این دوره،دوره ایه که ادم زودی عاشق میشه................نمیدونم چراااا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ (اینو،برادران دکتر میگن)
به نظرم نوجوونای امروز که ما باشیم با تمام سنین مختلف و بچه های قبل از ما زمین تا آسمون فرق داریم اما اینو اکثریت آدمای اطرافمون و حتی میشه بگی همشون متوجه نیستن و حاضر نیستن که قبول کنن میخوان ما مثه بقیه باشیم ، مثه بچه های هم سن خودمون تودوره گذشته و مثه اونا بزرگ بشیم این اصلا به نظرم قابل قبول نیس چون هم ما فرق داریم هم جامعه تغییر کرده و .... وقتی اطرافین ما حاضر نیستن اینا را قبول کنن همینه که ما به جای اینکه از بهترین دوران زندگیمون لذت ببریم (و به فکر ما باشن) میایم غصه میخوریم... اینجوری استعدادمونم کور میشه
یه چیز دیگه که فک میکنم هست اینکه افرادی که از مابزرگترن خیلی از مواقع اصلا خود ما را قبول دارن، مارا بچه های بیخودی میدونن( این برای خود من پیش اومد- اینکه فهمیدم نه جامعه ما نه خود مارا قبول دارن) و شنیدم که میگن این بچه ها با این اوضاعشون چی میخوان بشن این به نظرم کاملا غلطه ما هرچی هستیم داریم زندگی میکنیم و موفق هم بودیم و خواهیم بود ماها حاضر نیستم حرف زور و ...... را قبول کنیم و کلا نمیتونیم - این باعث میشه این مسائل و هرچیزی که باعث بشه نوجوون امروز نپذیره و باعث ناراحتیش بشه و کلا روزگار سختی داشته باشه برای راحتی خودش حاضره به هر کاری دست بزنه........ این میشه که شاید بعضی ها بخوان از راهشون منحرف بشن (بعد بزرگترا میگن این بچه ها خلاف کارن و عقل ندارن . خوب آدم اگه زندگیش راحت باشه که از مسیر خوبش منحرف نمیشه!!!) در کل به نظرم اکثر مشکلات ما سر این جور مسائل باشه اگه بقیه اینو متوجه میشدن و حاضر بودن قبول کنن مابهتر زندگی میکردیم نظرتون چیه؟؟؟
سلام ب همه)) من از این دوره خیلی لذت میبرم!!!و اصلا دوست ندارم بزرگ شم!اما نمیشه دگ صدف جون راست میگه!!هر کاری میخوام بکنم یا جایی برم میگن مگه تو پسری؟0_0 ولی خوب خیلی خوبه مشکلات آدم خیلی کمتر!!!وقتی بزرگ شیم زیر بار مشکلات له میشیم))
من مخالفم با اون حرفتون که میگین بزرگترا میگن : اینا بزرگ بشن چی میخوان بشن............. ما خودمون که به دست خودمون بزرگ نمیشیم که هر چی دلمون خواست بشیم تربیت خانواده 100000% موثره. بنابراین اگر پدر یا مادر خانواده بگه که من فک نکنم بچم چیزی بشه،بدونید که خود پدر و مادر مشکل دارن چون پدر و مادر نقش خیلی زیادی دز شکل گیری شخصیت بچه دارن....... حتی اگه بچه هم از هوش بالایی برخوردار نباشه،یک مادر یا پدر خوب،بچه رو جوری تربیت کنه که تلاش کنه ............................
بله آقا پوریا حرفتون کاملا درسته منم منظورم این نبود این حرفو از ادمای غیره شنیدم نه خانواده حرفتون کاملا درسته اما حق بدین که ان حرفا از گوشه کنار شنیده میشه سر مسائلی که گفته شده
خوب از این لحاظ مطمئن باشین که رفتار متقابل اولین چیزی است که والدین سر میزنه ، پس اگر با اونها مشکلی دارین بدونین که مشکل خودتونین( و اونها هم باید بدونن ) . اگه به شما اعتماد نمیشه ، به خاطر اینکه لیاقت اعتماد کردن رو ندارین ( البته امیدوارم ناراحت نشین !) ، خوب باید کاری کرد که حس دیگران نسبت به شما تغییر کنه ، حس اعتماد ، درک و... ، و بهتره که خودمون مسئولیت مشکلاتمون رو بپذیریم و اونها رو به عهده ی خوانواده نندازیم ،البته نمیگم که مشکلات از طرف اونها نیست ، بلکه راه کاری رو دارم پیشنهاد میکنم که بهتر با خودتون آشنا بشین .
خب یه چیزه عجیب واسه ی من اعتماد بیش از اندازه ی پدر و مادرم به منه و من توی زندگیم هیچ کاری نیست که بخوام انجام بدم و باهام مخالفت بشه اینو نمیگم که بخوام نشون بدم که خیلی من اوضام خوبه و فرق دارم نه جدی من واسم این شده یه مشکل که خیلی وقتا به مشکل بر میخورم و اینکه اصلا دلم نمی خواد که الان درس بخونم و فقط تظاهر به خوندن میکنم چون الان من دغدغه ی مهم زندگیم اتفاقای دیگست و این اصلا خوب نیست
ی سری مشکلا هم هستن!!این ک اصولا یه سری ها هستن به نام بچه همسایه یا بچه فلانی!!که ما باید مثل اونا باشیم!از بچه فلانی یاد بگیر و این چیزا!!حتی اگه تو کارمون خوب عمل کرده باشیم)حداقل من اینطور فکر میکنم
بله دقیقا این مشکل خیلی هاست چه نوجوان و چه جوان همیشه مورد مقایشه با دیگران قرار میگیرند که به نظر من درست نیست البته خیلی از والدین هم رفتار درستی دارن ولی بیشتر متاسفانه اینطورن .................................... از همه ی دوستان برای شرکت در بحث ها سپاس گزارم
