دنباله دار ها و سیارک ها [بایگانی]

PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : دنباله دار ها و سیارک ها

Kianoosh.S

01-28-2013, 01:58 PM

سلام بر کاربران آوا استار

در این تاپیک به بررسی ساختار دنباله دارها و البته سیارک ها خواهیم پرداخت و در تاپیکی جداگانه در مورد رصد دنباله دارها بحث و گفتگو خواهیم کرد.

[/URL][URL="http://up.avastarco.com/images/jt49tmznofa286oz85d.jpg"]http://up.avastarco.com/images/jt49tmznofa286oz85d.jpg (http://up.avastarco.com/images/jt49tmznofa286oz85d.jpg)

دنباله دار تاریخی هیل باب - بهار سال 1376 - عکس از بابک امین تفرشی

Kianoosh.S

01-28-2013, 02:35 PM

امیدوارم خبرای نجومی و دنبال کرده باشین و در جریان ظهور چند دنباله دار تاریخی باشین. حتما شما هم در اخبار شنیدین یا خوندین که در اواخر سال 2013 دنباله داری با نام "آیسون" پرنورتر از ماه خواهد شد. پیش بینی ها نشون میده که قدر این دنباله دار باید به منفی 16 برسد. یعنی 2.5 به توان 4 بار درخشانتر از ماه کامل. یک دنباله دار دیگه هم تا چند روز دیگه پرنور میشه که فعلا چیزی در موردش نمیگم :cool:

خوب اگه این پیش بینی درست باشه (احتمالا یک ماه آخر قطعی خواهد شد) پس از الان منجمان، چه از نوع حرفه ایش، چه از نوع عکاس و چه از نوع علم گراش، باید خودشونو برای این پدیده به یاد ماندنی آماده کنن (یاد سرمقاله آقای سراجی افتادم که در مورد گذر زهره نوشته بود نسل ما خیلی خوش شانس)

طبق تعریفی که در ویکی نجوم (http://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87%D9%94_%D8 %A7%D8%B5%D9%84%DB%8C)از دنباله دار آمده :

"دنباله‌‌‌دارها توده‌‌‌هایی از یخ، برف و غبار هستند. قطر آن‌ها معمولاً از مرتبه‌‌‌ی 10Km یا کم‌تر است. هستة آن‌ها را تکه‌‌‌های یخ و گاز منجمد، آمیخته با سنگ و غبار، می‌سازد. در مرکز آن‌ها، احتمالاً یک هسته‌‌‌ی صخره‌‌‌ای وجود دارد.
واژه انگلیسی comets (دنباله دارها) از اصطلاح لاتینی stella cometea به معنی "ستاره های گیسو دراز" مشتق شده است "

خوب از همه اعضا درخواست دارم در تکمیل این بحث شرکت کنند. ابتدا ساختار دنباله دار و تشریح کنین و ....

بحث سیارک ها رو بعد از مدتی که بحث دنباله دارها جلو رفت آغاز میکنیم.

[/URL]http://www.twanight.org/newTWAN/photos/3001416.jpg (http://www.twanight.org/newTWAN/photos/3001416.jpg)

دنباله دار معروف مک نات - 6 سال پیش در همین ایام شور و حال تازه ای به آسمان داده بود. البته در نیمکره جنوبی وضعیت رصدیه بهتری داشت - عکس از استیفن گوسارد

[URL="http://up.avastarco.com/images/xti76pevhn6tz754sjj.jpg"]http://up.avastarco.com/images/xti76pevhn6tz754sjj.jpg (http://up.avastarco.com/images/xti76pevhn6tz754sjj.jpg)

هیچ وقت این دنباله دار و یادم نمیره با اولین تلسکوپی که گرفته بودم رصدش کردم - مهر سال 86 رنگ سیزش کاملا مشخص بود

Soroush Samadi

01-28-2013, 02:38 PM

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز و آقا کیانوش بابت ایجاد چنین تاپیکی.
به طور کلی دنباله دار ها به 3 بخش تقسیم میشوند:هسته،دم،کما (اگه بخشی رو جا انداختم ببخشید)

1:"کما"

وقتی دنباله داری از خورشید دور باشد فقط از هسته تشکیل می شود که آن را به صورت یک گولوله برفی کثیف توصیف کرده اند.وقتی این هسته به فاصله حدود 3AU از خورشید می رسد،تابش خورشید لایه خارجی ماده منجمد آن را تبخیر کرده و ناحیه گاز وسیعی در اطراف هسته ایجاد می کند که به آن کما (Coma) می گویند.ماهیت رقیق کما از آنجا معلوم می شود که درخشش ستارگان را از میان آنها می توان مشاهده کرد.هسته این دنباله دار گرچه بسیار کوچک است،اما کما معمولا چندان بزرگ می شود که به چند برابر قطر کره زمین می رسد.

mohsen4465

01-28-2013, 03:59 PM

در مورد دنباله‌دارها موردی بنظرم مهم اومد و گفتم در همین ابتدا بهش بپردازیم و اون نام گذاری دنباله‌دارهاست که بیشتر اوقات اشتباه عنوان میشه که در مورد این اشتباه حتی ویکی‌پدیا هم بهش اشاره کرده. اما این اشتباه فراگیر چیه:

خب حتما به کُدهایی که داخل نام دنباله‌دارها آورده شده دقت کردین، مثل مثلاً C/2012 S1. بیشتر افراد و حتی تعداد زیادی از منجمان آماتور فکر میکنن که این کدبندی‌های داخل نام دنباله‌دارها بیانگر تاریخ اکتشاف، کدشناسایی و ... مربوط به اون دنباله‌داره و در عوض واژه‌های دیگه‌ای مثل پان‌استارز، لاینیر، ایسون و ... که بهمراه نام این اجرام آورده میشه رو بعنوان نام اصلی اونها بکار میبرن. این اشتباه اونقدر فراگیره که در اینترنت دنباله‌دار غول پیکر سال 2013 کلاً با نام ایسون شناخته میشه! و این در حالیه که ایسون یا ISON در واقع مخفف واژه مرکب International Scientific Optical Network هست، و این نام همون سازمان روسی‌ه که این دنباله دار رو کشف کرده و نام اختصاصی این دنباله‌دار طبق سیستم جدید نامگذاری دنباله‌دارها که توسط «اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی» بسال 2004 میلادی وضع شد، همون C/2012 S1 هست. C بخاطر بی‌بازگشت بودن این دنباله‌دار، 2012 بخاطر سال اکتشاف اون، S بخاطر کشف اون در نیمه دوم سپتامبر - هر ماه رو به دو نیم تقسیم کنید (بین روز 15 و 16) و نیمه‌ها رو بترتیب الفبای انگلیسی نامگذاری کنید (حرف I استفاده نمیشه) - و 1 بخاطر اولین دنباله‌داری که در نیمه دوم سپتامبر 2012 کشف شد.

پیشوندهای قبل از ممیز که در نام دنباله‌دارها استفاده میشن:
P: برای دنباله‌دارهای با تناوب مداری (داشتن دوره تناوب کمتر از 200 سال و یا مشاهده آن در حضیض برای حداقل 2بار)
C: برای دنباله‌دارهای بدون تناوب مداری
X: برای دنباله‌دارهایی که هیچ مدار قابل اطمینانی برای اونها وجود نداره (دنباله‌دارهای دوران قدیم)
D: برای دنباله‌دار با دوره تناوبی که به هر دلیل مفقود و یا از بین رفته
A: برای جرمی که دنباله‌دار نبوده اما اشتباهاً دنباله‌دار نامیده شده.

ضمناً اگه دنباله داری به قطعات متعددی تکه تکه بشه، هر تکه از اون با همون نام اما با پسوندی از حروف الفبای انگلیسی (کوچک و بزرگ) نامگذاری میشه.

بهمین ترتیب یادمون باشه که دنباله‌داری رو هم که تا دو ماه آینده در آسمان ظاهر میشه رو نه با نام پان‌استارز بلکه با نام C/2011 L4 بشناسیم. پان‌استارز یا PANSTARRS نام یک آرایه تلسکوپی در جزایر هاواییه که اونو کشف کرد. :wink:

Mahdieh. GH

01-28-2013, 04:41 PM

سلام به همگی:) و ممنون بابت این تاپیک خوب
دنباله دارها دو نوع دنباله دارن که یا دنباله غباری هستند یا دنباله پلاسمایی یا همون گاز یونیزه

دنباله غباری ها:
در مورد دنباله‌دارهای غباری نحوه تشکیل به این شکل است که فشار حاصل از نور خورشید، غبار را از گیسوی آن خارج کرده و آن را به بیرون می‌راند تا یک دنباله را تشکیل بدهد. این ذرات مدارهای کپلری را به دور خورشید دنبال می‌کنند و بنابراین با پلاسما هم جهت نمی‌شوند. و مورد بعدی اینکه دنباله ی غباری از ذراتی به بزرگی ذرات موجود در دود تشکیل شده است. این نوع دم هنگامی تشکیل می‌شود که باد خورشیدی مقداری ماده از کُما جدا می‌کند؛ چون این ذرات بسیار کوچکند با کوچک‌ترین نیرویی جابجا می‌شوند، در نتیجه این دنباله‌ها معمولاً پخش و خمیده‌اند.

دنباله گازی ها ( دنباله پلاسمایی ها):
دنباله‌های گازی وقتی تشکیل می‌شوند که نور خورشید مقداری از مواد کما را یونیده می‌کند و سپس باد خورشیدی این مواد یونیده را از کما دور می‌کند. دنباله‌های یونی معمولاً کشیده‌تر و باریکترند. وقتی که دنباله‌دار از خورشید دور می‌شود دم و کما از بین می‌روند و فقط مواد سرد و سخت درون هسته باقی می‌مانند.

Soroush Samadi

01-28-2013, 04:57 PM

خب با اجازه میریم سراغ دم دنباله دار ها

دم دنباله دار معمولا فقط بعد از آن که در حدود 2AU به خورشید نزدیک می شود،گسترش می یابد.در این صورت،هم گاز و هم ذرات غبار به صورت ماده یخی از هسته تصعید می شود و دو جز تشکیل دهنده کما واکنش های متفاوتی در برابر نیرو های ناشی از خورشید نشان می دهند،از جهت،عملا دو دم تشکیل می شود.دم گازی مرکب از یونها یا اتم اتمهای باردار تشکیل می شود که بر اثر باد خورشیدی به سوی خارج از خورشید روانه می شود.این دم گازی معمولا به طور مستقیم و همیشه در جهت دور شدن از خورشید ظاهر می شود.این امر حتی وقتی هم هسته دنباله دار از خورشید دور می شود به همین منوال است؛در این صورت دم گازی عملا از دنباله دار پیشی می گیرد.نوری که از دم گسیل می کند،بر اثر فرایند انتقال الکترون ها به سوی پایین ایجاد می شود.

[/URL][URL="http://up.avastarco.com/images/sgqso80dvx48e89nu6t.jpg"]http://up.avastarco.com/images/sgqso80dvx48e89nu6t.jpg (http://up.avastarco.com/)

Soroush Samadi

01-28-2013, 05:02 PM

سلام به همگی:) و ممنون بابت این تاپیک خوب
دنباله دارها دو نوع دنباله دارن که یا دنباله غباری هستند یا دنباله پلاسمایی یا همون گاز یونیزه

دنباله غباری ها:
در مورد دنباله‌دارهای غباری نحوه تشکیل به این شکل است که فشار حاصل از نور خورشید، غبار را از گیسوی آن خارج کرده و آن را به بیرون می‌راند تا یک دنباله را تشکیل بدهد. این ذرات مدارهای کپلری را به دور خورشید دنبال می‌کنند و بنابراین با پلاسما هم جهت نمی‌شوند. و مورد بعدی اینکه دنباله ی غباری از ذراتی به بزرگی ذرات موجود در دود تشکیل شده است. این نوع دم هنگامی تشکیل می‌شود که باد خورشیدی مقداری ماده از کُما جدا می‌کند؛ چون این ذرات بسیار کوچکند با کوچک‌ترین نیرویی جابجا می‌شوند، در نتیجه این دنباله‌ها معمولاً پخش و خمیده‌اند.

دنباله گازی ها ( دنباله پلاسمایی ها):
دنباله‌های گازی وقتی تشکیل می‌شوند که نور خورشید مقداری از مواد کما را یونیذه می‌کند و سپس باد خورشیدی این مواد یونیده را از کما دور می‌کند. دنباله‌های یونی معمولاً کشیده‌تر و باریکترند. وقتی که دنباله‌دار از خورشید دور می‌شود دم و کما از بین می‌روند و فقط مواد سرد و سخت درون هسته باقی می‌مانند.

با تشکر از شما بابت این پست مفید
ولی من فکر می کنم بهتر باشه به ترتیب پیش بریم و همون طور که اقا کیانوش گفتند بزارید اول ساختار دنباله دار ها کامل بشه تا بعد به سراغ سایر موضوعات بریم.
ممنون

Mahdieh. GH

01-28-2013, 05:04 PM

http://up.avastarco.com/images/jt49tmznofa286oz85d.jpg (http://up.avastarco.com/images/jt49tmznofa286oz85d.jpg)

دنباله دار تاریخی هیل باب - بهار سال 1376 - عکس از بابک امین تفرشی

5307

باید بگم که دنباله ی این دنباله دارهم شبیه به دنباله ی غباری بود اما از سدیم خنثی تشکیل شده بود!

melika bidabadi

01-28-2013, 05:22 PM

Mahdieh. GH

01-28-2013, 05:38 PM

دنباله‌دارها با تناوب طولانی مدت، از ناحیه‌ای کروی تشکیل شده از اجرام یخ زده به نام ابر اورت سرچشمه می‌گیرند. این اجرام در دورترین قسمت منظومه شمسی قرار دارند و از آمونیاک منجمد، متان، سیانوژن ( یک ترکیب شیمیایی و با نام های دیگر: Cyanogen ، Carbon nitride ، Dicyan ، Dicyanogen ، Nitriloacetonitrile ، Oxalic acid dinit ، Oxalonitrile ، Oxalyl cyanide و فرمول مولکولیC<SUB>2</SUB>N<SUB>2</SUB>)، یخ، آب و صخره تشکیل شده‌اند. معمولاً یک اختلال گرانشی باعث راه یافتن آنها به داخل منظومه شمسی می‌شود.

Kianoosh.S

01-28-2013, 10:58 PM

خیلی ممنون از دوستانی که در همین مدت کم این بحث و به خوبی پیش بردن. اما درخواست میکنم که به ترتیب پیش برین. دوست عزیزمون سروش صمدی ساختار دنباله دارها رو شروع کرد. که در حال تکمیل.

آقا محسن نامگذاری دنباله دارها رو گفت که بسیار مفید بود.

خانم مهدیه هم انواع دنباله دار را گفتن.

حالا از این به بعد به ترتیب پیش بریم. در حال حاضر ساختار دنباله دارها رو کامل میکنیم. بعد از اون جنبه دیگه رو بحث میکنیم.

mohsen4465

01-28-2013, 11:45 PM

سلام به تمامی دوستان
همان طور که میدونید به طور طبیعی یک دنباله دار می تونه یک یا دو دم داشته باشه اما در سال های 1744 میلادی [اگر اشتباه نکنم]دنباله داری با نام چسی با7دم ظاهر شد
ایا علت این تعداد دم وا پاشی هسته این دنباله دار بود؟رفتم در موردش تحقیق کردم. واقعاً که چه دنباله دار جالبی بوده: :have a nice day:

<a href="http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg (http://up.avastarco.com/images/yvj1netl73kzpmzbr2u.jpg)

این دنباله‌دار بنام «دنباله‌دار بزرگ 1744» یا C/1743 X1 نه 7تا اما 6 دم داشت و از این لحاظ منظره‌ای استثنایی رو بین سالهای 1743 و 1744 خلق کرد. این دنباله‌دار بتاریخ 29 نوامبر 1743 توسط Jan de Munck کشف شد و بصورت مستقل در 9 دسامبر 1743 بار دیگر توسط Klinkenberg و در 13 دسامبر توسط Chéseaux دیده شد. به گفته Chéseaux در این زمان بصورت ستاره‌ مه آلودی از قدر 3 دیده میشد.

در 18 فوریه 1744 به درخشانی سیاره زهره رسید و همزمان دو دنباله رو نشون داد (مثل بقیه دنباله‌دارها). در 1 مارس 1744 دنباله‌دار به حضیض خورشیدی به فاصله 0.2 واحد نجومی رسید و در این زمان انقدر روشن شده بود که در نور روز هم دیده میشد. با دور شدن از حضیض خورشیدی دنباله‌ای تماشایی خلق شد که به خوبی در بالای افق قرار داشت در حالی که هسته دنباله‌دار بدلیل نور سپیده دم دیده نمیشد. در اوایل مارس بود که Chéseaux و سایر منجمان پدیده‌ی نادر عجیبی رو گزارش کردند، پره هایی از 6 دنباله گلگون در بالای افق. ساختار این دنباله برای سال‌ها برای منجمان معما بود. با وجود اینکه بعدها دنباله‌دارهای دیگری هم چند دنباله رو به نمایش گذاشتن اما دنباله‌دار بزرگ 1744 با داشتن 6 دنباله در این میان بی همتا بود. عنوان شده که این دنباله پره‌ای بدلیل وجود سه منبع فعال بر روی هسته دنباله‌دار ایجاد شده که در مسیر بازگشت با چرخش هسته در مقابل خورشید قرار گرفتن. همچنین گفته شده که این ساختار نمونه برجسته‌ای از «شیارهای غباری» (dust striae) بوده که در بعضی از دنباله دارها مانند مک‌نات (2006) و وست (1976) دیده شده.

9 مارس آخرین باری بود که Chéseaux از دنباله‌دار گزارش تهیه کرد و پس از آن دنباله دار به آسمان نیمکره جنوبی رفت جایی که در 18 مارس دنباله‌ای 90 درجه‌ای از آن را گزارش کردند. همچنین بعضی از مشاهدات چینی‌ها از این دنباله‌دار حاوی گزارشاتی از شنیده شدن اصوات در ارتباط با دنباله‌داره که اگر واقعیت داشته باشه میبایستی ناشی از اندرکنش ذرات دم دنباله‌دار با مگنتوسفر زمین باشه که گاهاً در مورد شفق‌های قطبی وصف میشه.

در میان کسانی که این دنباله‌دار رو دیدن، «چالرز مسیه» 13 ساله هم حضور داشت، که منظره اون اثر الهام بخش عمیقی بر روی او گذاشت. وی بعدها منجمی سرشناس شد که دنباله‌دارهای زیادی کشف کرد.

ممنون ملیکا خانم. :)

Soroush Samadi

01-29-2013, 09:52 AM

خب با اجازه میریم سراغ آخرین بخش از ساختار دنباله دار ها یعنی "هسته":گل

هسته دنباله دار ها یک توپ از یخ و ذرات غبار سنگی است که شبیه به یک گلوله برفی کثیف می باشد.یخ هسته دنباله دار عمدتا از آب منجمد تشکیل شده اما شاید مواد منجمد دیگری مثل آمونیاک،دی اکسید کربن،مونو کسید کربن و متان نیز در آن وجود داشته باشد.دانشمندان تصور می کنند هسته برخی دنباله دار ها شکننده است چرا که آن ها شماری دنباله دار پیدا کرده اند که بدون هیچ دلیل واضحی خرد شده اند.

اینگونه تصور می شود که قطر هسته دنباله دار ها حدود 16 کیلومتر یا کمتر است.

http://up.avastarco.com/images/6oz717wghzfp255qij7n.png (http://up.avastarco.com/images/6oz717wghzfp255qij7n.png)

Kianoosh.S

01-29-2013, 10:45 PM

خب بحث و پیش میگیریم با :

1) بنظرم مطالب باید به گونه ای باشه که مخاطب بیشتری رو پوشش بده. پس کلی تر بحث و پیش میبریم.
بنظرم جای تاریخچه دنباله دارها خالیس. اگه یکی دو نفر زحمت اینکار و به عهده بگیرن خیلی خوب میشه.

فقط دوستانی که مایلن خبر بدن .

2) ساختار دنباله دارها هنوز جای کار داره

3) منشا و پیدایش دنباله دارها از زمان پیدایش تا زمان حال رو هم بعد از بررسی موارد بالا شروع میکنیم.

4) مدار دنباله دارها هم بحث جالبی داره

پس در حال حاظر ساختار رو کاملترش کنیم و تاریخچه ظهور دنباله دارهای باشکوه و خبرساز و با ذکر منبع پیش بگیریم.

راستی یه سوال :

آیا میشه از عناصر دنباله دارها استفاده کرد؟ یعنی صرفه اقتصادی دارن؟ بذارین یه جور دیگه سوالمو بپرسم. ساختار درونی یه دنباله دار به چه صورتیست؟ از پوسته تا عمق چه ترکیبات کانی شناسی ای وجود داره؟

SAEED560

01-30-2013, 11:30 AM

سلام
ساختار دنباله دارها به 5 قسمت تقسیم میشه
1. هسته
2.هاله یا کما
3.دنباله یونی
4.دنباله غباری
5.پوشش هیدروژنی
اگر دوستان توضیحاتی در این مورد دادند منو ببخشند من احساس کردم باید این ساختارو یک بار دیگه توضیح بدم
هسته دنباله دار یک مرکز منجمد است که ممکن است این توده یخی از امونیاک منوکسید کربن و متان و دی اکسید کرین نیز باشد . قطر بعضی از دنباله دار ها به 1.6 میلیون کیلومتر هم میرسد . دانشمندان بعد از اینکه چند تا از دونباله دارها به دلیل نامعلومی از بین رفتند به این نتیجه رسیدند که هسته بعضی از این دنباله دار ها خیلی شکننده می باشد در صورتی که بعضی از انها بشیار مقاوم و سخت هستند .
هاله یا کما
فضایی تقریبا از گاز است که هسته را احاطه کرده است . وقتی که یک دنباله دار به خورشید نزدیک میشود به دلیل گرمای بالای خورشید مقداری از یخ موجود در هسته به بخار تبدیل میشود و این گاز و گرد و غبار را به بیرون میدهد که این همان هاله یا کما میباشد
دنباله یونی
باد خورشیدی بعضی از گازها رو به یون تبدیل میکند و جریان این یون ها از کما دور میشود و دنباله یونی را میسازد . وقتی ستاره دنباله دار یه خورشید نزدیک میشود این دنباله عقب میماند و وقتی از خورشید دور میشود دنباله یونی به جلو میرود . طول این دنباله می تواند به 100میلیون کیلومتر برسد.
دنباله غباری
این دنباله از ذرات میکروسکوپی که توسط فوتون های خورشیدی به وجود امده تشکیل شده است. این دنباله از حرک ستاره به ارامی به وجود میاید و وقتی ستاره از خور شید دور میشود محو میگردد.

گاز هیدروژن سر دنباله دنباله دار را به طول میلیون ها کیلومتر احاطه کرده است که معمولا بین دنباله یونی و دنباله گردو غباری میباشد . و وقتی که ستاره به خورشید نزدیک میشود این پوشش که هسته را احاطه کرده است بزرگتر می شود .

SAEED560

01-30-2013, 11:17 PM

سلام
دنباله دارها از اولین باری که در اسمان به چشم مردم رویت شدند باعث وحشت و ترس انها شده بودند . عقاید خاصی که از ایتدا به اسمان داشتند با هر تغییری بیشتر میشد و خرافات بیشتری رو در سر می پروراندن . اما اولین باری که ستاره دنباله دار هالی در اسمان رویت شد به یونانیان بر میگردد . این اکتشاف بزرگ نشان از دید باز مردمان قدیم دارد که با کمتریم امکانات بالاترین اکتشافات را از خود به جا گذاشتن . در سال 466 قبل از میلاد مسیح یونانیان برای اولین بار یکی از ستاره ای دنباله دار که تا به امروز هم قابل رویت بوده است را شناسایی و به جهانیان معرفی کرده اند . البته این ادعای بزرگ را دانشمندان با شبیه سازی مسیر این ستاره ثابت کرده اند .://up.avastarco.com/images/w7pjnp92o2ltqstk92n.jpg

Ali Ahmadi

01-31-2013, 01:05 PM

تاریخچه

خوب
شروع کنیم

معروف ترین دنباله دار تاریخ
دنباله دار هالی بوده
بدون شک
چون از قبل از میلاد گزارش عبورش بوده
هر 75 سال یکبار میاد
1365 هم بوده

اما در گذشته ظهور دنباله دار ها رو به عنوان نماد و نشونه میدونستن
یکی از جنگ های صلیبی به علت ظهور دنباله داری با صلح بین دو طرف به پایان رسید
چون آنها را مایه شوم بختی خودشون میدونستن و جنگ رو در اون روز شکست خورده میپنداشتند

مشکلشون هم این بود که نمیتونستن پیش بینی شون کنن که کی ظاهر میشن و کی میرن
و با ثبت ظهورشون و برقراری رابطه بینشون سعی میکردن دلیل پیدا کنن
دلیلی که پیدا کردن پیوستگی بلایا و بدبختی ها با ظهور دنباله ها بود

mohsen4465

01-31-2013, 05:14 PM

تا بدینجای کار دوستان بیشتر موارد رو در مورد دنباله‌دارها عنوان کردن. ولی خب یکم اطلاعات داخل پست‌های مختلف پراکنده بوده. در این پست و چند پست بعدی سعی میکنم ترجمه‌ای از ویکی‌پدیا در مورد دنباله‌دارها رو قرار بدم. اینطوری هم اطلاعاتمون جمع بندی و کاملتر میشه و هم اینکه در آخر منبع مناسبی برای ویکی نجوم خودمون بوجود میاد. ممنون میشم دوستان هم در این ترجمه یاری کنن. ضمناً در عین حال خوبه لابلای کار به تاریخچه دنباله‌دارهای بزرگ هم سری بزنیم تا بحث از حالت خشکی و یکنواختی در بیاد. :rambo:

هسته دنباله‌دار:
‌دنباله‌دارهایی با قطر هسته‌ای بین 100 متر تا 40 کیلومتر شناخته شده‌اند. این هسته‌ها متشکل از سنگ، غبار، یخ آب، و یخ گازهای منجمد مانند مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن، متان و آمونیاک هستند. بدلیل جرم کم، هسته دنباله‌دارها تحت تأثیر گرانششان کروی نمیگردد، و بنابراین شکلی نامنظم دارند. آنها بصورت گسترده همچون "گوله‌های برفی کثیفی" تصور میشوند ولیکن مشاهدات اخیر سطحی خشک، غبارآلود و سنگی را نشان میدهند که دال بر این مطلب است که یخ در زیر پوسته آنها مخفی شده است.

همچنین دنباله‌دارها حاوی ترکیبات آلی گوناگونی هستند، و به علاوه گازهایی که در بالا به آنها اشاره شد، دنباله‌دارها ممکن است شامل متانول، سیانید هیدروژن، فرمالدهید، اتانول و اتان و شاید ترکیبات پیچیده‌تری همچون، هیدوکربن‌های زنجیربلند و آمینو اسید باشند. در 2009، کشف گلیسین در غبار دنباله‌دار جمع‌آوری شده توسط مأموریت "استارداست" ناسا مورد تأیید واقع شد. در آگوست 2011، گزارشی برپایه مطالعات ناسا بر روی شهابسنگ‌های یافت شده بر روی زمین، منتشر شد که عنوان میکرد که اجزاء DNA و RNA (آدنین، گوانین و مولکول‌های آلی وابسته به آنها) ممکن است بر روی سیارک‌ها در فضا تشکیل شده باشند.

در کمال حیرت، هسته‌های دنباله‌دارها در زمره‌ی کم‌بازتاب‌ترین اجرام منظومه شمسی قرار میگیرند. کاوشگر فضایی "جوتو" نشان داد که هسته دنباله‌دار هالی فقط 4 درصد از نوری که به آن میتابد را بازمی‌تاباند و "دیپ اسپیس 1" کشف کرد که سطح دنباله‌دار بورلّی فقط 2.4 تا 3.0 درصد از نور تابیده شده به آن را بازتاب میکند. در مقام مقایسه، آسفالت، 7 درصد از نوری که به آن میتابد را بازتاب میکند. تصور بر آن است که ترکیبات پیچیده آلی مواد تشکیل دهنده سطح سیاه دنباله‌دار هستند. تابش گرم خورشید مواد فرار را تبخیر میکند و در پس آن مواد آلی زنجیربلندی مشابه قیر، یا نفت خام باقی میمانند که به سیاهی گرایش دارند. این سطح تیره به دنباله‌دارها در جذب گرمای لازم برای فرآیند خروج‌گاز کمک میکند.

منبع:
ویکی پدیا

<a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank"><a href="http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg (http://up.avastarco.com/images/5ghg03pjoy4ubicn16e.jpg)
مونتاژ تصویری هسته 6 کیلومتری "تمپل 1" در کنار "هارتلی 2"
تصاویر توسط مأموریت دوگانه دیپ ایمپکت/اپوکسی

mohsen4465

02-01-2013, 02:43 PM

دم و کما:
‌در منظومه شمسی خارجی، دنباله‌دارها منجمد باقی میمانند و آشکار کردن آنها از زمین بدلیل اندازه کوچکی که دارند، غیرممکن و یا بسیار سخت است. آشکار سازی‌های آماری از هسته‌های غیرفعال دنباله‌دارها در کمربند کویپر توسط تلسکوپ فضایی هابل گزارش شده‌اند، اما این اکتشافات مورد تردیدند، و بدون واسطه تأیید نشده اند. با رسیدن یک دنباله‌دار به فضای داخلی منظومه شمسی، تشعشعات خورشیدی باعث تبخیر مواد فرار درون آن میشوند که به همراه غبار مخلوط شده در آنها به خارج از هسته جریان پیدا می‌کنند. بدین ترتیب گاز و غبار از اتمسفری عظیم و فوق العاده رقیق در اطراف هسته، بنام "کـُما"، به بیرون جریان پیدا میکنند و نیروی وارده به کما توسط فشار پرتویی و باد خورشیدی باعث شکل گرفتن دنباله‌ای عظیم میشود که در جهتی مخالف از خورشید قرار میگیرد.

هم دم و هم کما توسط خورشید درخشان میشوند که ممکن است از روی زمین در زمان عبور دنباله‌دار از منظومه شمسی داخلی دیده شود. غبار، مستقیماً نور خورشید را منعکس میکند و گاز، بدلیل یونیزه شدن میتابد. بیشتر دنباله‌دارها بسیار کم نورتر از آنی هستند که بدون تلسکوپ دیده شوند، اما هر دهه تعداد کمی از آنها به اندازه کافی درخشان میشوند تا برای چشم غیر مسلح دیدنی شوند. گهگاه یک دنباله‌دار ممکن است شاهد یک فوران ناگهانی از گاز و غبار باشد که در طی آن اندازه دنباله‌دار به طور موقت بشدت افزایش میابد. این اتفاقی بود که در 2007 برای دنباله‌دار "هولمز" افتاد.

http://up.avastarco.com/images/35zk9fn81f4n2v6jr0q3.jpg (http://up.avastarco.com/images/35zk9fn81f4n2v6jr0q3.jpg)
دنباله دار هولمز دم یونیزه شده آبی رنگش را نمایش میدهد.

جریان گاز و غبار هر کدام دمی متمایز برای خود ایجاد میکنند، که به مقدار کمی در جهت‌های مختلفی قرار میگیرند. دنباله غباری در پشت سر و در درون مدار دنباله‌دار بگونه‌ای قرار میگیرد که عمدتاً دمی خمیده را تشکیل میدهد که دنباله "نوع II" و یا "غباری" نامیده میشود. در همین لحظه دنباله "نوع I" یا "یونی"، متشکل از گاز، همواره در جهتی مستقیماً دور از خورشید قرار میگیرد، زیرا گاز بسیار بیشتر از غبار تحت تأثیر بادهای خورشیدی قرار میگیرد و در عوض پیروی از مسیر مداری، در امتداد خطوط میدان مغناطیسی جهت گیری میکند. گاهاً دنباله‌ای کوتاه در خلاف جهت دنباله غباری و یونی دیده میشود - یک ضددنباله. زمانی این‌ دنباله‌ها اسرارآمیز شمرده میشدند، اما این‌ها صرفاً انتهای همان دنباله‌ غباری هستند که بدلیل زاویه دید ما ظاهراً در جلوی دنباله دار دیده میشوند. همچنین در مورد ماهیت این دم گفته شده است که ذرات بزرگتر جدا شده از هسته دنباله دار تمایل به ایجاد دیسکی از ذرات بدور هسته را دارند که در زمان عبور زمین از صفحه مداری دنباله‌دار، لبه این دیسک بشکل دنباله ای رو به خورشید دیده میشود.

http://up.avastarco.com/images/saheo0f9wfivs4gv7orl.jpg (http://up.avastarco.com/images/saheo0f9wfivs4gv7orl.jpg)
دنباله‌دار لولین (2009)
دنباله یونی در سمت راست و دنباله غبار (ضددنباله) در سمت چپ دیده میشوند.

(ادامه دارد...)

منبع:
ویکی پدیا

Mahdieh. GH

02-06-2013, 01:00 PM

<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype id=_x0000_t75 coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f"><v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"></v:path><?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"></o:lock></v:shapetype><v:shape style="Z-INDEX: 1; POSITION: absolute; TEXT-ALIGN: left; MARGIN-TOP: 0px; WIDTH: 60pt; HEIGHT: 42pt; VISIBILITY: visible; MARGIN-LEFT: 20pt; LEFT: 0px; mso-wrap-style: square; mso-wrap-distance-left: 0; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-distance-right: 0; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-position-horizontal: right; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-vertical: absolute; mso-position-vertical-relative: line" id=Picture_x0020_2 alt=" " o:spid="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" href="http://www.nightsky.ir/content/view/787/1/" o:allowoverlap="f" o:button="t"><v:fill o:detectmouseclick="t"></v:fill><v:imagedata src="file:///C:\DOCUME~1\MOEINC~1\LOCALS~1\Temp\msohtmlclip1\01 \clip_image001.jpg" o:title=" "></v:imagedata><?xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" /><w:wrap type="square" anchory="line"></w:wrap></v:shape>
<v:shapetype id=_x0000_t75 coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f"><v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"></v:path><o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"></o:lock></v:shapetype><v:shape style="Z-INDEX: 1; POSITION: absolute; TEXT-ALIGN: left; MARGIN-TOP: 0px; WIDTH: 60pt; HEIGHT: 42pt; VISIBILITY: visible; MARGIN-LEFT: 20pt; LEFT: 0px; mso-wrap-style: square; mso-wrap-distance-left: 0; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-distance-right: 0; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-position-horizontal: right; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-vertical: absolute; mso-position-vertical-relative: line" id=Picture_x0020_2 alt=" " o:spid="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" href="http://www.nightsky.ir/content/view/787/1/" o:allowoverlap="f" o:button="t"><v:fill o:detectmouseclick="t"></v:fill><v:imagedata src="file:///C:\DOCUME~1\MOEINC~1\LOCALS~1\Temp\msohtmlclip1\01 \clip_image001.jpg" o:title=" "></v:imagedata><w:wrap type="square" anchory="line"></w:wrap></v:shape>
C/2007 N3 Lulinنام دنباله‌داري است که در يكي از رصدخانه‌هاي فعلي فعال در زمینه دنباله‌دار‌ها ،رصد‌خانه Lulin در چين كه البته توسط كشور تايوان حمايت مي‌شود کشف شده است. فعاليت و پروژه كنوني آن نيز طرح Lulin Sky Survey است.اين دنباله‌دار توسط يكي از دانشجویان كشف گرديد. Quanzhi Yeدر 21 تير ماه سال گذشته موفق شد Lulin را كه آن زمان AU 5.66 از زمين فاصله داشت را كشف كند. در آن هنگام از قدر 19 و يك جرم كاملاً ستاره‌اي به نظر مي‌رسيد و سيارك پنداشته شد تا اين‌كه پس از برسي دقيق با تلسكوپ‌هاي قوي‌تر معلوم گشت كه دنباله‌داري نوظهور است.
نام دنباله دار از نام کاشف آن گرفته نشده است، بلکه نام محل کشف آن است.

5328

رنگ سبز نشانه ای از گازي سمي است. جو دنباله دارها گاز سمي سيانوژن و كربن دواتمي را در خود دارد. با برخورد نور خورشيد به آنها هردو ( سیانوژن و کربن دو اتمی) نور سبزاز خود متصاعد مي‌كنند. به اين فرايند «رزنانس يا تشديد فلوئورسانس» مي‌گويند. <o:p></o:p>
در سال 1910 وقتي اخترشناسان اعلام كردند كه زمين از دنباله‌ي سمي «هالي» عبور مي‌كند، بسياري به هراس افتادند. اما، دنباله‌ي نازک دنباله‌دار نمي‌توانست به جو ضخيم زمين نفوذ كند.که حتي اگر اين اتفاق هم مي‌افتاد، سيانوژن كافي براي هر نوع اتفاقي وجود نداشت. دنبال‌دار لولين حتي كم‌تر از هالي اين خطر را داشت!
24 فوريه 2009 به نزديک ‌ترين فاصله رسيد، كه این فاصله؛ 38 ميليون‌مايل با زمين بود.

mohsen4465

02-07-2013, 06:17 PM

طبق معمول تاپیکی ایجاد شد و، چند روزی داغ شد و، ناگهان یخ بست!
کجا رفتین؟!:40: نه به اون شوری شور، نه به این بی نمکی.

خب بریم سراغ ادامه بحث:

دم و کما: (ادامه پست شماره 19)

در حالی که هسته جامد یک دنباله دار معمولاً قطری کمتر از 50 کیلومتر دارد، کـُما ممکن است بزرگتر از خورشید باشد، و دنباله یونی، که دیده شده است که تا یک واحد نجومی و حتی بیشتر امتداد داشته‌ است. دیده شدن ضد-دنباله نقش مهمی را در کشف باد-خورشیدی ایفا کرده است. دنباله یونی ناشی از یک اثر فتوالکتریک از تابش فرابنفش خورشید بر روی ذرات کـُما است. وقتی که یک ذره یونیزه میشود بار الکتریکی مثبت بدست می‌آورد که متعاقب آن باعث افزایش "مگنتوسفر القایی" در اطراف دنباله‌دار میشود. دنباله‌دار بهمراه میدان مغناطیسی القا شده در اطراف آن مانعی در مقابل جریان ذرات باد-خورشیدی ایجاد میکنند. از آنجایی که سرعت نسبی مداری دنباله‌دار با باد-خورشیدی فراصوتی است، یک "کمان شوک" در جهت جریان باد-خورشیدی ایجاد میشود. درون این کمان-شوک، مجموعه‌ای بزرگ از یون‌های دنباله‌دار (بنام "یون‌های برداشته شده") تجمع پیدا کرده و میدان مغناطیسی خورشید را بهمان صورتی که خطوط میدان در اطراف دنباله‌دار قرار دارند از پلاسما انباشته میکنند و بدین شکل دنباله یونی شکل میگیرد.

اگر بار انباشته شده در دنباله یونی کافی باشد، خطوط میدان مغناطیسی به سمت هم فشرده می‌شوند و در نقطه‌ای درون امتداد دنباله یونی "الحاق مجدد مغناطیسی" رخ میدهد. این منجر به "رخداد انقطاع دنباله" خواهد شد. این پدیده در تعدادی از موارد مشاهده شده است، یکی از موارد برجسته در 20 آوریل 2007 زمانی رخ داد که دم دنباله‌دار "اِنکه" در هنگام عبور از درون "جرم پرتابی تاج خوشیدی" بطور کامل جدا شد. این پدیده توسط کاوشگر فضایی "استریو" مشاهده شد.

در 1996، دیده شد که دنباله‌دارها تابشی در محدوده امواج x دارند. این موضوع بشدت منجمان را حیرت زده کرد، زیرا تابش امواج x معمولاً مربوط به اجرام بسیار داغ است. این پرتو x در اثر اندرکنش بین دنباله‌دار و باد خورشیدی ایجاد میشود. وقتی یون‌های بسیار پرانرژی باد-خورشیدی بدورن اتمسفر دنباله‌دار سرریز میشوند، با اتم‌ها و مولکول‌های آن برخورد میکنند و در فرآیندی بنام "تبادل بار" یک یا چند الکترون از اتم‌های آن می‌دزدند. این تبادل یا انتقال الکترون به یون‌های باد خورشیدی با "بازگشت از برانگیختگی" به حالت پایه یون همراه است که منجر به تابش فوتونی در محدوده امواج x یا فرابنفش دور خواهد شد.

منبع:
دانشنامه آنلاین ویکی پدیا

پیمان اکبرنیا

02-08-2013, 12:46 AM

حالا که بحث دم و کمای دنباله دار شده، تصویر امروز APOD از دنباله دار Lemmon را هم ببنید که در نیمکره جنوبی آسمان قرار داره و این شبها از نیمکره جنوبی زمین به راحتی میشه با تلسکوپ رصدش کرد :)

http://up.avastarco.com/images/3bnuc0fnf9y7gl35mw3.jpg

رنگ سبز کمای دنباله‌دار از گاز دو اتمی C2 ناشی شده که در نور خورشید به صورت فلورسنت میدرخشه. این دنباله دار به سمت شمال در حال حرکت هست و قدرش هم داره کم میشه و در بهار سال 92 احتمالا ما هم میتونیم رصدش کنیم :)

Mahdieh. GH

02-08-2013, 05:32 PM

اخترشناسی با نام دیوید اسکلیشر، 150 دنباله دار را مطالعه نمود و فراوانی 5 مولکول متفاوت در هریک را سنجید. در این مطالعلات بر روی دنباله دارها، یکی از آنها ، دنباله دار ماخولز 1 است که بابقیه تفاوت دارد و خواص شیمیایی بسیار عجیبی را نشان می دهد .اسکلیشر معتقد است که این ترکیب غیرعادی ممکن است موجی شود تا دسته ای جدید از دنباله دار ها آشکارشوند.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
<o:p></o:p>
تفاوت ماخولز با دیگر دنباله دارها این استکه جای مولکول سیانوژن ، کربن و نیتروژن در ساختار شیمیایی این دنباله دار ، خالی است و علت این خاصیت غیرعادی ، ناشناخته است. با وجود این اسکلیشر 3 مدل برای توجیه منشأ ماخولز ارائه کرد، که عبارتند از:<o:p></o:p>
1) ممکن است دلیل این تفاوت در ساختار ماخولز1 این باشد، که ماخولز 1 از منظومه شمسی ما سرچشمه نگرفته باشد بلکه از ستاره ای دیگر گریخته و خورشید رسیده است. در این سناریو ، صفحه پیش سیاره ای ستاره دیگر ، ممکن است کربن کمتری داشته باشد، که باعث می شود فراوانی کربن در کلیه ترکیبات نیز کمتر باشد. کسر عظیمی ازدنباله دارها در منظومه شمسی به فضای میان ستاره ای گریخته اند بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمال دارد این دنباله دار نیز از منظومه خود گریخته و به دام خورشید افتاده باشد.<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype id=_x0000_t75 stroked="f" filled="f" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" o:preferrelative="t" o:spt="75" coordsize="21600,21600"><v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><v:path o:connecttype="rect" gradientshapeok="t" o:extrusionok="f"></v:path><o:lock aspectratio="t" v:ext="edit"></o:lock></v:shapetype><v:shape style="WIDTH: 187.5pt; HEIGHT: 180.75pt; VISIBILITY: visible; mso-wrap-style: square" id=Picture_x0020_1 alt=" " type="#_x0000_t75" o:spid="_x0000_i1025"><v:imagedata o:title=" " src="file:///C:\DOCUME~1\MOEINC~1\LOCALS~1\Temp\msohtmlclip1\01 \clip_image001.jpg"></v:imagedata></v:shape><o:p></o:p>
<o:p></o:p>
2) شاید ماخولز 1 در یک محیط فراخورشیدی دوردست و سردتر شکل یافته باشد.<o:p></o:p>
3) احتمال سوم نیز می تواند این باشد که این دنباله دار از زنجیره ای خالی از کربن نشأت گرفته باشد.ماخولز 1، درمداری قرارگرفته که هر 5 سال به دور خورشید می گردد و مدار آن در نزدیکی عطارد وجود دارد. بنابراین ممکن است حرارت بالا چنین ترکیب غیرعادی را پدید آورده باشد؛ هرچند تنها دنباله دار دیگری نیز که خالی از کربن-نیتروژن بوده ، به چنین حرارت بالایی نرسیده بود و این اشاره می کند که این ترکیب غیرعادی به واکنش های شیمیایی مربوط به حرارتهای بالا نیاز ندارد.

5341
هم اکنون 2 نوع دنباله دار وجود دارد:
دسته اول: اکثریت دنباله دارهای مشاهده شده را شامل می شوند و ترکیبی " معمولی " دارند و معمولا از ابر اورت سرچشمه گرفته اند.
دسته دوم: آنهایی هستند که خالی از 2 مولکول(C2 و C3) میباشند و مدار آنها از کمربند کویی پر سرچشمه گرفته است و ممکن است علت این ترکیب غیر عادی ، به شرایطی که دنباله دار به هنگام شکل گیری در آن قرار داشته ، بستگی داشته باشد.

هرچند منشأ یک دنباله دار را نمی توان به طور قطعی تعیین کرداما دوره تناوب کوتاه ماخولز 1 بدین معناست که اخترشناسان می توانند در جستجوی دنباله دارهای دیگر از این دسته باشند و اگر گونه های بسیار دیگری یافت شد ، میتوان منشأ این دنباله دارها را خارج از منظومه شمسی دانست.
منبع: آسمان شب ایران

Navid MMM

02-08-2013, 07:32 PM

اینم یه خبر از یه سیارک!!!!!

>>> عبور رکوردشکن یک سیارک در فاصله‌ای نزدیکتر از ماهواره‌ها به زمین <<<

در تاریخ 27 بهمن امسال(15 فوریه) یک سیارک با نام 2012 da14 با قطر حدود 58 متر وبا وزن حدود 130 هزار تن از فاصله حدود 34000 از مرکز زمین یا حدود 27700 کیلومتر از سطح زمین،و بسیارکمتر از فاصله ماهواره های geo از نزدیک زمین خواهد گذشت.این سیارک که توسط رصدخانه لاساگرا در اسپانیا کشف شده از زمان اولین رصدهایش توجه همه متخصصان سیارکی را به خود جلب کرده است.درابتدا احتمال برخورد این سیارک با زمین یک به روی 83000 تخمین زده شده بود ولی با رصدهای دقیق تر وآشکارشدن پارامترهای مداری با دقت بیشتر اکنون این احتمال بسیار کمترشده است.این سیارک با دوره تناوب 366 روزه در هرسال دوبار از مدار زمین عبور کرده و زاویه صفحه مداری آن با زمین 10 درجه زاویه می سازد.

بعد ازعبور امسال که از فاصله بسیار نزدیکی خواهد بود گذر نزدیک بعدی در سال 2020 میلادی خواهد بود.اندازه گیری احتمال برخورد در سال 2020 با رصدهای امسال بیشتر قابل اعتماد خواهد شد.عبور امسال می تواند تا حدودی اندازه پارامترهای مداری سیارک بری نمونه دوره تناوب بدور خورشید را تغییر دهد ولی همچنان احتمال برخورد سیارک با سطح زمین بسیار ناچیز باقی خواهد ماند.اندازه انفجار سیارک در صورت برخورد با زمین در حدود 2.5 مگاتن تی ان تی تخمین زده شده و اندازه قدرت انفجار در حادثه معروف تونگاسکا که در روسیه ودر سال 1908 میلادی رخ داد بین 3 تا 20 مگاتن تی ان تی بوده است.مشاهدات نشان داده اند احتمال برخورد سیارکی با قطر 50 متر در هر1200 سال می تواند یکبار رخ دهد.

حداقل فاصله سیارک با زمین در ساعت 22:55 دقیقه به زمان ایران بوده وقدر سیارک در این زمان در حدود هفت وچهاردهم تخمین زده شده که در این صورت با دوربینهای دو چشمی هم قابل مشاهده خواهد بود.به نظر می رسد بهترین مکان مشاهده در زمان بیشترین نورانیت کشور اندونزی بوده و ستاره شناسان درشرق اروپا،آسیا واسترالیا می توانند شاهد عبور سیارک باشند. وضعیت مشاهده این سیارک در سطح کشورمان با جمع آوری اطلاعات بیشتربعدا" اطلاع رسانی خواهد شد.

{{{ شکل زیر مسیر عبور سیارک در شب عبور نسبت به مدار زمین وماه را نشان می دهد و زمانها بر حسب گرینویچ می باشند.عکس نمایش داده شده هم در آخرین روزهای سال 2012 میلادی تهیه شده است }}}

5342

Mahdieh. GH

02-11-2013, 09:48 PM

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
در اواخر دهه 80 و دهه 90 میلادی ستاره شناس آلمانی با نام haynreesh kroytst، دنباله دارهای احتمالی خورشید خراش را که تا به آن هنگام رصد شده بودند را مورد بررسی قرار داد. او با این بررسی مطمئن شد که آنها واقعاً خورشید خراشان هستند. تا به امروز تمام دنباله دارهای خورشید خراشان را به نام گروه (Kreutz sungrazers ) می نامند.<o:p></o:p>
دنباله‌دار خراشان، جزو دسته‌ای از دنباله‌دارها هستند که درون خورشید فرو می‌روند. این دسته از دنباله‌دارها از منطقه‌ای به نام کمربند کوییپر به سوی خورشید راهیمی‌شوند و اگر از دام گرانش خورشید رهایی یابند، به دنباله‌داری با دوره‌ی تناوبکوتاه مدت ( مانند انکه و هالی ) مبدل خواهند شد. <o:p></o:p>
دنباله دارهای خورشید خراشان را بیشتر از طریق دوربین های کاوشگر های سوهوکشف می کنند. این کاوشگر تا به امروز تعداد بسیاری دنباه دار کشف کرده است. هزارمین دنباله دار خراشان که توسط سوهو کشف شد در مرداد 1385 کشف گردید!
<o:p></o:p>
چند گزارش از دنباله دار های خراشان:<o:p></o:p>

1)دنباله‌داری داری که توسط Alan Watson در روز سیزدهم دیماه 1388 در تصاویر دهم دیماه، از کاوشگر سوهو بدست آمده بود، کشف شد؛ احتمال به این صورت بود که دنباله‌دار کشف شده، دنباله‌داری به نام kamikaze باشد که در قرن نوزدهم کشف شده بود که قبلاٌ متلاشی شده است و تکه‌ای از آن امروزه در تصاویر سوهو کشف شده است.

<o:p></o:p>
2)در روز 25 خردادماه 1387 در تصاویرسوهو ، دنباله داری پدید آمد که پس از گذشت چند ساعت بهدرون خورشید فرو رفت. پس از این رویدادکاوشگر سوهو تصویری از لکه جدید خورشیدی را به تصویر کشید که آن را لکه 999 می نامند.

<o:p></o:p>
3)در روز سوم خردادماه 1387 در یکی از تصاویر گرفته شده بوسیله کاوشگر سوهو، دنباله داری پدیدار شد که به سوی خورشید در حرکت بود. این دنباله دار از نوع خورشید خراشان بود که پس از رسیدن به خورشید به دورن آن فرو رفت.
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
در نهایت دنباله دار به سوی خورشید حرکت می کند و در جو سوزان خورشید از بین می رود.

اینم یک عکس از یکی از دنباله دارهای خراشان

5357

.............................
پی نوشت:
دوستان این عکس متحرکه، اما الان که اینجا گذاشتم واسه خودم معمولیه! اگه برای شما هم اینطوریه عکسو برای خودتون save کنین که بتونین دنباله دارو ببینین!

اگه بازم نشد، اینم یه عکس معمولی ازش:

5358

masi

02-12-2013, 12:52 AM

<o:p></o:p>

<o:p></o:p>
2)در روز 25 خردادماه 1387 در تصاویرسوهو ، دنباله داری پدید آمد که پس از گذشت چند ساعت بهدرون خورشید فرو رفت. پس از این رویدادکاوشگر سوهو تصویری از لکه جدید خورشیدی را به تصویر کشید که آن را لکه 999 می نامند.
<o:p></o:p>

سلام
طبق مطلبی که دوستمون Mahdieh.GHG قرار دادن،آیابرخورد دنباله دار با سطح خورشید باعث ایجاد این لکه شده؟طبق تعریف دنباله دارها(دنباله‌‌‌دارها توده‌‌‌هایی از یخ، برف و غبار هستند. هستة آن‌ها را تکه‌‌‌های یخ و گاز منجمد، آمیخته با سنگ و غبار، می‌سازد. در مرکز آن‌ها، احتمالاً یک هسته‌‌‌ی صخره‌‌‌ای وجود دارد )امکانش هست؟ یااگر هم به دلیل هسته ی صخره ایشه(طبق تعریف) مگه هسته اون قدری هست که بتونه لکه رو بوجود بیاره؟

باتشکر فراوان :thumbsup:

mohsen4465

02-12-2013, 08:13 PM

سلام
طبق مطلبی که دوستمون Mahdieh.GHG قرار دادن،آیابرخورد دنباله دار با سطح خورشید باعث ایجاد این لکه شده؟طبق تعریف دنباله دارها(دنباله‌‌‌دارها توده‌‌‌هایی از یخ، برف و غبار هستند. هستة آن‌ها را تکه‌‌‌های یخ و گاز منجمد، آمیخته با سنگ و غبار، می‌سازد. در مرکز آن‌ها، احتمالاً یک هسته‌‌‌ی صخره‌‌‌ای وجود دارد )امکانش هست؟ یااگر هم به دلیل هسته ی صخره ایشه(طبق تعریف) مگه هسته اون قدری هست که بتونه لکه رو بوجود بیاره؟

باتشکر فراوان :thumbsup:خط اول تعریفتون از دنباله‌دار صحیحه اما اون قسمت که گفتید در مرکز اونها هسته سنگی وجود داره صحیح نیست. دنباله‌دارها بسیار کوچکتر از اونی هستن که دچار تفکیک و لایه‌بندی شدن ساختار درونی بشن. بنابراین صرفاً مخلوطی حاصل از تجمع سنگ و یخ هستند. البته انواعی ممکنه وجود داشته باشن که هسته سنگی دارن. اینها احتمالاً باید سیارک‌هایی باشن که به نواحی خارجی منظومه شمسی سفر کردن و دوباره برگشتن. با این حال اینها هم بایستی جزء طبقه قنطورها (مابین سیارک و دنباله‌دار) طبقه‌بندی بشن.

بنظر من ایجاد لکه بدلیل طبیعت متضاد خورشید و دنباله‌داره. دنباله‌دارها حاوی مقادیر زیادی یخ و گازهای فرار هستن و بنابراین اگه به اندازه کافی بزرگ باشن شاید بتونن بعد از برخورد با سطح خورشید اون ناحیه رو بحدی سرد کنن که مثل یک لکه خورشیدی در مقایسه تیره‌تر دیده بشه.

پیمان اکبرنیا

02-12-2013, 10:27 PM

Mahdieh. GH

02-13-2013, 06:51 PM

<?xml:namespace prefix = o /><o:p></o:p>
در پست شماره ی 25:

2)در روز 25 خردادماه 1387 در تصاویرسوهو ، دنباله داری پدید آمد که پس از گذشت چند ساعت بهدرون خورشید فرو رفت. پس از این رویدادکاوشگر سوهو تصویری از لکه جدید خورشیدی را به تصویر کشید که آن را لکه 999 می نامند.

عکس لکه ی 999 رو تو تصویر زیر میتونین مشاهده کنین! در سمت راست خورشید ( سمت چپ خودمون)

5361
نمیدونم میتونین ببینینش؟ خیلی ریزه!:46:
.............................
پ.ن:

خب از اونجایی که اصلا معلوم نبود، لکه رو مشخص کردم، آپلودشم کردم و اینم لینکش:
http://up.avastarco.com/images/kl544ujbsw70xix17n1.gif

امیدوارم این عکس مفید بوده باشه:smile:

http://up.avastarco.com/images/kl544ujbsw70xix17n1.gif (http://up.avastarco.com/images/kl544ujbsw70xix17n1.gif)

mohsen4465

02-13-2013, 09:53 PM

البته به نظر من بعیده که اصلا جسمی بتونه به نزدیکی سطح خورشید برسه اصولا باید قبل از رسیدن به خورشید کاملا ذوب بشه به دلیل حرارت بالای ناشی از تابش خورشید :) حتی اگر تا نزدیک تاج هم بره با دمای 1 میلیون درجه ای اونجا اصولا باید از بین بره و به سطح نرسه

ولی مثل اینکه این یکی واقعنی رسید: :دی

http://up.avastarco.com/images/r48nj8ipn23lhf1my3p.gif (http://up.avastarco.com/images/r48nj8ipn23lhf1my3p.gif)
4 نوامبر 2003

بنظر من تبخیر شدید و ایجاد یک لایه پلاسمای داغ در اطراف هسته دنباله‌دار از هسته اون تا رسیدن به سطح خورشید محافظت میکنه. درجه حرارت 1،000،000 درجه‌ای و حتی 20،000،000 تاج خورشیدی هم فکر کنم صرفاً از نوع سرعت و شتاب ذره‌ای باشه (سرعت ذرات از جمله باد خورشیدی که همین حرارتو داره) و تابشی با این حرارت در کار نباشه (البته مطمئن نیستم ولی با این حرارت میلیونی اگه تابش در کار بود میبایستی همه ما زیر پرتوهای بسیار شدید گاما نابود میشدیم). دمای واقعی سطح خورشید فقط 5505 درجه سلسیوسه که رسیدن به سطح اونو ممکن میکنه.

mehrnoosh00

02-14-2013, 08:00 PM

Mahdieh. GH

02-14-2013, 08:06 PM

سلام!
تفاوت رنگ توی دنباله ی دنباله دارها به چه صورته؟
چون من خیلیاشونو دیدم که آبین یا خیلیا که سبزن! این تفاوت رنگ هم به دلیل انواع مختلف دنباله هاست؟

سلام هم آوایی عزیز!:have%20a%20nice%20d
تا جایی که من اطلاع دارم،دنباله گرد و غبار در انعکاس نور خورشید، زرد کم رنگ دیده می شود و همون طیف خورشید رو داره و دنباله پلاسما (دنباله یونی) به دلیل وجودمنوکسید کربن یونیزه (co+ ) آبی دیده می شه.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p>رنگ سبز هم همونطور که در پست های قبل هم اشاره شد، نشانه ای از وجود گازهای سمیه (</o:p><o:p>در پست 20:رنگ سبز نشانه ای از گازي سمي است. جو دنباله دارها گاز سمي سيانوژن و كربن دواتمي را در خود دارد. با برخورد نور خورشيد به آنها هردو ( سیانوژن و کربن دو اتمی) نور سبزاز خود متصاعد مي‌كنند. به اين فرايند «رزنانس يا تشديد فلوئورسانس» مي‌گويند. )<o:p></o:p>
</o:p>

Mahdieh. GH

02-15-2013, 12:23 PM

Cدنباله دار لینیر معرفی شده به نام /۱۹۹۴ LINEAR( )دنباله داری بود که وقتی به خورشید نزدیک شده از بین رفت . هسته منجمد دنباله دار وقتی که از نزدیکی خورشید در جولای ۲۰۰۰ عبور میکرد تجزیه شد . گرمای زیاد خورشید و از بین رفتن این دنباله دار مؤثرتر از نیروهای جاذبه ای خورشید بود .

http://up.avastarco.com/images/5f0bg5bvb45zlq20dnb.jpg (http://up.avastarco.com/images/5f0bg5bvb45zlq20dnb.jpg)

mehrnoosh00

02-18-2013, 04:40 PM

ببخشید میتونم یه سوال بکنم؟
بهم نخندینا، چرا به دنباله دارها comet میگن؟ ینی ریشه ی خاصی داره؟ مثلا کسی که اولین بار اولین دنباله دارو دیده اسمش comet بوده؟
ممنون!

Mahdieh. GH

02-18-2013, 04:46 PM

ببخشید میتونم یه سوال بکنم؟
بهم نخندینا، چرا به دنباله دارها comet میگن؟ ینی ریشه ی خاصی داره؟ مثلا کسی که اولین بار اولین دنباله دارو دیده اسمش comet بوده؟
ممنون!

اتفاقا درسته و این کلمه ریشه داره، اما اسم شخص نیست بلکه کلمهcomet از یک کلمه یونانی به شکل kometes به معنای ستاره با موهای بلند گرفته شده، که البته بیشتر برای دنباله دارهای نورانی مصداق داره مثل همین دنباله دار لینیر!

Mahdieh. GH

02-19-2013, 09:59 PM

هال باپ ( معرفی شده به نام 4s 1995/C ) یک دنباله دار دوره ای است که به دور خورشید می گردد و برای اولین بار در ۲۳ جولای ۱۹۹۵ مشاهده شد .

http://up.avastarco.com/images/eyd899q24duyo2wm5.jpg (http://up.avastarco.com/images/eyd899q24duyo2wm5.jpg)

توسط دو ستاره شناس آماتور به نامهای آلن هال ( از نیومکزیکو ) و توماس باپ ( از آریزونا ) کشف شد . این دنباله دار شعاعی در حدود ۴۰ کیلومتر دارد و زمان گردش آن ۴/۱۱ ساعت است و در ۱۹۹۷ برای آخرین بار دیده شده و دیدار بعدی آن در سال ۴۳۷۷ خواهد بود . دوره گردش آن ۲۳۸۰ سال است .

http://up.avastarco.com/images/kvtc4lxc4x90q6bjte4.jpg (http://up.avastarco.com/images/kvtc4lxc4x90q6bjte4.jpg)

Soroush Samadi

02-21-2013, 08:40 PM

سلام دوستان

پس چی شد؟این بحث چرا دیگه ادامه پیدا نکرد؟؟؟

تو این پست میخوام دنباله دار هالی رو به شما معرفی کنم.

[/URL][URL="http://up.avastarco.com/images/z9o3yxm4d583wwrxuyl.jpg"]http://up.avastarco.com/images/z9o3yxm4d583wwrxuyl.jpg (http://up.avastarco.com/)

سابقه مشاهده دنباله دار هالی به دوران باستان بر میگرده.این دنباله دار اولین بار در چین دیده و ثبت شده ولی ادموند هالی اولین فردی بود که دوره ای بودن اون رو تشخیص داد.دنباله دار هالی هر ۷۶ سال یکبار در آسمان کره زمین دیده می شه.اخرین بار این دنباله دار در سال ۱۹۸۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B8%DB%B6_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) دیده شده.این دنباله دار دوباره در سال ۲۰۶۲ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DB%B2%DB%B0%DB%B6%DB%B2_%28%D9%85 %DB%8C%D9%84%D8%A7%D8%AF%DB%8C%29&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) در آسمان پدیدار خواهد شد.

حضیض آن ۰٫۵۸۶ واحد نجومی و اوج آن ۳۵٫۱ واحد نجومی است.

Mahdieh. GH

02-24-2013, 02:50 PM

سلامی دوباره!
فک کنم چون بحث، بحث دنباله دار هاس و بخشی از ساختار دنباله دارها هم از یخه، به قول آقا محسن تاپیک یخ زده!
هم آوایی ها سردشون شده!:grin:

دنباله دار شومیکر لوی، یک دنباله دار با دوره تناوب کوتاه است که توسط زوج کارولین شومیکرو دیوید لوی کشف شد وقتی دنباله دار به مشتری بسیار نزدیک شد نیروهای جاذبه ای مشتری بخشی از آن را از آن جدا کردند و قطعات جدا شده آن در طی ۶ روز در ماه جولای ۱۹۹۴ به مشتری اصابت کردند که اشتعال بزرگ اتمسفر مشتری از زمین دیده می شد .

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Shoemaker-Levy_9_on_1994-05-17.png/300px-Shoemaker-Levy_9_on_1994-05-17.png (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Shoemaker-Levy_9_on_1994-05-17.png)

دنباله‌‌‌دار شومِیکر-لِوی9 (Shoemaker–Levy 9 ) که در سال 1994 به مشتری برخورد کرد، دو سال پیش از آن و در هنگام عبور از کنار سیاره از فاصله‌‌‌ی 21000 کیلومتری، به چند تکه تقسیم شده بود. برخورد شومِیکر-لِوی9 نشان داد که ممکن است تغییرات چگالی (و همچنین شاید تغییرات در ترکیب) درون جسم اصلی دنباله‌‌‌دار وجود داشته باشد.

http://wiki.avastarco.com/images/7/78/Shoemaker-levy9.png (http://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9% 87:Shoemaker-levy9.png)
شومیکر لوی 5 ماه قبل از برخورد با مشتری

در سال‌های 2009 و 2010 میلادی برخورد چندین سیارک بزرگ و کوچک با مشتری ثبت شده است، اما بیشترین آثار به جامانده مربوط به برخورد ستاره دنباله دار «شومیکر لوی» است که با سرعت 215 هزار کیلومتر بر ساعت با این سیاره برخورد کرد و خراش‌هایی بر سطح آن بر جای گذاشت.

http://fa.azadnegar.com/files/fa/images/azadnegar_news__1347614509_116779_In.jpg (http://fa.azadnegar.com/files/fa/images/azadnegar_news__1347614509_116779_In.jpg)

برای مشاهده ی کلیپ برخورد دنباله دار شومیکر لوی 9 به لینک زیر مراجعه کنید:
http://tinyurl.com/cnepgvy

Mahdieh. GH

02-25-2013, 03:02 PM

دنباله دار مک نات(McNaught C2008/A1)در بیست و یکم دی‌ماه سال 2007 توسط رابرت مکنات (Rob H. McNaught) کشف گردید. اوکه تاکنون سابقه‌ی کشف حدود 40 دنباله‌دار را در پرونده دارد روز بعد از کشف موفقبه ثبتش شد و چهار رصدخانه مهم دنیا که در زمینه‌ی دنباله‌دار‌ها فعالیت می‌کنندکشف وی را تایید نمودند. او این جرم را که آن هنگام بسیار کم‌نور و از قدر 15.2بود را با عکاسی به کمک یک تلسکوپ نیم متری در صورت فلکی کشتی‌دم به دام انداخت کهاین اولین کشف دنباله‌دار در سال 2008 نیز بود.

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p>http://img.mypersianforum.com/images/78029524442886475701.jpg (http://www.mypersianforum.com/)</o:p>
<o:p>دنباله دار مک نات در سانتیاگو-شیلی</o:p>
<o:p>منبع: سایت مجله نجوم</o:p>

Mahdieh. GH

02-26-2013, 02:44 PM

دنباله دار P/d'Arrest در سال 1854 توسط Heinrich d'Arrest کشف گردید. جالب است که اختلالات مداری موجب شده که از زمان کشفش تا‌کنون دوره تناوبی متغیر بین 6.2 تا 6.7 سال داشته باشد و در حال حاظر تقریبا هر 6.5 سال به دوستان زمینی خویش سری میزند. d'Arrest دنباله‌داری با سابقه و مهم است و در بسیاری از مطالعات قبلی و کارهای تحقیقاتی مورد برسی بوده است.تا‌کنون بارها به محدوده‌ی چشم غیر مسلح آمده و هر بار نقشی دیگر از جلوه‌های خویش را به رخ زمینیان کشانده است. بسیاری از رصدگران سالخورده برای چند بار گذر‌های مختلفش را شاهد بوده‌اند
منبع :سایت مجله نجوم<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>

Kianoosh.S

02-26-2013, 09:49 PM

سلام به همگی

یه خسته نباشید میگم به همه دوستان فعال و پیگر موضوع دنباله دارها . بحث تاریخچه خیلی خوب داره پیش میره. ایشالا کاملتر هم میشه.

یه پیشنهاد دارم برای اینکه یکم هیجان و انگیزه کار بالا بره :104::16: :104::16: :104:

از همین مطالب بصورت داوطلب یه مقاله خوب و کوتاه، اما متفاوت با مطالب موجود بنویسین. (بیان متفاوت ملاک هست) زمان هم به اندازه دارین. تا اواسط فروردین و برای انتخاب مقاله برتر :16:

داوطلبا از طریق پیام خصوصی بهم خبر بدن ...

Mahdieh. GH

02-27-2013, 06:45 PM

این دنباله دار در 27 تیر سال 1385 توسط John Broughton کشف شد. او این دنباله‌دار را در عکسی که با دوربین CCD گرفته بود یافت. او یک رصد‌خانه شخصی دارد و سالها است که برنامه‌ی شخصی خودش را در کار‌های اکتشافی نجوم دنبال می‌کند. تا‌کنون چند صد خرده سیارک کشف کرده و یک سال قبل از کشف OF2 یک دنباله‌دار تناوبی کم نور دیگر را نیز کشف کرده بود. OF2 در زمان کشف کاملاً ستاره‌ای شکل و در ابتدا یک سیارک قلمدادمی شد تا اینکه با عکاسی یک تلسکوپ 1.5 متری از آن، ماهیت اصلی‌اش هویدا شد.

این دنباله‌دار غیر‌تناوبی است و از آن دسته از فرستادگان ابر اورت است که تنها یک بار با داخل منظومه می‌آیند.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
منبع :سایت مجله نجوم<o:p></o:p>

Mahdieh. GH

02-27-2013, 06:54 PM

Kianoosh.S

02-28-2013, 12:13 PM

سلام به همگی!
من یه سوال داشتم! اگه جاش اینجا نبود ببخشید!!!!
سوالم اینه که باید مطالبمون فقط از مطالب موجود در تاپیک باشه؟ یا به جز اونا هم میشه؟
ممنون!

منظورم بیشتر نوشتن یه مقاله بود.

آخرین تغییر این هست که شما به فکر این مقاله باشین ولی زمانی نهایی اون رو بعدا اعلام میکنم.

Mahdieh. GH

03-01-2013, 06:00 PM

نام یک دنباله دار کوتاه دوره که در دسامبر 1904توسطAlphonse Borrely فرانسوی کشف شد.
قدر آن به 8 ال 9 میرسد و دوره آن 6.86 ساله است.
در آخرین بازگشت آن در سال 2001 سفینهDeep SPACE 1 به ملاقات آن رفت و تصاویری از آن تهیه نمود.
این دنباله دار بعد از دنباله دار هالی دومین دنباله داری می باشد که از هسته آن عکسبرداری شده است.
ابعاد هسته آن 6*3 کیلومتر و رنگ آن تیره است.
تصاویر گرفته شده سه نقطه جوشان سطحی را نشان می دادند.

http://apod.nasa.gov/apod/image/0109/borrelly_ds1_big.jpg

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p> (http://www.haftaseman.ir/images/webdb/borrelly%20comet.jpg)</o:p>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>

<o:p>بر طبق محاسبات و تصاویر گرفته شده، هسته این دنباله دار دارای قطری برابر با 8 کیلومتر در 4 کیلومتر ( 8×4 KM یا 3× 6 KM)و با رنگ آن تیره است. </o:p>
<o:p>Borrelly تا فاصله 5.83 واحد نجومی ( هر واحد نجومی یا AU برابر با 150.000.000 کیلومتر ) از خورشید فاصله گرفت و تا مدار سیاره مشتری پیش رفت. دنباله دار 19P/Borrelly در روز 1 مرداد 1387 به نزدیکترین فاصله ( حضیض مداری ) از خورشید رسید و در این زمان در فاصله 1.35 واحد نجومی از خورشید قرار داشت.

</o:p>

mohsen4465

03-03-2013, 10:15 PM

8 مارس 1772 دنباله‌داری توسط Jacques Leibax Montaigne ثبت شد. این دنباله‌دار بطور مستقل توسط Charles Messier نیز کشف شد. چندین سال بعد در 1805 میلادی Jean-Louis Pons این جرم را ثبت کرد اما نه به عنوان جرمی شناخته شده. در این ظهورها تلاش‌هایی توسط (1774) Lalande و (1806) Gauss و (1806) Bessel جهت تعیین مدار این دنباله‌دار انجام شد. Gauss و Olbers هر دو شباهت‌هایی بین دنباله‌دارهای 1772 و 1805 عنوان کردند اما هیچ راهی برای اثبات گفته خود نداشتند.

این Wilhelm von Biela، افسر ارتش در شهرک نظامی Josefstadt بود که این دنباله‌دار را در حضیض خورشیدی 1826 (27 فوریه) رصد و مدار آنرا محاسبه و دوره تناوبی 6.6 ساله آنرا کشف کرد. در آن زمان، این دنباله‌دار، بعد از دنباله‌‌دارهای هالی و اِنکه، سومین دنباله‌داری بود که دارای تناوب مداری بود. دنباله‌دار، Biela نامیده شد هر چند که در آغاز کشمکش‌هایی بین Biela و Jean-Félix Adolphe Gambart بدلیل کشف مستقل ارتباط دنباله‌دار 1805 و 1826 بوجود آمد. سومین مدعی نیز Thomas Clausen بود که او نیز ارتباط این دنباله‌دارها را بطور مستقل کشف کرده بود.

بسال 1832 میلادی دنباله‌دار همانگونه که پیش بینی شده بود برگشت و این بازگشت قبل از همه در 24 سپتامبر توسط John Herschel اعلام شد. محاسبات جدید انجام شده توسط Olbers در این بازگشت توجه اذهان عمومی را بخود جلب کرد. این محاسبات نشان میداد که کــُـما دنباله دار در گذر نزدیک 29 اکتبر از مدار زمین عبور خواهد کرد. انتشار این پیش بینی در رسانه‌های آن زمان و شایعه نابودی زمین در آن تاریخ آنقدر بر اذهان عمومی تسلط پیدا کرد که مقاله منتشره از François Arago جهت از بین بردن ترس مردم و این حقیقت که زمین تا 30 نوامبر (یکماه دیگر) به آن نقطه نخواهد زسید تأثیری بر اذهان عمومی نگذاشت. علاوه بر آن، این موضوع که دنباله‌دار Biela تنها دنباله‌دار کشف شده در آن زمان بود که مدار زمین را قطع میکرد هم برای منجمان و هم برای مردم عادی جالب توجه بود.

بازگشت 1839 بسیار نامطلوب بود و هیچ رصدی انجام نشد.

در 26 نوامبر 1845 دنباله‌دار باردیگر توسط Francesco de Vico مشاهده شد. در ابتدا بصورت یک جرم کم نور مه‌آلود، اما مشاهدات نشان داد که اتفاق جالب توجهی برای آن افتاده است. Matthew Fontaine Maury بعد از رصد 14 ژانویه 1846، عنوان کرد که همدم مشخصی در فاصله 1 درجه‌ قوسی شمال دنباله‌دار یافته است. پس از این اظهارات منجمان زیادی Biela را بدقت رصد کردند و عنوان کردند که درخشندگی دو جرم بنوبت جابجا میشود و با نزدیک شدن به حضیض خورشیدی دنباله‌هایی موازی با هم تشکیل میدهند. بعضی از مشاهدات کمان‌هایی از توده ماده را گزارش کردند که بین دو هسته امتداد داشتند.

http://up.avastarco.com/images/b3nicl2scjykbrarafyd.jpg (http://up.avastarco.com/images/b3nicl2scjykbrarafyd.jpg)
دنباله‌دار Biela در 1846، کمی بعد از دو تکه شدن.

در 1852 دنباله‌دار مجدداً مشاهده شد. دنباله‌دار A (یکی از دو تکه) در آگوست 26 توسط Angelo Secchi و دنباله‌دار B (تکه بعدی) سرانجام در 16 سپتامبر مشاهده شدند و بار دیگر دو تکه در طول گذر در میزان درخشنگی جابجا شدند. در این گذر تکه A برای آخرین بار در 26 سپتامبر و تکه B برای آخرین بار در 29 سپتامبر و توسط Otto Wilhelm Struve مشاهده شدند. محاسبات مداری بعدی نشان داد که دنباله‌دار احتمالاً 500 روز قبل از بازگشت 1845 خودش به دو تکه تقسیم شده است. محاسبات امروزی پیشنهاد میکنند که این رویداد در طول اوج مداری در سال 1842 اتفاق افتاده است.

http://up.avastarco.com/images/fbc4w816d7ygp49ooexx.jpg (http://up.avastarco.com/images/fbc4w816d7ygp49ooexx.jpg)
گذر 1852، طراحی شده توسط Secchi

1852 آخرین باری بود که دنباله‌دار Biela رؤیت شد. هیچکدام از تکه‌ها در قرار ملاقات‌های 1859، 1865 و 1872 دیده نشدند. در عوض در 27 نوامبر 1872 اتفاق عجیبی افتاد. یک بارش شهابی خارق العاده با 3000 شهاب در ساعت. جهت بارش از قسمتی از آسمان بود که قرار بود در ماه سپتامبر 1872 دنباله‌دار طبق پیش بینی‌ها از آنجا عبور کند. این بارش شهابی Andromedids یا Bielids نام گرفت که بیانگر مرگ یک دنباله‌دار بودند. در طول قرن نوزدهم این بارش شهابی چندین بار دیده شد. بارش 27 نوامبر 1885 به 15000 شهاب در ساعت رسید. بهرحال این بارش شهابی امروزه از بین رفته است. احتمالاً بدلیل پراکنده شدن جاذبه‌ای شاخه اصلی.

http://pgj-new.pagesperso-orange.fr/andromedids.jpg (http://pgj-new.pagesperso-orange.fr/andromedids.jpg)

منبع:
ویکی پدیا

Mahdieh. GH

03-05-2013, 06:39 PM

دنباله داری که در اوائل سال 1957 توسط دو ستاره شناس بلژیکی با روش عکسبرداری رصدخانه uccle کشف شد و بعد از مدتی به صورت دنباله‌داری روشن قابل مشاهده با چشم غیر مسلح از قدر 1- درآمد.
طول دم این دنباله‌دار به 25 تا 30 درجه‌ می رسید.
ضد دم یا Antitailبا طول حدود 15 درجه داشت مدار آن هایپربولیک بوده و کشیدگی مداری ان به 9/119 درجه می رسید.

منبع:هفت آسمان<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>

Mahdieh. GH

03-12-2013, 10:20 PM

نام دنباله داری کوتاه دوره که در سال 1846 توسط Theodor Brorsen کشف شد.طول دوره آن 5.5 ساله بود وبعد از 5 بار عبور در سال 1879 برای آخرین بار مشاهده شد.احتمالا" این دنباله دار تکه تکه شده است.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
<o:p>ستاره دنباله دار در سال 1862 از دست رفته بود، و بازیابی بعدی در سال 1868 بود. </o:p>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<o:p>http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/45/5dbrorsen.jpg (http://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&ei=-3Y_Uf_7HYTWPOjFgeAP&hl=fa&prev=/search%3Fq%3DBrorsen%2Bcomet%26hl%3Dfa%26biw%3D136 6%26bih%3D539&rurl=translate.google.com&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/File:5dbrorsen.jpg&usg=ALkJrhjquFtLmm5PKD7_qwDtcYApjoGEVQ)</o:p>
<o:p>کما 5D/Brorsen، در 14 می، 1868، کشیده شده توسط Karl Christian Bruhns</o:p>
<o:p></o:p>

nakhodaye aseman

03-25-2013, 06:27 PM

درود :گل
خب با اجازه این تاپبک هم برای آسانی در آشنایی با دنباله دارها خلاصه شده و در قالب فایل PDFارائه می شود
حجم فایل حدودا 1 مگابایت هستش
از همه ی دوستان بابت اشتراک مطالب خوبشان تشکر ویژه به عمل می آید ب
منابع این PDF : ویکی پدیا و سایت نجوم و تاپیک دنباله دار ها و سیارک ها می باشد
امیدوارم که مفید باشه
__________________________________________
لینک دانلود (http://www.astroupload.com/do.php?filename=13642230871.pdf) :)

Mahdieh. GH

03-26-2013, 05:39 PM

سلام به همگی، سال نوتون مبارک، امیدوارم امسال کلی دنباله دار داشته باشیم!

دنباله دار بروسن متکالف دنباله داری کوتاه دوره می باشد که برای اولین بار توسط Theodor Brorsen در20 ژولای سال 1847 کشف شد.
برای بار دوم توسط Kaspar Schweizer در مسکو و در تاریخ 11 آگوست سال 1847 دیده شد.
پیش بینی ای که برای بازگشت آن شکل گرفته بود بیانگر این موضوع بود که احتمالا بین سال های 1919 تا 1922 باز میگردد.
در نیمه اوت سال 1847 قدر آن به 6.5 رسید واز آنجاییکه مدت زمان کوتاهی در آسمان ظاهر شده بود پارامترهای مداری آن به خوبی محاسبه نشد.
این دنباله دار در سال 1919 برای بار دوم در آسمان ظاهر شده و توسط Joel Hastings Metcalf مورد بررسی قرار گرفت.
اکتشاف ها و نو آوری های بعدی توسط Edward Barnard و در تاریخ 22 آگوست Michel Giacobini انجام شد.
درنهایت در پایان سپتامبر 1919 به عنوان ستاره دنباله دار Brorsen تایید شد.
با وجود تغییرات مداری به نظر می رسد که این دنباله دار تحت تاثیر نیروی غیر گرانشی مانند فشار ناشی از جتهای سطحی خود باشد.در حال حاضر دوره چرخش این دنباله دار ۵۴/۷۰سال می باشد.

دو عکس زیر از ناسا و از دنباله دار بروسن متکالف
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p>http://comet.observations.free.fr/pictures/0023P/0023P_198909040000_0_jfsoulier_min.jpg (http://comet.observations.free.fr/display-obs1.php?Num=492)
<TABLE style="TEXT-ALIGN: left" border=0><TBODY><TR><TD align=left>Date [UT]</TD><TD>: 1989 Sep 04 00h00</TD></TR><TR><TD align=left>Author</TD><TD>: Jean-Francois Soulier</TD></TR><TR><TD align=left>Instr. aperture</TD><TD>: 600 mm</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TABLE>

http://comet.observations.free.fr/pictures/0023P/0023P_198908120234_0_jfsoulier_min.jpg (http://comet.observations.free.fr/display-obs1.php?Num=508)
<TABLE style="TEXT-ALIGN: left" border=0><TBODY><TR><TD align=left>Date [UT]</TD><TD>: 1989 Aug 12 02h34</TD></TR><TR><TD align=left>Author</TD><TD>: Jean-Francois Soulier</TD></TR><TR><TD align=left>Instr. aperture</TD><TD>: 90 mm</TD></TR></TBODY></TABLE>

</o:p>

mohsen4465

04-13-2013, 10:29 PM

«دنباله دار سزار» یا «دنباله‌دار بزرگ 44 قبل از میلاد»، شاید مشهورترین دنباله‌دار عهد عتیق باشد. نمایش هفت روزه‌ی آن در میان رومیان بعنوان نشانه‌ای از عظمت مرگ دیکتاتور بزرگ، ژولیوس سزار شناخته شد. این دنباله‌دار، یکی از تنها پنج دنباله‌دار شناخته شده طول تاریخ بشر است که به قدر مطلق منفی رسید و احتمالاً درخشان‌ترین دنباله‌دار مشخص در روشنایی روز، در طول تاریخ است. در نوشته‌های قدیمی از دنباله‌دار سزار با عنوان «ستاره ژولیان» یا «ستاره سزار» نامبرده شده است. این دنباله‌دار درخشنده روزانه، بطور ناگهانی و در فستیوالی بنام «لودی» (Ludi) دیده شد.

این دنباله‌دار تبدیل به آنچنان سمبل سیاسی قدرتمندی شد که منجر به آغاز حکمرانی خواهر زاده (و همچنین پسر خوانده) ژولیوس سزار، آگوستوس شد. پرستشگاه عبادت سزار بسال 42 قبل از میلاد ساخته شد و در 29 قبل از میلاد توسط آگوستوس وقف آئین دنباله‌دار پرستی شد. در پشت پرستشگاه تصویری عظیم از سزار افراشته شد و بقول اووید (شاعر رومی)، نقشی از دنباله‌داری آتشین بر پیشانی اون حک شده بود.

در سال 1997، دو دانش پژوه از دانشگاه ایلینویز شیکاگو، با نام‌های جان تی. رمزی (باستان شناس) و اِی. لوئیس لیچت (فیزیکدان)، کتابی منتشر کردند که در آن به مقایسه شواهد نجومی روم و چین باستان پرداختند. تجزیه التحلیل آن‌ها بر پایه مشاهدات بصری تاریخی، ثبت‌های نجومی چینی‌ها، ادبیات نجومی و هسته‌های یخی از یخچال‌های طبیعی گرینلند، منجر به مشخص شدن محدوده مداری فرضی برای این دنباله‌دار شد. آن‌ها مداری با فاصله 0.224 واحد نجومی را بگونه‌ای تعیین کردند که در آخر می از امپراطوری چین بشکل دنباله‌دار و در آخر جولای در روم بشکل یک جرم ستاره‌ای دیده شود.

منبع:
ویکی پدیا

پرستشگاه سزار:

<a href="http://up.avastarco.com/images/740a9li8vqh8czy6ixgf.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/740a9li8vqh8czy6ixgf.jpg (http://up.avastarco.com/images/740a9li8vqh8czy6ixgf.jpg)

بقایای پرستشگاه از نمای پشتی:

<a href="http://up.avastarco.com/images/upa8xq39tw57ur079kw2.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/upa8xq39tw57ur079kw2.jpg (http://up.avastarco.com/images/upa8xq39tw57ur079kw2.jpg)

سکه ضرب شده توسط آگوستوس (19 الی 18 قبل از میلاد):

<a href="http://up.avastarco.com/images/9ufp6g897nodxh264ohx.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/9ufp6g897nodxh264ohx.jpg (http://up.avastarco.com/images/9ufp6g897nodxh264ohx.jpg)

mohsen4465

04-26-2013, 05:05 PM

C/1680 V1، همچنین مشهور به دنباله‌دار بزرگ 1680، دنباله‌دار کیرچ و دنباله‌دار نیوتن اولین دنباله‌داری بود که با کمک تلسکوپ کشف شد. کشف شده بتاریخ 14 نوامبر 1680 توسط گاتفرید کریچ، یکی از درخشانترین دنباله‌دارهای قرن هفدهم بود که با قدری حدود منفی 10 حتی در روز نیز دیده می‌شد. شهرت این دنباله‌دار بیشتر بخاطر دنباله تماشایی و بلندش است که تا 90 درجه میرسید. پس از عبور از فاصله 0.42 واحد نجومی در 30 نوامبر از کنار زمین، در شیرجه‌ای عمیق بسمت خورشید رفت و در تاریخ 18 دسامبر 1680 از حضیض خورشیدی باور نکردنی 930،000 کیلومتر (230،000 کیلومتری از سطح خورشید) عبور کرد و در 29 دسامبر به بیشترین درخشندگی خود رسید. دنباله‌دار کیرچ برای آخرین بار در 19 مارس 1681 مشاهده شد.

تاریخچه:

در 14 نوامبر 1680، گاتفرید کریچ دنباله‌داری جدید را با کمک تلسکوپ کشف کرد. در آن روز او نه تنها اولین کسی بود که این دنباله‌دار را می‌دید بلکه اولین کسی بود که یک دنباله‌دار را به کمک یک ابزار اپتیکی کشف کرده بود. منجمان سراسر اورپا مسیر این دنباله‌دار را برای ماه‌ها دنبال کردند؛ در مسیری که سرانجام این دنباله‌دار را به درخشان ترین دنباله‌دار قرن هفدهم میلادی تبدیل کرد.

اواخر پائیز 1680، مردم منهتن با دیدن منظره این دنباله‌دار در آسمان وحشت زده شدند. دنباله‌داری عظیم، و شاید باشکوه‌ترین آن‌ها ناگهان ظاهر شد. در ابتدا کم نور و بدون دنباله دیده شد اما تا انتهای هفته دنباله خود را نشان داد. در هفته دوم دنباله آن به 30 درجه رسید و در هفته سوم دنباله خود را در 70 درجه از پهنه آسمان گسترش داد و این در حالی بود که روز به روز درخشانتر می‌شد. پس از پنج هفته، به نظر درون تابش خیره کننده خورشید آمیخته شد. اما پس از چهار روز مجدداً همانند خورشید درخشان دیگری ظاهر شد که در اثر تلاطم و آشفتگی زیاد آنچنان دنباله‌ی عظیمی پیدا کرده بود که از خورشید تا مدار زمین ادامه داشت.

دنباله ‌دار بزرگ 1680 دو روز پس از حضیض خورشیدی و در 20 دسامبر، برای اولین بار در انگلستان دیده شد. چرخش آن بدور خورشید چنان سریع بود که تصور شد که آن‌ها دو دنباله‌دار مجزا هستند؛ اما دنباله‌دار اواخر 1680 و اوایل 1681 در واقع یک دنباله‌دار بودند و این وضعیتی بود که عملاً مسیر یک دنباله‌دار را بدور خورشید به دانشمندانی مانند ایزاک نیوتن نشان داد تا قوانین کپلر را به عینه ببیند. ایزاک نیوتن و دورفل جورج ساموئل بطور مستقل به این نتیجه رسیدند که دنباله‌دارها در مداری سهموی بدور خورشید می‌گردند.

<a href="http://up.avastarco.com/images/wnqescw7lteuiyxhpjl4.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/wnqescw7lteuiyxhpjl4.jpg (http://up.avastarco.com/images/wnqescw7lteuiyxhpjl4.jpg)

ایزاک نیوتن مسیر سهموی دنباله‌دار بزرگ 1680 را محاسبه کرد.

<a href="http://up.avastarco.com/images/8qwae2wz6fgw7tywmu61.jpg" target="_blank">http://up.avastarco.com/images/8qwae2wz6fgw7tywmu61.jpg (http://up.avastarco.com/images/8qwae2wz6fgw7tywmu61.jpg)

دنباله‌دار بزرگ 1680 بر فراز روتردام
نقاشی توسط هنرمند هلندی Lieve Verschuier

منابع:
www.jwwerner.com (http://www.jwwerner.com)
en.wikipedia.org (http://en.wikipedia.org/)
www.komet-ison.de (http://www.komet-ison.de)

Mahdieh. GH

04-29-2013, 03:04 PM

منشاء دنباله دار ها هنوز نامشخص است اما زمانی تصور می شد که آنها خارج از منظومه شمسی نشات گرفته اند، اما بیشتر نظریه های اخیر نشان می دهد که در طول شکل گیری منظومه شمسی تشکیل شده اند و اعضای دائم آن هستند.
ابر اورت:
با توجه به فرضیه ذخیره سازی ابر اورت jh ، یک پوسته کروی است که بیش از 100 میلیارد ستاره ی دنباله دار و اشیا ی یخی در آن وجود دارند و در اطراف منظومه شمسی در فاصله 75،000-150،000 واحد نجومی (1 واحد نجومی یا au، فاصله متوسط از زمین به خورشید) میباشد و احتمالاً ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ واحد نجومی (۱٫۸۷ سال نوری) مساحت دارد.
دنباله‌دارهایی که توسط تعاملات گرانشی سیارات بیرونی منظومه شمسی وارد این سامانه
می‌شوند، از ابر اورت سرچشمه گرفته‌اند.
در حالی که ستاره های دنباله دار حرکت بسیار آرامی در این ابر ذخیره سازی بزرگ دارند، یک ستاره در حال عبور ممکن است مدار خود را با نیرویی کافی به بخش درونی منظومه شمسی را تغییر دهد اما به طور کلی اشیای ابر اورت بسیار آرام حرکت می‌کنند و می‌توانند به ندرت اختلال‌ها و رویدادهایی مانند اثرات گرانشی یک ستاهٔ گذرا و جزر و مد کهکشانی ایجاد کنند.
مکانیسم ایجاد ابر اورت، با این حال معلوم است، و پیشنهاد شده است که ابر اورت دارای مقدار قابل توجهی از مواد اولیه ای که خارج از منظومه شمسی سرچشمه گرفته اند میباشد و به خاطر گرانش خورشید جمع آوری شده اند
دنباله دارهای بلند مانند هیل باب از ابر اورت سر چشمه گرفته اند بنابراین ابر اورت سر چشمه ایست برای دنباله دار های بلند

منبع: ترجمه از این جا (http://www.infoplease.com/encyclopedia/science/comet-the-origin-comets.html) و ویکی پدیا

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Kuiper_oort.jpg/300px-Kuiper_oort.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Kuiper_oort.jpg/300px-Kuiper_oort.jpg)طراحی یک هنرمند از ابر اورت، ابر هیلز، و کمربند کویپر، (اینست)

rezash

05-13-2013, 01:49 AM

چند وقتی است که اجرام واقع در ابر اورت یا همان دنباله دارهای معروف توجه من رو خیلی جلب کرده و سوالاتی رو هم ایجاد کرده است.

طبق منابعی که دنبال کردم این اجرام تحت تاثیر جاذبه خورشید و دیگر ستاره های نزدیک به سمت ما روانه میشوند.

حرکت این اجرام به سمت زمین هم پروسه ای عجیب رو طی میکنه و اغلب این دنباله دارها با نظم خاصی به سمت خورشید می آیند.حالا با مداری بسته یا باز و...

طبق برخی تحقیقات و فرضیات نیز در برخی زمانها به ناگهان این عزیمت اجرام به سمت قسمت داخلی منظومه شمسی بسیار بیشتر بوده است.

مثلا در هنگام انقراض دایناسورها بر طبق بعضی فرضیات چند دنباله دار در فاصله زمانی کوتاه با زمین برخورد کرده اند که معروف ترین آنها در منطقه (اگر درست بگم - چیک شلوپ)برخورد کرده است.

اینکه این اجرام فقط به دلیل جاذبه ستارگان اطراف یا خورشید یا سیارات بزرگ منظومه شمسی به این سمت حرکت کنند به نظر کافی نیست.

من فکر میکنم باید جرمی ناپیدا این اجرام را به این سمت پرتاب کند.سیاره ای بزرگ در مداری نا منظم و یا همدمی کوتوله برای خورشید و یا اجرامی بزرگ در آن محدوده که باعث بی نظمی و پرتاب اجرام کوچک به سمت مرکز منظومه شمسی میشوند.

به هر حال حرکت این اجرام با نیروئی به مراتب نزدیک تر به ابر اورت و قوی تر باید رخ دهد؟!

مثلا سیارات گازی منظومه شمسی بیشتر از اینکه بخواهند به ابر اورت تاثیر بگذارند باید به کمربند کوئیپر و کمربند سیارکها تاثیر داشته باشند.

البته فرضیات مختلفی است که هر کدوم میتونه درست باشه و یا نباشه.ولی میخوام مهم ترین و قوی ترین فرضیات رو بدونم.

از دوستانی که در این زمینه میتونن منبع یا مطلبی معرفی کنند ممنون میشم.

mohsen4465

05-13-2013, 03:16 PM

الیزابت

05-15-2013, 10:08 AM

منشأ دنباله دارها چیست؟

این روز ها زیاد صحبت از حضور دنباله دارهای جدید در آسمان است. مثل دنباله دار تاتل (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=57454)یا هولمز (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=53757) که به ملاقات زمین و خوشید آمده بود. راستی دنباله دارها چیستند و از کجا می آیند؟ در این مقاله به دور دست های منظومه شمسی و سری به محل تولد دنباله دارها میزنیم با ما همراه شوید...
[/URL]http://img.tebyan.net/big/1386/12/237140202823024111720631501171772108624847.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1386/12/175410455564110472169801501045466220.jpg)
هیاکوتاکه
شاید کلمه ستاره دنباله دار را بارها شنیده اید!!! اما این کلمه کاملاً غلط است چون دنباله دار ستاره نیست! دنباله دارها کره های گازی و غباری اند. هنگامی که این کره ی منجمد به خورشید نزدیک می شود، با بخار شدن گازها و غبارها، هاله ای مه آلود آن را احاطه می کند و دمی بلند در اطرافش ایجاد می شود، هر بار که دنباله دار به خورشید نزدیک می شود، مقداری از جرمش را به صورت گاز و غبارِ بخار شده از دست می دهد. می دانیم که دنباله دار ها روزی خواهند مرد، در مورد چگونگی مرگ آنها نیز اطلاعات زیادی داریم. اما در مورد بوجود آمدنشان چه اطلاعاتی داریم؟
مکان و نحوه شکل گیری دنباله دارها ده ها سال همانند معمایی حل نشده باقی مانده بود. در چند سال اخیر، کشفیات ارزشمندی با کمک تلسکوپ فضایی هابل صورت گرفت که می تواند تا حد زیادی معمای چگونگی و مکان شکل گیری دنباله دارها را حل کند.

کمربند کویی پر

چهار اخترشناس تاکنون 30 جسم کوچک و کم نور را یافته اند که می تواند بهترین مدرک برای وجود کمربند کویی پر باشد.
«کمربند کویی پر» قرصی است مملو از اجرام دنباله دار مانند، که در ورای مدار نپتون به دور خورشید می گردند. وجود آن را اخترشناسی به نام کویی پر پیش بینی کرده بود و دانشمندها مدت ها در جستجوی یافتن اجرامی از آن بودند. اعتقاد بر این است که کمربند کویی پر منبع 140 دنباله دار کوتاه دوره است که در مدتی کمتر از 20 سال به دور خورشید می گردند. از وقتی که گروه کاوشگران تلسکوپ فضایی هابل 30 عضو از گویهای یخی کمربند کویی پر را در بخش کوچکی از فضا کشف کردند، محاسبه شده است که حداقل 200 میلیون (و شاید بسیار بیشتر) از این اجرام، در آن ناحیه سرد وجود دارند. این ها هسته دنباله دارها هستند. و زمانی که به سوی خورشید رانده می شوند بر اثر گرمای آن، دُمی از غبار و بخار در خلاف جهت خورشید ایجاد می کنند.
http://img.tebyan.net/big/1386/12/19520789111271761752391452153319115722925557.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1386/12/16739613879211644999947773183231021.jpg)
کمربند کویی پر
یافتن مدارکی مبنی بر وجود کمربند کویی پر بسیار مهم است. از زمان کشف سیارک ها در حدود 200 سال پیش، این اجرام نخستین جمعیت مستقل در منظومه شمسی را تشکیل می دهند که تاکنون یافته ایم. در اطراف برخی از ستاره های نزدیک به ما، از جمله بتا-سه پایه و نسر واقع، قرص هایی غباری کشف شده است. از آنجایی که کمربند کویی پر ظاهراً شبیه این قرص ها است، می توان نتیجه گرفت که نحوه شکل گیری سیاره ها در ستاره های مختلف هم تقریباً یکسان است.
این فرضیه که کمربندی از مواد در آن سوی مدار نپتون به دور خورشید می گردد. قدمتی بیش از نیم قرن دارد. در سال 1328/1949 اخترشناسی بریتانیایی به نام اجوورت دریافت که منظومه شمسی نمی تواند در مدار نپتون خاتمه یابد. دو سال بعد، اخترشناسی هلندی به نام جرارد کویی پر این نظریه را چنین تکمیل کرد: " تعداد زیادی جسم بسیار کوچک (که در آن زمان با هیچ تلسکوپی قابل مشاهده نبود.) در مداری فراتر از مدار نپتون به دور خورشید می گردد. محدوده این اجرام ناشناخته را "کمربند کویی پر ( The Kuiper Belt )" نامیدند.
کویی پر به دنبال یافتن سرچشمه دنباله دارها نبود، بلکه توزیع مواد را در منظومه شمسی بررسی می کرد. اخترشناس هلندی دیگری به نام یان اوورت، این نظریه را ارائه کرد که کره ای شامل تعداد زیادی دنباله دار منظومه شمسی را احاطه کرده است که سرچشمه اصلی دنباله دارها است. این منطقه را ابر اوورت می نامند. کمربند کویی پر در فاصله 35 تا چند صد واحد نجومی از خورشید قرار گرفته است. در حالی که ابر اوورت بسیار دورتر از آن است و در فاصله ای بین 20000 تا 100000 واحد نجومی قرار دارد. (یک واحد نجومی به فاصله بین زمین و خورشید می گویند که برابر 149598000000 متر است .)
برای مقایسه باید گفت که نپتون تقریبا 30 واحد نجومی و پلوتو تقریبا 39 واحد نجومی از خورشید فاصله دارند.
استدلال اوورت جنین بود: دنباله دارهایی که دوره تناوب مدارشان 20 سال یا بیشتر است از تمام جهات به سوی خورشید می آیند، بنابراین منبع شان می باید کره ای پیرامون خورشید باشد، و از آنجایی که مدار این دنباله دارها بسیار کشیده است، می توان نتیجه گرفت که این کره می باید بسیار دور باشد.
http://img.tebyan.net/big/1386/12/199481881101111342074531362199248147163.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1386/12/18910772135110162164150713217616517376105246.jpg)
ابر اورت در مقایسه با کمربند کویی پر
در سال 1350/1980 یک ستاره شناس اروگوئه ای به نام خولیو فرناندز پیشنهاد مشابهی را برای دنباله دارهای با دوره تناوب کمتر از 20 سال ارائه داد. او دریافت که این دنباله دارها، برخلاف نوعشان در ابر اوورت، در صفحه منظومه شمسی حرکت می کنند. این موضوع نشان می دهد که منبع آن ها نمی تواند ابری کروی باشد، بلکه قرصی سوراخی در مرکزش دارد که تمام منظومه شمسی تا مدار نپتون را در خود جای داده است. به این ترتیب فرناندز متوجه شد که منبع دنباله دارهای کوتاه دوره همان کمربندی است که پیش از این اجوورت و کویی پر با مدارکی متفاوت پی به وجودش برده بودند.
هال لویسون از اعضای تیم تلسکوپ فضایی هابل می گوید: "کامپیوتری که در سال 1350/1980 از آن استفاده می کردند بسیار ابتدایی بود به همین علت فرناندز نتوانست مدل قرص کویی پر را به خوبی بازسازی کند. " در سال 1367/1988 اسکات ترمین از دانشگاه تورنتو و همکارانش مارتین دانکان و تامس کویین توانستند مدل کامپیوتری کارآمدی بسازند. این مدل نشان می داد که اغلب دنباله دارهای کوتاه دوره از قرص یا کمربند کویی پر سرچشمه می گیرند. اما هنوز هیچ عضوی از این کمربند مشاهده نشده بود تا اخترشناسان متقاعد شوند چنین چیزی وجود دارد.
خانم جین لو از دانشگاه هاروارد با کمک سیاره شناسی به نام دیوید جیویت از دانشگاه هاوایی نخستین کسانی بودند که به جستجو برای یافتن اعضا کمربند کویی پر پرداختند. لو می گوید: "ما کارمان را از سال 1366/1987 آغاز کردیم، هدف اصلی ما این بود که ببینیم آیا فضای آن سوی سیاره ها خالی است یا نه، و چرا؟ من تمام مقاله های کویی پر و دیگران را خواندم، و به نظر می رسید جسمی در آن سوی نپتون نباشد. ما کاوشمان را چندین سال به طور متناوب ادامه دادیم، زیرا نمی توانستیم تمام وقت تلسکوپ را بگیریم. هیچکس بجز ما واقعاً به وجود این اجرام معتقد نبود!."
http://img.tebyan.net/big/1386/12/4323012247188423917633161481241601726234.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1386/12/6371152522546541200023811632543915737.jpg)
دنباله دار مک نات
در تابستان سال 1372/1992، لو و جیوت پنج شب آسمان را با تلسکوپ 2/2 متری دانشگاه هاوایی رصد کردند. در شب دوم، هنگامی که تصویر بارکه ای از آسمان را با تصویر شب اول آن مقایسه می کردند، نقطه ای نورانی یافتند که در تصویر شب دوم کمی جا به جا شده بود. در تصاویری که شب های بعدی که از این منطقه ی آسمان گرفتند، این نقطه به اندازه تار مویی تغییر مکان می داد. لو می گوید:" ما بسیار محتاط بودیم، بنابراین سه شب دیگر هم به جستجوی آن پرداختیم."
لو و جیویت فاصله این جسم تازه را در حدود 44 واحد نجومی (فراتر از مدار نپتون) محاسبه کردند. قطر آن در حدود 200 کیلومتر و مدارش تقریباً دایره ای بود. این اولین عضو کمربند کویی پر بود که کشف شد و نام آن را 1992QB1 گذاشتند. چند ماه بعد، لویی و جیویت جسم دیگری را تقریباً با همان اندازه در این ناحیه یافتند و 1993FW نامیده شد. از آن پس حدود 20 عضو دیگر از این مجموعه یافتند که اگر یافته های دیگر گروه ها را به آن ها اضافه کنیم تهدادش به 28 می رسد. لو تخمین می زند احتمالا" در حدود 35000 جسم با این اندازه در نواحی بیرونی منظومه شمسی وجود دارد.

http://img.tebyan.net/big/1386/12/30155614176239212351851171085646670252.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1386/12/9415616452032221936971215410617213055.jpg)
کمرند کویی پر
بنقل از:

http://www.persianstar.com (http://www.persianstar.com/)

تاره دنباله دار چیست؟ (http://danestanihayerooz.blogfa.com/post-276.aspx)

بیشتر مردم ستاره دنباله دار را تكه ای غبار الود در اسمان تصور میكنند. ابتدا ستاره دنباله دار به صورت جسم تار و مه الودی در اسمان میشود و به ارامی در میان ستارگان حركت میكند و درخشانتر میگردد, سپس دوباره كم نور میشود و ناپدید میگردد.
از تكه غبار الود به تدریج "دنباله " ای خارج میشود كه در جهت مخالف راستای خورشید كشیده شده است. همچنان كه ستاره دنباله دار درخشانتر میشود د مان نیز درازتر میشود به طوری كه گاهی تا دوردستهای اسمان امتداد مییابد.سپس دنباله كوتاه و ناپدید میشود.
"دنباله " فقط یكی از ویژگیهای متعدد ستاره دنباله دار است. مردم در قدیم تصور میكرده اند كهستاره دنباله دار سر زنی است كه موهای بلند او به عقب كشیده شده است. و در واقع نام ستاره دنباله دار از واژه ای یونانی به معنای "مو " گرفته شده است.
منبع : [URL]http://danestanihayerooz.blogfa.com

javadstar76

06-20-2013, 07:31 PM

ویدئوی زیر مقاومت دنباله دار Lovejoy در برابر نواحی مغناطیسی خورشید رو نشون میده.

میتونید این ویدئو رو از اینجا (http://www.newscientist.com/video/2438222753001-comet-lovejoy-probes-suns-magnetic-field.html) مشاهده کنید :)

اطلاعات بیشتر در اینجا (http://www.jahrhundertkomet.de/news/?article=2013-06-07_komet-lovejoy-im-magnetfeld-der-sonne) .

همچنین میتونید در اینجا (http://www.interstellarum.de/) کلی عکس از دنباله دار های معروف مثل پان استارز ، لمون ، سایدینگ اسپرینگ و ... رو ببینید و لذت ببرید :)

Mahdieh. GH

06-30-2013, 09:47 AM

دانشمندان متوجه شدند که مدار بیشتر دنباله دارها بیضی بسیار کشیده است. یعنی از 625 دنباله داری که در میانه دهه 1970 شناخته شده بود در حدود 250 عدد از آنها مدارهای بیضی کشیده ای داشتند، که معروف ترین آنها دنباله دار هالی است. در قرن هفدهم، با کارهای اساسی «کپلر»، «نیوتون» و «هالی» مشخص شد که حرکت های عجیب دنباله دارها از همان قوانین حرکت سیارات پیروی می کنند. ادموند هالی (1665-1742) ستاره دنباله دار 1682 را توانست تعیین کند و نخستین کسی بود که دنباله دار 1682 را همان دنباله داری دانست که 76 و 151 سال قبل مشاهده شده بود، او پیش بینی کرد این دنباله دار در اوایل سال 1759 خواهد آمد، اما پیش از فرا رسیدن موعد، وی فوت کرد؛ اما ستاره ی دنباله دار در آوریل 1759 پدیدار شد و تاکنون سه دیدار بعدی را به موقع انجام داده است. این ستاره ی دنباله دار بار دیگر در سال 2062 خواهد آمد. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
مدار سایر ستاره های دنباله دار دیگر به صورت قطعی معین نشده است. ممکن است این ها نیز در مدار های بیضی شکل کشیده ای حرکت کنند؛ ولی محتمل تر آن است که منحنی مسیر آنها سهموی و یا هذلولی باشد که دنباله دارهای غیرمتناوب محسوب می شوند. ، وقتی دنباله‌دار به خورشید نزدیک است انحنای سه مدار تقریبا یکی است،این سه مدار مسیری است که یک دنباله میتواند اختیار کند و تمیز بین آنها مشکل است، در فواصل زیاد از خورشید که مدارها از یکدیگر جدا میشوند. تعیین مدار بسیاری از دنباله‌دارها غیر ممکن است . روشنی اندک مانع رصد کردن ستاره‌های دنباله‌دار می‌شوند.<o:p></o:p>
شکل زیر سه منحنی را نشان میدهد که مسیر یک ستاره ی دنباله دار می تواند اختیار کند. حصول اطمینان از نوع مسیری که یک ستاره ی دنباله دار میپیماید بسیار مهم است. دنبالعه دار هایی که بر مدار های بیضی شکل حرکت میکننند کرارا به حضیض خورشیدی خود باز میگردند. دنباله دار هایی که بر یکی از دو مدار دیگر حرکت میکنند فقط یک بار به چشم ناظر زمینی پدیدار میشوند؛ پس از یک گردش 180 درجه به دور خورشید، منظومه ی شمسی را برای همیشه ترک میکنند.

<o:p>http://up.avastarco.com/images/s5ez2cyvokz6v3vpk1d.jpg (http://up.avastarco.com/images/s5ez2cyvokz6v3vpk1d.jpg)
</o:p>متاسفانه تعیین مدار بسیاری از دنباله دار ها غیر ممکن است. وقتی که ستاره ی دنباله دار به خورشید نزدیک است، انحنای سه مدار تقریبا یکی است ( سه قوس در شکل مشاهده میشود) و تمییز میان آنها تقریبا غیر ممکن است. در فاصله ی زیاد از خورشید که مدار ها از یکدیگر جدا میشوند، روشنی اندک مانع رصد کردن ستاره های دنباله دار میشود.<o:p></o:p>
گاهی از اوقات ممکن است مدار دنباله دار ها به دلیل نزدیک شدن به یکی از سیارات بزرگ و در اثر گرانش سیارات بزرگی مثل «مشتری» تغییر کند. در نتیجه دوره ی تناوب بعضی کوتاه تر و از آن بعضی دیگر و بلند تر می شود، مدار دنباله دار های دیگری هم از بیضی به سهمی یا هذولی تبدیل میشود.<o:p></o:p>
به همین سبب دنباله دار بروکس در سال 1886 از 88،000 کیلومتری مشتری گذشت و دوره ی تناوبش از بیست و نه سال به اندکی بیش از هفت سال تغییر کرد.<o:p></o:p>
همچنین دنباله دار «بلنددوره» به یک دنباله دار «کوتاه دوره» و با خروج از مرکز کمتر تبدیل شود و یا گرانش شدید موجب تکه تکه شدن دنباله دار شود . <o:p></o:p>
مدار 250 دنباله داری را که میدانیم بیضوی شکل هستند و کاملا در داخل منظومه شمسی قرار دارند – اوج خورشیدی ( دورترین نقطه از خورشید) بیش از نیمی از آنها نزدیک مشتری میباشند. این ها را «خانواده ی دنباله دارهای مشتری » می خوانند. دنباله دارهای دیگری که اوج هایشان نزدیک زحل، اورانوس و نپتون است به خانواده های سیارات گفته شده مرسوم اند. در واقع اگر زاویه ی میل مداری در نظر گرفته شود، این دنباله دار های متعلق به زحل، اورانوس و نپتون، نزدیک تر به مشتری میگذرند تا به هر یک از سه سیاره ی دیگر.

reza3000

07-16-2013, 01:38 PM

بعضی از دانشمند ها معتقدن که حیات روی زمین از طریق برخورد یک دنباله دار به وجود اومده .

کسی در این مورد اطلاعات بیشتری داره ؟

Mahdieh. GH

07-16-2013, 05:56 PM

بعضی از دانشمند ها معتقدن که حیات روی زمین از طریق برخورد یک دنباله دار به وجود اومده .

کسی در این مورد اطلاعات بیشتری داره ؟

بله امروزه با انجام سری تحقیقاتی با استفاده از شبیه سازی شرایط موجود در اعماق فضا به این موضوع رسیدند که ساختارهای پیچیده سازنده حیات می توانسته اند در غبار های یخی محیط میان سیاره ای و هسته های دنباله دارها شکل گرفته و به زمین منتقل شده باشند و موجب یک جهش برای زندگی بر روی زمین شده باشند!
شیمی دان های دانشگاه های کالیفرنیا در برکلی و دانشگاه هاوایی نشان داده اند شرایط موجود در فضا برای تولید دیپپتاید (dipeptide) های پیچیده (جفت آمینو اسیدهای به هم متصل که با از دست دادن یک مولکول آّب تشکیل میشوند) که یکی از پاراگراف های اصلی سازنده حیات و مشترک در میان همه ی انواع حیات است مناسب است. این کشف که مقاله مربوط به آن در۱۰ مارس ( فک کنم بشه 21 اسفند 91 ) در مجله استروفیزیکال ژورنال منتشر شد، احتمال این فرضیه را که این مولکول ها از فضا و با کمک یک دنباله دار، یا شهاب سنگ ها به زمین منتقل شده و باعث سرعت بخشیدن به شکل گیری پروتیین ها (پولی پپتید ها)، آنزیم ها و حتی مولکول های پیچیده تری مانند انواع قندها که برای شکل گیری حیات ضروری هستند شده باشد را تقویت کرد.
جالب اینجاس که بیشتر واحد های پایه ای بیوشیمیایی سازنده ی حیات زمین منشاء شون در خارج از زمین است.
دانشمندان پیش‌تر نشانه هایی از وجود برخی مولکول های ساده سازنده حیات را در برخی از شهابسنگ ها پیدا کرده بودند اما در پیدا کردن ساختارهای پیچیده تر مولکول هایی که پیش نیاز شکل گیری حیات باشند در بین شهاب سنگ ها به چیزی دست نیافتند. به همین دلیل همیشه این فرض را در نظر داشتند که ساختارهای شیمیایی پیچیده تر زندگی باید ریشه در اعماق اقیانوس های باستانی زمین بوده باشد.
در این آزمایش، سول کیم (Seol Kim) و رالف کایزر (Ralf Kaiser) از دانشگاه هاوایی درون یک محفظه خلا در برودت منفی 263، یعنی تا ۱۰ درجه بالای صفر مطلق (۱۰ کلوین) که خنک شده بود، شرایط یک گوله یخی فضایی را با کمک ترکیبی از دی اکسید کربن، آمونیاک و هیدروکربن های مختلفی چون متان، اتان و پروپان شبیه سازی کردند. زمانی که این گوله یخی، با الکترون های انرژی بالا که نقش پرتوهای کیهانی در فضا را ایفا می کردند، مورد بمباران قرار داده شد، مشاهده کردند واکنش هایی در این مواد شیمیایی آغاز شد که در طی آن ساختارهای اساسی مورد نیاز حیات و به خصوص دیپپتاید ها شکل گرفتند و برای تشکیل عناصر آلی پیچیده تری به خصوص دیپید ها واکنش دادند.
در دانشگاه برکلی ، ریچارد ماتئز (Richard Mathies) و آماندا استکتون (Amanda Stockton) این مواد را با کمک ابزاری ( تحلیل گر مواد آلی مریخ) که پیش تر ماتئز برای تشخیص دقیق و شناسایی مولکول ها کوچک حیاتی در منظومه شمسی طراحی کرده بود مورد بررسی قرار دادند. تحلیل داده ها نشان داد که در این مواد شکل گرفته در شرایط مشابه محیط میان سیاره ای ۹ آمینو اسید مختلف و حداقل دو نوع دیپپتاید وجود دارند. موادی که می تونند نقش محرک و تسریع کننده تکامل زیستی را در زمین بازی کرده باشند.
در نتیجه احتمال خیلی بالایی وجود داره که این دنباله دار ها بودن که حیات رو به زمین ینی جای مناسب رشد آن آورده اند یا حداقل در به وجود آوردن حیات بر روی زمین نقش موثری داشته اند، البته ممکنه یه روزی هم همین دنباله دار ها از بین برنده ی حیات از روی زمین بشنا! ;)
اینجا (http://www.parssky.com/view/3171.aspx)هم بخونین، گفت و گو با دکتر جیمی السیلا درباره ی کشف عوامل حیات بر روی دنباله دار هاست :)
برای جزئیات بیشتر گزارش دانشگاه برکلی از یافته هاش رو هم میتونین در اینجا (http://newscenter.berkeley.edu/2013/03/05/research-news-briefs-did-comets-seed-life-on-earth/) مطالعه کنید :)

Mahdieh. GH

08-21-2013, 03:41 PM

سلام به همگی:103:
حیف باشه... این تاپیک نباید انقدر زود یخ میزد :( هنوز خیلی چیزا هس واسه گفتن درباره ی دنباله دارا، سیارک هام که اصلا چیزی دربارش نگفتیم:39: ای کاش دوباره و زودتر داغ شه...
من یه سوال داشتم، کسی میدونه چی باعث میشه که قسمتی از دنباله ی یک دنباله دار و خودش قرمز بشه؟:113: به سرعت یا دماش برمیگرده؟ یا ترکیبات دنباله دار؟
مثل این:

http://www.weirdwarp.com/wp-content/uploads/2010/04/comet.jpg
ممنون!:wink:

smhm

09-23-2013, 11:21 AM

ظاهرا دنباله دار انکه در تاریخ 28 آبان از فاصله تقریبا 3 میلیون کیلومتری عطارد رد میشه. به نظر شما تأثیرات گرانشی عطارد بر مدار انکه قابل ملاحظه هست؟

mohsen4465

09-23-2013, 04:07 PM

کسی میدونه چی باعث میشه که قسمتی از دنباله ی یک دنباله دار و خودش قرمز بشه؟:113: به سرعت یا دماش برمیگرده؟ یا ترکیبات دنباله دار؟
این رنگ میتونه ناشی از پرتوافشانی عناصر خاص موجود در دنباله‌دار ایجاد بشه. اما در تصویری که شما گذاشتید (دنباله‌دار وست، c/1975 v1) بنظر رنگ قرمز ارتباطی با کـُـما و دنباله یونی نداره مضاف بر اینکه سمت راست تصویر (جایی که دنباله یونی می‌بایستی باشه) هیچ رنگ قرمزی مشاهده نمیشه. در نتیجه من فکر میکنم این رنگ ناشی از تفرق نور در اتمسفر زمین باشه. یعنی اینکه عکس در نزدیکی افق گرفته شده و بهمین دلیل ناحیه پایین عکس که به افق نزدیکتر بوده قرمز رنگ شده.

جدای تجزیه التحلیل‌های شخصی من در تصاویر دیگر این دنباله‌دار هیچ اثری از رنگ قرمز مشاهده نمیشه. :)

ظاهرا دنباله دار انکه در تاریخ 28 آبان از فاصله تقریبا 3 میلیون کیلومتری عطارد رد میشه. به نظر شما تأثیرات گرانشی عطارد بر مدار انکه قابل ملاحظه هست؟ این فاصله تقریباً معادل 10 برابر فاصله زمین تا ماهه و از طرف دیگه جاذبه سطحی عطارد تقریباً %40 جاذبه زمینه. در نتیجه تغییر ایجاد شده خیلی خیلی کوچیک بایستی باشه. اونطور که من حساب کردم سرعت مداری قلمرو عطارد در این فاصله حدود 77 متر بر ثانیه هست که این تقریباً با سرعت یک اتومبیل اسپرت برابری میکنه. از اونجایی که سرعت مداری انکه دور خورشید خیلی بیشتر از اینه بنابراین تأثیرش بایستی خیلی ناچیز باشه (اونجور که من حساب کردم سرعت مداری متوسط انکه چیزی حدود 70380 کیلومتر در ساعته).
----------------------------------------------------------------------------
اونطور که الان از روی بردارهای سرعت حساب کردم راستای حرکتی انکه بایستی حدود 0.22 درجه منحرف بشه.
البته محاسبات من خیلی پیش پا افتاده و خیلی تقریبی بود. دوستانی که مکانیک سماوی خوندن لطفاً اگه ایرادی دیدن تذکر بدن. :)

smhm

09-24-2013, 10:47 AM

mohsen4465

09-24-2013, 05:28 PM

البته با توجه به سرعت مداری عطارد که چیزی حدود 48 کیلومتر در ثانیه هست، اگر حرکت انکه و عطارد هم راستا شود در اینصورت سرعت نسبی انکه به میزان قابل توجهی کاهش پیدا خواهد کرد و چه بسا در مدار عطارد قرار بگیرد....!! نظر شما چیه؟!
بله کاملاً صحیحه. با توجه به این مورد که گفتید حساب کتاب من غلطه. البته برای قرار گیری در مدار دو جسم باید دقیقاً در یک جهت حرکت کنن و اختلاف سرعت برابر با سرعت مدار مورد نظر باشه. مدار انکه و عطارد همدیگه رو قطع میکنن و بنابراین هیچ وقت نمیتونن هم راستا بشن. ضمناً سطوح مداریشون هم با هم اختلاف داره که باید در نظر گرفته بشه. هر چی زور زدم صفحه مدار انکه در وبسایت ناسا برام باز نشد تا ببینم چه وضعیتی نسبت به هم دارن.

بهرحال تغییرات بایستی جزئی باشه. که این تغییرات جزئی برای خرده سیارات یه چیز عادیه و بهمین دلیله که برای داده‌های مداری اونها تاریخ (Epoch) میذارن. همین Encke خودش تو وبسایت ناسا کلی Epoch مختلف داره. طوری که انگار هر دفعه که میاد و میره یه Epoch جدید بهش میدن.

Uranus.sun

12-23-2023, 02:10 AM

آیا سیارک‌ها نیروی کششی خاصی در زمینه تاثیر آن بر روی روح و روان انسان دارد؟؟؟

Uranus.sun

12-23-2023, 02:12 AM

معمولا در تشکیل سیارات و حیات سیارات نقش زیادی داشتند آیا نیروی خاصی در این اجرام وجود داره که بر روی قدرت درون انسان تاثیرگزار باشه؟؟؟

mahdi1717

02-02-2024, 01:33 PM

دنباله دارها و سیارک ها: سنگ های سرگردان فضا

دنباله دارها و سیارک ها دو نوع از اجرام آسمانی هستند که در منظومه شمسی ما یافت می شوند. هر دوی آنها از سنگ و فلز تشکیل شده اند، اما در ساختار و ظاهر و خصوصیاتشان تفاوت های قابل توجهی دارند.

ساختار دنباله دارها:

دنباله دارها از هسته ای یخی و سنگی تشکیل شده اند که توسط ابر غبار و گاز احاطه شده است.
هسته ی دنباله دارها به طور معمول چند کیلومتر قطر دارد.
ابر غبار و گاز، که به نام دنباله شناخته می شود، می تواند تا چندین میلیون کیلومتر گسترش یابد.

ساختار سیارک ها:

سیارک ها از سنگ و فلز تشکیل شده اند و اندازه ی آنها از چند متر تا چند صد کیلومتر متغیر است.
سطح سیارک ها ناهموار و پر از دهانه است.
برخی از سیارک ها دارای قمر هستند.

تفاوت های کلیدی:

منشا: دنباله دارها از مناطق دوردست منظومه شمسی، مانند کمربند کویپر و ابر اورت، سرچشمه می
سیارک ها در основном بین مریخ و مشتری در کمربند سیارک ها یافت می شوند.
ظاهر: دنباله دارها به دلیل دنباله ی غبار و گازشان، ظاهری شبیه به ستاره ی دنباله دار دارند.
سیارک ها ظاهری شبیه به سنگ دارند و دنباله ای ندارند.
فعالیت: دنباله دارها هنگام نزدیک شدن به خورشید، فعال می شوند و دنباله ی آنها شروع به درخشش می کند.
سیارک ها غیرفعال هستند و هیچ گونه فعالیتی از خود نشان نمی

نقش در منظومه شمسی:

دنباله دارها و سیارک ها به عنوان "سنگ های سرگردان فضا" شناخته می شوند.
آنها بقایای مواد اولیه ای هستند که منظومه شمسی از آن تشکیل شده است.
مطالعات و اکتشافات:

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ها و فضاپیماها، دنباله دارها و سیارک ها را رصد و مطالعه می کنند.
هدف از این مطالعات، درک بهتر ساختار، ترکیب و تاریخچه ی این اجرام آسمانی است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
چاپ روی تیشرت (https://hezartarh.com)