نوشته اصلی توسط
امین تره کار
یک روز عصر ، من دارم از سخنرانی آقای تفرشی به خونه بر میگردم . موضوع سخنرانی درباره ی شهابسنگها و برخورد آنها با سیارات و تاثیرات آنها بر این سیارات بوده . که در اون اشاره شده که تنها با برخورد یک شهابسنگ چند ده متری با سیاره زمین ، حیات موجود در تمام سطح اون با آسیب های جدی مواجه میشه . وقتی به منزل میرسم ، تلوزیون داره تحلیل اخباری رو اعلام میکنه ... که فلان سیاست های فلان کشور بر این مبناست که در منطقه ای از زمین قدرت رو بدست بگیرند و به اون واسطه سلطه بر جهان پیدا کنند !(البته به صورت خیلی خلاصه و اجمالی بیان کردم)
خب ، من خیلی راحت با لحنی تمسخرآمیز با خودم میگم :
چه فکر احمقانه ای !! آخه وقتی یه شهابسنگ به نسبت کوچیک ، میتونه خیلی راحت شرایطی رو روی زمین ایجاد کنه که نفس کشیدنم حتی توش سخته ، دیگه چه اسراریه که من بخوام به زور همه ی آدمای زمینو به سلطه ی خودم در بیارم ؟!؟! حتی اگرم موفق به این کار بشم ، بازم نمیتونم با این قدرتم ، در برابر یه چنین اتفاق طبیعی دووم بیارمو کار مهمی واسه خودمو زندگیم بکنم ! پس غرور و تکبر و قدرتطلبی حماقت محضه .
«بـشــر، غوطه ور در عالمی که کرانه هایش حتی در تصور او نمی گنجد، تمام انرژی خود را صرف جدال با هم نوعانش بر سر مسائلی میکند که نگاهی درون این تلسکوپ به کلّ ناچیزشان می سازد»
"توضیحی روی تلسکوپ 200 اینچی هیل در رصدخانه پالومار"
این زیباترین و پرمعناترین جمله اییه که من تابحال در طول زندگیم شنیدم و بشدت روم تأثیر گذاشته و میشه گفت اثر واقعی نجوم رو در من دو برابر کرده. البته بعید میدونم چنین جملاتی و حتی خود نجوم روی مردم عادی تأثیر جدی بذاره. فقط اونها رو یکی دو شب به وجد میاره. دلیلش هم تو این جمله ی زیبا مشخصه:
«رصد با تلسکوپ 50 درصد تماشا و 50 درصد تخیل است» "چت رایمو"
مردم عادی از پشت تلسکوپ فقط تماشا میکنن اما یک کسی مثل خود من وقتی از چشمی تلسکوپ به کهکشان آندرومدا یا حتی یک ستاره منفرد نگاه میکنم از خودم میپرسم:
آیا کسی اونجا هست؟
«باید تصویری را که در چشمی تلسکوپ می بینید بخوبی بررسی کنید تا واقعاً دریابید که چه می بینید. نگاه سرسری و سریع رفتن به سراغ جرم بعدی مثل این است که از رمانی بزرگ فقط چند خط آن را بخوانید»
"جورج آتامیان"
واقعیت اینه که مردم عادی فقط با چشم هاشون تماشا میکنن بدون اینکه اصلاً بدونن اون لکه تار و مبهم مارپیچی که میبینن با یه لکه چربی روی چشمی تلسکوپ چه فرقی داره. به نظر من ترویج نجوم بی فایده ست مگر اینکه برای کودکان انجام بشه. شاید از بین هر 100 کودک حداقل یکی مسیر واقعی زندگی آینده خودش رو پیدا کنه.
نجوم در جامعه شناسی و روانشناسی
پاسخ با نقل قول
...اینکه اول ببینیم نجوم چه تاثیری بر زندگی ما نجومی ها و جلوگیری از روزمرگی داشته و بعد از اون بررسی کنیم که چطوری میشه بقیه افراد جامعه رو از این تاثیرات آگاه کرد.
