من هنوز نميدونم روند تاپيك بر چه مبنایی هست ولی فكر ميكنم قبل از پرداختن به مفهوم پيچيدهی بعد بايد از اول تر شروع كنيم:دی
همانطور كه خانم مدير گفتند فيزيكدانها بدنبال يك سرچشمه و منبع واحد هستند كه تشكيل جهان را به گردنش بندازند!
همينطور از وجود چهار نيروی بنيادی گفتند يعنی: گرانش ، الکترومغناطيسي، نيروي ضعيف هسته اي و نيروي قوي هستهاي
(بازم نميدونم لازمه به اين نيروها پرداخته بشود يا نه! برای همين اونچه از مفهوم ريسمان ميدونم ميگم)
بر مبنای مدل استاندارد براي انتقال اين نيرو ها، ذراتي به نام حامل هاي نيرو بايد وجود داشته باشد مثلا گراويتون ذره اي است که نيروي گرانش را حمل مي کند و اگرچه تا حالا ديده نشده ولی فيزيكدانها مثل وجود فوتون بهش معتقدند!
اين مدل تعداد زيادی نيروها و ذرات بنيادی معرفی ميكند(الکترون ،ميوئون ، نوترينو ، کوارک ، بوزون w ، گلوئون ، گراويتون ، و ...) كه باعث ميشود از مفهوم وجود ذرهی بنيادی واحد دور شويم.
در تشريح نظريهی ريسمان جایی مثال جالبی خواندم كه به درك موضوع خيلی كمك ميكند. اگر يك گيتار را در نظر بگيريم،بسته به اين كه تارهای آن چهقدر كشيده شوند و چهمقدار تنش را تحمل كنند، نتهاي موسيقی متفاوتی توليد می شود كه اين نتها را ميتوان حالتهای برانگيختهی تار كشيده شدهی گيتار دانست و اين يعنی همان نظريهی ريسمان :)
برمبنای اين نظريه همهي انواع ذرات بنيادين مدل استاندارد، تنها نمودهايي از يك شيئ بنياديتر هستند به نام ريسمان.
برای مثال الكترون را به عنوان يك ذره بدون ساختار داخلی(يعنی يك نقطه) در نظر بگيريد، اين نقطه تنها كاری كه ميتواند بكند حركت كردن است ولی بر مبنای نظريهی ريسمان الكترون تنها يك نقطه نيست بلكه يك ريسمان بسيار كوچك است كه ميتواند غير از حركت كارهای ديگری هم بكندمثلاً ميتواند به روشهاي مختلف نوسان كند.:دی
اگر به صورت خاصي نوسان كند ما آن را يك الكترون ميبينيم و اگر به صورتهاي ديگري نوسان كند آن را يك فوتون، يك كوارك، يا ... ميبينيم.