رُزتا، در تعقیب دنباله‌دار
رزتا نام ماموریتی است که طی آن، آژانس فضایی اروپا فضاپیمایی با همین نام را در اسفندماه 82 از پایگاه فضایی گویان فرانسه به مقصد یک دنباله‌دار، به فضا پرتاب کرد.
پس از پرتاب، فضاپیمای رزتا برای افزایش سرعت به منظور رسیدن به اهدافش در 3 مرحله از سیاره‌ی زمین و 1 مرحله از سیاره‌ی مریخ کمک گرانشی دریافت کرد و پس از آن به خواب زمستانی رفت تا بتواند برای ادامه‌ی ماموریت 12 ساله‌اش از خورشید انرژی جذب و ذخیره کند.
در زمانی که رزتا در خواب زمستانی به سر می‌بُرد. دستگاه‌های دنباله‌دار در خاموشی کامل به سر بُرده و هیچ ارتباطی با زمین نداشتند تا سرانجام در دی‌ماه 92 پس از 957 روز، رزتا به وسیله‌ی ساعتی که در آن قرار داشت از خواب برخواست تا به دیدار دنباله‌دار چوریومف گراسیمنکو (67P/Churyumov-Gerasimenko) برود.
اما شاید سوال بزرگی که در این میان به وجود می‌آید این است که چرا یک دنباله‌دار آنقدر برای ما ارزشمند است که چنین هزینه‌ای انجام داده تا یک مدارگرد و یک کاوشگر را در مدار و برای تعقیبش بفرستیم؟
پاسخ ساده است: دنباله‌دارها از حدود 5 میلیارد سال پیش یعنی زمان پیدایش منظومه‌ی شمسی ساختار و مواد موجود خود را از دست نداده‌اند و حاوی موادی هستند که در آن زمان شکل گرفته‌اند، این به دانشمندان کمک خواهد کرد تا دانسته‌هایشان پیرامون پیدایش و تکامل منظومه‌ی شمسی را افزایش دهند و در مورد نقش دنباله‌دارها در انتقال آب و یا احتمالا پیدایش حیات در زمین بیشتر بدانند.
فضاپیمای رزتا متشکل از یک مدارگرد و یک کاوشگر است که هم‌اکنون پس از حدود 11 سال به دنباله‌دار چوریوموف گراسمینکو رسیده و از آن تصاویر با جزئیاتی برای ما ارسال کرده و در حال بررسی شرایط فرود کاوشگر فیله(Philae) بر روی سطح دنباله‌دار چوریوموف گراسیمنکو است. پس از فرود، کاوشگر ضمن حفاری سطح و تجزیه تحلیل ترکیبات دنباله‌دار همراه آن به دیدار خورشید می‌رود تا تغییراتش را در این طول مسیر بررسی کند.
در این تاپیک ما نیز همراه با رزتا به تعقیب دنباله‌دار می‌پردازیم!
پاسخ با نقل قول
