اول باید توجه کنیم که تفکیک رنگهایی که در تصویرهای پست قبلی اومدن ، چه مفهومی دارن. ما هنگام عکاسی، فقط شدت نور رو ثبت می کنیم. بنابراین تصویر خام ما، رنگی نیست! به همین منظور از یک تصویر چند بار در طول موج های مختلف عکس می گیریم. تمامی تصاویر سیاه و سفیدند. اما چون می دانیم هر تصویر سیاه و سفید، مربوط به چه فیلتری است، با نسبت دادن رنگ فیلتر به همان عکس و ترکیب همه عکس ها، یک عکس رنگی کامل خواهیم داشت. (برای مطالعه بیشتر، تاپیک تحلیل رنگ ها در تصاویر نجومی پیشنهاد می شود. )
نرم افزار مورد استفاده ما (Maxim DL) رنگی رو که از تصویر پردازش شده دریافت می کنه، به سه رنگ سبز و آبی و قرمز تجزیه می کنه. به صورت ساده، برنامه می گه برای ساختن این رنگ که تو این پیکسل خاص وجود داره، چه مقدار آبی و چه مقدار سبز و چه مقدار قرمز باید با هم مخلوط بشن. این تجزیه به ما میزان نوری رو که توی هر فیلتر وارد پیکسل شده، رو میده.
ستاره های پیر کم جرم ، در طول موج های متمایل به قرمز تابش بیشتری دارند. بنابراین متمایل به قرمز دیده می شوند. در عکس زیر میزان تابش درهر طول موج در نمودار ستونی سمت راست آمده است.
ستاره های جوان هم به همین علت به آبی متمایل خواهند بود. به نمودار ستونی در عکس زیر توجه کنید.
بررسی عکس ترکیبی فروسرخ و مرئی کهکشان کلاه مکزیکی
ستاره پرجرم جوانی در هاله وجود ندارد. اگر هاله پر از ستاره های پیر باشد، باید همانند آن ها به قرمز متمایل باشد. اما در تصویرهای پست قبل مشخص است که در هاله نور ابی غالب است و نه قرمز. پس ستاره های پیر نمی توانند عامل روشنایی هاله باشند.پس ستارگان پیر از دیسک، به سمت بیرون پرتاب نشده اند .