پرسش و پاسخ اختر فیزیک

[Panahandeh]

دوستان عزیز

با سلام

لطفا پرسشهای راجع به کیهان شناسی و اختر فیزیک را در این تاپیک مطرح کنید

ممنون

[مداد رنگیهام]

چه طوری میشه فهمید که جسمی که الان داریم با تلسکوپ میبینیم اندازه واقعیش چقدره؟

[narcissus flower]

چه طوری میشه فهمید که جسمی که الان داریم با تلسکوپ میبینیم اندازه واقعیش چقدره؟

شما باید یک سری اطلاعات از ستاره تون داشته باشید
مثلا میزان شار یا توانی که شما در روی زمین دریافت میکنید رو باید داشته باشید .در واقع انرژی ساطع شده سطح ستاره برابر با میزان انرژی ای است که در سطح یک کره به شعاع فاصله ی ما تا ستاره است



که
i شاری هست که ما دریافت میکنیم
I شار و انرژی ای هست که خود ستاره داره
R شعاع ستاره
rشعاع دایره ای به مرکز ستاره که برابر با فاصله ی ما تا ستاره هست

.بنابراین ما باید فاصله مون تا ستاره رو هم داشته باشیم که در اینجا توضیح داده (خیلی مهم هست بخونید)که چه جوری بیابیم


از طرفی ما که نمیدونیم انرژی ستاره چه قدر هست.پس باید دماشو بدونیم.از کجا ؟
از نوری که ما میبینیم.در واقع نورش به ما میگه که در چه دمایی هست .به کمک رابطه ی استفان بولتزمن میتونیم این انرژی رو بده دست بیاریم .


و اگر شما جای گذاری کنید شعاع ستاره رو میتونید محاسبه بفرمایید...
بنابراین خوبه که ما فاصله ورنگ و درخشندگی و شاری که از ستاره دریافت میکنیم رو داشته باشیم

[Mehrnoosh]

همون طور که در فیزیک مسئله سه جسم هست آیا ما منظومه های سه ستاره ای هم داریم که حول مرکز جرم خود بگردند؟
اسم ستاره ها یا شماره هاشون رو از کجا می تونم پیدا کنم؟

[gshahali]

همون طور که در فیزیک مسئله سه جسم هست آیا ما منظومه های سه ستاره ای هم داریم که حول مرکز جرم خود بگردند؟
اسم ستاره ها یا شماره هاشون رو از کجا می تونم پیدا کنم؟

سلام دوست عزیز
بله، منظومه های سه ستاره ای و حتی بیشتر هم وجود داره.
میتوانید نام برخی را در این سایت ببینید:

http://en.wikipedia.org/wiki/Star_system#Triple

موفق باشید

[aysa]

تويه يكي ازتاپيك ها (نميدونم كدوم بود)نوشته بودن كه دليل اينكه ستاره هاي دورتراز مركزكهكشان ها به داخل سياهچاله سقوط نميكنن اينه كه نيروي جاذبه سياهچاله براونااصلا اثرنميكنه.ولي اين گفته كه درست نيس.
چون يه نيروي جاذبه اي براونا اثرميكنه كه اونادريكمداردرحال حركتن وداراي سرعت مداري شدن.درغيراين صورت كهكشان هاازهم ميپاشن.وستاره اي حركت نميكنه مگه به دليل گسترش فضا.اگه اشتباه ميكنم لطفا بگين.

[berjis93]

گرانش کهکشان مثل گرانش منظومه خورشیدی نیست که یه غول گرانشی همه منظومروکنترل کنه بلکه برایند گرانش اجرام باعث وجود این سیستم عظیم و منظم گرانشی میشه یعنی همه ستاره ها و اجرام گرانششون رو هم تاثیر میذاره و گرانش کهکشانی به وجود میاد به همین خاطره که ستاره های بیرونی تو سیاهچاله سقوط نمیکنن

[مداد رنگیهام]

کهکشان ها معمولاً در خوشه ها مقيم شده اند. حتي کهکشان ما (راه شيري) نيز اينچنين است. اين خوشه ها به آهستگي و به واسطه نيروهاي گرانشي به يکديگر متصل شده و در گروه هايي در امتداد فضا/زمان بسط مي يابند. اما ساير بخش هاي غيرمقيم چطور؟
بزرگترین آنها "Bootes Void" خوانده مي شود. اين ناحيه "تهي"، منطقه اي با وسعت 250 ميليون سال نوري مي باشد. منطقه اي آنقدر وسيع که در آن 2500 کهکشان راه شيري را مي توان در کنار يکديگر قرار داد. تهيگاه ها مانند حفره هايي در کيهان مي باشند و "Bootes Void" بزرگترين آنهاست.
" سایت نجوم ایران"





میشه یکم در مورد این فضا های تهی توضیح بدین؟این فضا ها با سیاهچاله ها متفاوتن؟

[mohsen4465]

کهکشان ها معمولاً در خوشه ها مقيم شده اند. حتي کهکشان ما (راه شيري) نيز اينچنين است. اين خوشه ها به آهستگي و به واسطه نيروهاي گرانشي به يکديگر متصل شده و در گروه هايي در امتداد فضا/زمان بسط مي يابند. اما ساير بخش هاي غيرمقيم چطور؟
بزرگترین آنها "Bootes Void" خوانده مي شود. اين ناحيه "تهي"، منطقه اي با وسعت 250 ميليون سال نوري مي باشد. منطقه اي آنقدر وسيع که در آن 2500 کهکشان راه شيري را مي توان در کنار يکديگر قرار داد. تهيگاه ها مانند حفره هايي در کيهان مي باشند و "Bootes Void" بزرگترين آنهاست.
" سایت نجوم ایران"





میشه یکم در مورد این فضا های تهی توضیح بدین؟این فضا ها با سیاهچاله ها متفاوتن؟

تصویری که شما قرار دادید مربوط به یک سحابی جذبی بنام «بارنارد 68» هست و بنابراین هیچ ارتباطی با فضاهای بین کهکشانی خالی نداره. این سحابی با فاصله 500 سال نوری اونقدر به زمین نزدیک هست که هیچ ستاره ای بین ما و سحابی بارنارد قرار نداشته باشه. در خصوص خود فضاهای خالی بین کهکشانی دوستان بهتر میتونن راهنماییتون کنن.

[narcissus flower]

کهکشان ها معمولاً در خوشه ها مقيم شده اند. حتي کهکشان ما (راه شيري) نيز اينچنين است. اين خوشه ها به آهستگي و به واسطه نيروهاي گرانشي به يکديگر متصل شده و در گروه هايي در امتداد فضا/زمان بسط مي يابند. اما ساير بخش هاي غيرمقيم چطور؟
بزرگترین آنها "Bootes Void" خوانده مي شود. اين ناحيه "تهي"، منطقه اي با وسعت 250 ميليون سال نوري مي باشد. منطقه اي آنقدر وسيع که در آن 2500 کهکشان راه شيري را مي توان در کنار يکديگر قرار داد. تهيگاه ها مانند حفره هايي در کيهان مي باشند و "Bootes Void" بزرگترين آنهاست.
" سایت نجوم ایران"







میشه یکم در مورد این فضا های تهی توضیح بدین؟این فضا ها با سیاهچاله ها متفاوتن؟

این دو موضوع کاملا از هم متفاوت هستند.
مجموعه ای از کهکشان ها , خوشه های کهکشانی رو تشکیل میدهند .کما اینکه خود ما هم جزیی از یک خوشه هستیم به نام سنبله...اما در این خوشه ها هم ما میتونیم فضای خالی از کهکشان پیدا بکنیم که احتمال میره که خالی وتهی باشند.شاید هم ما نمیتونیم چیزی ببینیم. پس بنا بر مشاهدات خالی از سکنه محسوب میشه...مثل نقشه ی پراکندگی جمعیت هست که برخی جاها شلوغ وبرخی خلوت مبیاشد....
اما سیاه چاله ها کلا ساختار دیگه داره...

و این تهی جایی که اشاره کردید (کاری به شکل ندارم) یکی از بزرگترین تهی جاها هست...
که نظریات گوناگونی در موردش وجود داره.

یکی اینکه چند تهی جای کوچک به هم پیوسته باشند .مثل اینکه چند حباب به هم بپیوندند.
یا اینکه قبلا پر بوده اما به واسطه ی گرانشی که بین کهکشان هابه وجود اومده , یه جورایی مهاجرت کرده اند و اینجا خالی شده

این هم اطلاعاتی در مورد شکل

[gshahali]

کهکشان ها معمولاً در خوشه ها مقيم شده اند. حتي کهکشان ما (راه شيري) نيز اينچنين است. اين خوشه ها به آهستگي و به واسطه نيروهاي گرانشي به يکديگر متصل شده و در گروه هايي در امتداد فضا/زمان بسط مي يابند. اما ساير بخش هاي غيرمقيم چطور؟
بزرگترین آنها "Bootes Void" خوانده مي شود. اين ناحيه "تهي"، منطقه اي با وسعت 250 ميليون سال نوري مي باشد. منطقه اي آنقدر وسيع که در آن 2500 کهکشان راه شيري را مي توان در کنار يکديگر قرار داد. تهيگاه ها مانند حفره هايي در کيهان مي باشند و "Bootes Void" بزرگترين آنهاست.
" سایت نجوم ایران"





میشه یکم در مورد این فضا های تهی توضیح بدین؟این فضا ها با سیاهچاله ها متفاوتن؟

سلام دوست عزیز

مطلبی را علاوه بر توضیحات دیگر دوستان عرض میکنم.

تصور کنید قصد داریم مقداری ماده را به صورت متناوب در فضا توزیع کنیم. در نهایت دو نوع ساختار متصور است:
1- ماده به صورت توده‌ توده در فضا توزیع شود.
2- حبابهایی باقی بماند که اطراف آنها را ماده (مانند دیواره) فرا گرفته است.

به نظر میرسد توزیع کهکشانها در مقیاس بزرگ از الگوی دوم پیروی میکند.

پس از مهبانگ، به دلیل افت و خیزهای کوانتومی، ناهمسانگردیهای کوچک به تدریج رشد کردند. نواحی با چگالی بالاتر، زودتر دچار رمبش گرانشی شدند، و در نهایت ساختاری شبیه به کف (foam-like structure) به وجود آمد که در آن، نواحی خالی (Void) به وسیله رشته‌های کهکشانی (galaxy filaments) احاطه شده‌اند. قطر تهیگاهها 11 تا 150 مگاپارسک است. در زیر تصویری از جهان را تا شعاع 500 میلیون سال نوری (تقریباً معادل 153 مگاپارسک) می‌بینید که در آن رشته‌ها و تهیگاهها به خوبی نمایان است.