در هوایت بیقرارم روز و شب |
| سر ز پایت برندارم روز و شب |
روز و شب را همچو خود مجنون کنم |
| روز و شب را کی گذارم روز و شب |
جان و دل از عاشقان میخواستند |
| جان و دل را میسپارم روز و شب |
تا نیابم آن چه در مغز منست |
| یک زمانی سر نخارم روز و شب |
تا که عشقت مطربی آغاز کرد |
| گاه چنگم گاه تارم روز و شب |
میزنی تو زخمه و بر میرود |
| تا به گردون زیر و زارم روز و شب |
ساقیی کردی بشر را چل صبوح |
| زان خمیر اندر خمارم روز و شب |
ای مهار عاشقان در دست تو |
| در میان این قطارم روز و شب |
میکشم مستانه بارت بیخبر |
| همچو اشتر زیر بارم روز و شب |
تا بنگشایی به قندت روزهام |
| تا قیامت روزه دارم روز و شب |
چون ز خوان فضل روزه بشکنم |
| عید باشد روزگارم روز و شب |
جان روز و جان شب ای جان تو |
| انتظارم انتظارم روز و شب |
تا به سالی نیستم موقوف عید |
| با مه تو عیدوارم روز و شب |
زان شبی که وعده کردی روز وصل |
| روز و شب را میشمارم روز و شب |
بس که کشت مهر جانم تشنه است |
| ز ابر دیده اشکبارم روز و شب |