
نوشته اصلی توسط
mohsen4465
حالا بنظر شما چرا ابرها از این قاعده دور بودن و رنگ آبی زیاد خوب پیروی نمیکنن؟ 
خب بذارین جوابو بگم. 
همونطور که هممون میدونیم نور در داخل فضایی مملو از ذرات معلق دچار تفرق میشه. اما این تفرق برای هر ذره ای با هر اندازه ای یکسان نیست و میتونه متفاوت باشه. بنابراین تفرق انواع و اقسام مختلفی داره. دوتا از مشهورترین و اصلی ترین انواع تفرق، تفرق رایلی (Rayleigh Scattering) و تفرق مای (Mie Scattering) هستن. تفرق رایلی زمانی اتفاق میافته که اندازه ذرات کوچکتر از 10% طول موج نور باشه. از اونجایی که در این نوع تفرق طول موج نور یکی از عوامل تعیین کننده میزان تفرقه بنابراین توده ذراتی با اندازه مشخص میتونن نور رو تجزیه کنن و بعضی از طول موج ها رو بیشتر و بعضی دیگه رو کمتر متفرق کنن. مولکولهای هوا در ابعادی هستن که بیشترین تفرق رو برای نور بنفش ایجاد میکنن. بنابراین نورهای بنفش و آبی متفرق شده و نورهای زرد و قرمز مستقیم عبور میکنن. نورهای متفرق شده که عمدتاً آبی و بنفش (و کمی سبز و مقدار بازهم کمتری زرد و قرمز) هستند برخلاف قرمز و زرد که مستقیم از خورشید به ما میرسند از تمام کره آسمان به سمت ما میان و ترکیبی زیبا بنام آبی لاجوردی رو ایجاد میکنن.
اما اگه اندازه ذرات کمی درشت تر باشه چه اتفاقی میافته؟
قطرات ریز آب و ذرات یخ معلق در اتمسفر بخاطر اندازه بزرگتر میتونن نوع دیگری از تفرق رو ایجاد کنن که برخلاف تفرق رایلی تمامی طول موج ها رو به یک اندازه متفرق میکنه. بنابراین نور متفرق شده ناشی از این ذرات سفید رنگه. تفرق مای چیزیه که در ابرها اتفاق میافته و رنگ سفید رو به اونها میده.
بجز رنگ تفرق چیز دیگری که در این دو نوع تفرق متفاوت دیده میشه شدت تفرق در جهت های مختلفه که در شکل بالا بخوبی مشخصه. تفرق مای در جهت موافق با پرتو تابیده شده شدت بسیار بیشتری داره و هرچه اندازه ذره بزرگتر باشه این جهت پذیری بیشتر میشه. این تفاوت جهت پذیری تفرق های مای و رایلی سبب میشه تا دو نیمکره آسمان یکی به مرکزیت خورشید و دیگری در مقابل خورشید شدت رنگ لاجوردی متفاوتی داشته باشن. نیمکره خورشید مخصوصاً در نواحی نزدیکتر به خورشید بخاطر شدت بیشتر تفرق رایلی رنگ لاجوردی کمتری داره و در عوض نیمکره رو به خورشید مخصوصاً در ناحیه مرکزی اون تفرق رایلی شدت بیشتری داره و آسمان لاجوردی تر خواهد بود (البته میزان این تفاوت وابسته به میزان قطرات آب و ذرات یخ معلق در هواست).

به همین شکل ابرهایی که در نیمکره خورشید قرار گرفتن بسیار درخشانتر هستن. تفرق رایلی در این ابرها شدت بالایی داره و رنگ آبی ناشی از حجم اتمسفر بین ابر و ناظر رو محو میکنه. شدت درخشش ابرها در این وضعیت (مخصوصاً نزدیک به خورشید) به حدی بالاست که قدرت تشخیص رنگ آبی کمرنگ رو از چشمان ناظر میگیره بنابراین ابر حتی اگر در فاصله بسیار دوری هم قرار گرفته باشه باز هم سفید دیده میشه.
در سمت مخالف خورشید تفرق رایلی آسمان شدیدتر از تفرق مای ابرهاست و بنابراین ابرها در این قسمت اگر در فاصله دوری قرار گرفته باشند آبی دیده خواهند شد. ابرهایی که در نزدیکی افق و در فاصله بسیار دوری هستن حتی ممکنه در زمینه آبی رنگ آسمان گم بشن.
حالا بنظر شما این ابر چه رنگیه؟
سفیده؟ من میگم سفید نیست!

با نرم افزار Paint ویندوز بازش کنین و بعد با ابزار Color Picker (همون قطره چکونه) سفیدترین جای ممکن از ابر که بنظرتون سفیدتر از اون وجود نداره یه قطره رنگ بچینین! حالا تو نوار ابزار به رنگی که چیدین نگاه کنین. عجیبه نه.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن.1: ابرهای سمت الرأس ممکنه فاصله کمی داشته باشن و بنابراین رنگ سفیدشون ممکنه واقعاً سفید باشه (تقریباً سفید).
پ.ن.2: جالبه بدونید که کمی قبل از شروع بارندگی اندازه قطرات ابرها درشت تر میشه که در اثر اون از میزان تفرق نور به جهات مختلف کم شده و در عوض این قطرات درشت میتونن نور رو به سمت آسمون بشکنن که در نتیجه اون آسمون تاریکتر میشه.