جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان :)

[Tahereh Ramezani]

http://media.skyandtelescope.com/images/Fujii_Eclipse_small.jpg


آخرين روز فصل پاييز و ماه آذر، همزمان با انقلاب زمستاني ماه به صورت كامل می گيرد اما از آنجائيكه اين پديده برای ساكنان قاره آسيا و به خصوص كشور عزيزمان، ايران، در روز به وقوع می پيوندد، در اين مناطق قابل مشاهده نيست!

ماه گرفتگی از ساعت 6:32 صبح به وقت گرينويچ آغاز و تا ساعت 10:02 ادامه خواهد داشت و بهترين نقاط رصد در تمامی نقاط آمريكای شمالی و بخش‌هايی از اروپا محاسبه شده است.

اتفاق جالب و منحصر بفرد ديگری كه در طی اين پديده كه رخ می دهد، وقوع تاريك ترين روز جهان در طی 456 سال گذشته است ! علت اين اتفاق نادر همزمانی وقوع ماه گرفتگی کامل و آغاز انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی می باشد و پیش از 2010 نیز در سالهای 1638همزمانی تقریبی ماه گرفتگی و آغاز انقلاب زمستانی مشاهده شده است ؛ پس از سال 2010، برای اینکه دوباره شاهد چنین همخوانی در طلوع ماه کامل و آغاز انقلاب زمستانی باشید باید مدت طولانی را در انتظار به سر ببرید، یعنی تا 21 دسامبر سال 2094 .


منبع : http://www.nightsky.ir/content/view/1616/1

[No.1]

اول یک موضوع مهم به همه : حتماً طبق فرمایش آقای صادقیان خبرهارو با شماره بنویسید که ارجاع اونها و پیدا کردنش راحت تر باشه.

################################################## #####
کشف آتشفشان یخی در بزرگ‌ترین قمر زحل

دانشمندان به کمک فضاپیمای کاسینی توانسته‌اند شواهدی پیدا کنند که اثبات می‌کند روی سطح تیتان، بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل و تنها قمر دارای جو غلیظ، آتشفشان یخی یا به عبارت دیگر، یخ‌فشان وجود دارد.

به گزارش بی‌بی‌سی، کاوشگر کاسینی موفق به شناسایی یک کوه 1500 متری با حفره‌ای عمیق روی قمر تیتان شده که به نظر می‌رسد ماده‌ای نیز روی سطح اطراف این آتشفشان در جریان است.

این عارضه جدید که رز لقب گرفته، توسط رادارها و ابزار فروسرخ کاوشگر کاسینی کشف شده است. قبلا هم تصور می‌شد روی تیتان آتشفشان‌های یخی وجود داشته باشد، اما جو کدر این قمر، کار رصد را با دشواری‌های زیادی روبه‌رو می‌کرد. اکنون دانشمندان به دنبال فهمیدن این موضوع هستند که این آتشفشان چه‌قدر فعال است و چه نوع مواد مذابی از آن فوران می‌کند. برای مشاهده فیلم زیر، منتظر بمانید بارگذاری شود یا اینجا را کلیک کنید.




دکتر راندی کِرک از اعضای تیم رادار کاسینی و عضو هیات‌علمی مرکز تحقیقات زمین‌شناسی آمریکا (USGS) در این باره گفت: «بخش زیادی از مواد بیرونی سطح تیتان را آب و یخ و آمونیاک تشکیل می‌دهد. به همین دلیل به احتمال زیاد همین مواد هستند که در دماهای پایین ذوب شده و روی سطح آتشفشان جریان پیدا می‌کنند. اما مواد آلی زیادی نیز در جو این قمر وجود دارد که ممکن است بخشی از آن‌ها از طریق این آتشفشان‌ از داخل این قمر به سطح زمین بیایند».

دکتر کِرک این اطلاعات را در همایش پاییزی اتحادیه زمین‌شناسی آمریکا که بزرگ‌ترین همایش سالانه مرتبط با علوم زمینی و سیاره‌ای است، ارائه داد. برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید.



قبلا هم ادعاهایی مبنی بر وجود آتشفشان‌های یخی در تیتان مطرح شده بود، اما تاکنون این موضوع مورد حمایت جهانی قرار نگرفته بود. اما دانشمندان باز هم به تحقیقات خود ادامه دادند، چرا که دمای سطح این قمر به 180 درجه سانتی‌گراد زیر صفر می‌رسد و به همین دلیل یکی از بهترین کاندیداها برای داشتن این نوع آتشفشان‌ها به شمار می‌آید.

دکتر کِرک امیدوار است اطلاعات جدید بتواند سخت‌گیرانه‌ترین منتقدان را نیز قانع کرده و به این ترتیب نظر مثبت آن‌ها را برای تایید این کشف جلب کند.

منبع : khabaronline.ir

[Setare KOchOlO]

سلام...:grin:

فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی در این تصویر، سرعت فوق‌العاده زیاد خود را به وضوح نشان داده‌اند. ایستگاه فضایی بین‌المللی بزرگ‌ترین سازه فضایی است که تاکنون در مدار زمین قرار گرفته و در ارتفاع متوسط 353 کیلومتر از سطح زمین با سرعت 7.7 کیلومتر بر ثانیه (27700 کیلومتر بر ساعت) گردش می‌کند.

در این تصویر، می‌توانید علاوه بر دو کپسول سایوز که برای خروج اضطراری به ISS متصلند، شفق قطبی (ناحیه سبزرنگ بین دو کپسول سایوز)، درخشش جو زمین و روشنایی‌های چند شهر را که از پشت لایه‌های ابر خودنمایی می‌کند، مشاهده کنید.



http://myup.ir/images/98464558602533795496.bmp (http://myup.ir/)

[Setare KOchOlO]

سلاااام...خبر امشب:


http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-11932069

رشته‌کوه‌های عجیبی که روی استوای قمر یاپتوس به دور آن کشیده شده، تاکنون بحث‌های زیادی را برانگیخته است. این دیواره یخی که نزدیک به 20 کیلومتر ارتفاع و 1600 کیلومتر طول دارد، در سال 2004 / 1383 کشف شد؛ اما از آن زمان تاکنون دانشمندان نتوانسته‌اند توضیح قانع‌کننده‌ای در مورد منشاء پیدایش این رشته‌کوه ارائه دهند. ... عجـــــــــــــــب

اما دکتر اندرو دمبارد و همکارانش توضیح جدیدی در مورد چگونگی به وجود آمدن این رشته‌کوه ارائه کرده‌اند. آن‌ها معتقدند این رشته‌کوه در اصل یک حلقه شامل خاک، شن و سنگ بوده که به دور قمر یاپتوس می‌چرخیده و در نهایت به سطح آن برخورد کرده است.

(و عقيده دارن كه واقعا مورد شگفت انگيزي در منظومه شمسي است . وفعلا با المپوس مريخ در حال رقابتن...هر چند المپوس مرتفع ترين آتشفشان منظومه شمسيه ولي اين يكي فقط رشته كوه هست.)

ويه عقيده ديگه كه اين گروه دارن اينه كه :
در سال‌های اولیه تکامل یاپتوس، این قمر با جسم یخی دیگری برخورد کرده و در اثر این اتفاق حجم عظیمی از سنگ و خاک در فضا منتشر شده است. البته این ذرات می‌توانستند در کنار یکدیگر قرار گرفته و شکل یک قمر کوچک را به خود بگیرند. دانشمندان معتقدند مشابه این اتفاق برای قمر شارون متعلق به سیاره پلوتو هم رخ داده و این قمر در اثر برخورد مشابهی به وجود آمده است. واقعا جالبه هاااا !!!!

اما ممکن است این قمر در طول زمان شروع به پوسیدن و متلاشی شدن کرده باشد و اجزای آن به شکل حلقه‌ای ضخیم به دور یاپتوس کشیده شده باشد. بعد از مدتی این حلقه به سطح یاپتوس برخورد کرده و باعث به وجود آمدن این رشته کوه‌ها شده است.

(برای فهمیدن این موضوع تصور کنید ذراتی با سرعت 400 متر در ثانیه درست به شکل توپ‌های بیس‌بال منجمد به مدار مرکزی این قمر برخورد کنند. این برخوردها آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند تا این کوه‌های یخی را بسازند.)

برخی دیگر از محققان هم پیشنهاد دادند که شاید یاپتوس بعد از شکل پیدا کردن با سرعتی بسیار کمتر شروع به چرخیدن به دور خود کرده و به این ترتیب شکلش تغییر پیدا کرده است. این فشارها باعث به وجود آمدن یخ‌های گرم و شناور در داخل این قمر شده که در بخش نوار مرکزی روی سطح قمر آمده و باعث شکل‌گیری این کوه‌ها شده‌اند.

اگرچه یاپتوس به دلیل رشته کوه عجیبش در منظومه شمسی بی‌نظیر است، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد فعالیت‌های مشابهی روی رئا، یکی دیگر از قمرهای زحل، در حال انجام است... انگار اين رئا خيلي فعاله ...اون از جو داراي دي اكسيد كربن و اكسيژنش ...حالا هم اين

عجــــــــــــــــــــب!!!


http://myup.ir/images/93324140986038950857.jpg (http://myup.ir/)

[Setare KOchOlO]

سلااااااااااااام منجم باشي هاي گرام...:grin:


www.isna.ir

يك موشك فضايي حامل ماهواره ارتباطي هند، روز گذشته لحظاتي پس از پرتاب منفجر شد.سازمان تحقيقات فضايي هند در حال انجام تحقيقات در مورد علل اين حادثه است.

هند به دنبال افزايش سهم خود از بازار تجاري رو به رشد راه‌اندازي ماهواره است و اعلام كرده كه قصد دارد در سال 2016 فضاپيمايي با سرنشين به فضا بفرستد.

موشك بدون سرنشين GSLV-F06 هند كه حامل ماهواره ارتباطي GSAT- 5P بود در مرحله اول پرواز منفجرشد.

رادهاكريشنان، رئيس سازمان تحقيقات فضايي هند به خبرنگاران گفت: عملكرد موشك در 50 ثانيه اول عادي بود. كمي پس از آن، موشك دچار خطاي ارتفاع زياد شده كه به متلاشي شدن آن منجر شد. دلايل اين وقفه در حال بررسي است.

ماهواره GSAT- 5P با 310 كيلوگرم وزن و ميليون‌ها پوند هزينه قرار بود نيازهاي بخش مخابرات و بخش آب‌و هوا را تحت پوشش قرار دهد.

هند در سال‌هاي اخير با موفقيت توانسته ماهواره‌هاي سبك را به فضا پرتاب كند اما در ارسال ماهواره‌هاي سنگين‌تر با مشكلاتي روبرو بوده‌است.


http://myup.ir/images/63393979178807890398.jpg (http://myup.ir/)

فقط دوستان من خودم شخصا بااين عكس مشكل دارم...احساس مي كنم مربوط به انفجارچلنجر باشه...متاسفانه لينك اصلي خبر رو پيدا نكردم...
بالاخره انفجار ،انفجاره ... شاتل و موشك نداره...:explode:

ولي ما به اين دوستان ميگيم كه شكال نداره ... استاد ميشين...

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان...:grin:

يكي از سوالات من در زمينه همين علوم سياره اي به خصوص در شاخه شهابسنگا اين بود كه آيا واقعا دريك شهابسنگ امكان اين هست كه ما نشانه اي از حيات پيدا كنيم ...؟؟؟؟ :wut:چراكه ما مي گيم شهابسنگها همون مواد اوليه در تشكيل سيارات زمين مانند هستن...خب !!!پس ميشه از اونها نشانه اي از مواد اوليه كه در آغاز تولد سيارات يافت كرد...ولي آيا واقعا اين امكان وجود داره ؟؟؟


تا اينكه اين خبر رو خوندم كه براي شما دوستاي خودم ميذارم...:hope my fake smile

"زیست‌اخترشناسان ناسا توانسته‌اند اسیدهای آمینه(توجه دارين اسيد آمينه...يك سري مواد تركيب نه يك عنصر به تنهايي...چون من خودم هميشه تصورم بر اين بود كه اگه نشانه اي از آغاز تولد منظومه شمسي پيدا كنيم بايد ابتدايي و تك عنصري باشن...) را که عنصر اصلی حیات محسوب می‌شوند را در شهاب‌سنگ‌هایی کشف کنند که تا پیش از این تصور می‌شد قادر به نگهداری از این مولکول پیچیده نیستند.

این کشف غیرمنتظره باعث شده که ناسا در مورد فرضیات اولیه شکل‌گیری اسیدهای آمینه بازاندیشی کند.
اسیدهای آمینه مانند قطعات پازل حیات، عنصرهای اساسی برای پی‌ریزی هرگونه حیات در زمین هستند. در ساخت میلیون‌ها پروتئین مختلفی که حیات زمین بر اساس آنها پدید آمده است، 20 گونه مختلف اسید آمینه با تنظیمات متنوع نقش داشته و دارند.

یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی به سرپرستی دکتر دانیل گلاوین از مرکز پرواز فضایی گدارد ناسا، ‌این اسیدآمینه را در شهاب‌سنگ 2008 tc3 که سال 2008 در صحرای حبشه در شمال سودان سقوط کرد، کشف کنند.

این شهاب‌سنگ از نوع اوریلیت است، گونه‌ای نادر از سنگ‌های آسمانی که در اثر برخورد دو شهاب‌سنگ به‌وجود می‌آید. در این برخورد، گرمای سنگ تا 1100 درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد و هر مولکولی از جمله اسید آمینه به کربن گداخته تبدیل می‌شود. اما باقی‌ماندن اسید آمینه پس از داغ شدن این سنگ، بدان معنی است که مدل‌های موجود کامل نیستند.

گالوین معتقد است که اسیدهای آمینه پس از تاثیر اولیه با وجود نبود آب برای تشکیل این نوع اسید به‌وجود آمده‌اند. او و همکارانش در حال انجام آزمایش واکنش‌های شیمیایی گازی هستند تا دریابند آیا این مواد نیز قادر به تولید اسیدهای آمینه بدون وجود آب هستند یا خیر.



http://myup.ir/images/77393026678312632091.bmp

http://myup.ir/images/94069782892113228349.bmp (http://myup.ir/)

http://myup.ir/images/66156138488686802883.bmp (http://myup.ir/)

من كه واقعا متعجبم ...واقعا مورد بي نظيري هستش... اسيد آمينه اونم درون يك سنگ آسماني مربوط به دوره ي ماقبل تاريخ...:wtfsmilie::shocked:

[م.ح.اربابی فر]

این لیست 18 فیلم نجوم و فضایی است که نشان می دهد موارد ذکر شده در بالای جدول در آن ها رعایت شده است یا نه.
( فکر کنم متن انگلیسی نیازی به ترجمه نداشته باشد!)
They rated 18 movies based on how many laws of physics they mangled. Star Trek is not included just because there is too much of it (bad science and movies!) to fit all in one graphic.
http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2010/12/bad-science-in-movies-514x580.jpg
منبع:
http://www.universetoday.com/

[Tahereh Ramezani]

نمایشگاه گروهی عکس عزیز عباسی، شاهین غفاری، آرش کریمی، آرش نصیری و محمدامین صاحب‌پور با عنوان «چشم انداز» و موضوع طبیعت شنبه یازدهم دی در فرهنگسرای شفق افتتاح می‌شود.
عکاسان حاضر در نمایشگاه در دعوتنامه خود نوشته‌اند: «در هفته‌های اولیه زمستان گرد هم می‌آییم تا آنچه را در ذهن خود داشته‌ایم به اشتراک بگذاریم و همه از گرمای موجود در زیبایی طبیعت لذت ببریم و سرمای زمستان را فراموش کنیم و با هم بودنمان را در اولین روز سال میلادی 2011 و میلاد مسیح (ع) جشن بگیریم و به شادی و سرور بنشینیم.»
افتتاحیه‌: شنبه یازدهم دی ساعت 16-18
بازدید یکشنبه تا چهارشنبه ساعت 9 - 18 پنجشنبه 9 - 14
نمایشگاه تا پنجشنبه شانزدهم دی ادامه خواهد داشت.
فرهنگسرای شفق، خیابان سیدجمال‌الدین اسدآبادی (یوسف آباد)، خیابان 21 بوستان شفق، گالری شفق



منبع : http://www.akkasee.com/news/14512

[Tahereh Ramezani]

http://khabaronline.ir/images/2010/12/life-meteors1.jpg



زیست‌اخترشناسان ناسا توانسته‌اند اسیدهای آمینه را که عنصر اصلی حیات محسوب می‌شوند را در شهاب‌سنگ‌هایی کشف کنند که تا پیش از این تصور می‌شد قادر به نگهداری از این مولکول پیچیده نیستند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، این کشف غیرمنتظره باعث شده که ناسا در مورد فرضیات اولیه شکل‌گیری اسیدهای آمینه بازاندیشی کند.

اسیدهای آمینه مانند قطعات پازل حیات، عنصرهای اساسی برای پی‌ریزی هرگونه حیات در زمین هستند. در ساخت میلیون‌ها پروتئین مختلفی که حیات زمین بر اساس آنها پدید آمده است، 20 گونه مختلف اسید آمینه با تنظیمات متنوع نقش داشته و دارند.
یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی به سرپرستی دکتر دانیل گلاوین از مرکز پرواز فضایی گدارد ناسا، ‌این اسیدآمینه را در شهاب‌سنگ 2008 TC3 که سال 2008 در صحرای حبشه در شمال سودان سقوط کرد، کشف کنند.

این شهاب‌سنگ از نوع اوریلیت است، گونه‌ای نادر از سنگ‌های آسمانی که در اثر برخورد دو شهاب‌سنگ به‌وجود می‌آید. در این برخورد، گرمای سنگ تا 1100 درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد و هر مولکولی از جمله اسید آمینه به کربن گداخته تبدیل می‌شود. اما باقی‌ماندن اسید آمینه پس از داغ شدن این سنگ، بدان معنی است که مدل‌های موجود کامل نیستند.

گالوین معتقد است که اسیدهای آمینه پس از تاثیر اولیه با وجود نبود آب برای تشکیل این نوع اسید به‌وجود آمده‌اند. او و همکارانش در حال انجام آزمایش واکنش‌های شیمیایی گازی هستند تا دریابند آیا این مواد نیز قادر به تولید اسیدهای آمینه بدون وجود آب هستند یا خیر.



http://khabaronline.ir/images/2010/12/r690711_5202138.jpg




منبع : http://khabarkhooneh.com/News/Science-Technology

[169]

خانم هستی این خبر اخریتون در 3 پست قبل اومده!ولی بازم ممنون:blank:

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان ... :grin:
خبر امشب يه كم سرد شده وهمش تقصيره هستش...ولي جالبه ...
خبر امشب بازهم مربوطه به علوم سياره اي... درمورد هسته زمين... از منبع خبريه نيچر:



http://www.nature.com/news/2010/101208/full/news.2010.657.html

"دانشمندان با تحلیل اطلاعات 3 زمین‌لرزه در دو سوی زمین، امواج لرزه‌ای عبوری از هسته زمین را با دقت مطالعه و وجود لایه‌ای 300 کیلومتری از اکسیژن و گوگرد را در مرز هسته داخلی و خارجی آشکار کردند.(بله دوستان علت زلزله هاي اخير هم مشخص شد...)

البته هدف از اين تحقيقات اينه كه اگه اين چنين يافته هايي تاييد بشه علت پابر جاموندن ميدان مغناطيسي زمين پيدا ميشه... ادامه خبر اومده:

بسیاری از زمین‌شناسان عقیده دارند که هسته زمین یک هسته درونی جامد دارد که توسط یک هسته خارجی مایع به ضخامت 7 هزار کیلومتر احاطه شده است. این نظریه با مطالعه امواج لرزه‌ای زمین‌لرزه‌هایی که از نزدیک هسته زمین عبور می‌کنند، تایید می‌شود. با اندازه‌گیری سرعت امواج در حین عبور آنها از هسته، محققان تخمین زده‌اند که چگالی این هسته مشابه چگالی آهن است.
اما جرج هلفریش، زلزله‌شناس دانشگاه بریستول انگلستان می‌گوید: «مشابه است، اما دقیقا یکی نیست. از گذشته این شک وجود داشت که حضور یک عنصر سبک‌تر علاوه بر آهن، باعث شده که هسته کمی سبک‌تر باشد.» بسیاری از محققان عقیده دارند که این عنصر یا عناصر، ممکن است از شکل‌گیری زمین در حدود 4.5 میلیارد سال قبل باقی مانده باشند.

هلفریش برای این‌که بتواند نگاه دقیق‌تری به هسته زمین داشته باشد، به همراه همکارش ساتوشی کانشیما، متخصص علوم سیاره‌ای در دانشگاه کیوشو ژاپن، داده‌های مربوط به سه زمین‌لرزه را که توسط آشکارسازهایی در دو طرف مخالف زمین ثبت شده بودند، بررسی کرد. با بررسی زمین‌لرزه‌ای در آمریکای جنوبی با استفاده از اطلاعات صدها آشکارساز در ژاپن، و بررسی دو زمین‌لرزه دیگر در فیجی در اقیانوس اطلس جنوبی از روی اطلاعات آشکارسازهای اروپا، گروه توانست نحوه عبور امواج لرزه‌ای را از میان هسته زمین با جزئیات دقیق مطالعه کند.

با اندازه‌گیری بازتاب مضاعف امواج هنگام عبور انعکاس آنها از مرزهای بین هسته و گوشته -لایه‌ای از صخره‌های مذاب در اطراف هسته- گروه نشان داد که 300 کیلومتر خارجی هسته به طرز معناداری سبک‌تر از باقی قسمت‌های آن است. این تفاوت ظاهری به گفته هلفریش، ترکیبی از 3 تا 5 درصد گوگرد و اکسیژن در لبه هسته است.


حالا تحليل اين تحقيقات اززبان هلفريش:

هنگامی‌که هسته داخلی جامد می‌شد، عناصر سبک‌تر شروع به متمرکز شدن در هسته خارجی کردند. علاوه بر آن، وی گمان می‌کند که وقتی عناصر سبک‌تر شروع به حرکت به سطح هسته کردند، حرکت آنها ژنراتوری را به راه انداخت که نیروی لازم برای میدان مغناطیسی محافظ زمین را فراهم کرد. محققان در گذشته همواره به دنبال یافتن پاسخ این سوال بوده‌اند که چه عاملی این مولد را پابرجا نگه می‌دارد. اما آن طور که هلفریش می‌گوید، بالا آمدن عناصر سبک مقدار عظیمی از انرژی پتانسیل گرانشی را آزاد می‌کند.

اينم سه انتقاد و پيشنهاد براي اين طرح:(البته اين تحقيقات همه در مراحل اوليه وآزمايشي قرار داره و ديگر دانشمندا فعلا بايد به چشم انتقاد نگاه كنن...)

بروس بافرت متخصص علوم زمین دانشگاه برکلی می‌گوید: «این مشاهدات واقعا هیجان‌انگیز هستند. اما من به سختی می‌توانم نحوه شکل‌گیری لایه‌ای را که آنها از آن صحبت می‌کنند، تصور کنم. اگر اکسیژن و گوگرد در اثر فشرده شدن هسته داخلی زمین به بیرون فرستاده شده‌اند، انتظار می‌رود که این مواد به جای این‌که در 300 کیلومتر خارجی آن تجمع کنند، مجددا در هسته خارجی مایع حل شوند».

دیوید استیونسون، متخصص علوم زمین در موسسه فناوری کالیفرنیا در پاسادانا نیز عقیده دارد که اندرکنش بین هسته و گوشته می‌‌تواند این تجمع ظاهری را توضیح دهد. البته وی نیز تصدیق می‌کند که محققان اطلاعات کافی در اختیار ندارند تا بتوانند به یک نتیجه‌گیری قطعی برسند.

بافت می‌گوید:" شاید مدل‌های مربوط به هسته زمین نیاز به اصلاح داشته باشند. مشاهدات بیشتر می‌تواند به توضیح نتایج هلفریش کمک کند. وی می‌گوید: «این حقیقت که شما نمی‌توانید بلافاصله توضیحی برای این مساله پیدا کنید، به این معنا نیست که این نتیجه‌گیری درست نیست.»


http://myup.ir/images/76913898124927238419.jpg (http://myup.ir/)



به هرحال بااين خبر معلوم شد كه هنوز خونه خودمون خيلي خبراس...

[Hooman]

و بالاخره دلیل انفجار موشک ماهواره بر هند مشخص شد.


سازمان پژوهش‌های فضایی هند دلیل این انفجار را مشکل الکترونیکی که چند ثانیه پس از پرتاب پیش آمده، اعلام کرد که منجر به پرواز در زاویه بالاتر شده است.

http://64.130.220.65/Multimedia%5Cpics%5C1389%5C10%5CScience%5C85.jpg

http://farnet.ir/wp-content/Indian-Satellite-explode.jpg
اینم تصاویرش قبل و بعد از انفجار

[Tahereh Ramezani]

http://www.bornanews.ir/images/docs/000091/n00091173-b.jpg




به گزارش سرویس دانش و فناوری برنا، از میان برنامه های ناسا، تعداد 10 ماموریت در اولویت قرار دارند که هر کدام به اختصار توضیح داده می شوند:

1.سرمایه گذاری در پروژه ارسال فضاپیماهای خصوصی
به نظر می رسد، ناسا قصد دارد سال 2011 میلادی را با انجام مسافرت های فضایی توریستی آغاز کند. در اکتبر 2010، برای نخستین بار آزمایش بر روی فضاپیمای توریستی Spaceship Two انجام شد و این فضاپیما پس از جدا شدن از فضاپیمای مادر، از ارتفاع 45 هزار پایی (13700 متری) به سلامت در ایستگاه فضایی نیومکزیکو فرود آمد.

ریچارد برانسون، مدیر شرکت توریستی - فضایی ویرجین گلاکتیک (Virgin Glactic) می گوید با استفاده از فضاپیماهای توریستی که 6 مسافر را در خود جای می دهد، امکان تجربه قرار گرفتن در محیط خارج از جو کره زمین و احساس بی وزنی را در یک مسافرت یکی دو ساعته فراهم خواهیم کرد.
به گفته او انجام این مسافرت هیجان انگیز چیزی نزدیک به 200 هزار دلار برای هر نفر آب می خورد.

2.گردش بر روی مریخ
پس از این که یکی از جستجوگرهای دوقلوی مریخ از کار افتاد، به نظر می رسد یکی از آنها ماموریت مجدد خود را از سال 2011 پس از یک وقفه کوتاه ادامه خواهد داد. این کاوشگر از سال 2004 میلادی در مدار قرار گرفته و مشغول بررسی سیاره سرخ است.

3.آزمایش برروی فضاپیماهای متعلق به شرکت های خصوصی
بعد از پرتاب موفقیت آمیز فضاپیمای SpaceX در اوایل دسامبر 2010، به نظر می رسد رقابت میان شرکت های خصوصی برای پرتاب فضاپیما از ایستگاه فضایی بین المللی آغاز شده است.

4.بازنشستگی شاتل فضایی
در 12 آوریل 1981، بیست سال بعد از زمانی که اولین انسان توسط فضاپیمای متعلق به اتحاد جماهیر شوروی عازم فضا شد، ناسا برنامه فضایی شاتل را با هدف پرتاب نخستین سفینه قابل استفاده مجدد آغاز کرد.
پس از پرتاب فضاپیماهای مرکوری، جمینی و آپولو، آمریکایی ها به سراغ سفینه های رفت و برگشتی رفتند و به این ترتیب شاتل های فضایی متولد شدند. بعد از 30 سال خدمت، ناسا سال 2011 میلادی را برای بازنشتگی آن اعلام کرده است.

5.جشن پنجاهمین سالروز سفر انسان به فضا
12 آوریل 2011، برابر با پنجاهمین سالگرد روزی است که یوری گاگارین 27 ساله به عنوان اولین انسان، در 1961 به مدت 108 دقیقه در مداری حول زمین چرخید.
ناسا قصد دارد جشن باشکوهی را برای سالگرد این روز بیاد ماندنی برگزار کند.

6.تکمیل ایستگاه فضایی بین المللی
ناسا قصد دارد در سال پیش رو اقداماتی را برای تکمیل این ایستگاه انجام دهد.
به گفته مقامات ناسا، از آخرین ماموریت های شاتل، حمل قطعات کمکی مورد نیاز برای ایستگاه فضایی بین المللی در ماه فوریه است.
همچنین در ماه آوریل، برنامه 1.5 میلیارد دلاری مربوط به فیزیک نجومی با کمک طیف سنج مغناطیسی آلفا برای بررسی و مطالعه پیرامون ضدماده، ماده تاریک در کهکشان راه شیری انجام خواهد شد.

7.مشاهده یک استرروید ( سیارک)
ناسا در حال برنامه ریزی برای مشاهده یک سیارک در آگوست 2011 است. در فوریه سال گذشته میلادی تلسکوپ فضایی هابل تصاویر جدیدی از وستا (Vesta) سیارکی با طول 400 کیلومتر در فاصله بین مریخ و مشتری منتشر کرد. سیارک ها، سیارات بسیار کوچکی هستند که از جنس صخره یا فلزند. شکل این اجسام فضایی معمولا به صورت نامنظم بوده و پیرامون خورشید در حال حرکت هستند. بسیاری از آنها در میان مدار مریخ و مدار مشتری در گردش هستند.

8.سفر به مشتری
بعد از انجام ماموریت موفقیت آمیز ارسال کاوش گر گالیله به جو مشتری در سال 2003، ناسا در نظر دارد امسال تحقیقات خود در مورد بزرگترین سیاره منظومه شمسی را از سر گیرد.
در آوریل 2010، مهندسان ناسا بعد از اطمینان از نتایج موفقیت آمیز آزمایشات خود بر روی جونو (Juno)، تصمیم گرفتند در آگوست 2011 این کاوشگر را به عنوان جانشین گالیله به مشتری ارسال کنند.
به گفته محققان ناسا، این کاوشگر خورشیدی، پس از ارسال، در سال 2016 به مدار مشتری می رسد.

9.بازگشت به ماه
وجود معماهای زیادی که در مورد خاک و جاذبه سطح کره ماه وجود دارد، باعث شده که محققان ناسا، در سال 2011 دو کاوشگر بدون سرنشین را در ماه سپتامبر به همسایه زمین ارسال کنند.
کاوشگرهای لادی (LADEE) به ارزش 80 میلیون دلار و گریل (GRAIL) به ارزش 375 میلیون دلار، دو کاوشگر بدون سرنشین عازم ماه هستند.
به گفته مقامات ناسا، وظیفه لادی (LADEE)، مطالعه در مورد جو و خاک ماه را در یک ماموریت 100 روزه بر عهده دارد.
گریل (GRAIL) (Gravity Recovery and Interior Laboratory)، وظیفه تحقیق و جمع آوری اطلاعات در مورد جاذبه کره ماه را دارد.

10.انجام ماموریت جدید مریخ
با گذشت شش سال از اولین تحقیقات زمین شناسی در مورد سیاره مریخ، و کشف یخ در قطب شمالی این سیاره، ناسا قصد دارد برنامه فضایی جدیدی در مورد سیاره سرخ را در سال 2011 با ارزش 2.3 میلیارد دلار آغاز کند.




منبع : http://www.bornanews.ir/vdcae6no.49n6015kk4.html

[Hooman]

جالب بود.اطلاعات خوبی در این بخش وجود داره.

[Setare KOchOlO]

سلاااااااااام به همه...:grin:
خبر امشب رو بايه سوال براتون گذاشتم... به عكس زير توجه كنين ...وجدانا به ياد چي مي افتين؟؟؟؟



http://myup.ir/images/52058910232930902785.jpg (http://myup.ir/)

موسسه ماکس‌پلانک، رصدخانه فضایی اونسالا و رصدخانه جنوبی اروپا در حال اجرای پروژه راه‌اندازی تلسکوپی رادیویی در شیلی هستند که ساختارهای شیمیایی کهکشان راه‌شیری را به دقت آشکار می‌کند.

شاید این سازه شبیه به فانوس دریایی(كه اينجا بهتره بگيم فانوس آسماني) راهنمای بیگانگان فضایی به نظر برسد، اما این نمای آنتن آپکس در ارتفاع 5 کیلومتری صحرای آتاکامای شیلی است.

آپکس که مخفف عبارت «آزمایش مسیریابی آتاکاما» است، با همکاری موسسه ماکس پلانک، رصدخانه فضایی اونسالا و رصدخانه جنوبی اروپا در حال اجرا است تا پس از آزمایش‌های نهایی بتوان آنتن آلما (آرایه بزرگ میلی‌متری آتاکاما) را در این منطقه احداث کرد. آلما تلسکوپی رادیویی با آنتن تک‌بشقابی بزرگ خواهد بود که بر بالاترین ارتفاعات منطقه «لیانو چاژناتور»(؟؟؟!!!) احداث خواهد شد.


http://myup.ir/images/89094229466365668102.jpg (http://myup.ir/)

ردیابی و بررسی تشعشعات حرارتی و بررسی طیف‌های فرکانس پایین (و طول‌موج بلند) می‌تواند درک انسان را از ساختار و ترکیبات شیمیایی اتمسفرهای سیاره‌ای، ستارگان در حال مرگ، مناطق تولد ستارگان و ستارگان در حال انفجار در کهکشان‌های دور افتاده و عظیم افزایش دهد.


ولي بين خودمون بمونه :منو ياد اين چرخ فلك شهربازي انداخت!!!!!!!:brigade.baka-wolf.c

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان...:grin:


شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران برگزار ميكند:
جايزه ثبوتي

علاقه مندا وافراد سابقه دار در امر ساخت اداوات نجومي ميتونن در مسابقه شركت كنن...


شرح مسابقه:

دستگاهي که ساخته مي‌شود بايد حداقل داراي ويژگي‌هاي زير باشد:

1) قبلا در ايران ساخته نشده باشد يا چنين رويکردي به آن وجود نداشته باشد.
2) سبب سهولت و بالا رفتن کيفيت رصد شود.
3) پديده مهمي را به صورت تجربي به کار گيرد.

ملاکهاي انتخاب برنده يا برندگان:

اهميت دستگاه - زمان صرف شده - قابليت استفاده آن - نوآوري - مهارت در ساخت

داوطلبان در ارائه گزارش کار خود اين ضوابط را رعايت کنند:

1) گزارش کار در حدود 10 صفحه باشد.
2) به زبان فارسي نوشته شود.
3) روي کاغذ A4 با يک سطر فاصله تايپ شود، حاشيه چپ، راست و پايين حدود 3cm و بالا حدود 4cm باشد،
4) هر شکل در صفحه اي جداگانه ، و همراه با شماره و شرح باشد، شکل ها حتما بالا نويس داشته باشند،
5) گزارش کار شامل بخشهاي زير باشد:

الف)خلاصه حدود 10 سطر : ارائه نکات مهم و نتايج طرح ،
ب)مقدمه :اطلاعات زمينه در مورد طرح و هدف از انجام طرح ( اين بخش مي تواند شامل چند صفحه باشد.)
ج)طرح ساخت يا انجام آزمايش:ارائه جزئيات کافي در مورد نحوة طراحي و ساخت دستگاه ، مشکلات احتمالي و راه حل آنها و همچنين شکل دستگاه ساخته شده ،
د)نتايج:ارائه نتايج کمي و کيفي طراحي با ذکر جزئيات و دقت کار دستگاه ساخته شده در مقايسه با دستگاههاي مشابه آن،
ه)کارهاي آينده: ارائه پيشنهاد براي بهبود بيشتر کار دستگاه و توسعة احتمالي آن،
و)مراجع: ذکر مراجع به صورت کتاب ،مقاله و بروشور و غيره ...

مدارک لازم:

1) سه نسخه از گزارش کار
2) مشخصات کامل مؤلف (نام، تاريخ تولد، محل کار ، نشاني پستي ، و شمارة تلفن)
3) تأييديه استاد راهنما يا مقام ديگري که ناظر بر ساخت دستگاه بوده اند(بررسي هر مقاله منوط به دريافت اين تأييديه است که بايد به دفتر انجمن ارسال شود.)

(بخش مهم مسابقــــــــــــــه)مراس� � اهداي جايزه:

ارديبهشت سال 90 در کنار برگزاري پانزدهمين گرد همايي پژوهشي نجوم ايران در مرکز تحصيلات تکميلي علوم پايه زنجان



داوطلبان باید مدارک خود را با رعایت آخرین مهلت به نشانی:
تهران – صندوق پستی ۱۵۸۷۵-۳۶۵۱ ،دفتر انجمن نجوم ایران بفرستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر با دفتر انجمن نجوم ایران
تلفن ۰۲۱-۶۶۴۰۱۷۷۰ تماس بگیرید.


http://asiac.ir/view/26.aspx

ديگه همشو گفتم ولي براي كسب اطلاعات بيشتر درمورد دكتر ثبوتي برين لينك زير:


http://forum.avastarco.com/forum/showpost.php?p=1515&postcount=3

http://myup.ir/images/55741778203271071938.jpg (http://myup.ir/)

[Setare KOchOlO]

گروه عكاسان جهان در شب براي بار دوم كارگاه عكاسي در شهر زنجان رو برگزار مي كنن:


اسدالله قمری نژاد دبیر دومین کارگاه عکاسی جهان در شب TWAN اعلام کرد ، پس از برگزاری موفق اولین کارگاه در سال گذشته و بدست آمدن نتایج بسیار خوب بر آن شدیم که دومین کارگاه را در اسفند امسال برگزار و این روال را در آینده ادامه دهیم. ایشان افزودند که کارگاه عکاسی ستاره شناسی امسال بسیار پربارتر خواهد بود و برای این منظور از سه عکاس مشهور آسمان شب از خارج کشور به نامهای :


دکتر دیوید مالین از استرالیا ( David Malin ) ،
گرنات مایزر از آلمان ( Gernot Meiser )
و استفان گیزارد از شیلی ( Stephane Guisard )

و سه عکاس ایرانی پروژه:

بابک امین تفرشی ( مدیر طرح TWAN ) ،
اشین زاکاریان
و امیرحسین ابوالفتح ،

دعوت به عمل آمده که باعث پربارتر شدن کارگاه می شود.دبیر برگزاری در ادامه افزود، کارگاه عکاسی TWAN امسال بیشتر به مباحث علمی پردازش داده ها و تصاویر خواهد پرداخت و سعی خواهد شد که عکاسان آسمان شب را بیشتر با روشهای ویرایش، تهیه و ... تصویر آشنا سازند. یکی از جنبه‌های نوین در کارگاه، پروژه‌های علمی عکاسی ستاره شناس است که بیشتر به آن خواهند پرداخت.

قمری نژاد گفت، ظرفیت تعیین شده برای کارگاه 80 نفر است که ثبت نام آنها از روز 17 دیماه از طریق وب سایت شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران ، و یا از طریق لینک های پایگاه خبری آسمان پارس و پایگاه خبری آسمان شب ایران به صفحه ثبت نام توان دسترسی پیدا کنید.ایشان در خاتمه افزودند که، هدف از برگزاری این کارگاه بالا بردن سطح کیفی و کمی عکاسان آسمان شب در ایران و ارائه کارهای بسیار نوین در این عرصه است.

برای ثبت نام لطفا فرم ثبت نام را به دقت تکمیل نمایید. پس از ثبت نام در صورت تایید با شما تماس گرفته میشود. مبلغ ثبت نام برای شرکت در این کارگاه 80.000 تومان است. توجه داشته باشید پس از تایید شما و تماس مسولان برگزاری مبلغ شرکت در کارگاه را به شماره حساب 23655 بانک تجارت شعبه فلسطین - انقلاب تهران کد 00185 به نام انجمن نجوم ایران واریز نمایید.جهت دریافت اطلاعات بیشتر میتوانید با شماره تلفن انجمن نجوم ایران تماس بگیرید.


02166401770


آخرين مهلت ثبت نام 15 بهمن ماه ... براي ثبت نام برين زير:

http://www.asiac.ir/contact/twan89


http://myup.ir/images/39340913057122908542.jpg (http://myup.ir/)

[geologist]

به گزارش نشنال‌جئوگرافی، تصاویر آنالما با عکس‌برداری از خورشید از مکانی ثابت و در یک ساعت خاص از روز به دست می‌آید. این تصاویر هر یک یا دو هفته یک‌بار تهیه می‌شوند و در مجموع، 30 تا 50 عکس گرفته می‌شود تا این شکل زیبا ثبت شود. به گفته بابک امین تفرشی، بنیان‌گذار وب‌سایت آسمان شب و پروژه جهانی TWAN، تهیه آنالما به دلیل زمان و دقت مورد نیاز بسیار دشوار است و تاکنون تنها 20 نفر در دنیا توانسته‌اند تصاویر صحیحی از آنالما تهیه کنند.

در پدیده آنالما، هم ارتفاع خورشید در طول سال تغییر می‌کند و هم موقعیت آن در ساعت‌های یکسان تغییر می‌کند. تغییر ارتفاع خورشید به دلیل انحراف 23.5 درجه‌ای محور دوران وضعی زمین نسبت به صفحه منظومه شمسی است که موجب می‌شود در تابستان، خورشید به بیشترین ارتفاع در آسمان برسد و در زمستان، به کمترین ارتفاع خود برسد. در حالی‌که یکی از نیمکره‌های زمین شیب بیشتری نسبت به خورشید دارد، کمان مسیر روزانه خورشید از مکانی پایین‌تر از افق دیده می‌شود. وقتی که این شیب معکوس می‌شود، کمان خورشید در آسمان بالاتر می‌رود. بالاترین نقطه خورشید در آسمان هنگام انقلاب تابستانی رخ می‌دهد، در حالی‌که پایین‌ترین نقطه قرارگیری آن مربوط به انقلاب زمستانی است.این همان دلیلی است که موجب پیدایش فصول مختلف در سیاره زمین می‌شود.

جلوتر یا عقب‌تر قرار گرفتن خورشید راس یک ساعت مشخص در روزهای مختلف نیز شبیه به جابجا شدن زمان اذان ظهر در طول سال است که به دلیل انحراف مدار زمین و بیضوی بودن مدار زمین اتفاق می‌افتد. شبانه‌روز قراردادی 24 ساعته با حرکت واقعی خورشید در آسمان متفاوت است و به همین دلیل، خورشید در بعضی روزهای سال سریع‌ر از زمان قراردادی حرکت می‌کند و بعضی وقت‌ها کندتر از آن.

http://khabaronline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/1/11-1-6-102771.jpg&w=520&h=300&q=90
مسیر خورشید در سال 2010

این تصویر که در شهر وسپرم لهستان تهیه شده، 36 عکس خورشید را که در ساعت 10 صبح به وقت محلی گرفته شده است، با هم ترکیب کرده است.


http://khabaronline.ir/images/2011/1/11-1-6-102862.jpg
یک سال در معبد دلفی

در یک آنالما که در سال 2001 در یونان تهیه شده است، به نظر می‌رسد که خورشید از پشت تپه‌های نزدیک تولوس، بنای سنگی دایره‌ای در منطقه باستانی دلفی طلوع می‌کند.


http://khabaronline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/1/11-1-6-102913.jpg&w=520&h=300&q=90
سال خورشیدگرفتگی

در این آنالما که یک کسوف کامل را به تصویر کشیده است، یکی از قرص‌های خورشید شبیه یک آویز در این گردن‌بند سماوی می‌درخشد. این تصویر ترکیبی شامل یک نوردهی مربوط به خورشیدگرفتگی سال 2006 در آنتالیای ترکیه است. بقیه نوردهی‌ها مسیر خورشید را در شهر بورسا در 500 کیلومتری شمال این شهر، بین ماه‌های جولای 2005 تا جولای 2006 / تیرماه 1384 تا تیر 1385 به تصویر کشیده است. خورشید گرفته در این آنالما روشن‌تر دیده می‌شود، زیرا عکس آن بدون فیلتر خورشیدی گرفته شده و مدت زمان نوردهی آن طولانی‌تر است.


http://khabaronline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/1/11-1-6-1030484.jpg&w=520&h=300&q=90
حلقه‌ای بر فراز صخره‌ها

این آنالما حرکت خورشید را بر فراز گیورنا اسپانیا، از مارس 2003 تا مارس 2004 / اسفند 1381 تا اسفند 1382 به تصویر کشیده است. اگرچه آنالما به طور سنتی مسیر خورشید را به تصویر می‌کشد، می‌توان آنالما ماه را نیز به تصویر کشید. به دلیل مدار کج و بیضوی ماه اطراف زمین، به نظر می‌رسد که ماه هر روز پس از 51 دقیقه به جای قبلی خود در آسمان باز‌می‌گردد. این بدان معنی است که عکس‌برداری 51 دقیقه دیرتر در هر روز به مدت یک ماه قمری، شکل مشابهی را در آسمان ایجاد می‌کند.


http://khabaronline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/1/11-1-6-1031355.jpg&w=520&h=300&q=90
اولین تصویر آنالما

نخستین تصویر آنالما در دنیا در نیوانگلند آمریکا بین سال‌های 1978 و 1979 خلق شد. این تصویر یکی از اندک تصاویر آنالما در دنیا است که پس‌زمینه آن جداگانه تهیه نشده است. این عکس شامل 44 نوردهی خورشید و تصویری از یک خانه است که همگی بر روی یک فریم از فیلم عکاسی ثبت شده است.
دنیس دی‌سیسکو که این آنالما را تهیه کرده است، طی انقلاب زمستانی و تابستانی، و در طی یکی از اعتدال‌های بهاری یا پاییزی، نوردهی طولانی‌تری را با استفاده از یک فیلتر خورشیدی اعمال کرده است. نوردهی عکس در این روزها از طلوع خورشید آغاز شده و تا ساعت 8:30 صبح ادامه داشته است. نتیجه کار بخشی از کمان خورشید را در این سه روز نشان می‌دهد. دی‌سیسکو در وب‌سایت آسمان شب نوشته است: «بسیاری از مردم عقیده دارند که شما باید دیوانه باشید که یک سال تمام را صرف نوردهی خورشید بکنید. البته آنهایی هم که موفق شده‌اند احتمالا با این نظر موافق هستند!»

منبع:khabaronline.ir

[169]

سلام دوستان...:grin:


شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران برگزار ميكند:
جايزه ثبوتي

علاقه مندا وافراد سابقه دار در امر ساخت اداوات نجومي ميتونن در مسابقه شركت كنن...


شرح مسابقه:

دستگاهي که ساخته مي‌شود بايد حداقل داراي ويژگي‌هاي زير باشد:

1) قبلا در ايران ساخته نشده باشد يا چنين رويکردي به آن وجود نداشته باشد.
2) سبب سهولت و بالا رفتن کيفيت رصد شود.
3) پديده مهمي را به صورت تجربي به کار گيرد.

ملاکهاي انتخاب برنده يا برندگان:

اهميت دستگاه - زمان صرف شده - قابليت استفاده آن - نوآوري - مهارت در ساخت

داوطلبان در ارائه گزارش کار خود اين ضوابط را رعايت کنند:

1) گزارش کار در حدود 10 صفحه باشد.
2) به زبان فارسي نوشته شود.
3) روي کاغذ a4 با يک سطر فاصله تايپ شود، حاشيه چپ، راست و پايين حدود 3cm و بالا حدود 4cm باشد،
4) هر شکل در صفحه اي جداگانه ، و همراه با شماره و شرح باشد، شکل ها حتما بالا نويس داشته باشند،
5) گزارش کار شامل بخشهاي زير باشد:

الف)خلاصه حدود 10 سطر : ارائه نکات مهم و نتايج طرح ،
ب)مقدمه :اطلاعات زمينه در مورد طرح و هدف از انجام طرح ( اين بخش مي تواند شامل چند صفحه باشد.)
ج)طرح ساخت يا انجام آزمايش:ارائه جزئيات کافي در مورد نحوة طراحي و ساخت دستگاه ، مشکلات احتمالي و راه حل آنها و همچنين شکل دستگاه ساخته شده ،
د)نتايج:ارائه نتايج کمي و کيفي طراحي با ذکر جزئيات و دقت کار دستگاه ساخته شده در مقايسه با دستگاههاي مشابه آن،
ه)کارهاي آينده: ارائه پيشنهاد براي بهبود بيشتر کار دستگاه و توسعة احتمالي آن،
و)مراجع: ذکر مراجع به صورت کتاب ،مقاله و بروشور و غيره ...

مدارک لازم:

1) سه نسخه از گزارش کار
2) مشخصات کامل مؤلف (نام، تاريخ تولد، محل کار ، نشاني پستي ، و شمارة تلفن)
3) تأييديه استاد راهنما يا مقام ديگري که ناظر بر ساخت دستگاه بوده اند(بررسي هر مقاله منوط به دريافت اين تأييديه است که بايد به دفتر انجمن ارسال شود.)

(بخش مهم مسابقــــــــــــــه)مراس� � اهداي جايزه:

ارديبهشت سال 90 در کنار برگزاري پانزدهمين گرد همايي پژوهشي نجوم ايران در مرکز تحصيلات تکميلي علوم پايه زنجان



داوطلبان باید مدارک خود را با رعایت آخرین مهلت به نشانی:
تهران – صندوق پستی ۱۵۸۷۵-۳۶۵۱ ،دفتر انجمن نجوم ایران بفرستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر با دفتر انجمن نجوم ایران
تلفن ۰۲۱-۶۶۴۰۱۷۷۰ تماس بگیرید.


http://asiac.ir/view/26.aspx

ديگه همشو گفتم ولي براي كسب اطلاعات بيشتر درمورد دكتر ثبوتي برين لينك زير:


http://forum.avastarco.com/forum/showpost.php?p=1515&postcount=3



http://myup.ir/images/55741778203271071938.jpg (http://myup.ir/)


این جزء بهترین خبرهای نجومی بود که تا شنیدم چون ای مسابقه باعث میشه منجم ها یه قدم جلو تر برند!!!
کسی نمی خواد روی این موضوع ساخت ابزارهای جومی کار کنه؟!!
نمیدونم درست هست یا نه ولی کسایی که ایده ای در ذهن دارن و نمیتونن عملیش کننن بگن شاید کسایی دیگه بتونن عملیش کنند!!! وقتی این خبرو خودم یه چیزی به ذهنم رسید و این بود که :
مثله اسمان نماها که نو از یک شکاف عبور میکنه و نمای ستاره رویروی گند ایجاد میکنه میشه این کارم کرد که یه لیزر ( مثله همی لیزرهای نجومی پر قدرت) رو روی یه محور قرار داد و اون محور ( یعنی لیزر روی محور سوار شده باشه حالا محور کروی باش ی هر چیزی دیگه) برناه ریزی شده باشه و موقعیت اجرام رو درخودش داشتهباشه و هر جرمی رو میخوایم با زدن مشخصات اون جرم لیزر اتوماتیک به سمت اون جرم نشانه بره!! اساس کارش اینطوریه ولی قابلیت هاش رو میشه به تعداد زیادی افزایش داد!!!

[Astronomer]

http://khabaronline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/1/11-1-6-1031355.jpg&w=520&h=300&q=90
اولین تصویر آنالما

نخستین تصویر آنالما در دنیا در نیوانگلند آمریکا بین سال‌های 1978 و 1979 خلق شد. این تصویر یکی از اندک تصاویر آنالما در دنیا است که پس‌زمینه آن جداگانه تهیه نشده است. این عکس شامل 44 نوردهی خورشید و تصویری از یک خانه است که همگی بر روی یک فریم از فیلم عکاسی ثبت شده است.
دنیس دی‌سیسکو که این آنالما را تهیه کرده است، طی انقلاب زمستانی و تابستانی، و در طی یکی از اعتدال‌های بهاری یا پاییزی، نوردهی طولانی‌تری را با استفاده از یک فیلتر خورشیدی اعمال کرده است. نوردهی عکس در این روزها از طلوع خورشید آغاز شده و تا ساعت 8:30 صبح ادامه داشته است. نتیجه کار بخشی از کمان خورشید را در این سه روز نشان می‌دهد. دی‌سیسکو در وب‌سایت آسمان شب نوشته است: «بسیاری از مردم عقیده دارند که شما باید دیوانه باشید که یک سال تمام را صرف نوردهی خورشید بکنید. البته آنهایی هم که موفق شده‌اند احتمالا با این نظر موافق هستند!»

سلام! با تشكر از geologist عزيز بابت زحمتي كه كشيدند!
اما توجه شما و دوستان رو به نكته اي جلب ميكنم!
نوردهي هاي بلند مدتي كه انجام شده يكي در انقلاب تابستاني و يكي در انقلاب زمستاني رخ داده و نوردهي ديگر((مياني)) مربوط به هيچ يك از اعتدالين نيست و بلكه حوالي انقلاب تابستاني است!!!

براي اطلاعات بيشتر ميتونيد به توضيحات astronomer169 در تاپيك ببين و بگو ذيل عكس آنالما مراجعه كنيد!

دليل اصلي اين است كه بايد فاصله نقطه اعتدالين از انقلابين برابر باشد! كه اين نقطه آنالما اينطور نيست!

ميتونيم با كمي تجزيه و تحليل بگيم كه ويژگي اين نقطه چيه؟؟؟ فكر نكنم جاش اينجا باشه!

[Sunrise]

اینجا (http://qeshmstarfest.blogspot.com/) رو ببینید!

یکی از مسئولینش گفت این برنامه در واقع یه star party هست ولی در ایران " مجبورن " بگن جشنواره:wink:

[na3r]

اینجا (http://qeshmstarfest.blogspot.com/) رو ببینید!

یکی از مسئولینش گفت این برنامه در واقع یه star party هست ولی در ایران " مجبورن " بگن جشنواره:wink:


http://s1.picofile.com/file/6274461766/fq.jpg

[169]

توی وبگردی های که انجام میدادم برام چندتا پروژه فوق العاده عظیم خیلی تعجب آور بود!!!
کسی میدونه پروژه های در دست ساخت بزرگترین تلسکوپ ها چیه؟!
تلسکوپ های بزرگی در حال ساخت و بعضی ها در حال مطالعه ی زمینه برای ساختش هستند به ترتیب این همه قطر دارند :21.4 > 25 > 30 > 40 >42 > 30-50 >50>100
حالا ببینید که پروژه ساخت تسکوپ 100متری تاسال 2020 آماده میشه و تخمین زدن هزار و دویست میلیون یورو هزینه ی ساختش میشه و با این تلسکوپ میشه با نوردهی 10 ساعت تا قدر 35 رو دید!!!! خیلی خیلی خیلی قدر ضعیفیه!!! اینم عکس های پروژه!
http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/images/High_resolution/OWLF_1200.jpg
http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/images/High_resolution/OWLE_1200.jpg
http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/images/High_resolution/OWLC_1200.jpg
http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/images/High_resolution/OWLB_1200.jpg
راستی اسم این پروژه OWL است!اینم فیلم کم حجم از مقایسه قدرت تفکیک تلسکوپ با تلسکوپ های دیگه!
http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/images/Animations/Resolution_380.avi

اینم ادرس سایت پروژه!http://www.eso.org/sci/facilities/eelt/owl/

[geologist]

به گزارش خبرنگار مهر، نجوم در گذشته یکی از مسایل و دغدغه های عموم مردم بوده، به گونه ای که تمام فعالیت های روزانه و نیایش های خود را به طریقی با نجوم ارتباط می دادند. این اهمیت موجب پدید آمدن تقویم و ثبت پدیده های نجومی شد. امروزه نیز علاوه بر تقویم های مختلفی که مورد استفاده قرار می گیرند، تقویم هایی نیز در زمینه پدیده های نجومی تدوین شده است.
اساس تقویم های نجومی، حرکت اجرام آسمانی و طرز قرار گرفتن آن در آسمان از دید ناظر زمینی است. در حال حاضر 88 صورت فلکی شناخته شده که هر یک محدوده مشخصی در آسمان دارند به طوریکه تمام آسمان با این صورت های فلکی پوشیده شدند که بر اساس حرکت این اجرام، سالانه ناظران زمینی شاهد پدیده های مختلفی چون مقارنه ها، خورشید و ماه گرفتگی ها و دور و نزدیک شدن سیارات از خورشید هستند. بررسی این پدیده ها منجر به تدوین تقویم های نجومی خاصی شد که علاوه بر آگاه شدن از پدیده های نجومی در طول یک سال می توان از زمان رصدهای سالانه گروه های نجومی نیز مطلع شد.
اهمیت مطالعات نجومی سبب شده است تا علاوه بر ایجاد گروه های نجوم آماتوری در کشور، زمینه هایی برای ورود به تقویم های جهانی فعالیت های نجومی فراهم شود از آن جمله می توان به ایجاد موسسه علمی آموزشی مدار 27 درجه اشاره کرد که با حمایت مرکز رشد بین المللی قشم تاسیس شد. این موسسه سعی می کند تا با ترویج علم نجوم و برگزاری رقابت های نجومی نام ایران را در مجامع علمی نجومی مطرح کند.
هومن نجفی - مدیر عامل موسسه آموزشی علمی مدار 27 درجه در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه این موسسه به دنبال اجرای نخستین شب رصدی بین المللی تاسیس شد، افزود: گروه نجوم صلح ستارگان با شعار "آسمان و دانش مرز ندارد" اقدام به برگزاری شبهای رصدی در برخی از کشورهای حوزه خلیج فارس کرد.

وی ادامه داد: با ادامه این برنامه، گروه نجومی جدیدی با نام مدار 27 درجه در جزیره قشم شکل گرفت و سعی کرد تا با برگزاری دوره های آموزشی، اقدام به ترویج علم نجوم در میان علاقه مندان کند.

نجفی با بیان اینکه این موسسه با حمایت مرکز رشد بین المللی قشم ایجاد شده است، خاطر نشان کرد: این موسسه تاکنون دوره های آموزشی آشنایی با نجوم مقدماتی و عکاسی نجومی را برگزار کرده است و به زودی دوره آشنایی با محیط زیست و طبیعت گردی را نیز برگزار خواهد کرد.
مدیر عامل موسسه مدار 27 درجه، به برگزاری اولین جشنواره نجومی در کشور اشاره کرد و یاداور شد: این جشنواره به صورت خود جوش از سوی این موسسه با همکاری گروههای نجوم آماتوری در منطقه ژئو پارک جزیره قشم برگزار می شود تا ضمن بررسی جاذبه های نجومی و طبیعت این جزیره، اقدام به برگزاری رقابتی برای رصد اجرام آسمانی شود.
نجفی، جاذبه های نجومی و دارا بودن آسمانی تاریک و به دور از آلودگی های نوری را از دلایل انتخاب این جزیره برای برگزاری شب رصدی ذکر و خاطر نشان کرد: درصدد هستیم تا هر سال با برگزاری این جشنواره در سایر نقاط کشور، شرکت کنندگان را با جاذبه های گردشگری و نجومی آشنا کنیم.
وی با اشاره به جاذبه های نجومی جزیره قشم، توضیح داد: "دره ستاره ها" از مناطق قدیمی این جزیره است و اهالى بومى به آن "ستاره افتاده" مى گویند. این منطقه یکی از زیباترین جلوه هاى فرسایش در جزیره پهناور قشم محسوب می شود. اهالى این جزیره معتقدند پس از فرو افتادن ستاره اى در این محل و بر اثر ضربه اى سهمگین، خاک از زمین بالا آمده و خشک شده و چنین اشکالى پدید آمده است.
مجری جشنواره نجوم قشم، اضافه کرد: همچنین با برگزاری این جشنواره نجومی در تلاش هستیم تا بتوانیم در آینده این جشنواره را در تقویم های جهانی نجوم و در لیست جشنواره های نجومی دنیا ( Star Party) قرار دهیم.
وی همچنین ابراز امیدواری کرد که در آینده با همکاری سازمان ها و ارگانهای مربوط با ایجاد رصدخانه ای در جزیره قشم، این جزیره را به عنوان منطقه رصدگاه معرفی کنیم.
منبع: http://mehrnews.ir

[nima]

افتخاری دیگر از بهرام مبشر



http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2009/11/492284_orig.jpg


کشف دورترین و جوانترین کلانشهر کیهانی توسط اخترشناس ایرانی



بهرام مبشر اخترشناس ایرانی و محقق دانشگاه کالیفرنیا طی موفقیتی قابل توجه توانست دورافتاده ترین خوشه کهکشانی که تا کنون توسط بشر رصد شده است را در ابتدایی ترین مراحل رشد مشاهده کند تا افتخاری دیگر به کارنامه علمی خود اضافه کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، پیش- خوشه Cosmos-Aztec3 در حال تبدیل به کلانشهری کیهانی مدرن مشابه خوشه های عظیمی است که امروزه رصد می شوند. این پیش خوشه در فاصله 12.6 میلیارد سال نوری از زمین، جوانترین خوشه ای است که تا به حال مشاهده شده است و برای مقایسه دقیقتر بهتر است یادآوری شود که سن جهان 13.7 میلیارد سال تخمین زده شده است. پیش از این بالغ ترین پیش خوشه کهکشانی که تا به حال رصد شده بود، از زمین فاصله ای برابر 10 میلیارد سال نوری داشت.



بهرام مبشر از دانشگاه کالیفرنیا یکی از اعضای تیم بین المللی است که موفق به کشف این خوشه کهکشانی شده اند. او می گوید این خوشه کیهانی در حال رشدی است که 12 میلیارد سال پیش آغاز به شکل گیری کرده است. این پدیده کیهانی در حدود یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته است و مطالعه بر روی چنین ساختارهایی می تواند پرده از راز چگونگی ترکیب کهکشانها با یکدیگر برای شکل دادن به کهکشانهایی بزرگتر بردارد.



مبشر به همراه تیمش موفق به شناسایی تعدادی از اعضای این خوشه کهکشانی شده و فاصله و شتاب آنها را محاسبه کرده است. وی همچنین به محاسبه زمان دقیق آغاز شکل گیری این خوشه پرداخته و با استفاده از تلسکوپ کک در هاوایی به اندازه گیری طیفهای تعیین شده ای از میان خوشه کهکشانی پرداخته است.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/01/610571_orig.jpg


بیشتر کهکشانها در جهان در قالب خوشه ای به یکدیگر متصل شده اند و چشم انداز کیهانی مشابه چشم اندازهای شهری را به وجود آورده اند، به شکلی که پیرترین و سالخورده ترین آنها که سیاهچاله ای عظیم را در بر دارد، در مرکز قرار گرفته است.


مبشر و تیمش ابتدا از تلسکوپ چاندرا و تلسکوپ ماکسول در هاوایی استفاده کردند تا بتوانند سیاهچاله ها و انفجارهای ستاره ای مورد نیاز برای شکل گرفتن کهکشانهای عظیم در مرکز کلانشهرهای کهکشانی مدرن را بیابند.


سپس با استفاده از تلسکوپهای هابل و سوبارو فاصله این اجرام از یکدیگر محاسبه شده و امکان وجود کهکشانهای جرمگین تر در اطراف آنها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده از اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ کک محققان تایید کردند این کهکشانها از یکدیگر فاصله ای مشابه داشته و بخشی از یک توده کهکشانی هستند.


پس از آن جرم ترکیبی این خوشه با استفاده از تلسکوپ اسپیتزر محاسبه شد و محققان دریافتند جرم این خوشه دست کم برابر 400 میلیارد خورشید است. اسپیتزر همچنین توانست حضور کهکشانی سالخورده را در مرکز این خوشه به تایید برساند و نشان دهد این کهکشان با سرعتی باورنکردنی در حال ستاره سازی است.


تلسکوپ چاندرا نیز در این مطالعه نقشی به عهده داشت و توانست ویژگی های ابرسیاهچاله ای که جرمی بیش از سه میلیون خورشید دارد را تعیین کند. این اولین باری است که ارتباط میان سیاهچاله ای به این ابعاد با خوشه ای کهکشانی به این جوانی کشف شده است.


بر اساس گزارش دیلی میل، در نهایت میزان گازهای میهانی یا همان سوخت ستاره هایی که در آینده در این خوشه متولد خواهند شد توسط تلسکوپ VLA، تلسکوپ 30 کتری در اسپانیا و تلسکوپ IRM در فرانسه محاسبه شد و نتایج نشان داد این خوشه تا زمانی که به کلانشهر کهکشانی مدرنی تبدیل شود، به رشد و توسعه خود ادامه خواهد داد.


به نقل از :خبرگزاری مهر

[nima]

http://64.130.220.65/Multimedia%5Cpics%5C1387%5C6%5CScience%5C76.jpg

پس از سال‌ها تلاش محققان ایرانی در پروژه مكان‌یابی رصدخانه ملی و علی رغم انتخاب اولیه قله «دینوا» در ارتفاعات جنوب استان قم، سرانجام قله سه هزار و 300متری «گرگش» در حوالی روستای كاموی كاشان به عنوان مكان نهایی احداث رصدخانه ملی ایران تعیین شد.

دكتر رضا منصوری، مجری طرح رصدخانه ملی ایران با اعلام این مطلب به خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)

خاطرنشان كرد: براساس آخرین ارزیابی‌های انجام شده، هر دو قله «دینوا» و «گرگش» واجد ارزش نجومی بسیار بالایی هستند و «گرگش» با 600 متر ارتفاع بیشتر از قله «دینوا» كه رصدخانه را از غبار محلی دور می‌كند و از لحاظ پارامتر مهم دید، به دینوا برتری دارد.


رصدخانه ملی ایران به عنوان اولین رصدخانه پژوهشی كشور، اولین گام بزرگ كشور برای ایجاد زیر ساخت‌های پژوهشی در نجوم و كیهان شناسی رصدی است كه حاصل آن تشكیل و رشد گروه‌های پژوهشی و ایجاد بخش‌های توسعه فناوری خواهد بود.


طرح رصدخانه ملی ایران در سال 1378 به عنوان یكی از طرح های كلان علمی در شورای پژوهش‌های كشور مطرح شد و مكان‌یابی رصدخانه از همان سال‌ها آغاز شد. روندی كه با عدم اختصاص بودجه مناسب با افت و خیزهای فراوان همراه بود.


با تصویب طرح رصدخانه ملی در زمره طرح‌های كلان ملی فناوری در اسفند ماه 87 و رفع مشكلات مالی طرح، روند پیگیری آن شتابی دوچندان گرفت تا سرانجام در اواسط سال جاری پس از سال‌ها تلاش و بررسی شرایط 40 قله در نواحی مختلف كشور، فرآیند پیچیده و حساس مكان‌یابی رصدخانه به پایان رسید و از میان دو قله «گرگش» و «دینوا» در منطقه كاشان كه واجد بیشترین ارزش نجومی در كشور هستند، «گرگش» به عنوان میزبان نخستین تلسكوپ و رصدخانه ملی ایران انتخاب شد.


منصوری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به دشواری‌ها و پیچیدگی‌های مكان‌یابی رصدخانه كه باید در محلی با ویژگی‌های منحصر به فرد ساخته شود، اظهار داشت: آسمان صاف، كم بودن ذرات معلق در فضای اطراف، نبود آلودگی‌های نوری،‌كوچك بودن تغییرات آب و هوایی و مناسب بودن عامل دید از نظر آشفتگی‌های جوی از جمله این ویژگی‌هاست كه بررسی آنها مستلزم مطالعات علمی دقیق است.


قله «گرگش» از بین 40 قله ایران انتخاب شد

منصوری ادامه داد: طی فرآیند مكان‌یابی برای انتخاب محل مناسب، مطالعات منطقه‌ای در اطراف بیش از 40 قله در نواحی مختلف ایران انجام شد و سرانجام دو قله گرگش و دینوا در منطقه كاشان به عنوان قله‌های با ارزش نجومی انتخاب شدند كه در نهایت شورای راهبری، قله گرگش را برای نصب اولین تلسكوپ ملی ایران انتخاب كرد.


گرگش 600 متر بلندتر از قله دینواست

منصوری با بیان اینكه قله «دینوا» هم برای آ‌ینده نجوم ایران حفظ خواهد شد، خاطرنشان كرد: اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد كه این دو قله ارزش نجومی بسیار بالایی دارند اما به علت ارتفاع بالای قله «گرگش» یعنی 600 متر بیش از قله دینوا انتخاب شده است. قله گرگش دارای سه هزار و 600 متر است كه این ارتفاع، رصدخانه را از غبار محلی و منطقه دور می‌كند و در اندازه‌گیری پارامتر دید كه مهمترین پارامتر محسوب می‌شود هم قله گرگش نسبت به دینوا برتری دارد.



مجری طرح رصدخانه ملی ایران در توضیح پارامتر دید به ایسنا گفت: این پارامتر بیان كننده این است كه دو نقطه در آسمان باید در چه فاصله با یكدیگر باشند كه تلسكوپ بتواند آن را تفكیك كند؛ بنابراین هر چه تلاطم جو یعنی توده هوایی كه بالای قله قرار دارد، بیشتر باشد، تصویر ستاره هنگام رسیدن به ما مغشوش می‌شود.



وی افزود: همچنین شدت باد در دو منطقه اندازه‌گیری شده است البته تصور می‌كردیم كه شدت باد در گرگش بسیار بالا بوده و اجازه رصد ندهد اما اندازه‌گیری‌ها این موضوع را ثابت نكرد.



آموزش 100 متخصص در راستای مكان یابی رصدخانه ملی

منصوری در گفت‌و‌گو با ایسنا با بیان این كه مكان‌یابی رصدخانه ملی ایران از سال 78 آغاز شده است، خاطرنشان كرد: طرح ملی مكان‌یابی رصدخانه ملی ایران در این سال در شورای پژوهشی علمی كشور مصوب شد اما به دلیل این كه بودجه اندكی به آن اختصاص داشت تنها به مطالعات میدانی پرداخته شد؛ پس از آن در سال 81 زمانی كه در سمت معاونت پژوهشی وزارت علوم بودم بودجه‌ای جهت مكان‌یابی اختصاص یافت و كار به طور جدی با مشورت تیمی بین‌المللی به ریاست دكتر نصیری قیداری دنبال شد.همچنین بیش از 100 نفر در این زمینه آموزش دیدند و در نهایت 20 نفر انتخاب و نقاط مختلف ایران را اندازه‌گیری كردند.



هم اكنون حدود 70 تن تجهیزات در بالای قله گرگش وجود دارد

منصوری با بیان اینكه دو سال پیش قله دینوا و كلاه برفی از میان 40 قله در نواحی مختلف كشور جهت احداث رصدخانه انتخاب شدند، خاطرنشان كرد: در همین سالها بود كه برخی از مشاوران خارجی از سازمان رصدخانه‌های جنوبی اروپا (ایزو) و افراد سرشناس در طراحی تلسكوپ و مكان‌یابی برای بررسی و مشاهده دو قله به ایران سفر كردند كه قله‌ای را به نام گركش نشان دادند و گفتند كه چرا این قله را اندازه‌گیری نكردید! علت عدم اندازه‌گیری قله گرگش كه به قول دكتر نصیری قله‌ای وحشی بود، دشواری صعود به آن بود. بنابراین پس از مدتها تیم‌های كوهنوردی از راه‌های مختلف به كمك مردم محلی و بومی به قله صعود كردند چرا كه تنها تا ارتفاع دو هزار و 900 متر می‌توان با وسیله نقلیه صعود كرد و تا نوك قله باید پیاده یا با قاطر می‌رفتیم. در حال حاضر هم نزدیك به 70 تن تجهیزات در قله گرگش وجود دارد.



وی افزود: همچنین برای انتخاب قله مناسب اندازه‌گیری‌های بسیار پیچیده صورت گرفت. از جمله آنها نصب یك سامانه تغییرات ریزدمایی مشتمل بر 150 سنسور بر روی شش دكل مختلف در قله‌های گرگش و دینوا بود كه تجهیزات لازم در بخش توسعه و فناوری پژوهشكده نجوم ساخته و در محل قله‌ها نصب شده است.



منصوری تصریح كرد: مطالعه تغییرات خیلی كوچك دما از مرتبه صدم درجه سانتی‌گراد در بازه‌های زمانی چند هزارم ثانیه به مدت چند ماه انجام شده تا به تصمیم‌گیری در مورد مكان دقیق نصب تلسكوپ در قله و همچنین ارتفاع نصب آینه اصلی از سطح قله كمك كند. این پارامتر ارتباط مستقیمی با تلاطم‌جو در محل نصب حسگرها دارد. در غیاب موانع موضعی، جریان هوا آرام و بی‌تلاطم است. وجود موانع طبیعی باعث ایجاد تلاطم در لایه‌های جو مجاور سطح قله می‌شود. همچنین جذب تابش خورشید در روز و تابش مجدد آن به صورت گرما از سطح قله و تجهیزات در شب هم تلاطمی در لایه‌های نزدیك سطح قله ایجاد می‌كند.



وی خاطرنشان كرد: در حال حاضر از مرحله مكان‌یابی خارج و به مرحله پایش مكان رسیده‌ایم تا اطلاعات دقیق‌تری نسبت به قله كسب كنیم. حتی پس از نصب تلسكوپ این نوع اندازه‌گیری‌ها ادامه خواهد داشت چرا كه به نوع و چگونگی رصد در آینده كمك می‌كند.



مجری طرح رصدخانه ملی ایران با بیان این كه در حال حاضر پایش دید هم انجام می‌شود، گفت: در فاز دوم اندازه‌گیری‌های فنی مرتبط با دید نجومی، تجهیزات و نرم افزارهای رایانه‌ای لازم تهیه و یا طراحی و ساخته شده است. تا كنون اندازه‌گیری دید در ارتفاع‌های سه و شش متری بالاتر از قله‌های نجومی ایران (دینوا و گرگش) صورت گرفته است.



وی ادامه داد: در حال حاضر ساخت جاده برای دسترسی به نوك قله آ‌غاز شده است كه متخصصان راهسازی وزارت راه و ترابری با كمك استانداری اصفهان و فرمانداری كاشان در حال انجام این عملیات است.



اوایل بهار سال آینده جاده دسترسی به نوك قله گرگش توسط راه داری تكمیل می شود

وی افزود: در حال حاضر حدود سه كیلومتر از جاده آسفالتی كه از قمصر به روستای كامون می‌رود به سمت نوك قله كشیده است كه تا اوایل بهار جاده تكمیل خواهد شد و از تابستان كارهای مطالعات ساختمانی آغاز خواهد شد. البته شیب و پیچ جاده باید بسیار مناسب باشد چرا كه در آینده تجهیزات سنگینی باید بالای قله برود.



منصوری با بیان این كه مطالعات زمین‌شناسی هم بر روی دو قله دینوا و گرگش انجام شده است، به ایسنا گفت: حتی به لحاظ زلزله سنجی این دو قله بررسی شده‌اند و تاریخچه زلزله‌های منطقه را جمع‌آوری كرده‌ایم كه هیچ مشكلی در این زمینه وجود ندارد و به لحاظ زمین شناسی و وضعیت سنگ‌ها مزیت‌های خوبی دارد به طوری كه تخته سنگ‌هایی كه بالای قله وجود دارند به رصد بهتر كمك می‌كند.



منبع:خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا

[nima]

در پی نهایی شدن احداث رصدخانه ملی ایران در قله «گرگش» كاشان و آغاز عملیات مقدماتی راهسازی و دسترسی به قله، مجری طرح رصدخانه ملی ایران اعلام كرد: احداث ساختمان رصدخانه ملی كه طراحی و ساخت تلسكوپ آن از سال گذشته با تلاش مهندسان ایرانی در حال پیگیری است از سال 91 آغاز می شود.




http://64.130.220.65/Multimedia%5Cpics%5C1385%5C10%5CScience%5C89.jpg



دكتر رضا منصوری در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، خاطرنشان كرد: برنامه‌ریزی طرح این است كه در اوایل تابستان مطالعات خاك شناسی و بررسی‌های مشابه در بالای قله آغاز شود كه در این صورت ساخت ساختمان رصدخانه به سال 91 موكول می‌شود.


وی با بیان این كه سازه استوانه‌ای نوك قله برای نصب تلسكوپ از آ‌لومینیوم به همراه مصالح ساختمانی ساخته می‌شود افزود: شكل كلی محفظه تلسكوپ توسط مهندسان ایرانی طراحی شده كه به شكل استوانه‌یی به قطر 10 متر و به طول 23 متر است كه بالای آن یك گنبد قرار دارد كه در نهایت با تغییرات كوچك همین طرح عملیاتی خواهد شد.


طرح نهایی تلسكوپ رصدخانه ملی ایران

منصوری با بیان این كه شركت های داخلی توانمندی بالایی در طراحی سازه بالای قله دارند، خاطرنشان كرد: در حال حاضر از چهار كارخانه بازدید و مذاكرات را آغاز كرده‌ایم و احتمالا از چهار كارخانه دیگر هم بازدید خواهیم كرد تا با توانمندی‌های آنان آشنا شویم و در اواخر بهار و اوایل تابستان سفارش ساخت قطعات تلسكوپ را به كارخانجات داخلی می‌دهیم.

طرح نهایی رصدخانه ملی ایران كه برای اولین بار توسط ایسنا منتشر می شود



http://64.130.220.65/Multimedia%5Cpics%5C1389%5C10%5CScience%5C484.jpg


منبع:ایسنا

[169]

برام یه سوال پیش اومد در تیتر این خبر اومده که :
"آموزش 100 متخصص در راستای مكان یابی رصدخانه ملی"

این تعداد افراد در چه زمینه هایی و زیر نظر چه کسانی آموزش دیدند؟!!

[ستاره بنیادی]

مدال گاليله به فيزيكدان ايراني رسيد



http://www.forexrainbow.com/files/t1n7f9o7jwvvq2npo2ti.jpg (http://www.forexrainbow.com/)

دکتر محمدتقی توسلی ، استاد دانشکده فیزیک دانشگاه تهران و عضو پیشکسوت انجمن

فیزیک ایران از سوی کمیسیون بین المللی اپتیک (ICO) به عنوان برنده جایزه بین

المللی «گالیلئو گالیله» در سال 2010 معرفی شد.

به گزارش ايسنا ، اين جايزه هر سال به يكي از پيشگامان علم اپتيك كه در شرايط دشوار و نابرابر

از نظر امكانات و تجهيزات موفق به انجام پژوهشي برجسته و مهم در سطح جهاني در زمينه

اپتيك شود ، اهدا مي‌شود.

اين جايزه شامل مدال گاليله ، دعوت به سخنراني در كنگره سه سالانه و پشتيباني مالي براي

پيشبرد پژوهش است و از سال 1993 از طرف ICO بنيان گذاري شده است.

نام دانشمنداني چون دانيل مالاكاراي مكزيكي، نويسنده كتاب Optical Shop Testing،‌ آجوي

گاتاك هندي نويسنده كتاب ‌هاي متعدد اپتيكي از جمله An Introduction to fiber optics و مارات

سوسكين ، دانشمند برجسته اوكرايني در زمينه اپتيك كوانتومي در فهرست برندگان اين جايزه در

سال‌هاي گذشته ديده مي شود.


منبع:شبکه فیزیک هوپا

[ستاره بنیادی]

سازه رصدخانه ملی ایران که برفراز قله 3600 متری گرگش در کاشان ساخته می‌شود،


تکمیل می شود : قله گرگش در ۳۵ کیلومتری جنوب‌شرقی کاشان

در برخی خبرگزاری ها به اشتباه نام کرکس آمده است

[teous]

در "تیتان" بزرگترین قمر "زحل" آتشفشان یخی کشف شد. این کشف علمی توسط دانشمندان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و به کمک کاوشگر فضایی"کاسینی" صورت گرفت.
بر خلاف آتشفشان های کره زمین، از این نوع آتشفشان که به "آتشفشان یخی" موسوم است به جای تصاعد گدازه های داغ، یخ، هیدروکربن و گازهایی مانند آمونیاک ومتان فوران می شود.
دانشمندان سازمان فضایی آمریکا ناسا به کمک عکس های متعدد گرفته شده توسط کاوشگر "کاسینی" توانستند تصاویری سه بعدی از آتشفشان یخی و برآمدگی های مجاور آن به دست آورند.
ارتفاع این آتشفشان یخی که "ساترا" نامیده می شود به حدود یک کیلومتر می رسد، هم چنین عمق آن حداقل 1.5 کیلومتر تخمین زده می شود. به گفته دانشمندان مولکول های خارج شده از دهانه "ساترا" می توانند به عنوان موادی مناسب جهت توسعه حیات در این سیاره مورد استفاده قرار گیرند.براساس اطلاعات به دست آمده توسط کاوشگر، محققان ناسا معتقدند که فوران "ساترا" هر 100 سال یکبار اتفاق می افتد.

[teous]

348

349

350

351

352

[Setare KOchOlO]

سلااااااااااااااااام به همه ... خوب وخوش و سلامت باشین ...!!!!!:grin:


5شهریور 2 ماه در آسمان است !!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟:wut:
امشب راس ساعت بووووووووووووووق مشتری به اندازه ای میرسه که اندازه ماه شب14 میشه !!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:shocked:
طلوع دل انگیز خورشید را در صبح فردا ازدست ندهید !!!!!!!!!!!!20برابر اندازه فعلی!!!!:shocked::shocked::shocked:
... و غیـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــره

اینها همش تیتر خبرایی که شاید باهاشون مواجه شدین ولی به این خبر یه نگاهی بندازین:
همزاد خورشید هم اومد!!!؟؟؟


برخی روزنامه‌ها و سایت‌های خبری خارجی با استناد به اظهارات یک استاد فیزیک دانشگاه کویینزلند در گفت‌و‌گو با یک سایت استرالیایی، چند روزی است چنین تیترهایی را از احتمال مشاهده دو خورشید در آسمان زمین در پی انفجار ستاره‌ای سرخ‌رنگ و غول‌پیکر منتشر می کنند. به گفته آن‌ها، این پدیده دیدنی و خیره‌کننده ممکن است طی همین یکی دو سال آینده اتفاق بیفتد!

به گفته دکتر براد کارتر، ستاره غول‌پیکر یدالجوزا یا آلفا-جبار که به ابط‌الجوزا (Betelgeuse) نیز مشهور است، در آستانه انفجار ابرنواختری است و در صورت انفجار، تحت تاثیر نور بسیار زیاد آن برای مدتی زمین از دو خورشید برخوردار خواهد بود.


http://myup.ir/images/45110464261757893333.bmp (http://myup.ir/)


کارتر می‌گوید:" در هنگام انفجار یک ستاره که معلوم نیست سال 2011 باشد یا 2012، ابتدا شاهد بارش ذرات ریز نوترینو خواهیم بود که با این‌که 99 درصد انرژی ابرنواختر از طریق این ذرات گسیل می‌شود،‌ هیچ ضرری برای انسان‌ها ندارند."

نکته قابل تامل در خبر اخیر، رویکرد سایت استرالیایی منبع اولیه خبر و برخی سایت‌های انتشاردهنده آن است که با «هالیوودی کردن» ( همیشه پای یک سیاست در میان است!!!!)و پر و بال دادن به اظهارات کارتر، خبر را به نحوی تنظیم کرده‌اند که این تصور در مخاطبان کم دقت ایجاد می‌شود که زمان انفجار این ستاره بسیار نزدیک (سال 2012) خواهد بود؛ رویکردی که شاید چندان بی ارتباط با خرافات مطرح در غرب درباره سال 2012 و فیلم‌ها و قصه‌پردازی‌های صورت گرفته در مورد آن نباشد.


http://myup.ir/images/31859785533807968356.bmp (http://myup.ir/)
دکتر رضا منصوری، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و مجری طرح رصدخانه ملی ایران بیان می کند انفجار ابرنواختری ستارگان به دلیل تحولات درونشان، پدیده‌ای طبیعی در روند حیات آنها از جمله ستاره یدالجوزا است، اظهار کرد:

«مساله مهم این است که زمان این پدیده در ابعاد میلیون سال قابل تخمین است و این که گفته شود چنین پدیده‌ای مثلا تا سال آینده به وقوع می پیوندد کاملا بی اساس و فاقد مبنای علمی است».

وی انتشار چنین خبری را ناشی از بی دقتی در نقل اظهارات فیزیک‌دان استرالیایی یا تمایل برخی به جنجال‌سازی به منظور کسب شهرت خواند و بر ضرورت توجه رسانه‌ها به مبانی روزنامه‌نگاری علمی و پرهیز از نقل مطالب غیرعلمی و شبه‌علم تاکید کرد.

http://isna.ir/ISNA/

(یدالجوزا یا ابط‌الجوزا، ستاره‌ای با قطر 900 برابر خورشید تقریبا به بزرگی مدار سیاره مشتری، 4 برابر بزرگتر از مدار سیاره زمین به دور خورشید است که دومین ستاره پرنور این صورت‌فلکی جبار یا شکارچی است و 590 سال‌نوری از خورشید ما فاصله دارد. رنگ این ستاره نارنجی است و این شب‌ها در آغاز شب، می‌توان آن را در افق شرقی دید که بالاتر از سه ستاره کمربند جبار واقع شده و به سادگی قابل تشخیص است.
وضعیت این ستاره غول‌سرخ سال‌هاست که برای دانشمندان شناخته شده است. مرگ این ستاره به صورت انفجاری ابرنواختری طی هزاران سال آینده هم دور از ذهن نیست و مطمئنا در صورت وقوع این انفجار با توجه به فاصله نسبتا نزدیک این ستاره به زمین، منظره‌ای بسیار تماشایی خلق خواهد شد؛ اما واقعیت این است که فعلا نمی‌توان تخمین صحیحی از زمان مرگ باشکوه ابرغول قرمز شانه «شکارچی» داشت و تا آن زمان، طلوع قریب‌الوقوع خورشیدی دیگر تنها در آسمان وهم گرفته شبه‌علم و جنجال‌های رسانه‌ای قابل مشاهده است.)
:have%20a%20nice%20d

[Sunrise]

دانشمندان ناسا با کمک تلسکوپ فضایی هابل ، جسمی را کشف کردند که به احتمال زیاد دور ترین جسمی است که تا کنون رویت شده است. نور این جسم حدود 13.2 بیلیون سال نوری مسافت را طی کرده تا به تلسکوپ هابل رسیده است و تقریبا 150 میلیون سال نوری دور تر از آخرین جسم کشف شده است. بنابراین دانشمندان احتمال میدهند که جهان عمری در حدود 13.7 بیلیون سال نوری داشته باشد.
این جسم کوچک و کم نور یک کهکشان فشرده است که از ستاره های آبی رنگ ( با دمای بالا )تشکیل شده و حدود 480 میلیون سال بعد از بیگ بنگ متولد شده! بیش از صد عدد از این کهکشانهای کوچک لازم است تا کهکشان راه شیری شکل گیرد!
تحقیقات جدید نشان میدهند که سرعت شکل گیری ستارگان در سالهای نخستین عالم،به طور چشمگیری افزایش یافته و از 480 میلیون سال بعد از بیگ بنگ تا 650 سال بعد از بیگ بنگ ضریب رشدی معادل ده برابر داشته اند.
زمان تولد نخستین ستاره برای دانشمندان مشخص نیست، اما با هر قدمی که از زمین بیشتر فاصله میگیرند، به سالهای اولیه تشکیل نخستین ستارگان و کهکشانها بعد از بیگ بنگ نزدیک تر میشوند...


http://www.nasa.gov/images/content/512584main_i1105bw.jpg

منبع (http://forum.avastarco.com/forum/showpost.php?p=6778&postcount=16)

[mobi]

یک پزشک (http://1pezeshk.com/archives/2011/01/%D8%B4%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%BE%DB%8C%D8%AF-%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84-2012-%D8%8C-%D8%AF%D9%88-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%AF.html) نوشت :

شب‌های سپید: آیا در سال ۲۰۱۲ ، دو خورشید را در آسمان خواهیم دید؟!
نوشته شده توسط علیرضا مجیدی در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۹

خبری که چند روز پیش در این سایت (http://www.news.com.au/technology/sci-tech/tatooines-twin-suns-coming-to-a-planet-near-you-just-as-soon-as-betelgeuse-explodes/story-fn5fsgyc-1225991009247) استرالیایی منتشر شد و ۲ روز پیش در سایت مشهور هافینگتون پست (http://www.huffingtonpost.com/2011/01/20/two-suns-twin-stars_n_811864.html) بازتاب پیدا کرده است، کم کم دارد در وب سرو صدای زیادی به پا می‌کند.


http://www.1pezeshk.com/cip/pictures/a1421c7b01d9914ddedf39647e9ee2d4.jpg

در صورت فلکی جبار یا شکارچی، ستاره‌ای قرار دارد به نام یدالجوزا. این ستاره نهمین ستاره درخشان آسمان محسوب می‌شود و با ما ۶۰۰ سال نوری فاصله دارد. ید الجوزا از بزرگ‌ترین ستاره‌های شناخته شده و یک «ابرغول سرخ» است ، آن قدر بزرگ که اگر به جای خورشید در مرکز منظومه شمسی قرار می‌گرفت ، مدار چهار سیاره عطارد ، زهره ، زمین و مریخ در درونش جای میگرفت و سطح ستاره جایی حوالی کمربند سیارکها واقع می‌شد!

اما از مدت‌ها پیش دانشمندان دریافته‌اند که این ستاره در حال از دست دادن جرم است و ممکن است به زودی این جرم به یک آستانه بحرانی برسد و این ستاره تبدیل به یک ابرنواختر شود و بعد از چند هفته یک ستاره نوترونی یا سیاه‌چاله بر جای بگذارد. گر ید الجوزا، تبدیل به ابرنواختر (http://en.wikipedia.org/wiki/Supernova) شود با توجه به جرم زیادی که دارد، گمان می‌رود، از ماه هم درخشا‌ن‌تر باشد و حتی در طول روز هم به آسانی قابل رؤیت باشد! البته این دوره، بیشتر از چند هفته به درازا نخواهد کشید.

ابر نواختر چیست؟ هنگامی که تمام سوخت هسته‌ای یک ستاره با جرم بیشتر از حد چاندراسکار (۱٫۴۴ جرم خورشیدی) به پایان برسد، نیروی گرانش برتری یافته و ستاره شروع به انقباض می‌کند. دراین حالت به دلیل عدم وجود فشار کافی داخلی، ستاره شروع به فروریزش می‌کند، برای وقوع یک انفجار ابرنواختری سرعت فروریزش باید بسیار زیاد باشد. فشار روی هسته ستاره سبب فشردگی آن می‌شود که در نتیجهٔ آن الکترون‌ها و پروتون‌های مجزا ترکیب شده و نوترون‌ها را به وجود می‌آورند زیرا در آن فشار شدید تنها نوترون‌ها می‌توانند وجود داشته باشند. سرانجام بخش بیرونی ستاره منفجر شده و تبدیل به سحابی ابرنواختری می‌شود.


http://www.1pezeshk.com/cip/pictures/26a0c16a50d2a0634010972b7334746f.jpg

نخستین بار، در ۱۸۵ سال پیش از میلاد مسیح چینی‌ها یک ابرنواختر را مشاهده و ثبت کردند.
سیستم چند ستاره‌ای در عالم خیال و افسانه:

چه چیز جالبی! تصورش را بکنید که دو خورشید داشته باشیم، این یعنی تجلی تصویرسازی‌های جورج لوکاس.


http://www.1pezeshk.com/cip/pictures/8e1d63b3eae26fe44fa24ae5e8050b5c.jpg

وقتی خبر را خواندم، بی‌اختیار یاد یکی از کتاب‌های علمی تخیلی ایزاک آسیموف به نام شبانگاه افتادم. در این کتاب علمی تخیلیع آسیموف با تخیلی قابل تحسین، سیاره‌ای را برایمان خلق کرد که چهار ستاره داشت، طوری که هیچ وقت در این سیاه تاریکی وشب حکم‌فرما نمی‌شد. اما متعاقب کسوفی که باعث شد که برای ساعات محدودی، سطح سیاره تاریک شود، انسان‌های روی سیاره که اصلا از لحاظ روانشناسی و بیولوژیکی به تاریکی عادت نداشتند، وحشت‌زده شدند و همین مطلب منجر به آشوب و هرج و مرج و از میان رفتن بنای تمدنی‌شان شد.


http://www.1pezeshk.com/cip/pictures/561552c86a71719a5d7317c03ccebbb8.jpg

خوب مختصرتر از این نمی‌شد، تعریف کرد! تازه سال‌های سال از خواندن این کتاب گذشته است.
ضرورت بازتاب صحیح اخبار علمی: اما چیزی که این روزها باعث بحث و مناقشه شده است، خبر سایت استرالیایی News.com.au بوده است. این سایت با هالیوودی کردن و پر و بال دادن به گفتگویش با استاد دانشگاه کیوزلند جنوبی -دکتر برد کارتر- خبر را طوری ساخته و پرداخته کرده است که خواننده بی‌دقت گمان می‌برد، انفجار ستاره بسیار نزدیک خواهد بود.

حقیقت این است که فعلا نمی‌توان تخمین درستی از زمان پایان کار یدالجوزا داشت، اما بسیار محتمل است که در هزاره جاری شاهد این ابرنواختر باشیم. یک هزار سال در مقیاس نجومی، زمان بسیار کوتاهی است.

اما سایت بزرگ و مشهور هافینگتون پست، کار بدتری کرده است و با آوردن سال ۲۰۱۲ در تیتر خبر، دیگر کاملا به سیم آخر زده است!

ساده نقل کردن اخبار و تلاش برای جلب مخاطب، نباید مترادف با دستکاری خبر و بزرگ‌نمایی کردن انگاشته شود. مخصوصا در مورد خبرهای علمی که هر کس با جستجویی اندک می‌تواند، متوجه واقعیت شود.

فاکس نیوز که تصادفا متعلق به همان گروه خبری سایت استرالیایی مزبور است، کوشیده است، در مقاله‌ای کاربران اینترنت را از اشتباه دربیاورد.

البته مسئله جالب این است که با توجه به فاصله ید الجوزا از ما، ممکن است این ستاره صدها سال پیش منفجر شده باشد و امواج نورش در فضا در حال حرکت به سوی ما باشند.

اما صورت فلکی جبار یا شکارچی، در ستاره‌شناسی شرقی و همچنین نزد یونانی‌ها و غربیان، صورتی جالب و پر از وهم و خیال و افسانه است:


http://www.1pezeshk.com/cip/pictures/b5aec7764950816c32d09a790dd0efc4.jpg

جَبّار یا شکارچی، صورتی فلکی که در گذشته، چون شمالی یا جنوبی بودن صورتها را نسبت به دائرة‌البروج می‌سنجیدند، دومین صورت از صور فلکی نیمکرۀ جنوبی آسمان به شمار می‌آمد و به صورت مردی با عصایی در دست و شمشیری بر کمر تصور می‌شد. یونانیان آن را اوریون ۲ می‌خواندند که در اساطیر یونانی، شکارچی غول‌پیکری است که هویتی نیمه‌خدایی دارد و گفته‌اند که خدایان پس از مرگ او را به شکل این صورت فلکی در آسمان قرار دادند.

برابر افسانه‌ای، شکارچی روزی «آرتمیس» -الهه شکار- را هنگام شنا در آب غافلگیر کرد ، آرتمیس از این واقعه عصبانی شد و شکارچی را به صورت گوزن در آورد. آنگاه سگ‌های شکاری او نتوانستند شکارچی را باز شناسند و وی را تکه تکه کردند و از هم دریدند . پس از آن جبار به همراه سگ‌ها به شکل صورت فلکی به آسمان صعود کرد و به واقع در آسمان می توانید کلب اکبر و کلب اصغر را با ستارگان اصلی باشکوهشان شعرای یمانی و شعرای شامی مشاهده کنید و به تحسین زیبایی و شکوه آنها بپردازید .

در داستان دیگر جبار ، معشوق آرتمیس یا «آروارا» ، الهه سرخ فام بامداد ، انگاشته می شود . می گویند الهه شکار آرتیمیس ، که وظیفه نور افشانی ماه را نیز بر عهده داشت ، به خاطر جبار فراموش کرد ، نور ماه را بتاباند . خدای خورشید از این موضوع چنان عصبانی شد ، که شکارچی را با تابش اشعه های نورانی خود نابینا کرد .

بر اساس افسانه‌ای دیگر آرتمیس خود از روی اشتباه جبار درمانده را مورد اصابت تیر قرار داد . آرتمیس برای جبران، از پدرش ، زئوس خواست که شکارچی یا جبار را با سگهایش و شکاری که کرده بود ، یعنی خرگوش ( صورت فلکی ارنب ) ، به آسمان منتقل کند .

در بابل باستان مردم در صورت فلکی جبار نقش خدایی را می‌دیدند ، که سنگهای قیمتی و جواهرات را خلق می کرد . در واقع هم ستاره نورانی قرمز رنگ «یدالجوزا» و ستاره نورانی سفید متمایل به آبی «رجل الجوزا» یاقوت و الماس را به خاطر انسان می آورند .

شاید پر وبال گرفتن این شایعه در اینترنت تا حدی به خاطر این افسانه‌ها و فیلم تخیلی ۲۰۱۲ باشد!

[parisa]

(http://hamshahrionline.ir/news-112757.aspx)

http://hamshahrionline.ir/images/position36/2010/8/551.jpg

تصویر جدیدی که به تازگی توسط ناسا منتشر شده ادعای دیرینه این سازمان را به تایید می‌رساند: هیچ صورتی بر روی مریخ وجود ندارد و آنچه به عنوان صورت دیده شده تنها یک تپه سنگی است
فضاپیمای وایکینگ ناسا (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=69470) در سال 1976 تصاویری شگفت انگیز از منطقه‌ای در مریخ (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=44422) به ثبت رساند که در آن ساختاری مشابه صورت انسان به چشم می‌خورد.
به گزارش خبرگزاری مهر، از آن زمان نظریه‌های بحث برانگیزی برای توضیح و توجیه چنین ساختاری بر روی مریخ ارائه شد، نظریه‌هایی مانند اینکه این ساختار اثباتی بر وجود مریخی‌ها است و ناسا و دولت آمریکا (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=54364) از حضور این موجودات آگاه بوده‌اند و آن را پنهان می کرده‌اند.
با این همه تصویر جدیدی که از دوربین HiRISE بر روی مدارگرد اکتشافی ماه به دست آمده است از نزدیک‌ترین فاصله از سطح سیاره به ثبت رسیده و می‌توان به خوبی دید چهره انسانی که در تصویر قدیمی دیده می‌شد، در تصویر جدید کاملا ناپدید شده است.

http://www.hamshahrionline.ir/images/2010/8/551.jpg
تصویر اولیه ای که توسط مدارگرد وایکینگ به ثبت رسیده بود از وضوح و کیفیت تصویری پایین‌تر و ساختار نوری متفاوتی برخوردار بوده است، عواملی که می‌توانستند به راحتی به خطای دید منجر شوند.

http://www.hamshahrionline.ir/images/2010/8/55.jpg
در نهایت مشخص شد این چهره بر روی مریخ تنها یک تپه سنگی در منطقه "سیدونیا" بوده است. از زمان ثبت اولین تصویر بسیاری بر این باور بودند صورت انسان اثر هنری به جا مانده از تمدن باستان مریخیان است که مقایسه دو عکس قدیمی و جدید به خوبی جزئیات و مدارکی کافی را برای پایان دادن به فرضیه‌های مجسمه سازی بر روی مریخ به فراهم آورده است.
منبع: /www.hamshahrionline.ir

[Mostafa]

سلام پريسا خانم

ممنون به خاطر مطلبتون

راستش چيزي كه ميخوام بگم هيچي از ارزش كار مفيد شما در جمع آوري خبر كم نميكنه

اما

اين خبر كه اين عكس صورتك مريخي فقط يك تپه سنگي است و ربطي به صورت آدم ندارد ، يك كم قديمي است .

قدمتي به اندازه 10 - 12 سال !!! ( شايد هم بيشتر )

متآسفانه رسانه هاي ما در اعلام اخبار علمي با بي مسئوليتي كامل عمل ميكنند !!

نمونه هاي خبر هاي غلط ، ترجمه هاي اشتباه و غير مسئولانه بسيار زياد است كه اگر فرصتي بود در آينده نمونه هايش را عرض خواهم كرد .

ولي متآسفانه سرويس هاي علمي خبرگزاري ها چون موظف به انجام كار هستند بدون هيچ تحقيقي برخي اخبار را اعلام ميكنند !

در حقيقت اين خبر نه تنها داغ نيست ،حتي سرد و يخي هم نيست ! اين خبر فوت فرموده اند !!!

( متوجه هستم كه در سطر اول خبر ذكر شده كه " عكس جديد ناسا ، ادعاي ديرينه را اثبات ميكند " اما خبر به گونه اي تنظيم شده كه خواننده غير حرفه اي تصور كند خبر مال ديروز است !

پي نوشت : اصولآ خبر آنلاين و فارس و كيهان و رجا نيوز و.... منابع خوبي براي اخبار علمي نيستند !!

[geologist]

طلوع پيش از موعد خورشيد در جزيره گرينلند دانمارک باعث گيجى دانشمندان و به وجود آمدن اين نگرانى شده که يخ‌پهنه قطب شمال سريع‌تر از آنچه که تا پيش از این فکر مى‌شد در حال آب شدن است. به گفته متخصصان، خورشيد بايد روز 13 ژانويه پس از يک ماه و نيم تاريکى زمستانى در شهر غربى ايلوليسات گرينلند طلوع مى‌کرد اما براى اولين بار در طول تاريخ، نور خورشيد دو روز زودتر در تاريخ 11 ژانويه در آسمان اين شهر ظاهر شد. اين طلوع اسرارآميز باعث گيج شدن دانشمندان شده، اگرچه آنها معتقدند که بهترين توجيه براى اين رخداد اين است که يخ‌پهنه در حال ذوب، افق را پايين‌تر آورده و باعث شده که نور خورشيد زودتر ‌بتابد. اين نظريه که بر اساس ذوب تدريجى صفحه يخ گرينلند است توسط مطالعات اخير در مورد آب و هوا پشتيبانى مى‌شود. در گزارشى از سازمان جهانى هواشناسى آمده که دماى گرينلند سه درجه از ميانگين دماى سال گذشته بالاتر رفته است. براساس اين گزارش، ماه دسامبر گرم‌تر از معمول بود و براى اولين بار در کوجاک واقع در کبک کانادا به جاى برف، مردم شاهد بارش باران بودند. برخى معتقدند که رخداد طلوع زودتر از موعد خورشيد توجيهى نجومى دارد اما ولفگانگ لنهاردت، رئيس دپارتمان ژئوفيزيک در موسسه مرکزى علوم هواشناسى در وين با اين نظريه مخالفت کرده و گفت: صورت فلکى ستارگان تغييرى نکرده است چرا که اگر چنين اتفاقى مى‌افتاد همه از آن باخبر مى‌شدند. داده‌هاى محور و چرخش زمين به طور مداوم در حال نظارت است و در صورت بروز هرگونه تغيير ما متوجه آن خواهيم شد.

منبع (http://www.gsi.ir/News/Lang_fa/Page_24/TypeId_All/GroupId_All/NewsId_20440/Action_NewsBodyView/WebsiteId_10/%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%89.%D8%AF%D8%A7% D9%86%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86.%D8%A7%D 8%B2.%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9.%D9%BE%D9%8A%D8%B4.% D8%A7%D8%B2.%D9%85%D9%88%D8%B9%D8%AF.%D8%AE%D9%88% D8%B1%D8%B4%D9%8A%D8%AF.html)

[nima]

ناسا هفته گذشته توانست فضاپیمای NanoSail-D خورشیدی خود را پس از 45 روز بی خبری در مدار کم ارتفاع زمین قرار دهد، اکنون این فضاپیمای بادبانی در اولین کشتیرانی خورشیدی مداری جهان حضور پیدا کرده و در برابر دوربینهای عکاسی زمینی ها خودنمایی می کند.


این فضاپیمای بادبانی به جای شیوه های متداول تامین انرژی، از نور خورشید برای تامین انرژی خود استفاده می کند. در حالیکه نظریه استفاده از بادبانهای خورشیدی برای مدتها به صورت غیر عملی باقی مانده بود، NanoSail-D در حال حاضر دومین فضاپیمای بادبانی خورشیدی است که پس از فضاپیمای ایکاروس ژاپنی ها در مدار زمین قرار گرفته است.


به گفته "دین الهورن" مسئول تحقیقاتی پروژه NanoSail-D ، با وجود اینکه انرژی خورشیدی نمی تواند مشابه انرژی های احتراقی قدرت و شتاب بالایی به وجود آورد، می تواند انرژی طولانی مدت برای حرکت در سرعتی ثابت را برای فضاپیما تامین کند.

به گفته وی بهترین مثال برای این نوع از انرژی فضاپیمای ویه جر است که برای رسیدن به این نقطه از جهان، لبه سامانه خورشیدی، 30 سال زمان صرف کرد اما در صورتی که همین فضاپیما از بادبانهای خورشیدی بهره می برد، 10 ساله به همین موقعیت می رسید.


سازمان ناسا به همراه وب سایت Spaceweather.com به منظور بزرگداشت پرتاب موفقیت آمیز این فضاپیما و کمک به جمع آوری اطلاعات، رقابت عکاسی را ترتیب داده تا طی آن بهترین عکس از این فضاپیمای 9 متر مربعی بادبانی را قبل از بازگشتش به زمین که در ماه های آوریل یا می خواهد بود، به دست آورد. برنده این رقابت جایزه ای به مبلغ 500 دلار دریافت خواهد کرد. اطلاعاتی که از این تصاویر به دست خواهند آمد نیز برای ناسا بسیار ارزشمند به شمار می رود.




http://science.nasa.gov/media/medialibrary/2011/01/24/lab_strip.jpg/image_full


فضاپیمای بادبانی ناسا که به همراه ماهواره میکروستلایت FASTSAT ناسا به مدار پرتاب شد، قرار بود در تاریخ 6 دسامبر از ماهواره جدا شود، اما این اتفاق تا 21 ژانویه رخ نداد. دلیل این تاخیر در جدا شدن هرگز آشکار نشده است با این همه ناسا همچنان در تلاش است تا این موضوع را کشف کند.


بادبان خورشیدی ناسا دارای هشت باطری لیتیومی است که از قابلیت شارژ مجدد برخوردار نیستند. با وجود پرتاب دیرهنگام، NanoSail-D در مسیر درست خود قرار گرفته است و ناسا از نتایجی که تا به حال از این پروژه به دست آورده کاملا راضی و خشنود است و تلاش دارد از اطلاعات این پروژه در ماموریتهای آینده خورشیدی نیز بهره ببرد.


ژوهانس کپلر اولین فضانوردی است که در حدود 400 سال پیش پس از دیدن حرکت دنباله یک ستاره دنباله دار به واسطه بادهای خورشیدی، ایده سفر در فضا با کمک بادبانهای خورشیدی را مطرح کرد.

با این همه فضاپیماهای بادبانی مدرن مانند NanoSail-D یا ایکاروس با استفاده از فشار ناچیز اما ممتد نور خورشید به حرکت خود ادامه می دهند.




http://nanosail.org/images/photo_contest_header.jpg


بر اساس گزارش ناسا، NanoSail-D که با چرخش در مدار زمین در زیر نور خورشید خواهد درخشید، به اندازه ای درخشان و آشکار خواهد بود که با کمک چشم غیر مسلح نیز بتوان آن را مشاهده کرد و ناسا نیز با توجه به همین ویژگی مسابقه عکاسی از فضاپیمای بادبانی اش راه اندازی کرده است.


منبع:آسمان شب

[nima]

برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به آدرس زیر مراجعه فرمایید

http://www.nanosail.org

در واقع در این آدرس هم میتوانید از موقعیت دقیق این "نانو بادبان" در آسمان مطلع شوید و هم میتوانید در مسابقه عکاسی مربوط به آن شرکت کنید.

ضمناً موقعیت این نانو بادبان را از سایت زیر نیز میتوانید جویا شوید.
http://www.heavens-above.com/



http://rasadgar.persiangig.com/image/Untitled-2.jpg

[parisa]

كشف1235 سياره ي فرا خورشيدي جديد امروز توسط ناسا خبر داده شده است
68 تا از اين سيارات نامزد هم اندازه ي زمين هستند و تعداد 288 ،بزرگتر از زمين ،662 هم اندازه ي نپتون، 165 تا به وسعت مشتري مي باشند

http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/513899main_Slide05_full-580x435.jpg (http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/513899main_Slide05_full.jpg)Keplers 1200 Planet candidates by size. Credit: NASA/Wendy Stenzel


http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/513907main_Slide12_full-580x435.jpg (http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/513907main_Slide12_full.jpg)

شفاف تر اين كه 54 نامزد سياره اي درناحيه ي قابل سكونت ستاره هاي ميزبانشان شناسايي شده اند كه از اين تعداد 5 تاي آن هم اندازه ي زمين هستند
تا قبل از امروز ما هيچ سياره ي هم اندازه ي زمين را به شكل سكوني نيافته بوديم اما اكنون 5 تا ي آن شناخته شده اند
http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/Kepler-slide3-580x435.jpg (http://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2011/02/Kepler-slide3.jpg)Keplers over 1200 Planet candidates sorted by size


در واقع این منظومه، که به «کپلر ۱۱» نام‌گذاری شده، شش سیاره دارد که در مداری نزدیک به خورشیدشان حرکت می‌کنند.
شش سیاره این منظومه، که از کوچک‌ترین سیاره‌های خارج از منظومه شمسی ما به شمار می‌روند، دانشمندان را بهت زده کرده است.
The goal is to determine how common are planets the size of Earth orbiting inside the habitable zone of stars like our sun.
منبع:www.universetoday.com

[م.ح.اربابی فر]

ما در هر چیزی به خودکفایی نرسیده باشیم در اجرای روز نجوم و گریم افراد به شکل منجمان باستان به خودکفایی رسیده ایم. فکر کنم انجام این کار هم به پویایی این پروژه کمک کند.

[m.aryayi]

كشف1235 سياره ي فرا خورشيدي جديد امروز توسط ناسا خبر داده شده است
ولي شمارشگر سايت ناسا رو عدد 510 گير كرده !؟:whisper:
http://planetquest.jpl.nasa.gov/



امروز روز فناوري فضايي بود ، چه اتفاقي در ايران افتاد؟



و يك خبر ساعت 8 امشب شبكه 3 براي صد و بيست و هفتيمن بار فيلم خيلي درو خيلي نزديك رو ميده ، براي من اين فيلم زياد خاطره انگيز نيست (بچه هاي دهه هفتاد با star trex نجومي شدن :yaeh am not durnk: ) ولي ديدنش رو به اون هايي كه اين فيلم براشون نستالژيك هست پيشنهاد مي كنم

[Sunrise]

دكتر حميد فاضلي در مصاحبه باواحد خبر روابط عمومي سازمان فضايي ايران گفت: امسال نيز همزمان با ايام الله دهه فجر و در آستانه 14 بهمن ماه " روز فناوری فضايي" از دستاوردهاي جديد کشور در حوزه فضايي رونمايي خواهد شد.

سرپرست سازمان فضايي ايران افزود : 14 بهمن ماه بعنوان روز فناوري فضايي نام گذاري و در تقويم رسمي كشور ثبت شده است كه به همين مناسبت طي مراسمي كه در روز 18 بهمن ماه و با حضور مسئولين بلند پایه كشور برگزار مي شود از دستاوردهاي جديد در اين حوزه رو نمايي خواهد شد.

رييس ستاد برگزاري مراسم روز فناوري فضايي خاطرنشان كرد : با توجه به مصادف شدن 14 بهمن ماه با رحلت رسول اكرم (ص) و شهادت امام رضا (ع)، ان شاءا... مراسم بزرگداشت روز فناوري فضايي روز دوشنبه 18 بهمن ماه برگزار خواهد شد.

http://www.isa.ir/

[parisa]

ولي شمارشگر سايت ناسا رو عدد 510 گير كرده !؟:whisper:
http://planetquest.jpl.nasa.gov/


[
اصل جمله:
The discovery of 1235 new extrasolar planet candidates was announced today (Feb.2) by NASA (http://www.universetoday.com/82648/stardust-next-targets-valentines-day-encounter-with-comet-temple-1/)

[m.aryayi]

اصل جمله:
The discovery of 1235 new extrasolar planet candidates was announced today (feb.2) by nasa (http://www.universetoday.com/82648/stardust-next-targets-valentines-day-encounter-with-comet-temple-1/)

مي دونم
شكي در درست بودن خبر نيست
مشكل اينه كه ناسا چرا مردم رو سر كار ميزاره و سرعت تاييد رسمي سياراتش اينقدر كنده

[Sunrise]

اولین تصاویر 360 درجه از خورشید
سازمان ناسا بری اولین بار تصویری 360 درجه از کل سطح ستاره عظیم خورشید را منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، این تصویر با همکاری مشترک دو ماهواره دوقلوی خورشیدی به نام "استریو" که برای ثبت این تصاویر در دو جهت متضاد از سطح خورشید به تصویربرداری مشغول بوده اند، خلق شده است.

امکان مشاهده کل ستاره خورشید به دانشمندان این توانایی را خواهد داد تا پیش بینی های دقیق تری از سیستم آب و هوایی پیچیده خورشید داشته باشند و بتوانند با توجه به اطلاعات خورشیدی ماموریتهای روباتیکی را برای سفر به اعماق سامانه خورشیدی طراحی و برنامه ریزی کنند.
ادامه خبر را در لینک های زیر پیگیری نمایید.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/02/617853_orig.jpg

منبع: مهر (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?pr=s&query=خورشید%20&NewsID=1247672)
و نیز: ناسا (http://www.nasa.gov/mission_pages/stereo/news/entire-sun.html)

[venus500]

کشف پدیده‌های مشابه در زمین و خورشید / عکس (http://www.khabaronline.ir/news-128441.aspx)

دانش > نجوم - دانشمندان با تحلیل تصاویر فرابنفش بدست‌آمده از رصدخانه دینامیک خورشیدی توانستند شباهت‌های بی‌نظیری بین محیط فوق‌العاده داغ تاج خورشید با پدیده‌های جوی و آبی در زمین کشف کنند.
به گزارش ساینس‌دیلی، (http://www.sciencedaily.com/releases/2011/02/110204091247.htm) تصاویر ارسالی رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا که در محدوده فرابنفش گرفته شده، بخشی از تاج خورشید را نشان می‌دهد که در حال پرتاب‌کردن توده‌های عظیم گاز به فضا است. تاج خورشیدی خارجی‌ترین بخش جو خورشید است که به‌دلیل تعامل میدان‌های مغناطیسی، دمای آن به 11 میلیون درجه سانتی‌گراد می‌رسد و این درحالی است که دمای سطح خورشید حدود 5500 درجه سانتی‌گراد است. (برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید (http://khabaronline.ir/images/2011/2/Sun.jpg)).


http://khabaronline.ir/images/2011/2/Sun.jpg


بعضی وقت‌ها براثر برخورد خطوط میدان مغناطیسی، انرژی عظیمی در تاج خورشید آزاد می‌شود که موجب پرتاب توده‌های گاز به فضای خارج از خورشید می‌شود. این پدیده که فوران تاج خورشیدی (سی.ام.ای) خوانده می‌شود، طوفانی از ذرات باردار پرانرژی را در منظومه شمسی منتشر می‌کند که اگر در جهت زمین قرار بگیرد، شفق قطبی را در مناطق قطبی زمین به راه می‌اندازد.
اما آن‌چه در این تصویر توجه دانشمندان را به خود جلب کرد، نوعی بی‌ثباتی در فوران تاج خورشیدی بود که پیش از این در حرکت ابرها و امواج اقیانوس زمین نیز مشاهده شده بود. این پدیده که بی‌ثباتی کلوین-هلمهولتز خوانده می‌شود، نوعی بی‌ثباتی مرزی است که به صورت دورانی در مرز اجسامی که با سرعت‌های متفاوت درحرکتند، ظاهر می‌شود. از قرار معلوم، در توده‌های فوران‌یافته نیز تفاوت انرژی و میدان مغناطیسی منجر به تفاوت سرعت لایه‌های مختلف گاز شده و این بی‌ثباتی را پدید آورده است.


http://khabaronline.ir/images/2011/2/11-2-6-115718kelvin-helmholtz.jpg


ابرهای زیبا و کمیاب کلوین-هلمهولتز در زمین، یکی دو دقیقه بیشتر دوام نمی‌آورند و به سرعت در پهنه آسمان محو می‌شوند. تصویر امواج شکسته‌ای که با فاصله از یکدیگر قرار گرفته‌اند، حاصل تغییر جهت باد است. زمانی که یک تکه ابر در مرز میان لایه‌های سردتر هوا در زیر و لایه‌های گرم‌تر در بالا قرار گیرد و لایه بالایی سریع‌تر از لایه پایینی حرکت کند، شکاف بین این دو می‌تواند ابرها را به شکل موج‌های جدا از هم درآورد. اگر تفاوت میان سرعت حرکت هوای سرد و گرم، مثبت باشد؛ سر موج‌ها به داخل بدنه آنها هل داده می‌شود و در نتیجه تصویری بسیار زیبا از امواج، شبیه لحظه‌های موج سواری خواهیم داشت.

منبع:خبر آن لاین

[venus500]

جزیره سارک، جزیره تاریک اروپا


جزیره سارک، بدلیل کیفیت آسمان شب خود، توسط انجمن آسمان تاریک (ida) به عنوان اولین جزیره دنیا با آسمان تاریک و آخرین گزینه از گروه مکانهای انتخابی از نظر دارا بودن آسمان تاریک در سراسر کره خاکی در نظر گرفته است.

سارک هیچ چراغی در معابرش ندارد هیچ جاده اسفالته و خودرویی در آن یافت نمی‌شود و از این رو اثرات آلودگی نوری مانند شهر‌ها در آن ایجاد مزاحمت ایجاد نمی‌کند. این بدان معناست که آسمان شب آن بسیار تاریک است و راه کاهکشان از افق تا افق آن گسترانیده شده، گذر شهابوار‌ها در آسمان مشهود است و ستارگان بیشماری قابل رویت هستند.

این خبر بعنوان موفقیتی بزرگ برای منجمان محصوب می‌شود. پروفسور راجر دیویس، رییس انجمن نجومی سلطنتی می‌گوید: «این دستاورد بزرگی برای سارک است. مردم در اقصی نقاط دنیا با اطلاعاتی که ما از کیهانمان بدست می‌آوریم بطور فزاینده‌ای مجذوب نجوم می‌شوند و ایجاد اولین جزیره با آسمان تاریک در میان جزایر کوچک انگلستان نیز جذابیت را دو چندان می‌کند. امیدواریم که این جزیره راه را برای اینکه افراد بیشتری آسمان واقعا تاریک را تجربه کنند، باز کند.»

این عنوان در پی فرایندی طولانی به جزیره سارک تعلق گرفت، فرایندی که شامل ارزیابی تاریکی آسمان وبررسی نورهای خارجی در سارک بود. آنچنان که یک طرح مدیریت نوری توسط جیم پترسون از موسسه مهندسی نور مطرح شد و بسیاری از ساکنان و مشاغل بومی، سیستم روشنایی خود را تغییر دادند تا با آسمان تاریک سازگار‌تر باشند و این اطمینان حاصل شود که نور کمتری به آسمان رسیده و نور ستارگان مشهود‌تر باشد.

فرمانداری سارک، چیف پلیس، از ابتدا هم حامی این طرح بوده است. پل ویلیامز، ریاست انجمن کشاورزی که ناظر محیط زیست می‌باشد در این باره می‌گوید: «تبدیل سارک به تاریک‌ترین جزیره دنیا، موهبت بزرگی برای محیط زیست ماست که جذابیت آن را افزون می‌کند. سارک یک جزیره خارق العاده است و این موضوع منحصر بفرد بودن و زیبایی این جزیره را به افراد بیشتری نشان می‌دهد.»

انتخاب سارک بعنوان اولین جزیره تاریک دنیا، بدان معناست که این جزیره به گروهی از مکان‌های بین المللی که بدلیل آسمان تاریکشان انتخاب می‌شوند، می‌پیوندد که این گروه شامل پارک جنگلی گالووی با آسمان تاریک است که بعنوان اولین پارک بین المللی اروپا با آسمان تاریک در نوامبر ۲۰۰۹ معرفی شد.

استیو اونز مدیر توسعه آسمان تاریک که درخواست پیوستن به مکان‌های تاریک را به نمایندگی از جزیره سارک به ida داده بود با تایید مزایای این طرح برای جامعه سارک، می‌گوید: «این فرصتی ایده آل برای آوردن منجمان به جزیره در طی سال‌های آتی است و من بر این باورم که سارک در آستانه شکوفایی در توریسم نجومی است و این فرصتی بی‌نظیر است که مناطقی مانند سارک و پارک جنگلی گالووی به مردم این امکان را می‌دهند که از شهرهای خود به این مکان‌ها آمده و آسمانی تاریک را تجربه کنند.



منبع:ماهنامه نجوم

[Astronomer]

طی دوره ای پنج روزه اين دومین سنگی است که با فاصله ای بیشتر از سنگ کیهانی قبلی از کنار زمین عبور خواهد کرد.

سیاره زمین برای دومین بار طی پنج روز گذشته پذیرای مهمانی کیهانی خواهد بود، سنگ کیهانی به اندازه یک خودرو که قرار است امروز از نزدیکی زمین عبور کند، اما ناسا این رویداد را عبوری بی خطر اعلام کرده و می گوید این صخره آسمانی برای زمین تهدید به شمار نمی رود.

بر اساس پیام هشداری که توسط برنامه کنترل سنگهای کیهانی ناسا منتشر شده است، این سیارک CA7 2011 نام داشته و از فاصله 103 هزار و 480 کیلومتری از زمین عبور خواهد کرد. ابعاد این سیارک 2.8 متر بوده و در اوایل ماه جاری رصد شده است.

زمان عبور این سیارک از کنار زمین، 2:25 عصر امروز چهارشنبه به وقت آمریکا و 1:55 بامداد روز پنجشنبه به وقت ایران اعلام شده است.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/02/618900_orig.jpg


زمین در حدود پنج روز پیش نیز میزبان مهمانی مشابه بود، با این تفاوت که سیارک CQ1 2011 از فاصله پنج هزار و 471 کیلومتری از زمین عبور کرد و ابعاد آن نصف ابعاد مهمان جدید زمین بوده است.


سیارک CA7 2011 نیز مشابه همتای قبلی اش زمین را تهدید نمی کند و حتی اگر مسیرش به گونه ای بود که وارد اتمسفر زمین می شد، هرگز فرصت رسیدن به سطح زمین را به دست نمی آورد زیرا در ابتدا از هم متلاشی شده و سپس در حرارت اتمسفر از بین می رود.


اخترشناسان می گویند پرواز نزدیک سنگهای کیهانی سرگردان مشابه دو مهمان اخیر سیاره زمین در مدار این سیاره پدیده ای رایج است اما ابعاد کوچک آنها، امکان رصد کردن را از دانشمندان می گیرد.


بر اساس گزارش ان بی سی، اخترشناسان سیارکهایی که می توانند زمین را با خطر جدی تهدید کنند را اجرامی می دانند که 150 متر یا بزرگتر باشند و در عین حال در فاصله ای بسیار نزدیک از زمین در حرکت باشند.


منبع: مهر (http://www.mehrnews.com)

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان . . .:have%20a%20nice%20d

بالاخره اولين مسافراي مريخ هفته آينده به مقصد ميرسن . . . باورتون نميشه ؟؟؟؟؟ باور كنين . . . خبر زير رو بخونين . . .:wink:


http://www.scientificamerican.com/blog/post.cfm?id=crew-of-520-day-mock-mars-mission-n-2011-01-27

پس از گذشت نزدیک به هشت ماه سفر در یک سفینه بسته و کوچک، خدمه ماموریت مارس500 به نقطه بازگشت ماموریت خود نزدیک می‌شوند:

رسیدن به مریخ و پیاده شدن روی سیاره سرخ.


http://www.myup.ir/images/24637055991955847406.jpg

برنامه مارس500 آزمایشی برای شبیه‌سازی تاثیرات روانی و فیزیولوژیکی است که خدمه واقعی ماموریت به مریخ، مجبورند در طی سفر خود در یک فضای تنگ تحمل کنند. (خطرات فیزیکی دیگری، مانند میزان خطرناک تابش و تاثیرات ناشی از بی‌وزنی در یک ماموریت واقعی به این موارد اضافه می‌شود.) شش داوطلب این آزمایش، شامل سه روسی، یک چینی، یک ایتالیایی و یک فرانسوی، در ژوئن 2010 / خرداد 1389 به این ساختار 16 مترمکعبی وارد شدند. طبق برنامه این افراد تا انتهای شبیه‌سازی ماموریت رفت و برگشت به مریخ، تا نوامبر 2011 / آبان 1390 در آنجا باقی می‌مانند.

یک هفته دیگر و در تاریخ 12 فوریه / 23 بهمن، سه نفر از خدمه وارد ماژول فرود می‌شوند؛ در حالی‌که سه نفر دیگر در سفینه اصلی باقی می‌مانند. در 14 فوریه / 25 بهمن، این افراد ماموریت جستجوی خود را بر روی سطح شبیه‌سازی شده مریخ آغاز می‌کنند.

این سطح یک محفظه 34 مترمکعبی است که در آن خدمه لباس فضایی می‌پوشند.

برای افزایش واقع‌گرایی، تمام ارتباطات با مرکز کنترل ماموریت با یک تاخیر مصنوعی بیست دقیقه‌ای انجام می‌شود؛ تاخیری که فاصله زمانی بین مریخ و زمین را تداعی می‌کند.



http://www.myup.ir/images/58753716154636056414.jpg

ماموریت مارس500 نخستین آزمایشی نیست که در آن تعدادی شرکت‌کننده انسانی را در یک سازه بسته محبوس می‌کنند. این ماموریت بر مبنای یک پروژه 105 روزه بنا شده است که در سال 2009 / 1388، در موسسه مشکلات زیست‌پزشکی روسیه انجام شد. در دهه 1990 / 1370 نیز آزمایش مشابهی موسوم به آزمایش بیوسفر 2، در آریزونا آمریکا انجام شد.

بیوسفر 2 قرار بود یک اکوسیستم زیستی مستقل باشد، اما ابتدا در اثر کمبود اکسیژن و گسترش طاعون، و سپس در اثر درگیری‌های مدیریتی به شکست انجامید. با این وجود، بدون توجه به نتایج منفی پروژه، این ساختمان اکنون یکی از ایستگاه‌های تحقیقاتی دانشگاه آریزونا است.


ديدين شوخي نمي كنـــــــــــــــــــــــ ـم؟!؟!؟!؟!؟!؟!:secret laugh:

[venus500]

http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/2/lamp.bmp.jpg

وقتی اخترشناسان به‌جای تلسکوپ، لامپ به فضا می‌فرستند! (http://khabaronline.ir/news-129242.aspx)

برای استفاده از تلسکوپ ها، ابتدا باید آنها را تنظیم کرد. تاکنون برای این کار از ستارگان دوردست استفاده می‌شد، اما به دلیل مشکلات پیش آمده، راه‌حل جدیدی پیشنهاد شده است: قرار دادن یک لامپ در فضا!
محمود حاج زمان: قبل از اینکه بتوانید به 13.2 میلیارد سال قبل نگاه کنید، لازم است که تلسکوپ خود را به درستی کالیبره کنید. تنها در این صورت است که می‌توانید مطمئن باشید اجسامی که در آینه تلسکوپ می‌بینید، واقعا به همان روشنی (و در نتیجه همان قدر دور) هستند که به نظر می‌رسند. اخترشناسان برای این منظور از تکنیک‌هایی مانند استفاده از ستارگان دوردست استفاده می‌کنند. اکنون یکی از اخترشناسان یک راه‌حل ساده برای کالیبراسیون ابزارهای نجومی پیشنهاد کرده است: قرار دادن یک لامپ در فضا!
به گزارش پاپ‌ساینس (http://www.popsci.com/science/article/2011-01/orbiting-light-bulb-could-help-scientists-calibrate-telescopes-ensuring-accurate-astronomical-measuremen)، برای هر دو دسته تلسکوپ‌های زمینی و فضایی، وجود جو باعث بروز یکسری عدم قطعیت‌ها می‌شود. جو بخشی از نور را جذب می‌کند و ممکن است اندازه‌گیری‌های تلسکوپ را تحت تاثیر قرار دهد. البته تلسکوپ‌های مداری مشکل عبور نور از میان جو را ندارند، اما اخترشناسان نمی‌توانند کالیبراسیون آنها را از روی زمین، بدون تاثیر اثرات جو بررسی کنند.
وقتی قرار است اندازه‌گیری‌های بسیار دقیقی را انجام دهید، لازم است بدانید چه میزان نور جذب می‌شود. برای حل این مشکل، جاستین آلبرت از دانشگاه ویکتوریا کانادا پیشنهاد داده که یک لامپ را در مدار زمین قرار دهیم. اخترشناسان می‌دانند که یک لامپ چقدر نور از خود ساطع می‌کند. با مطالعه این لامپ از روی زمین، آنها تعیین می‌کنند که چه میزان از نور لامپ توسط جو زمین جذب می‌شود، بنابراین می‌توانند تاثیر آن را در مطالعات خود بر اعماق فضا لحاظ کنند.
آلبرت می‌گوید شما می‌توانید از یک لامپ 25 وات استاندارد استفاده کنید که روشنایی آن معادل یک ستاره با قدر 12.5 است، یک جسم کاملا کم‌نور که به راحتی توسط اغلب تلسکوپ‌ها قابل شناسایی است. البته اخترشناسان باید روشنایی ناشی از مهتاب و زمین‌تاب را در نظر بگیرند. مشکلی که به گفته آلبرت با رنگ کردن بخشی از لامپ به رنگ مشکی، یا انجام اندکی محاسبات پایه قابل حل است.
البته می توان از یک لیزر قابل تنظیم نیز برای این کار استفاده کرد. در این حالت مساله اندکی پیچیده‌تر می‌شود، زیرا برای کالیبره کردن هر تلسکوپ، باید لیزر را جابجا کرد. این دقیقا همان کاری است که لیزر نصب شده بر روی ماهواره کالیپسو که برای مطالعه ابرها و ذرات گرد و غبار موجود در هوا مورد استفاده قرار می‌گیرد، انجام می‌دهد. این کار با اندازه‌گیری انعکاس پرتوی لیزر سبزرنگی که از این ماهواره به سمت زمین نشانه رفته است، صورت می‌گیرد. آلبرت برای اثبات تئوری خود از عکس‌های مربوط به نور این لیزر استفاده کرده است.
متغیرهای قیفاووسی
ایده قرارگیری یک لامپ در فضا چندان عجیب نیست. بسیاری از ماهواره‌های مشاهده‌ای زمین از لامپ‌های رشته‌ای تنگستنی استفاده می‌کنند که به آنها کمک می‌کند میزان نور را به درستی اندازه‌گیری کنند. تلسکوپ فضایی هابل نیز از لامپ‌های تنگستنی و هیدروژنی بر روی مدارهای خود استفاده می‌کند. مشکلی که در خصوص هابل و دیگر ماهواره‌ها وجود دارد این است که روشنایی این لامپ‌ها در اثر نوسانات دمایی تغییر می‌کند. در نتیجه راهی برای بررسی متقابل نتایج هابل، با مقایسه لامپ‌های آن با مشاهدات زمینی وجود ندارد. استفاده از یک لامپ در فضا می‌تواند به حل این مشکل کمک کند.
اخترشناسان برای مدت‌ها از ستارگان متغیر قیفاووسی دوردست به عنوان شمع‌های استاندارد کیهانی استفاده می‌کردند. متغیرهای قیفاووسی ستارگان تپنده‌ای هستند که آهنگ تپش آنها با میزان روشنایی ستاره مرتبط است. اخترشناسان با اندازه‌گیری ضربان ستاره، می‌توانند درخشندگی مطلق آن را تعیین کنند. با اندازه‌گیری میزان روشنایی ظاهری این ستاره بر روی زمین، می‌توان فاصله آن را از زمین تخمین زد. تاکنون تمام مطالعات کیهان‌شناسی بر این مشاهدات استوار بود. اما مطالعه جدیدی (http://khabaronline.ir/news-122962.aspx) که در ماه گذشته منتشر شد، نشان می‌داد که این متغیرهای قیفاووسی ممکن است در حال از دست دادن جرم باشند؛ مساله‌ای که بر روی روشنایی آنها تاثیر می‌گذارد. در نتیجه اخترشناسان مجبور هستند که این تاثیر را در محاسباتشان در نظر بگیرند.
اندازه‌گیری دقیق‌تر پدیده‌های نجومی نیازمند کالبراسیون بهتر ابزارها است. وجود یک لامپ در مدار زمین می‌تواند راه حلی ساده برای این منظور باشد. به همین دلیل آلبرت در نظر دارد با همکاری گروهی از دانشمندان، یک لامپ را با استفاده از بالون ارتفاع بالا به طبقات بالای جو بفرستد تا این نظریه را آزمایش کند.

منبع :خبر آنلاين

[na3r]

astronomy.ir : دوشنبه 25 بهمن 1389

دهمین رقابت رصدی مسیه ایران
با تصویب نهایی در آخرین جلسه هیئت دبیران شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران دهمین رقابت مسیه ایران هفتم تا نهم اردیبشهت 1390 به میزبانی استان کرمان برگزار خواهد شد.

با تصویب نهایی در آخرین جلسه هیئت دبیران شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران دهمین رقابت مسیه ایران هفتم تا نهم اردیبشهت 1390 به میزبانی استان کرمان برگزار خواهد شد. جامعه منجمان آماتور در کرمان از هم اکنون خود را برای میزبانی این برنامه ملی آماده میکنند. دبیران علمی دهمین رقابت مسیه احمد کریمی , محمد رحیمی , علی متین فر و پورنگ پور حسینی (برنامه ریز اجرایی و پیشاهنگ ) است. کمیته برگزاری در کرمان نیز به سرپرستی سعید بهرامی نژاد آماده می شود.

در رقابت مسیه دهم بخش آموزشی برنامه چشمگیرتر از دوره های پیش خواهد بود و پیش از رقابت کارگاهی یک روزه برای آشنایی با نجوم آماتوری هدفمند و علمگرا برگزار می شود. همچنین شاخه آماتوری انجمن نجوم قصد دارد با همکاری مراکز میزبان یک روز پیش از رقابت مسیه را به نشست نمایندگان گروه های نجومی در ایران برای شناسایی گروه ها و برنامه هایشان و هماهنگی و همکاری میان گروه ها و مرکاز نجوم در کشور اختصاص دهد.ثبت نام در رقابت مسیه دهم از اواخر بهمن امسال در سایت شاخه آماتوری آغاز می شود و اطلاعات بیشتر درباره مکان برگزاری، هزینه و نحوه ثبت نام، و برنامه کارگاه های آموزشی ارائه خواهد شد.



http://www.asiac.ir/picture/593377101256.jpg


رقابت مسیه ایران برنامه ای برای جمع منتخبی از رصدگران اعماق آسمان از سراسر کشور است که از سال ۱۳۸۰ برگزار می‌شود. دقت و کیفیت این برنامه، ملی بودن و نظارت داوران آن را در مقایسه با رقابت مسیه در دیگر کشورهای جهان منحصر به فرد کرده است. در این رقابت رصدگران با ابزار رصدی خود (تلسکو‍پ یا دوربین دوچشمی مناسب) طی یک شب ۱۱۰ جرم فهرست اجرام ژرف‌آسمان مسیه را جستجو می‌کنند شامل شماری از زیباترین سحابی‌ها، کهکشانها و خوشه‌های ستاره‌ای آسمان. زمان مناسب برای دیدن تمام این اجرام در طول یک شب اواخر زمستان تا اوایل بهار هر سال است. شرکت‌کنندگان براي دريافت اطلاعات بیشتر درباره رقابت مسیه مي‌توانند مقاله‌های راهنما در مجله نجوم شماره ۱۱۲ و شماره ۱۴۵-۱۴۶ را بخوانند. همین طور گزارش رقابت های پیشین در پایگاه شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران مطالعه کنند: http://asiac.ir/pages/1.aspx

شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران طرحی را برای گردآوری و مستندسازی رقابت های مسیه در ایران آغاز کرده است تا آنها را برای معرفی سابقه این برنامه ها در سایت شاخه آماتوری قرار دهد و از تمام افرادی که تصاویر و مستنداتی از رقابتهای گذشته دارند درخواست می کند که با ارسال آنها به نشانی info@asiac.ir در این طرح همکاری کنند.


منبع : asiac.ir
کد : N-389

[geologist]

این نظریه که پیدایش حیات در زمین ناشی از فرود آمدن موادی از سیارک ها و دنباله دارها بود قوت بیشتری گرفته است.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که آمینو اسیدها - مصالح اولیه پیدایش حیات - ممکن است در جای دیگری در کیهان آمده باشند.
این ملکول ها می توانند به دو نوع باشند، اما در موجودات زنده زمین فقط یکی از این دو نوع به چشم می خورد.
اکنون تحقیقی که در "نامه های ژورنال علوم اخترفیزیکی" چاپ شده نشان می دهد که شرایط در اطراف یک ستاره دور افتاده چگونه می تواند زمینه را برای تشکیل یکی از این دو نوع ملکول فراهم کند.
آمینواسیدها ملکول هایی مارپیچی (مثل سیمی مارپیچی که برای باز کردن در چوب پنبه ای به کار می رود) هستند که می توانند به راست یا چپ پیچ بخورند و از لحاظ شیمیایی ترجیح خاصی برای پیچیدن به راست یا چپ وجود ندارد. اما در زمین، تقریبا بدون استثنا، این ملکول ها از نوع چپی هستند.
یک آزمایش مشهور در سال 1952 نشان داد که چگونه جرقه ای در سطح مخلوطی از مواد ساده شیمیایی که نماینده زمین در شکل اولیه هستند می تواند به تشکیل آمینو اسیدها منجر شود - اما در آن مورد تعداد ملکول های راستی یا چپی تشکیل شده یکسان بود، چنانکه در آزمایش های بعدی هم چنین بود.
این ایده که آمینو اسیدها ممکن است با شهاب سنگ ها به زمین آمده باشند، توضیح دیگر است و مطالعات به روی شهاب ها حتی نشان داده است که در این صورت ملکول های پیچیده به چپ غالب خواهند بود.
هفته گذشته دانیل گلاوین اخترفیزیکدان ناسا و همکارانش که این یافته را بیشتر بررسی کرده اند اعلام کردند که تحقیقات آنها نشان می دهد که طیف گسترده ای از انواع شهاب ها ممکن است وسیله انتقال مقادیر زیادی از این نوع ملکول باشد.
تنها مجهول باقی مانده این است که چه مکانیسمی باعث می شود ملکول های پیچیده به چپ در کیهان تولید، جمع آوری و در نهایت به زمین منتقل شود.
پولاریزه مدور

اکنون اووی مایرهنریچ از دانشگاه نیس سوفیا آنتیپلیس و همکارانش راهی که این وضعیت "تقارن شکن" در آن عملی است را پیدا کرده اند.
آنها آزمایش خود را با قطعاتی از مواد یخی که شامل چند ملکول ساده مثل آب، متانول و آمونیاک بود شروع کردند- موادی که می توان آمینو اسید را با آنها تولید کرد.
آنها سپس این یخ ها را در معرض نوع بسیار خاصی از نور فرابنفش قرار دادند.
نور دارای پولاریزیسیون است، به این معنی که اشعه های نور در طول یک جهت مشخص - مثلا بالا و پایین، یا چپ و راست - نوسان می کند. هرچند نمی توانیم این پدیده را مستقیما ببینیم، اما در عینک های آفتابی پولاریزه قابل مشاهده است. این عینک ها نوری را که در جهت چپ و راست پولاریزه شده مسدود می کنند.
در عوض، نوری که محققان از آن استفاده کردند، از نوع پولاریزه مدور بود. پولاریزیسیون این نور به جای آنکه در طول یک جهت مشخص باشد، یک مسیر مارپیچی را دنبال می کند.
معلوم شده است که در اطراف یک ستاره در حال شکل گیری، نور با گذر از توده های وسیع ذرات غبار که در طول میدان های مغناطیسی شکل گرفته اند به طور مدور پولاریزه می شود.
آزمایش ها نشان داد که نور پولاریزه مدور به تشکیل آمینو اسیدهای پیچیده به راست منجر شد - در حدود یک درصد بیش از نمونه های پیچیده به چپ.
این همان میزان اضافه ای است که دکتر گلاوین و همکارانش در شهاب های یافت شده در زمین پیدا کرده اند - و این مکانیسم یک کشف قانع کننده در مورد داشتن ریشه های فرازمینی برای اولین آمینو اسیدها است.
دکتر گلاوین به بی بی سی گفت: "این میزان اضافه خیلی جالب است. باید به نوعی این تقارن را شکست، این خیلی مهم است. اما چطور آن را می شکنید؟ این یکی از مهمترین سوالهاست: آیا حیات به طور تصادفی یکی را بر دیگری ترجیح داد؟ به تدریج این طور به نظر می رسد که طبیعت کمی دخالت کرده است."
با این حال او اشاره کرد که این ملکول ها می توانند شکل خود را عوض کنند، و یک مخلوط نابرابر از دو نوعِ این ملکول به مرور زمان به مخلوطی برابر بدل می شود.
او گفت: "این دقیقا همان آزمایش هایی است که باید انجام دهیم، اما لازم است که تصویری بزرگتر را جلوی چشم داشته باشیم."
یعنی شواهد تقویت این ایده را بیابیم که حیات در زمین با انتقال مواد فرازمینی شروع شد، اما مکانیسمی که باعث شد این مخلوط نابرابر در طول سفر دراز به زمین دست نخورده باقی بماند همچنان ناشناخته است.

منبع (http://www.azut.blogfa.com/post-2149.aspx)

[behnum]

با نظر به استقبال و تجربه ی مفید و مطلوب به دست آمده از برگزاری نخستین کارگاه نیمه حرفه ای نجوم در همدان در اسفند ماه سال گذشته با حضور آقایان بابک امین تفرشی و دکتر محمد تقی میر ترابی توسط مرکز اخترشناسی ابن صلاح همدانی وابسته به معاون فرهنگی – اجتماعی شهرداری همدان این مرکز بر آن شد تا دومین دور این کارگاه آموزشی را در اسفند ماه سال جاری در سالن اجتماعات فجر ( شهرداری همدان) برگزار نماید. این کارگاه در تاریخ 13 اسفند ماه از ساعت 8 لغایت 17 به صورت دو نیم روز آموزشی برگزار شده و دکتر سپهر اربابی بیدگلی مدیر فنی رصد خانه ی ملی ایران و عضو هیئت علمی پژوهشگاه دانش های بنیادی به ایراد سخنرانی در زمینه کیهان شناسی و فیزیک نجومی خواهند پرداخت. کلیه ی علاقه مندان شرکت در این کارگاه آموزشی می توانند با مراجعه ی حضوری به مرکز اخترشناسی ابن صلاح و یا تماس با روابط عمومی مرکز نسبت به ثبت نام خود اقدام نماییند.لازم به ذکر است در پایان این کارگاه به کلیه ی شرکت کنندگان گواهی شرکت در این همایش ارائه شده و شرکت کنندگان در طول اجرای برنامه از پذیرایی در ساعات ظهر و میان وعده برخوردار خواهند بود.


http://tehranpic.net/images/vb61hxambxzmm15f2iyo.jpg


زمان ثبت نام : از یکم اسفند ماه لغایت 11 اسفند ماه
شماره های تماس با مرکز اخترشناسی ابن صلاح همدان: 0811/8281050-8281060

[rezash]

5 سال پیش وقتی که پولوتو از عنوان سیاره بودن خارج شد و جمع سیارات منظومه شمسی به 8 عدد رسید همگان شگفت زده شدیم ولی شگفتی جدید اینکه سیاره دیگری در معرض کشف قرار گرفته که میتواند دوباره منظومه شمسی را به 9 سیاره برساند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه لوئیزیانا قصد دارند با تجزیه و تحلیل اطلاعات تلسکوپ وایز ناسا شواهدی از وجود سیاره نهم بدست اورند و وجود این سیاره عظیم گازی را تا دو سال اینده به اثبات برسانند.
اندازه این سیاره عظیم گازی 4 برابر مشتری میباشد و خارج از ابر اورت قرار گرفته است.مدار این سیاره پانزده هزار بار دورتر از زمین و 375 بار دورتر از پولوتون میباشد وبه همین دلیل تا کنون کشف نشده بود.
زمانی که موقعیت دقیق این سیاره مشخص شود میتوان برای اثبات دقیق تر تلسکوپها را بر روی ان متمرکز کرد.
اصلی ترین بحث بر سر این سیاره این است که سیاره تیچه در مدار ستارهای شکل گرفته وبعدها اسیر میدان گرانشی خورشید شده است واین احتمال وجود دارد که اتحادیه بین المللی اختر شناسی دسته بندی کاملا" جدیدی را برای این سیاره انتخاب کند.
خبرهای تکمیلی در لینک ذیل میباشد. http://www.hamshahrionline.ir/news-128309.aspx

[169]

خیلی جالبه!!! با ورود تلسکوپ های بالای 10 متری تا چند سال دیگه علم نجوم به صورت کلی دگرگون(با هدف کامل شدن) میشه و چیزهایی خواهیم دید که تا حالا ندیده ایم!!!
و یه نکته انحرافی: این سایت خبرگزاری"خبر انلاین"(+همشهری انلاین) در زمینه نجوم بیشتر از سایت های نجومی دیگه فعالیت داره! امیدوارم سایت های دیگه نجومی هم یه فعالیتی از خودشون نشون بدن!(این نکته انحرافی بود و خواهشن بهش توجه نکنید و فقط بخونید،درک کنید!)

[venus500]

http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/2/xprize.jpg

برنده جایزه 30 میلیون دلاری سفر به ماه چه کسی خواهد بود؟ (http://www.khabaronline.ir/news-131962.aspx)

دانش > نجوم - آخرین تیم‌های رقیب برای تصاحب جایزه ایکس پرایز سفر به ماه انتخاب شدند. این جایزه به روباتی تعلق می‌گیرد که بتواند بیش از 500 متر روی سطح ماه حرکت کند و تصاویر ویدیویی این کاوش را به زمین ارسال کند.
ابوالفضل کریمی: قرار است 29 تیم از 17 کشور جهان برای تصاحب جایزه X-Prize سفر روباتی به ماه که شرکت گوگل حامی مالی آن است (http://www.khabaronline.ir/news-15034.aspx) رقابت کنند. شرکت‌های رقیب امیدوارند بتوانند با نوآوری‌های خود، مسیر ساخت روبات‌های کاوشگر فضایی با هزینه‌های کم‌تر را هموار کنند.
به گزارش بی‌بی‌سی (http://www.bbc.co.uk/news/technology-12504323)، این رقابت در سال 2007 آغاز شد و سازمان‌های شرکت کننده در آن معتقدند مشخص شدن برنده نهایی آن تا سال 2015 به طول می‌انجامد.
پیتر دیاماندیس، مدیر اجرایی بنیاد ایکس‌پرایز در این باره گفت:« رقابت رسمی بین شرکت‌های خصوصی برای رسیدن به سطح ماه با روند خوبی در حال جریان است. این تیم‌ها از شرایط بسیار متفاوتی می‌آیند و از کنسرسیوم‌های غیر انتقاعی و گروه‌های دانشگاهی گرفته تا شرکت‌های تجاری با بودجه کافی در آن‌ها دیده می‌شود.»
روبات‌های کاوشگر
برخی از این شرکت‌ها حتی پروازهای تعدادی از فضاپیماها را هم خریداری کرده‌اند تا بتوانند روبات‌های خود را به سطح ماه ببرند.
Astrobotic Technology از دانشگاه کارنگی-ملون قراردادی را با شرکت خصوصی SpaceX منعقد کرده تا از راکت‌های فالکون9 این شرکت برای ارسال روبات‌های خود به فضا استفاده کند. در همین حال نیز برخی آژانس‌های دولتی در حال ترتیب دادن برنامه‌هایی برای ارسال تعداد دیگری از روبات‌ها به سطح ماه هستند.
فضاپیماهای تیم مشترک روسی و ایتالیایی و یک فضاپیمای دیگر از کشور چین نیز قرار است تا سال 2013 زمین را به مقصد ماه ترک کنند.
اما حامیان X-Prize معتقدند آینده کاوش‌های فضایی به دست گروه‌های اداره شونده با بودجه‌های خصوصی خواهد بود.

منبع:خبر آنلاین

[venus500]

اسرار آسمان‌خراش 11هزار ساله فاش شد (http://www.khabaronline.ir/news-131947.aspx)

برج باستانی شهر اریحا در کرانه باختری رود اردن، اولین آسمان‌خراش جهان است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند استفاده از سایه بلند این برج سنگی روی اریحا و ترس‌های ساکنان این شهر علت اصلی ساخت آن بوده است.
محبوبه عمیدی: شهر اریحا واقع در کرانه باختری رود اردن، اولین شهر باستانی زنده دنیا به‌شمار می‌رود. تحقیقات نشان می‌دهند قدمت این شهر و بخشی از بناهای تاریخی آن به حدود 11هزار سال پیش می‌رسد. یکی از قدیمی‌ترین و اسرارآمیز‌ترین بناهای این شهر تاریخی، سازه سنگی 8.5 متری است که در سال 1952 توسط باستان‌شناسان در ورودی اریحا کشف شده و پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند، نمادی از اولین ترس‌ها و اعتقادات ساکنان این شهر است.
به گزارش ساینس‌دیلی (http://www.sciencedaily.com/releases/2011/02/110217125205.htm)، این تحقیق تازه که به کمک رایانه انجام شده، ساخت این سازه بلند سنگی را که پیش از آغاز کشاورزی در منطقه ایجاد شده، نشان‌دهنده جنگ قدرت در آغاز دوران نوسنگی می‌داند. در واقع گروهی از ترس‌های قدیمی مردم منطقه سوء استفاده کرده‌اند تا طی 10 سال این بنا را ایجاد کنند و با استفاده از آن به این ترس دامن بزنند.

http://khabaronline.ir/images/2011/2/110217125205-large.jpg
محل ایجاد برج در میان دیواری به ارتفاع 4 متر که سرتاسر شهر را احاطه کرده و ترتیب چیدمان پله‌ها نشان می‌دهد اولین آسمانخراش دنیا دقیقا در محلی برپا شده که با غروب خورشید در بلندترین روز سال، سایه تپه‌های اطراف روی آن خواهد افتاد و پس از آن سایه برج شهر را خواهد پوشاند.
پلکانی که به بهشت می‌رسبد
پله‌های سنگی این برج که هر یک عرضی نزدیک به یک متر دارند و از ارتفاع 4 متری دیوار رو به بالا آغاز می‌شوند، شیب تندی دارند و با زاویه خاصی ساخته شده‌اند، محور این پلکان به نحوی طراحی شده که چشم‌انداز بالاترین نقطه آن حین غروب آفتاب در طولانی روز سال، تمامی شهر اریحا و تپه‌های مشرف به آن بوده است.
محققان این پژوهش می‌گویند: «بازسازی برج، شهر اریحا و تشکیل سایه‌ها در بلندترین روز سال نشان می‌دهد، سایه تپه‌ها هنگام غروب آفتاب ابتدا روی برج، سپس روی قلعه حافظ شهر و در نهایت تمامی شهر می‌افتاده است. پس می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که از نظر اهالی این شهر، برج عنصر زمینی اتصال به نمادی ماورایی یا بهشتی مانند خورشید بوده و ساخت آن از اعتقاد به فلسفه انتظام گیتی ناشی می‌شده است».
پیش از این تصور می‌شد احداث برج و قلعه مستحکم اطراف این شهر برای حفظ آن در برابر سیلاب‌ها بوده است. عده ای دیگر ساخت آنرا اعلام قلمرو توسط ساکنان آن و نشان‌دهنده ثروت و قدرت مردمان این منطقه می‌دانستند. اولین‌بار باستان‌شناسان در سال 2008 به بررسی این برج به عنوان نمادی از فلسفه انتظام گیتی پرداختند.
انطباق زمان ساخت این برج با رواج زندگی اجتماعی در میان انسان‌ها و تعریف سلسله مراتب در این اجتماع که هنوز شکارچی بوده و به تازگی سکونت در یک منطقه را تجربه می‌کرده، صحت این فرضیه را تأیید می‌کند. باستان‌شناسان معتقدند این برج از آنجا که اولین محل گردهم‌آیی انسان‌ها در جهان بوده، نیز حائز اهمیت است.

منبع :خبر آنلاین

[HMN47]

مریخ نورد جدید ناسا (http://forum.avastarco.com/nasa-news/107-nasa-news/2932-mars-curiosity-rover.html)

http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover2b.jpg
آزمایشگاه علمی مریخ یا همان Curiosity که به عنوان جدیدترین مریخ نورد ناسا در حال سخت و آماده سازی می باشد به عنوان یکی از بخش های اصلی برنامه های بلند مدت ناسا و اکتشافات ربوتیک سیاره مریخ به شمار می آید. بر طبق برنامه ریزی ها این ماموریت برای اواخر سال 2011 برنامه ریزی شده و مریخ نورد از کیپ کاناورال فلوریدا به سوی مریخ پرتاب می شود. همچنین بر اساس محاسبات در آگوست سال 2012 در یکی از جذاب ترین نقاط مریخ فرود خواهد آمد.
از جمله اهداف اصلی Curiosity که در واقع یک آزمایشگاه متحرک و بسیار مجهز است ارزیابی شرایط مریخ می باشد به گونه ای که تمامی تردیدها و ابهامات را در رابطه با شرایط حیات در این سیاره برطرف نماید. این مریخ نورد به ما خواهد گفت که آیا محیط مریخ قادر به پشتیبانی حیات میکروبی بوده و در صورت پاسخ مثبت آیا هنوز هم امکان حیات در این سیاره وجود دارد یا خیر. درواقع این ماموریت به ما کمک خواهد نمود تا به درک بهتری نسبت به شرایط حیات در سیاره مریخ دست یابیم.


http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover10.jpg


1- این مریخ نورد در چه اندازه ای ساخته شده است؟
Curiosity در اندازه ای بسیار بزرگتر از مریخ نوردهای پیشین یعنی Spirit ، Opportunity و Pathfinder طراحی شده است. این مریخ (http://forum.avastarco.com/index.php) نورد دارای طولی درحدود 2 برابر (در حدود 2.8 متر) و وزنی معادل 4 برابر مریخ نوردهای روح و فرصت می باشد که در سال 2004 در مریخ فرود آمدند. Pathfinder نیز از لحاظ اندازه در حدود یک اجاق مایکروویو بود و در سال 1997 در مریخ فرود آمد.



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover3.jpg


2- curiosity دقیقاً در چه نقطه ای از مریخ و چطور فرود خواهد آمد؟
در نوامبر سال 2008 ، پس از برسی ها، بهترین نقاط برای فرود مریخ نورد به 4 نقطه در سیاره سرخ محدود گردید . تمامی این نقاط دارای یک وجه مشترک و بسیار مهم بودند. نقاط باستانی که در گذشته مریخ احتمال وجود آب در این اماکن وجود داشته است. از بین این 4 مکان، ناسا نقطه ای که بر اساس شواهد جغرافیایی دارای مناسب ترین و بالاترین احتمال شرایط حیات است را برخواهد گزید. البته این مکان بایستی دارای شرایط مناسبی برای فرود مریخ نورد نیز باشد.



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover4.jpg

سیستم فرود مریخ نورد تا حد زیادی شبیه به هلیکوپترهایی است که به عنوان جرثقیل های هوایی برای حمل اشیای سنگین مورد استفاده قرار می گیرند. در نزدیکی سطح مریخ، پس از اینکه چتر نجات سرعت فرود فضاپیما را کاهش داد، یک سیستم موشکی در آخرین لحاظ فرود فعال خواهد شد و فرود نهایی مریخ نورد را ممکن خواهد ساخت. این سیستم بر خلاف سیستم های پیشین ( که بر مبنای کیسه های هوا در اطراف مریخ نوردها تعبیه شده بود) این امکان را فراهم نموده که یک مریخ نورد بسیار بزرگ و سنگین را به سلامت در سطح سیاره (http://forum.avastarco.com/index.php) (http://forum.avastarco.com/index.php)فرود آورد. سایر نوآوری های بکار رفته در سیستم فرود (http://forum.avastarco.com/index.php)فضاپیما (http://forum.avastarco.com/index.php)نیز امکان فرود در محدوده ای کوچکتر و با دقت بسیار بالاتر نسبت به ماموریت های پیشین را مهیا ساخته است.



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover5.jpg

3- این مریخ نورد دارای چه تجهیزات و قابلیت هایی است؟
Curiosity از 10 ابزار علمی پیشرفته برای تست سنگ ها و صخره ها ، خاک و اتمسفر مریخ استفاده خواهد نمود. یک سیستم لیزری از فاصله دور، بخش هایی از سنگ را تبخیر نموده و ابزار دیگری به دنبال ترکیبات آلی، جسم مورد نظر را جستجو می نماید. سایر ابزارها از جمله دوربین های سوار بر دکل مریخ نورد، برای مطالعه جسم مورد نظر از فاصله دور، ابزارهای مبتنی بر بازوهای مریخ نورد برای مطالعه مواردی که لمس می شود و ابزارهای تحلیلی درونی مریخ نورد، ترکیبات سنگ ها و نمونه های خاک به دست آورده از مته و بیل مخصوص دستگاه را آنالیز می نمایند.



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover6.jpg


4- چرخ های بزرگ این مریخ نورد دارای چه ویژگی هایی می باشند؟
هر یک از 6 چرخ Curiosity دارای یک موتور محرک مستقل می باشد. همچنین دو چرخ جلویی و دو چرخ عقب دارای موتورهای کنترلی مستقل از یکدیگر نیز می باشند. این موتورهای کنترلی مریخ نورد را قادر به چرخش 360 درجه در یک مکان ثابت در سطح مریخ می نمایند. قطر چرخ های Curiosity در حدود 2 برابر قطر چرخ هایی است که برای مریخ نوردهای روح و فرصت استفاده شده بود. این ویژگی Curiosity را قادر خواهد ساخت تا از موانعی با ارتفاع بیشتر از 75 سانتی متر به راحتی عبور نماید.



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover7.jpg

5- درباره سیستم تامین انرژی مریخ نورد توضیح دهید ؟
یک باطری اتمی در Curiosity تعبیه شده است که آنرا قادر می سازد تا بیش از یکسال کار کند و پس از آن مریخ نورد تنها بوسیله سیستم های انرژی خورشیدی به کار خود ادامه خواهد داد.

منبع : سایت نجوم ایران (http://forum.avastarco.com/index.php)
ترجمه پگاه شاملو از سایت رسمی ناسا



http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover8.jpg

http://forum.avastarco.com/images/stories/news/nasa/mars-rover11.jpg

[behnum]

انجمن نجوم دانش آموزی دبیرستان طالقانی در مورخ30/11/1389 از مرکز اخترشناسی این استان بازدید به عمل آورد.این بازدید که با هدف آشنایی اعضای انجمن از نزدیک با وسایل و ابزار نجومی و هم چنین کسب اطلاعاتی دقیق تر و جامع تر درباره ی منظومه خورشیدی از زبان اساتید مجرب مرکز بود،در حدود دو ساعت به طول انجامید.
تقریبا ساعت 8 صبح بود که از مدرسه به همراه گروه و معاون پرورشی آموزشگاه رهسپار رصدخانه شدیم...
مسیر رصدخانه تا مدرسه را در حدود10 دقیقه پیموده و ساعت 8:10 دقیقه بود که وارد مرکز شدیم.با ورود گروه به مرکز ضمن خوشامد گویی از طرف مسئولین به سالن همایش مرکز راهنمایی شدیم.
در سالن و در بخش آغازین،جناب آقای حاتمی برنامه را با سخنرانی خود پیرامون حرکت وضعی و انتقالی زمین و چگونگی پیدایش فصول شروع نمودند.در پایان توضیحات ایشان و شکافی که در بین سخنرانی برای رفتن به بخش بعدی صورت گرفت،اعضای انجمن سوالات خود را با مضمون جهان های موازی،کرم چاله ها و سیاه چاله ها مطرح نمودند و برای شنیدن پاسخ سوالات خود به جواب های آقای حاتمی به دقت گوش سپردند و به تبادل نظرات خود پرداختند.
پس از پایان بخش پرسش و پاسخ، یک فیلم با مضمون منظومه ی خورشیدی و سیارات موجود در آن پخش گردید که مورد استقبال اعضای انجمن واقع شد. در مسیر رفتن از سالن همایش به آسمان نمای مرکز باز هم سوالاتی مطرح شد که البته اینبار به دلیل دسترسی نداشتن به جناب حاتمی سوالات از بنده پرسیده شد که من هم در حد توان به سوالات دوستان پاسخ دادم.
بعد از پیوستن مجدد اعضا به یکدیگر در آسمان نما، جناب آقای قیاسوند به معرفی و توضیح برخی صور فلکی مهم آسمان پرداختند و هم چنین اشاره ای کوتاه و گذرا به مسیر حرکت ظاهری خورشید در دوازده برج داشتند.پس از پایان توضیحات ایشان بار دیگر بازار داغ سوالات برپا شد و این بار نیز بچه ها جواب سوالات خود را به وضوح یافتند.
در بخش بعدی و در واقع آخرین بخش اعضا به طبقه ی دوم مرکز رفته و از تجهیزات مرکز دیدن کردند و به طور خلاصه نیز با طرز کار یک تلسکوپ آشنا شدند.در آخر نیز از اعضای انجمن برای شرکت در دومین کارگاه نیمه حرفه ای مرکز دعوت به عمل آمد که برخی از اعضا برای شرکت در این کارگاه اعلام آمادگی نمودند.
در پایان شایسته است از زحمات مسئولین محترم مرکز و آموزشگاه که این بازدید را به یکی از بهترین خاطره ها برای انجمن تبدیل کردند کمال قدردانی و سپاس را داشته باشم.
تنظیم گزارش "مهسا درویشی"

[HMN47]

آیا تاکنون راجع به نقل مکان و سفر به محیطی بسیار بزرگتر و متفاوت از مکان فعلی که در آن زندگی می کنید فکر کرده اید؟! زمین سیاره ای زیبا و شگفت انگیز است اما رشد چشمگیر جمعیت و تغییرات عظیم ناشی از فعالیت ها و تخریب انسان ها می تواند شرایط حیات را در این سیاره بسیار مشکل نماید. پس چطور است به مشتری برویم!!!؟
سیاره مشتری دارای جرمی حدود 318 برابر زمین بوده به طوری که قادر است 1300 زمین را در خود جای دهد. اما دانش ما در رابطه با این سیاره تا چه حدی است؟ آیا با توجه میدان های مغناطیسی و تشعشعات قدرتمند این سیاره امکان حیات در آن وجود دارد؟ به زودی به شکل دقیق تری خواهیم فهمید چرا که جونو (juno) در حال آماده سازی برای سفر به این سیاره و ارسال اطلاعات دقیقی پیرامون مشتری برای ما خواهد بود.


سفینه فضایی ناسا بنام Juno در محیط مجازی مشابه ژوپیتر (مشتری) با میزان اشعه ای بسیار بالاتر از هر محیطی که تا کنون ناسا به آنجا سفینه فرستاده ( به استثناء خورشید ) آزمایش خواهد شد.



http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno3.jpg

در یک اتاق بسیار ویژه و استریل در Denver که Juno در آنجا مونتاژ می شود٬ متخصصین اخیراً یک سپر محافظتی منحصر به فرد را اطراف تجهیزات الکترونیکی حساس آن اضافه کرده اند. امروزه تصاویر جدیدی از مونتاژ آن منتشر شده است.
Scott Bolton مخترع اصلی Juno درمرکز تحقیقات جنوب غربی San Antonio چنین اظهار کرد: Juno اساساً یک تانک کاملاً مجهز جهت سفربه ژوپیتر می باشد و در ادامه افزود: مغز Juno بدون سپر محافظتی اش و یا جهش تشعشعی اش در اولین دقایق هنگام نزدیک شدن به ژوپیتر ذوب خواهد شد.

یک میدان مغناطیسی قدرتمند که مشابه ضعیف تر آن در اطراف زمین وجود دارد ژوپیتر را از ذرات باردار خورشیدی محافطت می کند.الکترونها٬ پروتونها و یونهای اطراف ژوپیتر بر اثر چرخش فوق العاده سریع سیاره انرژی می گیرند و با سرعتی تقریباً برابر با نور حرکت می کنند.


http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno6.jpg


تسمه های تشعشعی ژوپیتر شکلی شبیه دوناتهای بسیار بزرگ اطراف منطقهً استوایی سیاره دارند و به امتداد تقریباً 650٬000 کیلومتر (400٬000 مایل) ماورای قمر Europa خارج از راس توده ژوپیتر کشیده شده اند. Bill Mc Alpine مدیر کنترل تشعشعاتی Juno در آزمایشگاه Jet Propulsion ناسا در Pasadena, Calif گفت: Juno بمدت 15ماه به دور ژوپیتر می گردد و سفینه باید با تعادل بیش از 100 میلیون اشعه ایکس دندانی مقاومت کند. به همان روشی که موجود زنده نیاز به محافطت ارگانهایش در طول مدت آزمایش اشعه ایکس دارد ٬ ما باید مغز و قلب Juno را نیز حفط کنیم.



http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno5.jpg


حال تدبیر چیست؟
به Juno نوعی از کف سربی شش ضلعی در مسیر استروییدها داده شد. با هدایت از JPL و جستجوگر اصلی ٬ مهندسین در سیستم های فضایی Lockheed Martin یک جهش تشعشعاتی ویژه ای از جنس تیتانیوم برای توپ الکترونیکی متمرکز طراحی کرده و ساخته اند. درحالیکه مواد دیگری وجود دارند که بلاکر های تشعشعاتی خوبی میتوان با آنها ساخت٬ مهندسین تیتانیوم را انتخاب می کنند چراکه سرب برای مقاومت در برابر ارتعاشات پرتاب بسیار نرم بوده (و مناسب نمی باشد) و برخی مواد دیگری نیز کار کردن با آنها بسیار سخت می باشد.

هر دیواره تیتانیومی تقریباً یک متر مربع مساحت ٬ حدود 1 سانتی متر ضخامت ( یک سوم اینچ ) و 18 کیلوگرم حجم دارد. این جعبه تیتانیوم اندازه ای به میزان بدنه SUV دارد که جعبه نگهداری داده ها و فرمان Juno ( مغز سفینه فضایی) ٬ واحد توزیع داده ها و قدرت (قلب آن) و حدود 20 مونتاژ الکترونیکی را دربرگرفته است. وزن کل جهش حدود 200 کیلوگرم می باشد.
این جهش به منظور پیش گیری کامل هر الکترون Jovian ٬یون و یا پروتون از ضربه زدن به سیستم طراحی نشده است اما بطور برجسته تشعشع موثر کهنی را که روی الکترونیکها در طول مدت ماموریت دارد کاهش می دهد.
بولتن گفت: جهش تشعشع متمرکز در نوع خود اولین است و ما اساساً آنرا از ground up طراحی کرده ایم.
زمانیکه سفینه فضایی Galileo ناسا از سال 1995 تا 2003 به ژوپیتر سفر کرد٬ الکترونیک های آن با ترکیبات مخصوصی که برای مقاومت در برابر تشعشعات طراحی شده بودند حفاظت گردیدند. همچنین Galileo درجاییکه Juno فعالیت می کند نیازی به طی کردن سخت ترین مناطق تشعشع ندارد.


http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno4.jpg (http://www.noojum.com/index.php)


معمولا مشتری چهارمین شی درخشان آسمان می‌باشد اگرچه گهگاه بهرام درخشان‌تر به‌نظر می‌آید. جرم مشتری ۲٫۵ بار از مجموع جرم سیارات سامانه خورشیدی بیش‌تر است. جرم مشتری ۳۱۸ بار بیش‌تر از جرم زمین است. قطر آن ۱۱ برابر قطر زمین است. مشتری می‌تواند ۱۳۰۰ زمین را درخود جای دهد. میانگین فاصله آن از خورشید در حدود ۷۷۸ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومتر می‌باشد یعنی بیشتر از ۵ برابر فاصله زمین از خورشید. ستاره‌شناسان با تلسکوپ‌های مستقر در زمین و ماهواره‌هائی که در مدار زمین می‌گردند به مطالعه مشتری می‌پردازند. ایالات متحده تا کنون ۶ فضاپیمای بدون سرنشین را به مشتری فرستاده است. در ژوئیه ۱۹۹۴، هنگامی که ۲۱ تکه از دنباله دار شومیکر-لوی ۹ با اتمسفر مشتری برخورد نمود ستاره‌شناسان شاهد رویدادی بسیار تماشائی بودند. این برخورد باعث انفجارهای مهیبی شد که بعضی از آن‌ها قطری بزرگتر از قطر زمین داشت. مشتری گوی غول پیکری از مخلوط گاز و مایع است و احتمالا مقداری سطح جامد دارد. سطح سیاره از ابرهای ضخیم زرد، قرمز، قهوه‌ای و سفید رنگ پوشیده شده است. مناطق روشن رنگی «ناحیه» و قسمتهای تاریک تر «کمربند» نامیده می‌شوند. کمربندها و ناحیه‌ها به موازات استوای سیاره قرار دارند.


اما Juno تنها به جهش تشعشعی اتکاء نمی کند. دانشمندان مسیری را طراحی کرده اند که Juno را به اطراف قطبهای ژوپیتر می رساند که کمترین زمان ممکن را صرف سوزاندن تسمه های تشعشعاتی اطراف خط استوایی ژوپیتر میکند. همچنین مهندسین از سیستم ها و مدارات الکترونیکی استفاده می نمایند که تاکنون در محیط های تشعشعی شدید تر و خشن تر از زمین مانند Martin آزمایش شده اند اما با این حال میزان تشعشعات در ژوپیتر بسیار فراتر از آن است. بخش هایی از مدارات از تانتالیوم یا تنگستن٬ دیگر فلز مقاوم در برابر تشعشع ساخته شده اند.برخی از مونتاژها نیز از روش های ترکیبی خاص خودشان محافظت می شوند.

بسته بندی مونتاژها در کنار یکدیگر بنوعی به آنها اجازه محافظت از مجاورت خود را نیز می دهد. بعلاوه مهندسین مس و نوارهای استیل ضدزنگ را مانند زره زنجیره ای در اطراف سیمهای متصل شده به بوردهای الکترونیکی و سایر قسمتهای سفینه می پیچند.


http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno8.jpg (http://www.noojum.com/index.php)

به گفته مک آلپین، JPL قطعات جهش را در محیط تشعشعی مشابه با ژوپیتر امتحان می کند تا مطمئن شود این طرح قادر به دربرگرفتن فشار پرواز فضایی و محیط ژوپیتر می باشد یا خیر.
آنها قطعات سفینه را در وان آزمایش مخصوص با آستر سربی با اشعه گاما از قرصهای کبالت رادیواکتیو شکل می اندازند و نتایج را برای هیئت اعزامی Juno تجزیه و تحلیل می کنند.
این جهش در 19 ماه می در اتاق استریل high_bay Lockheed Martin با مقیاس نیروی محرکه Juno بالا برده شد.
البته آزمایشات بیشتری نیز پس از مونتاژ تمام قطعات و تکمیل فضاپیما صورت خواهد گرفت. فرایند آزمایش و مونتاژ نصب پانل های خورشیدی نیز گمان میرود که تا بهار سال آینده طول بکشد. این نخستین فضاپیمای ارسالی به ژوپیتر می باشد که تماماً بر اساس پانل های انرژی خورشیدی پیاده سازی و ساخته شده است. چنین انتطار می رود که Juno در آگوست سال 2011 به راه انداخته شود.
Tim Gasparrini٬ مدیر برنامه Lockheed Martin گفت: مونتاژ Juno بخوبی پیش می رود. ما شماره پرواز و ترکیبات مربوط به دستگاههای خودکار سفینه در واحد آزمایش را داریم که روی جهش تشعشعاتی برای آزمایش سیستم نصب شده اند و همچنین نخستین ابزار یعنی رادیومتر مایکروویو را نیز نصب کرده ایم.



http://www.noojum.com/images/stories/news/nasa/juno9.jpg



Scott Bolton ٬از موسسه تحقیق جنوب غربی در تگزاس گفت: JPL ماموریت Juno را برای جستجوگر اصلی اداره می کند. سیستم های فضایی Lockheed Martin در Denver٬ Colo٬ این سفینه را می سازد و آژانس فضایی ایتالیا در ساخت یک ابزار طیف سنج مادون قرمز و بخشی از آزمایشات علمی رادیوئی همکاری می کنند.


منبع: http://www.noojum.com

[nima]

كيهان پيماي «ديسكاوري» در پايگاه فضايي كيپ كاناورال بر روي سكوي پرتاب آماده است تا اگر اتفاق غير منتظره اي نيفتد، روز پنج شنبه براي آخرين بار راهي مدار زمين شود.



http://www.nasa.gov/images/content/483301main_133_feb22__708.jpg


به گزارش سرويس فناوري ايسنا، بنابر اعلام سازمان فضايي آمريكا - ناسا - اين ناو بايد روز 24 فوريه - پنجم اسفندماه - با شش سرنشين به نام هاي استيون ليندسي، اريك بوئه، الوين درو، مايكل بارت، استيفن بوون و نيكوله استات به فضا پرتاب شود.



http://www.nasa.gov/images/content/153212main_L-1daysign425x.jpg


هدف از اين ماموريت، رساندن محفظه‌اي چند منظوره‌يي به ناو لئوناردو به ايستگاه فضايي بين‌المللي است.


از اين محفظه براي رساندن بار به ايستگاه، استفاده مي شود.


چنين محفظه‌اي تاكنون در پرواز هاي مختلفي به كار رفته اما اين بار، لئوناردو به زمين باز نخواهد گشت و در وضعيت اتصال باقي مي‌ماند تا در آينده به عنوان انبار مواد و تجهيزات از آنها بهره برداري شود.


ديسكاوري همچنين قرار است يك روبوت به نام « روبونات-2» كه با همكاري جنرال موتورز و ناسا ساخته شده است را به ايستگاه فضايي بين المللي برساند.


اين ماشين انسان نما كه نامش را از دو واژه روبوت (Robot) و فضانورد (astronaut) گرفته است به فضانوردان در انجام كار هاي سنگين و پيچيده كمك خواهد كرد. اين براي اولين بار است كه در فضا ربات انسان نما به كار خواهد گرفت.



http://www.nasa.gov/images/content/494121main_robonaut_708.jpg



اگر چه هم اکنون مهندسان تنها مي خواهند بررسي كنند كه چگونه روبات ها در فضا رفتار مي کنند اما اميد است که از طريق ارتقاء و پيشرفت آنها، روزي در فعاليت هاي خارج از ايستگاه و ضمن راهپيمايي هاي فضايي براي تعمير و يا توسعه تجهيزات ايستگاه و يا انجام کار علمي از آنها بهره ببرند.


كيهان پيماي ديسكاوري نخستين پرواز مداري خود را در اوت 1984 آغاز كرد و تاكنون سي و هشت ماموريت فضايي موفق را در كارنامه خود به ثبت رسانده است.


اين ناو كه تاكنون 246 نفر را به فضا برده و سالم برگردانده، جمعا 352 روز در مدار زمين چرخيده و مسافتي بالغ بر 230,003,477 كيلومتر را پيموده است.


ديسكاوري طي ماموريت هاي خود تاكنون سه ماهواره يا كاوشگر را به مدار برده كه مهمترين آنها تلكسكوپ فضايي هابل بود.


از جمله ديگر نكات ماندني ماموريت هاي اين ناو مي توان به سفر سناتور جيک گارن، عضو کنگره آمريكا به عنوان نخستين سياستمدار به فضا، سفر سرگئي كريكالف، نخستين كيهان نورد روس كه با يك ناو آمريكايي به فضا رفت، پرواز دوم جان گلن، نخستين فضانورد آمريكايي، انجام يكصدمين ماموريت فضايي شاتل و بالاخره انجام طولاني ترين ماموريت اين مدارگرد به مدت 15 شبانه روز اشاره كرد.


آشنايي با مسافران آخرين پرواز «ديسكاوري»

استيون ليندسي متولد 24 اوت 1960 در شهر آركاديا در ايالت كاليفرنياست. وي كه در 1994 به كيهان‌نوردان ناسا پيوستتاكنون در چهار ماموريت فضايي، 50 شبانه روز از عمرش را در مدار زمين به سر برده است. در اين پرواز وي سمت فرماندهي گروه را بر عهده دارد.


اريك بوئه، خلبان ديسكاوري در اول اكتبر 1964 در ميامي از ايالت فلوريدا متولد و در سال 2000 به عنوان فضانورد انتخاب شد. وي در سال 2008 سفري به ايسگاه فضايي بين‌المللي داشت كه حدود 16 روز طول كشيد.


الوين درو، عضو سياه پوست گروه، متولد 5 نوامبر 1962 در شهر واشنگتن است. او نيز در سال 2000 به ناسا پيوست و در سال 2007 به فضا سفري داشت كه 12 روز و 18 دقيقه طول كشيد.


مايكل بارت، 52 ساله متولد شهر وانكور از ايالت واشنگتن است. او كه در بين فضانوردان آمريكايي به تناسب سنش با پنج فرزند ركورد دار است، در سال 200 براي سفر با شاتل انتخاب شد ولي نخستين ماموريت فضايي خود را با ناو سايوز و به مدت 199 روز در ايستگاه فضايي به انجام رساند.


وي يكي از سه خدمه ناو سايوز تي.ام.آ-14 بود كه در سال 2009 به فضا پرتاب شد.

استيفن بوون، متولد 13 فوريه 1964 در شهر كوهاست از ايالت ماساچوست است كه در سال 2000 به جمع كيهان نوردان ناسا پيوست. وي تاكنون در دو ماموريت فضايي، بيش از 27 شبانه روز از عمرش را در مدار زمين بسر برده است.


نيكوله استات تنها زن فضانورد اين گروه نيز كه در سال 200 براي سفر هاي فضايي انتخاب شده است. وي كه 49 سال دارد قبلا پروازي 90 روزه به فضا داشته است.


منبع:ایسنا
عکس ها برگرفته از سایت ناسا است.

[na3r]

astronomy.ir :

فروردین 90 آغاز ماه جهانی نجوم

محمد امیرخانی دهکردی

امسال نیز همچون سال گذشته منجمان بدون مرز (AWB) دست به کار شدند و آپریل 2011 را که شروع آن برابر با 12 فروردین 1390 است را بعنوان ماه جهانی نجوم((GAM2011 نامگذاری کردند. از آنجا که کمی بیش از یک ماه فرصت باقی است بر آن شدیم تا اطلاع رسانی ای هر چند کوچک در باب پروژه های ارائه شده در این ماه ارائه کنیم تا به یاری خدا جشنی با شکوه تر در کشورمان داشته باشیم و شیرینیش را با تقارن سال نو دو چندان کنیم. آنچنانکه ملاحظه خواهید کرد به سبب زیاد بودن پروژه ها تنها به معرفی ساده ای از پروژه ها اکتفا کردیم تا طولانی شدن مطالب مایه آزار شما سروران نباشد.


http://www.parssky.com/picture/20112511-59-311image001.jpg

ادامه مطلب را از لینک اصلی (http://www.astronomy.ir/view/392.aspx) بخوانید.

[Setare KOchOlO]

بالاخره ديسكاوري به فضا رفـــــــــــــــــــت ...

زمان پرتاب : در ساعت 16:50 به وقت محلی ، در فلوریدا

مدت ماموریت : 11 روز

محموله : یک اتاقک تازه ذخیره مواد و یک روبات پیشرفته شبیه انسان

مقصد : ایستگاه بین‌المللی فضایی (آی اس اس)


*** *** *** *** *** *** ***

دیسکاوری اولین بار در سال 1984 پرتاب شد، و این سی و نهمین پرتاب آن است. دیسکاوری به عنوان "عضو ممتاز ناوگان شاتل ها" شناخته می‌شود و هر دو بار پس از انهدام شاتل "چلنجر" و "کلمبیا" ماموریت‌های بازگشت به فضا به دیسکاوری سپرده شد.

پس از این فقط دو پرواز، توسط اينديور و آتلانتیس، باقی مانده است. ناسا سعی دارد این ماموریت‌ها را در ماه‌های آینده انجام دهد.وپس از آن بازنشستگي شاتل ها و ديدار در موزه ها.

وبعد از شاتل ها سفر فضانوردان احتمالا تا اواسط دهه جاری با راکت سویوز متعلق به روسیه، راهی ایستگاه فضایی شوند.

هدف این است که ناسا تلاش خود را صرف توسعه و ساخت یک راکت بزرگ - به نام سیستم پرتاب فضایی - کند که فضانوردان را به ورای ایستگاه فضایی به مقاصدی مثل سیارک ها خواهد برد.



http://www.myup.ir/images/76760147350549455968.jpg (http://www.myup.ir/)

[narcissus flower]

محققان در پروژه برخورد دهنده بزرگ هادرون در سرن با جدیت اعلام کردند تا دو سال دیگر می توانند نظریه ذرات بوزون هیگز را به اثبات برسانند.

به گزارش خبرگزاری مهر، مقامات برخورد دهنده بزرگ هادرون به تازگی اعلام کردند که این دستگاه پنج میلیارد یورویی در انتهای سال جاری خاموش نشده و تا سال 2012 به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

این تصمیم به آن معنی است که دانشمندان یک سال دیگر برای انجام آزمایشهای فیزیکی فرصت دارند در حالیکه هادرون با نیمی از انرژی اش در حال فعالیت است، پس از این دو سال و پیش از اینکه هادرون برای فعالیت در نهایت سطح انرژی خود دوباره روشن شود، برای 15 ماه خاموش خواهد شد.

انرژی پرتوهای هادرون برای سال 2011 در حدود 3.5 تریلیون الکترون ولت تعیین شده است در حالی که ساختار این برخورد دهنده به شکلی طراحی شده تا بتواند انرژی این پرتوها را تا هفت تریلیون الکترون ولت افزایش دهد. با این همه دانشمندان مصرانه باور دارند امکان کشف و دسترسی به برخی از اهداف این برخورد دهنده بزرگ، از قبیل کشف ذرات بوزون هیگز و یا اثبات نظریه اَبَرتقارنی در این سطح پایین از انرژی وجود دارد.

محققان روز گذشته 21 فوریه 2011 اعلام کردند امید دارند اطلاعاتی که تا انتهای سال جاری جمع آوری خواهند کرد به اندازه ای باشد تا بتوان با استفاده از آنها نظریه بوزون هیگز را اثبات کرده و یا رد کرد. آنها همچنین امیدوارند بتوانند اطلاعاتی را در رابطه با طبیعت ماده تاریک و یا حضور ابعاد اضافی به دست آورند.

"فلیسیتا پائوس" رئیس روابط بین الملل مرکز مطالعات اتمی سرن می گوید: "امیدواریم تا پایان سال جاری درباره بوزون هیگز حرفی برای زدن داشته باشیم. برخی از دانشمندان معتقدند موفق نشدن در یافتن بوزون هیگز از یافتن آن بسیار گیج کننده تر و دشوار تر است."

"نیکلاس هدلی" از دانشگاه مریلند و از اعضای تیم ردیاب "موان سولنوید" برخورد دهنده می گوید ندیدن بوزون هیگز می تواند بسیار هیجان انگیز باشد زیرا پدیده ای بسیار نوین و بدیع به جهان فیزیک معرفی می شود.

برخورد دهنده بزرگ هادرون در حال حاضر در کمترین سطح انرژی خود در فعالیت است اما در این شرایط نیز میزان انرژی آن سه برابر بیشتر از رکوردی است که تا به حال به ثبت رسیده است. این برخورد دهنده بزرگ از دو جهت متضاد پرتوهایی از پروتون را با سرعتی نزدیک به سرعت نور می تاباند که نتیجه آن برخورد پرتوها در انرژی بسیار عظیم خواهد بود.

بر اساس گزارش ایندیپندنت، هدف نهایی شکل دادن به چنین برخوردی در سطح انرژی 14 تریلیون الکترون ولت است تا بتوان با کمک آن شرایطی که پس از انفجار بزرگ بر جهان حاکم بوده است را بازسازی کرد.


"خبرگزاری مهر"

[gandom]

براي اولين بار در تاريخ كيهان‌شناسي، ستاره‌شناسان با استفاده از تلسكوپ كپلر ناسا توانسته‌اند دو سياره را كه در يك مدار مشترك قرار دارند كشف كنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فرضيه‌اي وجود دارد كه ماه زمين زماني به وجود آمده كه يك سياره ديگر كه در مدار زمين قرار داشته با زمين برخورد كرده است، اما تاكنون شاهد زنده‌اي از سياراتي با مدار مشترك وجود نداشت.
امكان دارد كه چنين پديده‌اي هنگامي اتفاق بيفتد كه ماده اطراف يك ستاره تازه متولد شده به صورت سياره دربيايد.
در مدار يك سياره به دور يك ستاره دو منطقه وجود دارد كه يك جرم سماوي ديگر نيز امكان چرخش پيدا مي‌كند.
اين نقاط كه به نقاط لاگرانژ موسوم هستند در 120 درجه جلو يا پشت جرم سماوي كوچك‌تر قرار دارند. اين سيارات مشترك‌المدار در منظومه چهار سياره‌اي koi-730 هميشه با فاصله 120 درجه از هم‌ديگر قرار دارند.
ماه احتمالا 50 ميليون سال پس از تولد منظومه شمسي از تكه‌هاي برخورد بين زمين و يك جرم با اندازه مريخ موسوم به تئا به وجود آمده است. در صورت واقعي بودن اين فرضيه احتمالا سرعت برخورد تئا با زمين بسيار آرام بوده است.
دانشمندان دانشگاه پرينستون آمريكا معتقد هستند كه اين اتفاق تنها در صورتي امكان وقوع داشته كه تئا از نقطه لاگرانژ نشات گرفته باشد. اكتشاف سيارات koi-730 نشان‌دهنده امكان وقوع اين فرضيه است.
شايد در آينده اين سيارات مشترك‌المدار با هم برخورد كرده و يك ماه ديگر به وجود آورند. اما بر اساس محاسبات انجام شده اين رويداد حداقل تا 2.22 ميليون سال ديگر اتفاق نخواهد افتاد

منبع:خبرگزاری ایسنا

[geologist]

استاد ايراني فيزيک و نجوم رصدي دانشگاه «ريورسايد» کاليفرنيا با بيان اينكه از مهبانگ (انفجار بزرگ) و ابتداي پيدايش جهان، حدود 13 ميليارد سال گذشته است، گفت: طبق محاسبات، جهان 35 ميليارد سال پس از پيدايش يعني تا حدود 21 ميليارد سال ديگر نابود خواهد شد.

دكتر بهرام مبشر، كيهان‌شناس بزرگ ايراني دانشگاه «ريورسايد» كاليفرنيا و كاشف دورترين خوشه كهكشاني جهان كه در دومين همايش عظمت كائنات در دانشگاه صنعتي اميركبير سخن مي‌گفت، اظهار كرد: هدف من اين است كه براي شما دانشجويان، سوال ايجاد كنم تا متوجه شويد كه اين مسائل قابل تفكر است.

وي با بيان اين كه آينده رشته كيهان شناسي، پاسخ‌هاي داده شده به سوالات اين حوزه را تضمين مي كند، افزود: تمام افراد متفكر علاقه‌مند به فهم اين مساله هستند كه جهان از كجا آمده و به كجا مي رود.

افلاطون به عنوان اولين كسي كه اين علم را شروع كرد، معتقد بود، زمين محور همه كهكشان‌هاست و ديگر سيارات به دور او مي‌گردن؛د اما امروزه كيهان‌شناسي صورت علمي پيدا كرده است.

مبشر ادامه داد: پس از گذشت يك‌هزار و 700 سال از مطرح شدن اين انديشه، كوپرنيك، زمين را از محوريت برداشت و خورشيد را جايگزين آن كرد و با وجود اين كه تصور كوپرنيك از اساس اشتباه بود با شجاعت خود توانست با عقيده يك‌هزار و 700 ساله مردم بجنگد و آن را تغيير دهد.

استاد فيزيک و نجوم رصدي دانشگاه ريورسايد کاليفرنيا با بيان اين كه اين موضوع به جايي رسيد كه گاليله به عنوان اولين فرد، تلسكوپ‌ را اختراع كرد، تصريح كرد: گاليله به وسيله تلسكوپ‌ توانست ژوپيتر را مشاهده كرده و از حركت آن متوجه گردش زمين به دور خورشيد شود؛ اما كيهان شناسي به عنوان يك علم از اوايل قرن بيستم و در حدود سال 1920 آغاز شد كه نهايتا به اين نتيجه رسيديم كه جهان 13 ميليارد سال پيش در اثر يك انفجار بزرگ به نام «مهبانگ» (BIG BANG) به وجود آمد كه پس از آن تاكنون جهان در حال انبساط است؛ به اين معنا كه همه كهكشان‌ها و هر چيزي كه در جهان وجود دارد، در حال دور شدن از يكديگر هستند.

وي با طرح اين سوال كه چگونه لحظه «مهبانگ» (BIG BANG) به وجود آمد، عنوان كرد: اطلاعات موجود از جهان و چگونگي شكل گيري آن از 10 به توان 43 ثانيه پس از شكل گيري جهان در دسترس است كه با فيزيكي كه مي‌شناسيم قادر به توضيح دادن آن نيستيم؛ اما نيروهايي كه در طبيعت در ابتداي مهبانگ وجود داشت يكي بودند كه در اين زمان به چهار نيروي جاذبه، الكترومغناطيس يا همان نور، نيروي قوي كه هسته اتم را نگه مي‌دارد و نيروي ضعيف تقسيم شدند.

وي تصريح كرد: نيروي جاذبه در 10 به توان منهاي 38 ثانيه پس از پيدايش جهان از نيروهاي ديگر جدا شد كه در اين زمان درجه حرارت جهان بسيار بالا و در حدود چندين ميليارد درجه (10 به توان 29 درجه) كلوين بود كه از آن هنگام هر چه جهان انبساط پيدا مي‌كرد درجه حرارت كاهش پيدا مي‌كرد و نهايتا در 10 به توان منهاي 10 ثانيه پس از پيدايش جهان تمام نيروهايي كه در طبيعت وجود داشتند به صورت نيروهاي مستقل از يكديگر جدا شدند.

مبشر در ادامه با اشاره به سير انبساطي جهان پس از مهبانگ تاكنون اظهار كرد: يكهزارم ثانيه پس از پيدايش جهان، موادي كه هسته اتم (پروتون و نوترون) را تشكيل مي‌دهند، فرم پيدا كردند به گونه‌اي كه كوارك‌ها اولين موادي بودند كه در اين زمان ايجاد و با جمع شدن دور هم پروتون را تشكيل دادند، اما بلافاصله پس از اين زمان، پروتون‌ها بر اثر تابش نور متلاشي ‌شدند و اين روند تا آنجا ادامه پيدا كرد و شدت نور به حدي كاهش يافت كه قادر به متلاشي كردن پروتون‌ها نبود و پروتون‌ها به وجود آمدند.

وي با بيان اين كه دماي جهان در زمان تشكيل پروتون‌ها 10 به توان 12 درجه كلوين بود، خاطرنشان كرد: پس از تشكيل هسته اتم كه حاوي پروتون‌ها و نوترون‌ها است، ماده به وجود آمد و تقريبا سه دقيقه پس از پيدايش جهان، هسته ساده‌ترين اتم كه هيدروژن است، به وجود آمد. در واقع مي‌توان گفت هيدروژني كه در اتمسفر و يا آب وجود دارد بازمانده‌اي از سه دقيقه‌ پس از پيدايش جهان است.

دكتر مبشر اظهار كرد: در واقع بين سه دقيقه تا 300 هزار سال پس از پيدايش جهان، هسته اتم‌ها از ساده‌ترين آنها تا سنگين‌ترين اتم شكل گرفته و حدود 380 هزار سال پس از پيدايش جهان الكترون‌ها دور هسته‌هاي اتم جمع شده و نهايتا باعث به وجود آمدن اتم‌ها كه تشكيل دهنده كهكشان‌ها، سيارات و انسان‌ها هستند، شدند.

استاد دانشگاه «ريورسايد» با اشاره به اين كه دماي جهان 300 هزار سال پس از مهبانگ، سه هزار درجه كلوين بوده است، ادامه داد: از آن زمان تاكنون كهكشان‌ها و ستاره‌ها به وجود آمدند.

وي گفت: در ابتداي جهان، هيچ چيز جز نور وجود نداشت، به صورتي كه اگر شما با يك موشك از منظومه شمسي خارج شده و وارد كهكشان‌ راه شيري شويد و از آنجا به جهان بيرون از اين كهكشان‌ برويد و دماي جهان را اندازه‌ بگيريد به عددي حدود منهاي 270 درجه سانتيگراد كه نزديك به صفر مطلق است، مي‌رسيد كه اين دما از لحظه پيدايش جهان و تابش زمينه‌يي كه مبناي كيهاني دارد، باقي مانده؛ چرا كه اگر در تمام جهات آن را اندازه‌گيري كنيد، يكسان است.

مبشر با تاكيد بر اين كه 300هزار سال تا يك ميليارد سال پس از پيدايش جهان، ستارگان و كهكشان‌ها به وجود آمدند، تصريح كرد: در كهكشان‌ راه شيري حدود يكصد هزار ميليون ستاره وجود دارد كه دائما در حال تحول و كاهش نور هستند تا در نهايت به «ابرنواخترها» تبديل ‌شوند؛ بنابراين به طور متوسط يكصد هزار ميليون ستاره لازم است تا يك كهكشان‌ به وجود بيايد، اما همه اين جهان مرئي تنها چهار درصد جهان را تشكيل مي‌دهد.

وي در ادامه با اشاره به اين كه مساله انبساط جهان نخستين بار در سال 1922 توسط ادوين هابل مطرح شد، اضافه كرد: سرعت كهكشان‌ها و فاصله آنها با هم متناسب هستند و با ثابت هابل مي‌توان فاصله آنها را از يكديگر محاسبه كرد و در واقع زمين جزء كوچكي از منظومه شمسي بوده كه منظومه شمسي هم جزء كوچكي از كهكشان‌ راه شيري و كهكشان‌ راه شيري يكي از صدها كهكشاني است‌ كه گروه محلي كهكشان‌ را تشكيل مي‌دهند كه اين گروه يك گروه از صدها هزار گروه ديگر است كه ابرخوشه كهكشان‌ها را تشكيل مي‌دهند. البته انبساط جهان را مي توان با گذاشتن نقطه هايي بروي سطح بادكنك و باد كردن آن توجيه كرد كه دورشدن كهكشان هم به اين صورت انجام مي شود.

مبشر افزود: به واسطه جاذبه ابرخوشه كهكشاني، تمام كهكشان‌هايي كه در اطراف كهكشان‌ راه شيري هستند به همراه كهكشان‌ راه شيري به سمت ابرخوشه كهكشاني در حال حركت هستند به گونه‌اي كه كهكشان‌ ما با سرعت حدود 500 كيلومتر در ثانيه به سمت مركز ابرخوشه كهكشاني در حال حركت است و اين ابرخوشه به همراه تمامي كهكشان‌هايي كه به همراه دارد با سرعت 480 كيلومتر در ثانيه به سمت ابرخوشه‌اي بزرگتر از خودش در حال حركت است.

وي با يبان اينكه مسائل مطرح شده توصيفي از وسعت كائنات و هستي است كه انسان به عنوان موجودي كوچك و در سياره‌ا‌ي كوچك از اين كائنات زندگي مي‌كند، اظهار كرد: براي به وجود آمدن حيات نياز به كربن، نيتروژن و اكسيژن داريم كه اين عناصر پس از سه دقيقه از پيدايش جهان به وجود آمده و شروع به شكل گيري ‌كردند. اين لازمه هاي حيات در اثر تحولات درون ستاره‌ها به وجود آمده، نهايتا پس از اتمام عمر ستاره‌ها منفجر مي‌شوند، به صورت يك ابر نواختر به وجود مي‌آيند و بر اثر انفجار اين عنصرها در جهان پخش مي‌شوند و به سياراتي مانند زمين آمده و حيات را در اين سياره هم شكل مي‌دهند. در واقع يكي از پرنورترين واكنش‌هايي كه در جهان به وجود مي‌آيد ابرنواخترها هستند.

مبشر خاطرنشان كرد: اين سير حيات بخشي به طبيعت تا آنجا ادامه پيدا مي‌كند كه به انسان‌ها مي‌رسد و انسان‌ها براي پيدايش حيات بايد به دنبال كراتي باشند كه ويژگي‌هاي زمين را داشته باشند كه تاكنون با تلاش فضاپيماي كپلر 600 سياره پيدا شده است و اگر بتوان در هر كدام از اين سياره‌ها اين سه عنصر را پيدا كرد مي توانيم بگوييم آن سياره‌ مانند زمين و داراي ويژگي‌هايي مثل زمين است.

وي گفت: اگر بخواهيم تاريخ پيدايش جهان را از آغاز مهبانگ تاكنون در يك سال فشرده كنيم جهان در ابتداي ژانويه به وجود آمده است. يك ماه پس از مهبانگ (انفجار بزرگ) يعني در فوريه، كهكشان‌ راه شيري تشيكل شده، نه ماه پس از پيدايش يعني در سپتامبر زمين فرم گرفته، در 22 سپتامبر (اول مهر ماه) زندگي ابتدايي در زمين به وجود آمد، آذر ماه زماني بود كه دايناسورها به وجود آمده و در 26 همان ماه از بين رفتند، در روز پاياني سال در ساعت 23 و 58 دقيقه، انسان‌ها به وجود آمدند، 25 ثانيه قبل از پايان سال كشاورزي به وجود آمد و نهايتا 11 ثانيه قبل از پايان سال اهرام مصر ساخته شدند.

مبشر با اشاره به اين كه توسعه علم به حدي رسيده كه امروزه مي‌توان اولين كهكشان‌هايي را كه به وجود آمدند، مشاهده كرد، اظهار كرد: وقتي انسان به آسمان نگاه مي‌كند در حقيقت در زمان به عقب نگاه كرده همان طور كه نور خورشيد هشت دقيقه زمان مي‌برد كه به چشم انسان برسد، يعني هنگامي كه انسان به خورشيد نگاه مي‌كند، آن را طوري مي‌بيند كه هشت دقيقه قبل بوده است و وقتي به كهكشاني مي‌نگريم كه 10 ميليون سال نوري با ما فاصله دارد، يعني آن را آن گونه مي‌بينيم كه 10 ميليون سال پيش بوده نه آن طور كه امروز هست، چرا كه شايد امروز وجود نداشته باشد.

استاد فيزيک و نجوم رصدي دانشگاه ريورسايد کاليفرنيا خاطرنشان كرد: نوري كه انسان از كهكشاني مشاهده مي‌كند شايد وقتي آن كهكشان‌ را ترك كرده، كره زمين و كهكشان‌ ما وجود نداشته، اما در طول حركت تا رسيدن ما به كهكشان‌ راه شيري و سياره زمين به وجود آمده و شايد هم در اين لحظه ديگر خود آن كهكشان‌ وجود نداشته باشد. در حقيقت انسان وقتي كهكشاني را كه 13 ميليارد سال نوري با زمين فاصله دارد مي بيند در حقيقت به ابتداي جهان و آفرينش نگاه مي‌كند.

نماينده سابق سازمان فضايي اروپا در ناسا با تاكيد بر اين كه با سيستم‌ فراژرف هابل مي‌توان عميق ترين تصوير موجود از جهان را مشاهده كرد، اظهار داشت: تمام چيزي كه امروزه در جهان قابل مشاهده هست، تنها چهار درصد جهان است چرا كه 96 درصد جهان غير قابل مشاهده است، يعني حدود 73 درصد جهان چيزي به نام انرژي تاريك و 27 درصد آن ماده تاريك بوده كه چهار درصد از آن را امروز مي‌توانيم ببينيم.

وي با بيان اين كه جاذبه‌ ماده تاريك چيزي است كه مي‌تواند باعث توقف انبساط و نهايتا انقباض جهان شود، تصريح كرد: در حال حاضر مي توانيم به سوالي كه افلاطون در خصوص باز يا بسته بودن جهان مطرح كرد پاسخ گفت كه جهان باز است.

مسئول سابق آشکارساز Nikmouse تلسکوپ فضايي هابل اضافه كرد: ماده تاريك شايد متشكل از سياره‌ها و ستاره‌هايي كه تاكنون از بين رفته اند باشد، اما نكته جالب اينجاست كه در حال حاضر هيچ اطلاعاتي در خصوص كيفيت و كميت انرژي تاريك كه در حال حاضر حدود 75 درصد جهان را تشكيل مي‌دهد نداريم و نمي‌دانيم اين انرژي از چه چيزي تشكيل مي‌شود.

وي با بيان اين كه از طريق تلسكوپ هابل و با استفاده از سرعت كهكشان‌ ها مي‌توان فاصله آنها را اندازه‌گيري كرد، اظهار كرد: اگر از دو شيوه مختلف فاصله دو كهكشان‌ از يكديگر را اندازه‌گيري كنيم و اين فاصله‌ها با هم متفاوت باشند به اين نتيجه مي رسيم كه يكي از اين فاصله‌ها اشتباه است. در واقع براساس محاسبه‌هاي صورت گرفته فاصله اي كه از روي ديناميك آنها گرفته مي‌شود، هميشه كمتر از فاصله حقيقي كهكشان‌ها است.

مبشر با اشاره به اين كه در گذشته سرعت انبساط زمين كم بوده و در زماني معين اين سرعت ناگهان زياد شده است، عنوان كرد: اين افزايش سرعت انبساط جهان در 4.2 ميليارد سال گذشته به صورت ناگهاني اتفاق افتاد و اين نشان دهنده پيشرفت علم است كه مي توانيم زمان و نحوه اين تغيير سرعت را محاسبه كنيم .

وي در ادامه با تاكيد بر اين كه انتهاي جهان به ميزان نيروي جاذبه و دافعه بستگي دارد، تصريح كرد: نيروي جاذبه باعث نزديك شدن اين جهان به يكديگر و نيروي دافعه باعث دور شدن كهكشان‌هاي جهان از هم مي‌شود و از آنجايي كه نيروي دافعه بيش از نيروي جاذبه جهان بوده پس اين جهان و كهكشان‌ ها در حال دور شدن از هم و انبساط هستند و در واقع اين جهان باز است.

استاد فيزيک و نجوم رصدي دانشگاه ريورسايد با بيان اين كه در حال حاضر حدود 14 ميليارد سال از پيدايش جهان گذشته است، اظهار كرد: آينده و انتهاي جهان به گونه‌اي است كه يك ميليارد سال قبل از انتهاي جهان خوشه‌هاي كهكشاني از هم جدا مي‌شوند، يعني قدرت انرژي تاريك به حدي افزايش پيدا مي‌كند كه مي‌تواند آنها را از هم جدا كند، 60 ميليون سال قبل از انتهاي جهان، كهكشان‌ راه شيري از بين مي‌رود و سيارات از هم جدا مي‌شوند.‌ سه ماه قبل از انتهاي جهان، منظومه شمسي از بين مي رود، 30 دقيقه قبل از انتهاي جهان نيروي انرژي تاريك به حدي افزايش پيدا مي‌كند كه روي سياراتي به اندازه زمين مي‌تواند اثرگذار باشد و در اين زمان است كه زمين منفجر مي‌شود و حدودا 10 به توان منهاي 19 ثانيه قبل از انتهاي جهان، اتم‌ها از بين رفته و نهايتا مي‌توان گفت 35 ميليارد سال پس از پيدايش جهان، جهان از بين مي‌رود و كل جهان به انرژي تاريك تبديل مي‌شود.

منبع: زمانه (http://www.zamaneh.ir/Show.aspx?Id=10816&cId=5)

[p.i.w]

کارگاه عکاسی TWAN تبریز با موفقیت برگزار شد.

http://ayazastro.com/wp-content/uploads/2011/03/2.jpg


کارگاه آموزش عکاسی TWAN با موفقیت در تبریز برگزار شد. این کارگاه که توسط انجمن نجوم آیاز تبریز، اولین و فعالترین انجمن نجوم آماتوری تبریز، تدارک دیده شده بود، از یک ماه قبل ثبت نام خود را آغاز نمود و در نهایت با ۱۵۰ نفر شرکت کننده و با تدریس جناب آقای بابک امین تفرشی ، مدیر پروژه بین المللی جهان در شب (TWAN)، جمعه ۶ اسفند برگزار شد. پایان این دوره آموزشی یک روزه با افتتاح نمایشگاه بین المللی عکس های TWAN همراه بود.
صبح روز جمعه فرا رسید و تالار همایش فرهنگسرای دکتر مبیّن تبریز به تدریج با علاقمندان به عکاسی و آسمان شب پر شد. انتظارها برای شروع دوره، با مراسم افتتاحیه کارگاه که شامل قرائت قرآن کریم ، سرود ملی و سخنان کوتاهی از رئیس انجمن نجوم آیاز تبریز، آقای قاضی طباطبایی ، بود به پایان رسید و مجری توانای برنامه با تشویق حضار، جناب آقای بابک امین تفرشی را به روی سن فراخواند.
این کارگاه یک روزه در دو نوبت قبل و بعد از ظهر تدارک دیده شده بود که ۲ جلسه آن قبل و دو جلسه آموزشی دیگر نیز بعد از نهار اجرا شد. انجمن آیاز برای ساعات استراحت شرکت کنندگان غرفه هایی را تدارک دیده بود که شامل غرفه فروش نرم افزارهای نجومی ، غرفه عرضه نشریات مرتبط با عکاسی نجومی ، غرفه فروش تصاویر نجومی و غرفه ثبت نام در انجمن بود.
جلسات آموزشی این دوره شامل مطالبی از جمله کلیات عکاسی، ابزارها، پارامترها در عکاسی، روش های عکاسی نجومی و معرفی نرم افزارهای مرتبط برای پردازش تصاویر بود که بیان شیوای جناب آقای تفرشی علاوه بر انتقال صحیح مطالب، شور و علاقه خاصی را به شرکت کنندگان انتقال می داد.
بعد از جلسات آموزشی، طبق برنامه جناب آقای تفرشی به معرفی پروژه بین المللی TWAN پرداختند که با استقبال حضار همراه شد. با اتمام دوره، اعضای شورای مرکزی انجمن نجوم آیاز شامل خانم امیری و آقایان حسین زاده، عرب زاده، غربالی، آجیلی، اکبری و قاضی طباطبایی به روی سن آمدند تا تجلیلی از مدرس دوره ، آقای تفرشی داشته باشند و لوحی را به رسم یاد بود، به آن بزرگوار اهدا نمایند. همچنین شورای مرکزی آیاز با اهدای لوحی، از زحمات دلسوزانه و همکاری مدیریت پژوهشسرای آذربایجان ، جناب آقای شفیق ، در اجرای این برنامه تقدیر و تشکر به عمل آورد. جناب آقای تفرشی نیز با هدایای خود، شور و حال مضاعفی به این جلسه دادند و البته از سوی موسسه آسمان شب نیز، تلسکوپی به انجمن نجوم آیاز اهدا شد.

قابل ذکر است نمایشگاه عکس های “جهان در شب” به مدت یک هفته بعد از کارگاه (تا ۱۲ اسفند ماه)، در محل پژوهشسرای آذربایجان برپا می باشد. علاقمندان برای بازدید از این نمایشگاه می توانند همه روزه در دو نوبت صبح و عصر از این نمایشگاه دیدن کنند.
مکان نمایشگاه: تبریز – خیابان شریعتی جنوبی – خیابان مصلی – پژوهشسرای آذربایجان
منبع: http://ayazastro.com/

[Atila Poro]

خبرنامه شماره 3 اختفا منتشر شد
- عناوین مهم مطالب خبرنامه سوم اختفا:
یادداشت ماه - گزارشهای رصدی از آقایان: امینی نژاد، میرباقری، حقیقی، طالع زاری لاری، ولی پور، و خانم ها: دهقان، خاکزادی، کریمی فر، رحمتی - پرسش و پاسخ - مقاله آقای گالت در خصوص گزارش نویسی استاندارد با نرم افزار آکولت 4 - مقاله آقای پرو در مورد معرفی نرم افزار اختفاهای سیارکی - پوستر کارگاه منطقه ای شیراز.
- خبرنامه اختفا در هر یازدهم ماه شمسی منتشر می شود.
www.iota-me.com (http://www.iota-me.com)

[rezash]

راکت حامل ماهواره جدید مطالعات آب و هوائی ناسا کمی پس از پرتاب سقوط کرد و 424 ملیون خسارت به بار اورد.
خبر تکمیلی در لینک زیر میباشد:
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1266851

[nima]

در پی شایعات اینترنتی که درباره مشاهده دو خورشید در آسمان منتشر شده بود، چینی ها شاهد غروب خورشید شگفت انگیزی بودند که در آن دو خورشید در آسمان دیده شد.



http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/03/627452_orig.jpg


چندین هفته پس از انتشار و تکذیب شایعه ای درباره انفجار ستاره ای در نزدیکی زمین که منجر به ظهور خورشیدی دیگر در آسمان زمین می شد، چینی ها روز گذشته شاهد دو خورشید در آسمان کشورشان بودند. این دو خورشید، یکی کدرتر و نارنجی تر و دیگری زردتر و بالاتر از دیگری، در تصاویر غیر شفاف تصویربردار آماتور چینی دیده می شوند.


جیم کالر محقق دانشگاه ایلینویز فردی بود که توانست هیجان ناشی از مشاهده این تصاویر بر روی اینترنت را فرونشاند. وی اعلام کرد دو خورشیدی که در آسمان دیده شده اند در واقع تاثیر شکست نوری بوده است، اما در عین حال وی معتقد است آنچه در چین رخ داده پدیده ای بسیار نادر است که دانشمندان نتوانسته اند به صورت کامل آن را توضیح دهند.

کالر می گوید احتمال اینکه تصاویر، مدلی رایانه ای باشند بسیار کم است و احتمال می دهم ایجاد حبابی در اتمسفر زمین منجر به وقوع این پدیده کمیاب شده باشد، پدیده ای که به سراب شهرت دارد. سراب زمانی رخ می دهد که ذرات موجود در اتمسفر زمین نور را شکسته و یا خم می کنند، این پدیده بیشتر در نزدیکی خط افق رخ می دهد و در عین حال سرابها معمولا به صورت عمودی در بالا و یا پایین منبع نوری قرار دارند، نه در کنار آن از این رو احتمال می رود بخشی ضخیم از اتمسفر در برابر خورشید حرکت کرده و این تصویر را به وجود آورده است.


آخرین اطلاعاتی که از مشاهده دو تصویر افقی از ماه یا خورشید به ثبت رسیده به سال 1993 باز می گردد زمانی که اخترشناسی فنلاندی تمامی اطلاعات مربوط به این پدیده را در کتابی جمع آوری کرد.


اخترشناسان دانشگاه ویسکونزین نیز معتقدند به دلیل اینکه هیچ اثر بازتابی ناشی از لنز دوربین در این تصویر دیده نمی شود، و تصاویر دو خورشید متناسب با حرکت دوربین تغییر موقعیت پیدا می کنند، می توان اطمینان داشت که این دو تصویر خطای دید یا خطای ابزار تصویربرداری نیست.


بر اساس گزارش ان بی سی، پدیده های متعدد خورشیدی وجود دارند که دانشمندان قادر به توضیح آنها هستند، ستونهای خورشیدی، سراب غروب خورشید، هاله های خورشیدی، اما این پدیده یکی از ناشناخته ترین آنها است که به گفته کالر بسیار گیج کننده است.

خبرگزاری مهر

[Sunrise]

از غبار رو به بالای یک سیاره عجیب تا یک کهکشان پنهان شده در تاریکی، عالم شگفتیها ی بیشماری را در خود پنهان داشته و با علم و اندازه گیری های بشری قابل تحلیل نیستند.
کیهان شناسی علمی است که هر روزه به رصد و بررسی چنین پدیده هایی مشغول است!
یکی از این پدیده ها که روزی یک تا دو بار توسط تلسکوپها گرازش میشود انفجار های ستاره ای است!


http://www.newscientist.com/data/galleries/extreme-space/004555305d8.jpg

تصویر فوق مربوط به انفجار های سوزان اشعه گاما است.
این تلالوی تابش انرژی فوق بالا،میتواند نشانه تولد یک سیاهچاله و یا برخورد دو ستاره سنگین نوترونی باشد.
این انفجار، فوران ذرات نسبیتی (ذراتی با سرعت نزدیک به سرعت نور) که تا یک تریلیون درجه گرم میشوند را پدید میاورد و به سرعت میتوانند به اندازه ده به توان هجده خورشید درخشش پیدا کنند.

منبع: newscientist/space
مترجم: خودم!
:have a nice day:

[شادی حدادی زاده]

شاتل فضایی دیسکاوری دقایقی پیش برای آخرین بار در ایستگاه فضایی کندی با موفقیت به زمین نشست، تا سی و نهمین ماموریت خود را به پایان برساند . مهمترین ماموریت این شاتل انتقال تلسکوپ فضایی هابل به مدار زمین بود و از این پس قرار است برای مشاهده عموم در موزه نمایش داده شود .

[gandom]

در پی شایعات اینترنتی که درباره مشاهده دو خورشید در آسمان منتشر شده بود، چینی ها شاهد غروب خورشید شگفت انگیزی بودند که در آن دو خورشید در آسمان دیده شد.



http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/03/627452_orig.jpg


چندین هفته پس از انتشار و تکذیب شایعه ای درباره انفجار ستاره ای در نزدیکی زمین که منجر به ظهور خورشیدی دیگر در آسمان زمین می شد، چینی ها روز گذشته شاهد دو خورشید در آسمان کشورشان بودند. این دو خورشید، یکی کدرتر و نارنجی تر و دیگری زردتر و بالاتر از دیگری، در تصاویر غیر شفاف تصویربردار آماتور چینی دیده می شوند.


جیم کالر محقق دانشگاه ایلینویز فردی بود که توانست هیجان ناشی از مشاهده این تصاویر بر روی اینترنت را فرونشاند. وی اعلام کرد دو خورشیدی که در آسمان دیده شده اند در واقع تاثیر شکست نوری بوده است، اما در عین حال وی معتقد است آنچه در چین رخ داده پدیده ای بسیار نادر است که دانشمندان نتوانسته اند به صورت کامل آن را توضیح دهند.

کالر می گوید احتمال اینکه تصاویر، مدلی رایانه ای باشند بسیار کم است و احتمال می دهم ایجاد حبابی در اتمسفر زمین منجر به وقوع این پدیده کمیاب شده باشد، پدیده ای که به سراب شهرت دارد. سراب زمانی رخ می دهد که ذرات موجود در اتمسفر زمین نور را شکسته و یا خم می کنند، این پدیده بیشتر در نزدیکی خط افق رخ می دهد و در عین حال سرابها معمولا به صورت عمودی در بالا و یا پایین منبع نوری قرار دارند، نه در کنار آن از این رو احتمال می رود بخشی ضخیم از اتمسفر در برابر خورشید حرکت کرده و این تصویر را به وجود آورده است.


آخرین اطلاعاتی که از مشاهده دو تصویر افقی از ماه یا خورشید به ثبت رسیده به سال 1993 باز می گردد زمانی که اخترشناسی فنلاندی تمامی اطلاعات مربوط به این پدیده را در کتابی جمع آوری کرد.


اخترشناسان دانشگاه ویسکونزین نیز معتقدند به دلیل اینکه هیچ اثر بازتابی ناشی از لنز دوربین در این تصویر دیده نمی شود، و تصاویر دو خورشید متناسب با حرکت دوربین تغییر موقعیت پیدا می کنند، می توان اطمینان داشت که این دو تصویر خطای دید یا خطای ابزار تصویربرداری نیست.


بر اساس گزارش ان بی سی، پدیده های متعدد خورشیدی وجود دارند که دانشمندان قادر به توضیح آنها هستند، ستونهای خورشیدی، سراب غروب خورشید، هاله های خورشیدی، اما این پدیده یکی از ناشناخته ترین آنها است که به گفته کالر بسیار گیج کننده است.

خبرگزاری مهر

من جدا" در تعجبم که چرا وقتی یه پدیده ای دور از انتظار گزارش می شه تقریبا" هیچ عکس واضحی ازش گرفته نمی شه؟نمونه ی بارزش یوفوها!

[gandom]

نگاه جدید به سحابی آمریکای شمالی





(سحابی که نامش را به دلیل شباهت به قاره ی آمریکای شمالی به دست آورده است و با مکسیکو گلف کامل می شود)






فاصله تا زمین:1800 سال نوری






بیش تر از 2000 ستاره در سحابی آمریکای شمالی توسط چشمان فروسرخ تلسکوپ فضایی اسپیتزر شناسایی شدند. قبلا" تنها 200 ستاره ی جوان شناخته شده بودند که در این سحابی وجود داشتند. این موضوع به این خاطر بود که ستاره های تازه متولد شده با پوششی از غبار احاطه شده بودند که در عکس های رنگی پنهان می شدند. به همین خاطر از ذکاوت تلسکوپ فضایی اسپیتزر تشکر شده است. این تلسکوپ فضایی می تواند با شکافتن پوشش های غبار موقعیت ستاره های در حال شکل گیری را آشکار سازد.






عکس : این عکس نشان دهنده ی چهار تغییر شکل سحابی آمریکای شمالی است، در چند طیف. در این عکس که اسپیتزر آن را گرفته است، ابرهای غباری شکل به صورت شفاف دیده می شوند.






لوئیس ربال:"یکی از چیزهایی که مرا شگفت زده کرده این است که این عکس چه قدر با طیف مرئی متفاوت است. واین که جزئیات بیش تری را می توانیم در آن ببینیم."(از مرکز علمی اسپیتزر ناسا)






این مرکز روزنامه نگاران را در مورد مشاهداتی که در سری روزنامه های نجومی قید شده اند ،راهنمایی می کند.






هنگامی که ستاره در درون یک کره ی رمبنده ی حاوی گاز و غبار تشکیل می شود،مواد آن به شکل یک دیسک مسطح می شوند و دور تا دور ستاره به سرعت می گردند. این شکل گیری با فوران ماده به سمت بالا و پایین این دیسک همراه است. سیارات ممکن است قبل از فروپاشی این دیسک غبارآلود تشکیل شوند. مثال تمامی مراحل زندگی یک ستاره ی جوان در نگاه اسپیتزر مشهود است.






ربال : "این واقعا" یک منطقه ی شلوغ برای عکاسی است.با ستارگانی سرتاسر آن که آن را از هر سو پیچیده ساخته اند"






گروهی از ستارگان عظیم که تصور می رفت منبع انرژی سحابی باشند حال مجهول مانده اند. عکس های جدید اسپیتزر به این اشاره می کند که این ستاره های گمشده ممکن است در مکسیکو گلف پنهان شده باشند که نورشان از پشت ابر سیاه بیرون می آید.






مشاهدات بیش تر به حل این معما کمک خواهد کرد.



متناصلی http://www.astronomynow.com/news/n1102/11NorthAmerica/
ترجمه اش هم از خودمه

عکس مربوطه:http://forum.avastarco.com/forum/pic...&pictureid=746 (http://forum.avastarco.com/forum/picture.php?albumid=81&pictureid=746)

[geologist]

زلزله بزرگ روز جمعه ژاپن كه منجر به وقوع يك سونامي عظيم هم شد نه تنها جزيره اصلي ژاپن را به ميزان 2.4 متر جابجا كرده بلكه به گفته دانشمندان، كره زمين را هم روي محور خود حركت داده است.

كنت هودنوت،‌ يك متخصص ژئوفيزيك در سازمان زمين‌شناسي آمريكا اظهار كرد: در حال حاضر ما مي‌دانيم كه يك ايستگاه سامانه موقعيت‌ياب جهاني (gps) به ميزان 2.4 متر جابه‌جا شده و نقشه‌اي ديگر از سازمان اطلاعات فضازمين ژاپن نشان‌دهنده يك انتقال در يك ناحيه بزرگ متناسب با همان ميزان تغيير در جرم زمين است.

گزارش‌هاي موسسه ملي ژئوفيزيك و آتنشفشان‌شناسي در ايتاليا برآورد كرده كه زلزه 8.9 ريشتري زمين را به ميزان 10 سانتي‌متر در مدار خود جابجا كرده است.

[Setare KOchOlO]

سلام ... ميدونم يه كم با تاخير دارم ميگم ولي زودتر ازاين نشد...:have a nice day:

روز 5شنبه كه روز اول انتشار خبر زلزله 8.9 ژاپن پخش شد من از داخل چند تا سايت اين دستم اومد كه :ماه نسبت به گذشته كه در حضيض مداري زمين قرار مي گرفت (حدود : 360 هزار كيلومتر) 0.5 درصد جلوتر اومده . ميتونين براي اينكه بهتر دستتون بياد و همچنين خودتون بهتر ترجمه ميكنيد به لينك زير مراجعه كنيد :


Science20 (http://www.science20.com/science_20/japanese_earthquake_causes_supermoon_concern-77093)

[geologist]

جدول قیمت سیاره ها ؛ مریخ 10 هزار پاوند! دانشمندی با ابداع فرمولی جالب توجه به محاسبه نقدی قیمت سیاره زمین پرداخته و در نهایت قیمت این سیاره را که زیستگاه میلیاردها موجود زنده است را سه هزار تریلیون پاوند تخمین زده است. گرگ لافلین" فیزیک اخترشناسی از دانشگاه کالیفرنیا سانتاکروز است که با جمع زدن سن، ابعاد، حرارت، جرم و دیگر آمار اساسی سیاره زمین فرمولی را برای محاسبه قیمت سیاره ارائه کرده است که حاصل این فرمول قیمتی بسیار گزاف است: 3,000,000,000,000,000 پاوند!بر اساس این فرمول قیمت مریخ 10 هزار پاوند است و سیاره زهره یک پنی بیشتر نمی ارزد! همچنین در میان هزار و 235 سیاره دیگری که در جهان شناسایی شده اند، برچسب قیمت بیشتر آنها قیمت چندان بزرگی را نشان نمی دهد زیرا شرایط اقلیمی بر روی این سیاره ها آنها را غیر قابل سکونت ساخته است.سیاره ونوس با قیمت یک پنی!لافلین این معادله جالب را که برای ارزشیابی اکتشافاتی که توسط تلسکوپ 600 میلیون پاوندی کپلر صورت می گیرند، ابداع کرده است. پس از آغاز ماموریت کپلر، لافلین تصمیم گرفت بر روی تمامی سیاره هایی که توسط این تلسکوپ کشف می شود، برچسب قیمتی بزند.در حال حاضر سیاره شبه زمینی G581c که تا به حال شبیه ترین سیاره جهان به زمین شناخته شده است، 100 پاوند قیمت دارد در حالی که سیاره KOI326.01 قیمتی برابر 150 هزار پاوند دارد. لافلین می گوید: "همواره فکر می کردم عبارت "سیاره شبه زمینی در قلمرو قابل سکونت" عبارتی بسیار ارزشمند است و از این رو تصمیم گرفتم ارزش رقمی این سیاره ها را تعیین کنم. این شیوه ای است برای تعیین کیفیت یافته های علمی تا بدانم درباره کدامیک بیشتر هیجان زده شوم."سیاره زمین با قیمت 3000،000،000،000،000 پاوندهرچه سیاره قدیمی تر باشد، ارزش آن بیشتر است زیرا فرصت تکامل یافتن را داشته است، سپس جرم سیاره نیز در قیمت آن تاثیرگذار شده و به طور کلی اگر ابعاد سیاره برابر ابعاد زمین باشد می تواند گزینه ای مناسب برای پشتیبانی از شکل گیری حیات باشد.
لافلین مقدار انرژی که ستاره ها تولید می کنند و اینکه آیا این انرژی می تواند به شکل گیری حیات بر روی سیاره ها کمک کند یا نه، نیز توجه کرده و آنها را محاسبه می کند. نتایج نهایی مطالعات وی نشان می دهد سیاره هایی که قیمت آنها 60 میلیون پاوند باشد ارزش مطالعه کردن را دارند اما سیاره های ارزانتر ارزشی ندارند.بر اساس گزارش دیلی میل، وی همچنین می گوید این فرمول می تواند بخشی از ارزش حقیقی زمین را به ما نشان دهد با این امید که بتوانیم در محافظت از سیاره زمین حرکتی انجام دهیم.

مشاهده منبع (http://www.gsi.ir/News/Lang_fa/Page_24/TypeId_2/NewsId_20523/Action_NewsBodyView/WebsiteId_//.%DA%A9%D9%84.%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87.%D8%B 2%D9%85%DB%8C%D9%86.%DA%86%D9%86%D8%AF.%D9%85%DB%8 C.%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%AF%D8%9F./..html)

[venus500]

کاوشگر مسنجر پس از 6 سال سفر در نزدیکی خورشید و عکس‌برداری از فاصله دور، به عنوان نخستین سفینه ساخت بشر در مدار سیاره عطارد، نزدیک‌ترین سیاره به خورشید قرار گرفت تا ماموریت علمی 1 ساله خود را آغاز کند.

روز گذشته دیده‌بان شجاع ناسا، فضاپیمای مسنجر، به عنوان نخستین سفینه ساخت بشر در مدار اولین سیاره منظومه شمسی قرار گرفت. این کاوشگر که تاکنون سه بار از کنار این سیاره عبور کرده، پیشرانه‌های خود را در 17 مارس / 26 اسفند روشن کرد تا وارد مدار این سیاره شود و ماموریت علمی یک ساله خود را آغاز کند. ماموریتی هنگام شروع آن، مسنجر در فاصله 155 میلیون کیلومتری خانه قرار داشت.

به گزارش پاپ‌ساینس (http://www.khabaronline.ir/روز%20گذشته%20دیده‌بان%20شجاع %20ناسا%20به%20مقصد%20سیاره%20عط� �رد،%20فضاپیمای%20مسنجر،%20به%2 0عنوان%20نخستین%20سفینه%20ساخت %20بشر%20در%20مدار%20اولین%20سیا� �ه%20منظومه%20شمسی%20قرار%20گرف� �.%20این%20کاوشگر%20که%20تا%20کنو� �%20سه%20بار%20از%20کنار%20این%20س� �اره%20عبور%20کرده%20است،%20پیش� �انه‌های%20خود%20را%20در%2017%20م� �رس%20/%2026%20اسفند%20روشن%20کرد%20تا%20و ارد%20مدار%20این%20سیاره%20شود%2 0و%20ماموریت%20علمی%20یک%20ساله% 20خود%20را%20آغاز%20کند.%20مامور� �تی%20هنگام%20شروع%20آن،%20مسنج� �%20در%20فاصله%20155%20میلیون%20کی� �ومتری%20خانه%20قرار%20داشت.)،
گروه ماموریت مسنجر شش سال در انتظار چنین لحظه‌ای بودند. در طی این مدت، کاوشگر مسنجر برای انجام نخستین ماموریت فضایی 30 سال گذشته در بخش داخلی منظومه شمسی، از کنار زمین، ناهید و عطارد عبور کرده بود.

گذشته آتشفشانی عطارد از زمان عبور مارینر 10 از کنار آن در دهه 1970 میلادی / 1350 شمسی، همواره موضوع بحث و جدل اخترشناسان بود. در دو سال گذشته، مسنجر تعداد زیادی از اسرار عطارد را آشکار کرده بود، از جمله تصاویری از سطح سیاره که قبلا هرگز مشاهده نشده بود. مسنجر توانست به شواهدی دست یابد که نشان می‌داد میدان مغناطیسی ضعیف این سیاره، ظاهرا توسط یک هسته مذاب آهنی ایجاد می‌شود. این کاوشگر همچنین کشف کرد که عطارد دارای جو رقیقی است.

در طی یک سال گردش در مدار، هفت ابزار علمی نصب شده بر روی این کاوشگر به دانشمندان کمک خواهند کرد که ترکیب سطح سیاره را تعیین کنند. مسنجر به سپرهای خاصی مجهز است که به آن کمک می‌کند در برابر گرمای سوزان خورشید مقاومت کند. این کاوشگر تنها 46 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد، جایی که خورشید 11 بار روشن‌تر از سطح زمین به نظر می‌رسد. اما علی‌رغم وجود تجهیزات گرمایی، این کاوشگر از مواد سبکی ساخته شده که اجازه می‌دهد گرانش اندک سیاره آن را در مدار نگه دارد.

نام این کاوشگر از سرواژه‌های عبارت «کاوشگر تجسس، زمین‌شناسی، سطح و محیط فضایی عطارد» گرفته شده است. همچنین این نام یادآور نام خدای باستانی رومیان است که بر روی این سیاره گذاشته شده است.

عملیات جای‌گیری، 31 درصد سوختی را که مسنجر با خود به فضا برده بود مصرف کرد. قبل از اینکه کاوشگر بتواند موتورهای خود را روشن کند، چندین گرمکن باید سوخت را گرم می‌کردند و فشار آن را به مقدار لازم می‌رساندند؛ مشابه عملیات پیش گرمایش که یک موتور دیزلی در زمستان انجام می‌دهد.

شون سولومون، مسئول گروه مسنجر می‌گوید: «عملیات جای‌گیری در مدار آخرین مانع در راه ورود به یک مرحله جدید بود، آغاز عملیات نخستین مدارگرد در درونی‌ترین سیاره منظومه شمسی.»

منبع :خبر آنلاین

[fampersi]

خبر مهمی که به نظرم در اوایل آغاز سال نو خوبه که داشته باشیم خبر از خسوف و کسوفه...
در سال90 تعداد3 کسوف جزیی داریم که متاسفانه هیچکدوم در ایران قابل رویت نیت و برای گرفت خورشید تا آبان 92 باید منتظر باشیم تا صبح دولتمان بدمد...
اما خسوف از نوع کلی خوشبختانه 3 مورد قابل رویت در کشور داریم که 2 مورد در خرداد ماه(از همین جا برای دانش آموزان عزیز آرزو میکنم که بتونن از ماه گرفتگی در اون شبا لذت ببرن حتی با داشتن امتحان عربی)و یک مورد اون در آذر ماه قابل رصد و رویت برای علاقمندان به رصد ماه گرفتگی است.
با آرزوی اینکه همه از رصد کردن جا نمونن و نهایت لذت رو ببرن حتی با داشتن امتحان....

[Tahereh Ramezani]

امروز و همزمان با روز جهانی "ساعت زمین" برج میلاد یک ساعت خاموش می‌شود.

به گزارش ایسنا، محمد هادی حیدرزاده از پیوستن مدیریت شهری تهران برای اولین بار در طرح جهانی ساعت زمین (Earth Hour) در سال 1390 خبر داد و گفت: این برنامه از سال 2007 میلادی برای اولین بار در کشور استرالیا و توسط صندوق جهانی حیات وحش(World Wildlife Fund) اجرا گردیده است که با استقبال کم نظیر مردم سراسر جهان مواجه شد به طوری که بیش از 128 کشور جهان در این طرح مشارکت داشتند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه مشارکت مدیریت شهری تهران در این طرح جهانی گامی مهم در راستای اشاعه فرهنگ حفاظت از محیط زیست است هدف از این برنامه را یک حرکت و همکاری جمعی جهانی برای حفاظت از زمین خواند و گفت: در آخرین شنبه ماه مارس هر سال که امسال مصادف با 6 فروردین ماه سال 90 است به مدت یک ساعت میلیونها نفر از مردم جهان در ساعت 21:30 -20:30 با خاموش کردن چراغهای اضافی و با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی، مقابله با تغییرات آب و هوایی و کاهش آلودگی های زیست محیطی به صورت یک حرکت جهانی در طرح فوق شرکت می‌كنند.

رییس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران افزود: کمیته محیط زیست شورای اسلامی شهر تهران سال گذشته شرکت تهران در طرح فوق را مطرح نمود که بر این اساس امسال مکاتباتی از سوی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار با برگزار کنندگان این برنامه جهانی صورت گرفت و برج میلاد به عنوان مهمترین نماد شهری شهر تهران در کنار سایر نمادهای مهم شهری دنیا مانند برج ایفل در پاریس، خانه اپرای سیدنی و ساختمان‌های اداری بسیار مهمی که به عنوان نشانه‌های مهم شهری در دنیا مطرح هستند پذیرفته شده تا مشارکت خود را در این اقدام جهانی برای حفاظت از کره زمین با خاموش کردن 1 ساعته از نورهای اضافی برج در تاریخ فوق اعلام کنند.

وی با عنوان این مطلب که علاوه بر نمادهای اصلی کشورها که به صورت سمبلیک دراین روز خاموش می‌شوند تعدادی از طرفداران و دوستداران محیط زیست نیز در این روز با خاموش کردن لامپ منازل و روشنایی‌های اضافی اتحاد و همدلی جهانی را برای حفاظت از زمین نشان می‌دهند، افزود: بسیاری از کشورهای دنیا از جمله تعدادی از کشورهای اسلامی عضو این شبکه جهانی بوده و امیدوار هستیم که از سالهای آتی شهرهای دیگر کشورمان نیز به این شبکه بپیوندند.



منبع : http://www.asriran.com/fa/news/160525

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان ...:have%20a%20nice%20d

مجله علمي New Science يك مسابقه عكاسي برگزار كرده ... با موضوع برداشت آزاد از كلمه Scale ... براي اطلاعات بيشتر به لينك زير مراجعه كنين...


New Science Competition (http://www.newscientist.com/article/dn20185-photo-competition-scale.html)

اگه معني اين كلمه رو داخل ديكشنري نگاه كنين در حدود19 تا معني براش نوشته شده ... مثله :


1. مقياس
2. اندازه
3. معيار
4. ترازو
5. فلس
6. درجه
7. گام
8. نسبت
9. تناسب
10. پوسته
11. کفه ترازو
12. پله
13. وزن
14. مقياس نقشه
15. هر چيز مدرج
16. خط مقياس
17. هر چيز پله پله
18. وسيله سنجش
19. پولک يا پوسته بدن جانور

حالا برداشت آزاد از اين كلمه هستش ... در مورد معني "مقياس " اين كلمه عكس هاي خوبي ازاسمان ميشه انداخت نــــــــــه؟؟!؟!؟!؟!؟!:wink::wh oow:

[planetstruck]

درخشش سه خورشيد در آسمان سوئد!

http://irupload.ir/images/raa8m5wyfblww3db46gi.jpg (http://irupload.ir/)
شهروندان سوئدی در روزهای سرد به تماشای پدیده‌ای متفاوت نشستند و خورشید را از میان میلیون‌ها کریستال یخی درخشان موسوم به غبار الماس نظاره گر بودند

با يخ زدن آب در لايه‌هاي بالايي جو، ميليون‌ها كريستال يخي كوچك شش ضلعي موسوم به غبار الماس به سمت زمين به اهتزاز در مي‌آيند

اين رويكرد چه در زمان طلوع و چه در زمان غروب آفتاب با وجود كريستال‌هاي يخي، نمايي مشابه خواهد داشت

هر كريستال مانند يك لنز مينياتوري عمل كرده و تصوير نور خورشيد را در چشم تكثير كرده، پديده‌اي را به وجود مي‌آورد كه به آن «خورشيد كاذب» مي‌گويند. به اين اثر نمايشي همچنين «خورشيد ساختگي» يا «شبح خورشيد» نيز مي‌گويند

اين تصوير از هاله خورشيد در استكهلم سوئد گرفته شده كه خورشيد اصلي در وسط و دو هاله روشن به طور برجسته‌اي در سمت چپ و راست آن مي‌درخشند

اين پديده در صورت مساعد بودن شرايط آب و هوايي در سراسر جهان قابل مشاهده است

تصور مي‌شود كه يك اثر نقاشي مشهور سوئدي موسوم به «نقاشي شبح خورشيد» در سال 1535 در استكهلم، ‌اولين تصوير از اين پديده طبيعي باشد

منبع: هوپا

[behnum]

به ادعای یك دانشمند آمریكایی، سیاره مریخ از ابتدا قرمز رنگ نبوده و بعدها در اثر واكنش های اتمی به رنگ سرخ درآمده است!

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته دكتر جان برنددبرگ، دانشمند ارشد نیرو محركه در شركت فناوری های مداری در مدیسون آمریكا، یك واكنش هسته ای كه هنوز به صورت گاه و بیگاه رخ می دهد، در حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش احتمالا همه چیز را روی سیاره مریخ از بین برده و با ارسال یك موج ضربتی تمام سیاره را به صورت ماسه خشك درآورده است.

برنددبرگ در گفت وگو با فاكس نیوز اظهار كرد: سطح مریخ با یك لایه نازك از مواد رادیواكتیوی از جمله اورانیوم، توریم و پتاسیم رادیواكتیو پوشانده شده كه این تركیب از یك منطقه خطرناك رادیواكتیو نشات می گیرد.

به احتمال زیاد این مواد در پی یك انفجار اتمی در سراسر سیاره پخش شده اند.

وی افزود: نقشه های اشعه گاما روی سیاره مریخ نشان دهنده یك منطقه بزرگ قرمزرنگ است كه مانند یك الگوی باقیمانده های پرتوی به نظر می رسد و همچنین در سمت دیگر سیاره یك طرح قرمز دیگر وجود دارد.

به گفته وی، این انفجار طبیعی با قدرتی برابر یك میلیون بمب هیدروژنی یك مگاتنی در شمال منطقه دریای اسیدالیوم مریخ رخ داده كه در آن غلظت سنگینی از رادیواكتیویته وجود دارد.

این انفجار همچنین موجب پر شدن جو مریخ از ایزوتوپ های رادیواكتیوی شده كه اخیرا در داده های طیف سنجی اشعه گامای ناسا دیده شده است. این مساله قرمز رنگ بودن این سیاره را نیز توجیه می كند.

دكتر برنددنبرگ همجچنین معتقد است كه احتمالا یك واكنش اتمی طبیعی در زمین اتفاق افتاده و ممكن است دوباره رخ دهد!

[stargazer]

مسئول پروژه صلح ستارگان با اشاره به اجرای پروژه جهانی 30 شب صلح ستارگان گفت: این پروژه جهانی از 29 فروردین آغاز می شود و تا اول اردیبهشت در ایران ادامه دارد.
آیرین شیوایی در گفتگو با خبرنگار مهر، پروژه " 30 شب صلح ستارگان" را پروژه ای بر گرفته از تجربه پروژه ویژه صلح ستارگان و پروژه بنیادی 100 ساعت نجوم در سال جهانی نجوم برشمرد و افزود: 30 شب صلح ستارگان با همکاری شورای مرکزی پروژه جهانی صلح ستارگان و انجمن بین المللی منجمان بدون مرز برگزار می شود.
وی افزود: هدف نهایی این پروژه که با مشارکت گروه های نجومی از سراسر جهان برگزار می شود، ترویج نجوم و تقویت پایه های صلح و دوستی میان منجمان آماتور و مردم جهان است....


http://www.astronomerswithoutborders.org/images/stories/GAM2011_logos/30NSP2011_small.jpg (http://www.astronomerswithoutborders.org/images/stories/GAM2011_logos/30NSP2011_large.jpg)


شیوایی به جزئیات پروژه 30 شب صلح ستارگان اشاره کرد و اظهار داشت: در این پروژه که یکی از پروژه های ماه جهانی است، زمین به 10 قسمت مساوی در طول های جغرافیایی تقسیم می شود و کشورها و گروه های نجومی که در هر یک از این 10 برش قرار می گیرند، در طی 3 شبانه روز برنامه های نجومی خود را اجرا می کنند.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/637794_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/637794_orig.jpg)

مسئول پروژه "30 شب صلح ستارگان" با تاکید بر اینکه این پروژه از سمت غرب به شرق کره زمین اجرایی می شود، خاطر نشان کرد: این پروژه از آلاسکا آغاز می شود و در نیوزیلند به پایان می رسد.

وی با بیان اینکه این پروژه در روزهای 29 فروردین تا اول اردیبهشت ماه در ایران برگزار می شود، اضافه کرد: ایران در منطقه طول جغرافیایی 36 تا 72 درجه شرقی قرار گرفته است و در سه روز 29 و 30 فروردین و اول اردیبهشت ماه رصدهای نجومی و کارگاه های آموزشی برگزار می شود.

شیوایی، اضافه کرد: تاکنون شهرهای بوشهر، ارومیه، اهواز، چابهار و تهران و همچنین جزیره قشم برای برگزاری پروژه اعلام آمادگی کرده اند و گروه های نجومی در این شهرها با برگزاری شبهای رصدی با این پروژه همکاری می کنند.

وی، ادامه داد: همزمان با اجرای این پروژه در ایران، رصدهای مشترکی با کشورهای عراق، امارات، پاکستان و افغانستان برگزار خواهد شد.

مسئول پروژه "30 شب صلح ستارگان"، ترویج نجوم و صلح میان ملتها را از اهداف اجرای این پروژه جهانی نام برد و اظهار داشت: گروه های نجومی با اجرای این پروژه نشان خواهند داد که آسمان بدون مرز راهی برای صلح و دوستی در میان ملتها است و مرزهای جغرافیایی نمی تواند میان آنها جدایی ایجاد کند.
منبع: مهر

[stargazer]

گمونم قشم برگزار کرده(چون عکسشو تو سایت star peace دیدم)، شهرهای دیگه رو نمیدونم. اگه دوستانی از این شهرها هستن لطفا خبر یا گزارشش رو بدن. با عکسم باشه که دیگه خیلی ممنون میشیم :) D:

[169]

پخش مستند جویندگان کسوف



مستند علمی جویندگان کسوف، پنجشنبه دوم اردیبهشت ماه، ساعت 23:20 از شبکه چهار سیما پخش خواهد شد. بابک امین‌تفرشی و سیاوش صفاریان پور، همراه با گروهی از جویندگان دیگر خورشید گرفتگی، طی بیش از ده سال اخیر کسوف را در پهنۀ جهان تعقیب کرده و از صحنه‌های شگفت‌انگیز آن فیلم و عکس‌های فراوانی برداشته ‌است.
سفر جویندگان کسوف با گرفت کلی آبان ۱۳۷۴ آغاز شد؛ گرفتی ۱۴ ثانیه‌ای در کنار قلعه‌ای باشکوه در مرز ایران و افغانستان. پس از آن کسوف ۱۳۷۸ در غرب ایران، ۱۳۸۰ در دل آفریقا، ۱۳۸۲ در جنوبگان (قطب جنوب)، ۱۳۸۴ در جنگل های آمازون و آمریکای مرکزی، و ۱۳۸۵ در ترکیه . این سفر با کسوف 31 تیرماه 1388، که طولانی‌ترین خورشید گرفتگی قرن 21 به شمار می‌آید، در آب های اقیانوس آرام پایان پذیرفت.
این مستند با صدای استاد اسماعیل میر فخرایی، دوم اردیبهشت 1390، ساعت 23:20 از شبکه چهار سیما پخش خواهد شد.

منبع : www.telescope.ir (http://www.telescope.ir)

[karimisss]

ولی پنج شنبه که یکم اردیبهشته!

[stargazer]

درست میگن karimisss یکمه. امیدوارم بتونم ببینمش. حتما اثر ارزشمندی از این دو عزیز نجومی هست.

[169]

درسته پنج شنبه یکم است! البته مشکل از خبرشون بود! در خود جدول پخش برنامه های شبکه چهار، برنامه "به دنبال کسوف" پنج شنبه شب ساعت 23:20 به مدت 40 دقیقه پخش می شود! (http://ch4.iribtv.ir/index.php?option=com_scheduler&ch=C0004&week=0&diff=5)

[stargazer]

تلسکوپ فضایی هابل در آستانه بیست و یکمین سال پرتاب خود تصویر جدیدی را به دوستداران نجوم هدیه کرده است که یک زوج کهکشانی مارپیچ به شکل گل رُز را نشان می دهد.به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان ناسا به مناسبت تولد 21 هابل، چشم این تلسکوپ فضایی را به طرف یک توده کهکشانی دیدنی به نام ARP 273 چرخاندند. به این ترتیب هابل توانست از بزرگترین کهکشان مارپیچ این توده کهکشانی عکسبرداری کند. این کهکشان که UGC 1810 نام دارد به دلیل اینکه جذب نیروی گرانشی کهکشان همسایه با عنوان UGC 1813 قرار گرفته به شکل یک شاخه گل رُز درآمده است.
نقاط آبی رنگی که در بخش فوقانی تصویر دیده می شوند نور ناشی از توده ستارگان جوانی است که در طیف ماوراء بنفش می درخشند.
در کهکشان کوچکتر (UGC 1813) که تقریبا بریده شده است خصوصیات مشخصه ای از یک منطقه تشکیل ستاره ای مشاهده می شود که شاید در اثر فعل و انفعالات گرانشی میان دو کهکشان به وجود آمده است.
در بازوی خارجی این کهکشان، بخشی شبیه به حلقه ظاهر شده است. این ویژگی زمانی دیده می شود که کهکشانها درحال عبور از کنار هم نسبت به یکدیگر فعل و انفعال نشان می دهند.
در بالای سمت راست این تصویر، در بازوهای مارپیچ کهکشان UGC 1810 یک کهکشان مینی مارپیچ دیده می شود.
واضح است که خارجی ترین بازوی مارپیچ زمانی که این کهکشان سوم (مینی مارپیچ) از کنارش عبور می کند خصوصیات آن را تغییر می دهد و با یک بسته بزرگ از ستارگان قدیمی (رنگ مایل به قرمز در یک طرف و نقاط آبی در طرف دیگر) شکل آن را منظم می کند.
جرم کهکشان بزرگتر در زوج کهکشان UGC 1810-UGC 1813 حدود 5 برابر بیشتر از کهکشان کوچکتر است.
توده کهکشانی Arp 273 در صورت فلکی آندرومدا در فاصله حدود 300 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.
براساس گزارش وایرد نیوز، این تصویر در 17 دسامبر 2010 با دوربین "WFC3" هابل گرفته شده است.
تلسکوپ فضایی هابل 24 آوریل 1990 (4 اردیبهشت 1369) توسط شاتل فضایی دیسکاوری به فضا فرستاده شد.
در سال 2009 گروهی از فضانوردان همراه با شاتل آتلانتیس خود را به این تلسکوپ فضایی رساندند و آن را تعمیر کردند.
قرار است در سال 2014 تلسکوپ فضایی جیمز وب جایگزین این تلسکوپ کهنه کار شود.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/639294_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/639294_orig.jpg)



رز کهکشانی - تصویر جدید هابل



http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/639295_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/04/639295_orig.jpg)



تلسکوپ فضایی هابل که از 21 سال قبل در دنیای نجوم اسطوره آفریده است

منبع: مهر

[Ehsan]

درخش ِ سبز پدیده ای که تو خورشید خیلی خیلی نادر هستش! این کی بوده که از ماه گرفته!:
http://cosmiclog.msnbc.msn.com/_news/2011/04/25/6526622-see-the-moons-green-flash-

[Hooman]

فيزيك‌دانان در آخرين نشست انجمن فيزيك آمريكا، عايق‌هاي توپولوژي را معرفي كرده‌اند كه با استفاده از آن‌ها مي‌توان ذراتي را كه فيزيكدانان تاكنون نتوانسته‌اند پيدا كنند، مورد مطالعه قرار داد.

مجيد جويا: پژوهش‌گران، ماده جديدي را كشف كرده‌اند كه با استفاده از آن‌ها مي‌توان ذرات شگفت‌انگيز و غريبي را كه علي‌رغم پيش‌بيني‌ها تاكنون ديده نشد‌اند، شبيه‌سازي كرد.
هفته آخر اسفندماه گذشته و در آستانه گردهمايي انجمن فيزيك امريكا، نتايج اوليه‌اي منتشر شد كه ادعا مي‌كند قطعه به اندازه كافي بزرگي از يك «عايق توپولوژي» ساخته شده تا برخي از پيش‌بيني‌هاي غريب نظريه ميدان كوانتومي را آزمايش كند. نظريه ميدان، بخشي از مكانيك كوانتومي است كه معمولا در فيزيك ذرات استفاده مي‌شود و وجود ذراتي غير معمول را پيش‌بيني مي‌كند كه اگر در مواد بازتوليد شود، مي‌تواند مفيد بودن خود را براي كاربري‌هاي آتي مانند رايانه‌هاي رمزشكن يا اسپين‌ترونيك (مدارهاي الكترونيكي كه به اسپين ذرات و بار آنها وابسته است) به اثبات برساند.
به گزارش نيچر، اكنون لاورنس مولنكامپ؛ فيزيك‌دان دانشگاه ورزبورگ در آلمان؛ بر اين باور است كه توانسته يك عايق توپولوژي را از جنس تلوريد جيوه (HgTe) و آن‌قدر ضخيم بسازد كه بتوان اين نظريه را با آن آزمود.
عايق‌هاي توپولوژي موادي هستند كه در خارج الكترون‌ها را هدايت مي‌كنند، ولي در داخل مانند عايق عمل مي‌كنند. منشا اين خاصيت عجيب نحوه حركت الكترون‌ها در ماده است. الكترون‌ها يك «اسپين» كوانتومي حمل مي‌كنند كه به سمت «بالا» و يا «پايين» است. اسپين در حالت عادي مستقل از حركت الكترون است، ولي در داخل عايق توپولوژي، اسپين الكترون‌ها وابستگي زيادي به نحوه حركت آنها دارد.
«چند جهان» روي يك چيپ
به گفته شوچنگ ژانگ، فيزيك‌دان نظري دانشگاه استنفورد كاليفرنيا، ارتباط بين اسپين وحركت، اين عايق‌ها را به واسطه‌اي خوب براي مدل كردن برخي از فرمولاسيون‌هاي نظريه ميدان كوانتومي تبديل كرده است.
نظريه ميدان كوانتومي در تشريح پديده‌هاي جهان بسيار موفق است، ولي مشخص شده كه اثبات برخي از پيش‌بيني‌هاي آن خيلي سخت است. برخي از فرمولاسيون‌ها ادعا مي‌كنند كه آكسيون‌ها وجود دارند. آكسيون‌ها، ذراتي با برهمكنش ضعيف هستند كه احتمالا نشانگر «ماده تاريك» هستند، موادي كه علي‌رغم اثرات گرانشي آن‌ها تاكنون مشاهده نشده‌اند و تخمين زده مي‌شود كه يك‌چهارم جرم دنيا را تشكيل مي‌دهند. اين نظريه همچنين وجود تك‌قطبي‌هاي مغناطيسي را امكان‌پذير مي‌سازد، ذراتي با ويژگي مغناطيسي كه برخلاف دوقطبي‌هاي معمول، فقط يكي از قطب‌هاي شمال يا جنوب مغناطيسي را دارند و البته تاكنون در طبيعت ديده نشده‌اند.
علي يزداني، فيزيك‌دان دانشگاه پرينستون مي‌گويد: «ما در يك نوع از دنيا زندگي مي‌كنيم، ولي در داخل اين جامدات مي‌توانيد دنياهايي غير عادي را مشاهده كنيد. اين خيلي جالب است. ما در يك نوع دنيا زندگي مي‌كنيم، ولي در داخل اين جامدات شما مي‌توانيد اين دنياهاي غير عادي را خلق كنيد».
اين ذرات شبيه چيزي نخواهند بود كه توسط نظريه ميدان كوانتومي پيشنهاد شده؛ براي مثال، نتايج يكي از تحقيقات ژانگ و همكارانش نشان مي‌دهد كه آكسيون‌ها را مي‌توان به عنوان نوسان‌هاي مغناطيسي در داخل يك عايق توپولوژي در نظر گرفت. ولي اين مقايسه مي‌تواند دانشمندان را به سويي هدايت كند كه به دنبال معادل‌هاي واقعي اين ذرات در جهان بگردند. تاباندن نور قطبيده شده از ميان عايق مي‌تواند علايم نشان دهنده آكسيون‌ها را آشكار كند. اگر آكسيون‌ها واقعا وجود داشته باشند، در آن صورت نشانگر مشابهي بايد در تابش ريزموج زمينه كيهاني (اولين پرتويي كه بعد از مهبانگ در جهان منتشر شد و از آن زمان تاكنون در عالم باقي مانده است) آشكار شود.
برخي از اين ذرات غريب پيشنهادي مي‌توانند استفاده‌هاي عملي هم داشته باشند. پيش‌بيني مي‌شود يك گروه از ذرات پايدار به‌نام فرميون‌هاي ماجورانا را بتوان در كامپيوترهاي كوانتومي استفاده كرد تا اطلاعات را ذخيره كنند.
تلوريد جيوه استفاده شده توسط مولنكامپ، يك عايق توپولوژي شناخته شده است، ولي رفتار عايقي توپولوژي تاكنون تنها در لبه‌هاي نقره‌اي بسيار باريك اين ماده ديده شده است. در نتايج اوليه‌اي كه در جريان گردهمايي ارائه شد، مولنكامپ شواهدي را ارائه كرد كه الكترون‌ها در سطح نمونه 3بعدي به گونه‌اي رفتار مي‌كردند كه انگار در يك عايق توپولوژي قرار دارند. او مي‌گويد: «اگر اين كار كند، ما مي‌توانيم به طور آزمايشگاهي نظريه ميدان كوانتومي را آزمايش كنيم».

منبع : خبرآنلاين

[behnum]

با آماده شدن شاتل‌های فضایی برای رفتن به موزه، مسولان ناسا مرتب کردن انبارهای قطعات یدکی را آغاز کرده‌اند. آنها باید تصمیم بگیرند که با این قطعات به یادماندنی که دیگر کاربردی ندارند، چه کار بکنند!

محمود حاج‌زمان: هم‌زمان با آماده شدن شاتل‌های فضایی برای آغاز بخش دوم زندگی خود به عنوان قطعات موزه‌ای، مسولان ناسا مرتب کردن انبارهای قطعات یدکی آنها را آغاز کرده‌اند. این مسولان باید تصمیم بگیرند که با تمام این خاطرات عزیز که دیگر قابل استفاده نیستند، چه باید بکنند.

به گزارش وایرد، (http://www.wired.com/wiredscience/2011/04/shuttle-stuff/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+wired%2Findex+%28Wired%3A+Ind ex+3+%28Top+Stories+2%29%29&utm_content=Google+Reader) باب شروز از مسولان ارشد ناسا که مسولیت رسیدگی به توزیع قطعات مربوط به شاتل را بر عهده دارد می‌گوید: «این کار مثل این است که مجبور باشید به سرعت آپارتمان خود را تخلیه کنید. شما یک‌سری وسایل دارید که باید با خودتان به آپارتمان جدید ببرید، اما در همین حال چیزهای تازه‌ای را کشف می‌کنید که زیر تخت یا ته کمد داشته‌اید.»
http://www.khabaronline.ir/images/2011/4/Enterprise.jpg
شاتل‌های فضایی قبل از اینکه برای بازدید عموم حاضر شوند، باید یک فرایند طولانی پاک‌سازی را طی کنند. وقتی‌که یک شاتل فرود می‌آید، آغشته به انواع مواد خطرناک است. از آن جمله می‌توان به هیدروژن و اکسیژن مایع به عنوان سوخت شاتل، آمونیاک برای خنک‌سازی شاتل و مواد محترقه تعبیه شده برای منفجر کردن پنجره‌ها به هنگام خروج اضطراری اشاره کرد. تمام این مواد شیمیایی قبل از ارسال شاتل‌ها به موزه باید پاکسازی شود تا در حین بازدید عموم از داخل و بیرون شاتل، خطری را برای آنها به وجود نیاورد.
قطعه دیگری که به دلایل ایمنی برداشته خواهد شد، سیستم کنترل واکنش رفت است، موتور کوچکی که چرخش شاتل را کنترل می‌کند. دماغه شاتل نیز برداشته خواهد شد، قطعات داخلی آن جدا شده، و مجددا دماغه به سر جای اولش بازگردانده می‌شود. استفانی استیلسون که وظیفه آماده‌سازی شاتل‌ها برای بازنشستگی را بر عهده دارد می‌گوید: «شما تغییری را در نمای بیرونی شاتل نخواهید دید، اما درون آن خالی خواهد شد.»
بعضی از قطعات از جمله پنجره‌ها و قطعات متحرک بال برداشته خواهد شد تا مشخص شود که محیط خشن فضا چه بلایی بر سر آنها آورده است. همچنین بازوی رباتیک شاتل فضایی دیسکاوری که توسط آژانس فضایی کانادا ساخته شده، برداشته شده و به این کشور بازگردانده می‌شود. موتورهای اصلی هر سه شاتلی که قرار است به معرض دید عموم گذاشته شوند نیز برداشته خواهد شد. 14 موتور اصلی -شامل سه موتور هر کدام از فضاپیماهای آتلانتیس، دیسکاوری و ایندیور، به همراه پنج موتور یدکی- برای استفاده مجدد در فضاپیماهای آینده کنار گذاشته خواهد شد. به جای آنها جایگزین‌هایی با استفاده از قطعات یدکی ساخته و در اختیار موزه‌ها قرار خواهد گرفت.
استیلسون می‌گوید: «قطعات پروازی واقعی بر روی شاتل‌ها باقی خواهد ماند. ما فقط دل و روده آنها را بیرون می‌کشیم. ما تلاش می‌کنیم تا آنجا که ممکن است آنها را شبیه نمونه‌های پروازی حفظ کنیم. برنامه ما این است که آنها را به نحوی آماده کنیم که گویی همین الان از فضا برگشته‌اند.» این گفته بدان معناست که هیچ رنگ‌آمیزی مجددی انجام نخواهد شد. اگرچه احتمالا قطعات کاشی‌های حرارتی که در حین فرود شاتل از آن جدا شده‌اند، با قطعات یدکی جایگزین خواهند شد.
شاتل در مدرسه
اگر شما بخواهید قطعاتی را برای مدرسه یا موزه شخصی خود تهیه کنید، کافی است که تقاضانامه مربوطه را پر کنید. در تاریخ اکتبر 2009 / مهرماه 1388، ناسا وب‌سایتی را برای پاکسازی انبارهای خود راه‌اندازی کرد و 24 هزار قطعه را در معرض فروش قرار داد. البته مسولان ناسا قول دادند که 3000 قطعه را به مدارس و موزه‌های محلی ایالت متحده هدیه بدهد، و 700 قطعه را نیز به صورت امانت در اختیار موسسات مختلف قرار دهد. در خصوص این قطعات آنها تنها هزینه حمل را دریافت می‌کنند که کمتر از 24 دلار است.
شروز می‌گوید: «اندازه این قطعات بسیار متفاوت است و از یک پاکت غذای فریز شده تا اجسامی به بزرگی یک شبیه‌ساز پرواز را شامل می‌شود. تعداد قطعات موجود بسیار بیشتر از تقاضاها بوده است.»
اما زمانی‌که قطعات فروخته شده (یا نسخه‌های جعلی هوشمندانه) برای فروش روی اینترنت قرار بگیرند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ به گفته شروز این اتفاق هم اکنون نیز رخ داده است. اخیرا نمونه نمایشی شاتل اینترپرایز برای چند روز بر روی سایت eBay قرار گرفته بود، تا اینکه مسولان ارشد ناسا آنها را مجبور کردند این آگهی را بردارند. یک لباس فضایی مربوط به دوره ماموریت فضاپیمای مرکوری که توسط یک نظافتچی به سرقت رفته بود و برای مدت‌ها در یک گاراژ نگهداری می‌شد نیز اخیرا به فروش گذاشته شده است.
به گفته شروز، ناسا از چنین چیزهایی چشم‌پوشی نمی‌کند. وی می‌گوید: «وقتی ما چنین اتفاقاتی را می‌بینیم، واکنش نشان می‌دهیم.» صرف نظر از مسائل گوناگون، ارسال عمده قطعات شاتل به خارج از ایالات متحده به دلایل امنیتی غیرقانونی است. مسولیت حفظ اسرار مهندسی شاتل نیز پس از بازنشستگی آنها به مدیران موزه‌ها واگذار خواهد شد.
استیلسون می‌گوید: «من امیدوارم هر سه محل بازدید از شاتل‌ها تنها به جنبه‌های تکنیکی این فضاپیماها تکیه نکنند، بلکه تلاش کنند تا روح گروهی را که در ماموریت‌های شاتل‌ها و نگهداری از آنها مشارکت داشته‌اند به تصویر بکشند.»

به نقل از خبر آنلاین

[rezash]

کشف متراکم ترین سیاره سنگی که تاکنون شناسایی شده است ستاره شناسان بین المللی دریافتند سیاره فرامنظومه خورشیدی که در سال 2004 کشف شده بود متراکم ترین و چگال ترین سیاره سنگی است که تاکنون شناسایی شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، این سیاره که "خرچنگ 55 - e" نام دارد همانند یک "سوپر زمین فوق نامتعارف" و متراکم ترین سیاره سنگی است که تاکنون شناسایی شده است.
نخستین بار در سال 2004 با اطلاعاتی که تلسکوپ کانادایی MOST ارائه کرده بود ساختار شناسایی شد.
اکنون تیمی بین المللی از ستاره شناسان موفق شدند جزئیات این سیاره فرامنظومه خورشیدی "فوق- نامتعارف" را کشف کنند.
قطر این سیاره 60 درصد بزرگتر از قطر زمین است اما 8 برابر عظیم تر و دو برابر متراکم تر از سیاره ما (و تقریبا متراکم تر از سرب) است.
دانشمندان موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام. آی. تی)، دانشگاه بریتیش کلمبیا، مرکز فیزیک نجوم اسمیت سونیان و دانشگاه کالیفرنیا در سنت کروز برپایه رصدهای تلکسوپ فضایی کانادایی MOST (تغییرپذیری میکرویی و نوسانات ستارگان) دریافتند که "خرچنگ 55 - e" در فاصله حدود 40 سال نوری از زمین قرار دارد و در اطراف ستاره ای به نام "خرچنگ 55- A" می چرخد و به حدی نزدیک به ستاره خود است که یک سال آن کمتر از 18 ساعت (17 ساعت 41 دقیقه) به طول می انجامد.
دمای سطح این سیاره به بیش از 2 هزار و 700 درجه سانتیگراد می رسد. به سبب گرمای بسیار بالای این سیاره غیرممکن است که در فضای اطراف آن، اتمسفر داشته باشد و به همین علت، این سیاره از نوع سیاراتی نیست که بتوانند پذیرای اشکالی از حیات باشند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/05/642117_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/05/642117_orig.jpg)

مقایسه دو سیاره زمین و خرچنگ 55 - e
این دانشمندان در خصوص این سیاره توضیح دادند: "خرچنگ 55 - e لابراتواری ایده آل برای آزمایش نظریه های مربوط به تشکیل سیارات، تکامل و زندگی آنها به شمار می رود. درشرایطی که این سیاره حتی با تلسکوپ نیز قابل رویت نیست، ستاره اش در دو ماه آینده در شبهای کاملا تاریک با چشم غیرمسلح نیز رصد می شود."
در روی این سیاره اجسام سه برابر سنگین تر از روی زمین هستند و در طول روز، خورشید 60 برابر بزرگتر و 3 هزار و 600 برابر نورانی تر از روی زمین دیده می شود.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/05/642118_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/05/642118_orig.jpg)

موقعیت سیاره خرچنگ 55 - e در آسمان
اولین سیاره ای که اطراف ستاره "خرچنگ 55- A" کشف شد "b" نام داشت و نخستین بار در سال 1997 رصد شد.
براساس گزارش مدیا ایناف، سپس دو سیاره دیگر این ستاره به نامهای "c" و "d" کشف شدند و سرانجام در سال 2004 سیاره "خرچنگ 55 - e" و در سال 2008 سیاره پنجم به نام f رصد شد.
تمام این پنج سیاره با تکنیک اثر داپلر و یا شناسایی نوسانات حداقل به سبب نیروهای گرانشی کشف شدند.

[rezash]

عبور سیارکی به اندازه یک ساختمان تجاری از نزدیکی زمین سیارکی به اندازه یک ساختمان تجاری روز دوشنبه از فاصله ای نزدیکتر از فاصله ماه تا زمین از کنار سیاره آبی عبور خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، این سنگ کیهانی از فاصله 17 هزار و 702 کیلومتری از سطح زمین عبور خواهد کرد، فاصله ای 23 برابر نزدیکتر از فاصله ماه تا زمین و نور ایجاد شده توسط آن به اندازه ای خواهد بود که بتوان آن را با استفاده از یک تلسکوپ کوچک مشاهده کرد.
این سیارک روز چهارشنبه توسط تلسکوپ روباتیک نیومکزیکو که وظیفه اسکن آسمان را برای ردیابی چنین خطرهایی به عهده دارد، ردیابی و شناسایی شده است. پس از آن اتحادیه بین المللی نجوم وضعیت هشدار اعلام کرد.
این یافته مورد تایید "پیتر بیرتویستل" قرار گرفت، فردی که تا کنون ده ها سیارک را از رصدخانه اش در انگلستان ردیابی کرده است. سیارک MD 2011 روز دوشنبه از آسمان نیمکره جنوبی عبور خواهد کرد. اخترشناسان مناطقی مانند آمریکای جنوبی می توانند درخشش تند و تیز این سیارک را در آسمان مشاهده کنند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/06/662202_orig.jpg

نقشه مسیر عبور سیارک MD 2011 از کنار زمین
"امیلی بالدوین" متخصص سیارکها می گوید ما از اینکه این سیارک از کنار زمین عبور خواهد کرد اطمینان داریم اما در صورتی که وارد اتمسفر می شد، سیارکی به این ابعاد می توانست گلوله ای درخشان و شعله ور را به وجود آورد که در نتیجه آن چندین شهابسنگ روانه زمین می شدند.
محققان موسسه علوم سیاره ای اعلام کرده اند فاصله این اخترواره در حین عبورش از کنار زمین از فاصله ماهواره های GPS نزدیکترتر خواهد بود. این اخترواره ساعت 1:14 عصر به وقت شرقی 27 ژوئن 2011 از سوی نیمکره شمالی به زمین نزدیک شده و از بالای نیمکره جنوبی و سواحل آنتراکتیکا عبور خواهد کرد.
ابعاد این سیارک در حدود 10 متر تخمین زده شده است. این در حالی است که سیارکهای کوچکتر از 25 متر به سادگی در اتمسفر زمین نابود شده و قدرت ایجاد هیچ نوع تخریب زمینی ندارند.
بر اساس گزارش دیسکاوری، قرار است در تاریخ 8 نوامبر 2011 نیز سیارکی به وسعت 400 متر و به وزن 50 میلیون تن به نام 2055 YU55 وارد مدار ماه شود. این سیارک که از فاصله 323 هزار کیلومتری زمین عبور خواهد کرد، بزرگترین سیارکی خواهد بود که از چنین فاصله نزدیکی از کنار زمین عبور خواهد کرد.

[stargazer]

با اجازه مدیران گرامی من این مطلب رو اینجا قرار میدم چون نمیدونستم کجا باید قرار بدم. تاپیک ماه گرفتگی 25 خرداد 1390 هم پاک شده بود که این مطلب آموزشی- خبری رو داخلش بزارم. پس فعلا میزارم اینجا تا مدیران گرامی هرجا صلاح دیدن انتقالش بدن. ممنون :)

دانش > نجوم - ماه‌گرفتگی چهارشنبه 25 خرداد 1390 مقارن با شب سیزدهم ماه رجب اتفاق افتاد و برای برخی این سوال پیش آمد که آیا وقوع ماه بدر در شبی غیر از شب چهاردهم ماه قمری، دلیلی بر اشتباه تقویم است؟




http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/6/11-6-21-11916eclipse.jpg (http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/6/11-6-21-11916eclipse.jpg)

امیر حسن‌زاده: ماه در شب های مختلف به شکل‌های مختلفی دیده می‌شود. راز این شکل‌ها در مدار ماه و نحوه نورپردازی خورشید است. با توجه به موقعیت زمین، مدار ماه و جهت پرتوهای خورشید می‌توان متوجه شد که ماه در گردش خود به دور زمین در حالت‌های مختلفی نسبت به ناظر زمینی قرار می‌گیرد. کره ماه نیز همانند سیارات از خود نوری ندارد و نور خورشید را بازتاب می‌کند. در نتیجه در هر لحظه تنها نیمی از سطح آن روشن است. اما چگونگی قرار گرفتن و یا به تعبیر دیگر موقعیت ماه در مدارش باعث می‌شود که ما آن را به حالت‌های مختلفی ببینیم. به طور کلی به این شکل‌ها، اهله ماه گفته می‌شود. برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید (http://khabaronline.ir/images/2011/6/Moon-2-large.jpg).

http://khabaronline.ir/images/2011/6/2-Moon-phase.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/6/2-Moon-phase.jpg)
هنگامی‌که ماه در مناطقی بین خط واصل زمین و خورشید قرار دارد، سطح نورانی ماه دقیقاً در طرفی است که ما نمی‌توانیم آن را ببینیم. در این حالت اصطلاحاً گفته می‌شود که مقارنه ماه و خورشید یا ماه نو رخ داده است. با گذشت زمان، به تدریج ماه در مدار خود جابجا می‌شود و از دید ناظر زمینی از خورشید فاصله می‌گیرد، به‌طوری که بخش کوچکی از سطح روشن آن رو به ناظر زمینی قرار می‌گیرد. در این حالت می‌توانیم شاهد هلال باریک ماه در افق غربی باشیم. به مرور زمان این هلال ضخیم‌تر شده تا پس از حدود 7 روز، نیمی از سطح روشن آن مقابل ناظر زمینی قرار بگیرد. اصطلاحاً به این حالت ، تربیع اول می‌گویند؛ چراکه ربع مدار خود به دور زمین را طی کرده است.
با گذشت زمان بر بخش روشن ماه افزوده می‌شود، به‌طوری که 3 یا 4 روز پس از حالت تربیع اول شکل ماه به حالتی می‌رسد که آن را تثلیث ( کوژ ) اول می‌نامند. پس از گذشت حدود 14 روز از لحظه مقارنه ، ماه تقریباً در نقطه مقابل خود بر روی مدارش قرار می‌گیرد. در این مرحله عکس حالت اول رخ می‌دهد ، یعنی تمام سطح روشن ماه در مقابل دید ناظر زمینی قرار می‌گیرد. در نتیجه، ماه را به صورت قرصی کامل دیده می‌شود که ماه کامل یا بَدْر خوانده می‌شود. در این زمان ماه نیمی از مدار خود را طی کرده است.
پس از آن تمام مراحل قبلی به صورت معکوس تکرار می‌شود. یعنی پس از ماه کامل، کوژ دوم و سپس تربیع دوم و در نهایت هلال آخر ماه رخ خواهد داد. حدود 1 الی 2 روز نیز طول می‌کشد تا ماه از یک طرف خورشید به طرف دیگر آن تغییر مکان دهد که هلال در این مدت دیده نمی‌شود. به این شب‌ها مَحاق گفته می‌شود.
بدین صورت این چرخه در ماه‌های بعدی نیز تکرار می‌شود. به طور دقیق‌تر، فاصله زمانی بین دو ماه نوی متوالی را دوره هلالی ماه می‌گویند که به طور متوسط 29.53 شبانه‌روز است.
مدار ماه
ماه نیز همانند سیارات منظومه شمسی که در مدارهای بیضی‌شکل به دور خورشید گردش می‌کنند، در مداری بیضوی به دور زمین می‌گردد. در مدارهای بیضوی برخلاف مدارهای دایروی، فاصله جرم گردش‌کننده از جرم مرکزی ثابت نیست و جسم گردنده گاهی در فاصله دورتر از جسم مرکزی و گاهی در فاصله نزدیکتری نسبت به آن قرار دارد.
بنابراین در حرکت به دور زمین، فاصله ماه ثابت نیست و تغییر می‌کند. متوسط شعاع مداری ماه 384,400 کیلومتر و اختلاف حداکثر و حداقل فاصله ماه از زمین حدود 50 هزار کیلومتر است. هنگامی‌که ماه در بیشترین فاصله از کره زمین قرار دارد، اوج ماه اتفاق می‌افتد که فاصله‌اش با زمین حدود 406هزار کیلومتر است. همچنین زمانی که ماه در نزدیک‌ترین فاصله از زمین قرار می‌گیرد، حضیض ماه رخ می‌دهد که فاصله‌اش با زمین برابر 357هزار کیلومتر است. این اختلاف فاصله را می‌توان هم در سرعت جابجایی و هم در اندازه ظاهری ماه در آسمان مشاهده کرد.
http://khabaronline.ir/images/2011/6/Moon-3.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/6/Moon-3.jpg)
اما مدار ماه دستخوش تغییراتی می‌شود که ناشی از تاثیرات زمین و خورشید است. فاصله اوج و حضیض ماه به دلیل اختلالات گرانشی ناشی از خورشید و تاثیرات ناچیز دیگر سیارات متغیر است و به همین دلیل، مقدار فاصله اوج یا حضیض در ماه‌های مختلف ثابت نیست.
طی یک قرن گذشته، کمترین فاصله حضیض در 4 ژانویه 1912 با فاصله 356,375 کیلومتر و بیشترین فاصله اوج در 2 مارس 1984 با فاصله 406,712 کیلومتر اتفاق افتاده است. در بررسی بلندمدت دیگری که در فاصله زمانی 1500 تا 2500 میلادی انجام شده، نزدیک‌ترین حضیض در 1 ژانویه 2257 با فاصله 356,371 کیلومتر و دورترین اوج در 7 ژانویه 2266 با فاصله 406,720 کیلومتر محاسبه شده است.
ماه‌گرفتگی یا خسوف
ماه‌گرفتگی یا خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که زمین بین ماه و خورشید قرار بگیرد. در این حالت سایه زمین بر روی ماه می‌افتد و ماه‌گرفتگی رخ می‌دهد. از آن‌جاکه مخروط سایه زمین بزرگ است، ماه‌گرفتگی در تمامی مناطقی از زمین که در آنها ماه بالای افق باشد، قابل مشاهده خواهد بود. با این توضیحات و با توجه به شکل می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که ماه‌گرفتگی‌ها زمانی رخ می‌دهند که ماه در حالت کامل (بَدر) خود باشد.
حال سوال این‌جاست که آیا ماه‌گرفتگی همیشه در شب چهاردهم ماه قمری اتفاق می‌افتد؟
همان‌طور که توضیح داده شد، ماه‌گرفتگی در حالت ماه کامل یا بدر اتفاق می‌افتد، ولی این گفته که ماه بدر همیشه در شب چهاردهم ماه قمری اتفاق می‌افتد، صحیح و دقیق نیست. دلیل این مسئله در وضعیت مدار ماه و قوانین کپلر نهفته است.
قوانین کپلر
یوهانس کپلر، دانشمند آلمانی قرن هفدهم، سه قانونِ معروف برای حرکت سیارات به دور خورشید ارائه کرد که امروزه به نام قوانین کپلر معروفند. او در قانون اولش بیان می‌کند که مدار سیارات منظومه شمسی به دورخورشید دایروی نیست، بلکه بیضوی است و خورشید در یکی از کانون های آن قرار دارد. قانون دوم می‌گوید که سیارات در بازه‌های زمانی یکسان، مساحت‌های یکسانی را جاروب می‌کنند و قانون سوم نیز مشخص‌کننده ارتباطی بین دوره تناوب یک سیاره و فاصله‌اش از خورشید است.
یکی از نتایج قانون دوم کپلر این است که در یک مدار بیضوی، هر چه جسمی که در حال گردش به دور جسم دیگر است، به آن نزدیک شود؛ سرعت حرکتش نیز بیشتر می‌شود. در نتیجه می‌توان این‌گونه برداشت کرد که در حرکت ماه به دور زمین، هنگامی‌که ماه در حضیض است، سرعت گردشش بیشتر است و وقتی به اوج می‌رسد، کندتر در مدارش جابجا می‌شود زیرا در حضیض ، ماه به زمین نزدیک‌تر و در اوج از آن دورتر است. به عنوان مثال سرعت حرکت مداری ماه در حضیض km/s 1.08 و در اوج km/s 0.97 است.
http://khabaronline.ir/images/2011/6/4-Elliptical.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/6/4-Elliptical.jpg)
بنابراین ممکن است ماه نیمی از مدارش را با سرعت بیشتری طی کند و نیم دیگر را (به دلیل افزایش فاصله‌اش از زمین) با سرعت کمتری طی نماید.
دکتر ایرج ملک‌پور در صفحه 12 کتاب تقویم هجری قمری این مسئله را طی سال‌های 1360 تا 1382 بررسی کرده و نوشته است: «حدود 87 درصد حالت بدر ماه مطابق سیزدهم و چهاردهم و بقیه مطابق دوازدهم و پانزدهم ماه قمری است.»] کتاب تقویم هجری قمری، انتشارات دانش‌نگار، چاپ اول، 1383[
بررسی نگارنده بر روی ماه‌گرفتگی‌های سال‌های اخیر که در ایران قابل مشاهده بوده، نشان می‌دهد که آنها در تاریخ‌های 12 تا 15 ماه قمری نیز رخ داده‌اند.


تطبیق ماه‌گرفتگی‌های سال‌های اخیر با تقویم
ردیف
تاریخ (هجری خورشیدی)
تاریخ(هجری قمری)
1
16-15 اردیبهشت 1383
13-12 صفر 1425
2
7 آبان 1383
13 رمضان 1425
3
16 شهریور 1385
13 شعبان 1427
4
13 اسفند 1385
14 صفر 1428
5
2 اسفند 1386
13 صفر 1429
6
27-26 امرداد 1387
15-14 شعبان 1429
7
10 دی 1388
14 محرم 1431


بنابراین ممکن است ماه بدر یا خسوف در شب چهاردهم اتفاق نیفتد و این گفته که همیشه ماه بدر در شب چهاردهم ماه واقع می‌شود، کلی و عامیانه است.

کد مطلب: 158649
زمان انتشار: چهارشنبه 1 تیر 1390 - 07:43:50
منبع: خبرآنلاین

[رضا طامهری]

http://images.sciencedaily.com/2011/06/110623145430-large.jpg
محققان نمونه هایی که در طی ماموریت سال ۲۰۰۴ جنسیس بدست امده است را مورد مطالعه قرار دادند و نتایج شگرفی را بدست اورده اند. نتایج این تحقیقات حاکی از ان است که خورشید ما و سیارات درونی منظومه شمسی به گونه ای متفاوت پیدایش یافته اند.
اطلاعات بدست امده، حاکی از وجود تفاوتهایی بین خورشید و سیارات زمین گون در میزان فراوانی ایزوتوپهای اکسیژن و نیتروژن است. این عناصر فراوانی بالایی در منظومه شمسی دارند. گرچه این تفاوت ناچیز است اما میتواند کمک زیادی به کشف نحوه شکل گیری منظومه شمسی بکند.
کوین مک کیگن یکی از اعضای تیم جنسیس میگوید:" ما دریافتیم که زمین ، ماه و همچنین شهاب سنگها و سیارکهای مریخی، دارای فراوانی کمتری o16 و همچنین N14 نسبت به خورشید هستند. این یافته ها نشان میدهد که ما از همان سحابی که خورشید از ان متولد شده، پیدایش نیافته ایم.
اتمسفر زمین دارای سه نوع مختلف از اتم اکسیژن است. نزدیک۱۰۰% از اکسیژن زمین را O16 تشکیل میدهد که مقادیری اندک از ایزوتوپهای دیگر اکسیژن نیز شامل O17 و O18 در جو زمین وجود دارند. تحقیقات و مطالعات روی نمونه های بدست امده از جنسیس نشان میدهد که خورشید نسبت به زمین از فراوانی o16 بیشتری برخوردار است، این
نکته در مورد نیتروژن نیز صادق است. مقدار فراوانی N14 ،که تقریبا ۱۰۰% نیتروژن زمین را تکشیل میدهد در خورشید و همچنین مشتری، بیشتر از زمین است.
این یافته ها نشان میدهد که تعدادی از اجرام منظومه شمسی از جمله سیارات زمین گون، شهاب سنکها و دنباله دارها، تفاوتی غیرقابل چشم پوشی با ترکیبات اولیه سحابی خورشیدی دارند که منظومه شمسی از ان پیدایش یافته است. محققان میگویند چنین ناهماهنگی میتواند دید ما را نسبت به پیدایش منظومه شمسی متحول کند.
منبع: sciencedaily

[رضا طامهری]

http://media.skyandtelescope.com/images/Enceladus.jpg
منجمان شواهد محکمی را دال بر وجود اقیانوس اب شور در زیر پوسته یخی انسلادوس، یکی از قمرهای درونی زحل، یافته اند. لز طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست امده از فضاپیمای کاسینی ناسا که از سال ۲۰۰۴ بر مدار زحل در حال چرخش است، دانشمندان موفق به کشف نمک سدیم و پتاسیم، مشابه ترکیبات دریاهای زمین، در ذرات یخ نزدیک به سطح این قمر شده اند. بدلیل انکه این مواد از فورانهای بخار اب از شکافهای سطح این قمر پر هیاهو نشات گرفته اند، منجمان اینگونه استنتاج میکنند که مقادیر فراوانی از آب نمک زیر لایه های سطحی این قمر آرمیده است.
فرانک یوسبرگ، عضو ارشد تیم کاسینی میگوید:" بجز فورانهای سطحی انسلادوس، راه ثابت دیگری برای خروج چنین ذراتی وجود ندارد"
کاسینی نمک را در طی ۳ دوره چرخش در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بر فراز این قمر کشف نمود. در این اکتشاف، کاسینی از ابزاری به نام تحلیل گر ذرات کیهانی (cda) بهره گرفته است.
منجمان خاطر نشان میکنند که آب در زیر سطح انسلادوس و زیر لایه سنگی عمیقی در دل قمر قرار دارد که انجا با نمک و مواد معدنی دیگر مخلوط میشود. آب نمک از زیر لایه های سنگی خود را به نزدیک سطح میرساند و در انجا با اقیانوس عظیمی از اب مخلوط میشود. آنها معتقدند در صورتی که روزی شیارهای موجود در سطح انسلادوس که عامل پیدایش آب فشانهای این سیاره هستند، بشکنند، اب به علت اختلاف فشار بین آب لایه های زیرین و خلا در فضای خارجی با فشار، بالایی به فضا پرتاب خواهد شد که نتیجه آن آب فشانهای عظیمی در سطح این سیاره است.
منبع: skyandtelescope

[stargazer]

دانش > نجوم - نتیجه همکاری مشترک شرکت UrtheCast و آژانس فضایی روسیه، ایستگاه آنلاین پخش تصاویر فضایی از آی.اس.اس است که به زودی ارسال تصاویر خارق‌العاده‌ای از زمین و فضای پیرامون آنرا با کیفیت اچ.دی آغاز خواهد کرد.
محبوبه عمیدی: تاکنون عده بسیارمحدودی از انسان‌های روی زمین شانس سفر به فضا و تماشای کره خاکی را از ایستگاه فضایی بین‌المللی داشته‌اند اما تا چند ماه دیگر همه ما می‌توانیم با سر زدن به ایستگاه ویدئویی آنلاین آی.اس.اس، زمین را از چشم دو دوربین آن، آن‌هم با کیفیت اچ.دی تماشا کنیم.
به گزارش پاپ‌ساینس (http://www.popsci.com/technology/article/2011-06/iss-will-broadcast-streaming-hd-video-earth-starting-next-year)، مطابق قراردادی که میان شرکت کانادایی UrtheCast و آژانس فضایی روسیه منعقد شده، این دو دوربین پیش از پایان سال جاری میلادی (دی ماه 1390) به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال خواهند شد. پس از آن دوربین‌ها روی بخشی از بدنه خارجی آی.اس.اس نصب می‌شوند و امکان ارسال تصاویر ویدئویی به زمین و پخش آنلاین آنها وجود خواهد داشت.



http://www.khabaronline.ir/news-159737.aspx

یکی از دوربین‌ها با کیفیت اچ.دی و سرعت 3.25 فریم‌برثانیه تصاویر را ثبت خواهد کرد و دوربین دوم می‌تواند تصاویر را با ترکیب 3 رنگ و وضوح پایین‌تری دریافت کند. به گفته اسکات لارسون، یکی از مؤسسان و مدیر UrtheCast ترکیب این تصاویر به زمین ارسال خواهد شد و به صورت آنلاین به نمایش درخواهد آمد.
سیستم پخش این تصاویر به شکل ترکیبی از گوگل‌ارث و یوتیوب عمل خواهد کرد. لارسون می‌گوید: «اتصال میان ویدئوهای ارسالی با گراف‌ها، نقشه‌ها و اطلاعات مفید دیگر می‌تواند بسیارجذاب باشد. برای کاربران امکان متوقف کردن ویدئو، بازبینی آن، بزرگنمایی تصاویر و انتخاب تصاویر مربوط به موقعیت‌های زمانی و مکانی گوناگون پیش‌بینی شده است».
این دو دوربین محصول یک شرکت انگلیسی هستند و UrtheCast که در کلگری، ایالت آلبرتا واقع شده و روی بازوهای روباتیک شاتل‌ها کار می کند، تولید نرم‌افزارهای پشتیبان را به عهده خواهد داشت.
مطابق پیش‌بینی‌ها این دو دوربین تا دی‌ماه آتی به آی.اس.اس ارسال می‌شوند و پخش تصاویر از ماه‌های ابتدایی سال 2012 آغاز خواهد شد.

کد مطلب: 159737
زمان انتشار: سه شنبه 7 تیر 1390 - 08:28:46
منبع: خبرآنلاین

[احسان]

حلقه‌اي در مركز كهكشان راه شيري كشف شد
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان اسا در پروژه "هاي- گال" كه بر روي ماهواره هرشل كار مي‌كنند موفق شدند برپايه رصدهاي ماودن قرمز اين رصدخانه فضايي آژانس فضايي اروپا ساختاري را شناسايي كنند كه تاكنون تنها نظريه وجودي آن ارائه شده بود.

اين ساختار، حلقه‌اي بيضي شكل با قطر 650 سال نوري و جرم 30 ميليون برابر جرم خورشيد است كه اطراف سياه چاله مركزي كهكشان راه شيري مي‌چرخد. اين حلقه غول پيكر و تقريبا نامتقارن از گرد و غبار و گازهاي بسيار سردي تشكيل شده است.

"سرجو موليناري"، سرپرست پروژه "هاي- گال" در اين خصوص توضيح داد: "هرشل تصاوير بي نظيري از مركز كهكشان تهيه كرده است به طوري كه ما امروز يك نقشه كامل و جامع با جزئياتي بي سابقه از اين منطقه راه شيري در اختيار داريم. اين چشم انداز استثنائي يك ساختار سرد در دماي 250 درجه سانتيگراد زير صفر را نشان مي‌دهد كه شبيه به يك 8 وارونه يا يك پاپيون است."

وي افزود: "ما با مقايسه اطلاعات هرشل و اطلاعاتي كه راديوتلسكوپ‌هاي زميني به دست آورده بودند نشان داديم كه اين ساختار در حقيقت يك حلقه بيضوي در جهت عمودي است."

اين حلقه در فاصله 28 هزار سال نوري از زمين واقع شده و تركيبي از ماده‌اي سرد معادل 10 برابر ماده داخل سياه چاله مركز كهكشان است.

اين حلقه همانند فسيلي از گذشته فعال راه شيري است. در حقيقت، در كهكشان‌هاي فعال، حلقه‌هاي اطراف مركز كهكشان بسيار عظيم هستند درحالي كه در ساير موارد، تئوري‌ها يك سري از توده‌هاي مجزا را پيش بيني مي‌كند كه همانند سيارات منظومه خورشيدي در اطراف مركز كهكشان مي‌چرخند.

پروژه "هاي- گال" از زمان پرتاب ماهواره هرشل در مي 2009 تصاوير مادون قرمز اين رصدخانه فضايي را بررسي كرده است.

هدف "هاي- گال" نقشه برداري از راه شيري و به ويژه منطقه مركزي آن است. اين ماموريت تاكنون نتايج علمي مهمي به دست آورده است كه از جمله آنها مي‌توان به شناسايي "رشته‌هاي 3" كه از آنها ستارگان متولد مي‌شوند، اشاره كرد.
به دلیل سرعت کم اینترنت نتواتنستم عکس های مربوط را قرار دهم. برای دیدن عکسها به آدرس زیر مرجعه کنید:
http://www.hupaa.com/page.php?id=4727

[گلناز]

پس از يك دهه برنامه‌ريزي، نوآوري و آزمايش، ساخت بزرگترين رصدخانه (http://www.noojum.com/index.php) نوترينوي جهان كه در يخ‌هاي فلات قطب جنوب نصب شده با موفقيت به پايان رسيد. يك تيم بين‌المللي آخرين اصلاحات پروژه «آيس كيوب» را كه زير نظر دانشگاه ويسكونسين آمريكا انجام مي‌شود، به پايان رسانده‌اند.
اين رصدخانه كه در ايستگاه قطب جنوب اسكات- آموندسن زير نظر بنياد ملي علوم واقع شده به طور خاص به دنبال نوترينوهاي پرانرژي است كه در وقايع خشن كيهاني مانند انفجارهاي ابرنواختر (http://www.noojum.com/index.php) و پرتو گاما به وجود مي آيند.

هنگامي‌ كه نوترينوها (http://www.noojum.com/index.php) با اتم‌هاي يخي در يخ تاريك و فوق‌شفاف قطبي برخورد مي‌كنند، ‌يك نور آبي رنگ به وجود مي‌آيد كه توسط سنسورها شناسايي مي‌شود.


http://space.harferooz.com/photos/images/203406.jpg

برخي از نوترينوها از خورشيد نشات گرفته و برخي ديگر از برخورد پرتوهاي كيهاني با جو زمين و منابع برجسته نجومي (http://www.noojum.com/index.php) از جمله انفجار ستارگان (http://www.noojum.com/index.php) در راه شيري و ساير كهكشان‌هاي دور به وجود مي‌آيند.

ميزان تريليوني از نوترينوها در هر لحظه در بدن انسان جريان دارند، ‌اما به ندرت با ماده عادي برخورد مي كند.
محققان در تلاش هستند تا منبع اين نوترينوها را شناسايي كنند.


http://space.harferooz.com/photos/images/729407.jpg

تيغه رصدخانه (http://www.noojum.com/index.php) از 5160 سنسور نوري تشكيل شده كه در گروه‌هاي 60 تايي و در كل 86 رشته به هم متصل شده‌اند.

هر رشته در يك سوراخ عمودي مته در كلاهك يخي قطب جنوب پايين فرستاده مي‌شود. اكنون كه تمام رشته‌ها در جاي خود ثابت شدند، سنسورهاي آنها يك ماتريس مكعبي شكل به ابعاد يك كيلومتر مكعب مي‌سازند كه سر آنها حدود دو كيلومتر زير سطح يخ است.


http://space.harferooz.com/photos/images/962408.jpg

دانشمندان دانشگاه (http://www.noojum.com/index.php) ويسكانسين براي ايجاد سوراخ‌ها يك مته آب داغ پيشرفته 4.8 مگاواتي ساختند.
اين وسيله قادر بود با متمركز كردن فوران آب به داخل يخ به طور روزانه بيش از دو كيلومتر در يخ‌ها حفاري كند.


http://space.harferooz.com/photos/images/202409.jpg
اين پروژه از ماه نوامبر سال 1999 در پي تسليم طرح به بنياد ملي علوم (http://www.noojum.com/index.php) و همچنين ساير همكاران طرح در بلژيك، آلمان و سوئد با همكاري دانشمندان، مهندسان و متخصصان رايانه آغاز شده ‌است.

[گلناز]

جوان‌ترين سياه چاله همسايه زمين رصد شد (http://www.noojum.com/other-news/75-other-news/2955-2010-12-24-08-38-18.html)


رصد خانه اشعه ايکس ناسا ستاره شناسان را قادر ساخته است تا جوان‌ترين سياه چاله همسايه زمين را در فضا شناسايي کنند. اين سياه چاله در فاصله 50 ميليون سال نوري از زمين قرار دارد.

به گزارش سرويس علمي - فناوري ستاره‌ شناسان اين سياه چاله (http://www.noojum.com/index.php) را در شکل 30 سال پيش آن مشاهده مي‌کنند. اين يافته ستاره‌شناسان را قادر مي‌سازد تا پيشرفت يک سياه چاله را از آغاز پيدايش آن بررسي کنند.




http://space.harferooz.com/photos/images/9204.jpg (http://space.harferooz.com/photos/images/9204.jpg)



يکي از ستاره‌شناسان در اين باره گفت: اگر بررسي‌ها و اطلاعات ما درست باشد، اين نزديک‌ترين نمونه از تولد يک سياه چاله است که تاکنون مشاهده شده است.
«آبراهام لوب» يکي ديگر از ستاره شناسان (http://www.noojum.com/index.php) اظهار کرد: اين اولين بار است که يک سياه چاله به اين شيوه مشاهده شده است، با اين حال شناسايي تولد اين سياه چاله به علت کاهش اشعه ايکس آن مشکل است.

------------------
گلناز عزیز، حتما منبع اخباری که منتشر میکنید رو به صورت واضح بیان کنید. مرسیsunrise

[رضا طامهری]

http://www.sciencedaily.com/images/2011/06/110628111848-large.jpg
رصدخانه فضایی XX-Mنیوتن متعلق به اژانس فضایی اروپا چند روز پیش ستاره کم نوری را یافت که در حیطه امواج X، ده هزار برابر نرمال میدرخشید. منجمان معتقدند این فوران بزرگ بر اثر تلاش این ستاره برای بلیعدن توده عظیمی از مواد ایجاد شده است.
این فوران در یک ستاره نوترونی اتفاق افتاده است که هم اکنون تنها ۱۰ کیلومتر قطر دارد اما به قدری چگال است که میدان گرانشی عظیمی را ایجاد میکند. توده مواد بسیار بزرگتر از ستاره نوترونی بوده و از یک ستاره ابرغول آبی نشات میگرفته است.
انریکو بونزو عضو تیم تحقیقاتی این رصد خانه میگوید:" این توده عظیم از ستاره ابرغول به بیرون پرتاب شده و به شدتبا ستاره نوترونی برخورد کرده است و ما را قادر ساخته تا این رویداد را در حیطه امواج X رصد کنیم.
این فوران چهارساغت به طول انجامید و اشعه X از گازهای داخل توده منتشر شده بود که در حین کشیده شدن به میدان گرانشی ستاره نوترونی، میلیون ها درجه گرم شده بودند.در حقیقت این توده به قدری عظیم بوده که تنها جزئ کوچکی از آن به ستاره نوترونی برخورد کرده است. آری در صورتی که ستاره نوترونی در مسیر این مواد قرار نداشت بدون هیچ گونه ردی این مواد به فضا پرتاب میشدند.
نیوتن XX-M در طی رصد ۱۲.۵ ساعته که این سامانه ستاره ای، که بنام IGRJ18410-0535 نامگذاری شده است، فوران مذکور را رصد نمود، اما منجمان فورا متوجه ان نشدند، علت ان است که تلسکوپ بر اساس برنامه ریزی ابتدا برنامه موردنظر را به اتمام رساندت و سپس داده ها را به زمین مخابره میکند. حدودا ۱۰ روز پس از این مشاهده دکتر بنزو و گروه تحقیقاتی از دانشگاه متبوعش اطلاعات را دریافت نموده و سریعا انها را پردازش کردند.
مدت زمان طولانی این فوران منجمان را قادر ساخت تا اندازه این توده را تخمین بزنند. این توده، بسیار عظیم تر از ستاره نوترونی بوده و تقریبا ۱۶ میلیون کیلومتر و یا ۱۰۰ میلیون برابر حجم ماه وسعت داشته است. بر اساس محاسباتی که از روی درخشندگی فوران انجام گرفت، این توده تنها یک هزارم جرم ماه زمین را در برداشته است.

منبع: sciencedaily 

[Sunrise]

واقعا لازمه که یه تشکر ویژه داشته باشیم از جناب Rezatamehri که اخبار رو به خوبی ترجمه میکنن و باذکر منبع اینجا قرار میدن...

مطمئنا کاربرای زیادی از این بخش استفاده میکنن...

موید باشید آقای Rezatamehri :)

[stargazer]

دانش > نجوم - 6 سرنشین استگاه فضایی بین‌المللی عصر سه‌شنبه (به وقت ایران) در دو سفینه سایوز پناه گرفتند تا از برخورد با زباله‌هایی فضایی که به ناگاه رو سوی ایستگاه اورده بودند، در امان بمانند.



http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/6/iss.jpg (http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/6/iss.jpg)

داده‌های به دست آمده از رادارها نشان از این داشت که این زباله‌ها در ساعت 12:08 روز سه‌شنبه 28 ژوئن به وقت گرینویچ (16:38 سه‌شنبه 7 تیر به وقت ایران) از فاصله بسیار نزدیک 270 متری ایستگاه عبور کردند، ولی هیچ برخوردی مشاهده نشد و خدمه ایستگاه اجازه یافتند تا به سر کار خود بازگردند.
کیل لیندگرن از مرکز کنترل هیوستون در ساعت 12:12 دقیقه دیروز به وقت گرینویچ، چهار دقیقه بعد از عبور زباله‌های فضایی این پیام رادیویی را برای فضانوردان ارسال کرد: «اکنون چهار دقیقه از عبور سپری شده و شما اجازه خروج از سایوز را دارید». پیامی که با تایید مهندس پرواز ماموریت شماره 28، ساتوشی فوروکاوا همراه شد.
هنگامی که رادارها تشخیص دهند که زباله‌های فضایی در مسیر عبور خود از حد مشخصی به ایستگاه نزدیک‌تر خواهند شد، و با در نظر گرفتن دقت رادارها، احتمال برخورد وجود خواهد داشت، فرایندهای ایمنی برای تامین امنیت آغاز خواهند شد. «پناه گرفتن» در محفظه نجات سایوز زمانی اجرا می‌شود که عبور نزدیک زباله‌ها خیلی دیر کشف شود و وقتی برای تغییر مدار ایستگاه جهت اجتناب از برخورد نمانده باشد.
در ساعت 11:30 دقیقه به وقت گرینویچ (38 دقیقه پیش از عبور)، با وجود چهار بار به‌روزرسانی اطلاعات حرکت زباله‌های فضایی، هنوز خطر برخورد آن قدر بالا بود که مرکز هیوستون تصمیم به ماندن فضانوردان در داخل حفاظ تا بعد از عبور زباله‌ها گرفت.
آندری بوریسنکو فرمانده ایستگاه، آلکساندر ساموکوتایف و رونالد گاران در سفینه فضایی سایوز TMA-21 پناه گرفتند و سرگئی والکوف، مایکل فوسوم و فوروکاوا در سایوز TMA-02M که در جانب دیگر ایستگاه پهلو گرفته بود، مستقر شدند.
اندازه و منشا این زباله‌ها هنوز معلوم نیست. زباله‌ها فضایی نگرانی همیشگی خدمه سفینه‌های فضایی است، چرا که سرعت این اجسام در مدارهای پایین، گاه تا 8 کیلومتر بر ثانیه هم می‌رسد.
مدیر پرواز ایستگاه فضایی بین‌المللی ران اسپنسر، پیش از یک حادثه برخورد با زباله‌های فضایی در سال 2009 گفته بود: «شیوه عمل ما در این موارد بدین گونه است که داده‌های رهگیری را در مورد اجسامی که تهدیدی برای ایستگاه فضایی هستند، از مرکز فرماندهی فضایی دریافت می‌کنیم. در ابتدا ما یک منطقه نظارتی داریم که 75 کیلومتر از بالا و پایین و 25 کیلومتر از چپ و راست، و 25 کیلومتر از جلو و عقب را در آن رصد می‌کنیم.
«مرکز فرماندهی فضایی به ما در مورد هر جسمی که به ما نزدیک شود، هشدار می‌دهد. سپس آنها نظارت خود را بر این اشیا تشدید می‌کنند تا به راه حل بهتری برسند و عدم قطعیت را کاهش دهند. و سپس ما احتمال برخورد را بر مبنای داده‌هایی که مرکز فرماندهی فضایی می‌دهد محاسبه می‌کنیم. و اگر احتمال برخورد بیش از یک‌هزارم درصد (10 به توان منفی پنج) باشد، شروع به جستجوی راه حل می‌گردیم».

منبع: اسپیس‌فلایت‌ناو (http://spaceflightnow.com/shuttle/sts135/110628iss/)

ترجمه: مجید جویا


کد مطلب: 160021
زمان انتشار: چهارشنبه 8 تیر 1390 - 23:55:14

منبع: خبرآنلاین

[احسان]

حل معمای ادغام کهکشانها:

دانشمندان در آزمایشگاه تحقیقاتی نوال (NRL) پس از مطالعات طولانی مدت معمای ادغام کهکشانها را حل نمودند. از آنجایی که کهکشانها بزرگترین ساختارها در گیتی می باشند، یادگیری هرچه بیشتر درباره شکل گیری آنها کلیدی برای فهم چگونگی کارکرد هستی به شمار می آید.

دکتر فیشر و دکتر روت برگ با استفاده از داده های جدید تلسکوپ 8 متری جنوب جمینی (Gemini-South) واقع در شیلی به همراه نتایج اولیه به دست آمده از تلسکوپ 10 متری W.M.Keck و تلسکوپ 2/2 متری دانشگاه هاوایی و همچنین داده های آرشیوی تلسکوپ فضایی هابل مشکل را حل نمودند. آنها مقاله ای در رابطه با یافته های تحقیقاتی خود مبنی بر تکامل کهکشانها در ژورنال اخترفیزیک (Astrophysical Journal) به چاپ رساندند که پرده از این معمای بزرگ برداشت.

روت برگ چنین شرح می دهد: کهکشانها در هستی کلاً به دو صورت دیده می شوند. یکی به صورت مارپیچی شبیه کهکشان خودمان و یکی به صورت بیضی که در آن ستاره ها در مدارهای تصادفی حرکت می کنند. بزرگترین کهکشانها در گیتی به صورت کهکشانهای بیضوی بوده و برای فهم اینکه هستی در 15 میلیارد سال گذشته چگونه شکل گرفته اول بایست چگونگی شکل گیری این کهکشان ها را فهمید.

تئوریهای بسیار قدیمی براین استوار بوده است که کهکشانهای مارپیچی باهم ادغام شده و کهکشانهای بیضی را در جهان به وجود می آورند. کهکشانهای مارپیچی دارای مقادیر معنی داری گاز هیدروژن سرد می باشند. زمانی که آنها باهم ادغام می شوند الگوی زیبای مارپیچی آنها در هم می ریزد و گاز به ستاره جدیدی منتقل می شود. هرچه مقدار گاز موجود بیشتر باشد، ستاره های بیشتری شکل می گیرد و به همراه آن مقدار زیادی غبار. این غبار توسط ستاره های جوان داغ شده و با موج مادون قرمز تشعشعاتی از خود ساطع می کند.

تا این اواخر دانشمندان تصور می کردند که این کهکشانهای در حال ادغام با درخشش مادون قرمز به اندازه کافی بزرگ و متراکم نیستند تا به عنوان پیش سازه های اکثر کهکشانهای بیضی در جهان تلقی شوند. در واقع مشکل در روش اندازه گیری جرم آنها بود. در متد جایگزین از نور نزدیک مادون قرمز استفاده می شود که به کمک آن حرکات تصادفی ستارگان مسن سنجیده می شود. هرچه حرکات تصادفی بزرگتر باشد میزان جرم موجود بیشتر خواهد بود. استفاده از نور نزدیک مادون قرمز این امکان را فراهم می سازد تا به دورن غبار نفوذ کرده و تا حد امکان بسیاری از ستارگان مسن و قدیمی را مشاهده نمود.


ترکیب زمانی اتفاق می افتد که کهکشانهای مارپیچی ادغام می شوند، چراکه اکثر گاز آن به مرکز گرانشی سیستم کشیده شده و یک دیسک چرخان را تشکیل می دهد. گاز از این دیسک چرخان به درون دیسک چرخان یک ستاره جوان منتقل می شود که خود این ستاره نیز بسیار درخشان بوده و امواج نزدیک مادون قرمز از خود ساطع می کند. دیسک چرخان ستاره های جوان هم ستارگان مسن را روشن می سازد و هم اینکه اگر ستارگان مسن دارای حرکات تصادفی بسیار کمتری باشند آنها را مشخص می سازد.


روت برگ و فیشر به جای مشاهده حرکات تصادفی ستارگان مسن در طول موج های کوتاهتر، به طور موثری از غبارها برای بلوکه نمودن نور ستاره های جوان استفاده نمودند. نتایج جدید آنها نشان داد که ستارگان مسن در کهکشانهای ادغام یافته دارای حرکات تصادفی بزرگتری هستند و این بدین معنی است که آنها سرانجام کهکشانهای بسیار بزرگ بیضوی خواهند شد.

گام بعدی در تحقیقات NRL مشاهده مستقیم دیسک های ستاره ای با استفاده از طیف سنجی سه بعدی نور مادون قرمز است. هر ذره یک طیف است و با کمک آن محققان می توانند یک نقشه دوبعدی از حرکات ستاره ای و سن ستاره ها تهیه نمایند. این نقشه به آنها این امکان را می دهد که اندازه، چرخش، میزان درخشش و سن دیسک مرکزی را اندازه گیری نمایند.

منبع:ScienceDaily

[rezash]

مریخ نورد جدید آماده سفر شد (http://hamshahrionline.ir/news-138793.aspx)

http://hamshahrionline.ir/images/position36/2011/6/11-6-27-102645111.jpg (http://hamshahrionline.ir/images/position36/2011/6/11-6-27-102645111.jpg)

همشهری آنلاین:

ناسا مریخ نورد 2.5 میلیارد دلاری خود را، وسیله نقلیه‌ای به اندازه یک خودرو و مجهز به سوخت اتمی که ویژه کشف نشانه‌های حیات در مریخ طراحی شده را برای آماده سازی جهت پرتاب به سوی سیاره سرخ به پایگاه فضایی کندی انتقال داد
به گزارش خبرگزاری مهر، مریخ نورد "کیوراستی" به سیستم پیچیده فرودی مجهز است که برای فرود آمدن بر روی منطقه تعیین شده‌ای از مریخ (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=44422)در آگوست 2012 به کار گرفته خواهد شد. این مریخ نورد چهار برابر دو مریخ نورد پیشین ناسا (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=69470)، "اسپیریت" و "آپارچونیتی" است، مریخ نوردانی که در سال 2004 و به منظور انجام ماموریتی سه ماه به مریخ رسیدند.
هفت سال پس از آن زمان، اسپیریت برای همیشه خاموش شد اما آپارچونیتی همچنان فعال است. این دو وسیله نقلیه روباتیک به منظور جستجوی نشانه‌هایی از آب در گذشته سیاره سرخ به کار گرفته شده‌اند.
مریخ نوردی 2.5 میلیارد دلاری
ابعاد بزرگ‌تر و مقاومت بالاتر تجهیزات به کارگرفته شده در این مریخ نورد با هدف یافتن پاسخ این سوال‌ها طراحی و ساخته شده‌اند: آیا سیاره سرخ از وضعیت مناسب برای به وجود آوردن زندگی میکروبی برخوردار بوده یا هست؟
این مریخ نورد به شکلی طراحی شده تا بتواند دست کم یک سال مریخی را که در حدود دو سال زمینی است، در سیاره سرخ باقی بماند و مناطق مختلف آن را برای یافتن نشانه‌های حیات جستجو کند. قرار بود این مریخ نورد در سال 2009 سفر خود را آغاز کند اما بروز نقص در سیستم فرود، منجر به تاخیر در ماموریت و افزوده شدن 800 میلیون دلار به هزینه‌های مربوط به ماموریت شد.
بازرس کل ناسا اوایل ماه جاری اخطار داده بود که این سازمان در معرض خطر از دست دادن فرصت پرتاب مریخ نورد curiosity است، دوره ای که از 25 نوامبر تا 18 دسامبر و به دلیل قرار گیری زمین و مریخ در یک مسیر برای پرتاب این فضاپیما باز گذاشته شده است. اما ناسا در تاریخ 8 ژوئن اعلام کرد مریخ نورد این سازمان برای آغاز ماموریت خود آمادگی دارد. ناسا در حال حاضر در میانه راه انتخاب نهایی یکی از چهار مکان فرود احتمالی است که برای فرود curiosity تعیین شده‌اند.
مکانی برای فرود آمدن
با این همه به نظر می‌آید حفره "گیل"، حفره‌ای 150 کیلومتری مریخی، برترین انتخاب برای فرود این مریخ نورد باشد. در این منطقه توده‌ای به ارتفاع پنج کیلومتر از رسوبات باستانی مریخی وجود دارد که زمانی به واسطه جریان آب انباشته شده‌اند و به نظر می‌رسد اکنون این حفره به عنوان مقصد نهایی مریخ نورد "کنجکاوی" انتخاب شده و تنها باید به صورت رسمی معرفی شود.
منطقه دیگری که به نظر می‌آید با اختلافی جزئی در رتبه دوم انتخاب‌ها قرار گرفته حفره‌ای به نام "ابرزوالد" است، منطقه‌ای که دلتای رودخانه‌ای قدیمی در آن واقع شده و احتمال می‌رود شواهد ارزشمندی از ذرات آلی و یا حیات ابتدایی در زیر آن پنهان شده باشد.
تصمیم نهایی بر سر انتخاب این مکان روز جمعه قطعی شده و طی هفته جاری به صورت رسمی بر روی وب سایت ناسا منتشر خواهد شد.
در صورت اعلام رسمی موقعیت فرود curiosity و آغاز ماموریت این مریخ نورد، این هفتمین فضاپیمایی است که برای بررسی و مطالعه خاک و گذشته این سیاره بر روی مریخ فرود می آید.

[احسان]

درخشانترين جرم جهان رصد شد

اخترشناسان به تازگي موفق به رصد اخترنمايي در دورافتاده ترين بخشهاي كيهان شده اند كه شدت درخشش آن 60 تريليون برابر قدرت درخشش خورشيد تخمين زده شده است.

1681


به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان موفق به كشف يكي از درخشانترين اجرام كيهاني در اولين سالهاي تولد جهان هستي شده اند، توده اي بسيار درخشان كه تصور و ايده چگونگي شكل گيري سياهچاله هاي غول پيكر را به چالش كشيده است. اين معماي خيره كننده در واقع يك اخترنما است، مرحله اي كهكشاني كه طي آن بخش زيادي از مواد تشكيل دهنده كهكشانها به درون سياهچاله هاي غول پيكر كشيده مي شوند و نور شديدي از آن به وجود مي آيد.
اين پديده ulas j1120+0641 نامگذاري شده و دور افتاده ترين نقطه اي از جهان به شمار مي رود كه تا كنون مشاهده شده است. در واقع اين پديده درخشانترين جرمي است كه از جهان اوليه مشاهده شده و شدت درخشش آن 60 تريليون برابر بيشتر از شدت درخشش خورشيد است.
دانشمندان براي مطالعه بر روي اين اخترنما 20 ميليون جرم كيهاني كه توسط تلسكوپ فروسرخ dss بريتانيا طي دوره اي پنج ساله به ثبت رسيده بودند را مورد بررسي قرار دادند. فاصله اين اخترنما با استفاده از تلسكوپ vlt و جميني محاسبه شد. دانشمندان بر اساس ميزان كشش نور تابيده شده از اين پديده دورافتاده طي سفرش در ميان جهان هستي، تخمين زدند اين اخترنما 770 ميليون سال پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است.
با بررسي نور ساطع شده از سوي اين اخترنما محققان تخمين زدند كه انرژي اين جرم از سياهچاله اي 2 ميليارد برابر جرم خورشيد تامين مي شود. چگونگي بزرگ شدن اين سياهچاله با چنين سرعتي پس از انفجار بزرگ قابل توضيح نيست.
در حالي كه اين اخترنماها به نوعي به اسرار موجود درباره سياهچاله هاي غول پيكر مي افزايند، مي توانند معماي ديگري از ابتدايي ترين لحظات جهان، زماني در حدود 13.7 ميليارد سال پيش را حل كنند، مرحله اي كه به "بازيونيزه شدن" شهرت دارد.
بر اساس گزارش اسپيس، در دوره زماني در حدود 150 تا 800 ميليون سال پس از انفجار بزرگ هيدروژن خنثي كه تمامي جهان را در بر گرفته بود، در جزئي ترين بخشهايش يعني الكترون و پروتون بازيونيزه شد. با اين همه نور اخترنماي تازه كشف شده نشان مي دهد كه جهان به طور قطع تا 770 ميليون سال پس از انفجار بزرگ نيز مملو از هيدروژن خنثي بوده است.
منبع: جام جم

[رضا طامهری]

http://www.nasa.gov/images/content/153212main_2011-4505-430.jpg
در طی جلسه ای که توسط سران ارشد ناسا در تاریخ ۲۸ژوئن(۳تیرماه) در مرکز فضایی کندی برگزار شد، تاریخ پرتاب شاتل اتلانتیس، ۸ جولای(۱۷تیرماه) اعلام شد. گرستن مایر مدیر عملیات فضایی ناسا میگوید:"اخرین پرواز اتلانتیس، یکی از مهمترین پروازهای شاتلهاست. این پرواز فوق العاده برای ایستگاه بین المللی مهم است. محموله ای که در این پرواز فرستاده میشود، بسیار برای ایستگاه الزامی و حیاتی است. در طی این محموله علی رغم توشه یکساله ایستگاه شامل مواد نصرفی و قطعات یدکی ، چهارنفر از جمله فرمانده کریس فرگوسن، خلبان داگ هارلی و دانشمندان پروژه پیش رو یعنی سندی مگنوس و رکس والهیم در این ماموریت حضور خواهند داشت. اخرین ماموریت سری فضاپیماهای شاتل، STS-125 نام دارد و قرار است که ۱۲ روز به طول بیانجامد.
منبع: spaceflightnow.com و nasa.gov

[احسان]

کشف گونه ای جدید از انفجارهای ستاره ای
گروهی از منجمان موسسهٔ تکنولوژی کالیفرنیا (کَلتِک) اخیراً نوع جدیدی از ابرنواختر‌ها را کشف کرده‌اند که ۱۰ مرتبه پرنور‌تر از انواع دیگر هستند و هیچ نشانی از هیدروژن در آن‌ها دیده نمی‌شود.
آن‌ها درخشان و آبی رنگ هستند اما کمی عجیب به نظر می‌رسند. در میان پرنور‌ترین ابرنواخترهای جهان این نوع از ابرنواختر‌ها به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از چگونگی شکل گرفتن ستاره‌ها، کهکشان‌های دور و جهان در روزهای نخست خود داشته باشند.
علاوه بر ۴ انفجاری که از این نوع ثبت شده‌اند ۲ ابرنواختر شناخته شدهٔ دیگر، که منجمان در مورد ویژگی‌های آن‌ها گیج شده بودند، در این دستهٔ جدید قرار گرفتند.
روبرت کوییمبای، محقق فوق‌دکترای کلتک و مدیر اصلی پروژه، در سال ۲۰۰۷/ ۱۳۸۶ ابرنواختری را کشف کرد که ۱۰۰ میلیارد بار درخشان‌تر از خورشید و ۱۰ مرتبه درخشان‌تر از انواع دیگر ابرنواختر‌ها بود. طیف این ابرنوخ‌تر، که ۲۰۰۵ap نام گرفت شبیه به هیچ یک از طیف‌های ابرنواخترهای دیگر نبود. هیچ اثری از هیدروژن که معمولاً در بیشتر ابرنواختر‌ها هست در طیف آن دیده نمی‌شد.

در‌‌ همان زمان منجمان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ابرنواختر عجیبی را یافتند که SCP ۰۶F۶ نام گرفت. این ابرنواختر نیز طیف عجیبی داشت با وجود این‌که هیچ اثری از شباهت بین آن و ابرنواختر ۲۰۰۵ap دیده نشد.
کوییمبای و گروهش با استفاده از تلسکوپ ۲/۱ متری رصدخانهٔ پالومار ۴ ابرنواختر دیگر یافتند. پس از گرفتن طیف آن‌ها با استفاده از تلسکوپ ۱۰ متری کِک در هاوایی، تلسکوپ ۱/۵ متری در پالومار و تلسکوپ ۲/۴ متری ویلیام هرشل در جزایر قناری، منجمان متوجه شدند که طیف‌های این ۴ ابرنواختر بسیار عجیب و غیر عادی هستند.
کوییمبای متوجه شده بود که اگر کمی طیف ابرنواخترهای ۲۰۰۵ap و SCP ۰۶F۶ را انتقال دهد تقریبا به طیف‌های ۴ ابرنواختر دیگر نزدیک می‌شوند و زمانی که طیف‌های هر ۶ ابرنواختر در کنار هم قرار گرفت همه آ‌ن‌ها کاملاً شبیه به هم بودند. طیف‌هایی آبی که با امواج درخشان فرابنفش می‌درخشیدند.

این ابرنواختر‌ها بسیار درخشان و داغ‌اند. دمایی بین ۱۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ درجه کلوین دارند، با سرعت ۱۰۰۰۰ کیلومتر در ثانیه گسترش می‌یابند و ۵۰ روز طول می‌کشد تا درخشندگی خود را از دست بدهند. اطلاعاتی که درمورد این ابرنواختر‌ها به دست آمده در همین حد است و هیچ کس اطلاعات بیشتری ندارد.
نخستین مدل احتمالی که برای چنین درخشندگی‌ای پیشنهاد شده این است که ستارهٔ تپنده‌ای با جرم ۹۰ تا ۱۳۰ برابر جرم خورشید که پس از اتمام سوخت خود به شکل ابرنواختر منفجر شده است. این ستاره با تپش‌هایش پوستهٔ خود را خالی از هیدروژن کرده است و انفجار این پوسته را آن‌قدر داغ کرده است که اکنون ما ابرنواختر را به این درخشندگی می‌بینیم.

1694

مدل دوم ستاره‌ای است که به شکل ابرنواختر منفجر شده اما جرم متراکمی با میدان مغناطیسی بسیار قوی از خود به جا گذاشته است که به سرعت به دور خود می‌چرخد. میدان مغناطیسی و ذرات بارداری که فضا را پر می‌کنند بر هم متقابلاً اثر می‌گذارند و انرژی آزاد می‌شود. این انرژی مواد و ذراتی که از انفجار باقی مانده‌اند را داغ می‌کند و همین می‌تواند درخشش این ابرنواختر‌ها را توضیح دهد.
این ابرنواختر‌ها در گروه کوچکی از میلیارد‌ها ستاره‌ هستند که به آ‌ن‌ها کهکشان‌های کوتوله می‌گویند. اگرچه از کهکشان‌های میزبان خود صد‌ها بار درخشان‌تر هستند، به منجمان این فرصت را می‌دهند تا با بررسی طیف آن‌ها میزان گازهای می‌ان‌ستاره‌ای که کهکشان‌ها را پر کرده‌اند، بسنجند و ترکیبات هر کهکشان را مشخص کنند. علاوه بر این آن‌ها مشخص می‌کنند ستاره‌هایی که برای نخستین بار در جهان شکل گرفته‌اند به چه شکل بوده‌اند.

[رضا طامهری]

http://images.sciencedaily.com/2011/06/110630162311-large.jpg
تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا جدیدا با استفاده از دید مادون قرمز خود به اعماق سحابی غبار الود جبار خیره شده است که نتیجه این مساحی یافتن ستارگان نوزادی است که در پشت ابرهای تاریک این سحابی آرمیده اند. این ستارگان در نور مرئی قابل رویت نیستند. 
این جرم که به m78 معروف است، از دو سحابی سبز رنگ گرد تشکیل شده است که توسط ابرهای غبار الود تاریک احاطه شده اند. حتی در دیدفروسرخ اسپیتزر نیز ابرها اغلب تیره و تاریک اند، اما هنگامی که با چشمهای اسپیتزر رصد شود، گوشه های این ابرها به صورت قابهای سرخ روشنی دیده میشود که نورهای درخشان داخلی را احاطه کرده اند. 
M78براحتی در تلسکوپهای کوچک در سحابی جبار درست کنار خنجر  دیذه میشود اما به طور قابل ملاحضه ای با غبارهای تاریک کناری اس متفاوت به نظر میرسد. چشمهای فروسرخ اسپیتزر به داخل این غبارها نفوذ کرده است و درون درخشان این سحابی را اشکار ساخته است.
نوری که از ستارگان جوان تازه متولد شده منتشر میشود، شروع به غلبه بر فضای تاریک غبار الود کرده است و سرانجام این سحابی را به یه سحابی بزرگتر و درست مانند "حلقه سبز"( که در لینک زیر مشخص است) مبدل میشود
http://www.jpl.nasa.gov/news/news.cfm?release=2011-183
رشته ای از ستارگان نوزاد که هنوز دقیقا وارد مرحله بلوغ خود شده اند بصورت نقاط سرخی در قسمتهای خارجی سحابی جبار  که در ابرهای تاریک ان، مشخص اند(تصویر اول)
منبع: sciencedaily.com

[karimisss]

نوسانات ستاره ای و فیزیک خورشید بررسی می شود

رئیس مرکز تحقیقات نجوم و اختر فیزیک مراغه از برگزاری کارگاه پیشرفته اختر فیزیک خبر داد و گفت: در این کارگاه که از 19 تا24 شهریور برگزار می شود نوسانات ستاره ای و فیزیک خورسید مورد بررسی قرار می گیرد. دکتر علی عجب شیری زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به برگزاری ششمین کارگاه پیشرفته اختر فیزیک، افزود: این کارگاه با حضور متخصصانی از گرایشهای مختلف نجوم چون کیهان شناسی، اخترفیزیک و گرانش و همچنین دانشجویان کارشناسی که موفق به گذراندن یکی از دوره های آموزش مقدماتی نجوم مرکز شده اند، برگزار می شود.
رئیس مرکز تحقیقاتی نجوم و اختر فیزیک مراغه با اشاره به موضوعات این کارگاه خاطر نشان کرد: در نشست های این کارگاه در خصوص موضوعاتی چون کیهان شناسی، گرانش، نجوم ذره ای، نوسانات ستاره ای، فیزیک خورشید، ساختار و تحول ستارگان و تشکیل ساختارهای بزرگ مقیاس بحث و بررسی می شود.

وی زمان برگزاری کارگاه پیشرفته اختر فیزیک را 19 تا 24 شهریورماه جاری ذکر کرد و یادآور شد: به دانشجویان شرکت کننده در نشست های این کارگاه از طرف مرکز تحقیقات نجوم و اخترفیزیک مراغه و انجمن نجوم ایران گواهی مبنی بر شرکت در کارگاه اعطا خواهد شد.
منبع "خبرگزاری مهر"

[karimisss]

وقوع توفانی عظیم در سیاره زحل منجر به شکل گرفتن "لکه بزرگ سفید" و رعد و برقهایی 10 هزار برابر شدیدتر از رعد و برقهای زمینی در این سیاره شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، وقوع این توفان در زحل منجر به ایجاد "لکه سفید بزرگی" بر روی سطح سیاره زحل شده است که امکان دیدن آن از روی زمین نیز وجود دارد.
رصدهایی که توسط فضاپیمای کاسینی انجام گرفته به همراه رصدهای انجام شده توسط تلسکوپهای زمینی نشان دهنده مناظری از رعد و برقهای فرازمینی هستند، رعدهایی که با سرعت 10 بار در ثانیه بر فراز زحل ایجاد شده اند. لکه های سفید بزرگ به این دلیل چنین نامگذاری شده اند که بزرگی آنها به اندازه ای است که می توان هر سی سال یکبار آنها را با استفاده از تلسکوپهای زمینی مشاهده کرد.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/07/667210_orig.jpg


این توفان از دسامبر گذشته آغاز شد، زمانی که کاسینی و تعدادی از تلسکوپهای زمینی شاهد روند تکامل این توفان بر روی زحل بودند. به گفته اخترشناسان توفانهای "لکه های بزرگ سفید" که 10 برابر بزرگتر و شدیدتر از توفانهای عادی به شمار می روند، بسیار نادر بوده و در هر سال زحلی یکبار رخ می دهند. (یک سال زحل برابر 29.5 سال زمینی است.)
بر اساس گزارش اسپیس، این ششمین باری است که این رویداد از سال 1876 تا کنون با آغاز بهار در نیمکره شمالی این سیاره، مشاهده شده است. طول و عرض جغرافیایی این توفان به ترتیب 16 هزار و 800 و 9 هزار و 900 کیلومتر بوده است، این به آن معنی است که بزرگی این توفان می تواند نیمی از زمین را پوشش دهد.
منبع "خبرگزاری مهر"

[m.aryayi]

3-4 ساعت تا پايان داستان شاتل ها:th_cry:



شاتل فضایی آتلانتیس به عنوان آخرین فروند از ناوگان شاتل ها تا چند ساعت آینده یعنی در ساعت 6:56 عصر امروز (17 تیر ماه 1390) به وقت تهران از مرکز فضایی کندی در فلوریدای آمریکا به فضا پرتاب خواهد شد
http://www.youtube.com/watch?v=cvOG3jWsscU&feature=relmfu

[yperseusy]

پرتاب ساعت 7:56 دقیقه هستش که این دوسته عزیزه مون به اشتباه ساعت 6:56 دقیقه رو ذکر کردند!!!
آن لاین ببینید:
http://www.nasa.gov/externalflash/135_splash/index.html

[yperseusy]

هم اکنون شاتل آتلانتیس با موفقیت پرتاب شد.:guntootsmiley[1]:

[Helix]

هفت سال پس از شکست ماموریت شکار فضاپیما در آسمان و سقوط فضاپیمای جنسیس، دانشمندان موفق شده‌اند با بررسی لاشه این فضاپیما به حقایق جدید و عجیبی درباره خورشید دست یابند.

http://www.img.upnload.com/images/9c9p60w82rgb2ikp4jcw.jpg

در سال 2001 / 1380، ناسا فضاپیمایی به نام جنسیس (به معنای پیدایش) را به سمت خورشید فرستاد تا ذرات باد خورشیدی را که از این ستاره به بیرون جریان داشتند، جمع‌آوری کرده و به زمین بیاورد. جنسیس در سال 2004 / 1383، درست طبق برنامه زمان‌بندی به زمین بازگشت، اما همه چیز مطابق برنامه پیش نرفت. به دلیل اینکه چتر نجات جنسیس باز نشد، این فضاپیما با زمین تصادف کرد و محتویات آن در بیابان‌های یوتا در ایالات متحده بر روی زمین پخش شد. با گذشت هفت سال از آن ماجرا، دانشمندان هنوز مشغول جمع‌آوری این قطعات هستند و با ادامه دادن بررسی‌های خود بر روی لاشه این فضاپیما، موفق به انجام کشفیات بزرگی شده‌اند.

به گزارش پاپ‌ساینس، آخرین یافته آنها به این شرح است: شیمی زمین کاملا با شیمی خورشید متفاوت است. چنین چیزی ممکن است کاملا واضح به نظر برسد، اما در حقیقت در مقابل چیزی قرار دارد که اخترفیزیک‌دانان تصور می‌کردند. منظومه شمسی ما 4.6 میلیارد سال پیش، از صفحه عظیمی از غبار و گاز شکل گرفت. به دلیل اینکه همه چیز از ماده یکسانی سرچشمه گرفته، محققان می‌پنداشتند که منظومه شمسی داخلی باید شیمی مشترکی داشته باشد.

اما همه چیز آن‌طور که اخترفیزیک‌دانان می‌اندیشیدند پیش نرفت. بر اساس یافته‌های محققانی که هنوز مشغول بررسی مدارک به جامانده از لاشه جنسیس هستند، زمین از نظر دو ایزوتوپ اکسیژن و یک ایزوتوپ نیتروژن بسیار غنی‌تر از خورشید است. این مطلب داستان پیدایش سیاره ما را کاملا دگرگون می‌کند.

برای اینکه بتوان مساله را به طور کامل حل کرد، دانشمندان مجبورند روش‌های کاملا جدیدی را برای پاک کردن بقایای جنسیس پیدا کنند تا بتوانند آلودگی‌های زمینی را از ذراتی که در فضا جمع‌آوری شده‌اند جدا کنند. چنین کاری به هیچ وجه ساده نیست، اما گروه‌های آمریکایی و اروپایی که نمونه‌های اولیه را پاک‌سازی و تحلیل می‌کنند، دریافته‌اند که زمین از نظر ایزوتوپ‌های اکسیژن 17 و اکسیژن 18 غنی‌تر از خورشید است. ناهمخوانی در نیتروژن حتی از اکسیژن هم شدیدتر است: خورشید در مقایسه با زمین، حدود 40 درصد نیتروژن 15 کمتری دارد.

اکنون کیهان‌شناسان باید دلیل این مساله را پیدا کنند. آنها نظریاتی دارند، اما در همین حال دانشمندان جنسیس به کندی، به تلاش دشوار خود ادامه می‌دهند. پیش از آنکه حادثه جنسیس باعث کند شدن برنامه‌های محققان بشود، آنها قصد داشتند تا 18 اندازه‌گیری مختلف را بر روی محوله جنسیس انجام دهند. اکنون و با گذشت هفت سال، آنها پنج مورد را بررسی کرده‌اند و هنوز کار بر روی باقی برنامه را ادامه می‌دهند.


منبع :
http://www.kavirsky.blogfa.com/

[Tahereh Ramezani]

http://www.psi.ir/upload/news/1390/anewsman2/DAMA_CoGent360.jpg



پس از سال‌ها شک و تردید در باره‌ی وجود ماده‌ی تاریک، شمار روزافزونی از آزمایش‌ها نشان می‌دهند ماده‌ی تاریک شاید پیش این هم پیدا شده باشد.

عالم را ماده‌ئی اسرارآمیز و نامرئی پر کرده است که پذیرای برهم‌‌کنش با نور نیست: نور را بازنمی‌تاباند و جذب هم نمی‌کند. اما ستاره‌شناس‌ها می‌دانند این ماده وجود دارد زیرا آثار گرانشی‌ی آن بر مواد مرئی را مشاهده می‌کنند. این ماده را ستاره‌شناس‌ها ماده‌ی تاریک می‌خوانند. اما مشکل این است که اگر ماده‌ی تاریک وجود داشته باشد باید به مقدار زیاد وجود داشته باشد. ستاره‌شناس‌ها تخمین می‌زنند 83 درصد جرم عالم باید ماده‌ی تاریک باشد و فقط 17 درصد بقیه ماده‌ی مرئی‌ست.

این ماده‌ی تاریک باید منظومه‌ی شمسی، زمین، و محیط اطراف ما را فرا گرفته باشد ولی فیزیکدان‌ها وقتی دنبال این ماده می‌گردند هیچ پیدا نمی‌کنند... دست‌کم بیشترشان چیزی پیدا نمی‌کنند! طی ی چند سال گذشته یک گروه فیزیکدان که 250 کیلوگرم سدیم‌یدید آلاییده به تالیم را ته ِ معدنی در ایتالیا گذاشته‌اند فریاد می‌زنند که ماده ی تاریک را مشاهده کرده اند. این طور گمان می‌رود که از برخورد ذره‌ی عجیب و غیرعادی‌ی ماده‌ی تاریک با یکی از هسته‌های بلور، فوتونی تولید خواهد شد که آشکارگرهای حساس ِ نور در نزدیکی‌ی بلور آشکار خواهند کرد.

آزمایش آنها DAMA/LIBRA نام دارد و نتایجش بحث‌انگیز بوده است. البته هر نوع ذره‌ی دیگر نیز می‌تواند در برخورد با بلور فوتون تولید کند. بنابراین تابش کیهانی، نوترون‌های حرارتی، پرتوزایی‌ی زمینه نیز در آزمایش دیده خواهد شد به‌عبارت دیگر همهمه زیاد است. اما برای جدا کردن سیگنال ماده‌ی تاریک از این پس‌زمینه راهی هست. خورشید در گذر از کهکشان از دریای ماده‌ی تاریک نیز می‌گذرد. زمین نیز به دور خورشید می‌گردد و این دریای ماده‌ی تاریک در برخی مواقع با سرعت بیشتر و در مواقع دیگر سال کند تر از این دریا عبور خواهد کرد. بنابراین سیگنال ماده‌ی تاریک باید مدولاسیون سالانه داشته باشد.

پژوهشگران آزمایش DAMA/LIBRA مدعی هستند دقیقاً چنین چیزی را دیده‌اند. سیگنال آنها در ماه مه به اوج می رسد و سپس افت می‌کند. این سیگنال ضعیف و موقتی نیست و این افراد می‌گویند شواهد آماری آن قدر واضحند که تقریبا هیچ امکان اشتباه وجود ندارد. اما بیشتر اخترفیزیکدان‌ها به نتایج DAMA/LIBRA توجهی نمی‌کنند و حتی آزمایش را مسخره می‌کنند. دلیلش این است که آشکارگرهای ماده‌ی تاریک در انتهای معادن گوشه‌وکنار دنیا فراوان وجود دارند که هیچ چیزی ندیده اند و نسبت به بسیاری از این آزمایش‌ها اطمینان بیشتری وجود دارد زیرا همهمه‌ی پس‌زمینه برخاسته از تابش کیهانی و غیره را حذف می کنند. این آزمایش‌ها باید فقط ماده‌ی تاریک را ببینند و نمی‌بینند... البته تا کنون ندیده بودند! چند هفته پیش گروهی که با آشکارگری به نام CoGeNT در ته معدنی در مینه‌سوتا کار می‌کند اعلام کرد شواهدی بسیار شبیه به شواهد آزمایش DAMA/LIBRA پیدا کرده‌اند. شاهد آنها از نظر آماری به قدرت آزمایش DAMA/LIBRA نیست اما مدولاسیون آن دقیقاً همان شکل را دارد یعنی در اواخر آوریل یا اوایل مه به اوج می‌رسد.


امروز دن هوپر از آزمایشگاه شتابگر ملی ی فرمی و کریس کِلسو از دانشگاه شیکاگو داده‌های CoGenT و DAMA/LIBRA را مرور کرده‌اند و می‌گویند با هم سازگارند. "اگر فاز حقیقی در اوایل مه به اوج می‌رسد این نماینده‌ی مدولاسیونی سازگار با گزارش‌های گروه‌های همکار در آزمایش DAMA/LIBRA است." با توجه به شک و تردیدی که بسیاری از پژوهشگران نسبت به گروه پژوهشی‌ی DAMA/LIBRA نشان داده‌اند این گفته بسیار مهم است.

اما شواهد به همین‌جا ختم نمی‌شود. هوپر و کلسو هم‌چنین می‌گویند که نوع ماده‌ی تاریکی که از این نتایج برمی‌آید با شواهد غیرمستقیم دیگر در باره‌ی ماده‌ی تاریک در آزمایش‌های دیگر نیز سازگار است. چیزهائی مانند طیف گامائی که تلسکوپ فضایی‌ی پرتوهای گامای فرمی مشاهده کرده، و غباری که WMAP دیده و گمان می‌رود از گسیل فوتون از الکترون‌های نزدیک به مرکز کهکشان برخاسته باشد. آنها می‌گویند آزمایشی دیگر به‌زودی نتایجی منتشر خواهد کرد که ادعاهای DAMA/LIBRA و CoGeNT را تأیید می‌کند: "گروه‌های همکار پروژه‌ی CRESST افزایشی در داده‌هاشان گزارش کرده‌اند که به‌تقریب با ذرات ماده‌ی تاریک از نوع CoGeNT سازگار است." بنابراین دنیای پژوهش‌های ماده‌ی تاریک در عرض تنها چند ماه سر و ته شده است و پس از سال‌ها گزارش ها ی منفی، ناگهان گزارش‌های مانند بهمن بر سرمان می‌ریزد.

این نکته موضوع را برای روان‌شناسان نیز جالب خواهد کرد چون می‌توانند دینامیک رفتارهای گروهی را بررسی کنند. فرآیندی که ایده‌های علمی را حقایق علمی می‌کند واضح نیست و عجیب به نظر می‌آید. اما حقیقت این است که تأثیر ضعف‌های انسان بر این فرآیند با تأثیرش بر دیگر زمینه‌ها متفاوت نیست و به یک اندازه از مد روز و تغییرات ناگهانی‌ی افکار عمومی اثر می‌پذیرد. جالب خواهد بود بدانیم مورخان علم از این داستان خاص چه برداشتی خواهند کرد.




منبع:

http://www.psi.ir/html/general/index_f.html
The Dark Matter Data Bonanza
Technology Review, The Physics arXiv Blog
June 8, 2011
http://www.technologyreview.com/blog/arxiv/26861



مراجع:

Dan Hooper, Chris Chelso, “Implications of CoGeNT's New Results For Dark Matter”, http://arxiv.org/abs/1106.1066

[Helix]

دانشمندان، این دهانه آتشفشانی را برای فرود آزمایشگاه علمی متحرک کیوریاسیتی در مریخ، پیشنهاد می‌کنند.
دهانه آتشفشانی گیل، ناحیه‌ای به پهنای 150 کیلومتر است که به نام یک بانکدار و منجم آماتور استرالیایی نام نهاده شده و به نظر می‌رسد که مناسب‌ترین مقصد برای فرود فضاپیمای بعدی باشد که قرار است بر روی مریخ فرود بیاید. این محل فرود پیشنهادی شامل قله‌ای به ارتفاع 5 کیلومتر از رسوبات باستانی است که شاید روزگاری در آب غرق بود.

http://img.upnload.com/images/4e52jl0xosz2xjseh0a.jpg

به گزارش نیچر، این محل در ماه گذشته و بعد از رتبه‌بندی محرمانه‌ای از 4 محل پیشنهادی برای فرود که توسط محققین همکار پروژه آزمایشگاه علمی مریخ در ناسا انجام شد، در صدر این فهرست قرار گرفت. این یک آزمایشگاه متحرک 900 کیلوگرمی که کیوریاسیتی (به معنی کنجکاوی) نامیده شده، قرار است در اواخر پاییز امسال به فضا پرتاب شود.

تایید دهانه گیل از سوی دانشمندان به این معنی نیست که این دهانه حتما توسط ناسا انتخاب خواهد شد. منطقه دیگری که دهانه ابرزوالده نام دارد، شامل دلتای یک رود مریخی است و (شاید) شواهد مدفون‌شده‌ای از مواد آلی در رسوبات بستر دریاچه‌ای که رود به آن می‌ریخته، پیدا شود. این منطقه با اختلاف آرای اندکی در مقام دوم قرار گرفت. از دو منطقه دیگر، یکی ماورث والیس است که اطلاعات معدنی پیچیده‌ای را از طولانی‌ترین و قدیمی‌ترین مجموعه سنگ‌ها در بین این چهار منطقه در خود جای داده و دیگری دهانه هولدن است که در بستر دریاچه قدیمی قرار دارد.

قرار بود مدیران ناسا، تصمیم نهایی را در هفته گذشته و طی بیانیه‌ای رسمی اعلام کنند؛ اما چنین اتفاقی نیفتاد و تصمیمی که می‌توالند نقطه پایانی بر پیچیده‌ترین فرایند انتخاب محل فرود یک مریخ‌نورد تاکنون باشد، هنوز اخذ نشده است. این چهار نقطه از بین ده‌ها محل احتمالی فرود برگزیده شدند؛ آن‌هم در پنجمین و آخرین مرحله انتخاب سایت که در ماه گذشته انجام شد و مهندسان به دانشمندان گفتند که می‌توانند مریخ‌نورد کیوریاسیتی را در هر یک از این چهار نقطه، بدون دردسر فرود بیاورند.

مهندسین ناسا برای اولین بار از فناوری جرثقیل فضایی استفاده می‌کنند که در آن، یک سکوی شناور با پیشرانه جت، به آرامیمریخ‌نورد را پایین می‌آورد تا به ناحیه‌ای هموار و بدون سنگ و صخره در داخل یک بیضی 20 در 25 کیلومتری برسد. این اطمینان بخشی از سوی مهندسین به این معنی است که انتخاب جای نهایی فرود فقط بر اساس اولویت‌های علمی خواهد بود. بعد از کارگاه، یکی از دانشمندان پروژه به نام جان گراتزینگر از دانشگاه صنعتی کالیفرنیا در پاسادنا، بیش از 50 نفر از مسئولین و محققین پروژه را گرد هم اورد تا رتبه‌بندی محرمانه‌ای از این چهار ناحیه را انجام دهد. به گفته یکی از دانشمندان حاضر در جمع، «این فرایندی کاملا عادلانه بود».


http://img.upnload.com/images/vji81c6kk5w30mwb5ab.jpg

شماره شانس؟

اگر این عملیات با موفقیت به پایان برسد، کیوریاسیتی هفتمین فضاپیمایی خواهد بود که بر روی مریخ فرود می‌آید. هزینه 2.5 میلیارد دلاری ساخت این مریخ‌نورد، ریسک این ماموریت را خیلی بیشتر از گذشته کرده است. هدف اصلی ماموریت که تحقیق در مورد امکان زیست‌پذیر بودن مریخ در گذشته است، به نسبت مریخ‌نوردهای قبلی، وابستگی خیلی بیشتری به انتخاب مکان درست برای فرود دارد. در فرودهای پیشین، مانند ماموریت وایکینگ در دهه 1970 / 1359، هدف اصلی کشف ناشناخته‌ها بود و هرچه پیدا می‌شد، تفاوتی حاصل نمی‌شد. در دهه گذشته و در جریان ماموریت مریخ‌نورد اکتشافی، دو گروه از دانشمندان با تعیین دو ناحیه کاملا متفاوت برای فرود مریخ‌نوردهای دوقلو، راضی شدند. اسپیریت به دهانه گوسف رفت که جغرافی‌دان‌های علاقه‌مند به سنگ‌های رسوبی و چینه‌شناسی از آن استقبال کردند؛ از سوی دیگر، آپورتونیتی به فلات مریدیانی رفت، که حسگرهای راه دور نشان از غلظت بالای سنگ آهن در آن می‌داد و به معنی وجود نشانه‌های آب در مریخ بود.

این بار اما، سه تا از چهار محل پیشنهادی، دهانه‌های آتشفشانی هستند و هر سه هم مورد علاقه متخصصین سنگ‌های رسوبی هستند، در حالی که سایت چهارم، ماورث والیس، مورد علاقه معدن‌شناسان است. ولی مشکل اینجاست که تنها یک مریخ‌نورد داریم. حذف ماورث والیس برای برخی از معدن‌شناسان مایوس‌کننده بود، با وجود اینکه پیش از این هم می‌دانستند که نبود چشم‌انداز زیبا (که در جلب توجه عموم به یک ماموریت اهمیت بالایی دارد)، می‌تواند مانع بزرگی در انتخاب این ناحیه باشد.

راس ایروین، ژئومورفولوژیستی که در موسسه علوم سیاره‌ای توسکان آریزونا کار می‌کند، می‌گوید که اختلاف بین معدن‌شناسان و رسوب‌شناسان، نشان‌دهنده دودستگی بین دانشمندان مریخ نیست، بلکه ناشی از دو نوع فعالیت جغرافیایی در مریخ است: یکی با مکانیزم‌هایی که لایه‌های سنگ را می‌سازد و می‌فرساید؛ و دیگری با مکانیزم‌های ژئوشیمیایی جذاب. ایروین که به دهانه هولدن رای داده بود، می‌گوید: «این دو دستگی فقط بیانگر مسائلی در مورد خود ما نیست؛ بلکه نشان دهنده وضعیت مریخ هم هست».

این انتخاب، همچنین یادبود مجددی برای والتر فردریک گیل هم هست؛ بانک‌دار استرالیایی که یک منجم آماتور و کاشف دنباله‌دارها در قرن بیستم هم بود. دهانه آتشفشانی که به یاد وی نامگذاری شده، با تپه لایه لایه رسوبی‌اش، یکی از مکان‌هایی هم بود که برای ماموریت مریخ نوردهای دوقلو در نظر گرفته شده بود.


منبع :
خبرآنلاین (http://khabaronline.ir/news-160100.aspx)

[رضا طامهری]

http://www.bis.gov.uk/assets/bispartners/ukspaceagency/images/missions/gaia-ai-esa.jpg

بزرگترین دوربین دیجیتالی که تاکنون در یک ماموریت فضایی بکاربرده شده است هم اکنون با استفاده از ۱۰۶ ارایه الکترونیکی در حال اتمام عملیات ساخت است. نتیجه تلاشهای انجام شده" آرایه ای یک میلیارد پیکسلی" است که به عنوان چشمان فوق حساس برای ماموریت نقشه برداری از کهکشان راه شیری مورد استفاده قرارگرفته خواهد شد. این ماوریت آژانس فضایی اروپا، اسا، که به نام گایا(مادر زمین در یونان باستان) می باشد در سال ۲۰۱۳ اغاز خواهد شد.
در حالی که چشم برهنه میتواند هزاران ستاره را در اسمانی تاریک و صاف رصد کند، گایا میلیاردها ستاره کهکشان راه شیری و کهکشانهای همسایه را در طی ماموریت ۵ ساله خود نقشه برداری خواهد نمود و اطلاعات را بصورت میزان درخشندگی(قدر) ، مشخصات طیف نگاری، موقعیت جرم سماوی در دستگاه سه بعدی و همچنین نحوه حرکت در فضا ارائه خواهدنمود.
http://images.sciencedaily.com/2011/07/110706104653-large.jpg
برای کشف ستارگان دور دست و رصد اجرام سماوی حدود یک میلیون برابر قدرتمندتر از چشمان انسان، گایا مجهز به ۱۰۶ CCD می باشد که با بالاترین کیفیت ممکن درون چشمانش تعبیه شده اند.
برای ساخت دوربین گایا از تکنولوژی چلمزفورد انگلستان بهره گرفته شده است. هرکدام از ccdهای مستطیلی این دوربین کمی کوچکتر از کارتهای اعتباری هستند و هرکدام در ابعاد ۴.۶*۶ سانتی متر میباشند اما ضخامت انها از تار مو هم کمتر است.
تکنسین ها ماه مه را کلا برای مونتاژ این چشم موزاییکی صرف کرده اند. CCDهای تنها یک میلیمتر با هم فاصله دارند. کار مونتاژ بصورت دو شیفت در اتاقی کاملا قرنطینه و عاری از الودگی محیطی انجام شده است؛ تکنیسن ها با سرعت ۴ CCD در روز، در طی یک ماه کار،  در یکم ژوئن عملیات نصب را به اتمام رسانده اند.
آرایه موزاییکی چشم گایا در ۷ ردیف CCD ساخته شده است. در کل ۱۰۲ اشکارساز برای ثبت ستارگان بکار برده شده اند و ۴ اشکارساز باقیمانده برای چک کردن کیفیت عکسها و همچنین ثابت نگه داشتن زاویه ۱۰۶.۵ درجه ای بین دو تلسکوپ فضاپیما، برای ثبت تصاویری با دید استریو واعجاز اور، مورد استفاده قرار خواهند گرفت. برای بالا بردن حساسیت اشکارسازها، فضاپیما دمای داخلی را 110- درجه سلسیوس نگه خواهد داشت.
بجز ثبت ستارگان راه شیری، گایا باید تعداد زیادی از اجرام سماوی از اجرام کوچک منظومه شمسی تا اجرام غول پیکر دوردست همچون کوازارها و کهکشانهای لبه مرئی عالم را نیز رصد و ثبت کند 

منبع sciencedaily.com

[rezash]

کشف نپتون یک ساله شد/ سیاره یخی مدار خورشید را دور زد

سیاره نپتون در روز 11 جولای یک سال کامل را پس از کشف شدنش توسط انسانها پشت سر می گذارد، یعنی اولین دور در مدار خورشید را کامل می کند.
روز 11 جولای 2011 در تاریخ علم نجوم روز بسیار پر اهمیتی است زیرا در این روز کشف سیاره نپتون یک ساله می شود، البته نه یک سال زمینی، بلکه یک سال نپتونی که برابر 164.79 سال زمینی است.
نپتون در تاریخ 23 سپتامبر سال 1846 کشف شد و این اولین باری است که پس از کشفش یک دور کامل در مدار خورشید را کامل می کند.
کشف نپتون در تاریخ نجوم یک نقطه عطف به شمار می رود، کشف این سیاره نه به واسطه رصدهای یک اخترشناس، بلکه به واسطه محاسبات دقیق ریاضیدانان کشف شده است. به این شکل ابتدا آشفتگیهای موجود در مدار اورانوس شناسایی شد و سپس این نظریه ارائه شد که وجود دور افتاده ترین سیاره سامانه خورشیدی تنها در صورت وجود سیاره ای دیگر قابل توضیح است، حتی سیاره ای دور افتاده تر که گرانش آن بر روی مسیر حرکت مداری اورانوس تاثیر گذار باشد.
"جان ادامز" و "اربین لو وریه" ریاضیدانان انگلیسی و فرانسوی به صورت جداگانه این محاسبات را انجام دادند. هر دو این ریاضیدانان بر سر موقعیت نپتون، جایی از آسمان که اخترشناسان باید به دنبال این سیاره می گشتند به توافق رسیده بودند. با این همه شیوه ارائه نتایج این دو متفاوت بود و سرانجام اخترشناسان در برلین توانستند این سیاره را با توجه به محاسبات "لو وریه" رصد کنند.
10 سال بعد "ویلیام لاسل" تلسکوپ قدرتمند خود را به سوی این سیاره چرخاند و توانست سیاره آبی رنگ را به همراه ستاره ای کم نور در نزدیکی اش رصد کند. بعدها اخترشناسان این ستاره کم نور را قمر تریتون معرفی کردند.
ساختار دقیق این سیاره تا سال 1989، زمانی که فضاپیمای ویه جر 2 از کنار آن عبور کرده و تصاویری را از این جهان آبی خاموش به زمین ارسال کرد، آشکار نشد. تحلیلهای بیشتر بر روی عکسهای ویه جر نشان داد لکه های تیره رنگی که بر روی نپتون دیده می شوند، توفانهای عظیم و ستونی شکل هستند.
بر اساس گزارش گاردین، شگفتی بزرگ درباره این سیاره قمر تریتون است، زیرا از اتمسفری بسیار رقیق برخوردار بوده و رگه هایی بزرگ از موادی تیره رنگ بر روی سطح آن دیده می شود که به واسطه فوران نیتروژن و غبار از زیر سطح یخی قمر در اثر تابش خورشید به وجود آمده اند. به بیانی دیگر می توان به این نتیجه رسید که حتی در مرز سامانه خورشیدی، جایی که درجه حرارت پایین تر از منفی 200 درجه سیلسیوس است، نور خورشید همچنان می تواند در ایجاد سیستم آب و هوایی مشخص و مجزا تاثیر گذار باشد.

منبع:مهر

[mahsa]

1768
تلسکوپ فضایی هابل، تصویری قابل توجه از یک سحابی سیاره نما عرضه کرده است.
مینکوفسکی ۹۲، عنوان سحابی سیاره نمائیست که ساختاری شبیه به دو پیاز بزرگ در دو سوی یک ستاره دارد و از این نظر واقعا منحصر به فرد است.
چنین سحابیهای سیاره نمایی، عمر نسبتا کوتاهی دارند. در میانه تصویر، بین دو ساختار پیاز مانند، ستاره‌ای قرار گرفت...ه که به زودی به یک کوتوله سفید تبدیل خواهد شد. بادهای خروشان این ستاره، شکل ویژۀ این سیاره نما را سبب شده‌اند.
در حال حاضر، مینکوفسکی یک سحابی بازتابیست که با انعکاس نور ستاره مرکزی قابل رویت است. طی چند هزار سال آتی، ستاره داغ‌تر می‌شود و پرتوهای فرابنفش آن موجب تابش گاز پیرامونش خواهد شد.
فرایندهای که در یک سحابی سیاره نما رخ می‌دهند هنوز کاملا شناحته شده نیستند. بنابراین انجام چنین رصدهایی بسیار حائز اهمیت است. پیش از این، هابل هدایت چنین تحقیقاتی را به عهده داشته است، کاوشی که تا سال‌ها ادامه خواهد داشت

[mahsa]

زنی که با یک عکس ساده کلی معروف شد - شاتل اندیور
استفانی گوردون برای دیدار با والدینش سوار هواپیما شده بود تا به "پالم بیچ" برود. خلبان هواپیما در بین راه به مسافران گفت که آنها می‌توانند در مسیر راه شاهد آخرین پرواز شاتل فضایی "اندیور" باشند. با این همه، استفانی اصلا حدسش را نمی‌زد که بختی برای به تصویر کشیدن این صحنه تاریخی داشته باشد. در مسیر راه، همین که اندیور قابل مشاهده شد، گوردن آی‌فون‌اش را برداشت و چند عکس و یک ویدئوی کوتاه از لحظه ای که شاتل اندیور از میان ابرها به فضا می رود گرفت. وقتی روی زمین فرود آمدند، او عکس‌ها را پست کرد تا ۱۸۰۰ دنبال‌کننده او در توییتر بتوانند آنها را ببینند.اما چند ساعت بعد، خبرگزاری‌هایی بی بی سی، ای بی سی و ... با او تماس گرفتند و یک هزار نفر او را در توییتر دنبال کردند، طوری که مجبور شد، سیستم آگاه‌سازی آی‌فون را که از وجود دنبال‌کننده‌ها مطلع می‌کرد، خاموش کند، تا شارژ باطری آی‌فون‌اش خالی نشود!
استفانی که دنبال‌کننده‌های محدودی داشت و بیشتر در مورد ورزش توییت می‌کرد، انتظار نداشت که اینقدر مشهور شود. البته افراد دیگر هم در هواپیما، از صحنه عکس گرفته بودند، اما تنها همین زن ۳۳ ساله که شغلش برنامه‌ریزی مراسم است، عکس‌ها را به توییتر فرستاده بود.استفانی می‌گوید: "تماشای آخرین پرواز شاتل اندیور الهام‌بخش است و تماشای این صحنه از زاویه‌ای متفاوت، جالب است1769

[mahsa]

بازگشت رِئا
رئا پس از اختفا توسط تایتان، قمر بزرگ‌تر زحل، دوباره پدیدار می‌شود. اختفا پدیده‌ای آسمانیست که در آن یک توده بزرگ، جرمی دوردست را در مسیر دید ما می‌پوشاند. چنین وقایعی، دانشمندان را در تصحیح درکشان از مدارهای اقمار زحل یاری می‌کنند. در این تصویر، تایتان ۱ میلیون کیلومتر و رئا ۲/۳ میلیون کیلومتر از کاسینی (فضاپیمای ناسا) فاصله دارند. این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی در ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ گرفته شده است. مقیاس، ۶ کیلومتر در پیکسل برای تایتان و ۱۴ کیلومتر در پیکسل برای رئا می‌باشد. پدیده‌ای شبیه به این، پنجشنبه گذشته، ۹ تیر ماه، از زمین قابل رویت بود که طی آن سیاره زهره توسط هلال باریک ماه پنهان شد

Image Credit: NASA/JPL/Space Science Institute



[/URL][URL="http://photos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261853_243487032345080_117958221564629_1039635_735 9438_s.jpg"]http://photos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261853_243487032345080_117958221564629_1039635_735 9438_s.jpg (http://photos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261853_243487032345080_117958221564629_1039635_735 9438_s.jpg)

[karimisss]

اثرات مخابراتی و بیولوژیکی توفانهای خورشیدی/ وقوع توفان در سال 2012

رئیس مرکز تحقیقات اختر فیزیک مراغه گفت: توفان عظیم خورشیدی که اخیرا رخ داده است، ذرات باداری بسیار پر انرژی را به سمت سیارات گسیل کرد که موجب افزایش میزان اشعه ماورا بنفش از همین رو پژوهشگران کشور تحقیقات وسیعی را آغاز کرده اند.
به گزارش خبرنگار مهر، توفانهای خورشیدی که هرازگاهی در سطح خورشید اتفاق می افتد در واقع ذرات باردار بسیار پر انرژی هستند که با سرعت هزار کیلومتر در ساعت خورشید را ترک می کنند و به فضای میان سیارات می رسند.
در دوره جدید فعالیت های خورشیدی توفان عظیمی را ایجاد کرده است که موجب افزایش پرتوهای ماورا بنفش می شود این پرتوها در طیف نور خورشید دارای طول موج کوتاه و انرژی زیاد است که می تواند باعث بیماریهای پوستی، چشمی، تخریب ژنتیکی dna و اختلال در سیستم ایمنی بدن، پیری زودرس در انسان شود.

دکتر علی عجب شیری زاده - رئیس مرکز تحقیقات اختر فیزیک مراغه در گفتگو با خبرنگار مهر، توفانهای خورشیدی را ذراتی از جنس الکترون و پروتون و یونهای سنگین دانست و افزود: این ذرات در پی انفجارات سطح خورشید از آن جدا شده و به سوی فضا و از جمله زمین رها می شوند. این طوفانها بعد از چند روز به زمین رسیده و موجب اختلالاتی به صورت القای مغناطیسی در خطوط انتقال نیرو می شوند.

وی با اشاره به توفان اخیر خورشیدی، اظهار داشت: این توفان حالت استثنایی دارد چرا که سرعت ذرات باردار آن بسیار زیاد است و اثرات مخربی بر روی زمین برجای می گذارد.
وی افزایش حد اشعه فرابنفش (uv) را یکی از اثرات این پدیده نام برد و ادامه داد: حد مجاز اشعه uv حدود 8 است ولی با ایجاد توفان خورشیدی این حد به میزان 10 رسیده است که می تواند اثرات بیولوژیکی و مخابراتی ایجاد کند.
عجب شیری زاده با بیان اینکه هر 11 سال یک بار فعالیت آن به اوج و سپس به حضیض می رسد، اضافه کرد: به این حالت چرخه فعالیت خورشید می گویند که بر اثر این فعالیت ها لکه های سیاه بر روی خورشیدی ایجاد می شود.

وی خاطر نشان کرد: در چرخه جدید فعالیت خورشیدی انتظار داشتیم که با افزایش تعداد لکه های خورشیدی، فعالیت آن بیشتر شود ولی این امر اتفاق نیفتاد و تعداد لکه های سطح خورشید قابل ملاحظه نیست که این حالت نشان می دهد که فعالیت های خورشیدی در درون آن متوقف و به یک باره ذرات از خورشید دور شده و توفان عظیم خورشیدی را ایجاد کرده است.

رئیس مرکز تحقیقات نجوم و اختر فیزیک مراغه با اشاره به اثرات توفانهای خورشیدی بر زمین، یادآور شد: کمربند مغناطیسی زمین می تواند ذرات باردار رها شده از خورشید را در خود نگهدارد ولی در این پدیده این سپر زمین قادر به نگهداری این ذرات نبود و اثراتی را بر روی خطوط مخابراتی و سلامت انسان گذاشته است.
عجب شیری زاده با اشاره به اثرات این ذرات بر روی سیارات دیگر، خاطر نشان کرد: ذرات باردار علاوه بر زمین به سایر سیارات از جمله سیاره مریخ که بعد از زمین قرار دارد رسیده و اثراتی را برجای گذاشته است. علاوه بر این اختلالاتی را در بخش مخابرات ماهواره ها ایجاد می کند.
این محقق اخترفیزیک بر تغییرات اقلیم ناشی از توفانهای خورشیدی تاکید کرد و ادامه داد: تابشهای خورشید بر هر مترمربع به طور متوسط 1365 وات انرژی می دهد و در صورتی که این میزان افزایش یابد موجب تغییرات اقلیم و در نتیجه خشکسالی مواجه می شویم.

توفان خورشیدی دیگر در 2012

وی همچنین به توفان عظیم خورشیدی در سال 2012 اشاره کرد و گفت: از ماه دسامبر فعالیت خورشید به آهستگی رو به افزایش می‌رود و مطالعات نشان می دهد که یک توفان خورشیدی در سال 2012 به زمین می‌رسد که ممکن است خسارات جدی به ساختارهای اجتماعی و اقتصادی وارد کند.
وی افزود: توفان خورشیدی 2012 منجر به آزاد شدن میزان زیادی انرژی و تشعشعات می شود. این فورانها می‌تواند به زمین نیز برسد و سبب ایجاد توفانهای ژئو مغناطیسی زمین شود.

تحقیقات پژوهشگران کشور

رئیس مرکز تحقیقات مراغه به آغاز تحقیقات این مرکز بر روی اثرات توفانهای خورشیدی خبر داد و گفت: پژوهشگران این مرکز پروژه هایی را در زمینه های محاسبه اثرات توفانهای خورشیدی، اثرات این توفانها بر روی سیارات و همچنین اثرات آن بر روی ماهواره های مخابراتی در دست اجرا دارند.

منبع "خبرگزاری مهر"

[گلناز]

اِریخ کارکوشکا (Erich Karkoschka)، محقق دانشگاه آریزونا نخستین اندازه‌گیری دقیق را انجام داد و به این نتیجه رسید که یک روز در نپتون برابر است با: 15 ساعت و 57 دقیقه و 59 ثانیه.
از زمان گالیله که برای نخستین بار لکه‌ی سرخ مشتری را رصد کرد تا امروز این اندازه‌گیری یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌ها در اندازه‌گیری دوره‌ی چرخش یک سیاره‌ گازی محسوب می‌شود.
برخلاف سیاره‌های سنگی که به نظر می‌رسد مانند توپ‌هایی صلب به شیوه‌ای ساده حول می‌چرخند سیاره‌های گازی بیشتر شبیه به حباب‌های عظیمی از مایع رفتار می‌کنند. دانشمندان بر این باورند که سیاره‌های گازی عمدتاً از یخ و گاز در اطراف هسته‌ی کوچک جامدی تشکیل شده‌اند و به همین علت چرخش آن‌ها با پیچیدگی‌هایی همراه است. این پیچیدگی‌ها اندازه‌گیری دقیق دوره‌ی چرخش را برای منجمان سخت می‌کند.
در دهه‌ی 1950 میلادی هنگامی که نخستین رادیو تلسکوپ حرفه­ای ساخته شد منجمان متوجه شدند که مشتری امواج رادیویی از خود ساطع می‌کند. این امواج از میدان مغناطیسی حاصل از چرخش هسته‌ی داخلی سیاره ساطع می‌شدند. اما هیچ نشانه‌ای از گسیل این امواج از سیاره‌های گازی دیگر بدست نیامد زیرا بادهای خورشیدی این امواج را از بین می‌برند و آن‌ها هرگز به زمین نمی‌رسند.

http://www.nojum.ir/files/photo/1107/44ba7313a4f141c393d65c3ac451b5cf.jpg

برای اندازه‌گیری امواج رادیویی لازم بود فضاپیماهایی به این سیاره‌ها فرستاده شود . هنگامی که ویجر 1 و 2 از کنار زحل می‌گذشتند امواج رادیویی این سیاره را ثبت کردند. همین‌طور توانستند از اورانوس و نپتون نیز امواجی دریافت کنند. دانشمندان با توجه به این موضوع گمان کردند که دوره‌ی چرخش این سیاره‌ها را به درستی تخمین زده‌اند. اما 15 سال بعد هنگامی که کاسینی به زحل رسید امواج رادیویی که ثبت می‌کرد نسبت به گذشته 1 درصد تفاوت داشت. برای سیاره‌ای با جرم زحل عیرممکن بود که این یک درصد در این فاصله زمانی کوتاه ایجاد شود. زیرا سیاره‌های گازی عظیم به اندازه‌ی کافی اندازه‌حرکت زاویه‌ای دارند تا برای میلیاردها سال دوره‌ی چرخش ثابتی داشته باشند.
نکته‌ی عجیب‌تر این بود که کاسینی نشان داد که قطب شمال و جنوب زحل با سرعت‌های متفاوتی می‌چرخند. و این زمانی بود که دانشمندان متوجه شدند میدان مغناطیسی مِلاک مناسبی برای سنجش دوره‌ی چرخش نیست.
به جای استفاده از فضاپیمایی چند میلیارد دلاری، کارکوشکا تصویرهای قدیمی تلسکوپ فضایی هابل را، از 20 سال پیش تا به حال، بررسی کرد. با صبر و اراده‌ای قوی در بیش از 500 تصویر عارضه‌های متمایز و مهم را دنبال و جزئیات را ثبت کرد. دانشمندان بسیاری پیش از او این تصویرها را تحلیل کرده بودند اما هیچ‌کدام 500 تصویر را دنبال نکرده بودند.
کارکوشکا پس از بررسی متوجه شد که چرخش نپتون سریع‌تر از آن‌ مقداری است که از اطلاعات ویجر بدست آمده و دو عارضه‌‌ی سطحی آن بسیار یکنواخت و پیوسته در حال چرخش‌اند. چرخش منظم این دو نشان‌‌دهنده‌ی ارتباط آن‌ها با سطح داخلی نپتون بود اگرچه علت و چگونگی این ارتباط هنوز مشخص نیست.
پس از این نتیجه‌ها کارکوشکا تصویرهای ویجر را که در سال 1989/1368 از نپتون گرفته شده بود را بررسی کرد زیرا این تصویرها از کیفیت بهتری نسبت به تصویرهای هابل برخوردار بودند. او به دنبال عارضه‌های دیگری بود که نزدیک به این دو عارضه‌ی اصلی بودند. شش عارضه‌ی دیگر نیز یافت شد که همه با سرعتی مشابه با موارد قبلی می‌چرخیدند و بر اساس سرعت همین عارضه‌ها او توانست دوره‌ی چرخش نپتون را اندازه بگیرد.

[گلناز]

نخستین سیاهچاله کشف‌شده در سال ۱۹۷۲، یعنی سیاهچاله دجاجه ایکس-۱، به تازگی فاصله‌اش از زمین و در نتیجه جرمش را آشکار کرده است. به علاوه یافته‌های جدید حاکی از آن هستند که این سیاهچاله در حال چرخش به دنیا آمده است.

سیاهچاله دجاجه ایکس -۱ (Cygnus X-۱) در سال ۱۹۷۲ میلادی به عنوان یک سیاهچاله احتمالی مطرح شد ولی تخمین فاصله‌ این جرم کیهانی تا زمین همواره بسیار دشوار بوده است. این امر به نوبه خود باعث مشکل بودن تعیین ویژگی‌های اساسی این سیاهچاله مانند جرم و سرعت چرخشش بود.
http://www.nojum.ir/files/photo/1107/1a3c4786330d4b02b3d30ae9e68faa24.jpg

اخیرا یک تیم از پژوهشگران مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونی در آمریکا با استفاده از آرایهٔ بزرگی از رادیوتلسکوپ‌ها به مطالعه این سیاهچاله و اندازه‌گیری اختلاف منظر آن پرداختند. با توجه به میزان اختلاف منظر به دست آمده یا‌‌ همان تغییرات اندک موقعیت ظاهری اجرام کیهانی در نتیجه حرکت زمین به دور خورشید، سیاهچاله دجاجه ایکس-۱ تقریبا در فاصله ۶۰۰۰ سال نوری از زمین واقع است.

نتایج این پژوهش به همراه اطلاعات دیگر به دست آمده همچنین نشان می‌دهند که این سیاهچاله جرمی حدودا ۱۴/۸ برابر خورشید دارد و با سرعت زیادی به دور خود می‌چرخد.

[گلناز]

در فاصله ۲ میلیارد سال نوری از زمین فورانی گازی وجود دارد که حامل قوی‌ترین جریان الکتریکی مشاهده‌شده در سرتاسر گیتی است؛ 10 میلیارد میلیارد آمپر یعنی جریانی یک تریلیون برابر یک صاعقه!


http://www.nojum.ir/files/photo/1107/b9fd0734e06647648c032c173740ff01.jpg (http://www.nojum.ir/files/photo/1107/b9fd0734e06647648c032c173740ff01.jpg)

فیلیپ کرونبرگ از دانشگاه تورنتوی کانادا و همکارانش با مطالعه امواج رادیویی پیرامون کهکشانی به نام 3C303 موفق به مشاهده این جریان الکتریکی فوق‌العاده قوی شدند. کهکشان 3C303 دارای یک فوران گازی عظیم است. مشاهدات تیم پژوهشی دانشگاه تورنتو نشان می‌داد که تغییرات ناگهانی در فاز امواج رادیویی با فوران‌های گازی مصادف می‌شوند. این امر نشانه واضحی از وجود جریان الکتریکی است.

این تیم پژوهشی معتقد است که میدان مغناطیسی ناشی از یک سیاهچاله غول‌آسا در مرکز کهکشان باعث ایجاد جریان‌های مشاهده‌شده می‌شود. جریان تولید‌شده به قدری قدرتمند است که می‌تواند باعث فرستادن فوران‌ها‌ به اعماق گازهای بین‌ستاره‌ای واقع در ۱۵۰۰۰۰ سال نوری از کهکشان شود.

[Helix]

این تصویر کم‌نظیر که دنیس سیمونز، عکاس استرالیایی ثبت کرده، 21 مرحله عبور ایستگاه فضایی بین‌المللی از مقابل خورشید را نشان می‌دهد. کل این پدیده 0.83 ثانیه طول کشیده است!

ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 400 کیلومتری سطح زمین با سرعت بیش‌از 27هزار کیلومتر بر ساعت جابجا می‌شود و در چنین سرعت زیادی، کمتر از یک ثانیه طول می‌کشد تا محدوده‌ای به قطر نیم‌درجه را که معادل با قرص ظاهری ماه و خورشید است، بپیماید. خوشبختانه نرم‌افزارها و سایت‌های اینترنتی پیش‌بینی حرکت ماهواره‌ها آن‌قدر دقیق هستند که بتوان با اتکا به محاسبات آنها‌ چنین تصاویر جالبی را تهیه کرد.

هرچند برای تهیه این عکس از فیلترهای خورشیدی مناسب استفاده شده، اما باز روشنایی خورشید (که با استفاده از تلسکوپ 18 سانتی‌متری تشدید هم شده بود) آن‌قدر زیاد هست که بتوان با سرعت یک‌دوهزارم ثانیه تصاویری به این دقت تهیه کرد.


http://img.upnload.com/images/loehsrycjqxwlitpq6cy.jpg


منبع :

خبرآنلاین

[رضا طامهری]

http://www.sciencedaily.com/images/2011/07/110718001803-large.jpg

فضاپیمای سپیده دم متعلق به ناسا در ۱۶ جولای ۲۰۱۱ به اولین کاوشگری مبدل شد که تاکنون وارد مدار یکی از اجرام کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری، می شود.
سپیده دم، سیارک معروف وستا را برای یک سال مورد کاوش قرار خواهد داد و در جولای ۲۰۱۲ که سرس،سیاره کوتوله منظومه شمسی، از کنار وستا عبور میکند، رهسپار سرس خواهد شد. در طی مطالعاتی که قرار است توسط سپیده دم صورت پذیرد، اطلاعات جدیدی در مورد مراحل اولیه تکوین منظومه شمسی در اختیار دانشمندان قرار خواهد گرفت. این اطلاعات همچنین راه را برای ماموریت های فضایی اینده هموار خواهد نمود.
چارلز بولدن مدیر ارشد ناسا گفت:" امروز یک عملیات اکتشاف باورنکردنی را جشن میگیریم که در طی ان یک فضاپیما وارد مدار یکی از اجرام اصلی کمربند سیارکی میشود. " وی اضافه نمود:" اطلاعات مربوط به سیارک وستا کمک بسزایی به دانش ما درمورد سیارکهای خواهد نمود. گفته میشود برطبق برنامه اعلام شده توسط دولت امریکا، ناسا تا سال ۲۰۲۵ باید به یکی از سیارکها فضانورد بفرستد و سپیده دم اطلاعات حیاتی را در مورد این ماموریت بدست خواهد داد.
پس از قرارگرفتن فضاپیما در مدار وستا، اطلاعات از سپیده دم به زمین ارسال شد، اما زمان دقیق قرارگرفتن این فضاپیما در مدار وستا به جرم و جاذبه این سیارک بستگی دارد که تاکنون تنها بر اساس حدسیات و شواهد مشخص شده است. جرم سیارک مشخص کننده گرانش ان است. در صورتی که وستا بیش از محاسبات اولیه، جرم داشته باشد، جاذبه بیشتری نیز نسبت به محاسبات خواهد داشت و ازاینرو سپیده دم را بیشتر به سمت خود میکشد و در مداری نزدیکتر نسبت به خود قرار میدهد. بالعکس این امر نیز درست است یعنی در صورتی که جاذبه کمتری به علت جرم کمتر وجود داشته باشن، سپیده دم در مداری دورتر نسبت به وستا قرار میگرفت و حتی ممکن بود توسط این سیارک جذب نشود. اما هم اکنون پسیده دم در مدار وستا قرار دارد و دانشمندان میتوانند دقیق تر از همیشه جرم و جاذبه وستا را بر اساس فاصله سپیده دم از آن مشخص کنند
سپیده دم که در سپتامبر ۲۰۰۷ پرتاب شد، اولین فضاپیمایی خواهد بود که دو جرم منظومه شمسی را در ماورا زمین بررسی میکند. این دو جرم سیارک وستا و سیاره کوتوله سرس هستند که ماوریت کوش انها را تیم JPL در پاسادنای کالیفرنیا برنامه ریزی کرده است
منبع: sciencedaily 

[Helix]

فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی و شاتل فضایی آتلانتیس در حالی نظاره‌گر شفق قطبی بر فراز جنوبگان بودند که خبر نداشتند پژوهشگری روی یخ‌های قطبی در حال تصویربرداری از همان منظره زیباست!

http://img.upnload.com/images/w3t78krw1ri1yv3u1s0e.jpg
شفق قطبی جنوبی
شفق قطبی بر فراز جنوبگان از دید فضانوردان شاتل آتلانتیس - تیر 1390

http://img.upnload.com/images/3q9cecoai1qy5i9nf9r9.jpg
شفق قطبی جنوبی
شفق قطبی بر فراز جنوبگان از دید فضانوردان شاتل آتلانتیس - تیر 1390

http://img.upnload.com/images/9s7ckvlh1nxzyu2m334.jpg
شفق قطبی جنوبی
شفق قطبی بر فراز جنوبگان از دید پژوهشگران مستقر در ایستگاه آموندسن-اسکت - تیر 1390

http://img.upnload.com/images/wqbn82fq7ztu01kkspc.jpg
شفق قطبی جنوبی
شفق قطبی بر فراز جنوبگان از دید پژوهشگران مستقر در ایستگاه آموندسن-اسکت - تیر 1390

هر 4 تصویر مربوط به یک زمان در شامگاه 14 جولای 2011/ 25 تیر 1390 است. دو تصویر اول را فضانوردان شاتل فضایی آتلانتیس از شفق‌های قطبی بر فراز جنوبگان ثبت کرده‌اند و دو تصویر دوم را رابرت شوارتز از ایستگاه آموندسن-اسکات در قطب جنوب ارسال کرده است.

شفق قطبی وقتی اتفاق می‌افتد که ذرات پرانرژی فوران‌یافته در توفان‌های خورشیدی به میدان مغناطیسی زمین برخورد کرده و با منحرف‌شدن به سوی قطب‌های مغناطیسی زمین، وارد جو شده انرژی خود را به مولکول‌های هوا منتقل می‌کنند. این انرژی سبب برانگیخته‌شدن مولکول‌های هوا و نورافشانی آنها می‌شود.

پیش‌از این تصور می‌شد شفق‌های قطبی شمالی و جنوبی مشابه یکدیگر باشند، اما شواهد حاکی از آن است که این دو شفق قطبی با هم تفاوت دارند!

------------
منبع:
خبرآنلاین

[Helix]

هسته برخی از کهکشانها چنان نوری از خود ساطع می کند که باعث شگفتی اخترشناسان شده است. اما مدارک جدید نشان می‌دهد که برخلاف باورهای قبلی، منبع این نور درخشان برخورد و ادغام کهکشان‌ها در یکدیگر نیست.

http://www.img.upnload.com/images/95pil844ec1e2u0avqh.jpg

چه چیزی باعث تابش‌های خیره‌کننده نور از سیاه‌چاله‌های عظیم کهکشان‌های دوردست می‌شود؟ برای مدت‌ها تصور می‌شد که این اجرام که با نام هسته‌های کهکشانی فعال شناخته می‌شوند، ننیجه برخورد میان کهکشان‌ها در جهان ابتدایی هستند. اما اکنون شواهدی پیدا شده که نشان می‌دهد ادغام کهکشان‌ها در یکدیگر عامل این مساله نیست. در عوض به گفته اخترشناسان، این فانوس‌های کهکشانی روشنایی خود را مدیون فرایند لطیف‌تری هستند.

به گزارش نیوساینتیست، هسته‌های کهکشانی فعال نواحی فشرده‌ای در مرکز کهکشان‌ها هستند که بسیار روشن‌تر از حد معمول می‌درخشند. اخترشناسان تصور می‌کنند که این هسته‌ها نیروی خود را سیاه‌چاله‌هایی می‌گیرند که میلیون‌ها یا میلیاردها بار سنگین‌تر از خورشید ما هستند. گازهایی که به دور سیاه‌چاله‌ها می چرخند، در اثر این فعالیت گرم و روشن می‌شوند و قبل از اینکه به درون سیاه‌چاله کشیده شوند، پرتوهای ایکس از خود ساطع می‌کنند.

گازهای قیفی‌شکل
در روشن‌ترین فانوس‌های کهکشانی که تحت عنوان اختروش (کوازار) شناخته می‌شوند، گازهای چرخان اطراف سیاه‌چاله می‌تواند تابشی به مراتب روشن‌تر از کل کهکشان راه‌شیری داشته باشند. تابش اغلب اختروش‌ها مربوط به مدت‌ها قبل است، زمانی‌که کیهان بسیار کوچک‌تر و شلوغ‌تر از زمان فعلی بود. این اختروش‌ها در اثر برخورد کهکشان‌های بزرگ به یکدیگر و فروریختن گازها در سیاه‌چاله‌ها به وجود آمده‌اند.

همین موضوع سبب شده بود که بسیاری از اخترشناسان تصور کنند هسته‌های کهکشانی فعال کم‌نورتر نیز باید به روش مشابهی نیرو بگیرند. با این وجود، تئوری‌های کیهان‌شناسی پیش‌بینی می‌کنند که اگر برخورد عامل این روشنایی بود، در نتیجه می‌باید فانوس‌های کهکشانی در تمام کیهان پراکنده می‌شدند.

برای کشف حقیقت، ویولا آلواتو و همکارانش از موسسه فیزیک پلاسمای ماکس پلانک در آلمان از تلسکوپ فضایی اشعه ایکس XMM-Newton استفاده کردند تا 600 هسته فعال کهکشانی را نیم‌کره جنوبی آسمان مطالعه کنند.

صفحه ناپایدار
گروه آلواتو از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی استفاده کرد تا مقدار انتقال‌به‌سرخ و فاصله این کهکشان‌ها را اندازه‌گیری کند. نتایج حاصله شگفتی بزرگی برای تئوری‌های اخترشناسان بود. داده‌ها نشان می‌داد که نحوه پراکندگی و توزیع این کهکشان‌ها به صورتی است که نمی‌تواند نتیجه ادغام کهکشان‌ها باشد.

اما اگر ادغام کهکشان‌ها باعث ایجاد اکثر هسته‌های کهکشانی فعال نشده، پس چه عاملی آنها را به وجود آورده است؟ الکسیس فینوگونوف از اعضای گروه می‌گوید که گازهای درون کهکشان احتمال مسول این پدیده هستند. اگر میزان گاز موجود در یک کهکشان بیضوی زیاد باشد، می‌تواند باعث ناپایداری صفحه این کهکشان بشود. این ناپایداری می‌تواند باعث شود که گازها به سمت مرکز کهکشان و درون سیاه‌چاله آن سرازیر شوند.

این فرایند می‌تواند نقش مهمی را در تکامل کهکشانی داشته باشد. فینوگونوف توضیح می‌دهد که هسته‌های کهکشانی فعال ممکن است با دمیدن گازها به بیرون از کهکشان، باعث توقف رشد کهکشان شوند. وی می‌گوید: «به احتمال زیاد این همان فرایندی است که کهکشان‌ها را از رشد نامحدود باز می‌دارد.»




منبع:
khabaronline.ir

[رضا طامهری]

http://images.sciencedaily.com/2011/07/110720090505-large.jpg

منجمان با استفاده از تصاویر تهیه شده از تلسکوپ فضایی هابل، قمر چهارم کوتوله یخی منظومه مشسی،پلوتو ، را کشف کردند. قمر جدید و کوچک که موقتا P4 نامیده شده است، در یکی از تحقیقات هابل که روی حلقه های اطراف پلوتو انجام میشد، کشف گردید.
قمر جدید، کوچکترین قمر کشف شده در میان قمرهای پلپتو است و قطر تخمین زده شده برای آن را بین ۱۳ تا ۳۴ کیلومتر تخمین زده اند. در میان قمرهای پلوتو، بزرگترین قمر شارن است که ۱۰۴۳ کیلومتر قطر دارد و اقمار نیکس و هیدرا قطرهایی بین ۳۲ تا ۱۱۳ کیلومتر دارند
مارک شوارتلر از موسسه ستی که رهبری این ماوریت را برعهده داشته است میگوید:" برای من بسیار جالب است که دوربینهای هابل میتوانند از فاصله ی۵ میلیارد کیلومتری این چنین اجرام کوچکی را بیابند" 
یافته های هابل در مورد پلوتو، نتیجه سلسله مطالعاتی است که برای پشتیبانی ماموریت " افقهای جدید" ناسا که قرار است در سال ۲۰۲۵ به سمت پلوتو پرواز کند، صورت میپذیرد. این ماموریت برای یافتن افقهای تازه درباره جهان در لبه منظومه شمسی، طراحی شده است.
آلن استرن، یکی از محققان پروژه "افقهای جدید" از موسسه تحقیقاتی جنوب غرب میگوید:" اکنون که ما این قمر جدید را یافتیم می توانیم برنامه ریزی جدیدی برای رصد دقیق آن در طی ماموریت افقهای جدید انجام دهیم."
قمر جدید بین مدارهای اقمار نیکس و هیدرا قرار دارد که این قمرهر نیز در سال ۲۰۰۵ توسط هابل کشف شدند. شارن نیز به عنون همدم پلوتو در سال ۱۹۷۸ در رصدخانه لاوال آمریکا رصد شد.
منبع: sciencedaily.com 

[Mojtaba.M]

www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000116

http://www.spacescience.ir/images/posts/414858main_temp_and_size.jpg
تلسکوپ فضایی کپلر به منظور کشف سیارات فراخورشیدی در ابعادی مانند زمین که در کمربند حیات ستاره‌هایی به قد و قامت خورشید ما قرار دارند، طراحی شده است. اولین دستاورد این تلسکوپ فضایی پس از شروع به کار، کشف پنج سیاره جدید فراخورشیدی است که در نوع خود موفقیت بزرگی به شمار می‌رود.

خبر کشف این سیارات جدید که 4b, 5b, 6b, 7b و8b نامیده شده‌اند را تعدادی از اعضای تیم کپلر در یک نشست خبری که در انجمن ستاره‌شناسی آمریکا برگزار شده بود، اعلام کردند.

ماموریت کپلر (Kepler Mission) یک تلسکوپ فضایی ساخت ناسا است که با هدف کشف سیارات فراخورشیدی مشابه زمین به فضا پرتاب شده ‌است. برای نیل به این‌ منظور، تلسکوپ فضایی کپلر بایستی نور دریافتی از بیش از یکصدهزار ستاره را در عرض سه و نیم سال بررسی نماید تا نشانه‌ای از کاهش درخشندگی بر اثر گذار سیاره‌ای بیابد. این مأموریت به نام منجم آلمانی یوهانس کپلر نامگذاری شده ‌است که برای اولین بار موفق شد با مطالعه نتایج رصدهای دقیق تیکو براهه، مدل حرکتی خورشید مرکزی را اثبات و قوانین سه گانه حاکم بر گردش سیارات به دور ستاره‌های مادرشان را توجیح کند.

ویلیام بروکی از مرکز تحقیقات آمس معتقد است که اکتشافات اخیر نشان از صحت عملکرد ابزار علمی نصب شده روی تلسکوپ کپلر دارند. او ارزیاب علمی مأموریت است و می گوید که با توجه به یافته‌های تازه، می‌توان با اطمینان گفت که تلسکوپ کپلر به تمامی اهداف از پیش تعیین شده دست خواهد یافت.

سیارات فراخورشیدی جدید همگی از زمین خیلی بزرگتر هستند و به مشتریهای داغ مشهور شده‌اند. این شهرت به دلیل دمای بسیار زیاد تخمین زده شده از سطح آنها و سنگین بودن بیش از حد آنها است.

اندازه آنها از حدود نپتون تا بزرگتر از سیاره مشتری می‌باشد و دمای سطج این سیارات فراخورشیدی جدید حدود 1200 تا 1700 درجه سانتیگراد حدس زده شده است. دمایی که برای ذوب سنگ کفایت می کند. این دما اصلاً برای وجود حیات از نوعی که ما می شناسیم مناسب نیست!!!




جان مورس، رئیس بخش اخترفیزیک ناسا معتقد است که از قبل انتظار می‌رفته است که تلسکوپ فضایی کپلر در ابتدای کار خود، سیارات فراخورشیدی عظیمی را کشف کند که دوره گردشی کوتاهی به دور خورشید خود را دارند. او می‌گوید که با گذشت زمان و ثبت اطلاعات و داده‌های بیشتر، کپلر قادر به کشف سیارات فراخورشیدی کوچکتر با دوره گردش طولانی‌تری خواهد شد. امید فراوانی است که این فرآیند در نهایت منجر به کشف تعدادی سیاره فراخورشیدی در اندازه زمین و به فاصله مناسبی از ستاره مرکزی خود گردد که شرایط لازم برای ایجاد حیات را در خود داشته باشند.

روش تلسکوپ فضایی کپلر برای شناسایی و کشف سیارات فراخورشیدی مبتنی بر روشی ساده از نظر تئوری اما در عین حال پیچیده از جهت اجرا می‌باشد. ابزار نورسنج فوق‌العاده حساس کپلر، شدت نور دریافتی از ستاره هدف را به دقت اندازه‌گیری می‌کند. چنانچه سیاره‌ای به دور ستاره مورد نظر بچرخد، میزان روشنایی دریافتی در فواصل زمانی مشخصی تغییر خواهد کرد. دانشمندان با بررسی و مطالعه دقیق تغییرات نور دریافتی، مشخصات زیادی از سیاره گذر کرده نظیر اندازه و مشخصات مداری را استخراج می‌کنند. دمای سطح سیاره را بر اساس فاصله تا ستاره مادر و مشخصات آن ستاره، تخمین می‌زنند.

تلسکوپ فضایی کپلر چشمک‌های بیشتری را از ستاره‌های هدف خود ثبت نموده است اما خیلی از آنها اجسام دیگری غیر از یک سیاره فراخورشیدی بوده‌اند، مثل ستاره‌های کوچکتری که به دور ستاره‌های غول‌پیکر در حال چرخش هستند. تا امروز و پس از مطالعه دقیق اطلاعات دریافتی از کپلر، از بین چند ده چشمک ثبت شده وجود پنج سیاره فراخورشیدی اثبات شده است. همه این اطلاعات در طی فقط 6 هفته عملیات داده‌برداری به دست آمده است.



تلسکوپ فضایی کپلر که در اسفند 1387 به فضا ارسال شده است، قرار است تا حدود دی ماه سال 1391 به خدمت خود ادامه دهد. مدت زمان سه سال به این دلیل در نظر گرفته شده است که گذر سیارات فراخورشیدی که مانند زمین در محدوده قابل حیات ستاره خود باشند، فقط یک بار در حدود هر یک سال اتفاق می‌افتد و برای تأیید کشف یک سیاره فراخورشیدی به حداقل سه گذر نیاز می‌باشد.

نتایج به دست آمده از تلسکوپ فضایی کپلر به ما خواهند گفت که آیا می‌شود چشم امیدی به چند سیاره قابل سکونت در ورای منظومه شمسی داشت و یا باید قبول کنیم که در دنیا تنها هستیم و حیات مختص سیاره آبی رنگ ما است.http://http://www.spacescience.ir/images/posts/Kepler1.jpg

[رضا طامهری]

در این مطالعه، منجمان از جستجوگر فروسرخ میدان دید باز ناسا(WISE) برای کشف اولین سیارک "تروجان" که هم مدار با زمین در حال گردش به دور خورشید است، استفاده نمودند.

http://s1.picofile.com/file/7104480321/Trojan_asteroid.jpg (http://s1.picofile.com/file/7104480321/Trojan_asteroid.jpg)

تروجانها،سیارکهایی هستند که در مدارشان با سیاره ای در نزدیکی نقاط لاگرانژی آن سیاره مشترک باشند. به علت اینکه همواره یا عقب یا جلوتر از سیاره به دور خورشید میچرخند، امکان برخورد با سیاره را ندارند. در منظومه شمسی ما, تروجانهایی در مدارهای نپتون، مریخ و مشتری مشاهده شده اند. دو قمر سیاره زحل نیز دارای تروجان هستند.
دانشمندان پیش بینی نموده بودند که زمین نیز باید دارای سیارکهای تروجان باشد، اما یافتن این سیارکها فوق العاده دشواراست زیرا این اجرام هم به نسبت کوچکند و هم در دید ناظر زمینی در کنار خورشید دیده میشوند.
مارتین کانر از دانشگاه اتاباسکای کانادا میگوید:" این سیارکها اغلب در روز پدیدار میشوند و به همین علت یافتن آنها دشوار است" وی می افزاید:" اما ما بالاخره یکی از آنها را یافتیم زیرا این سیارک به علت مدار غیرعادیش نسبت به تروجانهای دیگر، از خورشید دورتر میشود و از اینرو توانستیم آنرا مشاهده کنیم؛ WISEبازی را به نفع ما تغییر داد و به ما دیدی را اهدا نمود که نمیتوانستیم در سطح زمین داشته باشیم"
تلسکوپ WISEاز ژانویه 2010 تا فبریه 2011 به مساحی آسمان در حیطه امواج فروسرخ پرداخت و تقریبا تمامی آسمان را در این امواج اسکن نمود. کانر و تیمش، تحقیقاتشان را روی سیارکهای تروجان داده های مورد نیازشان را از NEOWISE بدست می آورند. NEOWISEابزاری اضافی است که به منظور گرفتن فوکوس بالاتر از اجرام نزدیک به زمین همچون سیارکها و دنباله دارها به WISE افزوده شده است.
NEO که مخفف اجرام نزدیک به زمین است، اجرامی را شامل میشود که در فاصله 45 میلیون کیلومتری از زمین گرد خورشید در چرخشند.
در پروژه NEOWISE بیش از 155000 سیارک در کمربند اصلی میان مریخ و مشتری که بیش از 500 تای انها جزو اجرام NEOهستند که 132 تای آنها قبلا کشف نشده بودند



منبع: Astronomy.com

[رضا طامهری]

رصدخانه اشعه ایکس چاندرا، توانست از فروریختن گاز به درون یک سیاه چاله تصویر برداری کند
http://images.sciencedaily.com/2011/07/110727133843-large.jpg



جریان گازهای داغ به درون یک سیاه چاله در این تصویر به وضوح پیداست. رصدهای انجام شده توسط چاندرا در این مطالعه، میتواند کمکهای بسزایی در دست یافتن به جواب دو پرسش مهم در اختر فیزیک جدید بنماید: اول اینکه سیه چاله ها چگونه رشد میکنند و دوم اینکه مواد در دام گرانشی سیاه چاله ها چگونه رفتار میکنند.
سیاه چاله تصویر برداری شده، در مرکز یک کهکشان بزرگ بنام NGC3115در فاصله ی 30میلیون سال نوری از ما قرار دارد. اطلاعاتی که ما در گذشته از سیاه چاله ها داشتیم برای ما مشخص نموده بود که مواد به درون سیاه چاله ها سرازیر میشوند اما هیچکدام از آنها، حضور گازهای داغ را به این روشنی به ما نمایش نداده بودند.
در این تصویربرداری از ابرسیاه چاله مذکور، منجمان آستانه بحرانی را مشاهده نمودند که در آن حرکت گازها ابتدا توسط گرانش سیاه چاله تسخیر میشود و سپس گازها به درون سیاه چاله با سرعت بالایی سرازیر میشوند. این فاصله از سیاه چاله را " شعاع باندی"(Bondi radius) مینامند.

کاوا وانگ از دانشگاه آلاباما میگوید:" دیدن چنین رویدادی در یک سیاه چاله پرجرم انهم با این وضوح حیرت انگیز است." وی می افزاید:" قدرت بالای چاندرا در حیطه امواج ایکس این امکان را برای ما فراهم می اورد تا در مورد بلعیده شدن مواد توسط سیاه چاله ها بیش از پیش اطلاعات کسب کنیم."

هنگامی که گاز به نزدیکی سیاه چاله می رسد، بشدت چلانده میشود که این گار گازها را بسیار داغ و درخشان میکند؛ تا قبل از این، موضوع ذکر شده تنها یک فرضیه در حاله ابهام بود اما اکنون به اثبات رسیده است. محققان افزایش دما در گازهای اطراف سیاه چاله را در فاصله 700 سال نوری از آن یافته اند که این نشان میدهد شعاع باندی از این فاصله بسیار دور آغاز میشود. این فاصله نشان میدهد که این سیاه چاله درحدود 2 میلیارد برابر خورشید جرم داشته و حجم آن به اندازه زمین است.
منبع:sciencedaily.com

[Helix]

گروهی از اخترشناسان کانادایی موفق شدند با استفاده از یک حسگر حرارتی برای بررسی خورشید، نخستین اسب تروای زمین را در فضا شناسایی کنند.

اخترشناسان به تازگی موفق به کشف سیارکی به قطر 300 متر شده‌اند که سایه به سایه زمین در فضا حرکت می‌کند. این سیارک که در گرگ و میش سپیده‌دم خود را مخفی کرده است و سال‌هاست که به دنبال سیاره ما در فضا حرکت می‌کند، تا کنون از چشم تلسکوپ‌های زمینی پنهان باقی مانده بود.

به گزارش نیوساینتیست، این صخره نخستین اسب تروای تایید شده زمین است که می‌تواند با قرار گرفتن در هر کدام از دو چاهک گرانشی زمین، در مداری مشابه زمین به دور خورشید گردش کند. از دید ناظر خورشیدی، این دو چاهک 60 درجه در جلو و پشت زمین و در نقاط لاگرانژی 4 و 5 زمین قرار دارند. نقاط لاگرانژی زمین که پنج نقطه هستند، مکان‌هایی هستند که برآیند نیروی جاذبه زمین و خورشید موجب تعادل گرانشی و حرکت جسم در مداری پایدار با دوره تناوب 1 سال خواهد شد.

http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/7/trojanasteroid.jpg

http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/Lagrange.jpg

اسب‌های تروا یا سیارکهای تروژان دیده‌هایی متداول در منظومه شمسی هستند. سیاره مشتری به تنهایی 5000 اسب تروا دارد، و نپتون و مریخ نیز مجموعه‌های کوچک‌تر اسب‌های تروای خود را دارند. اما یافتن اسب‌های تراوای زمینی بسیار سخت است، زیرا نقاط لاگرانژی زمین رو به خورشید قرار دارند. اخترشناسان برای جستجوی اجسام احتمالی که در این نقاط قرار دارند، تنها دقایق اندکی را قبل از طلوع یا پس از غروب خورشید در اختیار دارند. تا کنون نیز تابش خیره کننده نور خورشید، باعث محو شدن نور ضعیف بازتاب شده از صخره‌های احتمالی می‌شد که در این نقاط پنهان شده‌اند.

اما مارتین کانرز و همکارانش از دانشگاه آتاباسکا کانادا، از یک حسگر حرارتی استفاده کردند تا لحظات غروب خورشید را مورد مطالعه قرار دهند. آنها با استفاده از داده‌های کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ دیدگسترده ناسا (WISE) توانستند یک اسب تروای 300 متری را که اکنون 2010 TK7 نامیده می‌شود شناسایی کنند.

http://www.khabaronline.ir/images/2011/7/wise.jpg

به گفته کانرز، مانند اغلب اسب‌های تروا اینکه 2010 TK7 از کجا می آید و از چه چیزی ساخته شده است، کاملا مبهم و ناشناخته است. این اسب تروا می‌تواند یک سیارک سرگردان و به دام افتاده، یا یک صخره تکوینی (عتیقه‌ای باستانی که از آغاز پیدایش منظومه شمسی در 4.5 میلیارد سال قبل بر جا مانده است) باشد. اگر این چنین باشد، ساختار آن ممکن است مشابه صخره‌هایی باشد که با جمع شدن در کنار یکدیگر، باعث شکل‌گیری سیاره ما شدند. در این صورت، مطالعه ساختار و ترکیب آن به دانشمندان کمک خواهد کرد تا به ساختار شیمایی زمین در نخستین مراحل پیدایش آن پی ببرند.

منبع :
خبر آنلاین

[rezash]

تصاویر سیاره هایی با قابلیت حیات/ سرزمین های بیگانه‌ای برای زیستن

حیات می تواند در هر جایی، از ماه گرفته تا یک اخترواره ریشه بدواند، اما برای بقا در برابر قدرتهای غیر منتظره ای که می تواند زندگی انسانها بر روی زمین را ریشه کن کند، در اختیار داشتن یک سیاره مناسب ترین راهکار ممکن است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی کپلر که تا به حال در جستجوی سیاره های فراخورشیدی بوده توانسته هزار و 200 سیاره شبه زمینی را کشف کند. مطمئنا در میان تمامی این سیاره ها تنها چند نمونه هستند که از تعدادی از ویژگی های ضروری برای میزبانی از حیات برخوردارند.
در ادامه برخی از این سرزمینهای ناشناخته که شاید روزی بتوانند از شکل گیری حیات بر روی خاکشان پشتیبانی کرده و انسانهای صلح جوتری در آن سکونت پیدا کنند را به همراه تصاویر تلسکوپی یا شبیه سازی شده مشاهده می کنید:

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675635_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675635_orig.jpg)

یافته های کپلری: در این تصویر نقطه های آبی سیاره هایی به اندازه زمین، نقطه های سبز رنگ بزرگتر از زمین، نقطه های نارنجی سیاره هایی به اندازه نپتون و نقطه های سرخ رنگ ابرسیاره ها هستند
برخی از معیارهای مهم برای شناسایی سیاره هایی مناسب برای حیات از این قرارند: ابعاد، مدار، موقعیت، ستاره های تنها و ناشناخته ها.
جرم سیاره به فیزیک اخترشناسان کمک می کند تا ساختار کلی سیاره را حدس بزنند، برخی از سیاره ها ابعادی برابر زمین دارند، برخی چندین برابر زمین هستند و پس از آنها ابرسیاره های گازی هستند که ابعاد آنها از ابعادی برابر سیاره نپتون تا عظیم تر از مشتری متغییر است.
برای شکل گیری حیات، یک سیاره باید در مداری پایدار در اطراف ستاره اش باشد، زیرا تمامی ستاره ها با مدارهای بی ثبات به تدریج به سوی ستاره کشیده شده و سرنوشتی غم انگیز را تجربه می کنند. همچنین حضور سیاره ها در منطقه قابل سکونت از اهمیت بالایی برخوردار است. این منطقه نه بسیار داغ و نه بسیار سرد است و فاصله آن تا خورشید به اندازه ای است که امکان حضور آب مایع وجود خواهد داشت.
از سویی دیگر ستاره های تنها میزبانان بهتری برای سیاره هایی شبه زمینی هستند. در سال 2010 یک جفت از ستاره های دو تایی رصد شدند که در اطراف آنها بقایایی از آنچه در گذشته سیاره بوده اند، مشاهده شد. برخی از عوامل از قبیل وجود آب، مواد شیمیایی خاص و آمونیاک را نمی توان توسط اطلاعاتی که تا کنون جمع آوری شده اند، تایید کرد. اما برخی از سیاره ها از قبیل گیلیس 581D ویژگی های استثنایی و غیر قابل انکاری دارند.
گیلیس 581D: این سیاره در فاصله 20 سال نوری از زمین و در خارجی ترین بخشهای منطقه قابل سکونت کیهانی واقع شده و در مدار ستاره ای سرخ رنگ در گردش است.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675639_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675639_orig.jpg)
شاید این سیاره به اندازه ای گرم و مرطوب باشد که بتواند به شکل زمین از پیدایش حیات پشتیبانی کند، همچنین احتمال می رود این سیاره از اتمسفر ضخیم و کربنی برخوردار باشد. در صورتی که روزی انسانها برای ادامه زندگی به زمینی جدید نیاز داشته باشند، این سیاره می تواند یکی از بهترین انتخابهای موجود به شمار رود.
گیلیس 581G: زمانی که این سیاره برای اولین بار رصد شد، به نظر کاندیدای مناسبی برای معرفی به عنوان سیاره ای شبه زمینی به شمار می آمد. این سیاره که در موقعیتی مشابه سیاره قبلی قرار گرفته از ابعادی مناسب و منطقه ای قابل سکونت برخوردار است.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675640_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675640_orig.jpg)
جرم این سیاره سه برابر جرم زمین است و از این رو توانایی تشکیل دادن اتمسفر را خواهد داشت، با این همه کشفیاتی که در ادامه انجام گرفتند بیان داشتند که شاید این سیاره تنها نشانه ای اشتباه بوده و شاید اصلا چنین سیاره ای وجود نداشته باشد.
سیاره GJ1214b: این سیاره که با نام جهانی از آب نیز شناخته می شود، در فاصله 42 سال نوری از زمین واقع شده و در مدار ستاره سرخی با ابعاد یک پنجم خورشید زمین در حرکت است. آنچه این سیاره را منحصر به فرد می کند وجود مقادیر زیادی آب بر روی سطح آن است. این سیاره جرمی 6.5 برابر جرم زمین دارد و 2.7 برابر وسیعتر از سیاره انسانها است از این رو به آن ابرزمین نیز گفته می شود.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675637_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675637_orig.jpg)
این سیاره اتمسفری بخار آلود دارد که از ابرهایی ضخیم و متراکم از هیدروژن تشکیل شده است، ابرهایی که می توانند زمینه ساز شکل گیری حیات باشند.
سیاره HD 209458b: نشانه هایی از بخار آب در اتمسفر این سیاره که در فاصله 150 سال نوری از زمین قرار گرفته دیده شده است. همچنین بر روی این سیاره عناصر زیستی مشابه آنچه بر روی زمین وجود دارند نیز دیده شده که می توانند آغازگر حیات بر روی سیاره باشند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675638_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675638_orig.jpg)
اما دو عامل در این سیاره با شبه زمینی و قابل سکونت بودن آن ساز مخالف می زنند، این سیاره به دلیل نزدیک بودن به ستاره مادر خود به شدت داغ است و در عین حال این سیاره یک سیاره گازی بوده و از سطح جامد و خاکی برخوردار نیست.
سیاره کپلر 10b: کپلر از ستاره میزبانش فاصله زیادی دارد و از این رو می تواند فرصت ایجاد حیات را در خود داشته باشد. این سیاره برای اولین بار در سال 2001 رصد شد که در آن زمان از آن به عنوان شاهدی بر اثبات وجود سیاره های فراخورشیدی و یا حلقه گم شده تحقیقات سیاره ای فراخورشیدی یاد می شد.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675641_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/08/675641_orig.jpg)
زمانی که مسئله اصلی، جستجو برای یافتن حیات باشد، کپلر 10b بسیاری از ویژگی های ضروری از قبیل آب و اتمسفر را در اختیار ندارد

[شادی حدادی زاده]

رباينده فلز ، سياره يا ستاره



سالهاست که دريافتيم ستارگان ميزبان سيارات معمولا از عناصري سنگينتر از هيدروژن و هليم يعني فلزات غني گشته اند .اين عناصر سنگين به شکل گيري هسته هاي سيارات و تسريع مراحل شکلگيري کمک ميکند .حال مطالعه جديدي صورت گرفته که گمان مي کنيم خلاف اين موضوع هم درست باشد . ممکن است سيارات باعث غني سازي فلز ستاره هاي ميزبانشان شوند . تحقيقات جديد به رهبري ايوان راميرز از انستيتوي علمي کارني برروي سيستم نا متعارف سيارات فرا خورشيدي 16دجاجه انجام گرفت . اين سيستم ستاره اي سه گانه است دو ستاره شبيه خورشيد (A,B) ويک کوتوله قرمز c . ستاره A خورشيدي و کوتوله قرمز سيستم محکم ستاره مضاعف را تشکيل داده اند و ستاره Bشبه خورشيدي در مدار پهن تر تقريبا AU 900 قرا دارد . در سال 1996کشف شد کهB 16دجاجه ميزبان سياره مشتري مانند است و يکي از اولين سيستمهاي شناخته شده است که شامل يک سياره فرا خورشيدي ميباشد . از روي طيف دو نوع ستاره خورشيد مانند مشخص شد ستاره اي که در مدارهاي سياره اي ميچرخد مشخصا از لحاظ ميزان فلزات پايين تر از ستاره اي بود که در مدار مضاعف با کوتوله قرمز قرار داشت . از آن جاييکه هر دو ستاره بايد از ابر مولکولي يکساني تشکيل شده باشد ستاره شناسان براين گماند که ساختار اوليه آنها بايد يکي باشد و از آنجا که هر دو جرمهايشان يکيست سلسله مراحل مهم زندگيشان نيز مشابه است واختلاف آنها در اثرات شيميايي آنهاست. اين موضوعات در مقاله سال 2009 نيز توسط ستاره شناسان دانشگاه پورتو پرتقال مطرح شد .در آن مطالعه تيم خورشيد مارا با ستاره هاي مشابه از لحاظ سن و ساختار مقايسه کرد .خورشيد عجيب بود .در خورشيد به وضوح عناصر نسوز (ديرگداز) وجود دارد .عناصر از دست رفته به علت تشکيل سيارات ممکن است ربوده شده باشند . مطالعه جديد نيز به چنيين نتايجي دست يافت.آنها متوجه شدند که A 16دجاجه ميتواند داراي عناصر سنگين باشد که احتمالا ير اثر انضمام يک سياره يا موارد مشابه است. در مقاله 2009 گفته شد سحابي خورشيدي ممکن است توسط ابرنواختر نزديکش بنيان شده باشد که در اين صورت توليد عناصر به وفور خواهد بود اما عناصر آنقدر نيست که پاي ابرنواختري در ميان بوده باشد .هنوز با سيستم هاي محدودي از اين نوع برخورد کرده ايم اگر مطالعات ما در آينده تاييد شود دنياي عجيب عناصر عامل شکلگيري سيارات خواهند بود .







برگرفته از : جهان امروز (http://www.universetoday.com/)

[Hojjat Zafarkhah]

کشف قطعه ای از شاتل کلمبیا در دریاچه تگزاس

قطعه ای از بقایای شاتل فضایی کلمبیای ناسا هشت سال پس از وقوع فاجعه سال 2003 که منجر به متلاشی شدن این شاتل و کشته شدن هر هفت سرنشین شاتل شد، در تگزاس کشف شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، این قطعه، مخزن واکنش دهنده انرژی کروی شکل و مخزن توزیع شاتل کلمبیا هفته گذشته در شرق تگزاس کشف شد. مخزن در بخشی خشک شده از دریاچه "Nacogdoches" در شهری به همین نام در تگزاس کشف شده است. در واقع خشکسالی در این منطقه و پایین رفتن سطح آب دریاچه منجر به آشکار شدن این قطعه از کلمبیا شده است.

پلیس محلی با تماس با سازمان ناسا آنها را از کشف این قطعه آگاه کرده و تصاویری از آن را برای ناسا ارسال کرد به این شکل مهندسان ناسا توانستند هویت این قطعه را تایید کنند. یکی از متخصصان ناسا که برای 30 سال در این مرکز فعالیت دارد توانست این مخزن را شناسایی کرده و اعلام کند که قطعه یافته شده به کلمبیا اختصاص دارد.


http://up.vatandownload.com/images/nbl6hx3uvw62bk40x42n.jpg (http://up.vatandownload.com/)

مخزن کشف شده شاتل کلمبیا در دریاچه ای در تگزاس
این قطعه یکی از 16 مخزن کلمبیا بوده است که اکسیژن و هیدروژن مایع را در خود حمل می کرده اند، این مخزن کروی که قطری برابر یک متر دارد، به زودی به پایگاه فضایی کندی بازگردانده خواهد شد، جایی که ناسا قطعات و بقایای به جا مانده از شاتل کلمبیا را در یک ساختمان جمع آوری می کند.

تاکنون در حدود 38 تا 40 درصد از قطعات کلمبیا کشف شده و در این ساختمان جمع آوری شده اند. فاجعه سال 2003 به واسطه ایجاد حفره ای در یکی از بالهای کلمبیا رخ داده است. این حفره توسط قطعه ای که از مخزن سوخت شاتل جدا شده بود در بال ایجاد شده کلمبیا و سرنشینانش را به نابودی کشاند.


http://up.vatandownload.com/images/dx6vbyl3pv4vjzx3qq9.jpg (http://up.vatandownload.com/)

ساختمان ویژه جمع آوری قطعات به جا مانده از شاتل کلمبیا
فاجعه کلمبیا دومین حادثه در تاریخ 30 ساله برنامه شاتلهای ناسا بوده است، در سال 1986 نیز شاتل چلنجر و سرنشینانش به سرنوشتی مشابه دچار شدند.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، ماه گذشته سه شاتل باقی مانده ناسا به برنامه 30 ساله خود خاتمه داده و برای همیشه بازنشسته شدند. با پایان آخرین ماموریت شاتل آتلانتیس STS-135، این شاتل به همراه دیسکاوری و اندیور راهی موزه ها شدند تا ناسا بتواند برنامه جدید خود را با ساخت فضاپیماهایی برای اکتشافات در اعماق فضا آغاز کند.

منبع خبرگزاری مهر (http://khabarfarsi.com/ext/878548)

[رضا طامهری]

http://www.sciencedaily.com/images/2011/08/110803102844-large.jpg (http://www.sciencedaily.com/images/2011/08/110803102844-large.jpg)
این تئوری که جهان ما داخل یک حباب واقع شده است و اینکه چند جهان دیگر نیز داخل حباب ما وجود دارد (مالتی ورس را می سازد) برای اولین بار توسط فیزیکدانان تست شد.
دو مقاله تحقیقاتی منتشر شده در Physical Review Letters اولین مقالاتی هستند که جزئیات چگونگی تحقیق برای رد پای جهانهای دیگر را نشان می دهند.هم اکنون فیزیکدانان در حال تحقیق بر روی الگوهای دیسک مانند در تابش میکرو موج زمینه کیهانی CMB،( تابش گرمایی بجای مانده از بیگ بنگ) هستند که می تواند شواهدی دال بر برخورد بین دیگر جهانها و جهان ما را در بر داشته باشد.

بسیاری از تئوری های مدرن فیزیک پایه، پیش بینی می کند که جهان ما داخل یک حباب قرار گرفته، علاوه بر حباب ما این جهان چند گانه حاوی حباب های دیگری نیز هست که هر کدام از آنها می توانند جهانی را در خود داشته باشند.در دیگر جهانهای پاکتی، ثوابت اصلی و حتی قوانین پایه ای طبیعت ممکن است متفاوت باشد.
تا کنون هیچکس قادر نبوده که راهی برای بررسی موثری از علائم برخورد جهانها در تابش CMB پیدا کند (و بنابراین جهانهای چندگانه را اثبات نماید) زیرا الگوهای دیسک مانند در تابش میکرو موج می توانند هر جایی در آسمان واقع شده باشند بعلاوه فیزیکدانان باید قادر به انجام تستی باشند که نشان دهد هر الگویی که آشکار می کنند، نتیجه برخورد است یا تنها الگوهای رندوم در داده هایی آشفته می باشد.تیمی از کیهان شناسان از کالج لندن UCL حال بدنبال این مسئله هستند.
دکتر هیرانیا پریس، همکار محقیق از دپارتمان UCL فزیک و نجوم، می گوید: "این یک مسئله بسیار سخت آماری و محاسباتی است که بدنبال تمامی اشعه های ممکن بجای مانده از برخورددر هر گوشه ای از آسمان می باشد.ولی این مسئله کنجکاوی مرا برانگیخته است."
این تیم، شبیه سازی هایی از آسمان با و بدون برخوردهای کیهانی انجام داده اند و یک الگوریتم برای تعیین اینکه کدام شبیه سازی بهتر با داده های CMB از WMAP ناسا مطابقت دارد را نوشته اند.آنها اولین رصد را بر این مبنا قرار دادند که چند اثر برخورد حبابی می توانددر آسمان CMB وجود داشته باشد.
استفان فینی، دانشجوی دکترا در UCL که الگوریتم کامپیوتری قدرتمندی را برای بررسی رد پای برخورد بین جهانهای حبابی نوشته و همکار مولف مقالات تحقیقاتی است می گوید: "این کار فرصتی را برای تست این تئوری بوجود آورده که واقعا پیچیده است.این تئوری این است که ما دورن یک جهان چندگانه پهناوریم که جهانهایی دیگر در اطراف ما مدام در حال شکل گیری هستند."

منبع: sceincedaliy.com

[شادی حدادی زاده]

روز جمعه 14 مرداد ، ناسا فضا پیمای جونو را حدود ساعت 21 به وقت تهران به سوی سیاره مشتری پرتاب کرد . جونو 5 سال در راه است تا به این سیاره برسد و ابزارهایی همراه دارد که می تواند زیر جو غلیظ مشتری و هسته جامد آنرا مورد بررسی قرار دهد و از آنجا که به نظر میرسد مشتری نخستین سیاره ای است که در منظومه ما تشکیل شده به مطالعه نحوه ایجاد سیارات به خصوص زمین کمک می کند . برای این ماموریت بیش از یک میلیارد دلار هزینه شده است .



برگرفته از : spaceflightnow (http://www.spaceflightnow.com)

[stargazer]

دانش > نجوم - ران گاران، فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی این نمای زیبا را از هلال ماه نو در روز یک‌شنبه 31 جولای 2011 / 9 مرداد 1390 / 29 شعبان 1432 از ارتفاع 400 کیلومتری سطح زمین گرفته است.

از آن‌جا که ایستگاه فضایی بین‌المللی هر 90 دقیقه یک‌بار به‌دور زمین می‌گردد، فضانوردان ایستگاه فضایی توانستند در روز یک‌شنبه 16 بار منظره طلوع و غروب هلال زیبای ماه را ببینند، هرچند که هر بار ماه پرنورتر و ضخیم‌تر دیده می‌شد. برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید (http://khabaronline.ir/images/2011/8/B-1-MOON_FROM_SPACE.jpg).

نیمه تاریک ماه نیز بر اثر بازتاب نور خورشید از سطح زمین با نور آبی کم‌رنگ روشن شده و پدیده زمین‌تاب را ایجاد کرده است.




http://khabaronline.ir/images/2011/8/B-1-MOON_FROM_SPACE-small.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/8/B-1-MOON_FROM_SPACE-small.jpg)


کد مطلب: 166287

زمان انتشار: شنبه 15 مرداد 1390 - 14:35:35

منبع: خبرآنلاین

[mahdad_haghighi]

نظریه ای جدید : زمین دو ماه داشته است !
نتیجه مطالعه جدید محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد سیاره زمین زمانی دو ماه داشته که طی برخوردی کم سرعت که چندین ساعت به طول انجامیده با یکدیگر ترکیب شده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، هر دو این قمرها از بقایای شبه سیاره ای به اندازه مریخ هستند که در دوران شکل گیری زمین با آن برخورد کرده اند. در حالی که نظریه سنتی بیان می کند که ماه جوان هر نوع جرم و ذره دیگری را به فضای میان ستاره ای پرتاب می کرده است، نظریه جدید بر این اساس است که یکی از این اجرام نجات پیدا کرده و در نقطه گرانشی پایداری در سیستم زمین-ماه متوقف شده است.

چندین نوع از این نقطه های لاگرانژی وجود دارند اما دو نوع از پایدارترین آنها در مدار ماه و در موقعیت 60 درجه قرار گرفته اند. نشانه های وجود این "ماه دیگر" در دوگانگی مرموز میان بخش مرئی و نامرئی و دور افتاده ماه زمین نهفته است.

به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا بخش مرئی ماه تحت پوشش لایه های گدازه ای پستی قرار گرفته در حالی که بخش دور افتاده ماه از ارتفاعات پوشیده شده است. اما نکته متناقض در بخشهای عمیق تر ماه نهفته است. پوسته بخش دورافتاده ماه نسبت به بخش مرئی ماه 50 کیلومتر ضخیم تر است، همچنین بخش مرئی ماه از مقادیر بیشتری از پتاسیم و عناصر نادر زمینی و فسفر برخوردار است. مدلهای شکل گیری پوسته نشان می دهند که این عناصر بر روی آخرین بقایای گدازه های زیر سطحی شکل گرفته اند تا با خنک شدن ماه منجمد شوند.

به گفته محققان عاملی وجود دارد که جامد سازی این لایه از عناصر در یکی از وجه های ماه ،و پس از اینکه تمامی پوسته کاملا جامد شده را متوقف ساخته است و ممکن ترین پیشنهاد برای شناسایی این عامل می تواند یک برخورد کیهانی باشد. در واقع این برخورد تنها در یک سوی ماه رخ داده و باعث ایجاد عدم تقارن شده است.
محققان با شبیه سازی رایانه ای نشان دادند حالت کنونی ماه را می توان به کمک برخورد قمر دیگری که یک-سیُم جرم ماه کنونی و یا قطری برابر هزار کیلومتر را داشته توضیح داد. احتمال می رود چنین قمری در یک نقطه لاگرانژی به اندازه ای خود را حفظ کرده که ماه به مرحله جامد شدن رسیده، اما لایه عناصر ماه هنوز در حالت مایع قرار داشته است.

در این میان نیروهای کششی زمین منجر به حرکت دادن هر دو ماه شده و زمانی که هر دو ماه به یک سوم فاصله کنونی زمین تا ماه رسیده اند، گرانش خورشید بر روی حرکتهای مداری آنها تاثیر گذاشته است. به این شکل دو ماه با یکدیگر برخورد کرده اند اما از آنجایی که این دو در مدار یکسان بوده اند سرعت این برخورد نسبتا پایین بوده است.

در ساعتهای پس از برخورد، نیروی گرانش برخورد کننده را به لایه ای باریک تبدیل کرده که بر روی پوسته ماه پراکنده شده است و این رویداد منجر به فشرده شدن لایه مایع عناصر به نیمه دیگر ماه شده است. به گفته محققان این نظریه می تواند توضیحی برای دوگانگی ماه به شمار رود.

بر اساس گزارش نیچر، ماموریت آینده ناسا که قرار است طی آن با استفاده از محاسبات دقیق نیروی گرانشی بخشهای داخلی ماه مورد مطالعه قرار گیرند می تواند در کشف رویدادهایی که میلیاردها سال قبل در کره ماه رخ داده را تعیین کند.

منبع : خبرگزاری مهر

[رضا طامهری]

http://images.sciencedaily.com/2011/08/110808221310-large.jpg
مریخ نورد فرصت متعلق به سازمان فضایی امریکا(ناسا)هم اکنون در فاصله ای به اندازه زمین فوتبال از حاشیه دهانه ایندیور رسیده است. این دهانه که بلند مدت ترین ماموریت مریخ نوردها محسوب میشود، از اواسط سال ۲۰۰۸ برای فرصت برنامه ریزی شده بود که هم اکنون پس ازگذشت چهارسال و بازنشستگی روح، دوقلوی افسانه ای فرصت، بدان دست یافته است
دهانه ایندیور، منطقه ای بسیار پربار برای مطالعات فرصت می باشد. این دهانه ۲۲ کیلومتر قطر داردو حدودا ۲۵ مرتبه بزرگتر از دهانه ویکتوریا است که فرصت دوسال را صرف مطالعه انجا نمود. رصدهای صورت گرفته توسط مدارگردهای مریخ نشان میدهد، که نواحی غربی دهانه ایندیور دارای بیرون زدگی های سنگی است که از تمامی نقاطی که تاکنون، فرصت دیده است، کهن سال ترند. منطقه ای که برای ورود فرصت به این دهانه پرتلاطم درنظرگرفته شده، محدوده ای است بنام" نقطه روح" که در حاشیه جنوبی این بیرون زدگی های قرار دارد. ناسا این بیرون زدگی ها را "Cape York" نامیده است

منبع: sciencedaily.com
 

[رضا طامهری]

http://images.sciencedaily.com/2011/08/110810215342-large.jpg


تحقیقات جدید که توسط دانشمندان در دانشگاه یورک صورت پذیرفته نشان دهنده حقایق جدیدی در مورد فیزیک سیاه چاله هاست. سیاهچاله ها اجرامی در فضا هستند که بقدری پرجرم و فشرده اند که البرت انیشتن به انها فضای"خمیده" اطلاق نمود. تفکرات تماما بر این مدعا بود که سیاه چاله ها تمامی چیزهایی که بیش از حد به آنها نزدیک شودند را می بلعند وهیچ چیز قدرت فرار از آنها را ندارد، ولی مطالعات اخیر که توسط پروفسور ساموئل برانستین و دکتر ماناس پاترا صورت پذیرفته، نشان میدهد اطلاعات می توانند از سیاه چاله ها بگریزند.

اثبات این مدعا می تواند نشان دهد که گضرانش نیروی بنیادین طبیعت نیست.
پروفسور برانستین میگوید:" نتایج ما به جزئیات خمیدگی فضای سیاه چاله نیازی ندارد؛ بلکه نشان میدهند که فضا، زمان و حتی خود گرانش معلول تئوری های عمیق تری در سیاه چاله ها هستند. کارهای ما بطرز موشکافانه ای تئوری اطلاعات کوانتومی را که هم اکنون برترین کاندید برای منبع تئوری های گرانش است، تغییر میدهد"
اما مکانیک کوانتومی تئوری نور و اتمهاست و بسیاری از فیزیک دانان میپندارند که مکانیک کواتومی میتواند برای توضیح چگونگی تبخیر سیاه چاله ها بدون مشارکت گرانش، مورد استفاده قرار گیرد.
در این تحقیق از اصول بنیادی و اولیه مکانیک کوانتومی برای دادن توضیحاتی در مورد گریز اطلاعات از سیاه چاله ها استفاده شده است.

دکتر پاراتا می گوید:" ما نمی توانیم ادعا کنیم که اثبات نموده ایم اطلاعات واقعا میتوانند از سیاه چاله ها بگریزند، اما این صریح ترین نتیجه ای است که از تحقیقات ما برداشت میشود. بعلاوه نتایج ما نشان میدهد که تئوری اطلاعات کوانتومی نقش اساسی در تئوری اینده که تلفیقی از مکانیک کوانتومی و گرانش می باشد، را داراست.
منبع: SCINCEDAILY.com

[Helix]

دانشمندان با انجام تحقیقاتی روی سنگهایی که از ماه به زمین آورده شده اند دریافتند که تنها قمر زمین 200 میلیون سال جوانتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان تاکنون معتقد بودند که ماه در طول فازهای اولیه تشکیل منظومه خورشیدی یعنی در 4.56 میلیارد سال قبل ایجاد شده است.

در آن زمان سیاره ای در ابعاد مریخ به زمین برخورد کرد و در اثر این برخورد موادی از زمین جدا و وارد مدار شدند و به تدریج ماه را ساختند.

برپایه یک نظریه بسیار جدید که اول آگوست در مجله نیچر منتشر شد این مواد دو قمر را ساخته بودند که یکی بزرگتر و دیگری کوچکتر بوده است.

قمر کوچکتر به روی قمر بزرگتر که در آن زمان هنوز ماگمای گداخته بوده است می افتند و در این ماگما ذوب شده و تنها ماه را باقی می گذارد.

اکنون نتایج تازه ترین تحقیقاتی که گروهی از دانشمندان بین المللی بر روی ایزوتوپهای سرب و نئودیمیم حاضر در سنگهای ماه انجام دادند دریافتند که این ایزوتوپها 200 میلیون سال پس از تولد ماه یعنی در 4.36 میلیارد سال قبل به وجود آمده اند. این سنگها در جریان ماموریت آپولو 16 در 1972 به زمین آورده شده اند.

براساس گزارش دیسکاوری نیوز، این تاریخ بسیار شبیه به تاریخ تشکیل قدیمی ترین کانیهای روی زمین است.

هر چند در دنیای علم همه با این تعیین تاریخ جدید موافق نیستند به طوریکه برخی از دانشمندان معتقدند که این نمونه مورد آزمایش حاصل بلورسازی اقیانوس ماگمای اولیه تشکیل دهنده ماه نیست و بنابراین بعدها به وجود آمده است.

منبع : خبرگزاری مهر

[شادی حدادی زاده]

اشکال در ماموریت پروگرس

سفینه پروگرس روسیه که چهارشنبه از پایگاه بایکنور قزاقستان به طرف ایستگاه فضایی پرتاب شده بود پس از 5 دقیقه و 20 ثانیه از مدار خود خارج شد . این سفینه تا کنون 44 ماموریت انجام داده و قرار بود 2.9تن بار را به ساکنین ایستگاه فضایی برساند ، ولی اینبار موشکی که به سفینه اتصال داشت زودتر از آن جدا شد و هنوز علت خاموشی آن مشخص نیست . این مساله ممکن است کمک رسانی به iss را دچار مشکل نماید و همچنین نگرانی هایی برای پرتاب سایوز نیز ایجاد شود .

[mahdad_haghighi]

در چند روز گذشته سه خبر از طرف سازمان فضایی ایران منتشر شد که هر سه نشان می دهد امسال هفته جهانی فضا خوبی خواهیم داشت و سازمان فضایی ایران قصد دارد امسال فعال تر از همیشه عمل کند .:have a nice day:

1.انتصاب دبیر هفته جهانی فضا (http://isa.ir/components1.php?rQV==wHQxAkOklUZnFWdn5WYMJXZ0VWbhJ XYw9lZ8BUMxUDQ6QWStVGdp9lZ8BUM4ATMApDZJ52bpR3Yh9lZ )
2.برگزاری مسابقات نقاشی، داستان نویسی، مقاله نویسی و ساخت ماکت های فضایی به مناسبت هفته جهانی فضا (http://aflak-gr.ir/index.php/2011-06-08-18-15-33/articles/110-2011-08-21-09-04-55)
3.سومین جشنواره وب‌سايت‌ها و وبلاگ‌های فضايی
(http://aflak-gr.ir/index.php/2011-06-08-18-15-33/articles/111-2011-08-25-06-45-59)
برای مشاهده متن کامل اخبار بر روی آن ها کلیک کنید .

لازم به ذکر است :
[هفته جهاني فضا] (WSW) را مي‌توان بزرگ‌ترين رويداد مردمي در سراسر دنيا در رابطه با فضا دانست. به‌طور معمول، مراسم اين هفته توسط اداره [امور فضاي ماوراي جوّ] سازمان ملل و با حمايت [انجمن هفته جهاني فضا]، كه تشكيلاتي غيردولتي است، هماهنگ مي‌شود. در اين هفته، مردم راجع به فوايد حاصل از بهره‌برداري از فضا آموزش مي‌بينند و كودكان به فراگيري علوم فضايي و توجه به آينده تشويق مي‌شوند.

منبع : دانشنامه فضایی ایران

[mobi]

دوربین 3 بعدی در فضا....
شرکت پاناسونیک اعلام کرد تعدادی تجهیزات سخت افزاری به منظور استفاده در آخرین پرتاب شاتل به ناسا داده است.این سخت افزار ها,یک دوربین 3 بعدی,یک نمایشگر ال سی دی 3 بعدی 25.5 اینچی,و یک نوت بوک بوده است. مقصد این دوربین,ایستگاه فضایی بین المللی بود. از دوربین یاد شده,برای مستند کردن فعالیت های ایستگاه فضایی بین المللی و همچنین تصویر برداری از بعضی آزمایش های انجام شده در این ایستگاه استفاده می شود.





منبع:مجله دانشمند

[پیمان اکبرنیا]

خبر خبر!

ابرنواختر جدیدی در کهکشان مسیه 101 کشف شده و پیشبینی میشه که در هفته های آینده با تلسکوپ قابل رویت بشه. برای اطلاعات بیشتر:

http://nojum.ir/fa/apod/110826.aspx

دوستان علاقمند به رصد تغییرات نوری، کشیدن اسکچ و .... خودتونو آماده کنید.

[Tahereh Ramezani]

ماهواره رصد وارد جو كره زمين شد




http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/9/iw874msl.jpg




سرپرست سازمان فضايی ايران از اتمام موفقيت آميز مأموريت های ماهواره رصد خبر داد و گفت: عمر ماهواره رصد به پايان رسيد و با موفقيت وارد جو كره زمين شد .
دكتر حميد فاضلی در گفت و گو با خبرنگار علمی ايرنا اظهار داشت : ماهواره رصد دارای عمر يک ماه و سه هفته ای بود كه در فضا مشغول گردش به دور زمين بود و با پايان عمر آن مأموريت های خود را نيز به خوبی انجام داد و وارد جو زمين شد .
سرپرست سازمان فضايی ايران گفت :100 درصد اهداف سازمان فضايی ايران از پرتاب ماهواره رصد تحقق يافتند ، زير سيستم‌های موجود در ماهواره رصد در اين پرتاب به خوبی جواب دادند و مكانيزم های بكار رفته در آن به درستی عمل كردند و اين در حالی است كه ويژگی ماهواره رصد نسبت به ماهواره اميد بسيار پيشرفته تر بوده است .
وی افزود : از آنجا كه ماهواره رصد دارای وزن 15 و 3 دهم كيلوگرمی بود ، به هنگام ورود به كره زمين ، به دليل داشتن دما و سرعت بالا مانند شهاب سنگ ها برخورد می كند و از بين می رود .
دكتر فاضلی گفت : جمهوری اسلامی ايران در پرتاب ماهواره به مدار زمين مسير خود را پيدا كرده است و بناست تا محموله های سنگين تر را در مدارهای دورتر زمين قرار دهيم .
سرپرست سازمان فضايی ايران خاطر نشان كرد : ماهواره رصد به نوعی يک پروژه تحقيقاتی بود تا با پرتاب آن از عملكرد زيرسيستم‌های موجود به منظور پرتاب ماهواره های تحقيقاتی و سنجشی اطمينان حاصل شود .
پرتاب ماهواره رصد نشان داد كه پرتاب ماهواره اميد تصادفی نبوده است .
فاضلی خاطرنشان كرد : انعكاس اخبار مراكز تحقيقاتی و رسانه های خارجی درباره پرتاب ماهواره رصد حاكی از آن است كه بسياری از مجامع علمی توان علمی جمهوری اسلامی ايران را قبول كرده اند .
وی افزود : بسياری از مجامع علمی جهان اعلام كردند كه پرتاب ماهواره رصد يک شاهكار است و ايرانيان با پرتاب ماهواره رصد نشان دادند پرتاب ماهواره يک اميد تصادفی نبوده است .
سرپرست سازمان فضايی ايران خاطرنشان كرد : همچنين مراجع علمی تصديق كرده اند كه جمهوری اسلامی ايران دارای توان علمی و دانش فضايی است .
ماهواره رصد يک ، به عنوان اولين ماهواره تصويربرداری روز 25 خردادماه سال جاری همزمان با شب ولادت با سعادت اميرالمومنين حضرت علی (ع) به مدار 260 كيلومتری پرتاب شد .
برقراری ارتباط با ايستگاههای زمينی ، تصويربرداری از زمين و ارسال تصاوير به همراه اطلاعات تله‌متری به ايستگاه‌های زمينی از مهم‌ترين مأموريت‌های اين ماهواره بود .
توپولوژی و ساخت ايستگاههای زمينی ماهواره رصد به گونه‌ای طراحی شده بود كه بيشترين دسترسی به ماهواره را جهت دريافت اطلاعات و ارسال فرامين كنترل فراهم كرده باشد .
بنابراين گزارش ، بيشتر زيرسيستم‌های اصلی يک ماهواره بزرگ در رصد وجود داشت كه از جمله می توان به سيستم‌های مديريت توان ، پانل‌های خورشيدی، كنترل وضعيت، محموله اكتيكی، GPS، مديريت داده و فرامين روی بورد، گيرنده و فرستنده روی بورد، فرستنده رنجينگ و كنترل دما اشاره كرد.
رصد، 15.3 كيلوگرم وزن داشت كه برای تزريق در مداری با ارتفاع 260 كيلومتر طراحی شده است و در هر شبانه روز 15 بار به دور زمين می چرخيد .




منبع : http://hupaa.com/page.php?id=5168

[Tahereh Ramezani]

http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/untitled1314947814.jpeg



دانشمندان با طراحی يک نيروگاه هسته‌ای قادر به استفاده از جريان برق در كره ماه و مريخ خواهند بود .

دانشمندان آمريكايی با طراحی يک نيروگاه هسته‌ای در ابعاد يک چمدان كه قابليت تأمين نيروی برق هشت خانه را دارد ، توانستند چند قدم به تحقق رؤيای زندگی در كره ماه و مريخ نزديکتر شوند .

به لطف سايز كوچک و قدرت پايداری آن ، اين نيروگاه هسته‌ای نه‌ فقط می تواند نيروی برق روی زمين بلكه روی مريخ ، ماه و يا هر مكان ديگری كه ناسا به ‌آن نياز داشته باشد را تأمين كند .

بر اساس گزارش اسپيس، اين نيروگاه قابل حمل حدود 40 كيلووات نيرو توليد می كند و برای استفاده در فضا مناسب است . اين نيروگاه قابليت انعطاف دارد و در حفره‌ها ، دهانه‌های آتشفشانی و سياره‌های غيرقابل سكونت قابل نصب است .





منبع : http://hupaa.com/page.php?id=5167

[ستاره بنیادی]

يستگاه بين المللي فضايي براي بيش از ده سال محل سكونت بي وقفه فضانوردان بوده است، اما اكنون براي اولين بار چشم انداز تخليه آن حداقل به طور موقتي وجود دارد.ناسا اين هفته اعلام كرد در صورتي است كه علت سقوط يك فضاپيماي روسي كه هفته گذشته دچار سانحه شد معلوم نشود و راه برطرف كردن آن يافت نشود، احتمال تخليه فضانوردان از ايستگاه تا اواسط ماه نوامبر وجود دارد.

هم اكنون سه فضانورد روس، دو آمريكايي و يك ژاپني مقيم آن هستند.جابجايي فضانوردان تا ماه ژوئيه با شاتل فضايي آمريكا يا با كپسول روسي سويوز انجام مي شد.اما آخرين شاتل در ماه ژوئيه بازنشسته شد.به اين ترتيب قرار است موشك هاي روسي اين مسئوليت را حداقل تا اوسط دهه جاري به دوش بكشند.روز چهارشنبه هفته گذشته يك موشك روسي بدون سرنشين از نوع پروگرس براي رساندن تداركات راهي فضا شد.اما اين موشك دقايقي پس از پرتاب دچار سانحه شد و سقوط كرد.

"خطر از دست رفتن ايستگاه وقتي بدون سرنشين است بيش از زماني است كه سرنشين دارد. وقتي ما پس از حادثه كلمبيا تصميم گرفتيم ايستگاه را بدون سرنشين رها نكنيم دقيقا به همين دليل بود. چون اين افزايش خطر كم هم نيست." مايكل سافرديني، مدير ايستگاه در ناسا

مايكل سافرديني مدير برنامه ايستگاه فضايي در ناسا پس از آن حادثه نسبت به ايمني خدمه ايستگاه به خبرنگاران اطمينان داد: "ما از لحاظ لژستيكي در موقعيت خوبي براي تحمل حادثه از ميان رفتن تداركات به ايستگاه هستيم و در واقع مي توانم بگويم كه اگر لازم باشد مي توانيم بدون تداركات تازه تا چند ماه دوام آوريم."اما روسيه چند روز بعد اعلام كرد كه پرتاب موشك بعدي براي اعزام فضانوردان به ايستگاه را عقب مي اندازد. اين پرتاب قرار بود ۲۲ سپتامبر انجام شود تا از جمله سه فضانورد ساكن ايستگاه را به زمين بازگرداند.علت اين است كه موشك سويوزي كه فضانوردان با آن به فضا مي روند مشابه موشكي است كه حامل محموله تداركات بود.

بيانيه اين هفته ناسا نيز در همين بستر صادر شد.

آقاي سافرديني روز دوشنبه گفت هدف ناسا در اين دوره تامين ايمني خدمه و ايستگاه است. او گفت كه اين ايستگاه سرمايه گذاري خيلي بزرگي براي دولت هاي شركت كننده در پروژه است.ساخت اين ايستگاه فضايي ۱۰۰ ميليارد دلار هزينه داشته است.كريس رايلي تحليلگر امور فضانوردي درباره تبعات احتمالي حادثه موشك روسي ابراز نگراني مي كند: "حادثه موشك روسي باعث جلب توجه به اين مساله مي شود كه پروژه ايستگاه فضايي بدون شاتل تا چه حد آسيب پذير است. چرا كه اگر حادثه جدي تري اتفاق بيافتد آنوقت به وسيله اي به بزرگي شاتل براي انجام پياده روي فضايي براي تعمير ايستگاه لازم است تا امكان سكونت مجدد در آن وجود داشته باشد و بدون چنين امكاني كه الان نداريم، ممكن است به كلي ايستگاه را از دست بدهيم."
كپسول هاي سويوز
با اين حال خدمه در معرض خطر فوري نيستند.هم اكنون دو كپسول سويوز كه هر كدام ظرفيت حمل سه نفر را دارد در ايستگاه پهلو گرفته است.براي استفاده از اين كپسول ها محدوديت زماني وجود دارد.بازگشت كپسول اول تا پانزده سپتامبر عقب انداخته شده تا ناسا و سازمان فضايي روسيه امكان بررسي گزينه هايشان را داشته باشند.سه خدمه باقي مانده در اواسط ماه نوامبر با كپسول دوم به زمين بازخواهند گشت. البته اين به شرطي است كه موشك سويوز تا آن زمان پرتاب نشود.سوالي كه مي ماند اين است كه ايستگاه بدون فضانوردان چه وضعي خواهد يافت.

گفته مي شود كه بعضي آزمايشگاه هاي آن مانند طيف سنج مغناطيسي آلفا مي تواند بدون حضور فضانوردان از زمين كنترل شود.اما بعضي تحقيقات ديگر در آنجا تا زمان بازگشت مجدد شش فضانورد متوقف خواهد شد.و هرچند امكان كنترل عمليات روزانه ايستگاه از زمين وجود دارد اما در صورت وقوع شرايط اضطراري، ايستگاه ممكن است تهديد شود.آقاي سافرديني مي گويد: "خطر از دست رفتن ايستگاه وقتي بدون سرنشين است بيش از زماني است كه سرنشين دارد. وقتي ما پس از حادثه كلمبيا تصميم گرفتيم ايستگاه را بدون سرنشين رها نكنيم دقيقا به همين دليل بود. چون اين افزايش خطر كم هم نيست."با بازنشستگي شاتل ها، موشك هاي سويوز تنها راه رفتن به فضا در چند سال آينده خواهد بود.

اكنون ناسا بايد اميدوار باشد كه اين موشك ها به زودي بار ديگر آماده پرتاب شوند.ناسا قرار بود كه شاتل ها را با كپسولي به نام اورايون جايگزين كند. اما دولت اوباما پس از سر كار آمدن آن را لغو كرد. تصميمي كه با اعتراض كنگره مواجه شد.دولت اوباما اميدوار است كه شركت هاي خصوصي از اواسط دهه جاري مسئوليت انتقال بار و فضانوردان را به تدريج به عهده گيرند.

منبع (http://www.hupaa.com/page.php?id=5170)

[Mehrnoosh]

ناسا برای اولین بار وب‌سایتی راه‌اندازی کرده که به کاربران این امکان را می‌دهد در محیطی کاملا جذاب، اطلاعاتی در مورد منظومه شمسی کسب کنند.

"نگاه به منظومه شمسی" (Eyes on the Solar System) نام پایگاه اینترنتی جدیدی است که توسط سازمان هوایی و فضانوردی آمریکا (NASA) طراحی شده و آن‌ها سعی کرده‌اند به کمک بازی‌های ویدیویی و اطلاعاتی که ناسا در اختیار کاربران قرار داده است با فضاپیماهای خیالی در منظومه شمسی سفر کنند و اطلاعات فضایی خود را افزایش دهند.

یکی از طراحان این پایگاه می‌گوید: این برای اولین بار است که مردم عادی می‌توانند یک ماموریت فضایی را به کمک رایانه خود انجام دهند.

کاربران می‌توانند با مراجعه به پایگاه اینترنتی http://solarsystem.nasa.gov/eyes در خلال یک بازی ویدیویی ماموریت‌‎های فضایی را انجام دهند.

منبع : http://konjkav.com/

[mahdad_haghighi]

تيم هاي نجوم و اخترفيزيك جمهوري اسلامي ايران كه سوم شهريور ماه براي شركت در پنجمين المپياد جهاني نجوم و اخترفيزيك عازم لهستان شده بودند ، موفق به دريافت 11 مدال رنگارنگ طلا ، نقره و برنز شدند.
دكتر 'محسن جمالي' معاون دانش پژوهان جوان مركز ملي پرورش استعدادهاي درخشان و دانش پژوهان جوان روز يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا گفت: در اين مسابقات از ايران دو تيم رسمي و مهمان حضور داشتند.
وي افزود:اعضاي تيم رسمي دانش آموزي پنجمين المپياد جهاني نجوم و اخترفيزيك ايران شامل احسان عابدي، علي فهيميان، اصلان نور قاسمي، رامتين كرامتي و پرهام پرسنده خيال بودند .همچنين محمد بياضي، بهنام پورقاسمي، علي‌اكبر كاوه‌اي، مهدي سليماني ‌فرد و آريان هاشمي نيز اعضاي تيم مهمان دانش آموزي اين المپياد را تشكيل مي دادند.
جمالي گفت: آريان هاشمي ، بهنام پورقاسمي از تيم مهمان و احسان عابدي وعلي فهيميان از تيم رسمي دانش آموزي نقره گرفتند و علي اكبر كاوه اي از تيم مهمان طلا و بقيه اعضا نيز مدال برنز دريافت كردند.
وي خاطرنشان كرد : دكتر 'سيد محمد صادق موحد ' به عنوان سرپرست اول، دكتر' حسين حكيمي‌پژوه' به عنوان سرپرست دوم و' سيد امير سادات موسوي' دارنده دو مدال طلاي جهاني به عنوان ناظر علمي تيم رسمي و دكتر 'سپهر اربابي' به عنوان سرپرست تيم مهمان، دانش آموزان ايراني را در المپياد جهاني نجوم و اخترفيزيك همراهي كردند.
وي اظهارداشت:ايران در بخش رقابت گروهي بعد از تيم روماني به مقام دوم مسابقات دست يافت.
پنجمين المپياد جهاني نجوم و اخترفيزيك از سوم تا دوازدهم شهريورماه (25 اوت تا سوم سپتامبر) با حضور 27 تيم از سراسر جهان در لهستان برگزار شد.
تيم دانش آموزي ايران سال گذشته در مسابقات جهاني نجوم و اخترفيزيك چين در جايگاه سوم جهان ايستاد.

منبع : ایرنا (خبرگزاری جمهوری اسلامی ) (http://www.irna.ir)

[stargazer]

دانش > نجوم - محققان دانشگاه رایس موفق شدند با ضبط گذشت زمان تصاویر ارسال شده از هابل در بازه‌ای 14 ساله، برای اولین‌بار حرکت جت‌های ستاره‌ای را که با سرعت 700هزار کیلومتربرساعت حرکت می‌کنند، به تصویر بکشند.

محبوبه عمیدی: ابر درخشانی که برای اولین‌بار حرکت آن توسط تلسکوپ فضایی هابل به تصویر کشیده شده، مجموعه‌ای از گازهای داغ و متراکم را نشان می‌دهد که توسط یک ستاره نوزاد ایجاد شده و اجرام هربیگ‌ هارو نام دارد. به گزارش نشنال جئوگرافیک (http://news.nationalgeographic.com/news/2011/08/pictures/110831-hubble-stars-jets-movies-videos-science-space-nasa-first/#/bow-shocks-seen-by-hubble-video-hh-34-1994_39852_600x450.jpg)، این ابر درخشان با سرعتی نزدیک به 700هزار کیلومتربرساعت حرکت می‌کند.



http://bcove.me/syzmvrv2


ستاره جوان، موج تازه‌ای را آغاز کرده است
تاکنون تنها روش ممکن برای درک رفتار جت‌های ستاره‌ای و تعامل آنها با محیط پیرامون، استفاده از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای بود اما تلاش 14 ساله پاتریک هارتیگان و همکارانش در دانشگاه رایس، تگزاس به نتایج باارزشی منجر شده و برای اولین‌بار امکان بررسی تصاویر حقیقی حرکت این جت‌ها را فراهم کرده است. این گروه با استفاده از عکس‌‌های با کیفیت بالای ارسال شده توسط تلسکوپ فضایی هابل و ضبط «گذشت زمان» آنها موفق شده این حرکت را به دقت به تصویر بکشد. در این فیلم بخشی از جت ستاره‌ای HH 34 را مشاهده می‌کنید که در صورت‌فلکی شکارچی (جبار) واقع شده است.


حرکت شبح‌وار
ابر متراکم جت ستاره‌ای HH1 را نشان می‌دهد که در سحابی شکارچی ایجاد شده است. ستاره‌شناسان هنوز دقیقا نمی‌دانند ستارگان نوزاد چگونه این جت‌ها را ایجاد می‌کنند. آنها احتمال می‌دهند این ستارگان حاصل فروپاشی ابرهایی از گاز هیدروژن سرد باشند. در مراحل رشد ستاره با افزایش قدرت گرانش آن مواد بیشتری را در اطراف خود جذب خواهد کرد. بخشی از این مواد می‌توانند به صورت جت‌های قطبی از این میدان گرانش فرار کنند. این جت‌ها تنها 100هزار سال دوام خواهند داشت که در مقیاس نجومی در حد یک ‌چشم‌ برهم‌زدن است!


ترافیک سنگین کیهانى
کمان کیهانی ایجاد شده توسط جرم هربیگ هالوی HH 47 در صورت فلکی بادبان، فضایی 10 برابر عرض منظومه شمسی را اشغال کرده است. این جت ستاره‌ای که دارد در فیلم به آهستگی حرکت می‌کند، در آسمان سرعتی معادل 700هزار کیلومتربرساعت داشته است. جالب است بدانید بخش‌های گوناگون این جریان دارند با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند.



[/URL][URL="http://khabaronline.ir/images/2011/9/herbig-haro-objects-hubble-nasa.jpg"]http://khabaronline.ir/images/2011/9/herbig-haro-objects-hubble-nasa.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/9/herbig-haro-objects-hubble-nasa.jpg)

توضیح عکس: جت ستاره‌ای HH47 در بخش بالای تصویر و دو جت ستاره‌ای HH2 و HH34 به ترتیب در سمت راست و چپ پایین قرار گرفته‌اند.



تحول خوشه‌ای
فیلم‌هایی که به تازگی منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند اولین خوشه‌های قابل تشخیص از این جت‌ها تقریبا در نزدیکی ستاره‌های نوزاد شکل می‌گیرند. هارتیگان و همکارانش، نقطه‌های روشنی از مسیر را در HH 34 ردیابی کرده‌اند که بیش از 14.5میلیارد کیلومتر از ستاره مادر فاصله دارند.

شبیه‌سازی بر مبنای یافته‌ها
در انتهای این فیلم، پویانمایی رایانه‌ای را می‌بینید که مسیر حرکت و تغییرات یک جرم هربیگ هارو را به کمک داده‌های جدید و در چندین قرن آینده شبیه‌سازی کرده است.

کد مطلب: 171150
زمان انتشار: یکشنبه 13 شهریور 1390 - 07:36:38
منبع: خبرآنلاین

[stargazer]

[/URL]http://www.asiac.ir/picture/89146058734551asiac_ir-Logo.jpg (http://www.asiac.ir/picture/89146058734551asiac_ir-Logo.jpg)


[URL="http://forum.avastarco.com/picture/89146058734551asiac_ir-Logo.jpg"]http://forum.avastarco.com/picture/89146058734551asiac_ir-Logo.jpg (http://forum.avastarco.com/picture/89146058734551asiac_ir-Logo.jpg)
شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران بنا دارد براي تكميل بانك اطلاعاتي گروههاي نجومي فعال و نيز ارائه برخي توضيحات در مورد فعاليتها و برنامه هاي گذشته و آينده شاخه، در آبان ماه سال جاري اقدام به برگزاري نشست يك روزه با حضور تنها يك نماينده از هر گروه نجومي نمايد.



لذا خواهشمند است ضمن تكميل پرسشنامه اطلاعات گروههاي نجومي (http://www.asiac.ir/contact/groups/) به طور كامل و دقيق و ارسال آن به نحوي كه در پرسشنامه اشاره شده است، مستندات مورد نظر را نيز تهيه نماييد و فرم نهايي را به همراه مستندات مربوطه براي ارائه در اين نشست يك روزه كه در تاريخ 6 آبان سال جاري در تهران برگزار خواهد شد، به همراه داشته باشيد. حضور تنها يك نماينده از هر گروه در اين نشست الزامي است و گروههايي كه نماينده اي را براي شركت در اين نشست اعزام ننمايند تا اطلاع ثانوي در ليست گروههاي نجومي كشور ثبت نخواهند شد. در اين خصوص تقاضا داريم گروههاي محترم نجومي انتقادات، پيشنهادات و يا حتي شكايات خود را از افراد حقيقي و حقوقي كه در زمينه نجوم فعاليت مي كنند و نيز پرسشهايي كه مربوط به عملكرد شاخه مي باشند و مايليد به آنها پاسخ داده شود را به آدرس پست الكترونيكي زير ارسال فرمايند.



motiei@yahoo.com (motiei@yahoo.com)



برای دانلود فایل به این آدرس (http://www.asiac.ir/view/105.aspx) مراجعه کنید


منبع : asiac.ir کد : N-105

[rezash]

تازه‌ترین تصاویر ناسا از بقایای 40 ساله ماموریت آپولو / فیلم (http://www.khabaronline.ir/news-172028.aspx)

دانش > نجوم - مدارگرد شناسایی ماه، ال.آر.او پس از 2 سال به ارتفاع 30 کیلومتری از سطح ماه رسید و توانست بهترین تصاویر ممکن از بقایای برجامانده از ماموریت‌های آپولو 12، 14 و 17 را بر سطح ماه به تصویر بکشد. به گزارش ناسا (http://www.nasa.gov/mission_pages/LRO/news/apollo-sites.html)، دانشمندان و مهندسان بیش از 2 سال بود که در انتظار مانور اخیر این مدارگرد و ارسال این تصاویر به ‌سر می‌بردند. در تصاویر ارسالی می‌توان رد برجامانده از حرکت فضانوردان بر سطح ماه، ابزارهای تحقیقاتی و بقایای ماه‌نشین‌های به کار رفته در ماموریت‌های آپولو 12 و 14 و هم‌چنین خودروی ماه‌نورد و ردهای موازی چرخ‌های این خودرو را بر سطح تنها قمر زمین مشاهده کرد.
به دلیل نبود جو و حرکت صفحات پوسته‌ای در ماه، ردها و آثار برجامانده بر سطح غبارآلود ماه در 40 سال اخیر بدون تغییر باقی مانده است. برای مشاهده فیلم در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید (http://svs.gsfc.nasa.gov/vis/a010000/a010800/a010818/).

لینک خبر:


http://www.khabaronline.ir/news-172028.aspx

[mahdad_haghighi]

مدارگرد شناسایی ماه، LRO ، طی یک ماه توانست ۹۸۳ تصویر از قطب شمال تنها قمر زمین را ثبت کند. دانشمندان ناسا با ترکیب این تصاویر توانسته‌اند نمایی استثنایی از قطب شمال ماه را به دست آورند. این تصویر را در ادامه می توانید مشاهده کنید .

ال. آر. او که تا هفته پیش به فاصله ۳۰ کیلومتری از سطح ماه رسیده بود، توانست تصاویری بی‌نظیر از بقایای ۴۰ ساله ماموریت‌های آپولو۱۲،۱۴و۱۷بر سطح ماه به زمین ارسال کند.

این مدارگرد دو سال پیش با شلیک گلوله‌ای به اعماق یکی از حفره‌های برخوردی ماه نشان داد که در عمق اندکی از سطح ماه، یخ آب وجود دارد.

ماموریت فعلی این مدارگرد، نقشه‌برداری دقیق از سطح بزرگ‌ترین قمر زمین و شناسایی مناطقی در این جسم فضایی است که هرگز نور خورشید به آن‌ها نمی‌تابد. نواحی تاریکی که در این تصویر می‌بینید، از نامزدهای احتمالی سایه‌های دائمی در ماه به‌شمار می‌روند. سیاره‌شناسان معتقدند در سایه‌های دائمی ماه، یخ آب در عمق چند سانتی متری سطح وجود دارد.

جهت مشاهده تصویر بر روی لینک زیر کلیک کنید .

تصویر فرق سر ماه (http://aflak-gr.ir/index.php/2011-06-08-18-15-33/contacts/116-2011-09-10-09-51-56)

منبع : خبر آنلاین

[stargazer]

دانش > نجوم - آنتون یانکویوف، ماجراجوی 23ساله اوکراینی که برای عکس‌برداری از قله اورست به نپال سفر کرده، در ارتفاع 2100 متری نمایی نادر از کمان سمت‌الراسی مشهور به رنگین‌کمان آتشین را ثبت کرده است.
این پدیده (Fire Rainbow یا Circumzenithal Arc) وقتی اتفاق می‌افتد که پرتوهای نور سفید خورشید (یا پرتوهای بازتاب‌شده از سطح ماه) به بلورهای شش‌ضلعی یخ در ابرهای مرتفع سیروس برخورد کرده و پس از شکست به طیف نور مریی تجزیه می‌شوند. این کمان به مرکز سقف آسمان (سرسو) و موازی افق دیده می‌شود و برای تشکیل آن، خورشید باید در ارتفاع بسیار بالایی در آسمان قرار داشته باشد، به همین دلیل است که رنگین‌کمان آتشین در عرض‌های جغرافیایی 55 تا 90 درجه دیده نمی‌شود.
یانکویوف برای گرفتن این عکس از f/4 و زمان 1/400 ثانیه استفاده کرده است. برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید. (http://khabaronline.ir/images/2011/9/fire%20rainbow-large.jpg)

(http://khabaronline.ir/images/2011/9/fire%20rainbow-large.jpg)

http://khabaronline.ir/images/2011/9/fire%20rainbow-small.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/9/fire%20rainbow-small.jpg)


زمان انتشار: چهارشنبه 23 شهریور 1390 - 12:06:09
منبع: خبرآنلاین

[stargazer]

دانش > نجوم - فضاپیمای کاسینی در یکی از بی‌نظیرترین تصاویر ماموریت هفت ساله خود، ژانوس، پاندورا، انسلادوس، ره‌آ و میماس، پنج قمر سیاره زحل را در زمینه حلقه‌های زیبای این سیاره به تصویر کشیده است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی گروه تصویربرداری فضاپیمای کاسینی (http://www.ciclops.org/view/6850/A_Quintet_of_Moons)، در این تصویر، ژانوس ( Janus ) با 179 کیلومتر قطر دورترین قمر در چپ است، پاندورا (Pandora) با قطر 80 کیلومتر در مرکز تصویر بین حلقه‌های A و F حرکت می‌کند. انسلادوس 504 کیلومتری درخشان (Enceladus) با آن فواره‌های آب نمکش در بالاتر از مرکز تصویر دیده می‌شود. ره‌آ (Rea)، دومین قمر بزرگ منظومه زحل که 1528 کیلومتر قطر دارد، در گوشه راست تصویر نصف شده و میماس (Mimas) با 396 کیلومتر قطر، پشت ره‌آ دیده می‌شود.
در زمان عکس‌برداری این تصویر که 29 جولای 2011 / 7 مرداد 1390 گرفته شده، ره‌آ با 1.1 میلیون کیلومتر، نزدیک‌ترین قمر به کاسینی بود. حلقه‌های زحل پشت ره آ و میماس واقع شده بودند و انسلادوس با 1.8 میلیون کیلومتر، دورترین قمر نسبت به کاسینی بود. با این حساب، هر نقطه روی عکس قمر ره‌آ متناظر با دایره‌ای به قطر 7 کیلومتر و هر نقطه روی تصویر انسلادوس متناظر با قطر 11 کیلومتر است.
برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید. (http://khabaronline.ir/images/2011/9/6850_16431_1.jpg)

(http://khabaronline.ir/images/2011/9/6850_16431_1.jpg)

http://khabaronline.ir/images/2011/9/6850_16431_1.jpg (http://khabaronline.ir/images/2011/9/6850_16431_1.jpg)


زمان انتشار: سه شنبه 22 شهریور 1390 - 20:33:54
منبع: خبرآنلاین

[پیمان اکبرنیا]

نمونه‌ی واقعی صحنه‌ای از فیلم جنگ ستارگان که بیش از 30 سال پیش به نمایش در آمده بود، اکنون کشف شده است. داده‌های جدید تلسکوپ فضایی کپلر، از وجود سیاره‌ای خبر می‌دهد که به دور دو ستاره می‌گردد. در نتیجه در آسمان این سیاره، دو خورشید وجود دارند و می‌توانند با هم طلوع کنند و صحنه‌ای مانند صحنه زیر از فیلم جنگ ستارگان را ایجاد کنند. این صحنه در سیاره‌ای خیالی به نام تتوین (http://en.wikipedia.org/wiki/Tatooine) اتفاق می‌افتد.



[/URL]http://peymanakbarnia.persiangig.com/image/90-%20tabestan/untitled.jpg (http://peymanakbarnia.persiangig.com/image/90-%20tabestan/untitled.jpg)



اما سیاره جدید کشف شده که «کپلر 16 بی»(Kepler-16b) نام دارد، در فاصله 200 سال نوری از زمین قرار داشته و به دور دو ستاره کوچک‌تر از خورشید می‌گردد. یکی از این ستاره‌ها 69 درصد و دیگری تنها 20 درصد خورشید جرم دارد. سیاره در فاصله حدود 100 میلیون کیلومتری، هر 229 روز یک دور به دور این دو ستاره می‌گردد.



با وجود این که فاصله این سیاره تا ستاره‌های مادر خود، حدود 70 درصد فاصله زمین تا خورشید است، اما به دلیل کوچک بودن ستاره‌ها و درخشندگی کم آن‌ها، در کمربند حیات قرار ندارد. کمربند حیات به ناحیه‌ای در اطراف ستاره گفته می‌شود که آب مایع می‌تواند در سطح سیاره‌ها وجود داشته باشد و بستری برای حیات باشد. در نتیجه دمای سطح سیاره حدود منفی 100 درجه سانتی‌گراد و محیطی غیر قابل سکونت است. اندازه این سیاره تقریبا مشابه سیاره زحل است. نیمی از این سیاره که هسته آن را تشکیل می‌دهد از مواد سنگی و نیمه‌ی دیگر آن از گاز است.



[URL="http://peymanakbarnia.persiangig.com/image/90-%20tabestan/587851main_Kepler16_planetpov_art-3x4_946-710.jpg"]http://peymanakbarnia.persiangig.com/image/90-%20tabestan/587851main_Kepler16_planetpov_art-3x4_946-710.jpg (http://peymanakbarnia.persiangig.com/image/90-%20tabestan/587851main_Kepler16_planetpov_art-3x4_946-710.jpg)


ممکن است این سیاره اقماری داشته باشد که با داشتن جوی غلیظ و به کمک اثر گلخانه‌ای، بتوانند دمای مناسبی برای پیدایش حیات داشته باشند. ویلیام بروکی از تیم تحقیقاتی کپلر می‌گوید: " این کشف نشان می‌دهد که حتی ستاره‌های دوتایی نیز ممکن است سیاره‌هایی قابل سکونت داشته باشند و با توجه به این که تقریبا نیمی از ستارگان کهکشان ما منظومه‌های دوتایی هستند، این مکان‌های قابل جستجو برای حیات را افزایش می‌دهد".


تلسکوپ فضایی کپلر، ماموریت دارد تا سیاره‌های فراخورشیدی زمین‌مانندی را که در کمربند حیات وجود دارند، در اطراف ستارگان همسایه ما در کهکشان راه شیری کشف کند. این تلسکوپ از یک آینه 95 سانتی‌متری استفاده می‌کند و در میان حدود 145000 ستاره در آسمان به دنبال اهداف خود می‌گردد.


مترجم:
پیمان اکبرنیا (http://astrowindow.blogfa.com/)


منابع:
http://www.nasa.gov/mission_pages/kepler/news/kepler-16b.html
http://www.universetoday.com/88938/kepler-mission-discovers-tatooine-like-planet

[melika bidabadi]

نا سااز طرح موشکی که انسان را به سیارک ها مریخ وورای ان میبرد پرده برداری کرد.

این پروژه بلندپروازانه پس از چند ماه کشمکش میان ناسا و قانونگذاران آمریکایی و همچنین بحث های داخلی در کاخ سفید در مورد هزینه آن اعلام می شود.

ناسا قصد دارد در نهایت کپسولی به نام 'اورایون' را که محفظه فضانوردان خواهد بود، بر روی این موشک سوار کند.

این کپسول که اسم کامل آن وسیله نقلیه چندکاربردی اورایون است به همان کپسول هایی که چند دهه قبل انسان را به ماه برد، شباهت دارد.
ناسا می گوید که اولین پرواز سیستم پرتاب فضایی تازه یا 'SLS ' اواخر سال 2017 انجام خواهد شد.
این پرتاب بدون سرنشین و آزمایشی خواهد بود. تخمین زده می شود که تا آن زمان 18 میلیارد دلار صرف این پروژه شود.
چارلز بولدن' مدیر ناسا گفت: فصل بعدی داستان اکتشاف فضا توسط آمریکا، امروز نوشته می شود. هم اکنون با خوشحالی اعلام می کنم که ناسا طرح سیستم تازه فضایی را انتخاب کرده است، وسیله ای که فضانوردان آمریکایی را به اعماق دورتر از فضا و جایی خواهد برد که قبلا هیچ کس دیگری به آن جا نرفته
'، طرحی که باعث ایجاد اشتغال در داخل کشور می شود.
در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما برنامه های فضایی آمریکا دستخوش تحولاتی شده است.اوباما برخی از طرح های دوره جورج بوش برای جایگزینی شاتل را کنار گذاشته و در عوض برای انتقال فضانوردان به نقاط دورتر از مدار زمین سرمایه گذاری کرده است. اوباما تصمیم گرفته است که ساخت سیستم اکتشاف فضایی کانستلیشن را که طرح آن در دوره جورج بوش ریخته شده بود، لغو کند.دولت اوباما علت این تصمیم
را هزینه بیش از حد و عقب بودن از برنامه اعلام کرده است.
در اس ال اس (SLS ) از بسیاری از فناوری هایی که در شاتل به کار می رفت، استفاده خواهد شد که از جمله موتور اصلی شاتل است اما به تعداد بیشتر.
یکی از علل این کار صرفه جویی در هزینه هاست.
براسباس طرح اولیه، اس ال اس خواهد توانست 70 تن بار را به مداری در ارتفاع پایین ببرد اما هدف نهایی انتقال 130 تن بار خواهد بود.
ناوگان شاتل های ناسا در ماه ژوییه بازنشسته شد.آخرین شاتلی که راهی فضا شد آتلانتیس بود.شاتل ها برای ماموریت ها به مدار زمین به کار می رفتند اما قابلیت بازگشت به زمین را داشتند.
آمریکا اکنون برای انتقال فضانوردان به فضا به موشک های روسی سایوز تکیه می کند.

این سازمان از بخش خصوصی دعوت کرده است خدمات حمل و نقل به ایستگاه فضایی ارایه کند.اما موشک های بخش خصوصی تا اواسط این دهه آماده پرتاب نخواهند بود. به علاوه هیچ یک از آنها قادر به حمل فضانوردان نیستند.

به هرحال ناسا امیدوار است با سپردن این وظیفه به بخش خصوصی بتواند بودجه اش را صرف اس ال اس و اورایون کند.


منبع :www.irna.ir (http://www.irna.ir)

[mahdad_haghighi]

تلسکوپ فضایی هابل در تازه‌ترین دستاورد خود، نمایی جالب از صدهاهزار ستاره نزدیک به یکدیگر را در خوشه ستاره‌ای کروی ان.جی.سی7006 ثبت کرده که 135هزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد.
به گزارش نشنال‌جئوگرافیک، خوشه‌های ستاره‌ای کروی در هاله اطراف کهکشان واقع شده‌اند و همزمان با اولین بخش‌های کهکشان شکل گرفته‌اند. هم‌اکنون پیرترین ستارگان کهکشان را می‌توان در این خوشه‌های ستاره‌ای پیدا کرد.

خوشه ستاره‌ای ان.جی.سی 7006 در صورت فلکی دلفین واقع شده و 135هزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد. این فاصله 5 برابر فاصله خورشید تا مرکز کهکشان راه شیری است.


http://khabaronline.ir/images/2011/9/NGC7006-small.jpg


منبع : خبر آنلاین (http://www.khabaronline.ir)

[Hooman]

طبق اخرین خبر ها از مرکز تحقیقاتی CERN در سویس ذره ای به اسم نوترینو یافت شده که سرعتی بیشتر از سرعت نور دارداین ذرات پس از ازمایش بسیار دانشمندان را حیرت انداختو در این صورت نظریه البرت انشتین که می گفت هیچ چیز سریع تر ازنور نیست رو زیر سوال می بره.در واقع قوانین زیادی در فیزیک تحت تاثیر این رویداد تغییر می کنند و باید قوانین بازنویسی شن.سرعت این ذرات حدودا 454 مایل(730کیلومتر) بیشتر از سرعت نور هست.این ذرات دارای انرژی بی نهایت بالایی هستند.دانشمندان تحقیقات بیشتر اطلاعات بیشتری در اختیار خواهند گذاشت در ضمن در مورد صحت خبر هم باید بگویم این خبر در صفحه ی اصلی یاهو و سایت رسمی مرکز تحقیقاتی CERN گذاشته شده بود.

لینک اصلی خبرhttp://news.yahoo.com/strange-particles-may-travel-faster-light-breaking-laws-192010201.html

[mahdad_haghighi]

با گذشت بیش از 12 ساعت از سقوط ماهواره UARS در جو زمین، مقامات ناسا با برگزاری کنفرانسی مطبوعاتی در ساختمان مرکزی این سازمان، اعلام کردند از زمان و مکان دقیق سقوط این ماهواره خبر ندارند!
به گزارش اسپیس‌فلایت‌ناو، در این کنفرانس از نقشه ارسالی مرکز فعالیت‌های مشترک فضایی وزارت دفاع ایالات متحده رونمایی شد که مدار این ماهواره را در آخرین دور گردش به دور زمین (3:23 تا 5:09 روز 24 سپتامبر به وقت جهانی / 6:53 تا 8:39 روز شنبه 2 مهر به وقت استاندارد ایران) نشان می‌دهد. دایره مشخص‌شده در غرب ایالات متحده که در 31درجه شمالی و 141 درجه غربی واقع شده، مختصات جایی را نشان می‌دهد که ماهواره UARS وارد جو زمین شده است.


http://astroupload.com/uploads/13169583411.jpg (http://astroupload.com/)


مسیر ماهواره از اقیانوس آرام، کانادا، اقیانوس اطلس، قاره آفریقا و اقیانوس هند می‌گذرد و بقایای ماهواره بالقوه در محدوده‌ای به طول 800 کیلومتر در هر جایی از این مسیر پراکنده شده است.

نیک جانسون، دانشمند ارشد برنامه زباله‌های مداری ناسا در کنفرانس مطبوعاتی گفت ناسا هیچ گزارش و تصویر معتبری از محل فرود بقایای این ماهواره دریافت نکرده و تلویحا شایعات منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی و حتی فیلم‌های منتشرشده از حرکت اجسام درخشان (بقایای احتمالی این ماهواره) در غرب کانادا را رد کرد.

وی هم‌چنین گفت به‌نظر می‌رسد این ماهواره حوالی ساعت 4:00 به وقت جهانی (7:30 به وقت مرکزی ایران) وارد جو شده و پیش‌از رسیدن به سواحل آمریکای شمالی در آب‌های اقیانوس آرام سقوط کرده است.

منبع : خبر آنلاین (http://www.khabaronline.ir)

قسمتی از مطلب منتشر شده توسط سایت ناسا :


If you find something you think may be a piece of UARS, do not touch it. Contact a local law enforcement official for assistance

[Hooman]

ناسا، سازمان فضایی آمریکا، می‌گوید که ماهواره شش تنی uars این سازمان، در ساعات اولیه روز شنبه در فراز اقیانوس آرام، وارد جو کره زمین شد.

انتظار می‌رفت که این ماهواره حدود ساعت ۵ صبح، به وقت گرینویچ، به کره زمین اصابت کند، اما مقامات می‌گویند که هنوز نمی‌توان ساعت دقیق آن را مشخص کرد.

ماهواره uars (ماهواره تحقیقاتی لایه فوقانی اتمسفر)، بزرگترین ماهواره ناسا است که در سی سال گذشته بدون آن که کنترل شده باشد، وارد جو کره زمین شده است.

مقامات می‌گویند خطرات ناشی از این سقوط برای مردم، بسیار کم و ناچیز بوده است.

چند خبر تائید نشده مبنی بر فرو ریختن تکه‌پاره‌هایی در غرب کانادا، در شبکه اجتماعی تویتر منتشر شده است.

قسمت اعظم این ماهواره پس از آن که ماموریتش به پایان رسید، قاعدتاً می‌بایست، پیش از ورود به جو، می‌سوخت و از بین می‌رفت، اما آزمایش‌هایی که با استفاده از مدل‌های مشابه این ماهواره انجام گرفته، نشان می‌دهد که احتمالا ۵۰۰ کیلوگرم آن از بین نرفته است و به کره زمین سقوط کرده است.

اگر تکه‌پاره‌های باقیمانده از ماهواره به سطح کره زمین رسیده باشد، در طول یک مسیر ۸۰۰ کیلومتری روی زمین ریخته شده است، اما با توجه به این نکته که بیش از ۷۰ درصد سطح کره زمین را آب پوشانده، بسیاری از کارشناسان معتقدند که این قطعات به احتمال زیاد در اقیانوس‌ها افتاده است.

استیون کل، سخنگوی ناسا در واشنگتن، به بی‌بی‌سی گفت: "نباید یادمان برود که این قطعات خیلی خیلی کوچک هستند، هر چند که خود ماهواره بزرگ بود – به اندازه یک اتوبوس بود. قسمت اعظم این ماهواره در آتمسفر سوخته است و فقط ده‌ها تکه‌پاره کوچک از آن باقی مانده است. این قطعات، به شدت آسیب دیده است و اگر در اقیانوس‌ها سقوط کند – خوب دیگر از دست رفته است."

uars در سال ۱۹۹۱ از شاتل فضایی دیسکاوری به هوا پرتاب شد تا اطلاعاتی در مورد جو کره زمین جمع‌آوری کند.

این ماهواره به درک علمی بهتری از لایه جو کره زمین کمک کرد، از جمله ترکیب شیمیایی لایه محافظ ازن و تاثیر خنک‌کننده آتشفشان‌ها بر روی آب و هوای کره زمین.

در چند روز گذشته ناسا به مردم هشدار داده است که چنانچه به قطعه‌ای از ماهواره که به زمین رسیده، بر بخورند، به آن دست نزنند، و از آنها خواسته است که با ماموران پلیس محلی تماس بگیرند.

بر اساس 'پیمان فضایی ماورای جو'، که در سال ۱۹۶۷ توسط سازمان ملل متحد به تصویب رسید، دولت آمریکا همچنان مالک قطعاتی از ماهواره است که به زمین برسند و چنانچه مایل باشد می‌تواند بخواهد که قطعات پیدا شده به این دولت بازگردانده شود.

البته همراه با حق مالکیتی که آمریکا در این مورد دارد، مسئولیت هرگونه خسارتی هم که قطعات این ماهواره به بار بیاورد، اعم از انسانی یا مالی، به عهده دولت آمریکاست و باید غرامت آن را بپردازد.

[Tara]

دور‌ترین و بزرگ‌ترین حجم آب کیهان:
گروهی از منجمان جهان به سرپرستی سازمان فًن آوری کلیفرنیا با همکاری دانشگاه کلردو بولدر بزرگ‌ترین و دورترین ذخیره آب را در کیهان شناسایی کردند.آختر وشت‌های دور از پر انرژی‌ترین اجرام شناخته شده در عالم اند که انرژی آزاد شده از آن‌ها معادل هزار تریلیون برابر انرژی خورشید- حدود ۶۵ هزار برابر انرژی موجود در کهکشان راه شیری- است.انرژی اختروش در اثر گردش ماده آن به دوره سیاه چاله مرکزی پر جرمش به وجود میاید که حدود۲۰ میلیارد برابر جرم خورشید تخمین زده شده است.این محققان بر این باورند که آب اندازه گیری شده در اختر وشت،که به شکل بخار است،بیشترین مقدار آب کشف شده تا کنون است.در مفاهیم نجومی،آب نشانه گاز است و گاز از گرمای غیر عادی و تراکم حکایت دارد و در این مورد مقدار آب اندازه گیری شده نشان میدهد که گاز تحت تاثیر رشد سیاه چاله است.این تحقیقات جالب نشان میدهد که نه‌ تنها آب را در دور دستهای کیهان شناسایی کرده ایم بلکه این مقدار کافی‌ است تا اقیانوس‌های زمین بیش از ۱۰۰ تریلیون بار پر شوند.در کهکشان راه شیری مقدار آب گازی شکل دست کم چهار هزار بار کمتر از مقدار آن دریک اختر وشت است.اما از آنجا که بیشتر آبهای موجود در کهکشان ما سرد و به شکل یخ هستند و بخار آب کشف شده در راه شیری فقط به چند منطقه محدود شده است،به نظر می‌رسد آب در اختر وشت‌های دور در صدها سال نوری گسترش یافته است.

منبع:مجله نجوم

[Mojtaba.M]

:rambo:این قمر کوچک ولی پر جنب و جوش ستون ابری شکل بهت آوری از بخار آب و یخ را از شکاف‌های خود فوران می‌کند که اولین بار در سال ۲۰۰۵ توسط فضا ‌پیمای کاسینی مشاهده شد. در انسالادوس مواد آلی وجود دارد و احتمال می‌رود که در زیر سطح آن آب بصورت مایع وجود داشته باشد.
فواره‌های آبفشان مانند انسالادوس هالهٔ غول آسایی از یخ‌، غبار و گاز ایجاد کرده‌اند که حلقه e زحل را نیز تغذیه می‌کند.
انسالادوس در منظومهٔ خورشیدی تنها قمری است که بر ترکیب شیمیایی سیارهٔ خود تاثیر می‌گذارد. سازمان فضایی اروپا (esa) خرداد امسال اعلام کرده بود که تلسکوپ فضایی هرشل ابری از بخار آب به شکل یک پیراشکی بزرگ کشف کرده که توسط انسالادوس ایجاد شده است. (در ریاضیات چنین ساختار پیراشکی مانندی را چنبره می‌نامند)
طول این چنبره بیش از ۶۰۰ هزار کیلومتر و ضخامتش ۶۰ هزار کیلومتر می‌باشد و ظاهراً آب موجود در جو بالای زحل نیز از آنجا آمده است.
واضح است که بخار آب در طول موج‌های مرئی شفاف و ناپیداست و بدین خاطر تا بحال این ابر دیده نشده بود و هرشل با استفاده از موج یاب‌های فروسرخ توانست آن را مشاهده کند. البته کشف این چنبره خبر داغی نبود چراکه هابل و وییجر در مأموریت‌های خود علائمی از وجود ابرهای حاوی آب درجو زحل را گزارش کرده بودند. هرچند بیشتر آب موجود در چنبره در فضا پراکنده شده، اندکی از آن بر حلقه ‌های زحل نشسته و منجمد شده است.
وقتی که بخش کوچکی از مولکول‌های آب چنبره از جو زحل سر در بیاورند بیشتر آن‌ها به اتم‌های جداگانه هیدروژن و اکسیژن تفکیک می‌شوند. آب در چنبره اول به مولکول‌های هیدروژن و هیدروکسید تجزیه شده و بعد هیدرواکسید نیز به هیدروژن و یک اتم اکسیژن تجزیه می‌شود. کاسینی در سفرش به حلقه‌های زحل اتم اکسیژن را کشف کرده بود که در آن زمان کسی نمی‌دانست که این اکسیژن از کجا آمده و حال علتش مشخص شده است.
به گفته هانسن اثرات عمیق انسالادوس بر زحل و محیط پیرامون آن حیرت انگیز است.
:rambo:
منبع :سایت ماهنامه ی نجوم:violin:

[stargazer]

سومين محموله ايراني در راه فضا، پس از قرآن مجيد و مينياتورهاي استاد «فرشچيان»؟

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري

سيروس برزو، پژوهشگر تاريخ کيهانوردي مقيم روسيه كه پيش از اين با همكاري فضانوردان روسي موفق به انتقال مجموعه‌اي از كارت پستال‌هاي منقش به آثار استاد فرشچيان و يك جلد كلام الله مجيد به ايستگاه فضايي بين‌المللي شده، انتخاب محموله فضايي ايراني بعدي را به فراخوان عمومي گذاشت.


http://38.74.1.150/Multimedia/pics/1390/7/Science/58.jpg


برزو كه چند سال پيش با انتقال مجموعه‌اي از كارت پستال‌هاي منقش به مينياتورهاي استاد فرشچيان توسط يك فضانورد روسيه، مبتكر برپايي نخستين نمايشگاه هنري در ايستگاه فضايي بين‌المللي نيز بوده به خبرنگار فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) گفت: چند سال پيش نخستين محموله ايراني را که شامل کارت پستال هايي از کارهاي استاد فرشچيان و کتاب تاليفي‌ام بود از طريق پاول وينوگرادوف، کيهان‌نورد سايوزتي.ام.آ-8 به فضا فرستادم.

چند سال بعد با توجه به نگاه الکساندر کالري، کيهان‌نورد نامدار روسيه به ايران و مردم ما و همچنين احترامي که وي به عقايد ديني‌مان دارد، پس از آن که مشخص شد، او فرماندهي ناو کيهاني سايوز تي.ام.آ-01 ام را بر عهده گرفته است، تصميم گرفتم بار ديگر محموله‌اي ايراني را توسط او راهي ايستگاه فضايي بين‌المللي کنم.

وي گفت: در پاسخ به اهانتي که در امريكا به قرآن مجيد صورت گرفت به اين نتيجه رسيدم که فرستادن قرآن مجيد، مي‌تواند عکس‌العمل مناسب و پاسخ شايسته‌اي به اين حركت زشت باشد. به همين دليل پيشنهاد خود را با الکساندر کالري مطرح كردم. وي نيز که بارها با ارسال نامه‌هاي تبريک به مناسبت موفقيت‌هاي علمي ايران، احترام خود را به ايران و ايرانيان نشان داده با کمال ميل پذيرفت و قرار بر اين شد که قرآن مجيد را به ايستگاه فضايي بين‌المللي برده و در پايان ماموريت به زمين بازگرداند.

برزو خاطرنشان كرد: اين قرآن به همت الکساندر كالري فرمانده ناو سايوز تي.ام.آ-01 ام به ايستگاه فضايي منتقل و پس از سفري 159 روزه در 16 مارس 2011 به زمين بازگردانده شد.

وي گفت: پاول وينوگرادوف كه در سال 2006 به درخواست من مجموعه اي از مينياتورهاي استاد فرشچيان را به ايستگاه فضايي بين المللي برد، در حال حاضر براي انجام سومين ماموريت فضايي خود در سال 2013 آماده مي‌شود. وي موافقت كرده كه در سفر آتي خود نيز يك محموله ايراني ديگر را به فضا ببرد.

برزو خاطرنشان كرد: مينياتورهاي استاد فرشچيان در 2006 و قرآن مجيد در سال 2010 را خودم انتخاب كردم اما مي خواهم محموله بعدي را هموطنانم انتخاب كنند که مدتي است اين مطلب را در وبلاگ شخصي خود به نشاني www.cborzu.mihanblog.com به نظرخواهي گذاشته‌ام تا اين‌بار مردم ايران تصميم بگيرند که چه چيزي به فضا برود.

گفتني است، شاهنامه فردوسي، ديوان حافظ و رباعيات خيام از بيشترين پيشنهادهاي مطرح شده در پاسخ به اين فراخوان تا كنون بوده است.


1390/07/06 09-28-2011
9006-18425: كد خبر

منبع: ایسنا

[Tara]

قمر جدید سیاره خارجی‌:

به تازگی تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف چهارمین قمر سیاره اخراجی منظومه شمسی‌ ،پلتون،شده است.قطر تخمینی این قمر کوجک ۱۳ تا ۳۴ کیلومتر است و فعلا پ۴ نام دارد.
احتمالا منظومه قمر‌های پلوتون زمانی‌ به وجود آمده که جسم سیاره مانندی در بدو شکل گیری منظومه شمسی‌ با پلوتون برخورد کرده است.جرمی که از این برخورد به بیرون پرتاب شده در میدان گرانش پلوتون قرار گرفته و "کارن"،بزرگترین قمر پلوتون به قطر ۱۰۴۳ کیلومتر و "nixs" و "هایدرا" را با قطر تقریبی ۳۲ تا ۱۱۳ کیلومتر پدید آورده است.دانشمندان فکر میکنند به علت برخورد ذرات ریز دنباله دار با قمر‌های پلوتون،مقداری جرم به اطراف پرتاب شده است که مانند حلقه‌ای دور این سیاره کوتوله میگردند اما حتی دوربین‌های تیز بین هابل نیز موفق به کشف این حلقه نشده اند.این آجرام ریز در صورت وجود ممکن است خطری برای فضا پیمای آفق‌های نو که قرار است در سال ۱۳۹۴ پلوتون را کاوش کند،ایجاد کنند.دانشمندان ماموریت آفق‌های نو در سالروز فرود نخستین آنسان بر سطح ماه خبر این کاوش را اعلام کردند.این ماموریت برای مطالعه مرز‌های منظومه شمسی‌ طراحی‌ شده است و این فضا پیما ۴ ساله دیگر به پلوتون خواهد رسید.
زمانی‌ که دوربین میدان باز تلسکوپ هابل برای پشتیبانی از کاوشگر آفق‌های نو از منطقه پلوتون تصویر برداری کرد،قمر چهارمی در آطراف این سیاره کوتوله آشکار شد.مدار این قمر بین مدارهای نیککس و هایدرا قرار دارد و هر ۳۱ روز یک بار به دور پلوتون میگردد. دانشمندان احتمال میدهند که پ۴ در مداری دایره‌ای با فاصله ۵۴۰۰۰ کیلومتر از پلوتون قرار داشته باشد.
نیککس،هایدرا و پ۴ به قدری کوجک و کم نورند که دانشمندان برای تصویر برداری از آنها از نوردهی‌های کوتاه و بلند ترکیبی‌ آستفاده کرده اند.جیمز کریسلی در سال ۱۳۵۷ کارن را،که با یخ‌های نیتروژن و متان پوشیده شده است،کشف کرد و در ساله ۱۳۸۴ دوربینهای هابل دو قمر نیککس و هایدرا را نخستین بار رسد کردند و طبق سنت نام گذاری اجرام منظومه شمسی‌،برای این قمرها نام‌هایی‌ از آساتیر یونان باستان انتخاب شد.کارن در آساتیر،زورق بانی‌ بود که مردگان را از رود ستوکس میگذراند و به دنیای مردگان می‌برد.نیککس مادر کارن و ربع النوع شب بود و هایدرا هیولای چند سر بود که در مردابی نزدیک به شهر باستانی لرنا میزیست.اما هنوز نامی‌ اسطوره‌ای برای قمر تازه کشف شده پلوتون انتخاب نشده است.رسد قمر کوجکی از فاصله حدود ۶ میلیارد کیلومتری کشف فوق alaadeh‌ای است دانشمندان را برای مطالعه دقیقتر این سرزمین یخی targhib می‌کند.و پلوتون،اسرار آمیز تر از همیشه،انتظار روزی را میکشد که آفق‌های نوو نخستین نگاه نزدیک را به این سیاره کوتوله بیاندازد.


manbaa:majaleh nojom

[melika bidabadi]

روسیه و هند روبات فضایی می سازند

<table style="width: 100%;" border="0"> <tbody> <tr> <td style="text-align: justify;">به تازگی، روسیه اعلام کرد که در حال کار روی یک نمونه از شاتل بدون سرنشین است. پس از آن آژانس فضایی هند اعلام کرد که آن ها هم بر روی مدلی مشابه کار می کنند.</td> <td style="width: 20px;">
</td> <td>http://www.ari.ac.ir/images/stories/EventsSpace1390/07.1390/06.07.1390-02.jpg</td> </tr> </tbody> </table>
پس از بازنشسته شدن شاتل فضایی ناسا، ایالات متحده تنها دو فروند X-37B برای عملیات های فضایی در اختیار خود دارد. حدس و گمان های زیادی درباره آینده سفرهای فضایی وجود دارد. گروهیی فکر می کنند فضاپیماهای جدیدی طلیعه دار دوران جدید سفر به دور زمین خواهند شد و دوران شاتل های فضایی بدون سرنشین آغاز خواهد شد.
ظاهرا هندی ها مدلی آزمایشی از فضاپیمای خود ساخته اند که به درستی کار کرده است و همانند X-37B قابل استفاده مجدد جهت حمل بار به فضا می باشد. مدل اولیه این فضا پیما گویا به تقلید از مریکوری و کپسول های آپولو ناسا، به اقیانوس افتاده است. این در حالیست که کارشناسان هندی به دانش پیشرفته فرود فضا پیما ها بر روی باند فرود مانند یک هواپیما دست یافته اند.
به گزارش گروه هوافضای هیتنا، این فضا پیمای بدون سرنشین کوچک می تواند خاطرات شاتل ناسا را از نو خلق کند. با این تفاوت که به نسبت شاتل بسیار ارزان تر است و به علت بدون سرنشین بودن خطری را متوجه انسان نخواهد کرد. این به معنی توانایی تولید بالا برای حمل کالا های مختلف به فضا می باشد.
X-37B به تازگی برای حمل بار به فضا و اقامت چندین ماهه به عنوان میزبان عملیات (و دلایل دیگری که در حال حاضر فاش نشده است) آزمایش شده است. پرواز اولین نمونه X-37B، 220 روز به طول انجامید. و یک دیده بان آماتور گزارش داد که این فضا پیما توانست مدار الگوی خود را بارها با موفقیت تغییر دهد.
همچنین بنا به تحلیل کارشناسان X-37B توانایی عملیات های جاسوسی همانند SR-71 را دارد. همچنین توانایی حمل ماهواره های جاسوسی، جاسوسی ماهواره های دیگر و یا هر گونه تصویر برداری بواسطه قابلیت مانور بسیار بالای خود را در صورت مجهز شدن به دوربین و رادار های مورد نیاز دارد. اما گروهی دیگر از کارشناسان موارد ذکر شده را غلو شده میپندارند.
منبع:هیتنا

[melika bidabadi]

آتش آسمانی در آرژانتین فرود آمد



<table style="width: 100%;" border="0"> <tbody> <tr> <td style="text-align: justify;">فرو افتادن گلوله ای آتشین از آسمان که از جمله قطعات سرگردان ماهواره منهدم شده آمریکایی 'اوآرس' اعلام شده است، مرگ یک نفر و مجروح شدن 9 تن در شهر 'استبان اچوریا' آرژانتین را در پی داشت.مقامات محلی این شهر نزدیک 'بوئنوس آیرس' پایتخت آرژانتین، در گزارشی اعلام کرده اند، بخش هایی از 15 خانه تخریب شده و دو واحد مسکونی نیز به کلی ویران شد.</td> <td style="width: 20px;">
</td> <td>http://www.ari.ac.ir/images/stories/EventsSpace1390/07.1390/06.07.1390-03.jpg</td> </tr> </tbody> </table> برپایه این گزارش، مجروحان به بیمارستان انتقال یافته اند و تحقیقات تکمیلی نیز در زمینه این واقعه ادامه دارد.شاهدان عینی گفته اند، ساعت دو بامداد (به وقت محلی) سقوط گلوله ای از آتش در اعماق آسمان و اصابت آن روی منطقه مسکونی را دیده اند که همانند یک انفجار بود.
به رغم اینکه این واقعه روز دوشنبه رخ داده، ولی تاکنون خبری در این زمینه منتشر نشده است.منابع خبری آرژانتین گزارش داده اند، این گلوله آتش می‌ تواند یک شهاب سنگ یا به احتمال قوی تر قسمتی‌ از قطعات ماهواره تحقیقاتی‌ اوآرس آمریکا باشد که به گفته سازمان فضانوردی آمریکا (ناسا)، پیش از افتادن به اقیانوس آرام در شنبه گذشته، از هم جدا شده بودند.
منبع:www.irna.ir

[Tara]

کشف ساختاری آتشفشانی در طرف تاریک ماه:


دانشمندان پس از تحلیل و بررسی‌ تصاویر جدیدی که به وسیله دوربینهای مدار گرد شناسایی ماه(lro)در ارتفاع ۵۰ کیلومتری از طرف تاریک ماه گرفته شده،منطقه آتشفشانی کوچکی را آشکار کرده اند که ظاهرا پس از برون ریز ماگمای سیلیسی بر سطح قمر ایجاد شده است.موقعیت غیر عادی این ساختار آتشفشانی و ترکیب حیرت انگیز گدازه‌های آن میتواند سر نخ‌هایی‌ از وضعیت گرمایی ماه در گذشته باشد.
بخش مرکزی این منطقه داغ که به خاطره ساختار لایه بندیش در نقشه طیفی به "چشم گاو"معروف شده،تنها ۲۵ تا ۳۵ کیلومتر وسعت دارد و به محلی برای تجمع عنصر رادیو اکتیو توریوم تبدیل شده است،دو دهانه برخوردی باستانی نیز به ترتیب با پهنای ۱۶۲ و ۲۱۴ در پیرامون آن قرار دارد که شیب آنها به ترتیب برابر است با ۲۰ و ۲۵ درجه.تا کنون تصور میشد که تقریباً همه فرایند‌های آتشفشانی در ماه بازالتی باشند،اما حالا مقدار زیادی سیلیس و مواد معدنی شامل عناصر آهن و منیزیوم در این منطقه دایره مانند دیده میشود.از این گذشته،میزان بالایی‌ از عناصر گرمازا و رادیو اکتیو دیگر از جمله پتاسیم و آورانیوم آشکار شده اند.




manbae:majaleh asemane shab

[رضا طامهری]

کشف جدید کپلر: منظومه ای از چندین سیاره و ستاره ای خورشید گون (http://starrylife.blogsky.com/1390/07/13/post-56/)

تیمی از محققان که توسط بیل کوچران از دانشگاه تگزاس رهبری میشود، با تحلیل اخرین داده های رسیده از رصدخانه ی فضایی کپلر موفق به کشف منظومه ای سیاره ای اما غیر معمول شدند که دارای یک سیاره "سوپر زمین" و دو سیاره به اندازه ی نپتون است که همگام یکدیگر در گردش به دور ستاره مادر هستند

http://images.sciencedaily.com/2011/10/111004132817-large.jpg (http://images.sciencedaily.com/2011/10/111004132817-large.jpg)
ستاره ی این مجموعه که کپلر18 نامیده شده است، ستاره ای به اندازه خورشید است که 10 درصد از خورشید بزرگتر و 97درصد خورشید جرم دارد. البته این ستاره احتمالا میزبان سیارات بیشتری می باشد
سیارات این مجموعه به ترتیب نزدیکی، bو cو d نامیده شده اند اما جالب آنجاست که مدار تمامی این سیارات از مدار عطارد هم به سیاره مادر نزدیک تر است.
اولین سیاره، bمیباشد که با جرمی 9/6 برابر زمین ما، هر 5/3 روز یکبار به دور سیاره مادر میچرخد. سیاره b زمین گون است اما به خاطر بزرگی آن، "سوپر زمین" خوانده میشود.سیاره c، 17 برابر زمین جرم و 5/5برابر آن حجم دارد. این سیاره هر 6/7 روز یکبار به دور کپلر 18 میزند. سیاره d که دورترین سیاره کشف شده در این منظومه تاکنون است 16 برابر سیاره خاکیمان جرم و 7برابر آن حجم دارد و دوره تناوب انتقالی آن نیز 9/14 روز است. جرم و سایز سیارات c و d آنها را در دسته سیارات "نپتون گون" قرار میدهد
علی القاعده مدت زمانی که طول میکشد سیاره d یکدور برگرد ستاره مادر بزند دو برابر سیاره c اما مشاهدات کپلر خلاف آن را نشان میدهد،سیارات باهم از جلوی ستاره عبور میکنند؛ کوچران میگویر:" یکی از ایندو سیاره کمی زودتر و دیگری کمی دیرتر دور میزنند، از اینرو هردو سیاره میتوانند در زمان موجه خودشان ستاره را دور بزنند و با هم نیز در جلوی دیدگان ما از جلوی ستاره بگذرند."
دانشمندان میگویند که c وd در یک رزونانس 2:1 در حال گردش هستند. کوچران میگوید: "این بدان معناست که این دو سیاره با هم در ارتباطند. هنگامی بهم نزدیکند با هم تبادل انرژی میکنند و همدیگر را میکشند، از اینرو در مدار یکی آرام تر و دیگری تند تر از حد معمول ظاهر میشود"؛ (به بیان دیگر سرعت آنها در مدار با قوانین مکانیک سماوی عادی قابل توصیف نیست).

منبع: sciencedaily.com

آسمون دلتون پرستاره

[hadi soleimani]

دوستی محدود مدارگرد جونو با غول سیاره ای منظومه شمسی-مشتری
ناسا فضا پیمای جونو برای کشف رازهای مشتری طی زمانی محدود به مشتری فرستاد.سوخت این سفر5ساله از انرژی خورشید تامین میشود.اطلاعاتی که جونو به دانشمندان می دهددر زمینه تکامل این غول گازی است که با استفاده از این اطلاعات منشا تشکیل ستاره ها و سیاره ها به دست می آید.((ناسا با پرتاب جونوسفری جدید به مرزهای تازه آغاز کرده است)).جالب این جاست که این فضا پیما فاصله بین زمین تا ماه را در عرض 1روز طی میکند. وبالا خره ماموریتش در 5سال آینده 33بار گردش در مدار نصف النهار مشتری است که هرکدام 11 روز طول میکشد.






منبع:مجله نجوم

[hadi soleimani]

اطلاعاتی از چشم وب(تلسکوپ فضایی جیمز وب)

این تلسکوپ عظیم،جایگزین آتی تلسکوپ فضایی هابل خواهد بود.جیمز وب،شش و نیم متر قطر دارد.و قرار است در سال 2014 راهی مدار زمین شود.این تلسکوپ در زمینه فروسرخ به رصددوردست کیهان و کهکشان هایی با انتقال سرخ بسیار بپردازد.پژوهشگران امیدوارند که یافته های این تلسکوپ ما را به مرزتاریکی عالم ،بسیار نزدیک کند.




مجله نجوم

[hadi soleimani]

سحابی جبار :همچنان سرشار از شگفتی:

سحابی جبار،معروف به مسیه42 یکی از اجرام آسمانی به شمار میرودکه فاصله تنها1350 سال نوری از زمین به آسانی تشخیص داده میشود.این جرم در واقع ترکیب پیچیده ای از گاز وغباری است که در آن ستاره های پرجرم در حال شکل گیری هستند.گازهای پرحرارتش آن قدر روشنایی دارند که با چشم غیر مسلح به آسانی دیده میشوند و با تلسکوپ منظره باشکوهی پدید می آورند.ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ 2/2متری به درون این سحابی وارد شده و علت روشنایی زیبای آنرا یک کوتوله سرخ و کوچک موجود در خوشه ی ستاره ای دریافتند.




منبع:مجله آسمان شب

[پیمان اکبرنیا]

اطلاعاتی از چشم وب(تلسکوپ فضایی جیمز وب)

این تلسکوپ عظیم،جایگزین آتی تلسکوپ فضایی هابل خواهد بود.جیمز وب،شش و نیم متر قطر دارد.و قرار است در سال 2014 راهی مدار زمین شود.این تلسکوپ در زمینه فروسرخ به رصددوردست کیهان و کهکشان هایی با انتقال سرخ بسیار بپردازد.پژوهشگران امیدوارند که یافته های این تلسکوپ ما را به مرزتاریکی عالم ،بسیار نزدیک کند.


مجله نجوم

متاسفانه به دلیل مشکلات فنی و مالی ناسا، پرتاب جیمز وب تا سال 2017 یا 18 به تاخیر افتاده است و با پایان کار هابل در 2015، ما تا 3 سال تلسکوپ فضایی خوبی نخواهیم داشت که خیلی بده!

[Tahereh Ramezani]

http://www.parssky.com/tools/picture/79455490111005005120_nobel_304x171_afp_nocredit.jp g



سائول پرلماتر (چپ) و آدام ريس از آمريكا و برايان اشميت (نفر وسط) جايزه را تقسيم خواهند كرد .

جايزه نوبل فيزيک سال جاری به سه محقق اعطا شده است كه در دهه ۱۹۹۰ كشف كردند روند انبساط جهان در حال شتاب گرفتن است .

اين سه نفر آنچه را ابرنواخترهای "نوع يک آ" خوانده می شود بررسی كردند ، و نتيجه گيری آنها اين بود كه اشياء دورتر از اين نوع با سرعت بيشتری در مقايسه با نمونه های نزديكتر ، حركت می كنند .

رصدهای آنها حاكيست كه نه فقط جهان در حال انبساط است ، بلكه انبساط آن به طور بی امانی سرعت می گيرد .

يافته های اين سه نفر اساس درک كنونی ما از كيهان را تشكيل می دهد، اما يک رشته سؤالات دشوار نيز ايجاد می كند.

كيهان شناسان برای توضيح شتاب گرفتن انبساط جهان، نظريه وجود ماده تاريک را مطرح كرده اند . هرچند خواص و ماهيت اين ماده همچنان مرموز است ، اين نظريه می گويد كه ماده تاريک سه چهارم ماده موجود در جهان را تشكيل می دهد.

اما در دهه ۱۹۹۰ كه اين سه منجم مشغول مطالعه بودند، هنوز نيازی به وجود چنين نظريه هايی نبود.

پروفسور پرلماتر هدايت "پروژه كيهان شناسی ابرنواختر" را كه در سال ۱۹۸۸ شروع شد به عهده داشت و پروفسور اشميت و پروفسور ريس كار خود را در سال ۱۹۹۴ به روی يک پروژه مشابه به نام "تيم جستجوی ابرنواختر های-زی" شروع كردند.

هدف آنها اندازه گيری ابرنواخترهای "نوع يک آ" بود. اينها پايان درخشان يک نوع ستاره فشرده موسوم به كوتوله سفيد هستند.

درخشندگی ابرنواخترها تقريبا برابر است بنابراين ميزان نوری كه از آنها در زمين ديده می شود بايد نشانه فاصله آنها باشد؛ تغييرات اندک در رنگ آنها نشانگر سرعت حركت آنهاست.

در آن زمان تيم های رقيب انتظار داشتند كه سرعت حركت ابرنواخترهای دورتر - در مقايسه با نمونه های نزديک تر - درحال كم شدن باشد؛ يعنی سرعت روند انبساط جهان نسبت به زمان انفجار بزرگ كاسته شده باشد.

اما هر دو تيم به يک نتيجه رسيدند: اينكه ابرنواخترهای دورافتاده تر در حال شتاب گرفتن هستند، كه حكايت از انبساط بيشتر جهان داشت.

"دو گروه نتايج خود را به فاصله چند هفته از هم اعلام كردند و نتيجه آنها خيلی نزديک بود؛ يكی از دلايل پذيرش سريع نتيجه توسط جامعه نجومی هم همين بود."

نتايج در نهايت عصر تازه ای در علم كيهان شناسی را رقم زد، يعنی تلاش برای درک آنچه باعث اين شتاب گرفتن در انبساط جهان شده است .



منبع (http://hupaa.com/page.php?id=5391)

[hadi soleimani]

ایستگاه فضایی چینی هم داره ساخته میشه!!!....
پس از مدتها انتظار اولین ایستگاه یابهتر بگم آزمایشگاه فضایی چینی موسوم به تیانگونگ فضایی1 روانه فضا خواهد شد تا سرانجام چینی ها اولین گام برای رسیدن به رویاهای بزرگترشان بردارند.برنامه تیانگونگ 2سال به طول خواهد انجامید.قراراست پس از پرتاب تیانگوگ1 پیش از پایان امسال ابتدا میزبان آزمایشی یک فضا پیمای بدون سرنشین شنزو باشدتا زمینه مناسب برای پهلوگیری اولین فضاپیمای سرنشین دار مصادف با اوایل 2012 فراهم شود.شایان ذکر است پرتاپ این آزمایشگاه فضایی ،ابتدابرای اواسط سال پیش برنامه ریزی شده بود که بدلایل ضعف تکنولوژی فضایی چین تاخیر کرده وتردیدهایی را برای زمان عملی شدن به وجود آورده بود.


منبع:مجله دانستنیها

[hadi soleimani]

ناسا با کمبود فضانورد مواجه است.
یافته های جدید نشان می دهد.با وجود اینکه ناسا فضانوردان زیادی دارد.این تعداد یه تدریج کاسته شده و ناسا در آینده به شدت با کمبود فضانورد مواجه خواهد بود.انجمن پژوهشی ان آرسی گزارشی منتشر کرده که نشان میدهد ناسا وارد دورانی میشودکه تعداد کمی ازفضا نوردان واجد شرایط توانایی انجام ماموریت های فضایی مورد نظر ان آژانس فضایی را دارند. ناسا زمانی دارای تیم های فضانوردان ثابت و قوی بود.اما رفته رفته شمار فضانوردان واجد شرایط این سازمان کاهش یافت .وهم اکنون نیز این روند کاهش ادامه دارد.به عنوان مثال ناسا در سال 1999،دارای 150فضانوردبودولی این تعداد اکنون به 61نفر رسیده است.این درحالی است که اکنون از این تعداد کاسته میشود.


منبع:danestaniha majale

[مجله دانشمند]

با سلام خدمت دوستان
اخیرا در شماره 576 مهرماه سال 1390 مجله دانشمند مقاله با نام "داس و مه نو" در زمینه رویت هلال به چاپ رسیده است و گردآورنده آن محمد حسن شجاعی است که به دلیل یک اشتباه در بیان بنده چنین برداشت شد که اینجانب نویسنده این مقاله هستم در صورتی که این مقاله گردآوری از مقالات جناب استاد میر سعید بوده است مورد انتقاد اساتید رویت هلال قرار گرفته .
بر خود واجب دانستم که با اطلاع رسانی این اشتباه از جمله اساتید و دوستانی که این نکته را به من گوش زد کردند تشکر کنم امیدوارم که بنده را به خاطر این اشتباه بخشیده باشید . در همین راستا باید بگویم بیش از پیش باید مدیون استاد قاضی میر سعید بود که مقاله فوق الذکر برگرفته از مقالات پربار ایشان در این زمینه بوده است که با این اشتباه نامی از ایشان برده نشد .
نکته دیگر عذرخواهی رسمی بنده از مسئولان مجله دانشند است بابت ارسال اشتباه مقاله تکمیل نشده به جای اصل آن است که بنده در این موضوع بی خبر بودم که باعث چنین مشکلی شد .
امیدوارم که با انتشار این نامه توانسته باشم مراتب عذرخواهی را از جامعه فعالان رویت هلال و شخص استاد قاضی میرسعید و مجله دانشمند اعلام کرده باشم .
18 مهر 1390
محمد حسن شجاعی

[Atila Poro]

با سلام خدمت دوستان
اخیرا در شماره 576 مهرماه سال 1390 مجله دانشمند مقاله با نام "داس و مه نو" در زمینه رویت هلال به چاپ رسیده است و گردآورنده آن محمد حسن شجاعی است که به دلیل یک اشتباه در بیان بنده چنین برداشت شد که اینجانب نویسنده این مقاله هستم در صورتی که این مقاله گردآوری از مقالات جناب استاد میر سعید بوده است مورد انتقاد اساتید رویت هلال قرار گرفته .
بر خود واجب دانستم که با اطلاع رسانی این اشتباه از جمله اساتید و دوستانی که این نکته را به من گوش زد کردند تشکر کنم امیدوارم که بنده را به خاطر این اشتباه بخشیده باشید . در همین راستا باید بگویم بیش از پیش باید مدیون استاد قاضی میر سعید بود که مقاله فوق الذکر برگرفته از مقالات پربار ایشان در این زمینه بوده است که با این اشتباه نامی از ایشان برده نشد .
نکته دیگر عذرخواهی رسمی بنده از مسئولان مجله دانشند است بابت ارسال اشتباه مقاله تکمیل نشده به جای اصل آن است که بنده در این موضوع بی خبر بودم که باعث چنین مشکلی شد .
امیدوارم که با انتشار این نامه توانسته باشم مراتب عذرخواهی را از جامعه فعالان رویت هلال و شخص استاد قاضی میرسعید و مجله دانشمند اعلام کرده باشم .
18 مهر 1390
محمد حسن شجاعی


جناب شجاعی عزیز، در شماره شهریور ماه اشتباهات عمده و بسیار تاسف باری هم در مورد اختفا در دانشمند منتشر شد که طی ایمیلی به مجله اعلام کردم و به جای تشکر...

[hadi soleimani]

قمر جدید سیاره اخراجی(پولوتون)2488






به تازگی تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف چهارمین قمر سیاره اخراجی منظومه شمسی ،پولوتون،شده است.قطر تخمینی این قمر 13تا34کیلومتراست.وفعلاp4نام دارد

[Tara]

<TABLE style="BORDER-BOTTOM: #aaa 1px solid; BORDER-LEFT: #aaa 1px solid; PADDING-BOTTOM: 0px; PADDING-LEFT: 10px; PADDING-RIGHT: 10px; BORDER-TOP: #aaa 1px solid; BORDER-RIGHT: #aaa 1px solid; PADDING-TOP: 3px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="98%" align=center><TBODY><TR><TD vAlign=top align=right>


سياره زهره لايه اوزن دارد
جام جم آنلاين: ستاره شناسان اروپايي از كشف لايه اوزن در جو سياره زهره خبر دادند.
http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/07/17/100856272805.jpg
اين لايه نازك كه صد برابر از لايه اوزن زمين نازك تر و كم چگال تر است توسط كاوشگر «ونوس اكسپرس» سازمان فضايي اروپا كشف شده است.
تاكنون لايه اوزن فقط در اتمسفر زمين و مريخ مشاهده شده بود. اين يافته مي تواند به ستاره شناسان كمك كند جستجوي خود را براي يافتن حيات در ديگر سيارات اصلاح كنند.
به گزارش ايرنا،كاوشگر «ونوس اكسپرس»، زماني كه در جو زهره مشغول رصد ستاره ها بود، لايه اوزن اين سياره را كشف كرد.
ستاره هاي دور دست در جو اين سياره نسبت به آنچه دانشمندان انتظار داشتند كم رنگ تر مشاهده مي شدند و اين امر به خاطر آن است كه لايه اوزن زهره بخشي از نور فرابنفش ستاره ها را جذب مي كند.
به گفته پژوهشگران مركز مطالعات جو LATMOS در فرانسه، لايه اوزن زهره 100 كيلومتر با سطح سياره فاصله دارد كه اين ميزان سه برابر ارتفاع لايه اوزن زمين از سطح سياره مان است.
اوزن در واقع سه اتم اكسيژن است و زماني كه نور خورشيد در اتمسفر زهره، دي اكسيد كربن را تجزيه مي كند تا مولكول اكسيژن توليد كند، شكل مي گيرد.
بر روي زمين، اوزن كه بخش عمده اي از پرتوهاي فرابنفش و مضر خورشيد را جذب مي كند مانع از رسيدن اين پرتوها به زمين مي شود و به شيوه مشابه سياره زهره توليد مي شود.

اين فرايند با اكسيژن آزاد شده از ميكروب هاي دي اكسيد كربن خوار تكميل مي شود.
برخي از ستاره شناسان مي گويند وجود اكسيژن كربن و اوزن در جو نشان دهنده وجود حيات بر روي سياره زهره است.

</TD></TR><TR><TD>

</TD></TR></TBODY></TABLE>

[Tahereh Ramezani]

http://hupaa.com/upload/thumb/thumb_2957942.jpg




محور چرخش اين سياره نسبت به طرح مداری اطراف خورشيد 98 درجه كج است كه اين زاويه ميل نسبت به زاويه ميل ساير سيارات بسيار زياد است .

فرضيه پذيرفته شده ای كه در توضيح اين انحراف منحصربفرد سياره اورانوس كه موجب می شود اين سياره بر روی يک پهلو بچرخد بيان می دارد كه در گذشته يک جسم آسمانی با جرم حدود دو برابر زمين با اورانوس برخورد كرده است.

باوجود اين، سياره شناسان هرگز اين نكته را پنهان نكردند كه اين فرضيه از مشكلی رنج می برد كه نمی توان به سادگی از كنار آن گذشت. به طوريكه اگر اين مكانيزم وجود داشته باشد قمرهای اين سياره بايد زاويه انحراف اصلی خود را حفظ می كردند. اين درحالی است كه حتی محور آنها نيز دقيقاً 98 درجه انحراف دارد.

ستاره شناسان برای بازسازی سناريوهای مختلف دليل اين ناهنجاری شبيه سازيهای رايانه ای را انجام دادند و كشف كردند كه اگر اين برخورد زمانی اتفاق افتاده باشد كه اورانوس هنوز در اطراف يک حلقه سياره ساز می چرخيده است اين حلقه با تشكيل يک كمربند به شدت كج نسبت به طرح استوايی دوباره ساخته شده است و بعد به دليل تصادفات داخلی مجدداً مسطح شده و قمرها را در موقعيتهايی كه امروز می بينيم ساخته است.

اين شبيه سازی نتايج غير منتظره ای را هم نشان داد. به طوريكه برپايه اين سناريو، قمرهای اورانوس توسط موتوری به حركت درآمده اند كه در خلاف جهت مسيری كه امروز در آن قرار دارند حركت می كرده است.

اين دانشمندان با تغيير پارامترهای شبيه سازيها كشف كردند كه اگر اين برخورد واحد نبوده و حداقل دوبار تكرار شده باشد احتمال اينكه قمرهای اورانوس جهت چرخش امروز را كسب كرده اند، زياد می شود.

براساس گزارش اسپيس، اين محققان در اين خصوص توضيح دادند : " تئوری استاندارد فرض می كند كه تشكيل سيارات اورانوس، نپتون و هسته مشتری و زحل با رشد اجرام آسمانی كوچک در حلقه سياره ساز تشكيل شده اند و بنابراين نبايد تحت فشار برخوردهای عظيم قرار گرفته باشند اما اينكه اورانوس حداقل دوبار مورد برخورد قرار گرفته است نشان می دهد كه برخوردهای قابل توجه و عظيم می توانند در ساخت سيارات غول پيكر شركت داشته باشند ، بنابراين، تئوری استاندارد بايد دوباره بازنگری شود. "



منبع (http://hupaa.com/page.php?id=5442)

[Tahereh Ramezani]

http://hupaa.com/upload/thumb/thumb_648992.jpg



رئيس مركز طرح‌های كلان ملی فناوری معاونت علمی و فناوری رياست‌ جمهوری گفت: طرح رصدخانه ملی ايران به عنوان يكی از طرح‌های كلان فناوری در حال اجرای اين معاونت تاكنون 30 درصد پيشرفت داشته است .

دكتر غلامحسين رحيمی با اشاره به ساخت رصدخانه ملی ايران در قله «گركش» در نزديكی قمصر كاشان از پيشرفت 30 درصدی اين پروژه پس از حدود سه سال از آغاز اجرای طرح خبر داد و گفت : تاكنون پارامترهای مختلفی شامل ديد ، مقدار آب قابل بارش در سطح جو ، روشنايی آسمان و مكان نهايی انجام شده است .

رحيمی ادامه داد : تاكنون شش دكل به همراه تجهيزات لازم به منظور اندازه‌گيری پارامترهای ضروری برای تعيین بهترين نقطه جهت احداث ساختمان رصدخانه در قله گركش نصب شده است . همچنين سيستم ارتباطی و ماهواره‌ای در قله به منظور دريافت و مخابره اطلاعات به دفاتر كامو و كاشان و در نهايت ارسال به تهران برای بررسی و تجزيه و تحليل‌های مورد نياز برقرار شده است .

وی ، نصب دوربين‌های مداربسته در قله گركش و انجام كنترل محيطی و حفاظتی از طريق كنترل از راه دور را از ديگر اقدامات انجام شده طی سال‌های اخير در اجرای پروژه عنوان كرد و گفت : احداث ساختمان‌های طرح رصدخانه از بهار سال 1391 آغاز خواهد شد .

رئيس مركز طرح‌های كلان ملی فناوری معاونت علمی و فناوری رياست‌ جمهوری با بيان اينكه در جريان بازديد هفته گذشته از پروژه ، جاده دسترسی خاكی به طول 12 كيلومتر از جاده آسفالت قمصر - روستای كامو به نوک قله به بهره‌برداری رسيد ، افزود : در بازديدی كه فصل بهار از اين مجموعه به عمل آمد دسترسی به وسيله خودروهای سنگين هم امكانپذير نبود اما در حال حاضر راه برای عبور وسايل نقليه باز شده است .

به گزارش ايسنا ، وی با بيان اينكه طراحی مفهومی تلسكوپ رصدخانه ملی ايران در حال اتمام است ، خاطر نشان كرد : در ماه آينده ، اسناد طراحی های اين تلسكوپ كه شامل بيش از 15 سند در زمينه اپتيک ، مكانيک ، كنترل و نرم افزار و ... است ، منتشر خواهد شد .

به گفته رحيمی ، طرح كلان ساخت رصدخانه ملی ايران طی 10 سال انجام می شود .


منبع (http://hupaa.com/page.php?id=5523)

[hadi soleimani]

http://parssky.ir/tools/picture/65182071Resizesatellite-tracking-image.jpg (http://parssky.ir/tools/picture/65182071Resizesatellite-tracking-image.jpg)

بر اساس آخرين مشاهدات انجام شده ومحاسبه پارامترهاي مداري)منتشر شده توسط مركزفرماندهي استراتژيك آمريكا ,ماهواره آلماني ROSAT در بامداد يكشنبه اول آبان( 23 اكتبر)در حدود ساعت 1 و56 دقيقه گرينويچ احتمالا" در ناحيه خليج بنگال در اقيانوس هند سقوط كرده است.آخرين مشاهدات مستقيم ماهواره تا ساعت 23 و30 دقيقه 22 اكتبر انجام شده وبعد از اين ساعت رصد آن گزارش نشده بود.
اين تلسكوپ كه در طول موج اشعه ايكس كار مي كرد در سال 1990 به فضا پرتاب شد و در سال 1998 دچار اشكالات فني در قسمت كنترل وهدف يابي شده ودر سال 1999 دستور خاموش شدن آن از زمين صادر گرديد.




http://s2.picofile.com/file/7169074301/images.jpg (http://s2.picofile.com/file/7169074301/images.jpg)
در ابتدا قراربوداين تلسكوپ بكمك شاتل هاي ناسا به آسمان برده شود ودر انتها به زمين برگردانده شود كه با توجه به انفجار شاتل چالنجر ومتوقف شدن چند ساله پروژه شاتل پرتاب آن به كمك موشك دلتا انجام گرديد البته با اين تفاوت كه ديگر قابل بازيافت نبود.
اين ماهواره 2700 كيلويي داراي يك آينه سنگين وزن بود كه متشكل از تعداد زيادي قطعات سراميكي وشيشه اي بوده و به دليل ضد حرارتي بودن مواد سازنده آن احتمال جان بدر بردن از گرماي سوزان جو در حال سقوط زياد بوده وبر سطح زمين فرو افتاده است.آيينه تلسكوپ با قطر 84 سانتي متر كه در حدود 1500 كيلوگرم وزن داشته احتمالا" از ميان 30قطعه احتمالي بزرگترين قطعه اي بوده كه بر زمين سقوط كرده است.
در ادامه, گزارش مشاهده ماهواره توسط اينجانب در غروب شنبه در حدود 11 ساعت قبل از سقوط ماهواره خدمتتان ارايه مي گردد.طبق پيش بيني هاي انجام شده بر اساس نرم افزار HEAVENSAT ماهواره در ساعت 18:18 در افق شمال غربي بوشهر طلوع مي كرد.با درخشندگي قدر 2.5 تا ارتفاع 69 درجه افق بالا آمده ودر ناحيه جنوب شرقي آسمان در ساعت 18:24 غروب مي نمود.
مشاهده انجام گرفته: 28 :59: 04 Nعرض جغرافيايي

محل رصد ساحل بوشهر: 50 :49 :36 E طول جغرافيايي
ماهواره در ساعت 18:13:15 در زاويه ارتفاع 21 درجه وسمت 311 درجه در نزديكي انتهاي ملاقه دب اكبر پديدار شد.تا رسيدن به نزديكي سرسو 2 بار نور آن بمدت 2 تا 3 ثانيه زياد شد(فلش) سپس به حد ثابت حدود دو رسيده در حاليكه ارتفاع آن كم مي شد نور آن كاهش مي يافت و در ادامه كاهش ارتفاع يكبار ديگر يك افزايش نور لحظه اي داشت و در انتها در افق جنوب شرقي در ارتفاع حدود 40 درجه ناپديد شد.ماهواره در ساعت 18:13:32 با سمت 306 درجه وارتفاع 306درجه داراي كمترين فاصله از ستاره نسر واقع در صورت فلكي شلياق شده ودر ساعت 18:14:59 نيز از كنار ستاره سعدالسعود درصورت فلكي دلو گذشت.قابل ذكر است تغييرات ظاهري نور ماهواره به دليل نقص در سيستم كنترل و رديابي ماهواره ودر نتيجه چرخش نامنظم وقرار گرفتن قسمتهاي مختلف وبا ضريب بازتابهاي متفاوت رو به ناظر بود.
نكته:براي بيان موقعيت ماهواره هاي رصد شده زماني كه ماهواره از نزديكي يك ستاره عبور مي كند يا زماني كه از بين دو ستاره مشخص عبور مي كند يادداشت مي شود.در مورد اول كافي است بكمك نقشه آسمان (يا نرم افزاري مانند استاري نايت)زاويه ارتفاع وسمت در لحظه مشاهده ماهواره ياداشت شود و در مورد دوم كافي است در ذهن خود يك خط فرضي بين دو ستاره كه در مسير عبور ماهواره است رسم كنيد. نقطه اي كه ماهواره در مسير خود اين خط فرضي را قطع مي كند بصورت كسري از طول خط فرضي نسبت به موقعيت ستاره اي كه به نقطه تقاطع ماهواره با خط مورد نظر نزديكتر است به ذهن بسپاريد سپس اين مشاهدات بكمك يك نقشه از آسمان وبا در نظر گرفتن همان نسبت مشاهده شده منجر به يافتن ارتفاع وسمت ماهواره در زمان اندازه گيري شده مي شود.


http://s2.picofile.com/file/7169087953/rosat_satellite_reentry_111014b_02.jpg


منبع: پارس اسكاي

[gandom]

بررسی ماده ی تاریک شاید گیج کننده باشد ولی این پیچیدگی نتوانسته است اخترشناسان را از تلاش برای آشکارسازی ویژگی های آن متوقف سازد. مطالعات بر روی خوشه ی کهکشانیMACS J1206.2-0847 که توسط هابل تصویر برداری شده، در چند طول موج شروع شده است. نام این پروژه برگرفته شده است از " تصویربرداری از خوشه و بررسی ابرنواختر با هابل" (Cluster Lensing and Supernova survey with Hubble-CLASH) .و این کار به اخترشناسان اجازه داده است که نقشه ای را با جزئیات فراوان از ماده ی تاریک موجود در خوشه های کهکشانی که تا به حال تشکیل شده است را به دست آورند.
باور بر این است که ماده ی تاریک قسمت اعظم کیهان را تشکیل داده باشد. اما شناسایی این ماده بدون گسیلش نور از آن دشوار است. همچنین که این ماده فقط با نیروی گرانش برهم کنش دارد.
این گونه است که تیم CLASH تنها قادر به نقشه برداری از قسمت های مرئی آن است. تآثیرات عدسی های گرانشی که موجب می شوند تا خوشه های کهکشانی پرجرم دارای ماده ی تاریک فراوان،نقش یک شیشه ی بزرگنما کننده را ایفا کنند. و نوری را که از درون آن ها می گذرد را خم می کنند. و این دقیقا" همان چیزی است که این گروه هنگامی به آن پی برد که تلسکوپ فضایی هابل را به سمت آن نشانه رفت. خوشه ی کهکشانی که در 4.5 بیلیون سال نوری از ما قرار گرفته است.
به گفته ی مارک پستمن(خبرگوی مؤسسه ی علوم تلسکوپ فضایی بالتیمر): "ماده باعث می شود که فضا خود را خم کند. این یک پیشگویی است که از نظریه ی نسبیت انیشتین. زمانی که نور مسیری را در فضا طی می کند،با نزدیک شدن به یک مانع در ناحیه از فضا،خمیده می شود و در همان مسیر خمیده مسیر خود را طی می کند."
خمیدگی نور اشکال خمیده ای را از کهکشان های دور نشان می دهد. اما اندازه ی خمیدگی بیش تر از آن مقداری است که می شود با ماده ی مرئی آن را توجیه کرد.مقدار اضافی این خمیدگی ناشی از وجود ماده ی تاریک است. نقشه ای را گروهCLASHبه واسطه ی نتایج آزمایش های قبلی رسم نموده است. آزمایش هایی که اظهار داشتند،حجم زیاد ماده ی تاریک درون خوشه های کهکشانی،بیش تر از مقداری است که پیش بینی شده است. این فرض ما را به این هدایت می کندکه MACS 1206'sخیلی زودتر از آنچه تصور می شد تشکیل شده است.

2675تصویر از خوشه ی کهکشانی MACS J1206.2-0847
تصویر: NASA/ESA/M.Postman (STScI) and the CLASH Team



ستمن:"نظریات حاکی از آن است که چگالی ماده تاریک درون یک خوشه بستگی به چگالی کیهان دارد.."
در ادامه می گوید:"در حالی که چگالی کیهان با گذشت زمان کاهش پیدا می کند ،اگر کسی خوشه هایی را با تمرکز غیرعادی بالای ماده ی تاریک بیابد، با گفتن اینکه ماده ی تاریک خوشه ها در ابتدای پیدایش جهان،یعنی وقتی که جهان متراکم تر بوده است شکل گرفته،قابل توجیه خواهد بود."
او اضافه کرد که زمان آغاز تشکیل یک خوشه حداقل باید 10 بیلیون سال پیش و شاید 12 بیلیون سال پیش برگردد.
با کامل شدن مشاهدات 6 خوشه ی کهکشانی پرجرم و کاوش با دقت بی سابقه،گروه ذهن خود را جمع نقشه برداری بیش از 19 خوشه ی پرجرم برای آشکار سازی نحوه ی توزیع ماده ی تاریک کرده است.و به نظر می رسد که جرم این کهکشان ها کلیدی است برای این نقشه برداری.
پستمن:"بیش تر جرم یک خوشه ی کهکشانی در جایی است که بیش ترین خمیدگی نوری را ایجاد می کند. به این خاطر که بیش تر خوشه های پرجرم ،اشیا عدسی شده بیش تری را نشان می دهند تا خوشه ی کم جرم تر."
باkeen* طیف فرابنفش و نزدیکی مادون سرخ و قابلیت های بی همتایی که در مقایسه با هر تلسکوپ فضایی دیگر توانسته است با قابلیت هایش تحقیقات گروهCLASH را پوشش دهد.هابل با عکس های چندگانه اش توانسته است اخترشناسان را در پردازش هر چه سریع تر عکس ها کمک کند.
با گستره مختلف طول موج ها اخترشناسان قادر به تخمین فواصل این کهکشان ها هستند. این در صورتی است که تلسکوپ های زمینی 4 بار ضعیف تر قادر به آشکارسازی هستند.
پستمن:"ما خوشه ها را در 16 فیلتر جداگانه بررسی می کنیم و علاوه بر آن تراکم ماده ی تاریک را با یافتن موقعیت های اشیایی که به صورت چندگانه تصویربرداری شده اند،تعیین کرده ایم. وقتی نور یک شی به مرکز خوشه نزدیک می شود،می تواند در چند نقطه،پشت خوشه ظاهر شود. با مقایسه ی موقعیت ظاهری آن ها با موقعیت واقعی شان که با مدل ها به دست آمده است،می توانیم حدس بزنیم که ماده ی تاریک کجاست تا بتوانیم موقعیت ظاهری اشیا ناشی از خمیدگی نور را شرح دهیم."

اگر ما یک پیش بینی درستی از فواصل این اشیا داشته باشیم،در این صورت حدس ما در مورد مقدار ماده ی تاریک و تراکم آن در آن ناحیه دقیق تر خواهد بود.
اگر تیمCLASH بیابد که بیش تر خوشه های مورد بررسی آن ها دارای ماده ی تاریک بسیار متراکم شده در مرکز است، این می تواند نشانه های جدیدی را از ساختار اولیه ی جهان در اختیار ما بگذارد. راهنمایی های جدیدی که دوربین های تلسکوپ های فضایی نسل آینده همانند جیمز وب و تلسکوپ های فضایی ناسا در اختیار ما خواهند گذاشت، به مطالعه در زمینه ی ترکیب شیمیایی خوشه های کهکشانی نظیرMACS 1206مورد استفاده قرار خواهند گرفت.





source:http://astronomynow.com/news/n1110/21hubble

*نمی دونم چی ترجمش کنم!

[karimisss]

ناسا اعلام کرد دنباله داری که یکی از خطرهای اصلی برای نابود کردن زمین به شمار می رفت، برای همیشه از بین رفت و بقایای آن نیز تا 12 هزار سال دیگر قابل مشاهده نخواهند بود. به گزارش خبرگزاری مهر، این دنباله دار که طی ماه های اخیر خود را به بخشهای داخلی سامانه خورشیدی رسانده بود، در 16 اکتبر به نزدیکترین فاصله خود از زمین رسید در حالی که چیزی به جز خرده های متلاشی شده نبود. به نظر می آید سرنوشت النین در ماه سپتامبر و در زمانی که در نزدیکترین فاصله اش از خورشید قرار داشت، برای همیشه مشخص شده بود.
به گفته "دان یئومانز" از لابراتوار JPL ناسا این دنباله دار به همان سرنوشتی دچار شد که دنباله دارهای جدید در هنگام عبور از نزدیکی خورشید به آن دچار می شوند: متلاشی شد. بقایای این دنباله دار نیز رفتاری مانند بقایای بقیه دنباله دارهای از هم متلاشی شده خواهند داشت. یئومانز النین را دنباله داری می داند که دیگر وجود ندارد و باید به دست فراموشی سپرده شود. JPL نیز بر روی صفحه توئیتر خود خبر مرگ دنباله دار النین را به صورت رسمی اعلام کرده است.


[/URL][URL="http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/10/712888_orig.jpg"]http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/10/712888_orig.jpg (http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/10/712888_orig.jpg)



دو تصویر از دنباله دار النین، در تصویر سمت راست به خوبی واضح است که چیزی از این دنباله دار باقی نمانده است
در تاریخ 10 سپتامبر 2011، دنباله دار النین به فاصله 75 میلیون کیلومتری از خورشید رسیده و در قطعات کوچکی متلاشی شد. در ماه اکتبر زمانی که این دنباله دار به فاصله 35.4 میلیون کیلومتری از زمین رسید، تنها توده ای از غبار بود که با استفاده از تلسکوپها قابل رصد بود.
دنباله دار النین برای مدتی به یکی از اصلی ترین موضوعات اینترنتی تبدیل شده بود زیرا شایعه شده بود این دنباله دار می تواند برای زمین فاجعه بار باشد. در بعضی از موارد گفته شده بود این دنباله دار به واسطه تعاملات گرانشی اش با زمین می تواند عامل بروز زمین لرزه های هولناک شود. در بعضی موارد این دنباله دار سیاره ای بزرگ به نام "نیبیرو" معرفی شده بود که می توانست برای زمین به شدت خطرساز باشد.
بر اساس گزارش اسپیس، با این همه ناسا پیش از نابودی النین نیز تمامی این شایعات را رد کرده بود، با این همه یئومانز انتظار دارد با مرگ این دنباله دار نظریه های جدیدی درباره جان سخت بودن دنباله دار النین و اینکه این دنباله دار هنوز زنده و دردسرساز است، بر سر زبانها بیافتد.
منبع : خبرگزاری مهر

حقیقتش وقتی این خبرو دیدیم یاد جناب rezash افتادم . ایشون خیلی دوست داشتن تو رصد قصر بهرام این دنباله دارو ببینن اما نشد و متاسفانه یا خوشبختانه دیگر هم نخواهند دید.;)

[karimisss]

بازوی گم شده راه شیری پیدا شد

دو اخترشناس از مرکز فیزیک اخترشناسی هاروارد اسمیتسونیان موفق شدند بازوی گم شده کهکشان راه شیری را بیابند. به گزارش خبرگزاری مهر، بازوی گم شده کهکشان راه شیری که اخترشناسان هاروارد اسمیتسونیان به تازگی موفق به کشف آن شده اند جای مناسبی برای یافتن حیات بیگانه نیست.
به نظر نمی آید این بازوی گم شده مکانی مناسب برای یافتن سیاره ای با قابلیت پشتیبانی از حیات داشته باشد و متخصصان معتقدند احتمال اینکه حیات در بخشهای مرکزی کهکشان شکل بگیرد بیشتر است.
بازوی جدید در انتهای بازوی سپر-قنطورس واقع شده و فاصله آن از مرکز کهکشانی در حدود 50 هزار سال نوری است. این کشف می تواند درک اخترشناسان را از شکل واقعی کهکشان راه شیری گسترش دهد.
آنچه همواره در تصاویر از کهکشان راه شیری دیده می شود در واقع گمانه زنی دانشمندان از شکل اصلی کهکشان راه شیری است، به دلیل وجود حجم زیادی از غبارهای میان کهکشانی امکان دید بخش بزرگی از کهکشان برای انسانها از بین رفته است و تنها امکان دیدن نیمی از آن وجود دارد.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/10/713230_orig.jpg

با این همه این دید ناکامل پس از اینکه "توماس دیم" و "پاتریک تادئوس" در مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونیان تلسکوپ خود را به سوی حاشیه خارجی کهکشان راه شیری نشانه رفتند، تغییر پیدا کرد. آنها توانستند با کمک تلسکوپ خود قطعه ای از پازل کیهانی را کشف کنند.
با این همه محققان دانشگاه کالیفرنیا ویرجینیا بر این باورند که امکان وجود حیات در این بازوی کهکشان بسیار بعید است زیرا سیاره های فلزی مانند زمین که برای میزبانی حیات مناسب هستند بیشتر در مرکز کهکشان دیده می شوند.
بر اساس گزارش دیلی میل، در صورتی که حیاتی در بخشهای خارجی تر کهکشان شکل گرفته باشد، در حدود میلیاردها سال پیشرفته تر از تمدن انسانها خواهد بود زیرا ستاره ها در این مناطق از کهکشان عمری دو برابر عمر خورشید را دارند.


منبع خبرگزاری مهر

[hadi soleimani]

منشور کوروش به فضا میرود


ايرنا خبر داد:

پدر ترويج فناوري فضايي ايران گفته است: منشور كوروش با ترجمه فارسي، انگليسي، روسي و ميخي در نوروز سال آينده (1392) به فضا ارسال مي‌شود.

«سيروس برزو» دراين‌باره توضيح داد: از چند ماه پيش در وبلاگ خود براي انتخاب محموله بعدي ارسالي به فضا نظر‌خواهي كردم كه در اين نظرخواهي، گزينه‌هاي مختلفي مورد توجه و انتخاب مردم واقع شد كه بيشترين درخواست براي منشور كوروش بود.

با توجه به عدم دسترسي و سنگين بودن منشور كوروش و عدم امكان حمل آن با محموله فضانوردان، متن منشور را به زبان‌هاي ميخي، انگليسي، روسي و فارسي تهيه كرده و در صورت موافقت كميسيون‌هاي مربوطه در نوروز سال آينده با هماهنگي فضانوردان روسي آن را به فضا ارسال خواهم كرد.

http://s2.picofile.com/file/7171262040/manshoore_koroosh.jpg

[stargazer]

http://forum.avastarco.com/Images/News/Smal_Pic/13-8-1390/IMAGE634559994916809828.jpg (http://forum.avastarco.com/Images/News/Smal_Pic/13-8-1390/IMAGE634559994916809828.jpg)

نجوم - 4 قرن پش، جهان را تنها زمین، ماه، خورشید، 5سیاره و تعدادی ستاره می‌دانستیم، اما امروز مرزهای جهان را تا 14 میلیارد سال‌نوری شناخته‌ایم. نقشه زیر، مرزهای جهان شناخته شده را به نمایش می‌گذارد.

محمود حاج‌زمان: قبل از اینکه در سال 1608 میلادی / 987 شمسی تلسکوپ اختراع شود، تصویر ما از جهان تنها شامل زمین، ماه، خورشید، سیارات عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و مریخ و هر ستاره دیگری می‌شد که می‌توانستیم در کهکشان راه‌شیری مشاهده کنیم. اما هم‌زمان با توسعه توانایی‌های ابزارهای نوری ما، مرزهای جهان قابل مشاهده نیز گسترش یافته است. نقشه تعاملی زیر نشان می‌دهد که جهان شناخته شده چطور از سال 1950 / 1329 تا سال 2011 / 1390 تغییر کرده است.

به گزارش پاپ‌ساینس، (http://www.popsci.com/content/visible-universe-then-and-now) اخترشناس انگلیسی، ویلیام هرشل، با استفاده از یک تلسکوپ با دهانه 475 میلی‌متر، نخستین نقشه‌برداری اصولی آسمان را در قرن هجدهم انجام داد و بیش از 2000 کهکشان، سحابی و سایر اجسام دوردستی را آشکار کرد که برای چشم غیرمسلح نامرئی هستند. از آن زمان، تلسکوپ‌های نوری و رادیویی که روز به روز قوی‌تر می‌شوند، محدوده دانش ما را بسیار گسترش داده‌اند.

در سال 1948 / 1327، اخترشناسان تلسکوپ 5 متری هال را رصدخانه پالومار کالیفرنیا برپا کردند. اکنون پروژه‌های بزرگ مقیاس مانند نقشه‌برداری آسمان دیجیتال اسلون و ماموریت تلسکوپ کپلر ناسا، از تصویربرداری دیجیتال با حساسیت بالا و توان محاسباتی زیادی استفاده می‌کنند تا صدها ترابایت اطلاعات را از میلیون‌ها کهکشان که میلیاردها سال نوری دور از زمین قرار دارند جمع‌آوری و پردازش کنند. با هر بیت اطلاعات اضافه، جهان شناخته شده نیز بزرگ‌تر می‌شود.

نقشه قابل بزرگنمایی زیر از جهان شناخته شده به شما امکان می‌دهد تا جهانی را که بشر در سال 1950 / 1329 می‌شناخت، با چیزی که الان می‌شناسد مقایسه کنید. برای مشاهده نقشه در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید (http://data-week.popsci.com/universe/2011/index.html).



<iframe src="http://data-week.popsci.com/universe/2011/index.html" scrolling="no" width="525" frameborder="0" height="800"></iframe>


منبع: خبرآنلاین

[hadi soleimani]

به گزارش ايرنا و به نقل از خبرگزاري يونايتدپرس، http://s2.picofile.com/file/7176274301/2107.jpg



اين سفينه فضايي روز يكشنبه به فاصله 300 مايلي انسلادوس مي رسد كه نزديكترين فاصله به اين قمر است.
اين فاصله نزديك به رادار ديافراگم مصنوعي كاسيني اجازه مي دهد تا در سراسر يك نوار باريك و بلند درست در شمال قطب جنوب اين قمر حركت كند.
ناسا اعلام كرد: دوربين هاي نور مرئي اين ماموريت تصاويري از انسلادوس و جت هاي مشهور آن مي گيرد و طيف سنج مركب مادون قرمز آن از نقاط داغ كه از آنها ذرات يخ و بخار آب فوران مي كند اندازه گيري هاي جديدي مي گيرد.



http://s2.picofile.com/file/7176273438/0_856904001282049269_233356bc7f.jpg

[hadi soleimani]

http://s2.picofile.com/file/7176289672/T30649600_1862802.jpg (http://s2.picofile.com/file/7176289672/T30649600_1862802.jpg)

به گزارش ایرنا و به نقل از تایم آو ایندیا


، 'دبیپورساد دواری' محقق آكادمی 'بیرلا پلانتاریوم' در كلكته گفت: این سیارك كه 2005 YU55 نام دارد روز 28 دسامبر سال 2005 كشف شده است.
سیارك 2005 YU55 كه یك تكه سنگ 400 متری است ساعت 5:15 دقیقه بامداد چهارشنبه 18 آبان ماه از نزدیكی زمین عبور می كند.
نزدیكترین فاصله این سیارك از زمین حدود 325 هزار كیلومتر خواهد بود كه از متوسط فاصله زمین و ماه یعنی 384 هزار كیلومتر كمتر است.
وی گفت: دانشمندان سراسر جهان مشغول محاسبه مسیر احتمالی عبور این سیارك از نزدیكی زمین هستند.
این سیارك را می توان از درون یك تلسكوپ هشت اینچی مشاهده كرد.
دواری در بیانیه ای اعلام كرد: این نزدیك ترین فاصله ای است كه تا كنون شیئی به این بزرگی از نزدیكی زمین عبور می كند.
دفعه آینده ای كه سیاركی به این بزرگی از چنین فاصله نزدیكی از كنار زمین عبور خواهد كرد سال 2028 خواهد بود كه سیارك 2001 WN5 از فاصله 248 هزار كیلومتری زمین عبور می كند.
به گفته ستاره شناسان كه در حال مشاهده نزدیك شدن این سیارك هستند ، آن ظاهری سیاه ، براق و كروی شكل دارد .چرخش كامل این سیارك حدود 18 ساعت طول می كشد.این سیارك هر 22/1 سال یك بار به دور خورشید می چرخد.
به گفته دواری ، زمانی كه سیارك یاد شده به زمین نزدیك می شود اثر جاذبه ای آن هیچ تاثیر قابل توجهی بر روی زمین از جمله بروز جزر و مد نخواهد داشت.
دانشمندان در حال برنامه ریزی هستند تا رصد های مشروحی از این سیارك به دست آورند.
دانشمندان سازمان فضایی آمریكا (ناسا) امیدوارهستند تا تصاویری مناسبی حدود دو متر در پیكسل از این سیارك به دست آورند.
به گفته دواری این تصاویر جزییات ارزشمندی در مورد خصیصه های سطح سیارك، شكل، ابعاد و سایر خواص فیزیكی آن ارایه می دهند.

[hadi soleimani]

2857
به گزارش معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، مهندس 'سیدمهدی فرحی' دبیر ستاد توسعه فناوری هوافضا اظهار داشت:
معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری سالانه بیش از 20 شركت خصوصی و همچنین 20 دانشگاه مختلف را كه در زمینه پروژه‌های هوافضایی و توسعه محصولات صنعتی و فناوری‌ها فعالیت دارند، حمایت می‌كند.
وی افزود:
پارك فناوری هوافضایی قرار است با بودجه‌ای بالغ بر 1000میلیارد ریال راه‌اندازی شود و با ایجاد آن شركت‌های دانش‌بنیان با استقرار در این پارك ایده‌های خود را تبدیل به محصول خواهند كنند.
دبیر ستاد توسعه فناوری هوافضای معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری خاطرنشان كرد: از این مبلغ حدود 200 میلیارد ریال توسط معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری در مدت 2 سال و حدود 800 میلیارد ریال آن نیز توسط بخش خصوصی تامین خواهد شد.<table><tbody><tr></tr> </tbody></table>

[the milky way]

http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/05/27/100946655795.jpg

جام جم آنلاين: شامگاه شنبه 19 آذر ماه گرفتکی کامل به وقوع خواهد پیوست.

به گزارش واحد مرکزی خبر ، بیش از نیمی از ساکنان زمین در آمریکا، اروپا، آفریقا، استرالیا و آسیا از جمله ایران شاهد این پدیده جذاب آسمانی خواهند بود.

خسوف درایران ازساعت 16:16 آغاز می شود و ساعت 19:47 پایان می‌یابد.

این پدیده از ساعت 17:36 تا 18:27 خسوف کامل در سراسر ایران مشاهده خواهد شد.

منبع : جام جم آنلاین (http://www.jamejamonline.ir)
خبر اصلی : (http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100860873994)

[رضا طامهری]

این کشف بزرگترین مجموعه اکتشافی سیارات است که برگرد ستارگانی به مراتب سنگین تر از خورشید میچرخند.


http://www.sciencedaily.com/images/2011/12/111202155801.jpg (http://www.sciencedaily.com/images/2011/12/111202155801.jpg)

کشف سیارات جدید کما کان ادامه دارد. کشف این 18 سیاره توسط یک تیم از منجمان که توسط موسسه تکنولوژی کالیفرنیا (کال تک) هدایت میشوند انجام شده است.
پروفسور جان جانسون،‌مشاور موسسه کال تک میگوید:" این بزرگترین کشف سیارات از نظر تعداد سیارات کشف شده در یک عملیات(جدا از اکتشافات فضاپیمای کپلر) است که برگرد تارگانی بسیار پرجرم تر از خورشید در گردشند"


در این اتکشافات که توسط تلسکوپ غول پیکر کک در هاوایی صورت پذیرفته است، محققان بیش از 300 ستاره را مورد مطالعه قرار دادند. آنها کانون توجه خود را روی ستارگان "بازنشسته" نوع A قرار دادند که بیش از یک و نیم برابر خورشید ما جرم دارند. این اجرام،‌ ستارگانی هستند که به تازگی از دوران اصلی (بلوغ) خارج شده اند.


برایب یافتن سیارات در این ستارگان، محققان مواردی را مورد مطالعه قرار دارند که اصطلاحا دارای لنگی بودند. این لنگی به علت حضور یک جرم مانند سیاره در کنارشان رخ میدهد. با مطالعه طیف های تغییرات داپلر ستارگان لنگ(دراز شدن و منقبض شدن طول موجها به علت گذر سیاره از جلوی ستاره مادر) محققان تونستند 18سیاره مشتری گون( هم وزن مشتری)را کشف کنند.
این نتایج افزایش 50٪ را در تعداد سیاراتی که برگرد ستارگان سنگین میچرخند را منجر میشود. به گفته جان جانسون این اکتشاف به ما سیستم های سیاره ای فوق العاده ارزشمندی را اختیار ما قرار میدهد زیرا به ما کمک خواهد نمود تا بهتر و کامل تر به نحوه شکل گیری سیارات دست یابیم.



آسمون دلتون پرستاره

-----------
منبع : sciencedaily

[amir adib]

خلاصي فضانوردان از لباس*هاي كثيف با ماشين*لباسشويي فضايي ناسا!

سرويس: فناوري

1390/09/12
12-03-2011
08:14:39

http://www.astrotalk.ir/attachments/%D9%87%D9%88%D8%A7-%D9%81%D8%B6%D8%A7-52/1181d1322889964t-%D9%81%D8%B6%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%8A-111202_sc.jpg (http://www.astrotalk.ir/attachments/%D9%87%D9%88%D8%A7-%D9%81%D8%B6%D8%A7-52/1181d1322909613-%D9%81%D8%B6%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%8A-111202_sc.jpg)

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري

ناسا اخيرا طرح يك ماشين لباسشويي فضايي را به عنوان بخشي از طرح*هاي تحقيقات نوآورانه تجارت کوچک خود انتخاب كرده كه قادرست با ريزامواج به شست*وشو و خشك كردن لباس*هاي فضانوردان بپردازد.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين طرح كه توسط شركت umpqua ارائه شده، لباس*هاي فضانوردان درون کيسه*هاي پلاستيکي مهر و موم شده، قرار گرفته و با انفجاري از ريزامواج، خشك مي*شوند.

اين شيوه ساده يك راه حل كارآمد در استفاده بهينه از آب و انرژي در فضا ارائه مي*دهد كه فضانوردان را از بازگرداندن لباس*هاي كثيف به زمين بي*نياز مي*كند.

اين طرح منتخب قرار است در بودجه اوليه خود از 125 هزار دلار كمك مالي ناسا برخوردار باشد.

نسخه اوليه لباسشويي umpqua قادر به توليد تركيب كف*دار ماده شوينده، آب و هوا نبود. همچنين مشكل چرخيدن لباسها در اين دستگاه نيز وجود داشت كه براي كار به گرانش زميني نياز است.

مهندسان اين شركت يك سيستم از جت آب درون يك كيسه پلاستيكي با لباس و آب و بدون هوا ايجاد كردند. اين جت*ها، لباسها را درون پلاستيك به جلو و عقب حركت مي*دهد تا شوينده به تمام الياف لباسها برسد.

پس از اين كه تمام هواي موجود در بسته به بيرون كشيده شد، آب از طريق لوله*هاي متصل به داخل فرستاده مي*شود. با پايان يافتن شست*وشو، لباس*ها در يك فضاي بزرگتر با ژنراتور ريزموج روبرو مي*شوند كه مانند گرم كردن غذا در مايكروفر، لباس*ها را خشك مي*كند.

در آخر يك چرخه غلتان از هواجتها براي نرم كردن لباسهاي شسته شده فضايي استفاده مي*شود. اين طراحي به راحتي در زماني كه فضانوردان مجبور به انتقال لباسهاي خيس از يك لباسشويي به يك خشك*كن جدا هستند، صرفه*جويي مي*كند.

شركت umpqua قصد دارد با بودجه ناسا به اقدام به ساخت يك نسخه كارآمدتر كرده و از جمله، ميزاني از آب را با فشار خلا خارجي به كيسه، تبخير كند تا جاي بيشتري براي لباسها در جريان شست*وشو وجود داشته باشد.

انتهاي پيام

[amir adib]

کشف کهکشانهاي قديمي بسيار قرمز



گروهي از ستاره شناسان به رهبري جياشنگ هوانگ از مرکز اخترفيزيک هاروارد-اسميتسون با استفاده از تلسکوپ فضايي اسپيتزر، چهار کهکشان بسيار قرمز را کشف کرده اند و مربوط به زماني هستند که عمر عالم يک ميليارد سال بوده است . دلايل متعددي وجود دارد که يک کهکشان مي تواند قرمز باشد . براي مثال کهکشانهاي بسيار دور مي توانند به علت انتقال به سرخ که مرتبط با انبساط عالم است قرمز مشاهده شوند . اگر يک کهکشان حاوي مقادير زيادي گرد و غبار باشد از کهکشاني ديگر که گرد و غبار کمتري دارد قرمزتر است . همچنين کهکشانهايي که داراي ستاره هاي مسن ترهستند قرمز و کهکشانهايي که ستاره هاي جوان دارند آبي ديده مي شوند .

هوانگ و تيمش هر سه مدل را بررسي کرده و بهترين جواب را جمعيت ستاره هاي مسن دانستند . مطالعه اين کهکشانهاي بسيار دور به اخترشناسان در يافتن درک بهتري از آغاز عالم و به طور خاص چگونگي شکل گيري کهکشانهاي اوليه و برخي از نخستين ستارگان کمک مي کند. اين تيم برنامه اي را براي جستجوي کهکشانهايي شبيه به اين چهار کهکشان آغاز کرده اند .


http://www.astrotalk.ir/attachments/%DA%A9%DB%8C%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D 8%B3%DB%8C-66/1178d1322908363t-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D 8%B3%DB%8C-111202_sc.jpg (http://www.astrotalk.ir/attachments/%DA%A9%DB%8C%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D 8%B3%DB%8C-66/1178d1322908363-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D 8%B3%DB%8C-111202_sc.jpg)




برگرفته از : universetoday

[the milky way]

ماهواره فوق پیشرفته نظارت بر زمین Earth Observer پس از پنج سال تاخیر بالاخره با موشک دلتا به مدار زمین پرتاب شد. هدف از پرتاب این ماهواره که به اندازه یک مینی بوس است ، آزمایش فناوری های جدید اعلام شده است که میتوانند چگونگی پیش بینی های وضع آب و هوا و نظارت بر تغییرات اقلیم را بهبود دهند. این ماموریت یک و نیم میلیارد دلاری ناسا در حالی ارائه میشود که توفان های شدید و در پی آن سیل های عظیمی در آمریکا روی داده است.

منبع : مجله ی دانستنیها ، شماره 42 ، چاپ 28 آبان ماه سال 1390 ، صفحه ی 20

[amir adib]

رصد تشعشعات کهکشان راه شیری
دوقلوهای ویه جر ناسا که از زمان آغاز سفر پرماجرایشان به میان فضای بین سیاره ای چندین دهه می گذرد، اطلاعاتی جدید و بی سابقه را درباره کهکشان راه شیری در اختیار دانشمندان قرار داده اند.

این دو فضاپیما نشانه هایی جدید از تشعشعات کهکشان راه شیری که دانشمندان تا کنون آنها را از جانب دیگر کهکشانها مشاهده کرده بودند، در اختیار اخترشناسان قرار داده اند. این اطلاعات می توانند منجر به درک بهتر روند شکل گیری ستاره ها شده و اسراری که جوانترین ستاره های جهان را احاطه کرده است آشکار سازد.

دو ویه جر در سال 1977 برای اکتشاف در میان سیاره های غول پیکر سامانه خورشیدی و مطالعه بر روی ذرات باردار خورشیدی پرتاب شدند اما فراتر از انتظارات ناسا عمل کرده و تا کنون به مسیر خود ادامه داده و به ارسال اطلاعات جدید مشغولند.

اکنون این دو فضاپیما اولین نشانه ها از نوعی بسیار حیاتی از تشعشعات فرابنفش از کهکشان راه شیری را ارائه کرده اند، پدیده ای که به خط لیمان-آلفا شهرت دارد. این پدیده درخشانترین نوار هیدروژنی درون کهکشان به شمار می رود. مطالعه بر روی این پدیده می تواند دیدگاه های بسیاری را درباره پدیده های کیهانی از قبیل شکل گیری ستاره ها، محیطهای باردار الکتریکی که اتمسفر سیاره های جوان در آن شکل می گیرند و گازهای متشنج در فضای بین ستاره ای را در ذهن اخترشناسان زنده کند.

اخترشناسان نوار لیمان-آلفا را در دیگر کهکشانها مشاهده کرده بوده و از آن برای بررسی تاریخ اولیه جهان هستی استفاده کرده بودند. اما نوار لیمان-آلفای کهکشان راه شیری به دلیل نور کور کننده خورشید هرگز دیده نشده بود. اکنون ویه جرها به اندازه ای از پارازیتهای فرابنفشی خورشیدی دور شده اند که می توانند منظره ای واضح از پرتوهای لیمان-آلفای راه شیری را در برابر دیدگانشان داشته باشند.

به گفته اخترشناسان، این پرتوهایی که به تازگی ردیابی شده اند موقعیت متولد شدن ستاره های داغ جوان را نشان می دهند، به این شکل آگاهی از میزان تشعشعات لیمان-آلفا از کهکشان راه شیری می تواند نشاندهنده میزان متولد شدن ستاره های جدید باشد. یکی از اهداف اصلی در این مطالعه ردیابی اولین ظهور ستاره ها در جهان نوپا است.

بر اساس گزارش اسپیس، با وجود اینکه ویه جرها در حال حاضر بهترین دیدگاه را از تشعشعات کهکشان راه شیری به دست آورده اند، اما این دو فضاپیما به واسطه کم بودن سوخت توانایی رصد این تشعشعات را به تدریج از دست خواهند داد. در حال حاضر طیف سنج فرابنفش ویه جر 2 برای صرفه جویی در سوخت خاموش شده و به زودی همین دستگاه در ویه جر 1 نیز غیر فعال خواهد شد.
منبع:کنجکاو

[amir adib]

اروپا به تلاش برای برقراری تماس با فضاپیمای روسی پایان داد (http://www.hamshahrionline.ir/news-152997.aspx)

http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/11-12-4-132117111.jpg (http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/11-12-4-132117111.jpg) دانش > فضا - همشهری آنلاین: سازمان فضایی اروپا در پی ناموفق ماندن تلاش‌هایش برای برقراری ارتباط رادیویی با فضاپیمای روسی فوبوس‌گرانت که از زمان پرتاب آن در اوایل نوامبر در مدار زمین گیر افتاده، اعلام کرد که تلاش‌های خود را پایان خواهد داد
این در حالی است که مهندسان فضایی روسیه قصد دارند که تا لحظات آخر به تلاش خود برای برقراری ارتباط با این فضاپیمای 163 میلیون دلاری ادامه دهند.
فضاپیمای فوبوس گرانت قرار بود طی ماموریتی برای جمع‌آوری نمونه به قمر فوبوس سیاره مریخ (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=44422) پرواز کرده و آنها را در سال 2014 به زمین باز گرداند، اما در پی عدم موفقیت اجرای موتور اصلی، این فضاپیما اکنون در مدار زمین سرگردان باقیمانده است.
دکتر مانفرد وارهاوت از مرکز عملیات فضایی اروپا در آلمان اظهار کرد: در صورت دستیابی به هرگونه نشانه یا علامتی از امید در میان مقامات روسی، ما کاملا برای کمک در دسترس خواهیم بود.
به گزارش ایسنا، چندی پیش یکی از تجهیزات سازمان فضایی اروپا در استرالیا توانست پاسخی از فوبوس گرانت به دست بیاورد و در پی آن کنترلرهای زمینی روسی به سرعت آنرا دنبال کردند اما از آن زمان تاکنون هیچ پاسخی از کاوشگر دریافت نشده و به هیچ کدام از فرمان‌ها عمل نکرده است.
این فضاپیمای 14 تنی اکنون در مداری با ارتفاع بین 200 تا 340 کیلومتر در حال حرکت است. این مدار به تدریج تنزل یافته و در صورتی که مهندسان نتوانند ارتباط و کنترل فضاپیما را بازیابی کنند، فوبوس گرانت به زمین سقوط خواهد کرد.
برنامه کنونی مهندسان، تلاش برای ثابت کردن مدار با ارسال فرمان‌هایی به کاوشگر برای فعال سازی مجدد سیستم‌های رانشی و بالا بردن آن در آسمان است. قرار گرفتن فوبوس‌گرانت در یک مدار امن به مهندسان، وقت کافی برای اقدامات بعدی را خواهد داد.
این در حالی است که فرصت این فضاپیما برای سفر به مریخ از بین رفته و به دلیل تغییر چیدمان سیارات، اکنون فاصله زمین تا این سیاره بسیار بیشتر شده است.
با اینکه سازمان فضایی اروپا همیشه از ماموریت فضاپیمای فوبوس‌گرانت حمایت کرده اما این بار با ابراز اینکه تمام تلاش خود را انجام داده، کنار کشیده است.




هندسان، تلاش برای ثابت کردن مدار با ارسال فرمان‌هایی به کاوشگر برای فعال سازی مجدد سیستم‌های رانشی و بالا بردن آن در آسمان است. قرار گرفتن فوبوس‌گرانت در یک مدار امن به مهندسان، وقت کافی برای اقدامات بعدی را خواهد داد.
این در حالی است که فرصت این فضاپیما برای سفر به مریخ از بین رفته و به دلیل تغییر چیدمان سیارات، اکنون فاصله زمین تا این سیاره بسیار بیشتر شده است.
با اینکه سازمان فضایی اروپا همیشه از ماموریت فضاپیمای فوبوس‌گرانت حمایت کرده اما این بار با ابراز اینکه تمام تلاش خود را انجام داده، کنار کشیده است.

[*artemis]

خبر خوش برای کسانی که در انتظار عکاسی و خبر های جالب از ارباب
حلقه های هستند.


http://www.parssky.com/picture/543939news362.jpg


همه میدانید که سفینه مدارگرد اکتشافی کاسینی که سالهاست بدور زحل و اقمار آن در گردش است و هر از چند گاهی تصاویر بسیار جالبی را از این منظومه کوچک در داخل منظومه شمسی به ما میفرستد، به علت مشکلات تکنیکی تا 24 نومبر یعنی دیروز متوقف شده بود. حالا مرکز کنترل این سفینه در مقر ناسا خبر دادند که تمام ابزار و دستگاه های علمی این مدارگرد به حالت قبلی برگشته و کاسینی هم با توانایی لازم به درستی فعالیت های خود را از سر گرفته است. پس به نظر میرسد که کاسینی در وضعیت سلامتی خوب قرار دارد و هیچگونه مشکل یا تداخلی در سیستم هدایت و کامپیوتر اطلاعات دیده نمی شود. مدیران این مأموریت فضایی انتظار دارند کاسینی طی هفته های آینده با عبور از کنار انسلادوس و دیگر اقمار زحل جریان کاملی از اطلاعات تازه را برای دوستداران تهیه نماید.


منبع :kabulsky.com

[Flare star]

ویدئوش هم اگه خواستین ببینین!!:)
[/URL]http://news.yahoo.com/video/science-15749654/nasa-new-planet-just-about-right-for-life-27500862.html (http://news.yahoo.com/video/science-15749654/hypno-whirl-a-scope-27494864.html)
اینم لینک خود ناسا واسه این خبر:دی
[URL]http://www.nasa.gov/mission_pages/kepler/news/kepscicon-briefing.html
ببخشید ولی وقت نداشتم ترجمه کنم!:( ترجمه شدشم پیدا نکردم:(

[mobi]

2989
منجمان وجود سیاره ای شبیه به زمین در"ناحیه قابل سکونت" اطراف یک ستاره که بی شباهت به خورشید نیست را تایید کرده اند.این سیاره که"کپلر 22-بی" نامگذاری شده حدود 600 سال نوری از ما فاصله دارد و تقریبا 2.5 برابر زمین است.دمای آن 22 درجه سانتی گراد تخمین زده میشود.
تلسکوپ فضایی کپلر برای رصد هزمان بخش ثابت و پهناوری از آسمان شب طراح شده بطوری که 150 هزار ستاره در دید آن قرار می گیرد.این تلسکوپ آنقدر حساس است که میتواند عبور یک سیاره از ستاره مرکزی را ردیابی کند;گذری که باعث افت نور ستاره به مقدار خیلی خیلی کم میشود.
وظیفه کپلر ردیابی این تغیرات بسیار خفیف در ستاره مرکزی است که در رصد های بعدی توسط کپلر و سایر تلسکوپ های فضایی و زمینی تایید می شود.کپلر 22-بی یکی از 54 نامزدی بود که تیم کپلر در ماه فوریه گزارش کرده بود و اولین سیاره ایست که وجودش توسط سایر تلسکوپ ها تایید می شود. کپلر 22-بی در مقایسه با فاصله زمین از خورشید,حدود 15 در صد به ستاره خود نزدیکتر است و سال آن 290 روز است.با این حال خورشید آن 25 در صد انرژی کمتری تولید می کند که باعث میشود این سیاره آب مایع را حفظ کند.تیم کپلر مجبور بوده است منتظر 3 بار عبور این سیاره از برابر ستاره مرکزی شود تا موقعیت آن را از یک به اصطلاح"نامزد"سیاره بودن به"تایید شدن"ارتقا دهد.ویلیام بوروکی محقق کپلر در مرکز تحقیقات آمی ناسا گفت:"با کشف این سیاره بخت به ما لبخند زد.اولین گذر فقط 3 روز پس از آنکه ما تلسکوپ کپلر را آماده کار اعلام کردیم روی داد.ما سومین گذر تایین کننده را در جریان تعطیلات سال 2010 ردیابی کردیم."
این نتایج در جریان اولین کنفرانس علمی تلسکوپ کپلر اعلام شد.کپلر تا کنون 2326 جرم آسمانی بالقوه را شناسایی کرده است که 207 عدد آنها تقریبا اندازه زمین هستند.در مجموع نتایج حاکیست که شمار سیاراتی که طیف انداره آنها از هم اندازه زمین تا چهار برابر متغیر است احتمالا بسیار بیش از آن است که قبلا تصور می شد.
منبع:bbc

[amir adib]

<TABLE dir=rtl height="85%" cellSpacing=5 cellPadding=0 width="98%" align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top bgColor=#f1f1f1 height=50><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD> <TABLE width="90%" align=center border=0><TBODY><TR><TD>سقوط قطعاتي از كاوشگر روسي مريخ به زمين</TD><TD dir=rtl align=left width=250>
سرويس: فناوري
1390/09/16
12-07-2011
12:22:23
<BDO dir=ltr>9009-09539</BDO>: كد خبر
http://isna.ir/ISNA/Images/Archive.gif
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top bgColor=#f1f1f1><TABLE width="90%" align=center border=0><TBODY><TR><TD>
http://38.74.1.150/Thumbnails/pics/1390/9/science/wh120-220.jpg (http://isna.ir/ISNA/PicView.aspx?Pic=Pic-1905226-1&Lang=P)خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري
در ميان تلاش‌هاي مهندسان روسي و اروپايي، تكه‌هايي از فضاپيماي «فوبوس‌گرانت» روسيه كه در اثر مشكل موتور اصلي براي هفته‌ها در مدار زمين گير افتاده بود با جو زمين برخورد كرده و بر زمين فرود آمدند.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، تكه‌هاي جدا شده از اين فضاپيما كه ماموريت آن، نمونه‌برداري از قمر فوبوس سياره مريخ بود به سرعت وارد جو زمين شده و توسط فرماندهي استراتژيک ايالات متحده در فهرست اجسام فضايي وارد شدند.
سقوط قطعات فضاپيماها و موشك‌ها در مدار پائين يك امر معمول است اما از آنجايي كه كه ارتفاع فضاپيماي فوبوس‌گرانت پس از سقوط دو قطعه كوچك تغييري نكرده، احتمالا اين قطعات نقش آن چنان مهمي نداشته‌اند.
اين در حالي است كه اخبار خوشي براي اين كاوشگر روسي در راه نبوده و به گفته تحليلگران، فوبوس‌گرانت از كار افتاده است.
اين فضاپيماي روسي، هشتم نوامبر(17 آبان) در يك ماموريت بلندپروازانه براي جمع‌آوري نمونه‌هايي از خاك فوبوس، بزرگترين قمر مريخ از مركز فضايي بايكونور قزاقستان به فضا پرتاب شد اما موتور اصلي آن در مدار زمين عمل نكرده و فوبوس‌گرانت در مدار زمين گرفتار شد.
با وجود تلاش‌هاي بسيار، كنترلرهاي ماموريت هنوز موفق به برقراري ارتباط با اين پروژه 163 ميليون دلاري نشده‌اند.
اگر چه چندي پيش، سازمان فضايي اروپا موفق به شناسايي علائمي از اين فضاپيما شد، اما پس از آن هيچ ارتباطي برقرار نشده است. در صورتي كه اين ارتباط برقرار نشود، اين كاوشگر 14.6 تني به صورت كنترل نشده در تاريخي بين ژانويه و فوريه با جو زمين برخورد خواهد كرد.
انتهاي پيام
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

[amir adib]

نوید، فجر و کاوشگر 5 در نوبت پرتاب
ایران تا پایان سال ٩٠ سه ماهواره به فضا پرتاب می‌کند (http://www.hamshahrionline.ir/news-153232.aspx)

http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/1308371713.jpg دانش > فضا - همشهری‌آنلاین:
رئیس سازمان فضایی کشور گفت: ماهواره‌های نوید، فجر و کاوشگر 5 به زودی به فضا پرتاب می‌شوند.
حمید فاضلی با بیان اینکه ماهواره رصد اوایل امسال به فضا فرستاده شد افزود: با ساخت این ماهواره‌ها ایران به جمع 8 کشور دارای فناوری طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره در جهان پیوست.
وی به واحد مرکزی خبر گفت: براساس مصوبه دور سوم سفر هیئت دولت به مازندران مرکز تحقیقات فضایی در این استان ساخته خواهد شد.
رئیس سازمان فضایی ایران پیش از این نیز از آغاز مطالعه و بررسی مشخصات پروژه ماهواره مشترک جهان اسلام خبر داده و گفته بود این ماهواره قرار است به منظور عملیات سنجش از راه دور با نام بشارت در مدار قرار گیرد.
وی در این زمینه افزوده بود: ایران از جمله حمایت کنندگان طراحی ساخت این ماهواره سنجشی است.

فاضلی از همکاری ایران، پاکستان، ترکیه، سوریه، مصر و بنگلادش و برخی کشورهای مسلمان آفریقایی برای راه اندازی ماهواره بشارت خبر داده و تصریح کرده بود: این ماهواره در مرحله بررسی و مطالعه مشخصات فنی است.

رئیس سازمان فضایی ایران درباره آخرین وضعیت پرتاب کاوشگر 5 که حامل موجود زنده از نوع میمون به فضا خواهد بود نیز پیش از این به مهر گفته بود: پروژه کاوشگر 5 که قول داده شده بود بعد از ماه مبارک رمضان و حداکثر در مهر ماه امسال به فضا پرتاب شود نیاز به مطالعات بیشتر و زمان بیشتری برای تصمیم‌گیری در مورد حامل‌های آن دارد که باعث شده زمان اجرای این پروژه تغییر پیدا کند.

وی با بیان اینکه این پروژه فعلا به تاخیر افتاده است تاکید کرده بود که ممکن است این تاخیر در زمان اعزام انسان به فضا نیز تاثیرگذار باشد اما تمامی تلاش‌ها صورت می‌گیرد که در زمان نهایی این پروژه صرفه‌جویی شده تا پروژه اعزام انسان به فضا در موعد مقرر اجرایی شود.

مهر پیش از این گزارش داده بود: رئیس سازمان فضایی ایران از پرتاب ماهواره فجر در یک از مناسبت‌های فرخنده امسال خبر داده و تاکید کرده بود که سازمان فضایی در حال انجام آزمایشات عملکردی برای این ماهواره است که پیش بینی می‌شود به محض آمادگی لازم از ناحیه متخصصان در مرحله پرتاب قرار گیرد.

وی با اشاره به زمان‌های پیش بینی شده برای پرتاب این ماهواره در سال جاری گفته بود که به طور حتم در یکی از مناسبت‌های فرخنده پیش رو ماهواره فجر به فضا پرتاب می شود.

[amir adib]

سیاه‌چاله‌ای ده میلیارد برابر خورشید کشف شد (http://www.hamshahrionline.ir/news-153132.aspx)

http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/blackhole2.jpg دانش > فضا - همشهری آنلاین: محققان موفق به کشف بزرگ‌ترین سیاهچاله‌هایی شدند که ابعاد آنها 10 میلیارد برابر بزرگ‌تر از خورشید است

گروهی از اخترشناسان در دانشگاه کالیفرنیا برکلی موفق به کشف دو سیاهچاله (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=66780) غول پیکر در خوشه‌ای از کهکشان‌های بیضی شکل شدند که در فاصله 300 میلیون سال نوری قرار گرفته‌اند، فاصله‌ای که در مقیاس‌های کیهانی بسیار نزدیک به شمار می‌رود. عظمت این سیاهچاله‌ها در مقایسه با کهکشان‌هایی که به آنها تعلق دارند بسیار زیاد است از این رو اخترشناسان به هیچ وجه انتظار مواجه شدن با چنین پدیده‌ای را نداشتند. رکورددار سابق سیاهچاله‌ها، بزرگی 6 میلیارد خورشید (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=84911) بوده است. محققان بر این باورند که این سیاهچاله‌ها شاید بقایای اخترواره‌هایی باشند که جهان اولیه را از خود انباشته بودند، این سیاهچاله‌ها از نظر جرمی شبیه به اخترواره‌های جوان هستند و تا کنون توانسته‌اند خود را به خوبی پنهان سازند.
به گزارش خبرگزاری مهر، برای رصد این دو غول کیهانی، اخترشناسان علاوه بر تلسکوپ‌های زمینی از تلسکوپ فضایی هابل (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=81229) و ابررایانه‌های تگزاس نیز برای رصد ستاره‌های نزدیک به سیاهچاله‌ها و محاسبه سرعت‌های ستاره‌ای برای کشف این مناطق وسیع و نامرئی بهره بردند. سیاهچاله‌ها به اندازه‌ای متراکم هستند که هیچ چیز، حتی نور نیز نمی‌تواند از آن بگریزد.
بعضی از آنها به واسطه فروپاشی ستاره‌های عظیم به وجود می‌آیند با این همه هنوز منشاء این دو سیاهچاله عظیم مشخص نشده است و بزرگی بیش از اندازه آنها به این معنی است که از زمان شکل گیری، تا کنون رشد بسیار زیادی داشته‌اند. به اعتقاد دانشمندان این کشف می‌تواند نمایانگر شیوه‌های متفاوتی باشد که منجر به رشد سیاهچاله‌ها می‌شوند.


http://www.hamshahrionline.ir/images/2011/12/11-12-7-94735112.jpg

وزن یکی از سیاهچاله‌های کشف شده 9.7 میلیارد بیشتر از خورشید است در حالی که وزن دیگری که از زمین فاصله بیشتری دارد بالاتر از سیاهچاله اولی است. دانشمندان بر این باورند که در جهان سیاهچاله‌های بزرگ‌تری نیز وجود دارند اما سوال اینجاست که یک سیاهچاله تا چه اندازه می‌تواند بزرگ باشد؟
برای یافتن پاسخ این سئوال اخترشناسان در حال مطالعه بر روی بزرگ‌ترین سیاهچاله‌هایی هستند که تا کنون کشف شده‌اند و انتظار دارند تا دو سال آینده سیاهچاله‌های بزرگ‌تری را نیز رصد کنند.

[amir adib]

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">

جزئيات دقيق تر اسرار قمر يخي زحل

(http://konjkav.com/space/13814-جزئيات-دقيق-تر--اسرار-قمر-يخي-زحل.html)</TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/printButton.png (http://konjkav.com/space/13814-جزئيات-دقيق-تر--اسرار-قمر-يخي-زحل.html?tmpl=component&print=1&layout=default&page=) </TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/emailButton.png (http://konjkav.com/component/mailto/?tmpl=component&link=aHR0cDovL2tvbmprYXYuY29tL3NwYWNlLzEzODE0Ldis2 LLYptmK2KfYqi3Yr9mC2YrZgi3YqtixLS3Yp9iz2LHYp9ixLdm C2YXYsS3Zitiu2Yot2LLYrdmELmh0bWw%3D) </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=imageStyle style="FONT: 10pt Tahoma, 'Times New Roman', Verdana, Arial, Helvetica, serif" vAlign=top>تصاوير جديد ناسا از يكي از قمرهاي يخي سياره زحل به ارائه جزئيات دقيقي از طرحهاي روي آن پرداخته كه واضح‌ترين تصاوير به دست آمده تا كنون از اين منطقه هستند.
اين تصاوير كه توسط ابزار رادار كروي «كاسيني» ثبت شده، به نمايش شيارهايي در سطوح بخش قطب جنوب قمر «انسلادوس» از جمله بافت‌هاي غيرمنتظره در يخ اين قمر پرداخته‌اند.
البته اين تصاوير شامل طرح‌هاي راه‌راه ببري مشهور «انسلادوس» نيست. اين طرحها در حقيقت شكافهاي عظيم روي سطح اين قمر يخ‌زده هستند كه ذرات يخ و بخار از خود پرتاب مي‌كنند.
محققان به دقت به بررسي منطقه‌اي از قمر «انسلادوس» پرداختند كه از طرحهاي سطحي خشن برخوردار بوده و در تصاوير رادار «كاسيني» به روشني مي‌درخشند. اين منطقه در عرض 63 درجه جنوبي و طول 51 درجه غربي قرار گرفته است.
«استيو وال»، معاون تيم رادار «كاسيني» در بيانيه‌اي اظهار كرد: هنوز دليل درخشش اين منطقه مشخص نشده، اما يك احتمال اين است كه شايد سنگ‌هاي گرد يخي منجر به اين روشني شده است.
دانشمندان همچنين در حال بررسي منطقه‌اي هستند كه «كاسيني» در آن موفق به شناسايي بستر سنگي شياردار يخ‌آب شده است. اين تصوير به نمايش الگوهاي زيروبم غيرمعمول و پيچيده‌اي پرداخته كه تا پيش از اين مشاهده نشده ‌بودند. اين ناحيه در حدود عرض 65 درجه جنوب و طول 293 درجه غربي واقع شده است.
«انسلادوس» ششمين قمر بزرگ سياره زحل است كه اين تصاوير به نمايش شباهتهاي آن با قمر «تيتان»، بزرگترين قمر اين سياره پرداخته است.
دامنه‌هاي تپه‌هاي غربي «تيتان» موسوم به «Xanadu» نيز درخشان هستند. محققان در تحقيقات بعدي خود به بررسي اين مسأله خواهند پرداخت كه آيا اين درخشش‌ها بر اساس يك فرايند مشابه يا متفاوت اتفاق مي‌افتند.
فضاپيماي «كاسيني» ناسا در سال 1997 به فضا پرتاب شده و در سال 2004 به سياره زحل رسيد. اين فضاپيما به همراه خود کاوشگر «هويگنس» سازمان فضايي اروپا را حمل كرد كه بر روي قمر «تيتان» پياده شده است.
در سال 2008، «كاسيني» ماموريت اوليه خود را براي كاوش زحل، حلقه‌ها و قمرهاي آن به پايان رسانده و دوره اجرايي آن از آن زمان براي دوبار افزايش يافته كه آخرين آن تا سال 2017 ثبت شده است.

</TD></TR></TBODY></TABLE>
منبع :کنجکاو

[amir adib]

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">

بلندپروازانه ترین تلسکوپ رادیو

(http://konjkav.com/technology/13823-راه-اندازی-بلندپروازانه-ترین-تلسکوپ-رادیویی.html)</TD><TD class=buttonheading align=right width="100%"></TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/emailButton.png (http://konjkav.com/component/mailto/?tmpl=component&link=aHR0cDovL3d3dy5rb25qa2F2LmNvbS90ZWNobm9sb2d5L zEzODIzLdix2KfZhy3Yp9mG2K%2FYp9iy24wt2KjZhNmG2K%2F Zvtix2YjYp9iy2KfZhtmHLdiq2LHbjNmGLdiq2YTYs9qp2YjZv i3Ysdin2K%2FbjNmI24zbjC5odG1s) </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=imageStyle style="FONT: 10pt Tahoma, 'Times New Roman', Verdana, Arial, Helvetica, serif" vAlign=top>"آرایه تلسکوپ یک کیلومتری" یا SKA با هزینه تولید 1.3 میلیارد پوند یکی از بلندپروازانه ترین پروژه های علمی در دست اجرا است و می توان از آن به عنوان بزرگترین تلسکوپی نام برد که تا کنون ساخته شده است.
این آرایه تلسکوپ رادیویی از دیشهایی تشکیل شده که در وسعتی برابر یک کیلومتر مربع در جنوب آفریقا یا نیوزیلند نصب خواهند شد و با سرعتی 10هزار برابر تلسکوپهای موجود به اسکن آسمان خواهد پرداخت.
این تلسکوپ سیگنالهای دریافتی خود را از طریق فیبرهای نوری به ابررایانه ای مرکزی قدرتمندی ارسال خواهد کرد، میزان اطلاعاتی که به این ابررایانه ارسال می شوند از میزان اطلاعات که در حال حاضر در شبکه اینترنت وجود دارد، بیشتر خواهد بود اما شرکت IBM برای پردازش و هضم این هجم باورنکردنی از اطلاعات در حال ساخت فناوری ویژه ای است.
SKA می تواند حجم اطلاعاتی تولید کند که هیچ ابررایانه ای بر روی زمین از پس پردازش روزانه اطلاعات آن بر نخواهد آمد، میزان اطلاعات روزانه این تلسکوپ یک اگزابایت خواهد بود، یعنی حجمی بالاتر از ترافیک روزانه اینترنت در سرتاسر جهان.
اخترشناسان و مهندسان از بیش از 70 موسسه و 20 کشور در حال طراحی SKA هستند، تلسکوپی که 50 برابر حساستر از دیگر تلسکوپها بوده و با سرعتی 10 هزار برابر تلسکوپهای موجود به اکتشاف در میان آسمانها خواهد پرداخت. SKA می تواند نقشه هایی سه بعدی را از مغناطیس کهکشانها به ثبت برساند تا اخترشناسان بتوانند تاثیر آن را بر چگونگی تثبیت کهکشانها، شکل گیری ستاره ها و سیاره ها و تنظیم فعالیتهای سیاره های و ستاره ای درک کنند.
حجم اطلاعاتی که توسط دیشهای این تلسکوپ ذخیره خواهند شد به اندازه ای بالا است که تصور آن غیرممکن است، حجم این اطلاعات برای پر کردن گنجایش 15 میلیون آی-پاد با بالاترین حجم به صورت روزانه کافی خواهد بود. از این رو شرکت IBM در حال حاضر نرم افزاری را طراحی کرده است که می تواند تمامی این اطلاعات را به صورت روزانه پردازش کرده و یا به اصطلاح هضم کند.
IBM با همکاری محققان دانشگاه ویکتوریا در ولینگتون موفق به ساخت نمونه آزمایشی نرم افزار IIF شده است، نرم افزاری که تا کنون به گفته محققان چندین بار مورد آزمایش قرار گرفته است، این اولین تلاش IBM برای مهار کردن چالشی شدید در علم نجوم است.
بر اساس گزارش اسپیس، رادیو تلسکوپها می توانند سیگنالهای رادیویی را از فضا دریافت کنند، به این واسطه می توانند مناطقی از فضا که توسط غبارهای کیهانی از دید انسان پنهان شده اند را آشکار سازند. گفته می شود SKA بزرگترین و سریعترین رادیو تلسکوپی است که ساخته خواهد شد.

<!-- AddThis Button BEGIN -->[/URL] (http://konjkav.com/technology/13823-راه-اندازی-بلندپروازانه-ترین-تلسکوپ-رادیویی.html#)[URL="http://konjkav.com/technology/13823-راه-اندازی-بلندپروازانه-ترین-تلسکوپ-رادیویی.html#"] (http://konjkav.com/technology/13823-راه-اندازی-بلندپروازانه-ترین-تلسکوپ-رادیویی.html#)

</TD></TR></TBODY></TABLE>
منبع :کنجکاو

[amir adib]

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">كشف سريعترين ستاره غول پيكر جهان

(http://konjkav.com/space/13835-كشف-سريعترين-ستاره-غول-پيكر-جهان.html)</TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/printButton.png (http://konjkav.com/space/13835-كشف-سريعترين-ستاره-غول-پيكر-جهان.html?tmpl=component&print=1&layout=default&page=) </TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/emailButton.png (http://konjkav.com/component/mailto/?tmpl=component&link=aHR0cDovL2tvbmprYXYuY29tL3NwYWNlLzEzODM1LdmD2 LTZgS3Ys9ix2YrYudiq2LHZitmGLdiz2KrYp9ix2Yct2LrZiNm ELdm+2YrZg9ixLdis2YfYp9mGLmh0bWw%3D) </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=imageStyle style="FONT: 10pt Tahoma, 'Times New Roman', Verdana, Arial, Helvetica, serif" vAlign=top>http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/setareh1323464084.jpeg يك تيم بين‌المللي از دانشمندان موفق به شناسايي بزرگترين و سريعترين ستاره ثبت شده تاكنون شده‌اند كه با سرعت 600 كيلومتر در ثانيه در خط استواي خود به دور محورش مي‌چرخد.


به گفته دانشمندان اين سرعت چرخش به قدري زياد است كه اين ستاره به دليل نيروهاي گريز از مرکز نزديك به انفجار است.
اين يافته‌ها توسط اخترفيزيكدانان آمريكايي از رصدخانه‌اي در شيلي انجام شده كه در آن يك پژوهش براي شناسايي سنگينترين و درخشانترين ستارگان در سحابي رطيل در حال انجام است.
سحابي رطيل، محدوده‌اي از يك منطقه شکل‌گيري ستارگان در كهكشان ابر ماژلاني بزرگ در فاصله 160 هزار سال نوري از زمين است.
اين ستاره كه VFTS 102 نام دارد، بسيار داغ و درخشان بوده و 100 هزار برابر درخشنده‌تر از خورشيد است.
به گفته اين تيم تحقيقاتي، اين ستاره از گذشته‌اي خشن برخوردار بوده و از سيستم دو ستاره‌يي در پي انفجار ستاره ديگر به فضا پرتاب شده است.
اين رصدها در تلسكوپ بسيار بزرگ رصدخانه جنوب اروپا در شيلي انجام شده است.
به گفته دانشمندان، ستاره‌ها در پي يك رقص كيهاني با ستاره‌اي ديگر و در فاصله بسيار نزديك كه منجر به خالي كردن گاز توسط نيروي گرانش از سطح آن مي‌شود، به اين چرخش سريع مي‌رسند. اين گاز بر روي ستاره ديگر فرود آمده و جرم و سرعت آنرا افزايش مي‌دهد.
اين ستاره نه تنها به دليل سرعت بالاي آن، بلكه به دليل دور شدن آن از ستارگان ديگر با سرعتي در حدود 30 كيلومتر در ثانيه، غيرمعمول به شمار مي‌رود.
اين ستاره در نزديكي يك تپ‌اختر و باقيمانده يك ابرنواختر قرار گرفته كه شبيه به يك سياره قرمز ديده مي‌شود.
</TD></TR></TBODY></TABLE>
کنجکاو

[amir adib]

ترکیبات گچ در سنگ‌های مریخ پیدا شد (http://www.hamshahrionline.ir/news-153371.aspx)

http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/11-12-10-121651111.jpg
دانش > فضا - همشهری آنلاین: یک مریخ‌نورد ناسا که در حال جستجوی نشانه‌هایی از آب بر روی مریخ گردش می‌کند، توانسته یکی از قوی‌ترین نشانه‌های ممکن تاکنون، برای وجود آب در دوران گذشته را بر روی این سیاره کشف کند

کاوشگر Oportunity که به همراه کاوشگر دوقلوی خود، در ژانویه 2004 بر روی سیاره مریخ (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=44422) فرود آمده،‌ موفق به کشف رگه‌هایی از ماده معدنی گچ شده که از آب رسوب کرده و در سنگ های کهن روی این سیاره وجود دارد. مریخ‌نوردهای ناسا (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=69470)طی سال های اخیر با کمک چندین فضاپیما در مدار مریخ توانسته‌اند شواهد محکمی از این مساله بدست بیاورند که این سیاره از ابتدا سرد و خشک نبوده است.
محکم ترین شاهد که این هفته در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو رونمایی شده، رگه نازگی از گچ درون یک سنگ باستانی در امتداد لبه دهانه 154 کیلومتری گسترده ای به نام اندوور است.
گچ معمولا در اثر جریان آب در داخل سنگ‌ها شکل می‌گیرد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، با اینکه کاوشگر Spirit که دیگر قابل استفاده نیست و همچنین مریخ نورد Oportunity پیش از این موفق به شناسایی شواهدی از دیگر مواد معدنی رسوب شده از آب شده بودند اما پرسش های زیادی باقی مانده بود.
مواد پیشین با باد پراکنده شده یا با مواد دیگر مخلوط شده بودند، اما گچ کشف شدهT درون سنگ پیدا شده است.
به گفته دانشمندان، این ماده معدنی درون سنگ‌ها شکل می‌گیرند. با وجود شکاف در سنگ‌ها، آب در آنها جریان یافته و گچ داخل آنها رسوب می‌کند.
کاوشگر Oportunity قرار است رگه‌های احتمالی دیگری از گچ را در دهانه اندوور بررسی کرده و سپس برای کاوش در مورد خاک‌های رس که به نظر با آب شکل گرفته‌اند، حرکت کند.

[amir adib]

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">

سفری پرماجرا تا سال 2020

(http://konjkav.com/space/13842-سفری-پرماجرا-تا-سال-2020-.html)</TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/printButton.png (http://konjkav.com/space/13842-سفری-پرماجرا-تا-سال-2020-.html?tmpl=component&print=1&layout=default&page=) </TD><TD class=buttonheading align=right width="100%">http://konjkav.com/images/M_images/emailButton.png (http://konjkav.com/component/mailto/?tmpl=component&link=aHR0cDovL2tvbmprYXYuY29tL3NwYWNlLzEzODQyLdiz2 YHYsduMLdm+2LHZhdin2KzYsdinLdiq2Kct2LPYp9mELTIwMjA tLmh0bWw%3D) </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=imageStyle style="FONT: 10pt Tahoma, 'Times New Roman', Verdana, Arial, Helvetica, serif" vAlign=top>http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/keihan 21323466539.jpeg کاوشگر ویه جر ناسا به منطقه ای جدید از فضای میان سامانه خورشیدی و فضای بین سیاره ای وارد شده است که ناسا آن را برزخ کیهانی می نامد.


ویه جر پس از سه دهه سفر طاقت فرسا در میان سامانه خورشیدی در آستانه ترک کردن سامانه خورشیدی و ورود به منطقه ناشناخته ای از کهکشان راه شیری قرار دارد.
ویه جر 1 در سال 1977 به همراه دوقلویش ویه جر 2 توسط سازمان ناسا راهی فضای بیکران شد. به زودی این فضاپیما به اولین دست ساز بشر تبدیل خواهد شد که از سامانه خورشیدی قدم بیرون خواهد گذاشت ، ناسا انتظار دارد این اتفاق طی چند ماه و یا چند سال آینده رخ دهد، ویه جر 2 با تاخیر از ویه جر 1 این مسیر را طی خواهد کرد.
"اد استون" محقق ارشد پروژه ویه جرها در موسسه تکنولوژی کالیفرنیا می گوید" ویه جر به ما می گوید که در منطقه ای ایستا در خارجی ترین لایه حباب سامانه خورشیدی قرار گرفته است، همچنین نشان می دهد آنچه در خارج این حباب قرار گرفته ویه جر را به سمت داخل می راند، مدت زیادی طول نخواهد کشید که فضای میان ستاره ها را از نزدیک مشاهده خواهیم کرد.
ماموریتهای اولیه این فضاپیما بازدید از مشتری و زحل بود. پس از آن ماموریت ویه جر افزایش پیدا کرد زیرا تماس رادیویی این فضاپیماها بیشتر از حد انتظار با مرکز کنترل زمینی برقرار باقی ماند. به گفته محققان ابزارهای بادسنج این فضاپیما نشان می دهد سرعت باد در موقعیت کنونی ویه جر پایین بوده و فورانهای ناگهانی دارد. همچنین برای اولین بار حرکت وارونه باد نیز ردیابی شده است.
ویه جرها به همراه خود صفحه های مسی با لایه ای از طلا دارند که بر روی آنها تصاویری از زمین و پیامهایی به زبانهای مختلف حک شده است به علاوه تنوعی از اصوات موجود بر روی زمین نیز در این صفحه ها ضبط شده اند.
پیامی از "کارل ساگان" اخترشناس مشهور نیز به عنوان دیباچه این صفحه بر روی آن حک شده است: میلیاردها سال بعد، زمانی که تمامی چیزهایی که ما بر روی زمین ساخته ایم به غبار تبدیل شده اند، زمانی که قاره ها فراتر از قدرت شناخت ما تغییر پیدا کرده اند و نسل ما به صورت غیر قابل تصور تغییر کرده و یا منقرض شده است، ویه جر به جای ما سخن خواهد گفت.
بر اساس گزارش تلگراف، ویه جرها به اندازه ای سوخت به همراه دارند که می توانند تا سال 2020 به سفر پرماجرای و اسرار آمیز خود ادامه دهند، پیش بینی می شود در آن سال ویه جر 1 در فاصله 19.84 میلیارد کیلومتری از خورشید و ویه جر 2 در فاصله 16.8 میلیارد کیلومتری از خورشید قرار داشته باشند.
http://konjkav.com/images/stories/9-90/keihan.jpg
<!-- AddThis Button BEGIN --></TD></TR></TBODY></TABLE>
کنجکاو

[amir adib]

<TABLE id=tblNews cellSpacing=4 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR id=trNewsUpTitle><TD colSpan=2></TD></TR><TR id=trNewsTitle><TD colSpan=2>جزئیاتی از چالش نوترینوها/ دنیایی از تجربیات ناشناخته در انتظار فیزیک</TD></TR><TR id=trNewsLead><TD colSpan=2>عضو موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا و دانشمند پروژه اپرا در گفتگوی مشروح با مهر به شرح دقیق نتایجی که آزمایش سرن و گرن ساسو در خصوص حرکت ذرات نوترینو با سرعتی فراتر از سرعت نور به دست آورده است، پرداخت.</TD></TR><TR id=trNewsBody><TD colSpan=2>به گزارش خبرنگار مهر، ماه سپتامبر فیزیکدانانی که بر روی آزمایش "نوترینوی سرن به سمت گرن ساسو" کار می کردند به نتایج جالبی دست یافتند که می تواند تئوری نسبیت انیشتین را به چالش بکشد. این دانشمندان کشف کردند که ذرات نوترینو فاصله میان سرن در ژنو تا گرن ساسو در مرکز ایتالیا را با سرعتی بیش از سرعت نور پیموده اند.
انتشار این خبر جامعه علمی (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1415409) را به شدت شگفت زده کرد از این رو این دانشمندان آزمایشات خود را در ماه نوامبر تکرار کردند اما این بار نیز با استفاده از اندازه گیریهای دقیقتری به نتایج قبلی دست یافتند.
در این آزمایش جدید که اولین تائید در مورد نتایج قبلی است، دانشمندان پروژه اپرا دسته پرتوهای نوترینوها را از سرن گسیل کردند و به همان نتایج به دست آمده در ماه سپتامبر رسیدند.
در آزمایشی که ماه سپتامبر انجام شد، آشکارساز "اپرا" با دریافت و بررسی بیش از 15 هزار ذره نوترینو که در برخورد دهنده "سوپر سینکروتون پروتون" در سرن تولید شده و با طی مسافت 730 کیلومتر به لابراتوارهای "گرن ساسو" در ایتالیا رسیده بود، کشف کرد که این ذرات برای طی این مسافت تنها 2.4 میلی ثانیه را صرف کردند و سرعت آنها 60 نانوثانیه بیش از سرعت حرکت نور شد.
به گفته فیزیکدانان درصورتیکه این نتایج به تائید نهایی برسند، انقلابی واقعی در فیزیک رخ می دهد چراکه تاکنون تمام پیش بینی های تئوری نسبیت انیشتین تائید شده اند و این اولین بار است که نتایجی دال بر رد این نظریه منتشر می شود.
در این راستا، خبرگزاری مهر گفتگوی مشروحی را با "ریکاردو برونیه را" (Riccardo Brugnera) استاد دپارتمان فیزیک دانشگاه مطالعات پادوا، عضو موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا و پروژه اپرا انجام داده است که در ادامه می خوانید:

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2010/06/544690_orig.jpg
از ماه سپتامبر، سر (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1415064)عت نوترینوها (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1415064) به یک مسئله بزرگ در میان فیزیکدانان تمام دنیا تبدیل شد اما آیا به راستی اولین نتایج به دست آمده از آزمایش "اپرا" چالشی بزرگ و واقعی برای فیزیک مدرن است؟

درصورتیکه تائید شود بله. این بدان مفهوم است که تا این لحظه درک درستی از آنچه که این اندازه گیریها می خواهد نشان دهد وجود ندارد. به بیانی دیگر، نتیجه آزمایش اپرا، اگر تائید شود، نظریه پردازان فیزیک مدرن را به تکاپو وا خواهد داشت.

پس از انتشار این نتایج، "رونالد فن البورگ" (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1435570)، فیزیکدان دانشگاه گرونیگن نشان داد که یک خطای محاسباتی در "جی. پی. اس" می تواند در خصوص سرعت نوترینوها توضیح دهد. به نظر شما پیشنهاد این محقق هلندی می تواند قابل اطمینان باشد؟

پس از انتشار پیش- چاپ آزمایش اپرا صدها تحقیق انجام شد که اعلام می کردند موفق به کشف یک "شکاف" در بررسیهای این آزمایش شده اند. اما در نهایت، هیچ یک از این تحقیقات نتوانستند کوچکترین خراشی در صحت کار اپرا ایجاد کنند. بهرحال، به اعتقاد همکاران آزمایش اپرا، مقاله رونالد فن البورگ کاملاً اشتباه است.

در هفته های اخیر، دانشمندان گرن ساسو و سرن به یک تائید (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1462540) در مورد سرعت نوترینوها دست یافتند. این تائید چه مسئله ای را بیان می کند؟

در ماه سپتامبر، همکاران اپرا نتیجه اولیه را اعلام و یک پیش- چاپ از آن را ارائه کردند که وضیعت اندازه گیری را نشان می داد. این پیش- چاپ هنوز به مرحله انتشار علمی نرسیده است. این کار زمانی به یک انتشار علمی تبدیل می شود که برای یک مجله معتبر علمی بین المللی ارسال شود. مجله مقاله را تنها پس از ارائه بررسیهای عمیق تر از سوی گروهی از دانشمندان مختلفی که آن را آماده کرده اند منتشر می کند. در مورد این نتایج، اپرا مقاله رسمی خود را به مجله JHEP (ژورنال فیزیک انرژی بالا) ارسال کرد. در این مقاله نه تنها بررسیهای اعلام شده ذکر شده اند، بلکه یک سری کامل از جزئیات و بررسیهایی که در ماه سپتامبر هنوز به دست نیامده بودند عرضه شدند. در واقع، تائید به معنی گزارشی از مجموع تمام آزمایشات مختلفی است که از سپتامبر تا نوامبر انجام شده اند. اگر جانب احتیاط را رعایت کنیم می توان گفت در صورتیکه خطایی در اندازه گیریها وجود داشته باشد این خطا باید خود را در گوشه ای از این کشف نشان بدهد.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/11/721625_orig.jpg

آزمایشات ماه نوامبر درباره سرعت نوترینوها- این تصویر که از سوی موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا منتشر شده است توضیحاتی را در مورد آزمایش "نوترینوها از سرن به گرن ساسو" ارائه می کند. فاصله میان این دو مرکز تحقیقاتی 730 کیلومتر است. در آزمایش اول که در ماه سپتامبر انجام شد نوترینوها در بسته های بزرگی که طول هر یک از بسته ها 10.500 نانوثانیه و فاصله هر یک 50 نانوثانیه بود درحالی که در آزمایش دوم (نمودار سمت راست) طول هر بسته 3 نانوثانیه و فاصله آنها 524 نانوثانیه است

چند روز پس از اعلام دوم، آزمایش "ایکاروس" (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1465283) (Icarus) نتیجه جدید آزمایش اپرا را در هاله از تردید قرار داد. به طوریکه به گفته این دانشمندان، به نظر نمی رسد که نوترینوها در طول سفر خود انرژی از دست بدهند و بنابراین نمی توانند از سرعت نور فراتر روند. آزمایش "ایکاروس" چگونه به این نتیجه رسید؟

آزمایش ایکاروس نتیجه آزمایش اپرا را رد نکرد. در حقیقت ایکاروس به سادگی اعلام کرد که طیف انرژی نوترینوها در اندازه گیریهای آنها هیچ شکل عجیبی را نشان نمی دهد. این عدم بدشکلی طیف انرژی در آزمایش اپرا نیز دیده شد. در اینجا این سئوال مطرح می شد که چرا توزیع انرژیک نوترینوها مورد بررسی قرار گرفت؟ دلیل این مسئله در کاری بود که پروفسور "اس. ال. گلاشو" (برنده نوبل فیزیک 1979) روز بعد از اعلام اپرا انجام داد. این فیزیکدان در یک مقاله پیش- چاپ نوشت که اگر نوترینوها فراتر از سرعت نور حرکت کرده باشند، بنابراین باید به روشی سریع انرژی از دست بدهند و به همین دلیل طیف انرژیک آنها باید بدشکل شود. اما تحقیقات دیگری که توسط سایر فیزیکدان نظری (جی. آملینو- کامیلا و دیگران) انجام شد، نشان داد موضوعی که پروفسور گلاشو مطرح کرده است نمی تواند کاملاً درست باشد. بنابراین تا این لحظه، توزیع انرژی نوترینوها یک موضوع ضد نتیجه اپرا به شمار نمی رود.

در حدود دو ماه قبل، برخورد دهنده تواترون (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1420527) در لابراتوار فرمی آمریکا خاموش شد، اما گفته می شود که این برخورد دهنده به خاطر کشفیات مربوط به سرعت نوترینوها می تواند دوباره آغاز به کار کند. اگر تواترون یا برخورد دهنده ژاپنی J-PARC یک تائید جدید را به دست آورند، به نظر شما واکنش جامعه علمی چه خواهد بود؟

به طور حتم تمام جامعه علمی در انتظار است که آزمایش "مینوس" در برخورد دهنده تواترون آمریکا از یک طرف و آزمایش T2K در ژاپن از طرف دیگر بتوانند تا سال آینده این اندازه گیریها را انجام دهند. اگر این اندازه گیریهای مستقل نتیجه اپرا را تائید کنند ما در مقابل خود با نتیجه ای روبه رو می شویم که مجموعه هایی از آزمایشات دیگر به علاوه بهمنی از ایده های نظری جدید را بر می انگیزد. دقیقاً به همین دلیل این کشف یک نتیجه غیرمنتظره است.

درحال حاضر، آزمایش بورکسینو (http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1430152) (Borexino) در گرن ساسو درحال کار بر روی نوترینوهای خورشیدی است. آیا نوترینوهای کیهانی می توانند به نتایج آزمایش میان گرن ساسو و سرن کمک کنند؟

مطالعه سرعت نوترینوهای کیهانی بی شک مهم است چون این ذرات آسمانی تفاوت انرژی دارند و از فواصل بی نهایت دورتری می آیند. بنابراین ویژگیهای جنبشی متفاوتی با نوترینوهای شتابگرها دارند.

آیا یک تائید نهایی بدان معنی است که فیزیک مدرن باید پس از یک قرن به دنبال جانشینی برای فرمول معروف E=mc² بگردد؟

صادقانه بگویم من دقیقاً نمی دانم تائید این نتیجه چه مفهومی خواهد داشت. بی شک هم به روی فیزیکدانان نظری و هم به روی فیزیکدانان تجربی یک دنیای وسیع کشف ناشده و ناشناخته های بسیاری گشوده می شود و این هیجان انگیزترین جنبه این موقعیت خواهد بود. از سوی دیگر، آن چیزی که می توان بدون سایه ای از ابهام گفت این است که نسبیت خاص حضور ذرات با سرعت فراتر از سرعت نور (تاکیونها) را پیشگویی نمی کند و در واقع این ذرات را مستثنی می کند. هنوز هیچکس تاکیونها را پیدا نکرده است. چه کسی می داند، شاید نوترینو بتواند اولین نمونه از آنها باشد.
mehr news
</TD></TR></TBODY></TABLE>

[amir adib]

<TABLE id=tblNews cellSpacing=4 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR id=trNewsUpTitle><TD colSpan=2></TD></TR><TR id=trNewsTitle><TD colSpan=2>رصد خون آشامی که ستاره همسایه خود را می بلعد</TD></TR><TR id=trNewsLead><TD colSpan=2>ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپهای VLT موفق شدند اطلاعات دقیقی درباره یک ستاره خون آشام که جرم ستاره همسایه خود را می بلعد به دست آورند.</TD></TR><TR id=trNewsBody><TD colSpan=2>به گزارش خبرگزاری مهر، به دفعات از منظومه های دوتایی که در آنها یکی از دو ستاره ماده همسایه خود را احاطه می کند صحبت شده است.
به تازگی چهار تلسکوپی که در کنار هم مجموعه تلسکوپهای VLT واقع در رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی را می سازند به ستاره شناسان این امکان را داده اند که یک تلسکوپ مجازی 130 متری با چشم اندازی 50 برابر دقیقتر از چشم انداز تلسکوپ فضایی هابل را ایجاد کنند.
دانشمندان با کمک تصاویری که از این تلسکوپ مجازی به دست آوردند، انتقال فعال از یک ستاره به ستاره دیگر را در منظومه دوتایی SS Leporis (اس. اس. خرگوش) کشف کردند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "اکنون می توانیم رصدهای چهار تلسکوپ VLT را با هم ترکیب و از آنها برای ایجاد تصاویر بسیار دقیقی استفاده کنیم. این تصاویر به حدی واضح هستند که نه تنها می توانیم ستارگانی که یکی به دور دیگری می چرخند را تماشا کنیم، بلکه می توانیم ابعاد ستاره بزرگتر را هم اندازه گیری کنیم."
منظومه غیرمعمول SS Leporis در صورت فلکی خرگوش قرار گرفته و از یک ستاره غول پیکر سرخ که در مدار اطراف یک ستاره داغتر می چرخد تشکیل شده است.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/730577_orig.jpg
این دو ستاره عظیم سرخ از طریق سوخت هیدروژنی که میان آنها تبادل می شود با یکدیگر ارتباط دارند و درحال نزدیک شدن به هم هستند.
این دو ستاره هر 260 روز به دور یکدیگر می چرخند و در فاصله کمی بیشتر از فاصله میان زمین و خورشید از هم قرار دارند. ستاره بزرگتر و سردتر در یک چهارم از این فاصله گسترده شده است. بررسیها نشان می دهد از زمانی که این دو ستاره تا این حد به هم نزدیک شده اند، ستاره داغتر در حدود نیمی از جرم ستاره غول پیکر سرخ را بلعیده است.
دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "می دانستیم که ستاره دوم به طور کاملاً ویژه ای غیرمعمول است و از ماده ستاره دیگر تغذیه می کند. اما چیزی که اکنون کشف کرده ایم روشی است که انتقال جرم از طریق آن انجام می شود. این روش احتمالاً کاملاً متقاوت از مدلهایی است که در گذشته برای این سناریو فرض کرده بودیم."
براساس گزارش یونیورس تودی، مشاهدات اصلی نشان می دهند که ستاره غول پیکر سرخ در حقیقت کوچکتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد. این مسئله، توضیح درباره اینکه این ستاره چگونه ماده خود را نسبت به ستاره همسایه اش از دست می دهد دشوار می کند.
در این راستا، این دانشمندان فکر می کنند که این ماده باید از ستاره غول پیکر منفجر شده باشد و همانند یک باد ستاره ای به همسایه داغتر رسیده باشد.
</TD></TR></TBODY></TABLE>
مهر

[amir adib]

<TABLE id=tblNews cellSpacing=4 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR id=trNewsUpTitle><TD colSpan=2></TD></TR><TR id=trNewsTitle><TD colSpan=2>تصویر جدید دومین سیارک بزرگ کمربند سیارکها/ جرمی شبیه اووکادو</TD></TR><TR id=trNewsLead><TD colSpan=2>کاوشگر "داون" ناسا تصاویری جدید از سیارک وستا به زمین ارسال کرده که نشان می دهد وستا بیشتر به یک سیاره شباهت دارد تا یک سیارک و دانشمندان می گویند این سیارک را جرمی متغییر میان این دو حالت در نظر می گیرند.</TD></TR><TR id=trNewsBody><TD colSpan=2>به گزارش خبرگزاری مهر، سیارک وستا با وسعتی برابر 514 کیلومتر که دومین جرم بزرگ در کمربند سیارکی به شمار می رود، توسط روباتی پیشرفته مورد مطالعه و تجسس دقیق قرار گرفته است، کاوشگری که پس از وستا به سراغ خواهر بزرگتر این سیارک، یعنی "سرِس" خواهد رفت تا ساختارهای زمینی این سیارک را نیز مورد بررسی دقیق قرار دهد.
کاوشگر داون از ماه جولای در حال ارسال تصاویر از وستا به زمین است و جدیدترین تصاویر دریافتی از این کاوشگر نشان می دهد سطح ناهموار این سیارک در مقایسه با دیگر سیارکهای کوچکتر و سبکتر سامانه خورشیدی بسیار منحصر به فرد است. این تصاویر نشان می دهند وستا بیشتر به یک سیاره شباهت دارد تا یک سیارک.
تصویر جدید که با استفاده از اطلاعات رنگی به دست آمده از دوربین خارجی کاوشگر داون ناسا ثبت شده است، نیمکره جنوبی وستا را به صورت رنگی نشان می دهد که حفره "ریسیلویا" در مرکز آن واقع شده است، رنگهای مختلف بیانگر مواد معدنی متفاوتی هستند که بر روی سطح این سیارک وجود دارند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/729979_orig.jpg
"ریسیلویا" حفره ای برخوردی است که قطری برابر 467 کیلومتر دارد، حفره سیاهی که در میان تصویر دیده می شود به واسطه زاویه تابش خورشید میان وستا و کاوشگر از تصویر حذف شده است. محققان می گویند بیشتر سیارکها به سیب زمینی شباهت دارند، اما وستا شباهت عجیبی به میوه اووکادو داشته و از هسته ای فلزی برخوردار است.
تصاویر جدید باعث شده دانشمندان این جرم کیهانی را در حالتی متغییر در میان سیاره و سیارک در نظر بگیرند. سیارکها بقایای به جا مانده از تولد سامانه خورشیدی به شمار می رود و مطالعه بر روی آنها می تواند زوایایی از چگونگی آغاز سیستم سیاره ای را آشکار سازد.
بر اساس گزارش اسپیس، پیش از رسیدن داون به وستا دانشمندان تصور می کردند سطح این سیارک از آتشفشانهایی پوشانده شده است، اما اکنون هیچ نشانه ای از جریان مواد مذاب بر روی سطح این سیارک دیده نمی شود. البته احتمال مدفون شدن مواد آتشفشانی در زیر گرد و غبار کیهانی سطح سیارک نیز وجود دارد.
mehr news
</TD></TR></TBODY></TABLE>

[amir adib]

<TABLE id=tblNews cellSpacing=4 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR id=trNewsUpTitle><TD colSpan=2></TD></TR><TR id=trNewsTitle><TD colSpan=2>نقشه دقیق عمیقترین نقطه جهان ترسیم شد</TD></TR><TR id=trNewsLead><TD colSpan=2>دانشمندان توانسته اند برای اولین بار و با جزئیاتی منحصر به فرد، نقشه ای دقیق را از گودال ماریانا، عمیقترین بخش شناخته شده در جهان ترسیم کنند.</TD></TR><TR id=trNewsBody><TD colSpan=2>به گزارش خبرگزاری مهر، دراز گودال ماریانا در غرب اقیانوس آرام، درازایی برابر دو هزار و 500 کیلومتر دارد و عمق آن از سطح دریا 10 هزار و 994 متر است.
این مطالعه جدید که توسط مرکز نقشه برداری اقیانوسی و ساحلی یا CCOM انجام گرفته، با هدف تعیین وسعت قلمرو آمریکا در منطقه تکمیل شده است. عمیقترین نقطه در این گودال که با نام "ژرفای چلنجر" شناخته می شود، با طولی بلندتر از اورست به درون پوسته زمین نفوذ کرده است.
دانشمندان این درازگودال را از شمالی ترین نقطه تا جنوبی ترین نقطه مورد بررسی قرار داده و نقشه آن را ترسیم کرده اند. برای انجام این کار از دستگاه "چندپرتوی اکوساندر" که بر روی یک کشتی نقشه برداری آمریکا نصب شده بود، استفاده شده است. این ابزار به محققان امکان می دهد ردپای امواج صوتی عمود بر مسیر مستقیم حرکت کشتی را نقشه برداری کنند، به این شکل نقشه این دراز گودال با دقت و وضوحی برابر 100 متر به دست آمد.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/730401_orig.jpg
اطلاعات به دست آمده از این تحقیق می تواند علاوه بر تعیین محدوده مرزی آمریکا، فواید علمی فراوانی داشته باشد. زمین شناسان می توانند با کمک این نقشه درک بهتری از یکی از شگفت انگیزترین نقاط فرورانشی زمین به دست آورند. درازگودال ماریانا در اثر فرورانده شدن بخشی از پوسته اقیانوسی آرام به زیر صفحه تکتونیکی فیلیپین به وجود آمده است.
بر اساس گزارش بی بی سی، این نقشه همچنین برای تیمهایی که قرار است برای کشف اعماق این گودال به درون آن سفر کنند می تواند ارزشمند باشد. تا کنون تنها دو انسان در سال 1960 توانسته اند به ژرفای چلنجر سفر کنند.
</TD></TR></TBODY></TABLE>
mehr news

[Ehsan]

بالاخره نشانه هایی از بوزون هیگز در سرن پیدا شد. در صورت تایید این شواهد بالاخره آخرین قطعه ی ذرات بنیادی هم تایید خواهد شد اصل خبر را در متن زیر بخوانید:

http://news.sciencemag.org/sciencenow/2011/12/live-chat-the-higgs-boson-at-las.html

[space]

نمی دونم چرا حرفی از بارش شهابی جوزایی نیست!
این خبر رو از سایت مهر کپی کردم درست و غلطش با دوستان
<table id="tblNews" border="0" cellpadding="6" cellspacing="4" width="100%"><tbody><tr id="trNewsUpTitle"><td colspan="2">
در گفتگو با مهر اعلام شد:</td> </tr> <tr id="trNewsTitle"> <td colspan="2">آسمان فردا میزبان بارش شهابی جوزایی/ امکان رصد بارش شهابی در ایران</td> </tr> <tr id="trNewsLead"> <td colspan="2">دبیر اجرایی شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران با بیان اینکه اوج بارش شهابی جوزایی فردا پنج شنبه 24 آذر ماه است، گفت: بهترین زمان رصد شهابسنگ های جوزایی پس از نیمه شب و نزدیک طلوع خورشید است.</td> </tr> <tr id="trNewsBody"> <td colspan="2"> اسدالله قمری نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه بارش شهابی در هنگام عبور سیاره زمین از میان توده ای از ذرات در مسیر حرکت انتقالی خود به دور خورشید رخ می دهد، افزود: زمین در حرکت انتقالی خود به دور خورشید، در چند نقطه، مدار دنباله دارها را قطع می کند که با ورود ذرات باقی مانده از دنباله دارها بر اثر اصطکاک می سوزند که از دید رصدگر زمینی به صورت بارش شهابی قابل مشاهده است.
دبیر اجرایی شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران با اشاره به بارش شهابی جوزایی روز 24 آذر ماه، خاطر نشان کرد: این بارش منشاء "دنباله دار" ندارد بلکه منشا بارش جوزایی یک سیارک با نام "فایتون 3200" است که در سال 1998 کشف شد. بارش شهابی جوزانی در صورت فلکی جوزا از باقی مانده این سیارک ایجاد می شود.

وی گفت: امکان رصد این پدیده نجومی، به علت وجود ماه در آسمان صبحگاه امسال، مشکل خواهد بود.
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1483482


</td></tr></tbody></table>

[the milky way]

http://uploadtak.com/uploads/132403862210.jpg

[Helix]

فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی در تازه‌ترین اطلاعات ارسالی خود، نمایی جالب از ماه بدر یک ماه پیش را ارسال کرده‌اند که به‌نظر می‌رسد در جو زمین غرق می‌شود. این پدیده، تصویری زیبا از پدیده شکست نور است.

پهن‌شدگی پایین ماه به‌دلیل شکست نور ماه در جو زمین اتفاق افتاده است. مشابه همین پدیده در زمان طلوع یا غروب ماه و خورشید در افق برای ناظر زمینی اتفاق می‌افتد و به آن اثر شکست می‌گویند. البته اثر شکست هم‌چنین باعث می‌شود جسم اندکی بالاتر از موقعیت واقعی خود دیده شود. به عبارت دیگر وقتی شما خورشید (یا ماه یا هر جسم سماوی دیگر) را در حال طلوع می‌بینید، آن جسم در واقعیت پایین‌تر از افق قرار دارد.



http://astroupload.com/uploads/13241278831.jpg

منبع : خبرآنلاین

[melika bidabadi]

[/URL]http://www.khabaronline.ir/Images/News/Smal_Pic/24-9-1390/IMAGE634595790000249645.jpg (http://www.khabaronline.ir/Images/News/Smal_Pic/24-9-1390/IMAGE634595790000249645.jpg)



http://www.khabaronline.ir/Images/Kind/1.png (http://www.khabaronline.ir/Images/Kind/1.png) دردسر بزرگ سیارات فراخورشیدی جدید برای فیزیک‌دانان



پس از آغاز به کار تلسکوپ فضایی کپلر، تعداد سیارات فراخورشیدی شناخته‌شده افزایش چشمگیری داشته، اما در این میان، وفور سیاراتی با اندازه متوسط به چالشی برای مدل‌های شکل‌گیری سیارات تبدیل شده است.


محمود حاج‌زمان: پس از آغاز به کار تلسکوپ فضایی کپلر، تعداد سیارات فراخورشیدی شناسایی شده به میزان چشمگیری افزایش یافته است. در نخستین کنفرانس علمی کپلر در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در فلوریدا، دانشمندان پروژه اعلام کردند که این تلسکوپ فضایی 2326 کاندیدای سیاره‌ای را شناسایی کرده است.
به گزارش نیچر، (http://www.nature.com/news/super-earths-give-theorists-a-super-headache-1.9636) اما موضوعی که در این میان به معمایی برای اخترشناسان و نظریه‌پردازان تبدیل شده، سهم بالای –در حدود یک سوم- سیاراتی است که از نظر اندازه از زمین بزرگ‌تر ولی از نپتون کوچک‌تر هستند. این ابرزمین‌ها رده جدیدی از سیارات را معرفی کرده‌اند که حتی ممکن است پرجمعیت‌ترین رده سیارات را تشکیل داده باشد. فراوانی زیاد آنها باعث آشفتگی مدل‌های مرسوم شکل‌گیری سیارات شده است. علاوه بر این، اغلب این سیارات در مدارهایی نزدیک به ستاره مادر خود گردش می‌کنند، دقیقا جایی‌که بر طبق این مدل‌ها نباید حضور داشته باشند.
داگلاس لین، متخصص مدل‌سازی شکل‌گیری سیارات و رییس موسسه اخترشناسی و اخترفیزیک دانشگاه پکن می‌گوید: «این چالش بزرگی است. شما نمی‌توانید فقط به دستکاری پارامترها اکتفا کنید، بلکه نیاز دارید که درباره فیزیک آن فکر کنید.»
با الهام از منظومه شمسی با مجموعه متمایزی از سیارات کوچک و بزرگ، مدل‌های اولیه شکل‌گیری سیارات بر مبنای مفهوم «پیوستگی هسته» بنا نهاده شدند. در این مدل‌ها، غبارهایی که در یک قرص پیش‌سیاره‌ای به دور یک ستاره می‌گردند، می‌توانستند به شکل شبه‌سیاره‌های کوچکی از سنگ و یخ متراکم شوند، با یکدیگر برخورد کرده و به هم بپیونند. میزان مواد موجود برای برای شکل‌گیری این هسته‌ها در بخش داخلی قرص سیاره‌ای بسیار اندک بود، و در نتیجه رشد این هسته‌ها نمی‌توانست چندان بزرگ‌تر از زمین باشد. اما در نواحی دورتر، آنها می‌توانستند به ده برابر جرم زمین یا بیشتر برسند و در نتیجه گرانش کافی برای جذب حجم عظیمی از گاز و تبدیل شدن به سیارات مشتری‌مانند را داشتند.

[URL="http://www.khabaronline.ir/Images/News/Larg_Pic/24-9-1390/IMAGE634595791555728378.jpg"]http://www.khabaronline.ir/Images/News/Larg_Pic/24-9-1390/IMAGE634595791555728378.jpg (http://www.khabaronline.ir/Images/News/Larg_Pic/24-9-1390/IMAGE634595791555728378.jpg)

اما از سال 1995 / 1374، شناسایی سیارات مشتری‌مانند که گردش مداری آنها تنها چند روز زمینی طول می‌کشید در تضاد با این مدل‌ها قرار گرفت. تئوریسین‌ها مدل های خود را اصلاح کردند تا امکان شکل‌گیری این «مشتری‌های داغ» را در فاصله‌ای نزدیک از ستاره‌شان و گردش به دور آن فراهم کند. تا کنون این مدل‌ها پیش‌بینی می‌کردند که هر چیزی که به اندازه ابرزمین برسد، یا باید به یک غول گازی تبدیل شود و یا توسط ستاره‌اش بلعیده شود و یک بیابان سیاره‌ای در این محدوده اندازه‌ای را ایجاد کند. اما کشفیات کپلر پیش‌بینی این مدل‌ها را متلاشی کرد. اندرو هاوارد، اخترشناس دانشگاه برکلی کلمبیا می‌گوید: «این یک جنگل استوایی حاصلخیز است، نه یک بیابان. امیدوارم که تئوری‌ها این عقب‌ماندگی خود را جبران کنند.»
تلسکوپ فضایی کپلر تعیین ابعاد سیاره را بر اساس میزان کاهش نور سیاره مادر هنگام عبور سیاره از مقابل آن انجام می‌دهد. برای برخی از ابرزمین‌های کشف شده توسط کپلر، رصدخانه‌های زمینی نیز جرم سیاره را با دنبال کردن تلوتلو خوردن ستاره میزبان که ناشی از گرانش سیاره است تعیین می‌کنند. به نظر می رسد که بعضی از این ابرزمین‌ها چگالی بسیار کمی دارند که نشان می‌دهد ممکن است هسته‌های سنگی کوچکی داشته باشند که توسط پوشش بزرگی از گاز احاطه شده باشد.
جک لیسائور، اخترشناس پروژه کپلر گمان می‌کند که این سیارات ممکن است به صورت هسته‌های کوچک در بخش‌های خارجی منظومه خورشیدی خود شکل گرفته و با حجم عظیمی از گاز پوشیده شده باشند؛ بدون اینکه به نقطه رشد افسارگسیخته که منجر به ایجاد سیارات گازی واقعی می‌شود برسند. به گفته لیسائور، بدون کشش گرانشی یک غول که این گاز را نگه دارد، چنین سیاره‌ای اتمسفر بزرگ و رقیقی خواهد داشت؛ اما می‌تواند در اثر فرایند سرد شدن که باعث آب رفتن اتمسفر می‌شود و اجازه می‌دهد که گازهای بیشتری به درون آن کشیده شود، تا اندازه یک ابرزمین رشد کند.
اما چنین سناریویی شاید نتواند ابرزمین‌های کوچک‌تر و چگال‌تر را توضیح دهد. چندین نمونه از چنین سیاراتی تاکنون شناسایی شده‌اند، و کپلر در حال رسیدن به حساسیت لازم برای مکان‌یابی آنها است. هیچ‌کدام از تئوری‌های موجود نمی‌تواند توضیح دهد که چگونه ابرزمین‌ها می‌توانند تا این حد به ستاره مادرشان نزدیک شوند. لیسائور می‌گوید که مشکل در بخش مهاجرت مدل‌ها است. اما نورم مورای، اخترفیزیک‌دان دانشگاه تورنتو در جستجوی راه‌های دیگری برای شکل‌گیری ابرزمین‌ها است. به جای گردآمدن سیارات و سپس مهاجرت آنها به سوی ستاره، مدل مورای ابتدا شبه‌سیارات صخره‌ای را به سوی ستاره کوچ می‌دهد و سپس اجازه بهم پیوستگی و رشد را به آنها می‌دهد.
به گفته گرگ لفلین، اخترشناس دانشگاه سانتاکروز کالیفرنیا، مدل‌سازان در هر حال راهی برای توضیح مشاهدات جدید پیدا خواهند کرد. وی می‌گوید: «آنها تقلا می‌کنند تا مدل‌هایشان را درست کنند. اما شاید این آخرین باری نباشد که آنها مجبور شوند کدهایشان را اصلاح کنند. پیش‌بینی من این است که مدل‌های آنها نکته مهم بعدی را کاملا نادیده می‌گیرد، حالا این نکته هر چه که می‌خواهد باشد.»
منبع : خبر آنلاین

[the milky way]

http://www.shegeftiha.com/wp-content/uploads/2011/12/730393_orig-450x286.jpg?9d7bd4

دانشمندان ناسا فیلمی را منتشر کردند که حضور یک شیء عجیب پرنده احتمالاً متعلق به بیگانگان را در نزدیکی سیاره عطارد نشان می دهد.

کاوشگر “تصویربردار هلیوسفریک- ۱″ ناسا تصاویری را از یک فضاپیما غول پیکر در نزدیکی کوچکترین سیاره منظومه خورشیدی تهیه کرد.

فیلمی که از این تصاویر بر روی سایت نیروی دریایی آمریکا منتشر و توسط علاقه مندان “یوفوها” و “بیگانگان فضایی” بر روی “یو تیوب” به اشتراک گذاشته شده است در حقیقت مربوط به عکسهایی است که این کاوشگر ناسا از یک انفجار عظیم تاج خورشیدی گرفته است اما این انفجار با ایجاد یک اثر دیداری اشکالی را به وجود آورده و این توهم را ایجاد کرده که یک فضاپیما درحال عبور از کنار سیاره عطارد است.

در این خصوص “ناتان ریچ”، مهندسی که در پروژه SECCHI (اتصال تاجی خورشید زمین و تجسس هلیوسفریک) کار می کند در این خصوص به روزنامه “هافینگتون پست” گفت: “ترجیح می دهم در مورد آن چیزی که دیگران به آن فکر می کنند تفسیری نکنم. چیزهای از این دست اغلب اتفاق می افتند. در این ویدیو یک انفجار تاج خورشیدی رخ می دهد که در واقع انفجاری از الکترونها و پروتونها است اما زمانی که این شعله ها به سیاره عطارد می رسد باد خورشیدی توده بسیار درخشان و بزرگی را به وجود می آورد.”

پروژه SECCHI علاوه بر تحقیق برپایه کاوشگر تصویر بردار هلیوسفریک- ۱ با تلسکوپهای دیگری که تاج خورشیدی را رصد می کنند نیز کار می کند.

یک کاربر اینترنت که این فیلم را بر روی وب سایت خود بارگذاری کرده است در تفسیر این ویدئو نوشت: “این تصویر متعلق به یک شیء استوانه ای و به نظر من یک فضاپیما است.”

“ناتان ریچ” ضمن رد این توضیحات گفت: “تصویر این بیگانه در واقع یک اثر دیداری یا توهم عطارد و تنها نتیجه یک اثر پیچیده است که در اثر حرکت باد خورشیدی به وجود می آید.”

این ویدیو که در مدت تنها چند روز پس از اشتراک گذاری بر روی یو تیوب بیش از دو میلیون بازدیدکننده داشت به اعتقاد یوفوشناسان، حضور یک فضاپیمای عظیم بیگانه است که تقریبا به بزرگی خود سیاره بوده و حدود ۴ هزار و ۸۰۰ کیلومتر قطر دارد و در اطراف عطارد می چرخد.

منبع : وب سایت شگفتی ها

[amir adib]

<TABLE dir=rtl height="85%" cellSpacing=5 cellPadding=0 width="98%" align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top bgColor=#f1f1f1 height=50><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD><TABLE width="90%" align=center border=0><TBODY><TR><TD>نجات اعجاب‌برانگيز يك دنباله‌دار پس از شيرجه بي‌باكانه در خورشيد!</TD><TD dir=rtl align=left width=250>
سرويس: علمي
1390/09/27
12-18-2011
10:54:35
<BDO dir=ltr>9009-16806</BDO>: كد خبر
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top bgColor=#f1f1f1><TABLE width="90%" align=center border=0><TBODY><TR><TD>
http://38.74.1.150/Thumbnails/pics/1390/9/science/wh120-439.jpg (http://isna.ir/ISNA/PicView.aspx?Pic=Pic-1912493-1&Lang=P)خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: علمي
در ميان حيرت دانشمندان و ستاره‌شناسان، يك دنباله‌دار كه در مسير حركت خود به سوي خورشيد انتظار مي‌رفت در جو آن متلاشي شود، ‌از اين واقعه جان سالم به در برد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دنباله‌دار لاوجوي (Lovejoy) در شيرجه خود به درون جو داغ خورشيد، آن را دور زده و سالم از آن خارج شده بود.
به گفته دانشمندان، اين دنباله‌دار كه شيرجه قهرمانانه آن از سوي پنج فضاپيماي رصدخانه ديناميك خورشيدي، كاوشگرهاي استريو، ريزماهواره پروبا2 اروپا و رصدخانه خورشيدي و هليوسفري ناسا و اسا رصد شده، از هسته يخي بسيار بزرگي برخوردار بوده كه توانسته نزديكي يك ساعته در برابر تاج خورشيدي چندين ميليون درجه‌اي را تاب بياورد.
در تصاوير رصدخانه ديناميك خورشيدي، ‌دنباله اين جسم آسماني در زمان ورود به جو داغ خورشيد و در فاصله 120 هزار كيلومتري سطح آن به شدت حركت مي‌كرده كه به زعم دانشمندان احتمالا نشانه مواجهه آن با امواج پلاسماي درون تاج يا حتي حلقه‌هاي مغناطيسي جو اين ستاره بوده است.
دنباله‌دار لاوجوي در دسامبر 2011 توسط تري لاوجوي، ستاره‌شناس آماتور استراليايي كشف شد. دانشمندان به سرعت دريافتند كه اين جسم از خانواده دنباله‌دارهاي كروتس است كه در فاصله بسيار نزديكي از خورشيد حركت مي‌كنند. اين اجسام بسيار كوچك و در تعداد زياد بوده و رصدخانه خورشيدي و هليوسفري تقريبا هر چند روز يكبار، سقوط يكي از آنها را در خورشيد رصد مي‌كند؛ اما لاوجوي بسيار بزرگتر از دنباله‌دارهاي ديگر كروتس بوده و اين حد نزديكي و سپس نجات آن از محيط بسيار داغ خورشيد بسياري از دانشمندان را متعجب كرده است.
انتهاي پيام
</TD></TR></TBODY></TABLE>ایسنا</TD></TR></TBODY></TABLE>

[amir adib]

کجای مریخ می‌توانیم زندگی کنیم؟ (http://www.hamshahrionline.ir/news-154010.aspx)

http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/12/11-12-17-10037111.jpg دانش > فضا - همشهری آنلاین: دانشمندان استرالیایی می‌گویند تنها سه درصد از سطح سیاره مریخ قابل سکونت است
تیمی از پژوهشگران دانشگاه ملی استرالیا با مقایسه مدل‌های فشار و درجه هوا بر روی زمین و مریخ (http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=44422)، درصدد فهم این مسأله بودند که چه میزان از سطح سیاره مریخ به زمین شبیه بوده و قابل سکونت برای ارگانیزم‌های زمینی است.
«چارلی لاین ویور»، اختر زیست‌شناس فعال در این زمینه گفت: تمامی اطلاعات را جمع‌آوری کرده‌ایم تا به این سئوال پاسخ دهیم که آیا مریخ قابل سکونت است؟ در جواب باید بگوییم که بخشی کوچک از سیاره قابل تطابق با زندگی زمینی است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، «لاین ویور» می‌گوید: تنها سه درصد از سطح سیاره مریخ که بخش عظیمی از آن زیر لایه سطحی قرار دارد، برای ارگانیزم‌های زمینی قابل سکونت است.
زیر لایه سطحی مریخ، فشار بالاتر است و آب می‌تواند به شکل مایع باقی بماند و در این منطقه دما به اندازه‌ای گرم خواهد بود تا باکتری‌ها و دیگر میکرو ارگانیزم‌ها به زندگی خود ادامه دهند، زیرا در این عمق گرمای هسته مریخ باعث می‌شود درجه حرارت بالا برود.

[jooyande]

دوستان لطفا چند نفس عمیق بکشید!

پیروزی غرورمندانه دنباله دار لاوجوی در جدال با خورشید رو بر تمامی دوستداران دنباله دار تبریک می گوئیم!!!



یک دنباله دار از حرارت خورشید جان سالم به در برد!
دنباله دار لاوجوی که قرار بود در مسیر عبورش از نزدیکی خورشید، برای همیشه تصعید شده و تنها ابری درخشان از بخار و غبار از آن به جا بماند، عصر روز پنجشنبه از آن سوی خورشید سربرآورده و در دیدرس رصدخانه دینامیک ناسا قرار گرفته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، به یاد دارید که دنباله دار 200 متری C/2011 W3 قرار بود با عبور از فاصله 120 هزار کیلومتری از سطح خورشید برای همیشه نابود شود؟

تقریبا هیچکس زمان خواندن خبر عبور نزدیک دنباله دار لاوجوی که نام کاشفش را یدک می کشد، از کنار خورشید به این فکر نمی کرد که شاید این دنباله دار بتواند در برابر حرارت جهنمی این ستاره غول پیکر مقاومت کرده و جان سالم به در ببرد.


http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/733667_orig.jpg

http://media.skyandtelescope.com/images/Comet_Lovejoy_pre-post_anim1.gif

http://media.skyandtelescope.com/images/Comet_Lovejoy_SDO_anim.gif

اما لاوجوی توانست پس از شیرجه انتحاری به سوی خورشید در برابر حرارت سوزان این ستاره مقاومت نشان دهد و از سوی دیگر خورشید برای رصدخانه دینامیک خورشیدی دست تکان دهد! رصدخانه دینامیک خورشیدی عصر روز پنجشنبه در نهایت ناباوری اخترشناسان شاهد عبور سالم دنباله دار لاوجوی از کنار خورشید بود.

بر اساس گزارش دیسکاوری، اکنون این دنباله دار پس از عبور از نزدیکی لایه "فوتوسفیر" خورشید به مسیر خود در مدار خورشید ادامه می دهد، برای ادامه این سفر لاوجوی درجه حرارتی بیش از یک میلیون درجه سلسیوس را تحمل کرده است.



ضمنا خبر هم موتق و معتبره، شک نکنید!
منبع اصلی: سایت خبرگزاری مهر
تصاویر: skyandtelescope
لینک خبر در اسکای اند تلسکوپ: http://www.skyandtelescope.com/news/Comet-Lovejoy-A-Solar-Survivor-135743163.html

[*artemis]

<TABLE border=0 width="90%" align=center><TBODY><TR><TD>
http://38.74.1.150/Thumbnails/pics/1390/9/science/wh120-424.jpg (http://isna.ir/ISNA/PicView.aspx?Pic=Pic-1910979-1&Lang=P)

<TABLE border=0 width="90%" align=center><TBODY><TR><TD>ستاره‌شناسان در انتظار مشاهده نحوه روشن شدن سياه‌چاله‌ها براي نخستين بار</TD></TR></TBODY></TABLE>

ستاره شناسان آمريکايي مي‌گويند سال آينده موفق به مشاهده روند متلاشي شدن ابرهاي گازي در زمان نزديک شدن به سياه چاله کلان جرم کهکشان راه شيري مي‌شوند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ، اين نخستين بار خواهد بود که نزديک شدن چنين ابري به يک سياه چاله کلان جرم مشاهده مي‌شود.
سياه چاله کهکشان راه شيري تنها سياه چاله‌اي است که فاصله‌اي مناسب با زمين دارد تا با مشاهده آن ستاره‌شناسان به مطالعه جزئيات بيشتر در اين خصوص بپردازند.
اين‌که چگونه يک سياه چاله با بلعيدن گازها، گرد وغبار و ستاره‌ها روشن‌تر مي‌شود، تنها در سطح تئوريک قابل توضيح بود و حال ستاره‌شناسان موفق به مشاهده عيني آن خواهند بود.
«اليوت کاترت»، اخترشناس در برکلي مي‌گويد: وقتي که سياه چاله‌ها را در مرکز کهکشان‌ها مشاهده مي‌کنيم، براي لحظه‌اي روشن شده و سپس رنگ مي‌بازند، اما نمي‌دانيم که اين حالت به چه علتي است.
وي ادامه مي‌افزايد: فرصتي ارزشمند در انتظار است تا مشاهده‌اي بي نظير از اين روند داشته باشيم، روندي که در آن گاز درون سياه چاله سقوط مي‌کند، گرما را افزايش مي‌دهد و نور را متساعد مي‌کند.
منبع :خبر گزاری ایسنا
</TD></TR></TBODY></TABLE>

[*artemis]

مريخ‌نورد جديد ناساكه اكنون در سومين هفته از سفر هشت ماهه خود به سوي سياره مريخ قرار دارد، در حالحاضر تحقيقاتش را آغاز كرده است.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري ايران ايسنا،كاوشگر كنجكاوي كار خود را با استفاده ازابزار آشكارساز سنجش پرتو (RAD) آغاز كرده كه به نظارت بر ذرات پرانرژي خورشيد،ابرنواخترها و ديگر منابع مي‌پردازد. <o:p></o:p>
چنين پرتويي بطور بالقوه براي انسانخطرناك بوده، از اين رو نتايج بدست آمده توسط اين كاوشگر مي‌تواند به دانشمندان دربرنامه‌ريزي براي ماموريتهاي آينده انساني به سياره مريخ كمك كند. <o:p></o:p>
كاوشگر كنجكاوي كه محور اصلي ماموريت 2.5ميليارد دلاري آزمايشگاه علمي مريخ بوده، در روز 26 نوامبر (پنج آذر) به مقصد دهانهگيل سياره مريخ به فضا پرتاب شد. <o:p></o:p>
هدف اصلي اين مريخ‌نورد يك تني، بررسيامكان وجود حيات ميكروبي كنوني يا پيشين در اين دهانه است كه از ماه اگوست سال 2012و به محض ورود كنجكاوي به مريخ آغاز خواهد شد. پيشتر 10 ابزار مختلف كنجكاوي برايكمك به پاسخ اين سوال ساخته شده‌اند. <o:p></o:p>
اگرچه ابزار RAD همچنين به ارزيابي امكانسكونت در مريخ خواهد پرداخت، اما هدف ويژه طراحي اين دستگاه براي آماده‌سازي برايكاوش انساني آينده بر روي مريخ است. ارزيابي‌هاي اين دستگاه به دانشمندان در محاسبهميزان پرتويي كه فضانوردان در سطح اين سياره با آن مواجه مي‌شوند، كمك خواهد كرد. <o:p></o:p>
از آنجايي كه مسافران آينده مريخ در طولمسير نيز ممكن ات در معرض پرتوها قرار بگيرند، از اين رو دانشمندان ابزار RAD را درفضاي عميق روشن كرده‌اند. <o:p></o:p>
اين مشاهدات نشانگر شروع كار علمي مريخ‌نورد كنجكاوي بوده كه در تابستان سال آينده بخش اصلي آن آغاز خواهد شد

[rezash]

کشف 2سیاره به اندازه زمین/ نزدیک شدن اثبات وجود سیاره‌ای قابل سکونت


<table id="tblNews" border="0" cellpadding="6" cellspacing="4" width="100%"><tbody><tr id="trNewsLead"><td colspan="2">تلسکوپ فضایی کپلر ناسا با کشف دو جهان برشته و داغ با ابعادی مشابه به ابعاد زمین در مدار ستاره ای سرخ فام در صورت فلکی قو موفقیتی دیگر را در ماموریت فضایی اش به ثبت رساند.</td> </tr> <tr id="trNewsBody"> <td colspan="2"> به گزارش خبرگزاری مهر، این سیاره ها کوچکترین سیاره های شبه زمینی هستند که تا به امروز کشف شده اند، یکی از این سیاره ها ابعادی 1.03 برابر زمین دارد. این سیاره ها در منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار ندارند اما ابعاد آنها کاملا مناسب و نزدیک به ابعاد زمین است.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/734993_orig.jpg

مقایسه ابعاد زمین، ونوس و دو سیاره شبه زمینی که به تازگی کشف شده اند
سیاره ها در میان اطلاعات به دست آمده طی دو سال رصد کپلر مدفون شده بودند و اخترشناسان برای اثبات سیاره بودن آنها باید از تکنیکهای محاسباتی ارتقا یافته ای استفاده می کردند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/734997_orig.jpg

مقایسه ابعاد زمین با دو سیاره کپلر 20e و 20f، قطر زمین به عنوان سیاره مبدا 12 هزار و 713 کیلومتر است، در حالی که قطر کپلر 20e یازده هزار و 100 و قطر کپلر 20f شانزده هزار کیلومتر تخمین زده شده است، طول سال سیاره اول 6.1 روز و سیاره دوم 19.6 روز است، همچنین درجه حرارت بر روی سیاره اول 760 و در سیاره دوم 425 درجه سلسیوس تخمین شده شده است
این احتمال وجود دارد که سیاره کپلر-20f از اتمسفری مملو از بخار آب برخوردار باشد البته هنوز اخترشناسان از این موضوع اطمینانی حاصل نکرده اند. تنها موضوعی که تا کنون به طور قطع مشخص شده این است که دو سیاره کمی از سیاره زمین بزرگتر هستند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/734995_orig.jpg

مجموعه ای از تمامی ستاره هایی که کپلر بر روی مدار آنها موفق به کشف سیاره شده است، لکه های سیاه درون تصویر همان سیاره ها هستند
هر دو سیاره در مدار ستاره ای به نام کپلر-20 در حرکتند، ستاره ای از خانواده ستاره های G که کمی سردتر از خورشید بوده و در فاصله 950 سال نوری قرار گرفته است، یعنی یک شاتل فضایی برای رسیدن به این ستاره باید 36 میلیون سال در سفر باشد.
بر اساس ابعاد سیاره ها و موقعیتی که نسبت به ستاره خود دارند، احتمال می رود سیاره ها از ترکیب ساختاری شبیه به زمین برخوردار باشند با این همه از جانب ستاره خود در معرض تشعشعات شدیدی قرار گرفته اند و در عین حال بسیار کوچکتر از آن هستند تا بتوانند عناصر سبکی مانند هیدروژن و هلیوم را در خود نگه دارند. بر اساس این شواهد به نظر می آید سیاره ها سنگی باشند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/734999_orig.jpg

مقایسه ابعاد سیاره هایی که توسط کپلر کشف شده اند با دو سیاره مشتری در پوشه بالا سمت چپ و زمین در گوشه پایین سمت چپ
اخترشناسان معتقدند در صورتی که این سیاره ها از بخشهای خارجی سامانه خورشیدی به موقعیت کنونی خود مهاجرت کرده باشند این احتمال وجود دارد که در گذشته ای دور قابل سکونت بوده باشند.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، کشف این دو سیاره در پی انتشار خبر کشف سیاره ای کاملا شبه زمینی توسط کپلر در منطقه قابل سکونت که احتمال وجود آب نیز در آن وجود دارد، بوده است. محققان این سیاره که کپلر 22f نام دارد را در یک سو و دو سیاره جدید کپلر 20e و کپلر 20f را قطعات پازلی می دانند که تکمیل شدنش می تواند وجود سیاره ای قابل سکونت و شبه زمینی را به اثبات برساند.
</td> </tr> <tr> <td colspan="2" align="right">
</td></tr></tbody></table>

[the milky way]

http://avia.ir/Images/News/Smal_Pic/1-10-1390/IMAGE634601771731125429.jpg

فضاپیمای روسی 'سایوز- ТМА-03М' حامل سه خدمه جدید ایستگاه فضایی بین‌لمللی از پایگاه فضایی بایکانور روسیه در قزاقستان به فضا پرتاب شد.
آژانس فضایی فدرال روسیه عصر چهارشنبه در گزارشی خاطرنشان کرد: فضاپیمای 'سایوز- ТМА-03М' پس از جدایی از موشک حامل آن با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت.

'اولگ کونوننکو' فضانورد روس، 'آندره کائوپرس' فضانورد آژانس فضایی اروپا و 'دونالد پتیت' آمریکایی سرنشینان فضاپیمای سایوز را تشکیل می دهند.

فضاپیمای 'سایوز- ТМА-03М' عصر جمعه به ایستگاه فضایی بین المللی ملحق خواهد شد.

خدمه جدید ایستگاه فضایی بین المللی 147 روز در آن به انجام ماموریت خواهند پرداخت.

در حال حاضر 2 فضانورد روس و یک آمریکایی در این ایستگاه بسر می برند.

ایستگاه فضایی بین المللی آزمایشگاهی فضایی است که در آن انواع آزمایشات علمی در شرایط فضا و بی وزنی انجام می گیرد.


www.irna.ir

منبع : پایگاه اطلاع رسانی هوافضای ایران (http://avia.ir/Nsite/FullStory/?id=6611)

[the milky way]

http://avia.ir/Images/News/Smal_Pic/1-10-1390/IMAGE634601772198300969.jpg

ربات جراح وظیفه‌ی تعمیر فضاپیما را بر عهده دارد.
اگر اخبار مربوط به روباتها را دنبال می کنید حتما با نام "داوینچی" ربات جراح معروف و پیشرو آشنا هستید. این ربات که از آن برای انجام عمل های جراحی حساس استفاده می شود قابلیت کنترل از راه دو را نیز دارد.

همین موضوع باعث شد که مسوولان ناسا به فکر استفاده دیگری از این ربات جراح بیافتند: تعمیر فضاپیماها.

تعمیر سفینه های فضایی یا اجزای مختلف ایستگاه های فضایی کاری بسیار پرهزینه در عین حال پر ریسک است و نیاز به تربیت فضانوردانی ماهر و جان بر کف دارد، اما اگر بتوانیم این کار سخت را به یک ربات واگذار کنیم چه؟

این سوالی بود که به ذهن متخصصین فضایی ناسا رسید و از آنجایی که یک ربات هنرمند به نام داوینچی حاضر و آماده بود، سوال آنها به زودی پاسخ خود را پیدا کرد. ناسا به سراغ مهندسین روبوتیک پزشکی دانشگاه جانز هاپکیز و دانشگاه ویرجینیای غربی رفت و از آنها خواست تا روبات داوینچی را طوری طراحی و برنامه ریزی کنند که برای انجام کارهای ظریفی در حد بریدن نوارهای پلاستیکی نگهدارنده، بدون آسیب رساندن به دیگر اجزا آماده باشد.

به این ترتیب یک مهندس می تواند روی زمین و پشت دستگاه کنترلی خود لم بدهد و بدون تحمل سختی های سفر به فضا، کار تعمیر یک فضاپیما را به راحتی انجام دهد.

البته فعلا مشکل اساسی که در این زمینه وجود دارد، تاخیر در دریافت و ارسال داده های بین زمین و فضاپیما خواهد بود که مهندسین در حال اندیشیدن چاره ای برای آن هستند. به نظر شما آیا می توان راه حلی برای این مشکل پیدا کرد؟


www.popyoon.com


منبع : پایگاه اطلاع رسانی هوافضای ایران (http://avia.ir/Nsite/FullStory/?id=6612)

[sara shahabi]

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا،بهرام مبشر و دانش آموخته ی ایشان هوشنگ نیری یکی از دورترین کهکشان های با نورانیت بالا را کشف کردند.این کشف با استفاده از اسپیتزر و هابل انجام شده است.این کهکشان که GN-108036 نام دارد روشن ترین کهکشانی است که در این فاصله ی دور کشف شده است.

این کهکشان در فاصله ی 12.9 میلیارد سال نوری واقع است.داده های هابل و اسپیتزر نشان می دهند نرخ تولد ستاره در این کهکشان 100 ستاره در سال است.برای مقایسه کهکشان ما 5 برابر بزرگتر و 100 برابر پر جرم تر است ولی نرخ تولید ستاره در آن 30 ستاره در هر سال است.

این کشف از این نظر اهمیت دارد که چنین کهکشانی با این نورانیت تا به حال کشف نشده بود.آن چه که ما از این کهکشان می بینیم تنها متعلق به 750 میلیون سال بعد از بیگ بنگ است.رد شیفت این کهکشان هم 7.2 است.

ادامه را از اینجا (http://www.sciencedaily.com/releases/2011/12/111221211227.htm) بخوانید.
منبع:sciencedaily.com

[Astronomy]

راز کره فلزی ناشناخته ای که از آسمان به زمین بارید
یک کره عجیب به وزن 6 کیلوگرم به طرز اسرارآمیزی در 750 کیلومتری پایتخت کشور نامیبیا به زمین سقوط کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، علاوه بر بارش شگفت انگیز دانه های درشت تگرگ در بیابان نامیبیا، اکنون کره های فلزی نیز می بارند.
به نظر می رسد که این خبر جعلی باشد اما واقعاً اتفاق افتاده است. درحقیقت، در نیمه ماه نوامبر در فاصله 750 کیلومتری پایتخت نامیبیا یک کره فلزی به وزن 6 کیلوگرم و قطر حدود یک متر به زمین سقوط کرد و در اثر برخورد، حفره ای به عمق 33 سانتیمتر و عرض 4 متر ایجاد کرد.
جنبه شگفت انگیز این خبر در این است که با وجود اینکه یک ماه از این رویداد عجیب می گذرد هنوز کسی نمی داند این توپ از کجا آمده است.
"پل لودیک"، رئیس مرکز تجسس نامیبیا در این خصوص توضیح داد: "ساکنان و مقامات دهکده صدای انفجارات مختلفی را در شعاع سه کیلومتری شنیدند و سپس، 5 روز بعد این شیء کروی شناسایی شد."

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/735596_orig.jpg
این توپ اسرارآمیز فلزی در حدود 18 متر از فاصله از محل برخورد به خوبی قابل مشاهده بود. به نظر می رسد داخل این کره خالی باشد اما هنوز هیچکس این مسئله را تائید نکرده است.
مورد این توپ به حدی غیرقابل توضیح است که در روزهای آینده کارشناسان ناسا و اسا نیز به بررسی آن خواهند پرداخت.
به گفته "لودیک"، این امکان وجود دارد که این شیء، قطعات مربوط به یک فضاپیما باشد. هرچند هنوز مشخص نیست که این توپ مربوط به یک فناوری انسانی است یا خیر.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، پیش از این کره های مشابهی در مناطق دیگر زمین شناسایی شده بودند. برای مثال، در سال 2008 در یک کشتزار در برزیل یک توپ فلزی آسمانی شناخته شد.
در سال 2007 نیز یک کشاورز در استرالیا یک توپ دیگر را در مرزعه خود پیدا کرده بود.
منبع: www.nojumi.org

[Astronomy]

وجود حیات میکروبی در سیاره سرخ
گروهی از دانشمندان آمریکایی با شناسایی باکتریهایی در تونلهای گدازه های آتشفشانی که شرایطی مشابه مریخ دارند بار دیگر فرضیه امکان حیات میکروبی در سیاره سرخ را مطرح کردند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان کالج زمین، اقیانوس و علوم جوی دانشگاه ایالتی اورگان در تحقیق جدیدی میکروارگانیسمهایی را در تونلهای گدازه های رشته کوههای کاسکید در اورگان شناسایی کردند.
در این منطقه، فقدان اکسیژن و دمای پایین، شرایط زیستی سختی را به وجود آورده است که این باکتریها را وادار کرده از آهن حاضر در کانی زبرجد به عنوان یک منبع انرژی استفاده کنند.
به دلیل اینکه این شرایط سخت و همچنین کانی زبرجد در سیاره سرخ نیز وجود دارد، دانشمندان فرضیه امکان وجود اشکال آلی از حیات فرازمینی را در مناطق مشابه بر روی مریخ مطرح کردند.
در شرایط آزمایشگاهی، در دمای محیط و با سطوح اکسیژن طبیعی، این باکتریها قند مصرف می کنند، اما زمانی که تمام مواد آلی موجود در محیط را مصرف می کنند و دما و سطوح اکسیژن کاهش می یابد، این میکروبها شروع به مصرف آهن درون زبرجد می کنند. زبرجد یک ماده سیلیکات رایج است که در سنگهای آتشفشانی زمین و مریخ یافت می شود.
میکروارگانیسمهایی که به ویژه در یک تونل گدازه در گودال "نیوبری" در ارتفاع هزار و 700 متری و در اطراف یخها بر روی سنگهایی در حدود 30 متری عمق تونل جمع آوری شدند، در یک محیط محتوی مقادیر بسیار پایین اکسیژن و دمای نزدیک به صفر درجه سانتیگراد زندگی می کنند.
این شرایط می تواند بسیار مشابه به شرایط حاضر در مریخ باشد. این محققان با هدف تائید این فرضیه، نمونه های یک شهاب سنگ را که منشای مریخی دارد بررسی و در این شهاب سنگ ردهایی را پیدا کردند که می توانند مصرف ماده توسط میکروارگانیسمها را نشان دهد. هرچند هیچ ماده آلی در این نمونه شهاب سنگ مریخی پیدا نکردند. این آثار همگی شبیه به آنهایی بودند که در گودال "نیوبری" مشاهده شدند.
براساس گزارش ساینس دیلی، هرچند این تحقیق دقیقاً مشخص نکرده است که چه چیزی بر روی مریخ کشف می شود، اما می تواند نشان دهد که باکتریها قادرند در شرایط مشابه شرایط مریخ زندگی کنند
منبع: www.nojumi.org

[Tara]

کشف دریاچه های اب در اروبا


بیش از دو دهه از برتاب فضابیمای گالیله و کشف وجود اقیانوس اب شور زیر بوسته یخی اروبا درخشانترین قمر منظومه شمسی میگذرد اما دانشمندان هنوز در حال بررسی داده های دریافتی از این قمر هستند.در تحقیقی که به تازگی انجام شده شواهدی وجود دارد که دریاچه های کوچکی در عمق سه کیلومتری از بوسته این قمر وجود دارند.
عده ای از دانشمندان بر این باورند که این بوسته ضخیم است و عده ای هم خلاف این نظر را دارند اما بطور بالقوه وجود اب در حالت مایع میتواند زمینه را برای وجود حیات فراهم کند.بر اساس نتیجه این تحقیق ما اکنون شواهدی داریم که نشان میدهند ابهای سطحی با ابهای کم عمق ترکیب میشوند و این جریان ها عامل انتقال مواد میان ابهای سطحی و عمق دریاها است.این تبادل بین بوسته بخ زده اروبا و اقیانوس زیر ان احتمال سکونت بذیر بودن اروبا را افزایش خواهد داد.
اکنون این گروه در تصاویر بدست امده از فضابیمای گالیله روی ناحیه ای که "مناطق مشوش" نامیده میشوند متمرکز شده اند.تایید نهایی این ادعا به فضابیماهای اینده که به کاوش روباتیک این بوسته یخی میروند بستگی دارد.
اکنون دانشمندان علوم سیاره ای بر این باورند که فضابیمایی مجهز به ارتفاع سنج دقیق میتواند جزر و مد اقیانوس زیر بوسته یخی اروبا را که تحت تاثیر گرانش مشتری بالا و بایین میرود انداره گیری کند.در نتیجه قطر لایه یخی سطح این قمر به دست میاید و متخصصان میتوانند کاوشگری بسازند تا با سوراخ کردن این بوسته به ابهای زیرین این قمر دست یابد و به جستجوی حیات در این قمر ببردازد.




منبع:مجله نجوم

[Astronomy]

کوچکترین سیاه چاله فضایی رصد شد
تیمی بین المللی از ستاره شناسان با استفاده از یک کاوشگر پرتوهای ایکس ناسا کوچکترین سیاه چاله ای را که تاکنون شناخته شده است، شناسایی کردند.
به گزارش خبرگزاری مهر، این محققان برپایه اطلاعات جمع شده توسط "اکتشاف گر زمان سنجی پرتو ایکس رسی" (RXTE) ناسا نوع ویژه ای از پرتوهای ایکس با عنوان "ضربان قلب" را مورد بررسی قرار دادند. علت انتخاب این نام برای این نوع از پرتوها این است که شباهت بسیاری به امواج الکتروکاردیوگرام دارند.
این منطقه که این ستاره شناسان بین المللی بر روی آن تحقیق کردند IGR J17091-3624 نام دارد که یک منظومه دوتایی متشکل از یک ستاره عادی و یک سیاه چاله است که جرم آن می تواند کمتر از سه برابر جرم خورشید باشد.
گازهای این ستاره به سمت سیاه چاله گسیل می شوند و حلقه ای را در اطراف آن می سازند. مواد درون حلقه، گاز را تا دمای میلیونها درجه گرم می کنند که این دما به اندازه کافی برای گسیل پرتوهای ایکس کافی است.
تغییرات دوره ای مشاهده شده در شدت این پرتوهای ایکس بازتابش فرایندهایی هستند که در داخل دیسک گاز رخ می دهند.
این دانشمندان معتقدند که تغییرات سریعتری نیز در نزدیکی افق حوادث سیاه چاله رخ می دهد. "افق حوادث"، منطقه ‌ای از فضازمان است که در آنجا تمام مرزهای فضا به شدت تحت تأثیر سیاه‌ چاله قرار می گیرد و اگر جسمی وارد این منطقه شود، سرانجام روی تکینگی یا مرکز سیاه چاله سقوط می‌کند. افق حوادث بخشی از مناطق خارجی سیاه چاله است.
ستاره شناسان در مدت انفجاری که در سال 2003 رخ داد با این منظومه دوتایی آشنا شدند. اطلاعات بایگانی شده توسط ماموریتهای فضایی یک فعالیت شدید را هر چند سال یکبار از این منظومه نشان می داد. تازه ترین این فعالیتها در فوریه گذشته آغاز شد.
این منظومه در جهت صورت فلکی کژدم قرار دارد اما مسافت آن هنوز دقیقاً مشخص نشده است. باوجود این برپایه ارزیابیها می تواند در فاصله حداقل 16 هزار سال نوری و حداکثر 65 هزار سال نوری از زمین واقع شده باشد.
براساس گزارش یونیورس تودی، تغییرات پرتوهای ایکسی که در طول هر ضربان قلب توسط RXTE مشاهده شد، نشان می دهد که داخلی ترین منطقه حلقه اطراف سیاه چاله به اندازه ای پرتو ساطع می کنند که برای به عقب راندن گاز بیرونی کافی باشد و بتواند یک باد شدید به طرف خارج رانده و جریان به سمت داخل را قطع کند.
به این ترتیب، حلقه داخلی به حدی درخشان و گرم می شود که پرتاب ماده به طرف بیرون را دوباره از سر گیرد. کل این فرایند در مدت 40 ثانیه رخ می دهد.
رصد کوچکترین سیاه چاله تاکنون شناخته شده تیمی بین المللی از ستاره شناسان با استفاده از یک کاوشگر پرتوهای ایکس ناسا کوچکترین سیاه چاله ای را که تاکنون شناخته شده است شناسایی کردند.
منبع: www.nojumi.org

[*artemis]

تحقيقات جديد دانشمندان دانشگاه كورنل در مورد جسم آسماني تيتانيومي مرموزي كه در سال 2006 و 2007 به دور زمين مي‌چرخيده، به اين فرضيه اشاره دارند كه زمين هميشه از يك قمر دوم موقتي برخوردار است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري (ايسنا)، در سال 2006 يك جسم مرموز توسط ستاره شناسان در مدار اطراف زمين شكار شد كه در ابتداي امر شبيه به تكه‌اي از يك فضاپيماي خراب به نظر مي‌رسيد. اما در حقيقت اين جسم يك سيارك كوچك بود كه توسط ميدان مغناطيسي زمين جذب شده و تا 2007 در مدار زمين حركت مي‌كرد.
دانشمندان دانشگاه كورنل به محاسبه جمعيت قمرهاي طبيعي غيرمعمولي كه به طور موقت توسط زمين جذب شده‌اند، پرداخته و نظريه ماه دوم زمين را منتشر كرده‌اند.
به گفته محققان، اگرچه اين قمرها كوچك هستند، اما مفاهيم علمي اين اكتشاف بسيار شگفت‌انگيزند.
دانشمندان در پژوهشي كه در سايت دانشگاه كورنل منتشر شده اعلام كردند كه در هر زمان حداقل يك قمر طبيعي با قطر يك متر به دور زمين مي‌چرخد و سيارك‌هايي با قطر چند متر نيز مانند ماه، يك قمر طبيعي براي زمين محسوب مي‌شوند.
اگر چه پيگيري اين اجسام بسيار سخت بوده، اما ستاره‌شناسان بر اين باورند كه به جاي ارسال فضاپيما و كاوشگرهاي بزرگ به منظومه شمسي بهتر است منتظر ماند تا اين سياركها به دور زمين گردش كنند.
منبع :سایت رسمی ایسنا

[Astronomy]

کشف راز توپ فضایی
راز توپ فلزی فضایی که چند روز پیش از آسمان در نقطه ای از بخشهای شمالی نامیبیا به زمین سقوط کرده و شایعات فراوانی را مبنی بر تعلق آن به تمدنهای بیگانه برانگیخت، آشکار شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که این توپ فلزی پنج کیلوگرمی در اواسط ماه نوامبر با زمین برخورد کرد، به یک موضوع امنیت ملی تبدیل شده و مقامات دولتی نامیبیا را بر آن داشت تا از ناسا درخواست تشخیص هویت کنند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/736872_orig.jpg

نمونه سالم مخزن سوخت راکت
اکنون مشخص شده است که این توپ فضایی به هیچ وجه ارتباطی با تمدنهای فرا زمینی ندارد بلکه مخزن سوخت یک راکت بدون سرنشین است که معمولا از آنها در پرتاب ماهواره ها استفاده می شود. "آدریان چن" یکی از محققانی که در تعیین هویت این توپ فضایی مشارکت داشته، می گوید به احتمال بسیار زیاد این توپ مخزن ذخیره سوخت "هایدرازینی" در راکتهای بدون سرنشین بوده است و همین کاربرد می تواند دلیل سقوط آن را به زمین توضیح دهد.
زمانی که این توپ به زمین سقوط کرد حفره ای به عمق 30 سانتیمتر و به وسعت 3.9 متر بر روی زمین ایجاد کرد و خود به فاصله 18 متر دورتر پرتاب شد. پس از کشف این توپ شایعات جالب و شگفت انگیزی درباره آن پراکنده شد: عده ای آن را ذره ای فراری از برخورد دهنده بزرگ هادرون معرفی می کردند و عده ای آن را توپ مشهوری به نام "کافل" متعلق به داستانهای هری پاتر توصیف می کردند.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/image/2011/12/735596_orig.jpg
بر اساس گزارش میل آنلاین، این توپ در حدود یک ماه کشف شده است اما در این هفته خبر کشف آن در رسانه ها منتشر شد و با وجود اینکه ساختار آن ترکیبی پیچیده و فلزی بود، فلز به کار گرفته شده در آن از نوع فلزات شناخته شده بوده و از نوع فلزاتی بود که معمولا در ساخت نقلیه های فضایی استفاده می شوند.
منبع: www.nojumi.org

[Tara]

ظهور شفق هاي تماشايي
توفان خورشيدي به مريخ مي‌رسد
جام جم آنلاين: رصدخانه فضایی «سوهو» نشان داد که یک توفان خورشیدی امروز به مریخ می رسد.
http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/05/100849918671.jpg (http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/05/100849918671.jpg)
به گزارش مهر، رصدخانه فضایی «سوهو» ناسا روز شنبه 22 اکتبر تصاویری از تاج خورشیدی را نشان داد که حاصل «بیرون زنی تاج های پر جرم» (CME) هستند.
CME ذراتی از تاج خورشیدی هستند که با خشونت از فوران های سطح اين سياره سوزان به بیرون پرتاب می شوند.
دانشمندان ناسا اعلام کردند که این انفجار (توفان خورشیدی) امروز چهارشنبه 26 اکتبر به سیاره مریخ می رسند.
به دلیل میدان های مغناطیسی متفاوت، توفان های خورشیدی بر روی مریخ بسیار متفاوت از توفان هایی هستند که به زمین می رسند و بنابراین بر روی مریخ اثرات متفاوتی را بر جای می گذارند.

به طوری که برخلاف زمین که توفان ها در تمام نواحی میدان مغناطیسی آن پخش می شوند در مریخ تنها چترهای مغناطیسی را پوشش می دهند.
به همین دلیل انتظار می رود که امروز شفق های تماشایی در چترهای مغناطیسی مریخ دیده شود.
کاوشگر «ارزیاب سراسری مریخ» در دهه 90 نشان داد که در اثر توفان های خورشیدی بیشتر چترهای مغناطیسی سیاره سرخ با شفق های پرتوهای ماوراء بنفش به شدت می درخشند.

[Tara]

سرانجام زمین گون ها










هنوز چند هفته‌ای از کشف نخستین سیاره‌ی خارج از منظومه‌ی خورشیدی که امکان وجود آب مایع بر سطح آن وجود دارد، نگذشته که تلسکوپ کپلر سازمان فضایی امریکا – ناسا – بار دیگر خبر ساز شد.

سیاره‌ی کشف شده‌ی پیشین که در فاصله‌ی 600 سال نوری از زمین قرار داشت، دو و نیم بار بزرگتر از کره‌ی خاکی‌مان است، هنوز مشخص نیست که اتمسفری دارد یا نه؛ همان‌طور که هنوز نمی‌دانیم آبی در آن وجود داشته باشد. با این وجود این سیاره در جایی قرار دارد که به آن "کمربند زندگی" می‌گوییم. یعنی جایی که آب به صورت مایع در سطح آن می‌تواند وجود داشته باشد.

حالا اتفاق مهم دیگری روی داده است و ما سیاره‌هایی پیدا کرده‌ایم که نه از نظر اندازه "قابل مقایسه با زمین"، بلکه در حدود اندازه‌ی آن‌اند. دانشمندان همکار در پروژه کپلر در فاصله‌ی به نسبت دور 1000 سال نوری از زمین، دو سیاره با نام‌های "کپلر 20 اف" و "کپلر 20 ای" ( Kepler-20e , Kepler-20f) پیدا کرده‌اند که یکی فقط 3 درصد بزرگتر از زمین است و دومی 13 درصد کوچک‌تر؛ حتا کوچک‌تر از سیاره‌ی زهره.

این دو سیاره‌، هر دو بسیار داغ و نزدیک به ستاره‌ی مادر هستند و با دمای سطحی بین 500 تا 800 درجه سلسیوس، امکانی برای پیدایش زندگی بر روی خود ندارند. با این حال، توانایی ما برای یافتن سیاره‌ای در این اندازه‌ها امیدواری برای پیدا کردن نامزدهای مناسب‌تر برای میزبانی زندگی را بسیار افزایش داده است.

دوربین 95 مگاپیکسلی تلسکوپ فضایی کپلر که در سال 2009 به فضا فرستاده شد، ماموریت دارد تا با نورسنجی هزاران ستاره، به دنبال تغییرات بسیار جزیی در میزان نور آن‌ها در طول زمان بگردد. بدین ترتیب این تغییرات جزیی می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عبور سیاره‌ای از مقابل ستاره‌ی مادر تعبیر شود.

با این روش کپلر تا به حال 2326 جرم پیدا کرده که نامزد عنوان "سیاره‌ای فراخورشیدی" هستند. این نامزدها با تلسکوپ‌ها و روش‌های دیگری رصد می‌شوند تا به صورت قطعی تایید شود که آن‌ها به راستی سیاره‌ای هستند که به دور ستاره‌ای غیر از خورشید می‌گردند. تا به حال 709 سیاره‌ی فرا خورشیدی قطعی کشف شده است.

به‌طور معمول حداکثر 10 درصد ( و در واقع 5 درصد) این نامزدها تایید قطعی نمی‌شوند. در بین نامزدهای کپلر 207 سیاره در چنین محدوده‌ی اندازه‌ای قرار دارند.

در منظومه‌ی "کپلر 20" که به تازگی این دو سیاره‌ی "زمین مانند" کشف شده‌اند، سه سیاره‌ی گازی دیگر در اندازه‌های بزرگتر از زمین اما کوچک‌تر از نپتون هم وجود دارند که همه در مداری نزدیک‌تر از عطارد به خورشید، دور ستاره‌ی خودشان می‌گردند.

نکته‌ی جالب و عجیب ماجرا این است که ترتیب سیاره‌ها با آن چه اخترشناسان گمان می‌کرده‌اند سازگاری ندارد. یعنی نخستین سیاره‌ی این منظومه، که در صورت فلکی شلیاق وجود دارد، غول گازی‌ای در اندازه‌های نپتون است که در مداری کوچک‌تر از عطارد می‌گردد. بعد سیاره‌ی سنگی "کپلر 20 ای" است. سیاره‌ی بعدی دوباره غولی گازی در همان ابعاد است، بعد از آن "کپلر 20 اف" و باز یک غول گازی دیگر. این برخلاف تصور ما در مورد شکل‌گیری سیاره‌هاست که بنابر آن، سیاره‌های سنگی به دلیل نقطه‌ی انجماد بالای‌شان می‌باید در نزدیکی‌های ستاره‌ی مادر باشند و سیاره‌های گازی در فاصله‌ای دورتر.

به این ترتیب به نظر می‌رسد داستانی که با کشف نخستین سیاره‌ی فراخورشیدی در سال 1991 (1370 خورشیدی) آغاز شد، در بیست‌سالگی‌به فصل‌های هیجان‌انگیز خود رسیده باشد. داستانی که با کمک گرفتن از فن‌آوری‌های به‌روزتر و استفاده از تلسکوپ‌هایی مانند "جیمز وب" روزهای هیجان‌انگیزتر و پر خبرتری خواهد داشت.





منبع :Nasa,BBC,Skyandtelescope.com

[sara shahabi]

حتما خاطرتان هست که حدودا یک ماه و نیم پیش خبری مبنی بر پیدا شدن نوترینو _ذره ای بسیار کم جرم ولی نه با جرم صفر_که سریع تر از سرعت نور حرکت می کند منتشر شد.چون محققان نتوانستند خللی در این آزمایش پیدا کنند از سایر فیزیک دانان برای چک کردن آزمایششان کمک خواستند.یکی از این افراد دکتر رامانات کوسیک(اگر درست نوشته باشم!)بود.وی توانست اشکالی در درستی این آزمایش بیابد.

نوترینوهایی که سریع تر از نور حرکت می کنند نتیجه ی آزمایش اپرا بودند که نتایج همکاری سرن و گرن ساسو بود.این آزمایش زمان نوترینو ها را در 730 کیلومتری که طی طریق کرده بودند(از سرن تا ساسو)اندازه گرفت.اعضای تیم شوکه شدند!نونترینوها 60 نانو ثانیه زودتر از سرعت نور رسیده بودند.همان طور که می دانید این مطلب در فیزیک مشکل به وجود می آورد بنابر نسبیت انیشتین هیچ ذره ای نمی تواند به سرعت نور برسد چه برسد که جلو هم بزند!پس این ذرات نباید وجود داشته باشند ولی دارند!

ولی کوسیک از ژن نوترینو ها می پرسد!آزمایش اپرا نوترینوها را با برخورد یک پروتون پر سرعت به هدف معینی ایجاد می کند.این عمل باعث ایجاد پیون ذره ای ناپایدار می شود که پیون نیز به دو ذره ی نوترینو و مئون که به صورت مغناطیسی به تونل هایی هدایت می شوند تبدیل می شود.مئون در انتهای تونل متوقف می شود ولی نوترینو ها عبور می کنند.مثل روحی می مانند که از دیوار بگذرد!!
کوسیک و تیمش یه دقت مرحله ی اول انجام این آزمایش نگاه کرده اند.آن ها بررسی کردند که پیون ها می توانند نوترینوهای با سرعت بیشتر از نور تولید کنند به شرطی که انرژی و مومنتوم(جهت) آن تغییر نکند؟نوترینوهای اپرا انرژی زیادی دارند ولی جرمی کم،سوال این است که آیا می توانند سریع تر از نور حرکت کنند؟آن چه کوسیک و تیمش فهمیدند این بود که اگر نوترینو ها که از پیون تولید می شوند بتوانند سرعتی سریع تر از نور داشته باشند طول عمر پیون بیشتر شده و هر نوترینو قسمت کوچکتری از انرژی را به ارث می برد(با میون تقسیم می شود).با چارچوب کنونی فیزیک تولید چنین نوترینوهایی بسیار سخت است.این اتفاق فقط با بالا رفتن انرژی پیون می تواند صورت بگیرد.

این راه حل تئوری کوسیک آزمایش شد.روش سرن برای تولید نوترینو همان است که از بر خورد پرتوهای کیهانی با اتمسفر زمین صورت می گیرد.آزمایشگاهی به نام ice cube چنین نوترینو هایی را بررسی می کند.وقتی نوترینو ها با بقیه ی ذزات بر خورد می کنند مئون تولید می کنند که رد نوری از خود در حین عبور از این قطعه یخ 2.5 کیلومتری به جای می گذارد.این ice cube نوترینو هایی با انرژی 10000 بار بیشتر از انرژی را آشکار می کند.که کوسیک را به این سمت هدایت کرد که پیون ها باید انرژی واقعا بالایی داشته باشند.هم چنین این نتایج آشکار کرد طول عمر پیون ها باید بسیار زیاد باشد که بتواند چنین نوترینو هایی را تولید کند.و به طور خلاصه باید گفت که ice cube نشان می دهد که نوترینوها نمی توانند با این انرژی به سرعت نور برسند.البته این هم صرفا یک نظریه است...

منبع:universetoday.com

----------------------------
عرضی داشتم که شاید به این جا مربوط نشود،ولی فکر می کنم اگر برای چنین موضوعاتی که موضوعات روز هستند تاپیکی باز شود و تبادل اطلاعات شود مفید باشد(مثلا در مورد موضوع فوق تعدد نظریه هایی که مطرح شده زیاد بود و با این که سعی کردم دنبال کنم باز هم جای تبادل اطلاعات خالی بود).بدیهی است این موضوعات می تواند در این جا مطرح شود ولی شاید به خاطر این که پست هایی که گذاشته می شود غالبا کپی پیست است افراد کمتری به این تاپیک سر بزنند.

[Sunrise]

----------------------------
عرضی داشتم که شاید به این جا مربوط نشود،ولی فکر می کنم اگر برای چنین موضوعاتی که موضوعات روز هستند تاپیکی باز شود و تبادل اطلاعات شود مفید باشد(مثلا در مورد موضوع فوق تعدد نظریه هایی که مطرح شده زیاد بود و با این که سعی کردم دنبال کنم باز هم جای تبادل اطلاعات خالی بود).بدیهی است این موضوعات می تواند در این جا مطرح شود ولی شاید به خاطر این که پست هایی که گذاشته می شود غالبا کپی پیست است افراد کمتری به این تاپیک سر بزنند.


مرسی سارا جان از اینکه به درج اخبار جدید و دست اول اهتمام داری / برخی افراد به گذاشتن پست های خوب شناخته میشن و در هر تاپیکی که پست بذارن خونده میشه ;)
در مورد تاپیک مورد نظرت این رو داریم ولی اگر فکر میکنی بحثی هست که میشه به صورت یک تاپیک مجزا پیگیری بشه، خودتون زحمت ایجادش رو در تالار مناسب بکشید و دوستان خوب و فعال آوایی هم حتما مشارکت خواهند داشت .

http://forum.avastarco.com/forum/showthread.php?490-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%86%D8%AC%D9%88%D9%85%DB%8C

الان مثلا در مورد این خبر اگر فکر میکنید که میشه به صورت یک تاپیک پیگیریش کرد، میشه از اولین خبر که آقا احسان زحمتش رو کشیده بودن رو به صورت یک تاپیک در آورد و پست های مرتبط بعدی رو هم بهش منتقل کرد.... اگر آسمون عزیز و شما و بقیه هم موافق بودن اطلاع بدید تا بعد از ظهر این کار رو انجام بدیم
دوستان خوب، همیشه، حتی در اوج خستگی هم به آدم انرژی میدن:thanks:

[sara shahabi]

وقتی ماموریت dawn ناسا به مدار سیارک غول وستا در جولای امسال انجام شد دانشمندان کاملا انتظار خبر های مسحور کننده ای را داشتند،ولی هیچ کس انتظار کوه 13 مایلی را شاید نداشت.کوهی که ارتفاعی 2.5 برابر اورست دارد.

شاید وجود چنین کوهی بتواند پاسخی برای این راز باشد:چگونه قطعه هایی از وستا بر زمین ما فرود آمدند؟
برای سال ها محققان شهاب سنگهای وستا را از دهانه های بر خوردی جمع آوری میکردند.(در مورد شهاب سنگها و مشابهت آنها با سیارک ها از طیف سنجی استفاده می کنیم،طیف شهاب سنگهای اوکریت (آکندریت) اگر اشتباه نکنم بسیار شبیه به وستا هست).آخرین مثال ها از این نوع از شهاب سنگها روستایی به نام Bilanga Yanga در آفریقا و دیگری در استرالیا است.

راسل کریس می گوید:این شهاب سنگها می توانند قطعه ای باشند،یادگار زمانی که این کوه عظیم شکل گرفته است.راسل عقیده دارد این کوه از بر خورد شدیدی با یک جرم کوچکتر تشکیل شده است.این بر خورد می توانسته قطعه هایی از وستا را به سمت زمین روانه کند.

برای ثابت کردن این عقیده که شهاب سنگهایی که ما در اختیار داریم از این کوه عظیم به دست ما رسیده است باید به گذشته ی این کوه رجوع کنیم.راسل می گوید:وستا در آغاز تشکیل منظومه شمسی شکل گرفته است و میلیاردها سال برخورد با دیگر سیارک ها چنین شکلی را به وستا داده است.

سطح اطراف وستا بسیار مسطح است.راسل باور دارد که این برخورد تاریخ دهانه دار شدن را پاک کرده است.با شمارش دهانه ها محققان می توانند عمر آن را تخمین بزنند.
با استفاده از رادیو اکتیو می توانیم زمانی که شهاب سنگها از سیارک رها شدند و در نتیجه زمان ایجاد این کوه را تخمین بزنیم.منطبق کردن این داده ها با هم میتواند مدرکی دال بر این فرضیه باشد.
هم چنین می توانیم از لحاظ شیمیایی کوه و شهاب سنگها را بررسی کنیم.ضمن اینکه ما در یافته ایم سطح وستا رنگارنگ است که در مواد معدنی وستا یافته شده اند.

منبع:nasa

[Astronomy]

ورود اولین فضاپیمای ناسا به مدار ماه

ناسا توانست با موفقیت یکی از دوقلوهای "گریل" خود را به منظور نقشه برداری از میدان گرانشی همسایه زمین و تعیین ترکیبات و ساختارهای بخشهای ناشناخته آن وارد مدار ماه کند.
فضاپیمای گریل A در اواخر روز شنبه موتور اصلی خود را روشن کرد تا با این کار از سرعت خود کاسته و مسیری بیضی شکل را در مدار ماه طی کند. دو قلویش، گریل B نیز در روز اول سال جدید میلادی همین روند را در پیش خواهد گرفت.
این دو فضاپیما در کنار یکدیگر محاسباتی را انجام خواهند داد که انتظار می رود دیدگاهی جدید را درباره ساختار درونی ماه به وجود آورند. این اطلاعات جدید می توانند بسیاری از نظریه های موجود درباره ماه از قبیل دلیل تفاوت بالا میان بخشهای دور و نزدیک ماه را توضیح دهد. "ماریا زوبر" محقق ارشد این پروژه امیدوار است این دوقلو بتوانند در سال جدید میلادی اکتشافات بزرگی انجام دهند.
این دو فضاپیما سپتامبر سال گذشته از پایگاه کیپ کارناوال به سمت ماه پرتاب شدند و اکنون پس از گذشت ماه ها توانسته اند خود را به مدار ماه برسانند. گریل A که جلوتر از دوقلوی خود در حرکت است، راس ساعت 21:21 به وقت گرینویچ و پس از مانوری ویژه وارد مدار مورد نظر شود. گریل B نیز همین عملیات را در روز یکشنبه و ساعت 22:05 به وقت گرینویچ انجام خواهد داد.
http://nojum.ir/files/photo/1201/85a4e752c94c4943adc185734e242719.jpg
پس از ورود به مدار دو فضاپیما برای 2ماه به تنظیم فاصله خود از سطح ماه خواهند پرداخت تا بتوانند به ارتفاع 55 کیلومتری دست پیدا کنند و پس از آن است که مطالعات علمی دو فضاپیما آغاز خواهد شد. قرار است این دو فضاپیما نوسانات گرانشی بر روی ماه را که به واسطه نوسان جرمی بر روی سطح کره به وجود می آیند، مورد بررسی قرار داده و نقشه ای از آن ترسیم کنند.
زمانی که یکی از دوقلوهای ماهنورد از ماه وارد میدان گرانشی متغییری شود، دچار کاهش یا افزایش سرعت خواهد شد و در این زمان فضاپیمای دوم که با فاصله 100 تا 200 کیلومتری از آن در حرکت است این تغییر را احساس می کند و تغییری کوچک که بیشتر از ابعاد یک سلول گلبول قرمز خون نیست در فاصله میان دو فضاپیما به وجود خواهد آمد.
با ترکیب اطلاعات به دست آمده از این دو فضاپیما با اطلاعات زمین شناسی از پستی و بلندی های ماه، دانشمندان می توانند ساختار و ترکیبهای درونی ماه را تخمین بزنند. دوره نقشه برداری از ماه 82 روز و تا اوایل ماه ژوئن به طول خواهد انجامید و پس از آن ماه در سایه زمین پنهان خواهد شد.


منبع: مهر