال بازنویسی این کتاب در مورد چگونگی شکل‌گیری و تکامل کهکشان‌ها بلافاصله پس از بیگ بنگ هستیم. ابزار طیف‌نگار فروسرخ نزدیک(NIRSpec) تلسکوپ جیمز وب برای بدست آوردن طیف نور فروسرخ این کهکشان مورد استفاده قرار گرفت. این داده‌ها بسیاری از جزئیات کلیدی در مورد این کهکشان دوردست، مانند تعداد ستارگان و میزان غبار و عناصر سنگین آن فاش کردند. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

صفحه 14 از 16 نخستنخست ... 410111213141516 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد