نقاط نامزد شده برای انجام اولین دریل کاری
نقطه A: دارای تعداد زیادی رگههای برآمده بیرون زده از سطح. بعضی از رگهها دو دیواره دارند و از درون دچار فرسایش شدهاند. نقطه B: در بعضی نقاط نشاندهنده یک ناپیوستگی افقی چند سانتیمتر پایینتر در زیر سطح است. این ناپیوستگی ممکن است یک بستر، یک ترک و یا بطور بالقوه یک رگه افقی باشد. و نقطه C: نشاندهنده یک سوراخ در شن است که در بالای یک شکاف قرار گرفته که اشاره بر ورود شن بداخل سیستم شکاف دارد. ایت تصویر توسط دوربین سمت راست سر کیوراسیتی و در روز 153ام مریخی تهیه شده است.
نمای بزرگ
مریخ نورد کیوراسیتی ناسا بسمت سنگ مسطحی با عوارض رگهای کمرنگ در حال حرکته که ممکنه حاوی شواهدی دال بر گذشته مرطوب برای سیاره سرخ باشه. اگه این سنگ در طول روزهای اخیر که کیوراسیتی بسمتش حرکت میکنه مورد تأیید مهندسین مریخنورد قرار بگیره، در این صورت در طول مأموریت آزمایشگاه علمی مریخ اون تبدیل به اولین سنگی خواهد شد که برای نمونهبرداری دریل کاری میشه.
با اندازهای معادل یک اتومبیل، کیوراسیتی در داخل دهانه برخوردی گِیل بدنبال شواهدی میگرده که آیا هیچگاه سیاره سرخ دارای محیطی مناسب برای زندگی میکروبی بوده یا خیر. کیوراسیتی پنج ماه پیش برای شروع مأموریت 2 ساله خودش بر روی سیاره سرخ فرود اومد.
"دریل کاری بداخل یک سنگ برای جمع آوری نمونه، چالشبرانگیزترین فعالیت مأموریت پس از فرود خواهد بود. این هرگز بر روی مریخ انجام نشده بود." نقلی از مدیر پروژه آزمایشگاه علمی مریخ، ریچارد کوک، از آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، پاسادنا، کالیفرنیا. "سختافزار دریل به طور پرجنب و جوشی با سنگ مریخی درگیر خواهد شد که ما بر روی آن کنترل نداریم. ما نمیخواهیم که اگر بعضی مراحل فرآیند، اونطور که برنامهریزی شده است پیش نرفت، در اولین اقدام غافلگیر بشیم."
کیوراسیتی اولین نمونه برداری رو بقصد عاری کردن دریل از ذرات زمینی و آلودن اون به ذرات مریخی برمیداره. سپس مریخنورد شروع به نمونهبرداری بیشتر از این سنگ و هضم کردن اون در خودش میکنه که برای تعیین ترکیبات سنگ مورد آزمایش و آنالیز قرار میگیرن.
سنگ انتخاب شده در نقطهای قرار داره که دوربین سر و سایر دوربینهای کیوراسیتی عوارضی پیش بینی نشده رو پیدا کردن؛ از جمله رگه، لایهبندی بستری متقاطع، یک سنگ-دانه درخشان در داخل ماسه سنگ و به احتمال زیاد چند سوراخ در زمین.
سنگی که برای دریل کاری انتخاب شده به افتخار جانشین اسبق مدیر پروژه آزمایشگاه علمی مریخ که در سال 2011 درگذشت، "جان کلین" (John Klein) نامیده شده.
"مهارت رهبری جان نقش حیاتی را در به واقعیت پیوستن کیوراسیتی ایفا کرد." نقل قولی از کوک.
واحد چینهشناسی پولک (Shaler)
این واحدهای لایهای مقیاس دسیمتری متقاطع بیانگر رسوبگذاری در جریان آب هستند. جریان آب رسوبات را بشکل تپههای زیرآبی درآورد که در جهت آب حرکت میکردند. در برش عرضی شواهد این مهاجرت بصورت سنگفرشی که نسبت به سطح افقی شدیداً شیب دار است نمود پیدا میکند. اندازه دانهها در اینجا آنقدر درشت هست تا جابجایی توسط باد را منتفی کند. این بستر متقاطع از لحاظ چینهشناسی بالاتر از واحد Gillespie در خلیج چاقوی-زرد قرار گرفته است، در نتیجه از آن جوانتر است.
تصویر توسط دوربین سر کیوراسیتی در روز 120ام مریخی
نمای بزرگ
هدف بر روی سنگ بستری مسطح در درون فرورفتگی کم عمقی بنام خلیج چاقوی-زرد قرار گرفته. زمینهای این منطقه متفاوت از نقطه فروده؛ یک بستر خشک شده حدوداً 500 متری بسمت غرب. تیم کنترل تصمیم گرفتند تا اولین دریل کاری رو در اینجا انجام بدن به این دلیل که مشاهدات مداری زمینی ترک خورده رو نشون میدادن که هرشب آهستهتر از مناطق اطرافش سرد میشد.
"سیگنالهای مداری ما را به اینجا کشید." نقل از دانشمند پروژه، جان گراتزینگر از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا. "این منطقه نوع متفاوتی از محیط مرطوب را نسبت به بستر-رودی که در آن فرود آمدیم داشت. شاید چند محیط مرطوب متفاوت."
گوشهای از شواهد بوسیله وارسی رگههای سفید رنگ توسط دوربین شیمیایی کیوراسیتی بدست اومد که نشاندهنده مقادیر بالای کلسیم، گوگرد و هیدروژن هستن.
رگه معدنی در بیرونزدگی چرمگوسفند (Sheepbed)
این رگههای مشخص سفید رنگ به سولفات کلسیم (گچ) نسبت داده شدهاند.
این رگهها زمانی شکل میگیرند که آب در درون شکافها جریان پیدا کند.
واحد چرمگوسفند از لحاظ چینهشناسی پست ترین لایه در خلیج چاقوی-زرد شناخته شده است.
عکس توسط دوربین سر کیوراسیتی در روز 126 ام مریخی
نمای بزرگ
"بنظر میاد که این رگهها از سولفات آبدار کلسیم تشکیل شده باشن، از جمله باسینیت یا ژیپس." نقل از عضو تیم دوربین شیمیایی، نیکولاس منگولد از آزمایشگاه ژئودینامیک سیارات نانت فرانسه. "بر روی زمین تشکیل رگههایی مثل این نیازمند به گردش آب در شکافها است."
محققان از دوربین MAHLI بازوی مریخ پیما برای بررسی سنگهای رسوبی در منطقه استفاده کردن. بعضی از آنها ماسهسنگهایی متشکل از دانههایی در اندازه دانه فلفل هستند. یکی از دانه چنان نور جالب و ظاهر عجیبی دارد که شایعهای اینترنتی بنام "گُل مریخی" براه انداخته. سایر سنگهای اطراف از نوع گِل-سنگ، با دانههای کوچکتر از شکر آسیاب شده هستند. این بطور قابل توجهی با سنگهای دانه درشت کنگلومرایی در منطقه فرود تفاوت دارد.
همه اینها سنگهای رسوبی هستند که به ما میگوید که مریخ محیطهای فعال ته نشینی مواد در اینجا داشته است." نقلی از سربازرس جانشین، آیلین ینگست از انستیتو علوم سیارهای تاکسون، آریزونا. "اندازه متفاوت دانهها به ما در مورد شرایط حمل و نقلی متفاوت آنها میگوید."
گل مریخی!