تا وقتی که آلودگی هوای شهرها این طوری داره با جان و سلامت مردم تهران و شهر های بزرگ بازی می کنه چه طور میشه به این فکر کرد که مردم به آلودگی نوری فکر کنن؟
وقتی آلودگی دیداری و شنیداری توی شهری مثل تهران اینطوری داره با روح و روان انسان ها بازی می کنه چه جوری میشه انتظار داشت مردم به فکر برطرف ساختن آلودگی نوری باشن؟
وقتی صدا و سیما وسایر رسانه ها سال ها برای صرفه جویی در مصرف برق تبلیغ می کرد،تا وقتی که ما در جریان حذف یارانه ها مجبور به کم مصرف کردن شدیم،هرگز به فکر خاموش کردن چراغ ها نیفتادیم.
تا وقتی که اکثریت قریب به اتفاق مردم بر این باور هستن که برای جلوگیری از وجود و تعرض دزد باید منطقه و محل زندگیشون روشن نگه داشته بشه چطور میشه انتظار داشت که برای خاموش نگه داشتن یک چراغ فکری بکنن.
و بسیاری از این چرا ها و چه طور های دیگر.