صفحه 3 از 3 نخستنخست 123
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 27 , از مجموع 27

موضوع: آسانسور هاي فضايي

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Jan 2011
    شماره عضویت
    455
    نوشته ها
    151
    تشکر
    541
    تشکر شده 143 بار در 21 ارسال

    آسانسور هاي فضايي

    سلام
    حتما همه شما سوار آسانسور شديد . بالا ترين جايي كه با آسانسور به اونجا رفتيد چقدر بوده ؟ طبقه بيست ؟ سي ؟ . . .
    شايد براتون جالب باشه اگر بدونيد كه با آسانسور ميشه به خيلي دورتر از اين حرفا هم رفت . تصورش رو بكنيد كه سوار بر يك آسانسور آروم آروم بالا ميريد و وقتي كه به طبقه ي آخر رسيديد و در باز ميشه ، مي بينيد كه تو فضا هستيد خداي من اين روياست نه ؟ ولي رويايي كه داره به واقعيت تبديل ميشه . درسته ! آسانسور هاي فضايي روياي قرن ماست كه تا واقعيت فقط چند قدم فاصله داره فقط چند قدم .


    براي اولين بار سر آرتور سي كلارك ايده آسانسور هاي فضايي را مطرح كرد . او از سال 1956 به سريلانكا كوچ كرد . سواحل اقيانوس و جنگلهاي بكر استوايي بهشت كلارك براي نوشتن بود . كلارك رمان چشمه هاي بهشت ، را كه طرح آسانسور فضايي براي اولين بار در اين كتاب مطرح شد ، با الهام از محل زندگي خود نوشت .
    برای ساخت یک آسانسور فضایی نياز به قائم نگه داشتن يک کابل در نزديکی استوای زمين است درحاليکه هزاران کيلومتر مابقی آن تا درون فضا امتداد داشته باشد. نيروی گريز از مرکز حاصل از چرخش زمين کابل را راست و مستقيم نگه خواهد داشت و يک روبات قادر خواهد بود از آن بالا رفته و تجهيزات همراه خود را در مدار قرار دهد.
    براي عملي شدن اين ايده نياز هست كه محلی را در آسمان پيدا کنيم که اگر جسمی در آن قرار گرفت، نسبت به زمين ثابت باقی بماند . در اين صورت مي توان طنابی را از اين نقطه آسمانی به سطح زمين انداخت و يک سيستم آسانسوری که زمين را به آسمان وصل می‌کند، راه‌اندازی کرد.
    كلارك در مقاله اي با عنوان""رله‌هاي فرازمينی: آيا ايستگاه‌های راکتی می‌توانند جهان را تحت پوشش راديويی قرار دهند؟" كه در سال 1945، ژورنال علمي دنياي بي‌سيم به چاپ رسيد ، با برسي مدار هاي اطراف زمين پيشنهاد كرد ، چنان چه شيئي را بتوان در ارتفاع مشخص35786 كيلومتري از سطح آزاد دريا و دقيقا بر فراز استوا قرار داد ، در اين صورت دوره تناوب اين اين شي به دور زمين در حدود 934/23 ساعت طول مي كشد كه اين زمان دقيقا برابر يك دور گردش زمين به دور خودش است . زيرا در اين ارتفاع سرعت چرخش زمين با سرعت گردش شي به دور آن يكسان است . در نتيجه ، شي در نقطه ثابتي از فضا در بالاي زمين قرار مي‌گيرد .
    اکنون که می‌دانيم قوانين فيزيکی مانع ساخت آسانسور فضايي ما نمی‌شوند، می‌توانيم در مورد چگونگی ساخت و اجزاي آن بهتر فکر کنيم.
    بهتر است اول يک آسانسور معمولی را تصور کنيم. اين آسانسور از سه جزء اصلی تشکيل شده است: يک کابل، يک بالارونده و يک منبع تامين نيرو. آسانسور فضايي نيز دقيقاَ از همين اجزا تشکيل شده است. از نگاه دانشمندان گره اصلی ساخت اين مجموعه، ساخت کابل آسانسور است. ريسمان بسيار محکم و سبکی که بتواند هزاران کيلومتر کشيده شود.
    اگر از يک ريسمان معمولی برای ساخت اين کابل استفاده کنيم، با توجه به طول کابل و فشاری که در اثر وزن خود به بست‌های انتهای آن در ايستگاه فضايی وارد می‌شود، لازم است که قطر کابل با کاهش ارتفاع و نزديک‌تر شدن به سطح زمين، کمتر شود و حالت مخروطی به خود بگيرد. يک کابل معمولی که ضخامتش در سطح زمين به اندازه يک ريسمان پهن است، در ارتفاع 36 هزار کيلومتری بايد قطری به اندازه خود زمين داشته باشد! نبايد نگران اين مشکل و تحقق ايده آسانسور فضايي بود، فناوری نانو می‌تواند اين مشکل را حل کند.
    تقريباً تا 10سال پيش تمامی کابل‌هايي که برای آسانسور فضايي پيشنهاد می‌شد، از ورقه‌هاي استيل و فلزی ساخته شده بود. با كشف نانولوله‌های کربنی در سال 1991، دانشمندان فضايي متوجه اين نانوساختار کربنی شدند. ماده‌ای که يكصد برابر محكم‌تر از استيل و 50 هزار برابر ريزتر از يك موي انسان است و تنها يک گرم از اين ماده، برای ساخت نخی به طول 29 کيلومتر کافی است. اين صفحه‌های گرافن لوله شده، ترکيبی استوانه‌ای از اتم‌های کربن هستند که به کمک آنها می‌توان کابلی به نازکی کاغذ و به محکمی الماس ساخت. با توجه به وزن بسيار کم نانولوله‌های کربنی، برای تنظيم فشار وارد بر بست‌های انتهای آسانسور کافی است که قطر کابل در ارتفاع 36 هزار کيلومتری تنها 9 برابر قطر آن در سطح زمين باشد. نکته قابل توجه در استفاده از نانولوله‌های کربنی اين است که رشته‌های طولانی از اين ماده، ساختار شکننده‌ای دارند. دانشمندان برای حل اين مشکل، نانولوله‌های جدا از هم را در يک ساختار تارگونه در هم تنيده و آنها را به رشته‌های محکم‌تر و طولانی‌تری تبديل کرده‌اند.
    دانشمندان پيش‌بينی می‌کنند که با تکميل هسته‌ی اوليه‌ی کابل، می‌توان وسايل مکانيکی‌ای با نام «بالارونده‌» را بر روی کابل سوار کرد. بالارونده‌ها، همان طور که از نامشان برمی‌آيد، به کمک غلطک‌هايی بالا و پايين می‌روند. تابش نور ليزر يکی از گزينه‌های پيشنهادی برای تامين انرژی آسانسور است. به اين شكل كه روبات بالا رونده داراي صفحات خورشيدي است كه اين صفحات بر خلاف معمول روبه زمين هستند ليزری که از روی سکوی مبدأ، بر صفحه‌های خورشيدی انتهای بالارونده‌ها متمرکز می‌شود و نيروی لازم برای حرکت موتورها را فراهم می‌کند.
    ايده آسانسورهای فضايی تا پياده‌سازی و تبديل شدن به يک دستگاه واقعی هنوز راه زيادی را در پيش دارد و انتظار نمی‌رود که تا قبل از ده سال آينده، به حقيقت بپيوندد؛ اما مفهوم آن در حال گسترش است و روزبه‌روز علاقمندان بيشتری پيدا می‌کند.
    به همين منظور ناسا رقابتی را با جايزه 2 ميليون دلاری و با نام "نبرد قدرت" (Power BeamingChallenge) طراحي كرد . در اين رقابت روبات های بالارونده که از روی زمين و به صورت کنترل از راه دور تغذيه نيرو می شوند تلاش می کنند هر چه سريعتر از يک کابل بالا روند.
    روبات برنده توسط تيمی به نام LaserMotive در واشنگتن ساخته شد و همانند دو رقابت کننده ديگر برای جذب انرژی از ليزر مادون قرمز زمينی براساس سلول های خورشيدی استفاده کرد. LaserMotive ، ليزر خود ا به کار انداخت تا قدرت روبات بالارونده خود را تامين کند که توانست از کابلی که از يک هلی کوپتر آويزان بود تا 900 متر بالا رود. اين برنامه در پايگاه نيروی هوايی ادوارد واقع در کاليفرنيا انجام گرفت.
    روبات اين مسير را در طی 4 دقيقه و با سرعت متوسط برابر 7/3 متر بر ثانيه طی کرد. روز بعد اين شاهکار را با سرعتی برابر با 9/3 متر بر ثانيه تکرار کرد. روز جمعه دو تيم ديگر از دور مسابقه خارج شدند. به عبارتی ديگر LaserMotive تمام جايزه 900 هزار دلاری ناسا را خواهد برد.
    1/1ميليون دلار باقی مانده جايزه ناسا به شرکت کننده ای تعلق می گيرد که بتواند با سرعتی بيش از 5متر بر ثانيه از کابل بالا رود. تيم بعدی از دانشگاه Saskatchewan کانادا، تنها پس از طی چند متر از کابل از حرکت باز ايستاد و نتوانست به پايان برسد.
    روبات سوم متعلق به تيم کانزاس سيتی (Kansas City Space Pirates) نيز تنها بخشی از مسير را طی نمود. ناسا LaserMotive را به عنوان برنده جايزه 900 هزار دلاری معرفی کرد و طی يک مراسم تشريفاتی جايزه را اعطا نمود.
    هرچند آسانسور فضايی به صورت يک هدف دور از دسترس باقی ماند ليکن ناسا از تکنولوژی انتقال نيرو به صورت wireless (از راه دور) در کارهای ديگری از جمله انتقال نيرو به قمرپيماهايی که در دهانه های هميشه تاريک (جايی که انرژی خورشيدی در دسترس نيست) حرکت می کنند، استفاده خواهد نمود.



    منابع :
    سايت نجوم ايران
    http://nanodesign.blogfa.com/post-27.aspx

    اسطوره اي در سريلانكا / پوريا ناظمي / ماهنامه نجوم / شماره ي 175 و 176

  2. 15 کاربر مقابل از saiede عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  3. Top | #21
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7263
    نوشته ها
    59
    تشکر
    102
    تشکر شده 286 بار در 53 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط پیمان اکبرنیا نمایش پست ها
    تا ماه که نمیتونه باشه چون ماه هر 27 روز یکبار به دور زمین میچرخه ولی زمین هر 24 ساعت دور خودش میچرخه و نمیشه یک اتصال با طول ثابت برقرار کرد. به عبارت ساده تر طناب شروع میکنه به پیچیدن دور زمین!

    در ضمن طول طناب و نیروهای وارد به اون هم بسیار مهمه و بسته به طول اون، کلیه محاسبات عوض میشه و ممکنه عملی نباشه.
    هممم ... میگم نمیشه مثلا از روی ماه تا مدارهای Geo آسانسور رو ادامه داد ؟ اونوقت میشه با یه چیزی مثل اتصال دهنده روی زمین هر چند مدت یکبار به آسانسور دسترسی پیدا کنیم ، منظورم یه سازه ی 2 تیکه اس ...
    امضای ایشان
    شاهزادهی جوان تو در قطب سرد فقط مرگ را پیدا خواهد کرد ...


  4. کاربر مقابل از Pale_Rider عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است:


  5. Top | #22
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط Pale_Rider نمایش پست ها
    هممم ... میگم نمیشه مثلا از روی ماه تا مدارهای Geo آسانسور رو ادامه داد ؟ اونوقت میشه با یه چیزی مثل اتصال دهنده روی زمین هر چند مدت یکبار به آسانسور دسترسی پیدا کنیم ، منظورم یه سازه ی 2 تیکه اس ...
    هدف از نصب آسانسور خارج شدن از دام جاذبه زمین و یا سایر اجرام فضاییه نه سفر فضایی. اینکه بخوایم اونو در فضا انقدر ادامه بدیم تا به ماه برسیم چندان عاقلانه نیست و سفر به ماه رو با راکت خیلی راحتتر میشه انجام داد. نصب آسانسور روی ماه هم مشکلاتی داره چون ماه حرکت وضعی مجزایی نداره و یک سمتش به زمین قفل شده (میشه گفت همزمان با یکدور چرخشش بدور زمین یکدور بدور خودش هم میگرده). تا اونجایی که میدونم بهترین روش برای نصب آسانسور روی ماه نصب اون در پشت ماهه. با اینحال سفر سطحی روی ماه برای رسیدن به محل آسانسور خودش عامل دیگه‌اییه استفاده از اونو محدود میکنه. البته برای محموله‌های بزرگ شاید روش خوبی برای رسیدن به مدار باشه ولی برای یکی دوتا مسافر فکر کنم پرتاب راکتی مناسبتر باشه.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  6. کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است:


  7. Top | #23
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    شماره عضویت
    7263
    نوشته ها
    59
    تشکر
    102
    تشکر شده 286 بار در 53 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط mohsen4465 نمایش پست ها
    هدف از نصب آسانسور خارج شدن از دام جاذبه زمین و یا سایر اجرام فضاییه نه سفر فضایی. اینکه بخوایم اونو در فضا انقدر ادامه بدیم تا به ماه برسیم چندان عاقلانه نیست و سفر به ماه رو با راکت خیلی راحتتر میشه انجام داد. نصب آسانسور روی ماه هم مشکلاتی داره چون ماه حرکت وضعی مجزایی نداره و یک سمتش به زمین قفل شده (میشه گفت همزمان با یکدور چرخشش بدور زمین یکدور بدور خودش هم میگرده). تا اونجایی که میدونم بهترین روش برای نصب آسانسور روی ماه نصب اون در پشت ماهه. با اینحال سفر سطحی روی ماه برای رسیدن به محل آسانسور خودش عامل دیگه‌اییه استفاده از اونو محدود میکنه. البته برای محموله‌های بزرگ شاید روش خوبی برای رسیدن به مدار باشه ولی برای یکی دوتا مسافر فکر کنم پرتاب راکتی مناسبتر باشه.
    ببخشید اما متوجه نشدم چرا پشت ماه ؟ ببینید منظورم اینه که اگه محموله های بزرگی داریم یا .... رو به وسیله این روش که هر حدود 28 روز یکبار قابل استفاده است ، انتقال بدیم ... البته قبول دارم که کار خیلی جالبی نیست
    امضای ایشان
    شاهزادهی جوان تو در قطب سرد فقط مرگ را پیدا خواهد کرد ...


  8. Top | #24
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط Pale_Rider نمایش پست ها
    ببخشید اما متوجه نشدم چرا پشت ماه ؟ ببینید منظورم اینه که اگه محموله های بزرگی داریم یا .... رو به وسیله این روش که هر حدود 28 روز یکبار قابل استفاده است ، انتقال بدیم ... البته قبول دارم که کار خیلی جالبی نیست
    نه نصب آسانسور روی ماه برای انتقال محموله‌های بزرگ خیلی هم ایده جالبیه اما اینکه تا زمین بخوایم ادامش بدیم نه. در مورد نصبش پشت ماه همونطور که گفتم ماه در مدارش بدور زمین قفل شده. بنابراین تنها نقطه از ماه که نیروی گریز از مرکز داره پشت ماهه. این نیروی گریز از مرکز بدلیل چرخش ماه به دور زمین ایجاد میشه نه حرکت وضعی خود ماه.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  9. 2 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  10. Top | #25
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    شماره عضویت
    5839
    نوشته ها
    161
    تشکر
    3,307
    تشکر شده 1,240 بار در 176 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط پیمان اکبرنیا نمایش پست ها
    سلام دوستان

    در لینک زیر، فهرست کاملی از مطالب مختلف درباره آسانسورهای فضایی وجود دارد که اگر به این موضوع علاقه دارید، میتونید مطالعه کنید:

    http://www.spaceward.org/elevator-faq
    مگه قراره چندتا بسازن؟؟؟
    حالا مگه میتونن یکیشو بسازن؟!!!
    امضای ایشان
    I hope God grant you the serenity and power to struggle on

  11. کاربر مقابل از skynight عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است:


  12. Top | #26
    کاربر جدید

    عنوان کاربر
    کاربر جدید
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16632
    نوشته ها
    2
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    در شهرهای بزرگی همچون تهران، مشهد، اصفهان و ... بسیاری از ساختمان ­ها قدیمی هستند. از طرفی ساخت و ساز مجدد ساختمان، هزینه هنگفتی را برای مالکان به دنبال خواهد داشت. در نتیجه در مواردی، ساکنین این ساختمان ها برای راحتی بیشتر قصد دارند که آسانسور برای آن نصب کنند اما چون فضای داخلی ساختمان برای این کار نامناسب است، ترجیح مهندسین و متخصصان این حرفه، استفاده از نمای بیرونی ساختمان می ­باشد. به طور معمول، برای ساختمان ­هایی که در بیرون آن آسانسور نصب می ­کنند، از مدل­ های هیدرولیکی بهره می ­برند. چرا که در مقایسه با سیستم کششی به حفر چاه نیاز ندارد و طریقه­ نصب و راه اندازی آن نیز راحت تر است.

  13. Top | #27
    مدیر فنی
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    Technical Manager
    تاریخ عضویت
    Jan 2022
    شماره عضویت
    16618
    نوشته ها
    154
    تشکر
    75
    تشکر شده 3 بار در 3 ارسال

    آسانسور هاي فضايي         
    ساخت اولین هتل فضایی جهان در سال ۲۰۲۵

    گزارش روز جمعه روزنامه دیلی میل، شرکت «اوربیتال اسمبلی کورپوریشن» (OAC) یک ابر شرکت فضایی قرار است ساخت این هتل را در سال ۲۰۲۵ آغاز کند؛ این هتل که «ویاژر استیشن» (ایستگاه مسافر) نام دارد قرار است از سال ۲۰۲۷ میلادی عملیاتی شود. زیربنای این هتل در مدار اطراف زمین ساخته خواهد شد.

    ویاژر استیشن به شکل یک دایره بزرگ خواهد بود که می چرخد و گرانشی مصنوعی تولید می‌کند که مشابه گرانش روی سطح ماه خواهد بود. این هتل فضایی خصیصه های متعددی از جمله رستواران های مختلف، سینما، اسپا و غیره دارد که در کشتی ‌های تفریحی نیز دیده می‌شود.

    این هتل همچنین به کپسول‌ هایی مجهز خواهد بود که به بخش بیرونی حلقه چرخنده متصل می شود و احتمالاً برخی از آنها برای انجام تحقیقات فضایی به ناسا و سازمان فضایی اروپا فروخته می ‌شوند.

    هنوز جزئیاتی در مورد هزینه ساخت این هتل و یا هزینه یک شب اقامت در این هتل اعلام نشده است. شرکت اوربیتال اسمبلی کورپوریشن ادعا می‌کند استفاده از موشک‌ های چندبار مصرف مانند «فالکون ۹» شرکت فضایی اسپیس ایکس، هزینه ‌های ساخت آن را کاهش می‌ هد.

    داوطلبان این سفر فضایی باید کمی صبور باشند. این هتل حداقل تا سال ۲۰۲۷ افتتاح نخواهد شد اما از ماژول‌ هایی خواهد داشت که به حلقه‌ های بیرونی ایستگاه فضایی متصل می شوند. این هتل دارای ۲۴ ماژول اختصاصی برای خدمه، هوا، نیرو، آب، سالن‌ های ورزشی، آشپزخانه، رستوران و اقامتگاه اختصاصی برای مهمان ‌هایی است که قصد اقامت بیشتری دارند.

    محققان و مسافران به طور یکسان می‌توانند از هتل ویاژر استیشن بهره‌مند شوند؛ شرکت ‌های خصوصی، سازمان های فضایی و حتی ناسا می‌توانند ماژول‌هایی را خریداری کرده و برای خود ویلا بسازند یا از این امکان برای آموزش ففضانوردان استفاده کنند.

    به گفته متخصصان این حوزه، این هتل، انقلاب صنعتی بعدی خواهد بود؛ این هتل باعث نوآوری صنعت فضا، متفاوت با آنچه پیش از این بوده، خواهد شد.

    منبع : خبرگزاری ایرنا. irna.ir
    امضای ایشان
    URANUS.SUN

صفحه 3 از 3 نخستنخست 123

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد