معرفی فضانوران

[Night*]

سلام به دوستان عزیز آوایی

صاحب این عکس رو که می شناسید؟!
اولین کسی بود که در سال 1961 قدم از کره ی خاکی بیرون گذاشت و به فراسوی جو زمین سفر کرد.

بله یوری الکسی یویچ گاگارین اولین انسانی که به فضا رفت.

و همچنین این عکس که متعلق هست به والتینا ترشکووا. اولین زن فضانورد که در سال 1963 به فضا رفت و پس از بازگشت از سفر تاریخی خود به دور دنیا سفر کرد و اعلام کرد که ((زنان روسی روی زمین در دریا و در آسمان ها با مردان برابرند))

بی شک هر کدام از این دو نفر و همچنین کسانی که بعد از این دو فضانورد پا در عرصه ی فضانوردی گذاشتند زندگی جالبی داشته اند که دستاوردهای زیادی هم برای جامعه ی بشری داشته پس دانستنش خالی از لطف نیست.
هدف این تاپیک هم معرفی فضانوردان و پرداختن به زندگی آنهاست. اینکه چه کارهایی انجام دادند و چه مراحلی را طی کردند تا به عنوان یک فضانوردن شناخته شدند و آیا به غیر از فضانوردی شغل دیگری هم داشته اند؟
و همچنین دانستن اطلاعاتی از قبیل اینکه چند ساعت و در چه ماموریت هایی در فضا بودند و ...

منتظر پست های خوبتون هستیم...

یک خواهش هم داشتم و اون اینکه مطالبی در تاپیک قرار میدید کپی شده از مطلبی نباشه و از چند منبع گردآوری شده باشند و یا ترجمه یا خلاصه باشند.البته لطفا ممنون.

[zahra H]

مرگ اولین فضانورد زن آمریکایی" سالی راید"

وی دوشنبه پس از 17 ماه مبارزه با سرطان لوزالمعده در سن 61 سالگی درگذشت.



به گزارش خبرنگار فرانسه،وی نخستین بار در سال 1983 هنگامی که 32 سال داشت با سفینه "چلنجر" به فضا رفت.
وی در شهر لسانجلس کالیفرنیا متولد شد ودر دانشگاه استانفورد تحصیل کرد و مدرک فوق لیسانس و دکترای خود را در رشته فیزیک بدست آورد.
وی علاوه بر پژوهشهای فیزیکی و فضانوردی بنیانگذار و مدیر "شرکت علوم سالی راید" نیز بود.تمرکز این شرکت در تولید محتوا ،ابزار و برنامه های مورد نیاز برای آموزش علوم در مقطع دبستان و راهنمایی،و تشویق دختران برای وارد شدن به رشته های علوم پایه بود.

منبع:www.fararu.com

منبع :
www.fararu.com/fa/news

[subaro]

من سیصد و هفتاد و پنجمین فضانورد جهانم!

گفت‌و‌گوي ايسنا با فضانورد مسلمان روس در آستانه «شب يوري»

پنجاه و يك سال پيش در چنين روزهايي گاگارین، نخستین فضانورد تاريخ با عبور از مرزهاي فضا به روياي ديرينه بشر جامه عمل پوشاند. يوري گاگارين در 12 آوریل سال 1961 میلادی (23 فروردين 1340) با فضاپیمای «وستک»(زمین) شوروی در مدت یک ساعت و 48 دقیقه بیش از 40 هزار کیلومتر در فضا پرواز کرد.

12 آوریل علاوه بر اين كه یادآور پرتاب نخستین فضاپیمای رفت و برگشت جهان است، سالگرد پرتاب شاتل فضايي «کلمبیا» نخستين فضاپيما با قابليت استفاده مجدد نيز هست.

اين روز تاريخي به ياد نخستين پرواز فضايي انسان با برگزاري مراسم مختلف به عنوان «شب يوري» در كشورهاي مختلف جهان گرامي داشته مي‌شود.

سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) به بهانه سالگرد سفر تاريخي يوري گاگارين در گفت‌و‌گويي اختصاصي با سالیجان شریپف، فضانورد مسلمان روسي نگاهي دارد به زندگي و تلاش‌هاي مردي كه نامش با شماره 375 در فهرست كيهان‌نوردان جهان به ثبت رسيده است.

ایسنا: آقای شریپف لطفا کمی درباره خودتان صحبت کنید.

شریپف: من در روز 24 اوت 1964 در شهر «اوزگن» جمهوری قیرقیزستان ( شوروی سابق) در خانواده ای مسلمان به دنیا آمدم. دبیرستان را در سال 1981 در همان شهر به پایان رساندم. با توجه به علاقه ای که به هوانوردی داشتم سعی کردم در آموزشگاه هوانوردی «اورنبورگ» ثبت نام کنم گرچه در این کار موفق نبودم ولی دلسرد نشدم و به تلاشم ادامه دادم. سرانجام موفق شدم به آموزشگاه عالی هوانوردی نظامی «خارکف» راه یابم و در رشته مهندسی هوایی درس بخوانم و در سال 1987 این آکادمی را در رشته مهندسی و فرماندهی جنگنده های تاکتیکی به اتمام برسانم. البته تحصیل را بعدا ادامه دادم در سال 1995 از دانشکده کاتوگرافی مسکو درجه مهندسی و کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست را دریافت کردم. از سال 1987 تا 1990 به عنوان مربی آموزش خلبانی هنگ هفتم حمل و نقل هوایی دوره های آموزشی برای کارمندان بخش حمل و نقل هوایی و توسعه نیروی هوایی نظامی منطقه آسیا مرکزی در شهر«توکماک» خدمت می‌کردم.

چه شد که به فضانوردی علاقمند شدید؟

شریپف: کمتر کسی را در دنیا پیدا می کنید که به فضانوردی علاقمند نباشد. من هم مثل بقیه. چهار ساله بودم كه برای نخستین بار هواپیمایی را در آسمان دیدم که به فاصله بسیار پایین پرواز می کرد. این منظره در من تاثیر خیلی جالبی گذاشت و برایم به صورت یک رویا درآمد. پس از آن که از دانشگاه هوایی را تمام کردم و خلبان شدم، آرزوی سفر به فضا در من رشد کرد و تصمیم گرفتم به این کار روی بیاورم. به مرکز آموزش فضانوردان نامه‌ای نوشتم و داوطلب شدم. با درخواست من موافقت شدو از من خواستند تحت معاینه پزشکی قرار بگیرم. بالاخره مدتی پس از این معاینات، به من اطلاع دادند که شرایط لازم را دارم و در 8 اوت 1990 به جمع کیهان نوردان پیوستم. آموزش مخصوص پرواز های فضایی را از اکتبر همین سال آغاز کردم که تا مارس سال 1992 ادامه داشت. در پایان دوره با عبور از امتحان توانستم به طور رسمی عنوان فضانورد را به دست آورم.

سالیجان شریپف،فضانورد مسلمان روسي

از 24 آوریل 1992 به عنوان فضانورد در گروه‌های آماده سازی برای پرواز به مجتمع فضایی «میر» فعالیت می کردم. به دنبال بستن قرارداد همکاری بین سازمان فضانوردی روسیه و سازمان فضانوردی آمریکااز 28 ژوئیه سال 1997 برای پرواز با شاتل فضایی انتخاب شدم و از اوت 1997 تا ژانویه سال 1998 به عنوان متخصص ماموریت در پرواز شماره 89 شاتل فضایی در مرکز فضایی جانسون آموزش دیدم.

درباره نخستین پروازتان به فضا صحبت کنید.

شریپف: نخستین سفرم با کیهان پیمای «اندیور» بود. من به عنوان متخصص ماموریت در این پرواز به همراه شش کیهان نورد آمریکایی در 23 ژانویه سال 1998 از مرکز فضایی كيپ کاناورال به فضا پرتاب شدیم. این هشتمین ماموریت مشترک شاتل و میر به شمار می رفت و یکی از همراهان ما به اسم «آندرو توماس» باید جای «دیوید وولف» را در میر می گرفت. ولف از چند ماه قبل به همراه دو کیهان نورد روس در این مجتمع کار می کرد. کیهان پیمای ما 24 ژانویه به مجتمع مداری میر متصل شد و 10 فضانورد روس و آمریکایی در این مجتمع با هم کار مشترکی را شروع کردیم که تا 29 ژانویه طول کشید. بعد با جابجایی توماس و وولف، از میر جدا شدیم تا به زمین برگردیم. البته پس از جدایی از میر، پرواز مداری ما تا 31 ژانویه ادامه داشت. به این ترتیب نخستین ماموریت مداری من هشت روز و 19 ساعت و 46 دقیقه و 54 ثانیه طول کشید. با این ماموریت نامم به عنوان سیصد و هفتاد و پنجمین فضانورد جهان و هشتاد و هشتمین کیهان نورد روس به ثبت رسید.

سالیجان شریپف،فضانورد مسلمان روسي

پس از این پرواز به چه کاری مشغول شدید؟

شریپوف: طبق روال معمول، مثل همه فضانوردان، مدتی صرف استراحت، انتقال تجربیات و دادن گزارش کار ها شد و پس از آن در چند گروه خدمه پروازی به عنوان عضو جانشین شرکت داشتم و با آنها آموزش دیدم تا اگر برای یکی از آنها مشکلی پیش آید، به عنوان عضو علی البدل کار وی را ادامه دهم. سرانجام بار دیگر نوبت سفر به فضا رسید و به عنوان فرمانده ناو سایوز تی.ام. آ-5 در قالب دهمین گروه اعزامی به ایستگاه فضایی بین‌المللی انتخاب شدم تا به همراه هموطنم «یوری شارگین» و «لروی چیائو» از آمریکا راهی مدار زمین شوم.

چه وظایفی در این پرواز داشتید؟

شریپوف: وظیفه اصلی دهمین گروه کیهان نوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی پشتیبانی و تجهیز این ایستگاه فضایی بین‌المللی در شرایط عملی بود. ما باید ده‌ها آزمایش را چه در بخش های روسی چه آمریکایی به انجام می رساندیم. همچنین در کنار کار های علمی چند راهپیمایی فضایی هم انجام دادم که ضمن آن برخی تجهیزات و آزمایش ها در خارج از ایستگاه صورت گرفت. این ماموریت در 14 اکتبر سال 2004 آغاز و پس از 192 روز 19 ساعت و يك دقیقه و 59 ثانیه در 24 آوریل2005 پایان یافت. در طول این پرواز، من دو راهپیمایی فضایی انجام دادم که جمعا 10 ساعت طول کشید.

پس از این پرواز به چه کاری مشغول شدید؟

شریپف: از اکتبر 2005 تا مه 2006 به عنوان نماینده از طرف مرکز آموزش کیهان نوردان روسیه در مرکز فضایی جانسون آمریکا آموزش و تمرین کیهان نوردان برای پرواز به ایستگاه فضایی بین‌المللی را زیر نظر داشتم.

آیا همچنان آموزش برای سفر به فضا را ادامه می دهید؟

شریپف: من در سال 2008 از پرواز های فضایی کناره گیری کردم . بعد از آن به من پیشنهاد کردند در مرکز آموزش کیهان نوردان روسیه در جهت انتقال تجربیات خود به فضانوردان جدید و آموزش آنان فعالیت کنم که الان نیز این کار را ادامه می دهم.

تا جایی که می دانم شما برای خدمت هایی که در زمینه فضانوردی انجام داده اید موفق به دریافت مدال هایی نیز شده اید.

شریپف: برای من افتخار بزرگی است که مسئولان، کار هایم را سزاوار اهدای مدال دانسته اند. من مدال های مختلفی گرفته ام که از جمله می توانم به مدال «ستاره طلایی»،«قهرمان فدراسیون روسیه»، مدال « شایستگی در توسعه کیهان»، «ستاره طلا» (نشان قهرمان جمهوری قرقیزستان، مدال «پرواز فضایی» ناسا و ... اشاره کنم.

شما ازدواج کرده اید؟ شریپف: البته من متاهل هستم همسرم نسیبه شریپوف متولد 1964 است و در رشته اقتصاد درس خوانده است. ما یک دختر به نام نگار و یک پسر به اسم جهانگیر داریم.

اوقات فراغتتان را به چه شکل می گذرانید؟ شریپف: معمولا اوقات فراغتم را با گشت و گذار با خانواده، ورزش و مطالعه می گذرانم و از بین ورزش ها به فوتبال خیلی علاقه دارم.

آیا علاقه دارید به ایران سفر کنید؟ شریپف( با خنده): البته که علاقه دارم. من در منطقه ای به دنیا آمدم و بزرگ شدم که با فرهنگ ایرانی بسیار نزدیک است و مردم ما با ایران، پیشینه تمدنی بزرگ آن و خدمت هایی که به تاریخ علم کرده آشنا هستند و به دیده احترام نگاه می کنند.

گفت‌و‌گو: سيروس برزو - ايسنا

[Mojtaba.M]

باز آلدرین دومین انسانی که در 20 جولای 1969 چهل دقیقه بعد از نیل آرمسترانگ قدم بر روی ماه گذاشت در مصاحبه ای خواندنی خاطراتی از سفری که به ماه داشته است را مطرح کرد و گفت: احتمال سفر به مریخ از طریق قمر فوبوس تا سال 2040 وجود دارد. به گزارش خبرگزاری مهر، باز آلدرین 20 ژانویه 2010 وارد 80 سالگی شد. باوجود این، هنوز تمام اشتیاق و سرزندگی دوران قهرمانی گذشته خود را حفظ کرده است.
این خلبان سابق اتاقک ماهگرد ماموریت آپولو 11 که با آن در 20 جولای 1968 همراه با نیل آرمسترانگ بر روی قمر زمین فرود آمد اکنون پس از گذشت 41 سال از آن روزها و در عصری که به نظر می رسد درباره آینده اکتشافات فضایی سردرگم است ایده های روشنی دارد.
دومین انسانی که قدم بر روی ماه گذاشت مصاحبه ای خواندنی با روزنامه "لاستمپا" انجام داده است که در ادامه می خوانید:



آیا به نظر شما با لغو برنامه بازگشت انسان به ماه، آمریکا از کشورهایی چون هند و چین عقب می ماند؟

- معتقدم که این درست است که هند و چین در راهی قرار گرفته اند که برای آنها جدید است اما این راه برای ما جدید نیست به طوری که ما اکتشافات اولیه روی ماه را دیگر به پایان رسانده ایم. اگر دوباره به آن بازگردیم، باید این کار را با هدف ایجاد یک پایگاه ثابت انجام دهیم.

* و بعد، موضوع مریخ مطرح است. "مرز جدیدی" که اوباما در آخرین سخنرانی خود درباره اکتشافات فضایی بر آن تاکید کرد. آیا به نظر شما می توان با یک گروه انسانی به آن رسید؟

- فکر می کنم بله؛ البته در سال 2040. اما سفر به مریخ یک ماموریت پیچیده است که نیاز به توسعه پرتاب انواع مختلف فضاپیماها چه از نوع فضاپیماهای باری خودکار برای حمل مواد و چه از نوع فضاپیماهای کوچکتر ویژه سفر انسان نیاز است.

* در کل اعزام به مریخ چگونه خواهد بود؟

- رسیدن مستقیم به مریخ می تواند بسیار پیچیده باشد و بنابراین فکر می کنم بسیار مهم باشد که پیش از رفتن به سیاره سرخ روی "فوبوس" یکی از قمرهای مریخ یک پایگاه ساخته شود و پس از یکسال اقامت در آنجا، فضانوردان می توانند با تضمین حداکثر امنیت به مریخ برسند. همچنین فوبوس می تواند به عنوان یک انبار مواد مورد نیاز مورد استفاده قرار گیرد.

* آیا به ارائه متدهای جدید تامین سوخت نیاز است؟

- این یک مسئله ثانوی است. مسئله اصلی تامین منابع مالی است. سپس توسعه متدی برای رسیدن به آن می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد.

* اوباما به کمکهای خصوصی به ناسا اعتقاد بسیاری دارد. نظر شما در این مورد چیست؟

- بله. اما برای اینکه بر روی یک شاتل بین زمین و مدارهای اطراف زمین تمرکز شود. این درحالی است که ناسا به یک اکتشاف واقعی فکر کرده و بنابراین به پروژه های از قبیل سفر به ماه و مریخ و توسعه کاوشگرها می پردازد. در این بین ما ایستگاه فضایی را کامل کرده ایم و تا سال 2020 باید از پتانسیلهای بزرگ آن استفاده کنیم. این درحالی است که از سال آینده دیگر نمی توان با شاتلهای آمریکایی به ایستگاه فضایی رفت. پس چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در حقیقت باید کمی به کپسول روسی سایوز اطمینان کنیم.


*خاطره ای که آن را تعریف نکرده اید...

- در راه بازگشت به زمین پس از آنکه از اتمسفر عبور کردیم، ارتباطات رادیویی ما قطع شد و شتاب منفی وزن بدن ما را 5-6 برابر افزایش داد، بالاخره رنگ آبی آسمان را دیدیم و در 7 کیلومتری زمین، بازکردن چترهای نجات را تائید کردیم. پس از فرود، حس کردن رایحه خوش دریا حس بسیار زیبایی بود چرا که پس از 8 روز ماندن در هوای مصنوعی آپولو و حس کردن بوی خاک ماه که چیزی شبیه به بوی خاکستر و زغال بود و به لباسهای فضانوردی ما حمله ور شده بود، عطر آب تائید می کرد که ما واقعا به زمین رسیده ایم و در نقطه درست قرار داریم.

منبع:مهر

[zahra H]

عبدالاحد مهمند نخستین فضانورد افغانستان




عبدالاحد مهمند نخستین فضانورد افغانستانی و زاده 11 ماه جدی (دی) 1337 برابر با 1 ژانویه 1959 است .

او در سال 1988 میلادی نه روز را در ایستگاه فضایی میر گذراند . وی هم اکنون در شهر اشتوتگارت در کشور جرمنی ساکن است.


عبدالاحد مهمند در قریه سرده در ولسوالی اندر که در ولایت غزنی می باشد ، به دنیا آمد و از مدرسه عالی پلی*تکنیک کابل و سپس دانشکده نیروی هوایی فارغ*التحصیل شد. او در نیروی هوایی افغانستان به خدمت پرداخت و بعداً در اتحاد جماهیر شوروی به عنوان خلبان آموزش دید .

درجه نظامی وی سرهنگی بود .

همراهی مهمند در برنامه فضایی شوروی، نماد مهمی در دوران اشغال افغانستان از سوی شوروی بشمار می آمد. اتحاد شوروی در آن دوران طی برنامه ای با نام اینترکاسموس، سعی در افزایش مشارکت فضانوردان از کشورهای دیگر به ویژه کشورهای بلوک شرق در برنامه اکتشافات کیهانیداشت .


مهمند به همراه فرمانده ولادیمیر لیاخوف و دکتر والری پولیاکوف عضو یک تیم سه نفره در ماموریت سایوز تی ام-۶ بود، که در تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۸۸ از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شدند. فضاپیمای آنها سپس به ایستگاه فضایی میر متصل شد، و فضانوردان در طول اقامت در آن ایستگاه به پژوهش*های علمی و کیهانی دست زدند .
عبدالاحد مهمند در جریان اقامتش در ایستگاه فضایی میر، از افغانستان عکسبرداری نمود و در آزمایش های اختر فیزیکی، پزشکی و زیست شناختی شرکت کرد. وی از ایستگاه فضایی میر با داکتر محمد نجیب*الله، رئیس جمهور وقت افغانستان نیز گفتگویی تلفنی داشت .


برخی رسانه های انگلیسی زبان به پخش اخبار نادرستی درباره این مأموریت فضایی پرداخته و وضعیت بازگشت فضانوردان به زمین را پر مخاطره و ایشان را " گمشده در فضا " گزارش دادند . این اخبار بی پایه بود و سایوز تی ام-5 با فرودی موفقیت آمیز در ژرقازغان در قزاقستان بر زمین نشست .

در لیست فضانوردان جهان تجربه افغانستان به نام عبدالاحد مهمند به تاریخ 29 آگوست 1988 و در ساحه علمی به رتبه 20 رقم خورده و در مقایسه کشور ایران که اولین تجربه فضایی خود را به سرمایه گذار اقتصادی انوشه انصاری به تاریخ 18 سپتامبر 2006 در رتبه 35 مدیون است ، که باز نشان دهنده اینست

که افغانستان با تمام مشکلات خود هنوز قریب 30 سال از ایران در این زمینه پیشتر است .

منبع:afghaniyan.com/showthread

[estardast]

دوستان اسامی فضانوردانی رو هم باید آورد که در راه تحقق آرمان ها جونشون رو از دست دادند،یک نمونش رو اینجا میارم:
هشتم دی‌ماه 1364 برابر با January 28, 1986 ، شاتل چلنجر ( Space Shuttle Challenger ) که به همراه 6 فضانورد و یک معلم مدرسه به فضا پرتاب شده بود، 73 ثانیه پس از برخاستن و در مقابل دیدگان همه منفجر شد.


ساعت 11:36 صبح به وقت استاندارد شرقی، هیاهوی تماشاگران در غرش‌های کرکننده موتورهای شاتل و دو موشک سوخت جامد کمکی گم شد و چلنجر از زمین جدا شد. دستاورد پرافتخار فضانوردی ایالات متحده به‌سرعت هوا را می‌شکافت و از زمین فاصله می‌گرفت. با گذشت یک دقیقه از پرتاب هیچ مشکلی گزارش نشده بود، چلنجر به‌شکل جسمی کوچک برفراز رد سفید گازهای خروجی دیده می‌شد و می‌رفت تا نام نخستین معلم فضانورد را در تاریخ پروازهای فضایی ثبت کند.

زمان‌سنج پرتاب هنوز به عدد 70 نرسیده بود که چند پیام خطا و هشدار توسط آشکارسازهای نصب‌شده روی بدنه شاتل ارسال شد. تا متخصصان ناسا به خودشان بجنبند و عکس‌العملی نشان دهند، انفجار عظیمی در آسمان پایگاه کندی رخ داد. 73 ثانیه پس از پرتاب، مخزن خارجی سوخت شاتل منفجر شد و شاتل را با چنان قدرتی پرتاب کرد که بدنه شاتل نتوانست تنش واردشده را تحمل کند و تکه‌تکه شد.




یادشان گرامی..

[roset]

جان هرشل گلن
اولين آمريكايي در مدار زمين-20 فوريه 1962(1 اسفند1340) ايالات متحده آمريكا
ا.لين آمريكايي كه به مدار زمين رفت،جان هرشل گلن،از سناتورهاي ايالات متحده است.گلن ،متولد 1921،در طول زندگي اش چندين بار به فضا سفر كرده است و اولين پروازش را درسال 1962 به مدار زمين انجام داد .او كه يكي از هفت فضانورد برگزيده برنامه مركوري بود،چند دهه پس از نخستين پروازش مسن ترين فردي شد كه به فضا رفته است .
جان هرشل گلن در 18 ژوئن 1921 در اوهايو به دنيا آدم.وي از دبيرستان نيوكنكورد اوهايو كه در حال حاضر با نام جان گلن شناخته مي شود فارغ التحصيل شد و درجه مهندسي خود را از دانشگاه موسكينگام نيوكنكورد كسب كرد .در سال 1943 سه ماه قبل از اتمام تحصيلاتش در دانشكده ،در نيروي دريايي ثبت نام نمود و با آنا مارگارت كاستور ازدواج كرد .وي در جنگ جهاني دوم و جنگ كره خلبان جنگنده بود و در ماموريت هاي متعددي شركت كرد.
زماني كه او در سال 1957 با پرواز به يادماندني خود فاصله بين لوس آنجلس تا نيويورك را در عرض 3 ساعت و 23 دقيقه طي كرد و ركورد سرعت هوايي از خود به جا گذاشت ،مردم او را شناختند،كمتر از يك سال بعد ،ناسا وي را به عنوا ن يكي از اولين هفت فضانورد انتخابي ايالات متحده براي برنامه مركوري برگزيد .چهار سال بعد ،در 20 فوريه 1962 گلن به عنوان اولين آمريكايي و سومين فرد از اين كره خاكي(پس از گاگارين و تيتف ) به مدار زمين پرواز كرد .
پرتاب جان گلن از پايگاه كيپ كارناوال فلوريدا انجام گرفت . يكي از كپسول هاي مركوري با نام فرند شيپ-7 او را در خود جاي داده بود .در اين پرواز موفقيت آميز گلن در عرض 4ساعت و 55 دقيقه و 23 ثانيه سه بار زمين را دور زد و به سرعت حيرت انگيز 7800 متر برثانيه دست يافت .
جان گلن در سال 1964 از برنامه هاي فضايي كناره گيري كرد .وي براي مدتي مدير اجرايي يك شركت بين المللي بود،اما در سال 1974 مردم اوهايو او را به عنوان نماينده ي خود در حزب دموكرات انتخاب كردند . وي در سال هاي 1980،1986 و 1992 به عنوان سناتور انتخاب شد .در سال 1984 نامزد رياست جمهوري شد،اما در اين مورد توفيقي به دست نياورد و در سال 1999 نيز از نمايندگي سنا بازنشسته شد.
تحقيقات شخصي وي در زمينه فضا مثال زدني است. در29 اكتبر 1998،در سن 77 سالگي پيرترين فضانورد دنيا شناخته شد و اين زماني بود كه وي به همراه 6 فضانورد ديگر نه روز در شاتل ديسكاوري به دور زمين چرخيدند. ماموريت او آزمايش تاثير فضا بر سالمندان بود.
منبع: پنجاه سال در فضا -ليلا خلج زاده

[roset]

اولين راهپيمايي در فضا -الكسي لئونوف -18 مارس 1965(27 اسفند 1343)اتحاد جماهير شوروي
هجدهم مارس 1965 الكسي لئونوف فضانورد روسي از فضاپيماي وسخود كه در حال گردش به دور زمين بود ، خارج و در حالي كه با طناب به فضاپيما متصل بود در بيرون از فضاپيما در فضا راهپيمايي كرد .لئونوف در طول راهپيمايي 12 دقيقه اي خود اين فرصت را پيدا كرد كه منظره شگفت انگيز زمين و ستاارگان را در وضعيتي متفاوت مشاهد ه كند .
الكسي لئونوف متولد سي ام ماه مي سال 1934 است . وي يكي از 20 خلبان نيروري هوايي شوروي بود كه در سال 1960 به عنوان اولين گروه فضانوردي انتخاب شدند تا در شهرك ستارگان ، آموزش هاي لازم فضانوردي را دريافت كنند. لئونوف در طول راه1يمايي اش با طنابي به طول 2 متر به فضاپيما متصل بود . پس از اتمام اين راهپيمايي چند دقيقه اي ، لباس او در محيط بي فشار طوري باد كرده بود كه قادر نبود دوباره وارد كپسول شود . وي مجبور شد يكياز دريچه هاي لباسش را باز كند و كمي از فشار داخل آن را بكاهد تا جمع شود.با اين اوصاف بازهم او به سختي توانست وارد كپسول شود .لئونوف به منظور آمادگي براي اين ماموريت ، هشت ماه آموزش هاي سخت بي وزني را پشت سر گذاشته بود.
دومين سفر لئونوف به فضا مانند اولين تجربه اش شگفت انگيز بود . او فرمانده سايوز -19 در ماموريت آپولو -سايوز اولين ماموريت مشترك فضايي بين دو قدرت فضايي آن زمان ايلات متحده و شوروي بود .
هنر نقاشي لئونوف را نيز بايد به ساير توانايي هاي او افزود .او براي نقاشي در فضا از مدادرنگي و كاغذ استفاده كرد ه و طرحي از زمين در فضا كشيده است .نقاشي چهره فضانوردان آپولو-18 از ديگر كارهاي اوست.
منبع: پنجاه سال در فضا

[zahra H]

...ترین فضانوردها

جوان ترین فضانورد گرمان تیتو فضانورد اهل شوروی بود. او در سال 1961 در حالی که 25 سال و 12 ماه سن داشت، سوار بر سفینه ی وستوک2 شوروی به فضا رفت. تیتو چهارمین کسی بود که به فضا رفت. او همچنین اولین کسی است که در فضا به خواب رفته است.
جان گلن، در ماه اکتبر سال 1998 در حالی که 77 سال سن داشت توسط شاتل دیسکاوری به فضا رفت. او در سال 1962، اولین شهروند آمریکایی ای بود که در مداری به گردش به دور زمین پرداخت. فاصله بین سفر های فضایی او 36 سال است!
منبع 1 و ویکی پدیا انگلیسی

[Night*]

در بعدازظهر گرم ۲۰ام جولای ۱۹۶۹ همه حاضرین در مرکز کنترل زمینی واقع در هیوستن به صدای نامفهوم و همراه با خش‌خش فرمانده پرواز٬ نیل آرمسترانگ که از نزدیکی سطح ماه به زمین رسیده بود با توجه کامل گوش فرا می‌دادند. این چند دقیقه آخر در آن سالن بزرگ هیچ مولکول اکسیژنی مصرف نشده بود. انگار همه را منجمد کرده بودند. نیل آرمسترانگ مجبور شده بود برای پرهیز از فرود در یک گودال برخوردی٬ کنترل ماه‌نشین ایگل را از حالت اتوماتیک خارج کرده و خود به خلبانی مشغول شود. اما فرایند فرود خیلی طولانی شده بود و هر لحظه امکان اتمام سوخت ایگل می‌رفت.
نفس‌ها در سینه حبس بود تا اینکه صدای خونسرد نیل آرمسترانگ از ۴۰۰ هزار کیلومتر دورتر پیامی آورد که: "هیوستن٬ اینجا پایگاه ترانکیولیتی (دریای آرامش٬ نام بخشی از سطح ماه می‌باشد) . ایگل فرود آمده است." ناگهان غریو شادی همه سالن را منفجر کرد. اشک‌های شوق سرازیر شدند و همه ‌دیدند که چگونه آرزویی به ظاهر محال و دست نیافتنی به واقعیتی بزرگ و تاریخ‌ساز تبدیل شده است.

چند ساعت بعد از آن حدود ۵۰۰ میلیون انسان از سرتاسر سیاره زمین به طور مستقیم و از گیرنده‌های تلویزیونی خود شاهد بودند که فرمانده مأموریت آپولو۱۱، نیل آرمسترانگ به عنوان اولین انسان زمینی پا بر سطح جسم سماوی دیگری غیر از زمین می‌گذارد و شنیدند که او گام کوچک خود را به جهشی بزرگ برای بشریت تشبیه می‌کند.




نیل الدن آرمسترانگ Neil Alden Armstrong


متولد 3 اگوست 1930

او فضانورد آمریکایی سابق ناسا و خلبان آزمایش کننده ی هواپیما و مهندس هوافضا و خلبان نیروی دریایی ایالت متحده امریکا و اولین انسانیت که فضا رفته است.


تحصیلات:لیسانس مهندسی هوانوردی از دانشگاه پردو و فوق لیسانس مهندسی هوافضا از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و همچنین دارای چندین دکترای افتخاری از تعدادی دانشگاه می باشد.


ماموریت ها:


20 سپتامبر 1965 در ماموریت جمینای 8 (Gemini8)

به عنوان فرماندهی خلبانی(Command pilot) شرکت کرد به همراه خلبان اسکات (David R Scott).
جمینای 8 در مجموع 75 ساعت 55 دقیقه در فضا بود.

در سال 1969 در ماموریت آپولو که مقصدش ماه بود(همونطور که در اول پست گفته شد) شرکت کرد و در این ماموریت 8 روز و 14 ساعت و 12 دقیقه و 31 ثانیه در فضا بود.


نیل آرمسترانگ٬ فرمانده مأموریت فضایی آپولو۱۱ در حال کار در کنار ماه‌نشین ایگل
__________________________________________________ _______________________________
برای اطلاع از منابع و همچنین کسب اطلاعات بیشتر راجع به آرمسترانگ می توانید به لینک های زیر مراجعه کنید:
http://www.jsc.nasa.gov/Bios/htmlbios/armstrong-na.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Neil_Armstrong
http://www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000152
http://www.nasa.gov/centers/dryden/n...dfrc-p001.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Gemini_8