دوستان عزیز
با سلام
لطفا پرسشهای راجع به کیهان شناسی و اختر فیزیک را در این تاپیک مطرح کنید
ممنون
دوستان عزیز
با سلام
لطفا پرسشهای راجع به کیهان شناسی و اختر فیزیک را در این تاپیک مطرح کنید
ممنون
ویرایش توسط Ehsan : 01-17-2013 در ساعت 11:55 PM
2215, Arta.kh, Astronomy-sun, bahare akbarie, berjis93, elman, fatemeh.zar, Hooman, ingenious, javadstar76, mahsa, Mat, melika bidabadi, mjaasgari, Mojtaba.M, moonlight13, mostafa2018, nakhodaye aseman, neda vardast, p.i.w, pam pam, Parnia Shokri, parvin, r.soltanikhah, reza3000, rostam, Saeed Jafari, safavico, sasan20oo20, shahrahan, shahrzad.b.m, skynight, subaro, tileiran, فائزه معتضدیان, مبین سبزواری, محمد اسلامی سرای, محمد سروش, محمدرضا صادقیان, zahra H, Zahra Shakeeb, امیرعلی, حسین زارعی, رویا افشار, رخساره روشنی, شادي شهراييني, شعری
در مورد دما باید که از روی دانستن فاصله و قدر ظاهریش و شعاع بدست آورد
داریم:
m-M=2.5xlog(B/b)
از این b که شار ستاره است را بدست می آوردن
سپس با فرمول زیر دما را بدست می آوردن
b=(r/d)^2xT^4x6.67x10^-8
همچنین می توان از فرمول زیر بدست آورد
دما ضرب در طول موج با بیشترین شدت برابر است با 2898x10^-6
ویرایش توسط *sh : 12-16-2011 در ساعت 09:02 PM دلیل: ادبی
پس از کشف اشعه ی x در حالی که زیستشناسان آن را به طور مصنوعی تولید و مورد استفاده قرار می دادند منجمان نیز احتمال دادند که این اشعه در طبیعت نیز تولید می شود.بسیاری از موارد مورد بررسی قرار گرفتند ، ولی تنها موردی که دارای تابش پرتوی x بود ، خورشید بود که آن هم تابشی بسیار ضعیف داشت.سپس یک طیفنگار به فضا فرستاده شد تا ماه را مورد بررسی قرار دهد ولی ماه هم هیچ گونه پرتوی x از خود ساتع نمی کند.در سفر این طیف نگار به فضا یک اتفاق کاملا غیر منتظره افتاد. آن هم این بود که طیف نگار وجود یک منبع بسیار قدرتمند پرتوی x را از آن سوی کیهان گزارش می کرد.منجمان پی بردند که این جسم باید به طور حتم بسیار فشرده و سنگین باشد.جرم حدودی آن را در حدود نه برابر جرم خورشید برآورد کردند که از جرم یک ستاره ی نوترونی بسیار بیشتر است.در نتیجه پی بردند که گاز های موجود در قرص برافزایشی که دمای بسیار بالایی هم دارند و از ستاره های اطراف سیاه چاله جذب می شوند هنگامی که به افق رویداد سیاه چاله نزدیک می شود با نیروی گرانشی بسیار عظیم آن مواجه می شوند و این گرانش عظیم اتم های گاز را از هم می درد و تنها در کسری از ثانیه قبل از این که برای همیشه به درون افق رویداد برود به شدت از خود پرتوی x ساتع می کنند و این تشعشات در فضا پخش می شوند و بعد از مدتی به زمین می رسند و موضع سیاه چاله ها را برای دانشمندان مشخص می کنند.
علاوه بر تشعشعات پرتوی x دانشمندان در برخی از سیاه چاله ها که چیزی نزدیک و یا خود ابر سیاهچاله هستند ، از خود پرتوی های اشعه ی گاما ساتع می کنند.که در باره ی چگونگی ساتع شدن این پرتو ها نظریه های متفاوتی وجود دارد که توجیحات متفاوتی دارند یه عنوان مثال یک توجیه آن این است که این پرتو ها در اثر پدیده ی ستاره لرزه در ستاره ه ی نوترونی ایجاد می شوند.دیگر توجیه این است که در منظومه های دو تایی که از یک ستاره ی معمولی و یک سیاه چاله تشکیل شده است ، سیاه چاله سرانجام تمام مواد ستاره ی همدم را می بلعد و آنچه از ستاره باقی می ماند یک قرص مانند قرص برافزایشی است.بعد از چند ثانیه سیاه چاله باقی مانده ی ستاره را می بلعد ، در فرآبندی که درخشش مهیبی از پرتو های گاما را در بردارد.در سناریوی دیگر این اتفاق زمانی اتفاق می افتد که یک سیاه چاله با ستاره ی نوترونی و یا سیاه چاله ی دیگر برخورد می کند در اثر این برخورد ، دوجسم به یک جسم تبدیل می شوند واین تبدیل با آزاد شدن بسیار زیاد انرژی همراه است.در مدلی دیگر این عمل زمانی روی می دهد که مردم در روی زمین شاهد تولد یک سیاهچاله در زاویه ای مناسب باشند.در این مدل رمبش یک ستاره بزرگ به یک سیاهچاله که با یک انفجار ابر نواختری عظیم همراه است. این انفجار با آزاد شدن میزان زیادی پرتوی گاما از قطب های جرم در حال رمبش ، همراه است.
دَستِمان درد گرفت!
ویرایش توسط sina asadi : 12-17-2011 در ساعت 07:58 PM
نمرده ام ، نمی میرم و نخواهم مرد ، اما فرصت تا همین فرداست! -سینا اسدی
یک سوال دیگه،
جایی خونده بودم که اگه جرم ستاره ای بیشتر از 2ر1 برابر جرم خورشید باشه(همون حد چاندراشكار) ستاره بعد از مرگ تبدیل به ستاره نوترونی میشه و همینطور حد ستاره نوترونی که 2ر3 برابر جرم خورشید هستش
ولی امروز مستندی دیدم که حد 2ر1 رو می گفت 9 برابر واسه تبدیل ستاره به ستاره نوترونی
حالا این حد ها چقدرن؟
سوال بعدی؟
جرا سرعت چرخش ماه به دور زمین با سرعت چرخش به دور خودش برابره؟
در مورد اول جرم ستاره ی اولیه برای تبدیل شدن به کوتوله سفید ، 4 تا 5 برابر جرم خورشید هست . و در واقع حد چاندراسکار ، میگه که بیشترین جرمی که کوتوله سفید میتونه داشته باشه چقدره (چون همونطور که میدونید توی کوتوله سفید حجم و جرم رابطه عکس دارند و بنابراین برای پایداری یه کوتوله سفید جرمش نباید از یه مقدار بیشتر بشه که بهش حد چاندراسکار میگن ) توجه کنید که قبل از تبدیل ستاره با جرم اولیه به کوتوله سفید مقداری جرمش رو هم از دست میده . و یه ستاره مثلا با جرم 3 جرم خورشید (که بیشتر از حد چاندارسکار است ) در نهایت که کوتوله سفید بشه ممکنه جرمش کمتر از حد بشه .
..........
در مورد سوال دوم ، این اثر به خاطر نیروی جزر و مدیه که باعث اصطکاک میشه و نتیجش دور شدن قمر از سیاره مادر هست ، و همزمان با این دور شدن تمایل به همزمانی دوره ها ایجاد میشه و به همین خاطر در مجموعه های قدیمی این چنین اثری معمولا مشاهده میشه . و تمامی مجموعه های دوست دارند به این مرحله برسند . چون در این صورت پایداری بیشتری وجود داره (به خاطر کمتر اثر کردن نیروی جزر و مدی ) . این جمله آخر رو کاملا از خودم گفتم و هیچ منبعی نداره !! . دوستانه اگر اشکالی در چیزایی که گفتم هست بگین ممنون میشم !!
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
در مورد این توضیح فرمایش شما منطقی به نظر میرسه که حد بعد از فروپاشی ستاره تعریف میشه نه قبلش ولی عینا جمله کتاب رو نقل میکنم:
ستاره ای که به پایان عمر گرما خسته ای خود نزدیک می شود،اگر جرمش(یعنی جرم ستاره)بیش از 2ر1 برابر جرم خورشید باشد نمی تواند به کوتوله سفید تحول یابد.(منبع:نجوم به زبان ساده)
اینجا داره قبل از فروپاشی ستاره و مرگ اون صحبت میکنه
خوب من هم همین رو میگم ، شما به این جمله توجه کن : پایان عمر گرمایی . حالا پایان عمر گرمایی جرمش میتونه از جرم داخل رشته اصلی کمتر باشه (و این طور هم هست ) خوب آخرش هم همون چیزی رو گفته که من گفتم ، با این تفاوت نگارشی، که من گفتم کوتوله سفید پایدار نیست و اینجا گفته تشکیل نمیشن (منظورم همون بود !!! اگه بد گفتم ببخشید ).پایان عمر گرمایی ، در نتیجه مراحلیه که جرم از دست میره .
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
در مورد سوال اولتون
حد چاندراسکار برای کوتوله های سفید، 1.4 برابر خورشید و برای ستاره های نوترونی حدود 3.2 برابر خورشید است. دقت کنید که این حد، برای اون جرم باقی مونده از ستاره است که میخواد با انقباض گرانشی، تبدیل به کوتوله یا ستاره نوترونی باشه.
اما اون حد دیگه ای که شما شنیدید، مربوط به جرم ستاره قبل از مرگه. چون در مرگ، ستاره مقداری از موادش را به بیرون پرتاب میکنه.
مثلا ستاره ای با 3 برابر جرم خورشید، ممکنه دو سوم جرمش را به خارج پرتاب کنه و 1 جرم خورشید باقی بمونه که تبدیل به کوتوله سفید میشه.
اما اگر جرم ستاره 8 برابر خورشید باشه، جرمی که باقی میمونه، مثلا 2 برابر خورشیده و حاصلش یک ستاره نوترونی.
در حال حاضر 3 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 3 مهمان ها)