پرسش و پاسخ ابزارهای نجومی
سلام دوستان
وجود این تاپیک هم لازم بود چون در تالار ابزارهای نجومی و دیگه تالار ها سوالات و مباحثی مطرح می شود که ممکنه در مکان مناسب پرسیده نشده باشه و از این رو در این تاپیک این جور مسائل و سوالات رو مطرح می کنیم. فقط سوالات و مباحث در مورد موضوعات تلار ابزارهای نجومی (یعنی تلسکوپ ها،دوچشمی ها،رادیوتلسکوپ ها،ابزارهای جدید و قدیمی و ....) قرار بدید که نظم محتوای تالار ها رعایت بشود. از همکاری تون ممنون
ویرایش توسط Sunrise : 08-13-2011 در ساعت 12:29 PM
A.rahimi, Amin-Mehraji, amirvedadian, andromeda.s, ᗩᖇ☂ᗰᓰᔕᔕ, doostesetareha, Ehsan, farhad, hadi soleimani, Hojjat Zafarkhah, Hooman, javadstar76, melika-m, Mojtaba.M, mojtaba79, na3r, nakhodaye aseman, Navid MMM, Raeen soltani, raiden-3f, rezash, rocky, Sadrieh fatoorchi, SAEED560, safavinet, shahrzad.bmq, SSgumS, toraj1358, فائزه معتضدیان, لامبورگینی اونتادور, محمد مهدی محمدی, محمد سروش, محمدرضا صادقیان, رخساره روشنی, رضا طامهری, شهلا ناصریان, شادي شهراييني, شعری, علی آئین جمشید, علیرضا محمدی
ميشه بگيد از چه لحاظ ميتونيم يك اپو كروماتيك( mm90 ) رو با يك دابسوني 10 و يا حتي 12 اينچ مقايسه كرد ؟ مثلا دليلي كه ميتونه هر يك رو توضيح بده چي ميتونه باشه (براي استفاده و خريد)؟
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
به نظرتون تلسکوپ 114 میلیمتری بازتابی چه جوریه ?
آسمون مال همست!
تلسکوپ های آپوکروماتیک ساختار اپتیکی ویژه ای برای به حداقل رساندن ابیراهی ها و خطاهای لنز دارند.نوشته اصلی توسط solh
نکته دیگر نسبت کانونی است : نسبت کانونی همان طور که می دانید به معنی نسبت قطر دهانه به فاصله کانونی است. اما تعریفی که کمتر به آن توجه می شود آن است که این نسبت تعیین کننده شدت نور دریافتی حسگر دوربین، در زمان ثابت نیز هست؛ یعنی، هر چه نسبت کانونی کمتر باشد دوربین زمان کمتری را باید به نوردهی اختصاص دهد تا نتیجه مشابه برای نسبت کانونی بیشتر را بگیرد.
تلسکوپ های شکستی نسبت کانونی کمتری دارند واصطلاحاً سریع تر هستند. به عنوان نمونه این تلسکوپ ها برای عکاسی کوتاه مدت از کهکشان ها با تعریف فوق گزینه ای عالی هستند
پس اساساً تلسکوپ های شکستی گزینه مناسبی برای عکاسی هستند و انواع آپوکرومتیک آن ها بهترین گزینه برای عکاسی عمقی محسوب می شوند.
تلسکوپ های دابسونی اما : این تلسکوپ ها هم خودشان و هم پایه شان بسیار ارزان و ساده تر هستند، هم مورد استفاده عکاسی ندارند، هم بسیار راحت نصب شده و قابل استفاده هستند، هم نگهداری از آن ها کم هزینه تر است و در نهایت هم اغلب برای رصد های عمومی، رصد اجرام عمقی کم نور (به دلیل قدرت بالای گردآوری نور) و پس از کاسگرین ها؛ سیارات مورد استفاده قرار می گیرند.
برای درک درست از اجرامی که در تلسکوپ دیده میشه و از بین رفتن تصورات غلط در مورد ایجاد تصاویر رنگی و زیبا تسکوپهای اماتوری از ذهن بعضی از منجم های تازه کاز بهتر دیدم که این عکس رو حتما بزارم و امیدوارم دیدتون تغییر پیدا کنه! تصویر زیر مقایسه ی رصدی جرم m13 یا خوشه ستاره ای عظیم هرکول با تلسکوپ های مختلف است و نوردهی در حالتی است که اگه از پشت تلسکوپهای در عکس نگاه نید همون چیزی می بیید که در عکس می بینید!
امتیاز تصویر : http://www.obsessiontelescopes.com/m13/index.php
.
به عنوان تلسکوپ کوچک و خیلی آماتوری و البته بری علاقه مند کردن کودکان و شروع کار بچه ها گزینه ی خوبی است ولی به دلیل قطر به نسبت کم رصد چندان جالبی نمیتوان انجام داد.
.
همه مبدانیم دیده نشدن ستاره قدر 5 در آسمون قدر 4 بعلت محو شدن ستاره در روشنایی آسمونه.
حالا این سوال پیش میاد:
چرا تو تلسکوپ این مسأله اتفاق نمی افتد؟
یعنی ستاره قدر 5 در آسمون قدر4 تو تلسکوپ دیده می شود. در صورتی که تلسکوپ همانطور که ستاره را پرنور تر می کنه باید زمینه آسمون را هم پرنورتر کنه و باز هم مسأله محو شدن باید اتفاق بیافته در حالیکه عملا اینجوری نیست.
آیا مثلا می توان گفت تلسکوپ ستارگان را پرنورتر می کنه اما آسمون را تغییر نمی دهد یا کم نورتر می کنه؟؟
در مورد لکه های خورشیدی هم این سؤال مطرحه:
اگر ما تلسکوپی داشته باشیم که بزرگنمایی آن در حدی باشد که فقط محدوده یک لکه را در میدان دید داشته باشیم (روشنایی بقیه سطح خورشید در میدان دید نباشد) آیا بازهم لکه خورشیدی سیاه دیده می شود یا اینکه رنگ واقعی آن را خواهیم دید؟
در مورد دیده شدن یک جسم روشن در یک زمینه روشن مثل ستاره ای در آسمان، مساله سیگنال به نویز مهمه، سیگنال را نور ستاره فرض کنید و نویز را نور آسمان. وقتی آسمان را با تلسکوپ رصد میکنیم در واقع هم میزان نور ستاره(سیگنال) افزایش پیدا میکنه و هم نویز (نور آسمان). اما میزان افزایش سیگنال از افزایش نویز بیشتر است و به همین دلیل میتوان ستاره را دید.
در مورد لکه ها هم بله حرف شما درسته، اگر فقط لکه را ببینیم متوجه می شویم که کاملا تاریک نیست بلکه درخشندگی کمتری از محیط اطراف داره(البته رنگ متفاوتی هم داره به خاطر دمای کمتر).
ممنون از جوابتون. دو سؤال دیگه هم هست اگه لطف کنید:
1- آیا فرمولی هست که میزان روشنایی زمینه آسمون را برای تلسکوپ حساب کنه؟ (یعنی همون نویز را)
2- اینکه می گوییم حد قدر چشم انسان مثلا 6.5 است آیا این مسأله مربوط به نویز طبیعی آسمونه یا مربوط به توان چشم انسانه؟ مثلا اگه آسمونی کاملا بدون نویز را فرض کنیم آیا بازهم محدودیتی در دید داریم؟
سلام
در مورد سوال اول: خیر فرمول خاصی نیست چون روشنایی زمینه به عوامل مختلفی مثل محل رصد، شرایط جوی، آلودگی نوری، زمان شبانه روز و ... بستگی داره. معمولا در همون محل به کمک فوتومتر قدر زمینه آسمان را محاسبه می کنند.
سوال دوم: هم به چشم بستگی داره و هم شرایط رصدی(شرایط دید آسمان و آلودگی نوری) ولی در بهترین شرایط هم چشم انسان با این قطری که داره نمیتونه قدر بیش از 7.5 را رصد کنه. حتی خارج از جو.
[quote=پیمان اکبرنیا;17649]سلام
در مورد سوال اول: خیر فرمول خاصی نیست چون روشنایی زمینه به عوامل مختلفی مثل محل رصد، شرایط جوی، آلودگی نوری، زمان شبانه روز و ... بستگی داره. معمولا در همون محل به کمک فوتومتر قدر زمینه آسمان را محاسبه می کنند.
سوال اینه : آسمونی که با چشم معمولی در قدر 4 دیده میشه همون آسمون با همون شرایط با یک تلسکوپ مثلا 15 سانتی چه قدری داره؟ به نظر من فقط یک رابطه ای بین اندازه مردمک چشم و اندازه آینه باید باشه؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول