خرچنگ نعلی مشهور به فسیل زنده گونه جانور دریازی است که قدمت آنها به ۳۰۰ میلیون سال قبل(۱۰۰ میلیون سال پیش از دایناسورها ) باز میگردد.خرچنگ نعل اسبی نقش بسزایی در اکولوژی خلیجها و همچنین در داروسازی ایفا میکنند به طور نمونه ترکیبی از خون این جانور به عنوان دارو مورد استفاده قرار میگیرد. بدن این جانور شامل سه بخش جلویی(cephalothorax) که شبیه نعل اسب میباشد، بخش شکمی(abdomen)که بایک لولا به بخش جلویی متصل است وبخش دم میشود. خرچنگ نعلی جزء جانوران در حال انقراض میباشد
این خرچنگ در زیر رده ی گزیفوسوریدها قرار دارد. خرچنگ نعل اسبی امروزی (لیمولوس) از دوره ی تریاس تاکنون بدون تغییر مانده است.این خرچنگ در آب های کم عمق سواحل آمریکای شمالی و در اقیانوس اطلس به سر می برد. مشخصات این خرچنگ عبارتند از :
دارای آبشش های کتابی برگ مانند و مسطح در روی بعضی از زایده های شکمی ،همچنین در روی سپر پشتی داری دو چشم مرکب و دو چشم ساده می باشند.خرچنگ نعل اسبی با استفاده از صفحات شکمی شنا می کند و با پاهایش راه می رود.این جانور به هنگام شب کرم ها و نرم تنان کوچک را با کلیسرهای خود شکار می کند. ممکن است طول این خرچنگ به نیم متر هم برسد.
در فصل تولید مثل، خرچنگ های نعل اسبی به هنگام مد دریا به ساحل می آیند تا جفت گیری کنند. خرچنگ های ماده ماسه ها را حفر می کنند و تخم ها را در میان آن می گذارند.در همین حال،یک یا چند خرچنگ نر نیز آنها را دنبال می کنند تا قبل از پوشیده شدن تخمک ها توسط ماسه،اسپرم های خود را روی آنها بریزند.تخم ها در آفتاب گرم می شوند و در زیر ماسه ها از برخورد امواج در امان اند تا آن که سرانجام نوزادانی از درون آنها سر در می آورند و در هنگام مد ، به دریا باز می گردند.