صفحه 3 از 8 نخستنخست 1234567 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 30 , از مجموع 76

موضوع: سیارات کوتوله

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    Post سیارات کوتوله

    این تاپیک رو ایجاد کردم برای بحث پیرامون اجرامی که همیشه بر سر طبقه بندی اونها اختلاف نظرهای فراوونی وجود داشته؛ اجرامی که بتازگی در قلمرو جدیدی طبقه بندی شدن و تا حدودی در این مورد توافق نظر شده، اجرامی با نام «سیارات کوتوله». این اجرام که تا سال های زیادی نسبت به اونها بی توجهی میشد بتازگی در کانون توجه اکتشافات فضایی قرار گرفتن بطوریکه در حال حاضر دو فضاپیما با نام های «سپیده دم» و «افق های نو» در حال سفر به دو جرم مشهور از این طبقه یعنی «سرس» و «پلوتو» هستند. البته فضاپیمای «سپیده دم» مأموریتی 5 ماهه رو در مدار سیارک «وستا» به پایان رسونده و سرس در واقع دومین هدفشه که تا سال 2015 به اون میرسه.

    اینجا جا داره قبل از وارد شده به موضوع اول بحثمون کمی در مورد طبقه بندی های جدید این اجرام و اجرام مشابه اونها صحبت کنیم. خب بحث رو طولانی نمیکنم؛ بجز سیارات و دنباله دارها در منظومه شمسی ما اجرام دیگری هم هستند که مستقیماً به دور خورشید در گردشند. این اجرام «خرده سیارات» (Minor Planets) نام دارن. خرده سیارات در واقع خانواده ای ریز و درشت از اجرام هستند شامل سیارات کوتوله، سیارک ها، تروجان ها (اجرام لاگرانژی - هم مدار با جرمی دیگر)، قنطورس ها (نیم سیارک و نیم دنباله دار)، اجرام کمربند کویپر و اجرام فرانپتونی. سیارات کوتوله در این میان از همه بزرگترند و شامل این اجرام هستند:

    1. سرس
    2. پلوتو
    3. هائومیا
    4. ماکی ماکی
    5. اریس

    البته چند جرم فرانپتونی دیگر هم بطور «غیر قطعی» در این لیست قرار دارند:

    6. اورکوس
    7. کوائور
    8. 2007 او.آر10
    9. سدنا

    خب نمیتونیم همزمان روی همه اینها بحث کنیم و بنابراین بحثمون رو در مورد سیارات کوتوله موضوع بندی میکنم. برای موضوع اول من اولین عضو کشف شده این خانواده یعنی «سرس» رو انتخاب کردم که در اوایل 2015 توسط فضاپیمای «سپیده دم» ملاقات میشه. پس از پایان صحبت هامون در مورد سیاره کوتوله سرس موضوع دوم یعنی «سیاره کوتوله پلوتو» که اون هم در اواخر 2015 توسط فضاپیمای سریع السیر «افق های نو» ملاقات میشه رو شروع میکنیم. تو این بحث شاید برای ملاقات احتمالی سیارک «2 پالاس» توسط «سپیده دم» هم موضوع بذارم و در وقفه های بین این سفر های چندین ساله هم موضوعاتی کلی در مورد سایر سیارات کوتوله و اجرام فرانپتونی و ... رو قرار میدیم و بحث میکنیم. با اجازتون موضوع اول رو شروع میکنیم.
    ویرایش توسط mohsen4465 : 08-27-2012 در ساعت 09:53 PM


  2. Top | #21
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    مقایسه عناصر طویل-مدت مداری* با عناصر کوتاه-مدت مداری** سرس
    نوع عنصر مداری
    نیم قطر بزرگ
    (برحسب واحد نجومی)
    خروج از مرکز مدار
    شیب مدار
    دوره تناوب مدار
    (برحسب روز زمینی)
    طویل-مدت
    2.7671
    0.116198
    9.647435
    1681.60
    کوتاه-مدت
    (23 جولای 2010)
    2.7653
    0.079138
    10.586821
    1679.66
    تفاوت
    0.0018
    0.03706
    0.939386
    1.94

    * عناصر طویل-مدت مداری بیانگر نحوه حرکت و ویژگی های مداری جرم فضایی در مداری است که تا مدت زمانی بسیار طولانی (دست کم ده ها میلیون سال) دستخوش تغییر نشود.


    ** عناصر کوتاه-مدت مداری بیانگر نحوه حرکت و ویژگی های مداری جرم فضایی در یک دوره زمانی کوتاه مدت است (کمتر از هزاران سال) بطوریکه در این مدت تأثیرات سایر اجرام (غیر از جرم مرکزی) بر روی مدار جرم مورد نظر تأثیر چندانی نگذارد.


    سرس مانند بیشتر خرده سیارات از جمله اجرامی است که تفاوت عناصر کوتاه-مدت و طویل مدت آن قابل توجه است. البته استثنائاتی نیز وجود دارد؛ برای مثال سیارکهایی که در شکاف «کیرکوود» قرار دارند در رزونانس مداری شدیدی با سیاره مشتری هستند و بنابراین تفاوت عناصر مداری کوتاه-مدت و طویل-مدت آنها ناچیز است.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  • 7 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #22
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Jul 2011
    شماره عضویت
    955
    نوشته ها
    72
    تشکر
    375
    تشکر شده 530 بار در 65 ارسال

    سِرِس یا ۱ سرس نام نخستین سیاره کوتوله ای است که کشف شد. این سیارک که نامش از نام الهه کشاورزی در روم قدیم گرفته شده در یکم ژانویه ۱۸۰۱ توسط جوزپه پیاتزی کشف شده است
    با قطری حدود ۹۵۰ کیلومتر، سرس بزرگ‌ترین و پرجرم‌ترین جسم در کمربند سیارکی است. سرس تقریباً یک‌سوم کل جرم این کمربند را تشکیل می‌دهد.
    امضای ایشان
    صاف ترين آســــــمان تقديم تو باد ----- يك سحابى زيبـــا تقديم تو بــــــاد
    يك لحظــه اين جا بنشين و ببين ----- اين تلسكوپ چند مترى تقديم تو باد

  • 5 کاربر مقابل از milad77 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #23
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Jul 2011
    شماره عضویت
    955
    نوشته ها
    72
    تشکر
    375
    تشکر شده 530 بار در 65 ارسال

    اطلاعاتی دیگر درباره سرس :
    کشف توسطجوزپه پیاتزی
    تاریخ کشف۱ ژانویه ۱۸۰۱
    طبقه‌بندی
    نام‌های دیگرA899 OF; 1943 XB
    طبقه‌بندی
    سیارات کوچک
    سیاره کوتوله, کمربند سیارک‌ها
    عناصر کپلری مدار
    خروج از مرکز0.07934
    آنومالی متوسط27.448°
    زاویه انحراف10.585°
    سایر مشخصات مداری
    اوج446.669 گیگامتر (2.987 و.ن.)
    حضیض380.612 گیگامتر (2.544 و.ن.)
    تناوب مداری1680.5 روز (4.6 سال)
    مشخصات فیزیکی
    ابعاد975×909 کیلومتر
    مساحت سطح2,850,000 km2
    جرم9.43×1020 کیلوگرم
    متوسط چگالی2.08 گرم/سانتیمتر مکعب
    گرانش سطحی0.27 متر/ثانیه مربع
    سرعت فرار0.51 کیلومتر/ثانیه
    آلبدو0.090±0.0033
    نوع طیفسیارک ردهٔ سی
    قدر ظاهری6.7 تا 9.32
    قدر مطلق3.36 ± 0.02


    عکسی از سرس در کنار ماه برای مقایسه این سیاره کوتوله.
    سیارات کوتوله-chile_cm_166-jpg
    امضای ایشان
    صاف ترين آســــــمان تقديم تو باد ----- يك سحابى زيبـــا تقديم تو بــــــاد
    يك لحظــه اين جا بنشين و ببين ----- اين تلسكوپ چند مترى تقديم تو باد

  • 8 کاربر مقابل از milad77 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #24
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Jul 2011
    شماره عضویت
    955
    نوشته ها
    72
    تشکر
    375
    تشکر شده 530 بار در 65 ارسال

    و نیز این عکس برای مقایسه سرس، ماه و زمین.
    این عکس درک خیلی خوبی از سیاره های کوتوله با ما میده(با توجه به این سرس بزرگ ترین سیاره کوتوله هستش.)

    سیارات کوتوله-220px-ceres_earth_moon_comparison-png
    امضای ایشان
    صاف ترين آســــــمان تقديم تو باد ----- يك سحابى زيبـــا تقديم تو بــــــاد
    يك لحظــه اين جا بنشين و ببين ----- اين تلسكوپ چند مترى تقديم تو باد

  • 3 کاربر مقابل از milad77 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #25
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    منشاء و تکامل
    سرس به احتمال زیاد یک «پیش سیاره» است که در 4.57 میلیارد سال قبل در کمربند سیارکی شکل گرفته است. در حالیکه اکثر پیش سیاره های داخلی منظومه شمسی (شامل تمام اجرام هم اندازه ماه تا مریخ) با دیگر پیش سیاره ها ادغام شدند و سیارات سنگی را بوجود آوردند و یا توسط مشتری به بیرون از منظومه شمسی پرتاب شدند، بنظر میرسد که سرس در این میان دست نخورده باقی ماند. نظریه دیگری بیان میکند که سرس در کمربند کویپر تشکیل شد و سپس به کمربند سیارکها مهاجرت کرد. پیش سیاره احتمالی دیگری بنام «وستا» با اندازه ای کمتر از نصف سرس، برخورد عظیمی را پس از سرد شدن تجربه کرده است و تقریباً 1 درصد از جرم خود را از دست داد. تکامل زمین شناسی سرس مربوط به منبع گرمای زمان تشکیل سرس و پس از آن است: اصطکاک ناشی از بهم پیوستن «پیش-سازهای سیاره ای» و تجزیه هسته های رادیواکتیو مختلف (احتمالاً ایزوتوپ های با عمر کوتاه نظیر آلومینیوم-26). تصور میشود که اینها برای لایه بندی شدن به هسته سنگی و جبه یخی در مدت کمی پس از تشکیل کافی باشند. این فرآیند ممکن است باعث ایجاد سطح بندی مجدد توسط آب-فشان ها و فرآیندهای زمین-ساختی (تکتونیک) شده باشد و بدین ترتیب عوارض سطحی قدیمی محو شده باشند. سرس بدلیل اندازه کوچکش، میبایستی در همان اوایل تشکیلش سرد شده باشد و بدین شکل تمام فرآیندهای سطح بندی مجدد آن متوقف شده باشد. تمام قسمت های یخی بر روی سطح بتدریج تصعید شده و در عوض کانی های آبداری همچون رُس و کربنات ها را باقی گذاشت.

    امروزه سرس از نظر زمین شناسی بنظر جرم فضایی غیرفعالی محسوب میگردد و سطح آن توسط عوارض برخوردی منقوش شده است. حضور مقدار قابل توجهی از آب منجمد در داخل ترکیبات آن این امکان را مطرح کرده است که سرس در گذشته لایه ای از آب مایع را در درون خود داشته و یا دارد. این لایه فرضی اغلب اقیانوس نامیده میشود. اگر چنین لایه ای از آب مایع وجود داشته باشد تصور میشود که بین هسته سنگی و جبه یخی آن باشد، همانطوری که برای اقیانوس های اروپا استدلال شده است. احتمال وجود چنین اقیانوسی زمانی بیشتر میشود که موادی همچون نمک ها، آمونیاک، اسید سولفوریک و سایر ترکیبات ضد یخ در این آب حل شده باشند.

    ادامه دارد...

    منبع: دانشنامه آنلاین ویکیپدیا
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  • 7 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #26
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    رصـد
    سرس در زمانی که در نزدیکی حضیض مداری در حالت مقابله با زمین قرار میگیرد، میتواند به قدر ظاهری 6.7+ برسد. بطور کلی این کمتر از آن است که با چشم غیر مسلح دیده شود، اما در شرایط استثنایی یک فرد تیز بین ممکن است بتواند این سیاره کوتوله را تشخیص دهد. بتاریخ 18 دسامبر 2012 سرس در بیشترین درخشندگی خود (قدر 6.73) خواهد بود. تنها سیارک هایی که میتوانند به چنین قدرهای درخشانی برسند 4 وستا، و تحت شرایط نادری در نقطه حضیض مداری، 2 پالاس و 7 ایریس هستند. در زمان مقارنه با خورشید سرس دارای قدر ظاهری معادل 9.3+ است که با کم نورترین اجرامی که با یک دوربین 50×10 قابل مشاهده اند برابری میکند. بنابراین در هر محدوده زمانی که سرس در بالای خط افق و در آسمانی کاملاً تاریک قرار داشته باشد میتوان آن را با یک دوربین دوچشمی مشاهده کرد.


    نکات برجسته تاریخ رصدی سرس شامل موارد زیر است:
    • رصد اختفاء یک ستاره توسط سرس در مکزیک، فلوریدا و در امتداد دریای کارائیب بتاریخ 13 نوامبر 1984.
    • تصاویر ماوراءبنفش تلسکوپ فضایی هابل با رزولوشنی معادل 50 کیلومتر تهیه شده به تاریخ 25 جون 1995.
    • تصاویر مادون قرمز با رزولوشنی معادل 30 کیلومتر تهیه شده توسط تلسکوپ کِک بسال 2002 توسط فناوری اپتیک سازگار.
    • تصاویر نور مرئی با رزولوشنی معادل 30 کیلومتر (بهترین تا به امروز) تهیه شده توسط تلسکوپ فضایی هابل در سالهای 2003 و 2004.

    ادامه دارد...


    منبع: دانشنامه آنلاین ویکیپدیا
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  • 6 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #27
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    کاوش
    تابحال هیچ کاوشگری سرس را ملاقات نکرده است. از سیگنال های رادیویی فضاپیماهای مدارگرد و سطح نورد مریخ جهت تعیین جرم سرس توسط میزان ایجاد آشفتگی آن بر روی مدار مریخ استفاده شده است. فضاپیمای «داون» (Dawn: آغاز) پرتاب شده توسط ناسا بسال 2007، از 15 جولای 2011 تا 5 سپتامبر 2012 در مدار سیارک وستا قرار گرفت و در حال ادامه دادن مأموریتش به سمت سرس است. طبق برنامه زمانی قرار است در 2015 و پنج ماه قبل از رسیدن فضاپیمای «نیوهوریزونز» (New Horizons: افق های جدید) به پلوتو، به سیاره کوتوله سرس برسد. بنابراین داون اولین مأموریت فضایی خواهد بود که به مطالعه یک سیاره کوتوله از فاصله ای نزدیک میپرازد.

    طبق برنامه قرار است که داون در مداری 5900 کیلومتری به دور سرس قرار بگیرد. پس از پنج ماه بررسی مدارش را به 1300 کیلومتر کاهش میدهد و سپس پس از پنج ماه دیگر تا مدار 700 کیلومتر پایین میرود. ابزارهای علمی فضاپیما شامل یک دوربین فریم بالا، طیف نگار مرئی و مادون قرمز و یک آشکارساز پرتو گاما و نوترون است. از این ابزارها برای تعیین شکل و عناصر تشکیل دهنده سیاره کوتوله سرس استفاده خواهد شد.

    منبع: دانشنامه آنلاین ویکیپدیا


    در حال حاضر فضاپیمای داون در مسیری تقریباً موازی با سرس در حال پروازه و هر لحظه فاصله خودش رو با سرس کمتر میکنه. امیدواریم تا هر چه زودتر اولین عکس رو از سطح سرس ببینیم.


    دقیق ترین تصاویر حال حاضر از سطح سرس. تصاویر مادون قرمز با رزولوشن 30 کیلومتر از رصدخانه کِک جزایر هاوایی (2002):






    پایان.
    ویرایش توسط mohsen4465 : 10-24-2012 در ساعت 07:00 PM
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  • 9 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #28
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز آوا استار
    کاربر برگزیده زمستان 91
    تاریخ عضویت
    Sep 2011
    شماره عضویت
    1461
    نوشته ها
    302
    تشکر
    7,289
    تشکر شده 2,676 بار در 337 ارسال

    درود
    با اجازه میریم سراغ پلوتو فعلا یه بحث رو کلی میذارم بعدش میریم سراغ جزئیات


    پلوتو ، سیاره کوتوله
    پلوتو یک سیاره کوتوله است و در فاصله بسیار دوری از خورشید قرار دارد. این سیاره بخشی از مدار خود را که کمربند کوییپر (Kuiper) نام دارد، در اختیار مجموعه ای از اجرام یخی شبیه به خود گذاشته است. از زمان کشف این سیاره در سال 1930، مردم به شدت دوست دارند که آنرا سیاره نهم منظومه شمسی بنامند. با اینحال به دلیل ابعاد کوچک و مدار عجیبش، بسیاری از دانشمندان، همگروهی پلوتو با سیاراتی مانند زمین و مشتری را زیر سوال بردند.

    در سال 2006، این مناظره، انجمن ستاره شناسی بین المللی (مرجع نامگذاری اجرام آسمانی) را بر آن داشت که رسما پلوتو را در گروه سیارات کوتوله معرفی کنند. این سیاره از زمین بدون تلسکوپ دیده نمی شود.

    فاصله پلوتو از خورشید تقریبا 39 برابر فاصله زمین از خورشید است. میانگین فاصله آن از خورشید 5.869.660.000 کیلومتر می باشد. پلوتو در مداری بیضی شکل به دور خورشید در حرکت است. در قسمتهایی از این مدار فاصله پلوتو تا خورشید از فاصله نپتون تا خورشید کمتر است. این سیاره به مدت 20 سال زمینی در داخل مدار نپتون می ماند. این پدیده هر 248 سال زمینی یکبار روی می دهد. این زمان معادل یکسال پلوتویی است. آخرین باری که پلوتو به داخل مدار نپتون وارد شد، 23 ژانویه 1979 تا 11 فوریه 1999 بود. پلوتو علاوه بر گردش به دور خورشید، دور خودش نیز (حول محور عمودی فرضی) می چرخد. یکبار گردش سیاره به دور خود حدود 6 روز زمینی طول می کشد.

    ستاره شناسان به دلیل دور بودن این سیاره از زمین، هنوز اطلاعات زیادی درباره آن به دست نیاورده اند. قطر آن 2300 کیلومتر یعنی کمتر از یک پنجم قطر کره زمین تخمین زده می شود. سطح این سیاره از سردترین مناطق موجود در منظومه شمسی و احتمالا حدود 225- درجه سانتیگراد است.

    بیشتر پلوتو قهوه ایست. به نظر می رسد که این سیاره عمدتا ازمتان یخ زده تشکیل شده و جوی از متان دارد. به خاطر چگالی کم آن ستاره شناسان فکر می کنند که بیشتر پلوتو از یخ است. دانشمندان تردید دارند که نوعی از حیات در این سیاره وجود داشته باشد.

    در سال 1905، پرسیوال لاول (Percival Lowell)، ستاره شناس آمریکایی نیروی گرانشی را کشف کرد که بر دو سیاره نپتون و اورانوس تاثیر می گذاشت. در سال 1915، او مکان سیاره پنهان را پیش بینی کرده و جستجوی خود برای یافتن آنرا در رصد خانه آریزونا آغاز نمود. او از یک تلسکوپ برای رصد قسمتهایی از آسمان که او وجود سیاره جدید را در آن نواحی پیش بینی کرده بود، سود برد. متاسفانه پرسیوال در سال 1916 و قبل از کشف سیاره فوت کرد. 13 سال بعد یعنی در سال 1929، کلاید تومبا (Clyde W. Tombaugh)، یکی از دستیاران لاول در رصدخانه، از پیش بینی های او استفاده کرده و با استفاده از تلسکوپ قدرتمندتری به مشاهده نواحی خاص در آسمان پرداخت. سرانجام در سال 1930، تومبا سه عکس از این سیاره تهیه کرد. سیاره ای جدید که به یاد خدای مرگ رومیان باستان، پلوتو نامیده شد. البته دو حرف اول پرسیوال لاول نیز به افتخار وی آغازگر نام سیاره پلوتو می باشند.

    در سال 1978، ستاره شناسان رصدخانه نوال (Naval) در آریزونا موفق به کشف قمر پلوتو یعنی شارون (Charon) شدند. قطر این قمر 1210 کیلومتر است.

    در سال 1969، ستاره شناسان نخستین تصاویر دقیق از سطح پلوتو را منتشر کردند. این تصاویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده بود، 12 منطقه تیره و روشن را در سطح پلوتو نشان می داد. مناظق روشن، که شامل کلاهک ها قطبی هستند، احتمالا نیتروژن یخ زده می باشند. مناطق تیره نیز به طور حتم متان منجمد است که به دلیل پرتوهای فرابنفش خورشیدی دچار تغییرات شیمیایی شده است.

    در سال 2005، یک گروه از ستاره شناسان که به بررسی تصاویر هابل می پرداختند، دو قمر ناشناخته پلوتو را کشف کردند. این اقمار که بعدها هایدرا (Hydra) و نیکس (Nix) نامیده شدند، قطری حدود 160کیلومتر دارند و در خارج از مدار شارون قرار گرفته اند.

    در سال 2006، ناسا سفینه افقهای جدید (New Horizons) را با هدف رسیدن به پلوتو به فضا ارسال نمود.

    منبع:

    Spinrad, Hyron. "Pluto." World Book Online Reference Center. 2004. World Book, Inc.
    امضای ایشان


    به یاد ستار خان یگانه قهرمان آزادی ایران

  • 8 کاربر مقابل از nakhodaye aseman عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #29
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    شماره عضویت
    5841
    نوشته ها
    107
    تشکر
    238
    تشکر شده 1,000 بار در 112 ارسال

    سلام دوستان

    قبل از هرچیز باید این نکته را برای اطلاع عزیزان عرض کنم که علیرغم تلفظ ploto، با توجه به متداول شدن پلوتون در زبان فارسی، فرهنگستان واژه «پلوتون» را برای این سیاره کوتوله برگزیده است. البته در اینجا شاید نیازی به رعایت این نکته نباشد.

    مطلب زیر چگونگی کشف شارون، قمر پلوتون، را توضیح می‌دهد:

    در دهۀ 1970، جِیمز کریستی (James Christy) در رصدخانۀ ناوال در واشینگتون، رصدهایی از سیاره‌ها به منظور تصحیح پارامترهای مداری آنها انجام می‌داد. او برخی تصاویر پلوتون را به دلیل آنکه کشیده به نظر می‌رسیدند حذف می‌کرد. این پدیده، بر اساس تجربۀ نویسنده، زمانی رخ می‌دهد که تلسکوپ به خوبی آسمان را دنبال نمی‌کند، درنتیجه تصاویر کشیده می‌شوند. ولی او متوجه شد که تصویر ستارگان عالی است، یعنی آنکه تلسکوپ درست کار می‌کند؛ همچنین ملاحظه کرد که کشیدگی پلوتون، با گذشت زمان، به دور آن گردش می‌کند. معلوم شد که کریستی در حال رصد حرکت یک قمر به دور پلوتون، که حالا شارون (Charon) نام دارد، بوده است، و کشف آن در 22 ژوئن 1978 اعلان شد. در سال 1990، تلسکوپ فضایی هابل توانست از دو قرص مجزای پلوتون و شارون تصویربرداری نماید. (شارون قایقرانی بود که مرده‌ها را در عرض رودخانۀ افسانه‌ای استیکس جابجا می‌کرد وبا پلوتو ارتباط نزدیکی داشت؛ لذا نامی ایده‌آل بود. ضمن آنکه حروف اول آن مشابه نام همسر کریستی، شارلِن بود!)

    *پلوتو نام خدای رومی عالم اموات بود که می‌توانست خود را ناپدید کند.


    منبع: کتاب درآمدی بر نجوم و کیهان‌شناسی صفحه 160
    امضای ایشان
    «مبارزه با احمق و حماقت مبارزه با نفاق نیز هست، زیرا احمق ابزار دست منافق است»
    علامه شهید مطهری

  • 10 کاربر مقابل از gshahali عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • Top | #30
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    سیارات کوتوله         
    نقل قول نوشته اصلی توسط gshahali نمایش پست ها
    سلام دوستان

    قبل از هرچیز باید این نکته را برای اطلاع عزیزان عرض کنم که علیرغم تلفظ ploto، با توجه به متداول شدن پلوتون در زبان فارسی، فرهنگستان واژه «پلوتون» را برای این سیاره کوتوله برگزیده است. البته در اینجا شاید نیازی به رعایت این نکته نباشد.
    تا اونجایی که من متوجه شدم پلوتون تلفظ یونانی رب النوع یونانی Pluto هست.
    (Greek: Πλούτων (Plouton

    تلفظ صحیح پلوتو یا پلوتون بدین صورته که واو اول او و واو دوم اُ تلفظ بشه.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  • 4 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  • صفحه 3 از 8 نخستنخست 1234567 ... آخرینآخرین

    اطلاعات موضوع

    کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

    در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

    موضوعات مشابه

    1. مجموعه مقالات آموزشی المپیاد نجوم
      توسط ata moradi در انجمن آموزش و پرسش و پاسخ المپیاد
      پاسخ ها: 21
      آخرين نوشته: 09-07-2014, 09:57 PM
    2. خرده سیارک ها و عناصر بنیادی حیات
      توسط astrobio در انجمن علوم سیاره ای
      پاسخ ها: 10
      آخرين نوشته: 07-21-2013, 11:31 AM
    3. دمای سیاره ها
      توسط Ehsan در انجمن علوم سیاره ای
      پاسخ ها: 25
      آخرين نوشته: 06-21-2012, 05:06 PM

    کلمات کلیدی این موضوع

    مجوز های ارسال و ویرایش

    • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
    • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
    • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
    • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
    •  
    © تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد