معرفی صور فلکی

[محمدرضا صادقیان]

سلام به دوستان خودم.
می خوایم توی این تایپیک هر چه در مورد صورت های فلکی می دونیم بگیم تا همه از اطلاعات ساده و در عین حال بسیار به درد بخور دوستان دیگه استفاده کنیم.
پیشنهاد من اینه صور فلکی رو فصل به فصل بگیم همراه با تمام اطلاعات رصدی شون/اگر افسانه هاشون هم بگیم خیلی خوب میشه/اگر می شد باهاشون جهت یابی کنیم حتما بگیم.از گفتن اطلاعاتی که دیگر دوستان گفتن پرهیز کنیم.
یه موضوع مهم این که :
می دونم تمام دوستان از صورت های فلکی شناخت دارن و ازتون خواهش میکن هر روز یک صورت فلکی رو معرفی کنیم که توی یک روز تمام دوستان بتونن نظرات خودشونو بگن و در یک روز تخلیه اطلاعاتی نشیم.
و اگر خدا عمری داد من در پایان روز به عنوان آخرین تاپیک مطالب دوستان رو توی یک تاپیک جدا با نام همان صورت فکی می گذارم.
با آرزوی بهترین ها برای شما عزیزان/صادقیان

--------------------
ستاره كوچولو: دراين تاپيك به معرفي صور فلكي بطور مترفه پرداخته شده است ... علاقه منداني كه صورت خاصي مدنظر دارند و جزء صور فلكي ماهانه نيست ميتوانند دراين تاپيك پست خودرا ثبت كنند.

باتشكر

[محمدرضا صادقیان]

به عنوان شروع از صورت های فلکی فصل پاییز شروع می کنیم که دوستان بتونن آماده بشن برای این فصل....
نه بهتره که توی این فرصت باقی مانده از تابستان از صور فلکی این فصل شروع کنیم... که دوستان عزیز بتونن با این صورت های فلکی آشنا بشن.و توی این شبها به کار بگیرن...
پس برای شروع از صورت های فلکی مثلث تابستانی و از شلیاق یا چنگ رومی شروع می کنیم.
پس بفرمایید....!

[Lilac]

افسانه صورت فلکی شلیاق (چنگ رومی):



در فصل تابستان صورت فلکی متراکم و مشخص شلیاق روی سر ما قرار می گیرد که نمادی از چنگ اورفئوس, شاعر و موسیقی دان اساطیری یونان است. در نوشته ها آمده است که هرمس, چنگ (هارپ) را از لاک سنگ پشت ساخت و آن را به برادر ناتنی خود آپولو داد. آپولو این چنگ را به نوبه خود به اورفئوس داد که گفته اند می توانسته است, با نواختن موسیقی, جانوران وحشی و حتی درختان را افسون و طلسم کند. این توانایی, به خصوص هنگامی کا اورفئوس برای بازگرداندن همسر مرده خود, ائوریدیکه به جهان خوفناک زیرین رفت, بسیار کارآمد بود. هادس, خدای جهان زیرین با موسیقی اورفئوس چنان به وجد و حرکت در آمد که با زنده شدن ائوریدیکه موافقت کرد, مشروط به این که در بازگشت, اورفئوس به او نظر نیاندازد. اما قبل از اینکه آنها به روشنایی روز برسند اورفئوس برای اطمینان از اینکه همسرش او را دنبال می کند, نظری به سوی او انداخت و در نتیجه برای ابد او را از دست داد. لذا همیشه او با غم و اندوه, در دنیا سرگردان بود و با ناله برای او چنگ می انداخت. سرانجام پس از مرگ اورفئوس, چنگ او را برای یادبود و به عنوان هدیه ای, در آسمان قرار دادند.

منبع: راهنمای ماهانه آسمان شب

[Lilac]

نسر واقع؛ پنجمین ستاره درخشان آسمان:



این صورت فلکی گاهی عقاب یا کرکس نیز خوانده شده که در نقشه های اولیه با چنگ رومی همراه شده است. شلیاق را به هر شکل که تعبیر کنیم باید بدانیم که در آن مجموعه هایی دیدنی برای ستاره شناسان, تدارک دیده شده است.
تشخیص این صورت فلکی در آسمان ساده است و می توان آن را با کمک درخشان ترین ستارۀ آن یعنی آلفای شلیاق که با نام نسر واقع شهرت دارد و پنجمین ستاره درخشان آسمان است, به راحتی در آسمان یافت. نام اروپایی این ستاره یعنی "vega" از نام عربی آن “نسر واقع” (کرکس نشسته) اخذ شده است. چنان که گفته شد, گاهی این صورت را کرکس, عقاب هم تصور کرده اند. نسر واقع ستاره ای آبی- سفید از قدر 0.03 و با فاصله 25 سال نوری از ما است. جرم آن حدود سه برابر جرم خورشید و میزان نوردهی آن 50 بار بیشتر از خورشید است. در سال 1983 ماهوارۀ نجومی فروسرخ, ایراس IRAS به این موضوع پی برد که ستارۀ نسر واقع با پهنه ای از غبار تیره و سرد که در حال ایجاد منظومه دیگری است, پوشیده شده. این ستاره از خورشید ما جوان تر است و فقط 350 میلیون سال از عمر آن می گذرد. شید چند میلیارد سال آینده در این منظومه که در حال شکل گیری است, بتوان شاهد حیات بود.

[پیام بهرام پور]

همانطور که دوستان اطلاع دارند ستاره ی قطبی یک ستاره نیست بلکه یک نقش است که به ستارگانی که در راستای شمالی محور زمین قرار می گیرند نسبت داده می شود.
مثلاً امروزه ستاره ی جُدی نقش ستاره ی قطبی را ایفا می کند و چند هزار سال قبل ستاره ی ثعبان از صورت فلکی اژدها ستاره ی قطبی بوده است. حدود 12000 سال دیگر نیز ستاره ی قطبی، ستاره ی نسرواقع خواهد بود.
در آن زمان می توان ستاره ی قطبی را خیلی راحت پیدا کرد چون پرنور است (قدر صفر) در حالی که قدر ستاره ی قطبی فعلی حدود 2 است.
در شکل زیر نقشه ی ستارگانی که ممکن است ستاره ی قطبی بشوند را مشاهده می کنید که این حرکت به دلیل حرکت تقدیمی زمین است.

(تصور از کتاب الفبای المپیاد نجوم و اخترفیزیک جلد دوم)

[پیام بهرام پور]

دستت درد نکنه لایلاک حالا راحت تر روی شکل جای M57 رو توضیح می دم.
درست بین دو ستاره ی بتا و گامای صورت فلکی چنگ رومی یا همان شلیاق، یک سحابی سیاره نما است که خیلی هم خوشگله!
این هم یک سری اطلاعات که از استاری نایت کپی کردم

RA (JNow): 283.50
Dec (JNow): 33.04
RA (J2000): 283.40
Dec (J2000): 33.03
Ecliptic longitude: 5.07
Ecliptic latitude: 0.97
Galactic longitude: 63.17
Galactic latitude: 13.98
Angular size: 1.3 arcminutes
Axis size: 1.3'
Description: A remarkable example of a planetary nebula. M57 is called the Ring Nebula because of its donut shaped appearance. It is easy to find but a challenge to see in binoculars. M57 is tiny (1' in diameter) but bright. Because its brightness is spread over a small area, it is best under high magnification. The 14th magnitude central star (a white dwarf) is difficult to identify in smaller telescopes. Astronomers estimate that the shell of this planetary nebula was blown off about 20 000 years ago. The different colours of the shell visible in photographs represent different elements. Helium gas emits blue light, oxygen emits green light, and carbon emits red light. The apparently void region between the shell and the central star is also filled with gas. This area only appears empty because it is so hot that the gas emits most of its energy as ultraviolet rays instead of visible light.

[محمد جواد نوروزی]

بارشهای شهابی معروف در این صورت فلکی

سه بارش شهابی معروف در این صورت فلکی دیده شده است که عبارت است از: شلیاقی ، ژوئن شلیاقی ، آلفا شلیاقی.

آلفا شلیاقی

رصد: این بارش از نوع بارشهای شهابی تلسکوپی بوده و از اواسط تیر ماه تا اواسط مرداد ماه فعال می‌باشد. در بیـشیـنه فعـالیت این بارش روز بیـست و سوم تیـر ماه (طول خورشیدی ۱۱۲ درجه) ، بعــد و میل کانـون به ترتیب RA = 280 deg , DEC = +38 deg می‌باشد . در سال کشف این بارش (۱۹۵۸ میلادی) آهنـــــگ شهابهای دیده شده در دوربینهای دوچشمی حدود ۳۲-۱۸ شهاب در هر ساعت بود و متوسط قدر شهابهای گزارش شده ۴/۱+ بود . در ضمن ، شهابها سریع بوده و به نظر می‌رسید که از کانونی به شعاع ۲ درجه خارج می‌شوند.


تاریخچه : این بارش در سال ۱۹۵۸ ، در حین رصدهای گروه اعزامی از چکسلواکی در کوه بزو وک کشف شد. جری . گرایگر ، لوبس کوهوتاک ، ژنک کویژجارومیر میکوسک سرپرستی ۴۴ راصد از رصدخانه‌ها و کلوپهای نجومی را بر عهده داشتند. هدف این گروه اعزامی رصد شهابهای پراکنده تلسکوپی بود، اما سرانجام به کشف بارش شهابی جدیدی منجر شد.!!ژوئن شلیاق
رصد: همانگونه که از اسم این بارش مشخص است در ماه ژوئن ( از اواسط خرداد تا اوایل تیر ) اتفاق می‌افتد. ما می‌توانیم این بارش را از بیست تا سی و یکم خرداد ماه رصد کنیم. اوج این بارش در روز ۲۵ خرداد (طول خورشیدی ۸۴/۵ درجه) است و آهنگ شهابهای آبی و سفید رنگ این بارش به ۸ عدد در ساعت خواهد رسید. در ضمن ، بعــد و میـل کانـون در ایـن زمان به ترتــیب RA = 278 deg و DEC = +35 deg خواهد بود. متوسط قدر شهابهای دیده شده حدود ۳+ می‌باشد و تقریبا ۳۲ درصد از آنها از خود رد بجا می‌گذارند.


تاریخچه: این بارش در غروب روز ۱۵ ژوئن ۱۹۶۶ ، توسط استن دوراک در کوه سن برناردینو کالیفـرنیا کشف شد. توجه او با عبور یک شهاب پر نور و سریعی که از این صورت فلکی عبور نمود، به این سمت از آسمان متمایل گشت. بلافاصله شهاب دیگری رد شد. استن شروع به ترسیم مسیر شهابها نمود . او توانست در طول یک ساعت ونیم رصد ، مسیر ۱۶ شهاب را ترسیم کند که از بین آنها ۱۳ عددمتعلق به کانــون نا شناخته ای ، به ترتیب با بعـد و میـل RA= 278 deg, DECL= +30 deg بودند . تنها چند ساعت بعد در انگلستان ، اف. دبلیو. تالبوت مستقلا این بارش را رصد کرد و کانون آن را RA =275.5 deg , DECL= +30 deg ثبت نمود. او آهنگ ۹ شهاب در ساعت را در گزارشش درج کرده بود.

شلیاقی

رصد: این بارش از اواخر اسفند تا اوایل فروردین فعال بوده و اوج فعالیتش در روز اول و دوم فروردین (طول خورشیدی ۳۲/۱) اتفاق می‌افتد و آهنگ شهابهایش به حدود ۱۰ عدد در ساعت می‌رسد. گاهی اوقات بطور ناگهانی این مقدار به ۱۰۰شهاب در ساعت افزایش می‌یابد. در زمـــان اوج بعـد و میل کانــون به ترتــیب RA = 271.5 deg , DECL = +33 می‌باشد. متـوسط قدر شهابهای شلیـاقی ۴/۲+ بوده و حـدود ۱۵ در صد از آنها از خود رد بجا می‌گذارند.


تاریخچه: تا مدتها به این بارش توجه خاصی نمی‌شد. یک طوفان شهابی با حدود ۷۰۰ شهاب در ساعت توســـط تعداد زیادی از مردم شرق ایالات متحده در روزهای ۱۹ و ۲۰ آوریل ۱۸۰۳ دیده شد. با این حــال ، تا سال ۱۸۳۵ روند بی‌توجهی ادامه یافت، در آن سال کمی پس از این کشف مهـم که بارش اسدی ناشی از یک نهـر سالیانه بوده ، اختــر شناسان به دنبال یافتن نهــرهای شهابـی سالیـانه دیگـــری بودند، دومنیـکو فرانکویز جین آرگو (۱۷۸۶-۱۸۵۳) پیشنهاد کرد که ۲۲ آوریل احتمالا به یک فعالیت شهابی بر می‌گردد. قسمت اعظم کار بررسی و تآیید نظر آرگو توسط ادوارد هرییک انجام شد. وی درطول سـال ۱۸۳۹ ، نه تنـها رصد های منظمــی از این بارش به عمل آورد بلکه گزارشهای واقعه ۱۸۰۳ را نیز جمع آوری نمود.

در ضمن ، او با پشتکار فراوانش توانست پرده از اسرار وقایع ۹/۶ آوریل ۱۰۹۵ا ، ۱۰آوریل ۱۰۹۶ و .۱۰/۶ آوریل ۱۱۲۲ بردارد. رصــــدهای او در سال ۱۸۳۹ مشخـــص نمود که در روز ۱۹ آوریل بعـد و میل کانـون به ترتیب RA=273 deg , DECL= +45 deg بوده است. علی‌رغــم این اثبات صریح این بارش تا ۱۹-۲۰ آوریل سال ۱۸۶۴ به فرامـوشی سپـرده شد. در این تاریــخ پرفســـور الکساندر استـوارت هرشــل ۱۶ شـهاب از کانـونی با مـــختصات RA=277 deg , DECL = +35 deg دید. با کارهـای پرفــسور ویس مشخص شد که ما بین دنباله دار (Thatcher(1861I و بارش شلیاقــی ارتباطی وجود دارد و بعدها این موضوع توسط دیگران کاملا به تأیید رسید. با تشکر

[sara sadeghian]

در فصل تابستان صورت فلکی متراکم و مشخص شلیاق روی سر ما قرار می گیرد که نمادی از چنگ اورفئوس, شاعر و موسیقی دان اساطیری یونان است. در نوشته ها آمده است که هرمس, چنگ (هارپ) را از لاک سنگ پشت ساخت و آن را به برادر ناتنی خود آپولو داد. آپولو این چنگ را به نوبه خود به اورفئوس داد که گفته اند می توانسته است, با نواختن موسیقی, جانوران وحشی و حتی درختان را افسون و طلسم کند. این توانایی, به خصوص هنگامی کا اورفئوس برای بازگرداندن همسر مرده خود, ائوریدیکه به جهان خوفناک زیرین رفت, بسیار کارآمد بود. هادس, خدای جهان زیرین با موسیقی اورفئوس چنان به وجد و حرکت در آمد که با زنده شدن ائوریدیکه موافقت کرد, مشروط به این که در بازگشت, اورفئوس به او نظر نیاندازد. اما قبل از اینکه آنها به روشنایی روز برسند اورفئوس برای اطمینان از اینکه همسرش او را دنبال می کند, نظری به سوی او انداخت و در نتیجه برای ابد او را از دست داد. لذا همیشه او با غم و اندوه, در دنیا سرگردان بود و با ناله برای او چنگ می انداخت. سرانجام پس از مرگ اورفئوس, چنگ او را برای یادبود و به عنوان هدیه ای, در آسمان قرار دادند.
این صورت فلکی گاهی عقاب یا کرکس نیز خوانده شده که در نقشه های اولیه با چنگ رومی همراه شده است. شلیاق را به هر شکل که تعبیر کنیم باید بدانیم که در آن مجموعه هایی دیدنی برای ستاره شناسان, تدارک دیده شده است.
تشخیص این صورت فلکی در آسمان ساده است و می توان آن را با کمک درخشان ترین ستارۀ آن یعنی آلفای شلیاق که با نام نسر واقع شهرت دارد و پنجمین ستاره درخشان آسمان است, به راحتی در آسمان یافت. نام اروپایی این ستاره یعنی "vega" از نام عربی آن “نسر واقع” (کرکس نشسته) اخذ شده است. چنان که گفته شد, گاهی این صورت را کرکس, عقاب هم تصور کرده اند. نسر واقع ستاره ای آبی- سفید از قدر 0.03 و با فاصله 25 سال نوری از ما است. جرم آن حدود سه برابر جرم خورشید و میزان نوردهی آن 50 بار بیشتر از خورشید است. در سال 1983 ماهوارۀ نجومی فروسرخ, ایراس IRAS به این موضوع پی برد که ستارۀ نسر واقع با پهنه ای از غبار تیره و سرد که در حال ایجاد منظومه دیگری است, پوشیده شده. این ستاره از خورشید ما جوان تر است و فقط 350 میلیون سال از عمر آن می گذرد. شاید چند میلیارد سال آینده در این منظومه که در حال شکل گیری است, بتوان شاهد حیات بود.
ستاره ی قطبی یک ستاره نیست بلکه یک نقش است که به ستارگانی که در راستای شمالی محور زمین قرار می گیرند نسبت داده می شود.
مثلاً امروزه ستاره ی جُدی نقش ستاره ی قطبی را ایفا می کند و چند هزار سال قبل ستاره ی ثعبان از صورت فلکی اژدها ستاره ی قطبی بوده است. حدود 12000 سال دیگر نیز ستاره ی قطبی، ستاره ی نسرواقع خواهد بود.
در آن زمان می توان ستاره ی قطبی را خیلی راحت پیدا کرد چون پرنور است (قدر صفر) در حالی که قدر ستاره ی قطبی فعلی حدود 2 است.
درست بین دو ستاره ی بتا و گامای صورت فلکی چنگ رومی یا همان شلیاق، یک سحابی سیاره نما است که خیلی هم خوشگله!
این هم یک سری اطلاعات که از استاری نایت کپی کردم
RA (JNow): 283.50
Dec (JNow): 33.04
RA (J2000): 283.40
Dec (J2000): 33.03
Ecliptic longitude: 5.07
Ecliptic latitude: 0.97
Galactic longitude: 63.17
Galactic latitude: 13.98
Angular size: 1.3 arcminutes
Axis size: 1.3'
Description: A remarkable example of a planetary nebula. M57 is called the Ring Nebula because of its donut shaped appearance. It is easy to find but a challenge to see in binoculars. M57 is tiny (1' in diameter) but bright. Because its brightness is spread over a small area, it is best under high magnification. The 14th magnitude central star (a white dwarf) is difficult to identify in smaller telescopes. Astronomers estimate that the shell of this planetary nebula was blown off about 20 000 years ago. The different colours of the shell visible in photographs represent different elements. Helium gas emits blue light, oxygen emits green light, and carbon emits red light. The apparently void region between the shell and the central star is also filled with gas. This area only appears empty because it is so hot that the gas emits most of its energy as ultraviolet rays instead of visible light.

[sara sadeghian]

برادرم محمد رضا صادقیان امروز درگیری زیادی داشتند و میخواستند خودشون از لایلاک (یاس کبود) و آقای بهرامپور به خاطر توضیحاتشون پیرامون صورت فلکی شلیاق تشکر کنند. من به جای ایشون این کار رو میکنم. امیدوارم بپذیرید!! با تشکر فراوان
بی نقطه...

[پیام بهرام پور]

.... میخواستند خودشون از آقای بهرامپور به خاطر توضیحاتشون پیرامون صورت فلکی شلیاق تشکر کنند...

دوستان فامیلی بنده بهرام پور است.
دقت لازم رو مبذول بدارید که حرف میم از پور جدا است.
نمونه ی غلط: بهرامپور
نمونه ی صحیح: بهرام پور