اجرام هوآگ:کهکشانهای مرموز و حلقه دار
http://apod.nasa.gov/image/1008/hoag_hst_big.jpg
توضیحات: تصویر بالا یک کهکشان است یا دو کهکشان؟ این سوالی بود که در سال 1950 توسط اخترشناسی به نام آرتور آلن هوآگ بعد از رصد این کهکشان غیر عادی مطرح شد.این کهکشان از دو بخش حلقه دور هسته مرکزی که بیشتر از ستارگان آبی تشکیل می شود و توده متراکم مرکزی که به نظر می رسد دارای عمر بیشتری نسبت به ستارگان حاشیه باشند. بین هسته مرکزی و بازوها فاصله ای وجود دارد که به نظر می رسد کاملا تاریک باشد. این که اجرامی که نمونه های زیادتری از آنها و طی سالهای اخیر شناخته شده و به اجرام هوآگ مشهور شده اند از طریق چه فرایند فیزیکی شکل گرفته اند هنوز مشخص نشده است. محتمل ترین فرضیه برای ایجاد چنین کهکشانی، برخورد دو کهکشان در میلیاردها سال قبل به نظر می رسد که به علت شرایط گرانشی خاص بین آندو این شرایط جدایی بین هسته وکهکشان رخ داده است. عکس بالا توسط تلسکوپ فضایی هابل در ژولای سال2001 بدست آمده و با توجه به جزئیات بیشتری که برای اخترفیزیکدانان مشخص شده، ممکن است طی سالهای آینده به جواب قطعی تری برای پاسخ به اینکه کهکشانهای هوآگ چگونه بوجود آمده اند، پیدا کنیم. قطر این کهکشان چیزی حدود 100 هزار سال نوریست و برای رسیدن به آن باید در راستای صورت فلکی مار چیزی در حدود 600 میلیون سال نوری از زمین فاصله بگیریم.
بازتاب نوار راه شیری در دریاچه
http://apod.nasa.gov/image/1008/mwsh...herney_big.jpg
توضیحات: آیا تابحال سایه های ایجاد شده از درخشش نوار راه شیری را دیده اید؟ برای این کار باید همه ی شرایط رصدگاه در شرایط ایده آل قرار داشته باشد. اول همه باید شرایط جوی محل رصد خوب باشد به گونه ایی که هیچ بخشی از مرکز کهکشان پشت ابر پنهان نشده باشد. باید آلودگی نوری در حداقل خود قرار داشته باشد یعنی تا فاصله نسبتا دوری هیچ چراغی یا روشنایی مصنوعی دیگری وجود نداشته باشد. مورد بعدی ماه است! در شرایطی می توانید چنین موقعیتی را حس کنید که ماه بالای افق نباشد یا در حالت هلال های جوان و باریک قرار داشته باشد. در چنین شرایطی با یک نوردهی بند مدت می توانید سایه های ایجاد شده از درخشش نوار راه کاه کشان را ثبت کنید. عکس بالا، در منطقه حفاظت شده پورت کامپبل ایالت ویکتوریای استرالیا و از ترکیب 7 عکس با نوردهی حدود 15 ثانیه و با دست کاری دیجیتالی برای حذف اثر گردش وضعی زمین بدست آمده است. دریاچه ای که به نام لورد جورج در این تصویر مشاهده می کنید از سال 1878 وبعلت زمینگیر شدن کشتی وی در این خلیج به نام وی نام گذاری شده است. دو قطعه سنگی در وسط این دریاچه می بینید به یاد دو بازمانده برخورد کشتی لورد جورج با نامهای آنان یعنی تاوا و اوا شناخته می شود. عمق بسیار کم این دریاچه وزلالی آبش باعث شده تا بازتاب و تصاویر سنگها به وضوح در دریاجه دیده شود. نوارهای محوی که روی سطح آب می بینید همان لایه های رقیق مهی هستند که دریاچه را فرا می گیرند.
اثرات ماده تاریک در خوشه کهکشانی ایبل 1689
http://apod.nasa.gov/image/1008/abell1689_hst_big.jpg
توضیحات: مشکل این خوشه کهکشانی کجاست؟ برای آنکه از روش تشکیل خوشه کهکشانی ایبل 1689 مطلع شوید، تنها به تصاویر تلسکوپ فضایی هابل با چنین قدر تفکیک بالایی نیاز ندارید، درچنین مواردی مدلسازی های کامپیوتری هم می توانند به انداره کافی دقیق باشند! برای شروع باید گفت که در هرکجا از این تصویر که توده محو و درخشان و زرد رنگی می بینید مطمئن باشید که در حال نگاه کردن به یک کهکشان بزرگ هستید. با این وجود بررسی های دقیق تر نشان می دهد که که بسیاری از این کهکشانهای پس زمینه به صورت کمان یا قوس محوی دیده می شوند، که فیزیکدانان این پدیده را با نام عدسی های گرانشی می شناسند. تحلیلهای کامپیوتری روی این کمانهای درخشان نشان می دهد که شدت گرانش در این نواحی، از جرم متعارف خوشه های کهکشانی فراتر است. در نتیجه جرم اضافی ماده موجود حاکی از نوع دیگری از ماده است که ما آن را با نام ماده تاریک می شناسیم و در این شبیه سازی رایانه ای با محدوده ای که به رنگ آبی تیره دیده می شود، مشخص شده است. امام معمای کمانهای نوری موجود در تصویر این خوشه کهکشانی با این پاسخ کاملا حل نخواهد شد، چرا که تنوع این کمانها آنقدر زیاد است که یک شبیه سازی واحد نمی تواند همه ی آنها را به طور کامل توجیه کند. به امید روزی که بتوانیم مقدار دقیق ماده تاریک موجود در هر خوشه کهکشانی را به طور کامل محاسبه کنیم.
تپه کومانش، نشانی از گذشته های آب در مریخ
http://apod.nasa.gov/image/1008/coma..._annotated.jpg
توضیحات: آیا بر روی سیاره سرخ، حیات شانسی برای بقا دارد؟ امروزه هیچ یک از اشکال حیات اعم از جانوری یا گیاهی که از زمین به مریخ منتقل شوند، شانسی برای ادامه حیات بصورت طولانی مدت روی سطح مریخ نخواهند داشت. و علت این موضوع هم عدم وجود آب به صورت مایع، روی لایه های سطح این سیاره است اما شواهدی که توسط مریخ نوردهای سطح نشین برای ما مخابره شده است، حکایت از احتمال وجود آب در سالها پیش از این بر سطح این سیاره دارند. اما چیزی که تا الآن می توان به طور قظعی در مورد آن اظهار نظر کرد این است که آبی که احتمالا روی سطح سیاره سرخ وجود داشته به شدت خاصیت اسیدی داشته است و شرایط مناسب برای ادامه حیات را تضمین نمی کرده است. اما اخیرا از تجزیه و تحلیل عکس های فرستاده شده توسط مریخ نورد روح، چنین به نظر می رسد که تمامی آبهای سطحی مریخ، در گذشته های دور به صورت اسیدی نبوده اند! در تصویر بالا اگر به منطقه کومانش نگاهی بیاندازیم مقادیر قابل توجه و نامتعارفی از موادی مثل آهن، منیزیم و کربنات دیده می شود. در تصویر فوق قسمت هایی که با رنگ دیگری مشخص شده اند دارای فراوانی بیشتری از کربنات ها هستند. همانطور که می دانید، کربناتها بعد از انحلال در اسید، آن را خنثی می کنند. پس تپه کومانش نشان می دهد که ممکن است آب در گذشته کمتر اسیدی بوده و برای زندگی وحیات مناسب بوده باشد. پژوهش ها برای بدست آوردن اطلاعات دقیق تر، تا حصول نتیجه قطعی همچنان ادامه خواهد داشت.
نمایی از مرکز کهکشان راه شیری
http://apod.nasa.gov/image/1008/gcen...nandez_big.jpg
توضیحات: این تصویر، نمایی از مرکز کهکشان راه شیری خودمان را نشان می دهد. این منطقه شامل طیف گوناگونی از انواع مختلف اجرام شگفت انگیزی است که از محلی تاریک، با یک دوربین دوچشمی معمولی قابل مشاهده هستند. صورت فلکی هایی که نزدیک به مرکز کهکشان قرار گفته اند، عبارتند از: قوس ، ترازو ، عقرب ، سپر و مارافسای . سحابی هایی که در این منطقه از آسمان جزء فهرست مسیه به حساب می آیند عبارتند از : M8, M16, M20 و از دیگر سحابی های جالب این ناحیه عبارتند از سحابی پیپ و سحابی پنجه گربه . خوشه های بازی که در این منطقه قابل مشاهده هستند عبارتند از : M6, M7, M21, M23, M24 و M25 البته علاوه بر این خوشه های باز، خوشه کروی دیگری به نام M22 نیز قابل مشاهده است. ناحیه پر جرمی که در میان خوشه های M7 و M8 قابل مشاهده است، به پنجره شهرت یافته است. اگر نشانگر ماوس را به روی تصویر ببرید می توانید نمونه بدون علامتگذاری تصویر راببینید.
تاباندن لیزر به مرکز راه شیری
http://apod.nasa.gov/image/1009/vltl...letsky_big.jpg
توضیحات : چرا این افراد یک پرتو قوی لیزر را به مرکز کهکشان تابانده اند ؟ خوشبختانه قدم اول جنگ کهکشانی نیست بلکه ستاره شناسان در سایت تلسکوپ بزرگ چیلVLT سعی در اندازه گیری بیشترین تغییرات اتمسفر همیشه متغیر زمین دارند . عکس اتم های برانگیخته شده در لایه های بالایی جو که همانند یک ستاره مصنوعی می درخشد امکان اندازه گیری سریع آلودگی هوا را برای ستاره شناسان فراهم می کند . این داده ها که به آیینه یک تلسکوپ خیلی بزرگ ( VLT ) برمی گردد ؛ آنگاه کم کم تغییر می کند تا اثر آلودگی هوا را به کمترین میزان خود برساند . در این مورد یک تلسکوپ بزرگ در حال مشاهده مرکز کهکشان است و میزان آلودگی اتمسفر زمین در مسیر رصد مورد نیاز است . هیچ نگرانی ای از بروز جنگ میان کهکشانی نیست و به کسی صدمه ای نمی رسد چرا که نور این لیزر پرقدرت با نور خورشید می آمیزد و از فواصل دور تنها یک نقطه نورانی [ خورشید ] مشاهده خواهد شد .