در ميخانه ببستند خدايا مپسند ... كه در خانه ي تزوير و ريا بگشايند ببخشيد كه پاسخ شما رو ندادم (مستي است ،ديگر از مست همين انتظار ميرود)
ای مست عزیز ، هوشیار شو و اگر برایت ممکن است ، این بیت رو پیدا کن ، من که دوبار دیوانش رو دور زدم ، نتونستم .
در گوگل سرچ كن : حافظ و مدح حضرت علي . يه شعر در همون اولويت هاي اول است كه شايد منظورت ان باشد . كه هيچ كسي باور نميكند ازان حافظ باشد . شما هم به چه چيز هايي گير ميديدا . مي خور كه صد گناه ز اغيار در حجاب ...بهتر ز طاعتي كه به روي و ريا بود ... بخنده گفت كه حافظ خدايرا مپسند ... كه بوسه تو رخ ماه را بيالايد فاش ميگويم و از گفته خود دلشادم ...بنده عشقم و از هر دو جهان ازادم
اگر هم دنیا به سر آید , ای حافظ آسمانی آرزو دارم که تنها با تو و در کنار تو باشم و چون برادری , هم در شادی و هم در غمت شرکت جویم . همراه تو باده نوشم و چون تو عشق ورزم , زیرا این افتخار زندگی من و مایه حیات من است . ای طبع سخن گوی من , اکنون که از حافظ ملکوتی الهام گرفته ای به نیروی خود نغمه سرایی کن و آهنگی ناگفته پیش آر , زیرا امروز پیرتر و جوانتر از همیشه ای . گوته
واقعا ادم وقتي ميبيند كه شاعري گرانقدر و نويسنده اي عظيم كه در اسمان اروپا سر برافراشته درباره ي حافظ چنين ميگويد انگاه بايد بر خود احساس زيبايي داشته باشيم كه كلام حافظ را با ايهام ها و واج ارايي هايش ميشنويم . كلامي ديگر از گوته : حافظا خود را با تو برابر دانستن جز نشان ديوانگي چيزي نيست .
اگر بباده مشكين دلم كشد شايد ... كه بوي خير ز زهد ريا نمي ايد . قصد دارم حالا كه بحث از ريا كردم چند كلامي ديگر هم در اين مورد بگويم . به نظر من ريا و رياكاري كاري است كه تمام رنج ادمي را مي افريند .اما گاه ما خود را فريب ميدهيم از اينگونه كه بزرگترين ريا رياي به خود است و نه دورويي در جامعه ،همچنان كه در شعر حافظ نيز اصاصا با اين ريا به ستيز پرداخته شده . ان چيزي كه انسان را به درد و رنج ميكشاند بسي همين ريا در مقابل خود است . كسي كه در عالم واقع به خوردن شراب و عشق بازي عشق ميورزد به كه ان كار را انجام دهد تا اينكه ديگر به ريا نه چهره ي مي خواران را نه ان چيزي كه هست و نه چهره دين داران و ... را ان چيزي كه نيست بنماياند . و از اين رو بود كه اگر ادمي بي ريا در مقابل عشق خويش بايستد ،نتيجه دو خواهد بود :يا انكه از ان ميل دوري ميكند و يا انكه به اصالت و درستي ان ميل پي ميبرد . و اين همان معرفت است . و از ان پس ذهن او مشوش نخواهد بود از ان كه كدامين طريقه درست بوده و يا چيز هايي كه موجب شرك ميشود (بيشتر به خود )ديگر نمايان نخواهد شد .
هستی در حرکت است و زمین وهوای سکر انگیز شیراز در انتظاری سترگ به سر میبرد,شهر ادیبان و شاعران آبستن حوادث است و کوچه پس کوچه های شهر رندان در انتظار کودکی به سر میبرند.... انتظار به سر میرسد و صدای گریه کودک,جهان علم و ادب را به قهقهه مبدل میسازد.تاریخ تولد او در زمان نمی گنجد,چراکه زمان بی حضور ابیاتش ناقص است و مکان نیز هر کجا نام او را میشنود بساط طول و عرض جغرافیایی خود را میگستراند,او وابسته به یک مکان نیست بعد عظمتش از هر مرزی می گذرد و او عالم اکبر است.او چون روحی لطیف سوار نسیم میگردد و همه بلاد را طی طریق میکند و بی جهت نیست که گوته شاعر آلمانی میگوید:"حافظ اهل آلمان است". در پاسخ به آقای مهراجی اگه از بر بودن قرانشو در نظر نگیریم کافیه یه نیم نگاهی به 2 بیت زیر که مفهومش امی بودن حضرت محمد(ص)است بندازیم اونوقت میتونیم بی چون وچرا قبول کنیم که حافظ مسلمون بوده: ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد...دل رمیده ی ما را رفیق و مونس شد نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت...به غمزه مساله آموز صد مدرس شد درمورد شیعه بودن هم که صلح عزیز پاسخ مناسبی داشت.
سلام به دوستان من در تکمیل فرمایشات دوستان عرض کنم که شعر زاده معنویت انسان هاست و شرقی و غربی هم نداره . هر چی انسان متعالی تر باشه زودتر به جوش شعری میرسه و از لطف سرشار خدا کمی نصیبش میشه . حالا در مورد اینکه حافظ سنی یا شیعه بوده اختلاف نظرات زیادی هست هنوز اساتید بزرگ ادبیات ما از معنی گشایی ابیات و تاریخ ادبیات آن دوره در پی این هستند که این موضوع را بر طرف کنند ولی به نظر شما شاعری با این همه احساس و پر از معانی عمیق می تونه دین خدا و قبول نداشته باشه و منحرف شده باشه ؟نه این افراد که در تاریخ ادبیات ما کم نیستند همه راه حق رو طی کردند و احتیاجی به دلیل بر هان نیست تا ثابت بشه اینها مسلمانند یا نه . به نظر من سر این موضوعات بحث کردند بیهودست چون ثابت شده است البته برای اهلش .....
